Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "strategia zagraniczna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Kultura strategiczna a paradygmat realistyczny. Krytyka, rywalizacja, perspektywy współpracy
    Strategic Culture and Realism Paradigm. Critics, Competition and Perspectives of Cooperation
    Autorzy:
    Smalec, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/523039.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Ośrodek Analiz Politologicznych
    Tematy:
    kultura strategiczna
    neoklasyczny realizm
    neorealizm
    polityka zagraniczna
    strategia bezpieczeństwa
    Opis:
    W ostatniej dekadzie wzrosło zainteresowanie wpływem, jaki wywiera kultura strategiczna na politykę bezpieczeństwa państwa. Impulsem było rozczarowanie neorealizmem, który nie dawał satysfakcjonującej odpowiedzi na pytanie o źródła postawy administracji amerykańskiej w odniesieniu do wojny z Irakiem (2003). Ta tematyka, coraz częściej podejmowana na gruncie nauki amerykańskiej, relatywnie rzadko staje się przedmiotem analizy w Polsce. Niniejszy artykuł stanowi próbę wypełnienia tej luki. Ponadto wskazuje różnice i perspektywy współpracy pomiędzy realizmem a teorią kultury strategicznej, zwracając także uwagę na przykłady nawiązania współpracy „ponad podziałami”.
    In the last decade the interest of influence of a strategic culture on national security policy increased. The impetus was a disappointment of neorealism, which did not provide a satisfactory answer to the question about the roots of the attitude of the American administration in relation to war with Iraq (2003). This subject is getting more and more often analyzed by American researchers analysts, relatively seldom becomes an object of analysis in Poland. This article attempts to fill this gap. Moreover, it also indicates the existing differences and perspectives of cooperation between a theory of strategic culture and a realistic paradigm.
    Źródło:
    Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"; 2012, 2; 29-48
    2084-5294
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anatomia rosyjskiego imperializmu ery Władymira Putina
    Anatomy of Russian Imperialism in the Era of Vladimir Putin
    Autorzy:
    Mickiewicz, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21151016.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geopolityczne
    Tematy:
    państwo
    polityka zagraniczna
    Rosja
    strategia
    oddziaływanie międzynarodowe
    state
    foreign policy
    Russia
    international influence
    strategy
    Opis:
    W opracowaniu wyjaśniono uwarunkowania i cele imperialnej polityki Rosji w okresie sprawowania władzy przez środowisko skupione wokół Władimira Putina. Przez dwie dekady (lata 2000-2021) politykę tę określić można jako konglomerat umiejętnie prowadzonych i wzajemnie skoordynowanych przedsięwzięć politycznoekonomicznych, wspieranych działaniami dyplomatycznymi. Jej bezapelacyjnym sukcesem było przekonanie większości pozostałych uczestników sceny międzynarodowej o konieczności przyznania Rosji statusu gracza globalnego i aprobaty budowy przez to państwo strefy własnych wpływów. Do 2022 roku była ona konstruowana w oparciu o klasyczne zasady myślenia strategicznego, zakładające zdefiniowanie interesu narodowego, określenie żywotnych interesów państwa w ważnych dla jego funkcjonowania obszarach przedmiotowych i geograficznych oraz sposobu osiągnięcia dobrze dobranych celów operacyjnych. Proces ten został podzielony na konkretne etapy, w trakcie których osiągane były poszczególne cele, co pozwalało na wyznaczenie kolejnych, umożliwiających realizację interesu narodowego. Autor stawia tezę, że interesem narodowym Federacji Rosyjskiej jest usankcjonowanie pozycji mocarstwa globalnego, zaś żywotnymi interesami - uzyskanie instrumentów pozwalających na osiągnięcie tego celu strategicznego. Uznaje także, że w konstrukcji tej polityki adoptowano koncepcje geopolityczne autorstwa Wieniamina Siemionowa Tień-Szańskiego i Halforda Johna Mackindera, zwłaszcza tezy o roli obszaru rdzeniowego i centrów pozwalających na stworzenia niezbędnego potencjału państwa i zasadach funkcjonowania mocarstwa lądowego, oraz teorii Heartlandu wraz z wizją koniecznej ekspansji na obszary przyległe. Ekspansja ta postrzegana jest zarówno jako rozwiązanie zapewniające bezpieczeństwo kraju o znacznej rozciągłości terytorialnej, jak i instrument pozwalający na uzyskanie statusu mocarstwa oraz potencjału zdolnego do przeciwstawienia się mocarstwu morskiemu (globalnemu). Opierając się na tych założeniach i koncepcjach uznano, że kolejnym etapem rosyjskiej polityki powinno być sankcjonowanie pozycji mocarstwa globalnego, co prowadzić będzie do podjęcia różnorodnych form konfrontacji ze Stanami Zjednoczonymi. Jednakże założono, że obszary i formuła tej konfrontacji zostaną wyznaczone w oparciu o racjonalną ocenę potencjału państwa rosyjskiego oraz możliwych strat jakie może przynieść taka
    This paper explains the conditions and objectives of Russia's imperial policy during the Vladimir Putin era. For two decades (2000-2021) this policy can be described as conglomerate of skill fully executed and mutually coordinated political and economic undertakings supported by diplomatic action. Its undisputed success was to convince the majority of the remaining participants on the international scene of the need to grant Russia the status of a global player and to approve the construction by this country of its own sphere of influence. By 2022, it was being constructed on the basis of the classical principles of strategic thinking, involving the definition of the national interest, the identification of the state's vital interests in the subject and geographic areas important for its functioning, and how to achieve well-chosen operational goals. This process was divided into specific stages, during which individual objectives were achieved, which allowed for the determination of subsequent ones, enabling the realization of the national interest. The author puts forward the thesis that the national interest of the Russian Federation is to legitimize its position as a global power, while vital interests - to obtain instruments to achieve this strategic goal. It is also acknowledged that in the construction of this policy geopolitical concepts by Veniamin Semyonov Tenshansky and Halford John Mackinder have been adopted, especially the theses on the role of the core area and the centers enabling the creation of the necessary state potential and the principles of the functioning of a land power, and the Heartland theory with its vision of the necessary expansion into adjacent areas. This expansion is seen both as a solution for ensuring the security of a country with a large territorial extension and as an instrument for achieving superpower status and a potential capable of opposing a maritime (global) power. Based on these assumptions and concepts, it was considered that the next stage of Russian policy should be to sanction the position of a global power, which would lead to undertaking various forms of confrontation with the United States. However, it was assumed that the areas and formula of this confrontation would be determined on the basis of a rational assessment of the potential of the Russian state and of the possible losses that such a confrontation, in a formula unsuited to geopolitical realities, might bring. The ongoing Russian-Ukrainian conflict proves that dreams of achieving the status of an empire have become more important for the Russian leader than a realistic assessment of the possibility of restoring the status of a superpower.
    Źródło:
    Przegląd Geopolityczny; 2022, 40; 9-26
    2080-8836
    2392-067X
    Pojawia się w:
    Przegląd Geopolityczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geopolitical Determinants in the Foreign Policy of the Russian Federation
    Uwarunkowania geopolityczne w polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej
    Autorzy:
    Romańczuk, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1937044.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Russian Federation
    geopolitics
    political concepts
    foreign policy
    security strategy
    Federacja Rosyjska
    geopolityka
    koncepcje polityczne
    polityka zagraniczna
    strategia bezpieczeństwa
    Opis:
    International identity consists mainly of geographical, demographic, historical, political, military, economic, ideological, cultural and psychological factors. After the collapse of the USSR, Russia returned to tradition, not only in the sphere of political, social and philosophical ideas and ideologies, but also in the sphere of culture and religion. In the 1990s, the geopolitics revived. It became the basis for the development of the concept of foreign policy, the National Security Strategy and the Military Doctrine of the Russian Federation. The aim of the research is to analyze geopolitical perspectives in the identity of the Russian Federation and its impact on foreign policy concepts and sources of development of geopolitical concepts in Russia. The post-Soviet area is important for the security of the Russian Federation. Russia perceives armed conflicts in this area as an element of political ‘game’ in its strategic area.
    Na tożsamość międzynarodową składają się przede wszystkim czynniki: geograficzne, demograficzne, historyczne, ustrojowe, wojskowe, ekonomiczne, ideologiczne, kulturowe i psychologiczne. Po rozpadzie ZSRR powrócono w Rosji do tradycji, nie tylko na płaszczyźnie idei i ideologii politycznych, społecznych oraz filozoficznych, ale również w sferze kultury oraz religii. W latach 90. XX wieku nastąpiło odrodzenie się geopolityki. Stała się ona podstawą do opracowania koncepcji polityki zagranicznej, strategii bezpieczeństwa narodowego oraz doktryny wojennej Federacji Rosyjskiej. Celem badań jest analiza ujęć geopolitycznych w tożsamości Federacji Rosyjskiej i ich wpływu na koncepcje w polityce zagranicznej oraz źródeł rozwoju koncepcji geopolitycznych w Rosji. Obszar postradziecki jest istotny dla bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Rosja postrzega konflikty zbrojne na tym obszarze jako element „gry” politycznej na jej strategicznym terenie.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 64; 80-96
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Russian Strategic Culture: Why the Past Matters
    Rosyjska kultura strategiczna: dlaczego przeszłość ma znaczenie
    Autorzy:
    Doroshko, Mykola
    Tsyrfa, Iuliia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042455.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    strategic culture
    Russia
    strategy
    foreign policy
    national security
    history
    kultura strategiczna
    Rosja
    strategia
    polityka zagraniczna
    bezpieczeństwo narodowe
    historia
    Opis:
    Today, strategic culture becomes an essential element of the national security policy of the Russian Federation. While absorbing some modern aspects, its strategic culture reflects historical lessons learnt by the Russian Empire and the USSR. Russia still cannot refuse from the idea to restore its superpower status and to fight for new territories. Thus, we can define a number of essential elements of the Russian strategic culture formed in relation to the historical and contemporary development of this state. Throughout the history, the Russians have legitimized the decisions and activities of the ruling elites. As the Russian leadership has long built up powerful associations which had taken root in the minds of people while remembering patriotism and love for their Motherland, the Russians believe in the importance of maintaining and enhancing patriotic feelings. While cultivating its civilizational and cultural detachment, Russia continues developing its own messianic idea which envisages the views of the special historical kismet of Russia. In order to fulfill its global tasks, Russia uses the policy of military interventions and violates state sovereignty of other countries, since the ‘militant’ political culture of its leaders has always militarized the strategic culture of the RF. So, the strategic culture of Russia emanates from the unique position and history of this state which manages to adapt it to the new realities. However, Russia’s aspirations to reclaim its status as a global superpower at any cost do not allow its strategic culture to be changed or even to be altered.
    Kultura strategiczna staje się obecnie istotnym elementem narodowej polityki bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. Przyswajając pewne współczesne wzorce, jej kultura strategiczna odzwierciedla doświadczenia historyczne zdobyte przez Imperium Rosyjskie i ZSRR. Rosja wciąż nie może odrzucić idei odzyskania statusu supermocarstwa i walki o nowe terytoria. W ten sposób można określić szereg kluczowych elementów rosyjskiej kultury strategicznej ukształtowanej w oparciu o historyczne oraz współczesne wzorce rozwojowe. Na przestrzeni dziejów Rosjanie legitymizowali decyzje i działania własnych elit rządzących. Te ostatnie z kolei, od dawna budowały i starały się zakorzenić w społeczeństwie rosyjskim patriotyzm i przywiązanie do państwa. Rosja, pielęgnując obraz swej cywilizacyjnej oraz kulturowej odrębności, rozwija własną ideę mesjanizmu, opartą na wizji realizacji wyjątkowej rosyjskiej historycznej misji dziejowej. Co więcej, do realizacji swoich globalnych zadań Rosja wykorzystuje politykę interwencji militarnych oraz naruszania suwerenności innych państw. Proces ten tłumaczony jest przez autora „wojowniczą” kulturą polityczną rosyjskich elit, która zawsze militaryzowała kulturę strategiczną Federacji Rosyjskiej. Reasumując, kultura strategiczna współczesnej Rosji jest efektem mariażu wyobrażenia rosyjskich elit o wyjątkowej pozycji Rosji oraz jej historycznego dziedzictwa ze współczesnymi uwarunkowaniami geopolitycznymi. Tymczasem zdaniem autora, aspiracje Rosji do odzyskania statusu globalnego supermocarstwa za wszelką cenę nie pozwalają na zmianę jej kultury strategicznej, utrudniając tym samym jej adaptację do zasad rządzących współczesną architekturą bezpieczeństwa w systemie międzynarodowym.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 147-163
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strategie morskie Indii, Chin i USA w regionie Oceanu Indyjskiego: analiza w kategoriach realizmu ofensywnego
    Maritime Strategies of India, China and the United States in the Indian Ocean Region: An Analysis Based on Offesive Realism
    Autorzy:
    Zajączkowski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091755.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    realizm ofensywny
    strategia morska Indii
    strategia morska
    Chiny
    strategia morska USA
    polityka zagraniczna
    potęga
    marynarka
    offensive realism
    maritime strategy of India
    maritime strategy of China
    maritime strategy of the US
    foreign policy
    power
    navy
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza zbrojeń morskich w regionie Oceanu Indyjskiego. Objaśnienie i zrozumienie tego przedmiotu wymaga zbadania w pierwszej kolejności deklarowanych oraz realizowanych na tym obszarze strategii morskich Indii, Chin i Stanów Zjednoczonych. Teoretycznym narzędziem zastosowanym w tym studium przypadku jest realizm ofensywny, który stanowi jedną z najlepiej zidentyfikowanych i ustrukturalizowanych wersji teorii realizmu. O wyborze takiego narzędzia badawczego przesądzają jego założenia z zakresu ontologii i epistemologii. Podkreśla się w nich znaczenie aktywnych strategii międzynarodowych, podejmowanych przez państwa w anarchicznym środowisku międzynarodowym w celu zwiększenia parametrów potęgi, jako warunku przetrwania i zapewnienia bezpieczeństwa. Artykuł nie służy weryfikacji założeń realizmu ofensywnego poprzez empiryczny test wyprowadzanych z niego hipotez, ale wykorzystanie go jako heurystycznego narzędzia dla zbadania strategii morskich mocarstw w regionie Oceanu Indyjskiego. Mając powyższe na uwadze, przyjęto następującą strukturę artykułu. W pierwszej części przedstawiono ogólne założenia metodologiczno-analityczne. W drugiej części omówiono jako studium przypadku – wraz z uzasadnieniem wyboru – region Oceanu Indyjskiego. W trzeciej części przedstawiono analizę aktywności trzech mocarstw na tym obszarze: Indii, Chin i USA, w kategoriach istotnych zmiennych, odnoszących się do czynników materialnych i niematerialnych. W podsumowaniu artykułu zawarto wnioski w formie odpowiedzi na postawione pytania badawcze.
    The aim of this article is to analyse the development of naval capabilities in the Indian Ocean region. In order to explain and understand this issue we first have to examine the maritime strategies declared and implemented in this area by India, China and the United States. The theoretical instrument used in this case study is offensive realism, which is one of the best defined and structured versions of the theory of realism. The choice of this instrument is determined by its ontological and epistemological principles, which emphasise the significance of active international strategies that states undertake in the anarchic international environment in order to improve their parameters of power as the condition of survival and ensuring security. It is not the purpose of this article to verify the principles of offensive realism by empirically testing the hypotheses inferred from it. It is instead to be used as a heuristic instrument for examining the maritime strategies of major actors in the Indian Ocean region. With the above in mind, the article has been designed as follows. The first part presents the general methodological principle of the analysis. The second part discusses the Indian Ocean region in form of a case study and justifies the choice of this specific area as the subject of the study. The third part analyses the activity of India, China and the United States in the region in terms of important variables concerning material and non-material factors. The last part of the article is a summary and contains the conclusions presented in the form of answers to the research questions at the source of this analysis.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 2; 37-70
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bliskowschodnia strategia Izraela po Arabskiej Wiośnie
    Middle Eastern Strategy of Israel After the Arab Spring
    Autorzy:
    Skorek, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/504814.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Israel
    Middle East
    strategy
    foreign policy
    world powers
    Arab states
    Izrael
    Bliski Wschód
    strategia
    polityka zagraniczna
    mocarstwa
    państwa arabskie
    Opis:
    Social, political and economic changes have taken place both in Israel and the Middle East in the last decade. Also the scope and character of great powers’ engagement in this region have evolved. The aim of this paper is to determine if Israel’s environment transformation from 2011 is significant enough to induce a major change in the Middle Eastern strategy of this state. In the first part, the main new determinants (on national and international level) of the Israeli foreign policy are depicted. In the second part, the key features of this policy in the recent years are analysed. The analysis focuses on: 1. combating threats to the national security, 2. cooperation with the regional actors, 3. reacting and inlfuencing great powers’ actions in the region.
    Ostatnia dekada przyniosła zmiany społeczne, polityczne i gospodarcze zarówno w samym Izraelu, jak i na Bliskim Wschodzie. Ewoluowały także charakter i skala zaangażowania mocarstw światowych w regionie. Celem artykułu jest stwierdzenie, czy zmiany zachodzące w środowisku Izraela od 2011 r. są na tyle silne, aby w znaczący sposób przekształcić bliskowschodnią strategię tego państwa. W pierwszej części, zarysowane zostaną najważniejsze nowe uwarunkowania zewnętrzne i wewnętrzne izraelskiej polityki zagranicznej. W drugiej, dokonana zostanie analiza głównych kierunków tej polityki w ostatnich latach: 1. zwalczania zagrożeń dla bezpieczeństwa narodowego, 2. współpracy z bliskowschodnimi aktorami międzynarodowymi, 3. reagowania i wpływania na aktywność mocarstw światowych w regionie
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2018, 3; 107-125
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Why Should Poland Not Be Afraid of a War with Russia?
    Dlaczego Polska nie powinna obawiać się wojny z Rosją?
    Autorzy:
    Kraj, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1803351.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    wojna
    strategia bezpieczeństwa narodowego
    mity
    stereotypy
    polityka zagraniczna
    polityka bezpieczeństwa
    war
    national security strategy
    myths
    stereotypes
    foreign policy
    security policy
    Opis:
    Artykuł został poświęcony rozważaniom nad możliwościami starcia wojskowego Rosji z Polską. Opierając się na przedstawionych kluczowych strategicznych dokumentach, na podstawie ich analizy oraz prowadzonych wcześniej badań, autor odpowiada na pytanie postawione w tytule. Odpowiedź brzmi: Polska nie powinna się obawiać wybuchu wojny z Rosją. Jako podstawowe w artykule wykorzystano metody chronologiczno-problemową oraz analizę i syntezę dokumentów związanych z polityką bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej oraz Polski. Opracowanie zostało podzielone na cztery części. Obrazy Polski i Rosji zostały przedstawione w cytowanych strategiach bezpieczeństwa obydwu państw. Artykuł otwiera wstęp, a kończy podsumowanie, będące wynikiem prac nad tematem artykułu oraz wynika z poprzednich badań autora związanych z ewentualnymi zagrożeniami dla Polski płynącymi z Rosji. Pierwszym celem artykułu jest próba odejścia od mitów, utartych wyobrażeń oraz stereotypów dotyczących stosunków pomiędzy Polską i Rosją. Drugim celem artykułu jest skłonienie do rozważań nad polsko-rosyjskimi stosunkami, pozostawiając bagaż historycznych uwarunkowań na boku.
    This article aims to reflect on the possibilities of a military clash between Russia and Poland. Based on the presented key strategic documents, their analysis and the research conducted earlier, the Author addresses the question posed in the title. The answer appears that Poland should not be afraid of an outbreak of war 125 with Russia. The article uses the chronological-problem method, as well as analysis and synthesis of documents related to the security policies of the Russian Federation and Poland. The essay is divided into four parts. Both Poland and Russia are described in the quoted security strategies of the countries. The article begins with an introduction and ends with a conclusion, the latter being the effect of work on the article topic as well as previous research conducted by the Author about possible threats to Poland coming from Russia. The first objective of the article is an attempt to step away from myths, general beliefs, and stereotypes about the relations between Poland and Russia. The second one is to encourage reflections on Polish-Russian relations while forgoing any historical prejudices.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2021, XLIV, 3; 59-70
    1899-6264
    2451-0718
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Indie – mocarstwo regionu Indo-Pacyfiku
    India: An Indo-Pacific Power
    Autorzy:
    Zajączkowski, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091661.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-24
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    polityka zagraniczna
    potęga
    strategia morska Indii
    region Oceanu Indyjskiego
    region Indo-Pacyfiku
    strategia look east policy
    foreign policy
    power
    India’s maritime policy
    Indian Ocean Region
    Indo-Pacific Region
    Look East Policy
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza ewolucji strategii międzynarodowej Indii w regionie Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku od zakończenia zimnej wojny do 2015 r. Zrozumienie aktywności Indii na tych obszarach wymaga omówienia nie tylko ich działań bezpośrednich, lecz także przyjmowanych przez New Delhi strategii oraz deklarowanych przez przywódców indyjskich celów, metod oraz wytycznych polityki zagranicznej. Autor stawia hipotezę, że Indie dokonały istotnej transformacji w określaniu swojej tożsamości międzynarodowej, co jest główną przesłanką zdynamizowania polityki zagranicznej tego kraju w regionie Oceanu Indyjskiego. W 1985 r. Indie określały siebie jako mocarstwo Azji Południowej i państwo rozwijające się; w 2015 r. wiążą swoją tożsamość z Oceanem Indyjskim i Pacyfikiem, mówiąc o sobie jako mocarstwie regionu Indo-Pacyfiku. Struktura artykułu ma służyć weryfikacji tej hipotezy. Region Oceanu Indyjskiego w indyjskiej polityce zagranicznej analizowany jest na trzech poziomach: strategicznym, koncepcyjnym oraz operacyjnym.
    The aim of the article is to analyse the evolution of India’s international strategy in the Indian Ocean and the Pacific regions from the end of the Cold War to 2015. To understand India’s activity in these regions, it is necessary to discuss not only its actions in these areas but also the strategies adopted by New Delhi as well as the aims, methods and guidelines of foreign policy declared by Indian leaders. The adopted hypothesis stresses that India effected a significant transformation in defining its international identity, which is the key determinant of increased dynamism of India’s foreign policy in the Indian Ocean region. In 1985, India referred to itself as the major power in South Asia and a developing country; in 2015 it ties its identity to the Indian Ocean and the Pacific regions, defining itself as the major power of the Indo-Pacific. The structure of this article is designed so as to verify this thesis. The Indian Ocean region in Indian foreign policy will be analysed on three levels: strategic, conceptual and operational.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 4; 67-92
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nuclear Weapons in Russias Security Policy
    Broń nuklearna w polityce bezpieczeństwa Rosji
    Autorzy:
    Banasik, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139677.pdf
    Data publikacji:
    2020-11-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    polityka bezpieczeństwa
    strategia nuklearna
    odstraszanie
    polityka zagraniczna
    Stany Zjednoczone
    Europa
    Federacja Rosyjska
    security policy
    nuclear strategy
    deterrence
    foreign policy
    United States
    Europe
    Russian Federation
    Opis:
    The subject of research, the results of which are presented in this article, was nuclear weapons and the policy of their use by Russia. The research aimed to determine the role of nuclear weapons in the security policy of the Russian Federation. The study was based on a chronological and problematic approach. The article’s content focuses on answering the following research questions: 1) What is the origin of nuclear weapons in the Soviet Union? 2) What was the evolution of nuclear policy and strategy of the Soviet Union expressed in? 3) What was the nuclear policy and strategy of the Russian Federation until 2014? 4) What role do nuclear weapons currently play in the aggressive foreign policy of the Russian Federation? 5) What are the real intentions of the Russian authorities to use nuclear weapons? The article focuses on a synthetic presentation of the strategy of using nuclear weapons to achieve the Russian Federation’s foreign policy objectives, poorly explored in Polish literature. Based on research, it has been established that Russia’s ambitions to use its nuclear potential to achieve political goals are a serious source of threats to international security and increase the risk of global conflict. 
    Przedmiotem badań, których rezultaty przedstawiono w niniejszym artykule, była broń nuklearna i polityka jej wykorzystania przez Rosję. Celem badań było określenie roli, jaką broń nuklearna odgrywa w polityce bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej. W badaniach zastosowano podejście chronologiczno-problemowe. Treści artykułu koncentrują się na odpowiedziach na następujące pytania badawcze: 1) Jaka jest geneza powstania broni jądrowej w Związku Radzieckim? 2) W czym wyrażała się ewolucja polityki i strategii nuklearnej Związku Radzieckiego? 3) Czym charakteryzowała się polityka i strategia nuklearna Federacji Rosyjskiej do 2014 roku? 4) Jaką rolę obecnie odgrywa broń nuklearna w agresywnej polityce zagranicznej Federacji Rosyjskiej? 5) Jakie są rzeczywiste zamiary wykorzystania przez władze Rosji broni nuklearnej? Artykuł koncentruje się na syntetycznym przedstawieniu słabo eksplorowanej w polskiej literaturze strategii wykorzystania broni nuklearnej dla osiągania celów polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej. Na podstawie badań ustalono, że ambicje Rosji dotyczące wykorzystania posiadanego potencjału nuklearnego do osiągania celów politycznych są poważnym źródłem zagrożeń dla bezpieczeństwa międzynarodowego oraz podnoszą ryzyko konfliktu globalnego.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2020, 14, 2; 132-145
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Specyfika bezpieczeństwa Chin w „Nowej Erze”
    The Specificity of Chinas Security in the „New Era”
    Autorzy:
    Kwieciński, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139631.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-25
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    Chiny
    polityka zagraniczna
    bezpieczeństwo
    strategia
    białe księgi
    siły zbrojne
    Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza
    ChAL-W
    China
    foreign policy
    security
    strategy
    White Books
    armed forces
    People’s Liberation Army
    PLA
    Opis:
    Artykuł analizuje ewolucję  chińskiej polityki bezpieczeństwa w świetle białych ksiąg o obronności. Postawiono w nim hipotezę, że celem chińskiej strategii jest zapewnienie bezpieczeństwa państwa, a nie maksymalizacja jego potęgi. Za podstawę teoretyczną analizy przyjęto teorię realizmu neoklasycznego. Za zmienną niezależną przyjęto w badaniu rozkład potęgi w systemie międzynarodowym, a za zmienną zależną – chińską politykę bezpieczeństwa. Wielką Strategię Chin uznano za zmienną interweniującą. W badaniu wykorzystano elementy metody jakościowej zgodnie z zaleceniami programu realizmu neoklasycznego, akcentując związki przyczynowe w śledzonym procesie ewolucji strategii Chin. W wyniku przeprowadzonego badania wysnuto następujące wnioski: 1) Chiny postrzegają bezpieczeństwo holistycznie, to znaczy uwzględniają zarówno bezpieczeństwo wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Szczególnie ważnym aspektem jest również bezpieczeństwo na  morzach oraz w nowych domenach: przestrzeni kosmicznej, cybernetycznej i elektromagnetycznej; 2) Zagrożenia bezpieczeństwa dla Chin mają przede wszystkim charakter wewnętrzny, a najważniejszym zagrożeniem jest ewentualne ogłoszenie niepodległości przez Tajwan; 3) Najważniejszym środkiem w zwalczaniu potencjalnych zagrożeń są siły zbrojne. Chińska strategia zakłada przyszły konflikt jako wojnę ludową, polegającą na pełnej mobilizacji zasobów narodu i państwa. Głównym zadaniem armii jest zwyciężać w wojnach informacyjnych; 4) Najważniejszym celem pomocniczym w chińskiej strategii bezpieczeństwa jest ochrona chińskich „interesów zamorskich”; 5) Strategia bezpieczeństwa przechodzi ewolucję, jej zakres powiększa się wraz ze wzrostem globalnych interesów Chin. Chińska strategia wychodzi więc znacznie poza główny cel, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa państwu. Ma zatem również charakter ekspansywny.
    The article examines of evolution of Chinese security policy in the light of the white papers on defense. It hypothesized that the goal of the Chinese strategy is to ensure the security of the state, and not to maximize its power. The theory of neoclassical realism was adopted as the theoretical basis for the analysis. The distribution of power in the international system was adopted as the independent variable in the study, and the Chinese security policy as the dependent variable. China's Grand Strategy was recognized as an intervening variable. The study used elements of the qualitative method in line with the recommendations of the neoclassical realism program, emphasizing causal relationships in the process of evolution of China's strategy being followed. As a result of the research, the following conclusions were drawn: 1) China perceives security holistically; that is, it considers both internal and external security. A particularly important aspect is also security at the seas and in new domains: space, cyber and electromagnetic space; 2) The security threats to China are primarily of an internal nature, and the most important threat is the possible declaration of independence by Taiwan. 3) The armed forces are the most important means of countering potential threats. The Chinese strategy assumes the future conflict as a people's war, consisting of the total mobilization of the nation's and state's resources. The army’s main task is to win information wars; 4) The most important supporting objective in China's security strategy is to protect China's "overseas interests"; 5) The security strategy is evolving, and its scope grows with the growth of China's global interests. The Chinese plan goes far beyond the primary goal of ensuring the security of the state. It is therefore also expansive.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2021, 15, 1; 42-70
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncepcja „strategicznej głębi” w tureckiej polityce zagranicznej
    Autorzy:
    Niemiec, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054078.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Republic of Turkey
    Justice and Development Party
    foreign policy
    regional strategy
    role theory in international relations
    Republika Turcji
    Partia Sprawiedliwości i Rozwoju
    polityka zagraniczna
    strategia regionalna
    teoria ról w stosunkach międzynarodowych
    Opis:
    Role theory in international relations is an interdisciplinary approach that combines the key aspects of political science, psychology and sociology. Thus, it allows for a better understanding and an in-depth analysis of the state’s behavior in global politics. The methodological advantages of role theory result from its specific structure, which provides a link between several scientific perspectives. In this article, the concept of “strategic depth” in foreign policy of the Republic of Turkey was analyzed. According to its assumptions, diplomatic activity and cooperation with neighboring regions would enable Turkey to gain a position of a medium-sized power and the leader of the Muslim civilization. This study begins with an outline of the theoretical framework and methodology. Next, the twentieth-century geopolitical narratives in Turkey were described. The third part of the article presents the basic assumptions of the concept of “strategic depth”. In the fourth part, activities of Turkish diplomacy in the Balkans, the Caucasus, the Middle East and North Africa were described.
    Teoria ról w stosunkach międzynarodowych jest interdyscyplinarnym podejściembadawczym, łączącym w sobie kluczowe elementy politologii, psychologii i socjologii. W związku z tym pozwala na lepsze zrozumienie i dogłębną analizę zachowań państwa na arenie międzynarodowej. Zalety metodologiczne teorii ról wynikają z jej specyficznej struktury, która może stanowić łącznik pomiędzy kilkoma perspektywami naukowymi. W ramach niniejszego artykułu dokonano analizy polityki zagranicznej Republiki Turcji, prowadzonej w oparciu o wytycznezawarte w koncepcji „strategicznej głębi”. Zgodnie z jej założeniami aktywność dyplomatyczna i współpraca z sąsiednimi regionami miała zapewnić Turcji pozycję mocarstwa średniej wielkości oraz lidera muzułmańskiego kręgu kulturowego. Niniejszy tekst rozpoczyna się od zarysowania ram teoretycznych i metodologii. Następnie opisano XX-wieczne narracje geopolityczne w Turcji. W trzeciej części artykułu przedstawiono podstawowe założenia koncepcji „strategicznej głębi”. Natomiast czwarta część zawiera przegląd działań tureckiej dyplomacji na Bałkanach, Kaukazie oraz Bliskim Wschodzie i Afryce Północnej. Artykuł kończy podsumowanie rozważań oraz wnioski badawcze.
    Źródło:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2019, 14, 2; 57-80
    1896-8279
    Pojawia się w:
    Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies