Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "POLISH EMIGRATION" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    History and contemporaneity of Polish emigration to Chile
    Historia i współczesność polskiej emigracji do Chile
    Autorzy:
    Bodziany, Marek
    Smolarz, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30145357.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
    Tematy:
    Polish emigration
    Polish Chileans
    Chile
    Domeyko Ignacy
    polska emigracja
    Polonia chilijska
    Opis:
    The emigration of the Poles to Chile is a subject of research which, despite the passage of more than two centuries since the first Poles appeared in this part of the world, still raises many questions and is a source of myths. Both the scale of emigration – as it turns out – and the fate of the Poles in Chile are still a fascinating subject for sociologists, ethnographers, and cultural anthropologists. The historical context of research on Polish emigrants in this country also inclines to look at emigration from an economic perspective. That is justified by the activity of the most famous figure – Ignacy Domeyko, who has become a national hero and a symbol of Chile’s economic development. The article aims to present the genesis and scale of Polish emigration to Chile in a retrospective and contemporary perspective and a description of Ignacy Domeyko’s contribution to this country. The article attempts to answer the question about the reasons for the Poles’ emigration to Chile, its scale over the years, and the Poles’ fate in exile.
    Emigracja Polaków do Chile jest przedmiotem badań, który mimo upływu ponad dwóch wieków od pojawienia się pierwszych Polaków w tym zakątku świata, nadal rodzi wiele pytań i jest źródłem mitów. Zarówno skala emigracji – jak się okazuje nielicznej i losy Polaków w Chile stanowią wciąż fascynujący temat dla socjologów, etnografów i antropologów kultury. Historyczny kontekst badań nad polskimi emigrantami w tym państwie skłania również na spojrzenie na emigrację z perspektywy gospodarczej, którą uzasadnia działalność najsławniejszej postaci – Ignacego Domeyki, który stał się dla Chile bohaterem narodowym i symbolem rozwoju gospodarczego. Celem artykułu jest prezentacja genezy i skali emigracji Polaków do Chile w ujęciu retrospektywnym i współczesnym oraz opis zasług Ignacego Domeyki dla tego państwa. Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie dotyczące przyczyn emigracji Polaków do Chile, jej skali w latach a także ich losów na emigracji.
    Źródło:
    Scientific Journal of the Military University of Land Forces; 2020, 52, 2(196); 225-244
    2544-7122
    2545-0719
    Pojawia się w:
    Scientific Journal of the Military University of Land Forces
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Studia geologiczne w Paryżu w dziewiętnastowiecznym emigracyjnym poradniku dla młodzieży polskiej
    Geological studies in Paris in the 19th-century student book for young Polish emigrants
    Autorzy:
    Daszkiewicz, P.
    Tarkowski, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074885.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    studia geologiczne
    Paryż
    wiek XIX
    polska emigracja
    geological study
    Paris
    nineteenth century
    Polish emigration
    Opis:
    In 1860 a guide to scientific studies in Paris to youth was published through the efforts of Polish emigrants in France. This book was written by the students of the Polish School in Paris. The article analyzes information about the subjects in the undergraduate and the teaching of geology at the university, National Museum of Natural History and engineering schools, principally École des Mines. The interest of this guide is not limited therefore to the history of Polish-French scientific relations. Many Polish geologists and engineers working in South America, including Ernest Malinowski (1818-1899), Ignacy Domeyko (1802-1889), Edward Habich, Aleksander Babinski (1823-1899), Władysław Folkierski (1841-1904), have been trained in Paris. The edition of this book is also valuable evidence of a rich scientific activity of the Polish political emigration in France.
    Źródło:
    Przegląd Geologiczny; 2011, 59, 9; 622-624
    0033-2151
    Pojawia się w:
    Przegląd Geologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polska Rozgłośnia Radia Wolna Europa w Nowym Jorku
    Polish Station of Radio Free Europe in New York
    Autorzy:
    Piątkowska-Stepaniak, Wiesława
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/449362.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
    Tematy:
    Radio Free Europe/Radio Liberty
    Polish emigration
    New York
    Radio Wolna Europa
    polska emigracja
    Nowy Jork
    Opis:
    The Polish Station of Radio Free Europe in New York had commenced its activity almost two years earlier than the Munich station, i.e. in 1950. The first director in New York was Lesław Bodeński. After just one year, he was replaced by Stanisław Strzetelski, who appointed Zygmunt Lityński as his deputy. They resigned in 1955. Under their leadership, the RFE considerably developed its programme activity, hired several new permanent employees, thus expanding the editorial team, and, what is particularly important, acquired a new spacious office at the prestigious address of Park Avenue 110 West 57th Street in Manhattan. One of its significant programmes was a daily international commentary. Among some other distinguishing programmes there were also Jan Lechoń’s discussions at the round table presenting opinions of independent writers, scholars and specialists. The literary programme with a strong political tinge propagating the freedom of speech and beliefs placed special emphasis on the Polish cause. Politicians’ debates concentrating on various plans referring to the future democratic system of Poland and definitions of independence connected with the system were also presented on the Radio Free Europe, and in this context, attempts were made to find methods of developing so-called pressure groups which could effectively influence the American authorities. It was here that various ideas clashed, such as those considering cooperation with the so-called “old Polonia” [Polish community abroad], the establishment of new Polish organizations abroad, and political cooperation with other national groups within the context of joint organizations, e.g. the Assembly of Captive European Nations. It was here that disputes concerning the form of future Poland and its relations with the eastern neighbours were carried on. Thus different political thoughts clashed in the programmes; they were presented by outstanding leaders or representatives of Polish political parties, both those who had come to America and those who had arrived from London. In 1955 St. Strzetelski resigned from his post and Z. Lityński left together with him. Jan Nowak-Jeziorański became the director of both sections, the one in New York and that in Munich. Paying attention to the teams’ autonomy, Nowak still had a considerable influence on their programme policy. He appointed Marek Święcicki as the New York branch director, who however held this office for a short time only. Next, Karol Wagner--Pieńkowski was appointed as the branch director. Radio Free Europe finalized its activity in New York in December 1973. For two more years the branch received funds and functioned with a radically reduced editorial staff. At first, there were two editors and in the final year, only one, who was the New York correspondent of the Munich branch.
    Polska Stacja Radia Wolna Europa w Nowym Jorku zaczęła swoją działalność o prawie dwa lata wcześniej niż monachijska rozgłośnia, tj. w 1950 r. Pierwszym szefem w Nowym Jorku został Lesław Bodeński. Już po roku zastąpił go Stanisław Strzetelski, który na swojego zastępcę powołał Zygmunta Lityńskiego. RWE pod ich kierownictwem – ustąpili w 1955 r. – rozwinęło znacznie działalność programową, poszerzyło zespół redakcyjny do kilkunastu stałych pracowników oraz , co istotne, pozyskało nową przestronną siedzibę przy prestiżowej Park Avenue 110 West 57th Street na Manhattanie. Jednym z ważniejszych programów był codzienny komentarz międzynarodowy. Do wyróżniających się audycji należały też prowadzone przez Jana Lechonia tzw. dyskusje przy „okrągłym stole‖, prezentujące głos wolnych pisarzy, naukowców, specjalistów. Ten literacki program o silnym zabarwieniu politycznym propagował wolność słowa i przekonań, jednak tzw. sprawę polską uznawał za najważniejszą. Przed mikrofonami Radia odbywały się również debaty polityków określające różnorodne plany odnoszące się do przyszłego ustroju demokratycznego Polski i związane z tym ustrojem definicje niepodległości, a w tym kontekście, poszukiwania metod budowania tzw. pressure group, które oddziaływałyby skutecznie na amerykańskie władze. Tu ścierały się poglądy dotyczące współpracy z tzw. „starą Polonią‖, tworzenia nowych organizacji polonijnych, współpracy politycznej z innymi grupami narodowymi w kontekście wspólnych organizacji, choćby takich jak Zgromadzenie Europejskich Narodów Ujarzmionych (Assembly of Captive European Nations). Tu toczono spór nad kształtem przyszłej Polski i jej relacji ze wschodnimi sąsiadami. W audycjach zderzały się zatem różne myśli polityczne, a ich wyrazicielami byli wybitni przywódcy lub przedstawiciele polskich partii politycznych, zarówno ci, którzy przybyli do Ameryki, jak i ci, którzy przyjeżdżali z Londynu. W 1955 r. S. Strzetelski zrezygnował ze stanowiska, wraz z nim odszedł Z. Lityński. Kierownictwo obu sekcji, nowojorskiej i monachijskiej objął Jan Nowak-Jeziorański. Nowak dbając o autonomię zespołów, miał jednak zasadniczy wpływ na ich linię programową. Na stanowisko szefa nowojorskiego oddziału powołał Marka Święcickiego, który pełnił tę funkcję krótko. Następnie objął redakcję Karol Wagner-Pieńkowski. Radio Wolna Europa w Nowym Jorku zakończyło swoją działalność w grudniu 1973 r. Jeszcze przez dwa kolejne lata oddział otrzymywał pieniądze na funkcjonowanie w radykalnie okrojonym redakcyjnym składzie. Początkowo dwóch redaktorów, a w ostatnim roku jeden, który pełnił funkcję nowojorskiego korespondenta oddziału monachijskiego.
    Źródło:
    Polonia Journal; 2016, 3-4; 73-112
    2083-3121
    Pojawia się w:
    Polonia Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nuncjusz apostolski Angelo Roncalli wobec problemów polskiej emigracji we Francji po zakończeniu II wojny światowej
    Apostolical Nuntio Angelo Roncalli Towards the Problems of Polish Emigration in France after the Second World War
    Autorzy:
    Kłakus, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1961828.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Angelo Giuseppe Roncalli
    nuncjusz apostolski
    Paryż
    Francja
    polska emigracja
    Polska Misja Katolicka
    Apostolic nuncio
    Paris
    France
    Polish emigration
    Polish Catholic Mission
    Opis:
    This paper presents a very interesting and important episode from Archbishop Angelo Giuseppe Roncalli’s; Roncalli was then Pope John XXIII who in the years 1944-1953 was Apostolic Nuncio in Paris (France). The problems and affairs of Polish emigration in France were not alien to him. This emigration after World War Two numbered 750.000. The Nuncio was vitally interested in Polish affairs, a fact that was expressed in his encounters with Polish Primate Cardinal August Hlond, Bishop Józef Gawlina, and with successive rectors of Polish Catholic Mission in Paris: Fr. Franciszek Ciegiełka and Fr. Kazimierz Kwaśny. Owing to his suport, among other things, the 1924 contract was kept valid after the war. It regulated the principles of Polish priests' pastoral work in France. The Nuncio in various ways supported the PCM and others Polish Catholic institutions in France. Polish affairs remained important for him after he was elected to the Apostolic See.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2013, 34; 39-52
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tadeusz Siuta – historyk starożytności ze Lwowa
    Tadeusz Siuta – Historian on Antiquity from Lwów (Lviv)
    Autorzy:
    Królczyk, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341391.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Tadeusz Siuta
    ancient history
    John Casimir University
    Lwów (Lviv)
    Polish emigration
    historia starożytna
    Uniwersytet Jana Kazimierza
    Lwów
    polska emigracja
    Opis:
    Niniejszy tekst został poświęcony Tadeuszowi Siucie (1913–1978), polskiemu historykowi starożytności ze Lwowa. Tadeusz Siuta studiował historię i filologię klasyczną na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (UJK). Po ukończonych studiach został asystentem przy katedrze historii starożytnej UJK. Jego karierę naukową przerwał wybuch II wojny światowej i radziecka okupacja Lwowa. Aresztowany w grudniu 1939 roku, został zesłany do łagrów. Po zwolnieniu w 1941 roku, wstąpił do II Korpusu Polskiego. Z uwagi na włączenie rodzinnego Lwowa do Związku Radzieckiego pozostał na emigracji, najpierw we Włoszech, następnie w Argentynie, a ostatecznie w Stanach Zjednoczonych, gdzie aktywnie włączył się w życie polskiego wychodźstwa.
    This text is dedicated to Tadeusz Siuta (1913–1978), a Polish historian of antiquity from Lwów (Lviv). Tadeusz Siuta studied history and classical philology at John Casimir University in Lwów. After completing his studies, he became an assistant at the department of ancient history. His academic career was interrupted by the outbreak of World War II and the Soviet occupation of Lwów. Arrested in December 1939, he was sent to the labor camps. After his release in 1941, he became a soldier in the Second Polish Corps. Due to the incorporation of his native city of Lwów into the Soviet Union, he remained in exile, first in Italy, then in Argentina, and finally in the United States, where he became actively involved in the life of the Polish exile.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2022, 77; 319-352
    0239-4251
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wychowanie patriotyczne w działalności oświatowej polskiej emigracji niepodległościowej na przykładzie Wielkiej Brytanii w latach 1945–1990
    Patriotism in the Educational Activities of the Polish Independence Emigration on the Example of Great Britain in 1945–1990
    Autorzy:
    Jastrzębska-Golonka, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951053.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Polish emigration
    Great Britain
    patriotic education
    Independence
    national holidays
    education
    polska emigracja
    Wielka Brytania
    wychowanie patriotyczne
    niepodległość
    święta narodowe
    edukacja
    Opis:
    Tematem artykułu jest emigracyjna działalność oświatowa wśród polskich uchodźców w Wielkiej Brytanii po 1945 r. Wychowanie patriotyczne stanowiło dla Polaków mieszkających poza granicami kraju jedno z najważniejszych zadań edukacyjnych kształcących tożsamość narodową. Nauka patriotyzmu opierała się na przekazywaniu wiedzy o Polsce, jej historii i kulturze, zwłaszcza poprzez symboliczne odwołania do polskiej tradycji, w tym świąt narodowych – 3 Maja i 11 listopada – nieuznawanych przez rząd socjalistyczny, a celebrowanych na obczyźnie w ramach troski o pamięć historyczną, tożsamość narodową i walkę o Niepodległą.
    The article is devoted to the emigrant educational activity among Polish refugees in Great Britain after 1945. For Poles living outside the country patriotic education was one of the most important educational tasks shaping their national identity. The teaching of patriotism was based on the sharing of knowledge about Poland, its history and culture, especially through symbolic references to Polish tradition, including national holidays: 3 May and 11 November – not recognized by the socialist government in the country but celebrated abroad to preserve historical memory and national identity as well to struggle for Independent Poland.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2019, 51, 2; 67-89
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Maria Lednicka-Szczytt – kariera polskiej rzeźbiarki we Włoszech, 1924–1934
    Maria Lednicka-Szczytt – career of a Polish sculptress in Italy, 1924–1934
    Autorzy:
    Nowakowska-Sito, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1197973.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    sztuka kobiet
    rzeźba
    sztuka polska I poł. XX w.
    polska emigracja
    female artists
    sculpture
    female sculpture
    Polish art 1st half 20th c.
    Polish emigration
    Opis:
    Twórczość Marii Lednickiej-Szczytt (Maryli Lednickiej), uczennicy Antoine’a Bourdelle’a, uważanej w okresie międzywojennym za jedną z najbardziej znanych polskich artystek za granicą, jest dziś w zasadzie nieznana. W rekonstrukcji artystycznej biografii, skupiam się na okresie włoskim jako najbardziej owocnym w jej karierze. Za daty graniczne tego okresu przyjęłam 1924 – rok pierwszej indywidualnej wystawy artystki w mediolańskiej Galerii Pesaro, za końcowy, rok 1934 – datę pierwszej indywidualnej wystawy w nowojorskiej Wildenstein Galleries, inicjującej przenosiny pracowni artystki za ocean. Urodzona w Moskwie, córka jednego z najważniejszych polskich polityków w carskiej Rosji Aleksandra Lednickiego, została wcześnie dostrzeżona jako sprawna organizatorka i aktywna uczestniczka polskiego życia artystycznego nad Sekwaną. Zyskała dowody oficjalnego uznania w postaci życzliwych recenzji popularnych krytyków (jak Woroniecki czy Vauxcelles) oraz przyjęcia w 1921 roku w poczet członków Salon d’Automne, a w 1925 roku członka warszawskiego TZSP. W początku lat 20. rozpoczęła współpracę z Adrianną Górską (Adrienne Gorską), siostrą Tamary Łempickiej, z którą wykonała projekty fontann i małej architektury, a także nagrobek rodziny Lednickich na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (1923–1925). Okres włoski, w którym Lednicka stworzyła wiele portretów osobistości ze świata sztuki, arystokracji i polityki, upłynął pod znakiem ówczesnych protektorów rzeźbiarki – małżeństwa Teoplitzów. Józef (Giuseppe), pochodzący z warszawskiego rodu żydowskiej burżuazji, wpływowy prezes Banca Commerciale Italiana, oraz jego żona – gwiazda scen krakowskich ok. 1900 roku i podróżniczka – Jadwiga Mrozowska, prowadzili w Mediolanie artystyczny salon, promujący młodych artystów. Zaprzyjaźnieni z d’Annunziem i czołowymi postaciami ówczesnych Włoch, ułatwiali sukcesy swej podopiecznej, a także promowali związane z nią uzdolnione kobiety (Adrienne Gorska, Tamara de Lempicka). Współpracując w latach 30. przy dekoracji kilku włoskich transatlantyków, Lednicka biegle opanowała technologię prac w różnych materiałach – od ulubionego drewna, po rozmaite gatunki kamienia, płaskorzeźbę i panele dekoracyjne. Dorobek artystki dziś zupełnie rozproszony (w Polsce w zbiorach muzealnych zaledwie 3 rzeźby) i zapo mniany, byłby dziś niemożliwy do odtworzenia gdyby nie materiały archiwalne przekazane w latach 60. XX wieku przez brata artystki – Wacława, do Muzeum Narodowego w Warszawie. Funkcjonując w różnych krajach i środowiskach, była Lednicka zawsze ambasadorką polskiej kultury, organizatorką wystaw i uczestniczką wydarzeń, W 1932 roku na pokładzie statku – Conte di Savoia – na który wykonała popiersie żony następcy tronu, Księżnej Piemontu, odbyła pierwszą podróż do Ameryki, która wzbudziła fascynację tym krajem i decyzję o przeprowadzce za ocean. Wybuch drugiej wojny światowej, zmieniający radykalnie oblicze świata, w którym Lednicka miała uznaną pozycję, stał się przyczyną załamania zdrowia, depresji i samobójczej śmierci w roku 1947. Choć szczątkowe zachowanie twórczości Lednickiej, utrudnia dziś przywrócenie jej trwałego miejsca w historii polskiej rzeźby dwudziestolecia, rekonstrukcja artystycznej biografii rzeźbiarki zdaje się dopełniać w wielu aspektach obraz epoki, w której funkcjonowała. Wydobywa z mroku powiazania i nieoczekiwane związki, wzbogacając obraz polskiego międzywojnia. Niczym papierek lakmusowy lub brakujący kawałek układanki, przywrócona obecność Lednickiej pozwala odczytać ukryte sensy większej struktury.
    The work of Maria Lednicka-Szczytt (Maryla Lednicka), a student of Antoine Bourdelle, who in the interwar period was considered one of the most famous Polish artists abroad, is basically unknown today. In the reconstruction of the artistic biography, I focus on the Italian period as the most fruitful in her career. I assumed 1924 – the year of the artist’s first individual exhibition at the Pesaro Gallery in Milan and 1934 – the date of the first individual exhibition at the Wildenstein Galleries in New York, initiating the transfer of the artist’s studio overseas, as the border dates of this period. Born in Moscow, the daughter of Alexander Lednicki, one of the most important Polish politicians in tsarist Russia, she was noticed early as an efficient organizer and active participant of Polish artistic life on the Seine. She gained evidence of official recognition in the form of friendly reviews of popular critics (such as Woroniecki or Vauxcelles), or memberships: 1921 of Salon d’Automne, in 1925 of the Warsaw TZSP. In the early 1920s, she began working with Adrianna Górska (Adrienne Gorska), sister of Tamara Łempicka, with whom she designed fountains and street furniture, as well as the tombstone of the Lednicki family at the Powązki Cemetery in Warsaw (1923–1925). The Italian period, during which Lednicka created many portraits of personalities from the world of art, aristocracy and politics, was marked by the then sculptors’ protectors – the Teoplitz: Józef (Giuseppe), from the Warsaw family of the Jewish bourgeoisie, the influential president of Banca Commerciale Italiana, and his wife – star of the Krakow stages around 1900 and traveler – Jadwiga Mrozowska, ran an artistic salon in Milan promoting young artists. Friends of d’Annunzio and leading figures of contemporary Italy, facilitated the success of their mentee, and also promoted talented women associated with her (Adrienne Gorska, Tamara de Lempicka). Collaborating in the 1930s on decorating several Italian ocean liners, Lednicka has fluently mastered the work in various materials – from favourite wood, to different types of stone, bas-relief and decorative panels. Artistic achievements that today has completely dispersed (in Polish museums there are only 3 sculptures) and been forgotten, today would be impossible to compile if not for the archival materials transferred in the 1960s by the artist’s brother – Wacław, to the National Museum in Warsaw. Operating in various countries and environments, Lednicka has always been an ambassador of Polish culture, exhibition organizer and participant of events. In 1932 on board the ship – Conte di Savoia – for which she created a bust of the wife of the heir to the throne, Princess of Piedmont, made her first trip to America, which brought fascination with this country and the decision to move overseas. The outbreak of World War II, radically changing the face of the world in which Lednicka had a recognized position, brought a collapse of health, depression and suicide in 1947. Although the rudimentary preservation of Lednicka’s work, today makes it difficult to restore its permanence in the history of Polish sculpture of the twentieth century, the reconstruction of the artistic biography of the sculptor seems to complement in many respects the image of the era in which she worked. It brings out of the dark connections and unexpected relationships, enriching the image of the Polish interwar period. Like litmus paper or a missing piece of the puzzle, the restored presence of Lednicka allows to read the hidden senses of a wider structure.  
    Źródło:
    TECHNE. Seria Nowa; 2019, 3; 81-106
    2084-851X
    Pojawia się w:
    TECHNE. Seria Nowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz Stanów Zjednoczonych Ameryki w latach siedemdziesiątych XIX wieku w Listach z podróży do Ameryki Henryka Sienkiewicza
    The Image of United States of America in 1870s in Henryk Sienkiewicz’s Listy z podróży do Ameryki
    Autorzy:
    Furtak, Maria Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956482.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    historia Stanów Zjednoczonych
    wiek pozłacany
    Polacy w Ameryce
    polska emigracja
    Henryk Sienkiewicz
    history of United States
    gilded age
    Poles in America
    Polish emigration
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza obrazu Stanów Zjednoczonych, jaki Henryk Sienkiewicz zawarł w Listach z podróży do Ameryki. Pisarz odwiedził ten kraj w 1876 roku, w 100 rocznicę jego powstania, w epoce gilded age, a jego relacje ukazywały się w kilku polskich gazetach w latach 1876-1878. Obserwując nieznane dotąd miejsca i społeczeństwo, dementował stereotypy narosłe wokół Stanów na Starym Kontynencie. Z jego Listów wyłania się wizja państwa złożonego, kosmopolitycznego, rozwijającego się, pełnego wolności i przeciwieństw, jak również zjawisk obcych mentalności europejskiej. Oprócz tego, Listy z podróży do Ameryki Sienkiewicza, które zostały napisane w czasie, kiedy przybywający do Stanów masowo Polacy zaczęli tworzyć pierwsze struktury przyszłej Polonii, mogą służyć jako źródło w poznaniu ówczesnego postrzegania panoramy kraju przez Polaków.
    The article aims to analyze the image of United States of America, in Henryk Sienkiewicz’s Listy z podróży do Ameryki. The novelist visited this country in 1876, in centennial anniversary of its Independence, during gilded age, and his accounts were published in several Polish newspapers in 1876-1878. Observing unknown country and society, the Novelist denied stereotypes about United States popular in the Old Continent. The image of complex, cosmopolitan, developing, full of liberties, and contradictions, as well as phenomena unfamiliar to European mentality was shown in his Listy. Moreover, Sienkiewicz’s Listy which were written when Poles who had came to United States started to create first structures of future Polonia, can be consider as a source in researching of perceiving this country by Poles of that time.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2018, 39; 75-88
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konstytucja Federacji Środkowo-Europejskiej jako wyraz integracyjnego idealizmu w budowie systemu regionalnego bezpieczeństwa w myśli politycznej polskiego wychodźstwa w XX wieku
    Constitution of the Central European Federation as a Sign of Integrational Idealism in the Formation of a Regional Safety System as Seen in the Political Views of Polish Emigration in the 20th Century
    Autorzy:
    Zapart, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1956488.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    konstytucja
    integracja europejska
    Europa Środkowo-Wschodnia
    idealizm polityczny
    paradygmat realistyczny
    bezpieczeństwo
    polska emigracja
    Constitution
    European integration
    Central and Eastern Europe
    political idealism
    realistic paradigm
    safety
    Polish emigration
    Opis:
    Przedstawiciele ujarzmionych przez totalitaryzmy narodów Europy Środkowo-Wschodniej podjęli podczas II wojny światowej oraz po jej zakończeniu próby lansowania alternatywnych projektów integracji Starego Kontynentu, które miały stać się po uwolnieniu regionu spod sowieckiej dominacji podstawą do dyskusji na temat przyszłości globalnego systemu bezpieczeństwa. W prezentowanym artykule autor przybliża w kontekście polityczno-prawnym jeden z nich, projekt Konstytucji Federacji Środkowo-Europejskiej, a następnie weryfikując na jego bazie hipotezy z teorią polityki międzynarodowej, próbuje odpowiedzieć na pytanie o przyczyny niepowodzenia nie tylko tej propozycji zmian systemowych. Drogowskazem w tych rozważaniach stało się zdefiniowanie, pozwalającego odczytać motywy działania podmiotów, pojęcia interesu narodowego rozumianego w kategoriach potęgi. W konkluzji podkreślono, że odwołujący się do praw naturalnych i odwzorowywany w sformułowaniu „pokój przez prawo” paradygmat idealistyczny zastąpiła skutecznie użyta dla osiągnięcia założonych celów siła, a środowiska polskiego wychodźstwa nie w pełni dostrzegając jej znaczenie, zbyt optymistycznie odnosiły się do metod rozwiązywania ówczesnych konfliktów, nie zauważając tym samym, że prawo, sprawiedliwość czy też moralność w stosunkach międzynarodowych niewiele zaczęły znaczyć w starciu z realizmem politycznym, którego paradygmat święcił swój wielki triumf.
    During and after the Second World War, representatives of Central and Eastern European nations oppressed by the totalitarian regimes attempted to lobby for alternative projects of Old Continent integration that were to form the basis for discussion on the future of a global safety system after liberating the region from the Soviet domination. In the presented paper, the author describes one of these projects, the Constitution of Central European Federation, in the political and legal context, verifies, on its basis, the hypotheses and the theory of international politics, and tries to answer a question concerning the causes for failure of this proposal for system changes, as well as other options. Considerations follow the definition of the notion of national interest, understood in the categories of power, which helps to read reasons behind actions pursued by various entities. In conclusion, it is emphasised that the idealistic paradigm evoking natural laws and reflected in the expression of “peace through law” was replaced by force used effectively to achieve the set goals, and the Polish emigration milieus were too optimistic about the methods of solving conflicts of that time, without noticing its full meaning and without noticing that law, justice, and morality started to lose their importance in international relations when juxtaposed with political realism whose paradigm had its moment of a great triumph.
    Źródło:
    Studia Polonijne; 2018, 39; 265-297
    0137-5210
    Pojawia się w:
    Studia Polonijne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies