Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "außenpolitik" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Gefühlskulturen in der Außenpolitik Zur Emotionalität in den internationalen Beziehungen (am Beispiel Deutschlands seit 1945)
“Feeling culture” in foreign policy. To emotionality in international relations (the case of Germ any since 1945)
Autorzy:
Weber, Pierre-Frédéric
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1595755.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Gefühlskultur
Außenpolitik
Norm
Instrumentalisierung
Reaktivierung
reactivation
instrumentalization
norm
foreign policy
emotional culture
kultura uczuciowa
polityka zagraniczna
norma
instrumentalizacja
reaktywacja
Opis:
Im vorliegenden Beitrag unternimmt der Autor den Versuch einer Definition der Wechselbeziehungen zwischen Emotionen und Außenpolitik in den internationalen Beziehungen. Als theoretische Basis dient hier der Schlüsselbegriff „Gefühlskultur“, der sich von den neueren kulturwissenschaftlichen Forschungen sowie von der sozialkonstruktivistischen Theorie der internationalen Beziehungen inspiriert. Zunächst wir auf den Nexus zwischen Emotion und Erinnerung in so genannten Gefühlsgemeinschaften hingewiesen. Des Weiteren unterstreicht der Autor die stabilisierende Rolle kollektiver Gefühlsregime, allerdings aber auch die Möglichkeiten politischer Instrumentalisierung sowie das Risiko einer Manipulierung. Als Beispiel wird die Entwicklung bestimmtereuropäischer Gefühlskulturen in Bezug auf Deutschland seit 1945 dargestellt (vom Angst- zum Vertrauensverhältnis). Abschließend werden aktuelle, mehr oder weniger erfolgreiche Versuche erwähnt, die einstige Gefühlsnorm bezüglich Deutschlands zu reaktivieren, insbesondere seit dem Beginn der Eurokrise. Daraus wird die nach wie vor herrschende Vielfalt europäischer Gefühlskulturen deutlich.
The author tries to define the intanglements between emotions and foreign policy in international relations. Starting with a theoretical framework presenting the key-concept of “emotional culture” through an approach inspired by newer cultural studies as well as constructivist theories of International Relations, he shows first the link between emotions and remembrance in emotional communities. Furthermore, he underlines the stabilizing function of a given emotional regime, but also the possibility of its political instrumentalization and the risks of manipulation. He takes then the example of how some European emotional cultures have evolved concerning Germany after 1945 (from fear to confidence). Some final comments evoke successful and less successful forms of reactivation of the former emotional norm in relation with Germany in the past years since the beginning of the financial crisis in the Euro-zone. This shows the still dominatingheterogeneity of emotional cultures in Europe.
Autor artykułu podejmuje próbę definiowania wzajemnych relacji między emocjami a polityką zagraniczną w stosunkach międzynarodowych. Począwszy od teoretycznego uzasadnienia kluczowego pojęcia „kultury uczuciowej“ według podejścia zainspirowanego zarówno najnowszymi badaniami kulturoznawczymi, jak i konstruktywizmem w teorii stosunków międzynarodowych, wskazuje najpierw na związek między emocjami a pamięcią we wspólnotach uczuciowych. Dalej podkreśla funkcję stabilizującą danego reżimu uczuciowego, ale też możliwości jego politycznej instrumentalizacji oraz ryzyko jego manipulacji. Następnie przedstawia przykład ewolucji niektórych europejskich kultur uczuciowych w stosunku do Niemiec po roku 1945 (od strachu do zaufania). Kończący komentarz autor poświęca udanym i mniej udanym formom reaktywacji dawnej normy uczuciowej doyczącej. Niemiec w ostatnich latach, od momentu rozpoczęciakryzysu finansowego w strefie Euro, zwracając przy tym uwagę na dalej panującą różnorodność kultur uczuciowych w Europie.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Politica; 2015, 32, 2; 55-68
0867-0617
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Politica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umrisse deutscher Außenpolitik
Przegląd założeń polityki zagranicznej Niemiec
Autorzy:
Crome, Erhard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197599.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
deutschland
außenpolitik
europäische union
hegemonie
coronavirus-pandemie
foreign policy
european union
hegemony
coronavirus pandemic
Germany
niemcy
polityka zagraniczna
unia europejska
hegemonia
pandemia
koronawirusa
Opis:
Dreißig Jahre nach der Herstellung seiner staatlichen Einheit ist Deutschland wieder Zentralmacht Europas, dominiert die EU und wurde zu einer geo-ökonomischen Macht mit globalen Interessen. Die EU-Osterweiterung hat Deutschland nicht nur geographisch, sondern auch machtpolitisch in die Mitte Europas gerückt. Die militärische Macht hat tendenziell an Bedeutung verloren, während die wirtschaftliche in den Vordergrund rückte. Die politische Klasse Deutschlands will in Europa führen, aber in einer auf möglichst breite Unterstützung bedachten Art. Die Corona-Krise trifft nicht alle EU-Staaten gleichermaßen, sondern es reproduzieren sich die bereits zuvor bestehenden Ungleichgewichte.
Thirty years after the establishment of its state unity, Germany is again the central power of Europe, dominates the EU and has become a geo-economic power with global interests. The eastward expansion of the EU has moved Germany not only geographically but also in terms of power politics to the center of Europe. Military power has tended to become less important, while economic power has come to the fore. The political class of Germany wants to lead in Europe, but in a way that is aimed at the broadest possible support. The corona crisis does not affect all EU states equally, rather the previously existing imbalances are reproduced.
Trzydzieści lat po zjednoczeniu, Niemcy są ponownie głównym ośrodkiem władzy w Europie, odrywają kluczową rolę w UE i stały się potęgą w wymiarze geoekonomicznym, z interesami w skali globalnej. Rozszerzenie UE na wschód przesunęło Niemcy nie tylko z punktu widzenia geograficznego, lecz również w kwestii polityki władzy w kierunku centrum Europy. Potęga wojskowa straciła na ważności, na pierwszy plan wysunęła się siła gospodarcza. Niemiecka klasa polityczna pragnie przewodzić w Europie, czyniąc to jednak w sposób, który nakierowany jest na osiągnięcie najszerszego możliwego wsparcia. Kryzys wywołany pandemią koronawirusa nie ma jednakowego wpływu na wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej; dostrzec można raczej proces powielania istniejących już wcześniej nierówności.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2021, 1; 59-71
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies