Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "historical politics" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Od internacjonalnej do własnej historii – mniejszość białoruska w Polsce
Autorzy:
Śleszyński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676422.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Belarusian minority in Poland
historical politics
politics of memory
communism
Opis:
From international history to one’s own history – Belorusian minority in PolandAfter World War II the Belarusians who did not leave Poland could gain upward mobility only if they avoided displaying their national and cultural distinctiveness. Belarusians made a political choice which coincided with a vision of history and thus accepted a historical narrative spread by communist circles. The narrative constructed by the Belarusian minority was consistent with the officially proclaimed state ideological narrative. It contained mostly the history of the Communist Party of Western Belarus and described a difficult situation of Belarus in the Second Polish Republic and during World War II (especially the Great Patriotic War).The Belarusian community made first attempts to rebuild the current vision of the world in 1980–1981. Students tried to create an alternative historical narrative that contradicted the communist one. However, it was a gradual collapse of the communist system that became an impetus for more active development of the Belarusian minority in Poland, and consequently, the creation of its own national vision of history. The Belarusian heritage has been based on the Belarusian People's Republic and the Grand Duchy of Lithuania, and not, as it was in the Soviet Socialist Republic of Belarus or after 1994, on the Republic of Belarus and the victory in the Great Patriotic War.  Od internacjonalnej do własnej historii – mniejszość białoruska w PolscePozostała w Polsce po II wojnie światowej społeczność białoruska uzyskała możliwość awansu społecznego pod warunkiem nieeksponowania swojej narodowej i kulturowej odrębności. Białorusini, dokonując wyboru politycznego, pokrywającego się z wyborem wizji historii, akceptowali obraz dziejów prezentowany przez środowiska komunistyczne. Konstruowany przez mniejszość białoruską przekaz historyczny zgodny był z oficjalnie głoszonym państwowym przekazem ideologicznym. Dominowały treści o historii Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, o trudnej sytuacji białoruskiej w II RP i w latach II wojny światowej, ale z naciskiem położonym jedynie na okres Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.Pierwsze próby przebudowy dotychczasowej wizji świata przez społeczność białoruską zostały podjęte w latach 1980–1981. Zwłaszcza środowiska studenckie próbowały stworzyć alternatywę dla dotychczasowego skomunizowanego, białoruskiego przekazu historycznego. Jednak dopiero stopniowy upadek systemu komunistycznego stał się impulsem do coraz bardziej aktywnego rozwoju mniejszości białoruskiej w Polsce, a co za tym idzie także kreowania własnej, narodowej wizji dziejów. Fundamentem, na którym budowana była pamięć o dziedzictwie, stało się odwoływanie się do Białoruskiej Republiki Ludowej i Wielkiego Księstwa Litewskiego, a nie, jak to miało miejsce w Białoruskiej Socjalistycznej Republice Sowieckiej czy po 1994 r. w Republice Białoruś, zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2017, 41
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityka historyczna jako forma budowy wizerunku Polski na arenie międzynarodowej
Historical politics as a form of construction of the image of Polish in international arena
Autorzy:
Wójcik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195290.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
polityka historyczna
polityka pamięci
polityka
pamięć
historia
tradycja historyczna
pamięć zbiorowa
historical politics
politics of memory
politics
memory
history
historical tradition
collective memory
Opis:
Article raises the issue of the importance of historical policy, also known as the politics of memory, as a category, which in recent years is the subject of heated debate. This is because, through the tools of historical policy, the authority has the opportunity to shape the expected vision of the state and nation in the international arena. This remains controversial due to the fact that the possibility of an arbitrary silence inconvenient facts and events. The main aim of this article was to show the importance of historical policy as a tool to build the country’s image in the international arena, not evaluating the policy pursued by the authorities. This issue is discussed in a wide range in the pages of various publications and at scientific conferences or debates historians. Analysing the literature and the press reports and official documents of institutions and government agencies have been in the paper a short review of selected policy definitions historical aspects of its tools and its implementation and postulates policy history in the future. Historical policy should be implemented by the Polish state as part of the construction of the position of the State in the international sphere, but mainly as an element of education of the next generations of Poles. I have no doubt that in the international, worldwide, all reasonable state, who understand their needs, and above all, to have a sense of their statehood and dignity, pursue an active policy of history.
Artykuł podnosi kwestię znaczenia polityki historycznej, nazywanej także polityką pamięci, jako kategorii, która na przestrzeni ostatnich lat stanowi przedmiot burzliwej debaty. Dzieje się tak dlatego, że poprzez narzędzia polityki historycznej, władza ma możliwość kształtowania oczekiwanej wizji państwa i narodu na arenie międzynarodowej. Budzi to kontrowersje ze względu na fakt możliwości arbitralnego przemilczenia niewygodnych faktów i zdarzeń. Zasadniczym celem artykułu było ukazanie znaczenia polityki historycznej jako narzędzia budowy wizerunku państwa na arenie międzynarodowej, nie dokonując oceny prowadzonej przez władze polityki. Zagadnienie to poruszane jest w szerokim zakresie na łamach różnego rodzaju publikacji oraz podczas konferencji naukowych czy debat historyków. Analizując literaturę przedmiotu oraz doniesienia prasowe, oficjalne dokumenty instytucji i urzędów państwowych, dokonano w artykule krótkiego przeglądu wybranych definicji polityki historycznej, jej aspektów i narzędzi jej realizacji oraz postulatów prowadzenia polityki historycznej w przyszłości. Polityka historyczna powinna być realizowana przez polskie państwo nie tylko jako element budowy pozycji tego państwa w przestrzeni międzynarodowej, ale przede wszystkim jako element wychowania kolejnych pokoleń Polaków. Nie mam wątpliwości, że w przestrzeni międzynarodowej, ogólnoświatowej, wszystkie rozsądne państwa, które rozumieją swoje potrzeby, a przede wszystkim, które mają poczucie swojej państwowości i godności, prowadzą aktywną politykę historyczną.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2016, 15; 438-451
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The History and Politics of the Russian Federation: a War for Memory, or a War against Memory?
Autorzy:
Darczewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956254.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
politics of history
politics of memory
the Russian Historical Society
Rosarkhiv
information warfare
culture wars
historical-cultural standard
Opis:
The term ‘wars of memory’ refers to the Russian specificity of the issues described in the West as ‘politics of history’ or the ‘politics of memory’. The historical arguments which are employed in the Russian Federation in the context of information and cultural warfare, and are identified with the war over the interpretation of history, are being used to achieve the Kremlin’s political objectives in both its domestic and external arenas: any visions which conflict with the official one are discredited as anti-Russian and falsifications of the history of Russia. This text consists of three parts. The first discusses the evolution of the problem in Russian public discourse since the collapse of the USSR; the second describes the historical-cultural standard currently operative in Russia (its pattern of assessments and historical interpretations); and the third, outlines the manifestations of the state’s involvement in implementing its specifically understood politics of memory, with particular emphasis on the role of the Russian Historical Society and Rosarkhiv. The ‘wars’ discussed in this article have become one of the systemic mechanisms for Russia’s confrontation with both the external environment and its internal opposition. The memory and historical-cultural identity as disseminated now are leading to a secondary Sovietisation of society and the mobilisation of imperial and nationalist (ethnocentric, ethnically Russian) resentments within the Russian Federation.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2019, 1; 351-376
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O HISTORII HISTORIOGRAFII. KILKA REFLEKSJI O SUBDYSCYPLINIE
ON THE HISTORY OF HISTORIOGRAPHY. A FEW THOUGHTS ABOUT THE SUBDISCIPLINE
Autorzy:
Wójcik-Łagan, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909814.pdf
Data publikacji:
2017-05-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
history
history of historiography
politics of memory
historical research
Opis:
Historians of historiography who seek new possibilities to research the historiographic phenomena believe that the traditional historiography has also become obsolete in its academic form. Th ey think of methods that would allow building a coexistence of the traditional model of historiographic research, which has been simplifi ed to erudite research and presentation of historians – masters with a concept that respects the dynamics of historic thinking, included within the contexts of a political, ideological, and social epoch. Th e latt er task requires from historians of historiography signifi cantly developed professional competences within the scope of sociology, philosophy, and psychology.
Źródło:
Historia@Teoria; 2017, 1, 3; 63-73
2450-8047
Pojawia się w:
Historia@Teoria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tracing the decline of Yugoslav identity: a case for ‘invisible’ ethnic cleansing
Autorzy:
Srebotnjak, Hana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678343.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Post-Yugoslavia
invisible ethnic cleansing
identity loss
nationalism
politics of memory
historical amnesia
Yugonostalgia
Opis:
Tracing the decline of Yugoslav identity: a case for ‘invisible’ ethnic cleansingThis essay explores the concept of invisible ethnic cleansing by examining the remaining group of self-identifying Yugoslavs who continue to identify themselves as such despite the break-up of Yugoslavia, the country that shaped and constituted the focal point of their identity. The analysis argues that the lack of recognition of the Yugoslav identity during the country’s disintegration as well as afterwards in the individual republics befitted the new nationalistic and distinctly anti-Yugoslav narratives adopted by individual post-Yugoslav republics. The sheer existence and acknowledgment of the Yugoslav identity could therefore disprove the new nationalistic tenets. The essay begins by setting up an analytical framework for the study of invisible ethnic cleansing and Yugoslav identity by examining the concepts of ethnic cleansing, nationalism, group destruction and ethnicity. It goes on to establish the historical background for Yugoslavia’s break up and looks at Yugoslavia’s ‘nationalities policy’, the break up itself and the role of the West and the Western media. Finally, the study identifies the hegemonic power of current nation-states reflected in the media, education and government-sponsored intellectual efforts, as those that control the image of the past can erase from it the memory of the disappeared states and the identities connected to them. The bulk of the analysis and the conclusions drawn were based on personal memoires and accounts of self-identifying Yugoslavs in order to preserve the memories of marginalized and forgotten groups as well as to stress the importance of counter-memory, which can challenge the narrative promoted by dominant groups and oppressive states. Moreover, the novel concept of invisible ethnic cleansing introduced will allow scholars to examine the loss of supranational identities, which accompany the dissolutions of multinational states. Jak ginie tożsamość jugosłowiańska: przypadek „niewidzialnej” czystki etnicznejEsej podejmuje kwestię niewidzialnej czystki etnicznej, w oparciu o badania nad grupą osób samoidentyfikujących się jako Jugosłowianie, które nadal tak właśnie siebie identyfikują pomimo rozpadu Jugoslawii - kraju, który ukształtował ich tożsamość i stworzył dla niej punkt odniesienia. Analiza dowodzi, że nieuznawanie tożsamości jugosłowiańskiej w okresie dezintegracji Jugosławii i po rozpadzie tego kraju w poszczególnych republikach przyniosło nowe nacjonalistyczne i wyraźnie antyjugosłowiańskie narracje przyjęte przez poszczególne republiki postjugosłowiańskie. Samo istnienie i uznanie tożsamości jugosłowiańskiej mogłoby zatem podważać nowo wyznaczone nacjonalistyczne cele. Autorka najpierw wyznacza ramy analitycznego podejścia do niewidzialnej czystki etnicznej i tożsamości jugosłowiańskiej poprzez analizę takich pojęć, jak: czystka etniczna, nacjonalizm, destrukcja grupy i etniczność. Następnie przechodzi do omówienia historycznego tła rozpadu Jugosławii i „polityki narodowościowej” Jugosławii, samego rozpadu kraju oraz roli, jaką odegrał Zachód i media zachodnie. Ostatnia część opracowania zawiera ustalenia odnoszące się do hegemonii władzy współczesnych państw narodowych, która odzwierciedla się w mediach, szkolnictwie i wspieranych przez rząd wysiłkach intelektualnych, ci bowiem którzy zawiadują obrazem przeszłości mogą z niej wymazać pamięć o państwach, które przestały istnieć i o związanych z nimi tożsamościach. Analiza i wnioski w zasadniczej części opierają się na wspomnieniach osobistych i relacjach samoidentyfikujących się Jugosłowian, którzy dążą do zachowania pamięci o marginalizowanych i zapomnianych grupach, jak też podkreślenia wagi kontrpamięci, mogącej stać się wyzwaniem dla narracji promowanej przez grupy dominujące i opresyjne państwa. Ponadto, wprowadzona tu nowa koncepcja niewidzialnej czystki etnicznej pozwoli badaczom zgłębiać utratę tożsamości ponadnarodowych, która towarzyszy rozpadowi państw wielonarodowościowych.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2016, 48
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Collectivist Logic in Comparative Genocide Studies and in the Battles for Memory
Logika kolektywistyczna w komparatystyce ludobójstw i walkach o pamięć
Autorzy:
Nijakowski, Lech M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699756.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
komparatystyka historyczna
ludobójstwa
genocide studies
polityka pamięci
historical comparative analysis
genocides
politics of memory
Opis:
W artykule przedstawiono działanie logiki kolektywistycznej na trzech obszarach: (1) w historycznej komparatystyce ludobójstw – podstawowej metodzie genocide studies;(2) w działaniach organizacji ofiar i ocalonych oraz obrońców praw zwierząt; (3) w dyskursach nacjonalistycznych i polityce pamięci. Logika kolektywistyczna to zbiór operacji, które podmiotem historii czynią zbiorowości ludzkie, postrzegane jako połączone ważnymi więziami społecznymi i interesami oraz odróżniające się kulturowo. W jej wyniku myślimy o zbiorowej winie i zasłudze. W artykule przedstawiono zalety i wady komparatystyki historycznej jako metody naukowej genocide studies. Następnie przeanalizowano wykorzystanie kapitału symbolicznego związanego z terminem „ludobójstwo” w porównywaniu innych zbrodni oraz gospodarczego wykorzystania zwierząt z ludobójstwami. Na koniec opisano związek państwowej polityki pamięci i dyskursów nacjonalistycznych z działalnością akademicką badaczy ludobójstw.
The article aims to present the mechanisms of collectivist logic as it functions in three areas: (1) in the historical comparative analysis of genocides – the basic method of genocidestudies; (2) in the activities of the organizations of victims and survivors, as well as in actions undertaken by animal rights activists; (3) in nationalist discourses and in the politics of memory. Collectivist logic is a set of operations that address human communities – groups of individuals linked together by significant social bonds and interests, and perceived as culturally distinctive – as the subject of history. As a result of the application of such logic, we may think about collective guilt and collective merit. The article discusses the advantages and disadvantages of historical comparative analysis as an essential methodological tool of genocide studies. The argument further focuses upon the use of the symbolic capital attributed to the term “genocide” in studies involving analyses comparing other crimes – as well as the industrial exploitation of animals – to genocides. Finally, the author describes the relationship between the state policy of memory, nationalist discourses, and the academic integrity of genocide scholars.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2020, 6; 39-60
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Who fought for national freedom? On the significance of the Great War in interwar Lithuania
Autorzy:
Safronovas, Vasilijus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/676498.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
First World War
Wars of Independence
historical storyline
commemoration
politics of memory
idea of freedom
Opis:
Who fought for national freedom? On the significance of the Great War in interwar LithuaniaEven though the First World War was caused by tension in the east of Europe, not so long ago, quite a number of historians, as if repeating the words of Winston Churchill, tended to portray the Eastern Front in Europe as an “unknown war”. Not only was the war in the east little known, but the remembrance of the war in Eastern Europe remains little investigated. Lithuania is one of the countries in the region where for a long time nothing was known about the remembrance of the Great War. Many historians argued that this kind of remembrance simply did not exist. The article invites us to reconsider this statement by paying attention to the question of how the merits of different actors in the struggle for national freedom were interpreted and represented in interwar Lithuania. Instead of painting a monolithic picture of Lithuania, the article proposes to look at its society as a fragmented construct, whose different parts offered a rather ambiguous answer to the question.  Kto walczył o niepodległość? O interpretacji znaczenia I wojny światowej na Litwie w okresie międzywojennymPomimo że I wojna światowa była wynikiem napięć w Europie Wschodniej, to jeszcze niedawno wielu historyków opisywało działania na froncie wschodnim jako „nieznaną wojnę”, nawiązując tym samym do słów Winstona Churchilla. Zaniedbanym obszarem badań była nie tylko sama wojna na Wschodzie, lecz również pamięć o niej w tej części kontynentu. Litwa jest jednym z krajów regionu, gdzie pamięć o Wielkiej Wojnie długo pozostawała zjawiskiem zupełnie nieznanym, a wielu historyków dowodziło, że takiej pamięci po prostu nie ma. Niniejszy artykuł zachęca do zrewidowania tej opinii i zwraca uwagę na kwestię oceny i interpretacji zasług różnych uczestników walk o niepodległość Litwy w okresie międzywojennym. Artykuł proponuje spojrzenie na litewskie społeczeństwo nie jak na monolit, lecz fragmentaryczny konstrukt, w którym różne środowiska udzielały różnych odpowiedzi na postawione w tytule pytanie.
Źródło:
Acta Baltico-Slavica; 2018, 42
2392-2389
0065-1044
Pojawia się w:
Acta Baltico-Slavica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cultural War and Reinventing the Past in Poland and Hungary: The Politics of Historical Memory in East–Central Europe
Autorzy:
Ágh, Attila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594839.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Hungary; Poland
East–Central Europe
historical memory
politics of memory
cultural war
reinventing the past
Opis:
This paper has been based on three assumptions that have been widely discussed in the international political science: (1) there has been a decline of democracy in East–Central Europe (ECE) with the emergence of “velvet dictatorships”, (2) the velvet dictatorships rely on the soft power of media and communication rather on the hard power of state violence that has provoked “cultural wars“ and (3) the basic turning point is the transition from the former modernization narrative to the traditional narrative with “reinventing the past” and “reconceptualising modernity” through the reference to the historically given collective national identity by launching the “politics of historical memory”. The velvet dictatorships have been using and abusing the national history as an ideological drug to consolidate their power. The (social and national) populism and Euroscepticism are the basic twin terms to describe the soft power of the new (semi)authoritarian regimes. They are convertible, the two sides of the same coin, since they express the same divergence from the EU mainstream from inside and outside. Soft power means that the political contest in the new regimes has been transferred from the hard to the soft fields of politics as the fight between the confronting narratives. The victory of the traditionalist–nativist narrative carries also the message that the people are only passive “subjects” and not active citizens, so the field of politics has been extremely narrowed in the “new brave world” in ECE.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2016, 45; 32-44
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anniversary Resolutions of the Polish Sejm and Senate as the Subject of Political Science Research
Uchwały rocznicowe Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej jako przedmiot badań politologicznych
Autorzy:
Secler, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32306362.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
anniversary resolutions
historical anniversaries
politics of memory
Polish Sejm and Senate
uchwały rocznicowe
rocznice historyczne
polityka pamięci
Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej
Opis:
Undoubtedly, memory studies can be included in the mainstream of contemporary political science. They encompass reflections on the politics of memory, and historical or collective memory. The political science literature has designated little space to examine anniversary resolutions of the Polish Sejm and Senate after 1989. Therefore, it has become the main focus of this article based on research conducted and funded by the National Science Centre. The research examined the place and role of anniversary resolutions of the Polish Sejm and Senate in the Polish politics of memory. It has been assumed that such resolutions express the will of the two chambers of the Polish Parliament to commemorate historical anniversaries related to events and people who, in the opinion of resolution promoters, play an important role in the history of the state and nation. Furthermore, it is understood that the anniversary resolutions, among other things, are an important tool of the authorities to implement the politics of memory. The aim of the publication is to present the main research findings. The findings are based on the analysis of 589 anniversary resolutions adopted by the Sejm and the Senate in 1989–2019. The article also draws attention to the significance and usefulness of the resolutions for political science research, not only those referring to memory studies.
Bez wątpienia, w nurt współczesnej politologii można włączyć badania pamięcioznawcze. Zazwyczaj odnoszą się one do refleksji na temat polityki pamięci, polityki historycznej czy pamięci zbiorowej. Dotychczas, w literaturze przedmiotu z zakresu nauk o polityce, niewiele miejsca poświęcano problematyce uchwał rocznicowych Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej po 1989 roku, które są przedmiotem zainteresowania niniejszego artykułu. Opiera się on na badaniach przeprowadzonych i finansowanych ze środków Narodowego Centrum Nauki na temat miejsca i roli uchwał rocznicowych Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w polskiej polityce pamięci. Przyjęto, że uchwały te stanowią akt woli obu izb polskiego parlamentu w zakresie upamiętniania rocznic historycznych odnoszących się do wydarzeń i osób, które w opinii uchwałodawców, zajmują ważne miejsce w dziejach państwa i narodu. Ponadto przyjęto między innymi, że uchwały rocznicowe Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej są istotnym narzędziem władzy w zakresie realizowania założeń polityki pamięci. Celem publikacji jest prezentacja głównych ustaleń wynikających z realizowanych badań. Ich postawą była analiza materiału badawczego obejmującego 589 uchwał rocznicowych uchwalonych przez Sejm i Senat Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1989–2019. Niniejszy artykuł zwraca także uwagę na znaczenie i przydatność wyżej wskazanych uchwał polskiego parlamentu dla badań politologicznych – nie tylko tych, o charakterze pamięcioznawczym.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2023, 4; 69-78
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PAMIĘĆ II WOJNY ŚWIATOWEJ W POLSCE I W NIEMCZECH. DEBATY, MUZEA I WYSTAWY
MEMORY OF WORLD WAR II IN POLAND AND GERMANY. DEBATES, MUSEUMS AND EXHIBITIONS
Autorzy:
Chinciński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418804.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
politics of memory
World War II
the historical debate
museums and exhibitions
Polish-German relations in the historical memory
the Museum of World War II in Gdansk
"A vivid sign against escapes and expulsions" in Berlin
Opis:
This article is an attempt of conducting analysis of main aspects of memory of World War II both in Poland and in Germany between the year 1989/90 and 2014. It also includes an analysis of the process of its development and changes which have taken place in the above mentioned period of time. The article discusses crucial historical debates, muse-ums and exhibitions which deal with World War II. Particular attention was paid to two emerg-ing museums dealing with this subject: the Museum of World War II in Gdansk as well as "A vivid sign against escapes and expulsions" in Berlin.
Źródło:
Colloquium; 2015, 7, 1; 23-44
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relations [Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większość]
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643797.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
anti-Semitism
de-Holocaustization
Museum of the History of Polish Jews (POLIN MHPJ)
Polin myth
Polish historical policy
politics of memory
Polish Jews (concept revision)
symbolic violence
Opis:
The Embassy of Poland in Poland: The Polin Myth in the Museum of the History of Polish Jews (MHPJ) as narrative pattern and model of minority-majority relationsThe text offers an analysis of the MHJP’s core exhibition, the architecture of the Museum’s building as well as the transformations of its surroundings, seen as operations in as well as on a space that is a sign and a designate of the Holocaust. This observed de-Holocaustization of the Holocaust story takes place in the context of progressing Holocaustization of the story concerning the past of ethnic Poles.The main narrative uniting the MHJP’s surroundings, building and core exhibition is the idyllic myth of Polin which dictates the selection and presenting of information. The story of Polish hosts and Jewish guests that is inherent to the Polin myth establishes inequality and dominance/subjugation as framing principles of a story of majority-minority relations. It also constitutes a mental gag and an instance of emotional blackmail which precludes any rational – analytical and critical – conversation based on historical realities. Furthermore, in practice, it is a part of a pattern of culture which produces – and at the same time legitimizes – violence and exclusion.The article reconstructs the principles governing the Polinization of the history of Jews in Eastern Europe (a term coined by Konrad Matyjaszek). These principles include: emphasizing the Polish over the Jewish lieux de mémoire; presenting the figures and landmarks of importance for both groups through the prism of those aspects which concern the majority group; refraining from problematization of specific phenomena (like Judaism or transboundary character) and from applying to the a longue durée perspective; and decontextualization (e.g., by passing over anti-Semitism – Christian but not only Christian – and its significance for the construction of the majority group’s collective identity, an identity that over time increasingly determined the Jews’ conditions of life, until eventually it determined their fate). In relation to the core exhibition the text discusses such issues as: “last minute” censorship; affirmation of anti-Semitic phantasms (like the Paradisus Iudaerum or Esterka); the abandonment planned – and prepared – part of the exhibition dealing with the period after the regaining of independence by Poland in 1989; presenting numerous events and questions in a way that contradicts the state of research not only known but often arrived at in Poland (a particularly outraging example of this is abstaining from a realistic presentation of the Polish context of the Holocaust in favor of a return to the outdated category of the innocent, or indifferent, Polish bystander to the Holocaust).The stake of this retouched story is the image of Poland and reputation of Poles, that is to say – the complacency of the non-Jewish majority. The price is the mystification of Eastern European Jewish history and the thwarting of the potential for change which arouse as a result of the Jedwabne debate. This potential promised a chance for a revision of culture and a remodelling of social relations in the spirit of equal rights and integrated history. Apart from the period from 1944/45 to 1946, this chance was unprecedented in theJewish-Polish and Polish-Jewish “common history that divides”.  Ambasada Polski w Polsce. Mit Polin w Muzeum Historii Żydów Polskich (MHŻP) jako wzór narracji i model relacji mniejszość-większośćTekst zawiera analizę wystawy głównej MHŻP, architektonicznej postaci gmachu muzeum i przekształceń jego otoczenia jako operacji dokonanych w oraz na przestrzeni będącej znakiem i desygnatem Zagłady. Kontekstem dla obserwowanej deholokaustyzacji opowieści o Holokauście jest postępująca holokaustyzacja opowieści o przeszłości etnicznych Polaków. Narracją główną spajającą otoczenie MHŻP, gmach oraz wystawę główną jest idylliczny mitPolin, który rozstrzyga o selekcji i sposobie prezentowania informacji. Zawarta w nim opowieść o polskich gospodarzach i żydowskich gościach ustanawia nierównoprawność oraz dominację/podporządkowanie jako zasady ramowe opowieści o relacji większość-mniejszość. Stanowi także rodzaj mentalnego knebla i emocjonalnego szantażu, który udaremnia racjonalną – analityczną i krytyczną – rozmowę w kategoriach historycznego konkretu. Ponadto zaś – w praktyce – jest częścią wzoru kultury, który produkuje – i legitymizuje zarazem – przemoc oraz wykluczenie.Artykuł rekonstruuje reguły polinizacji historii Żydów w Europie Wschodniej (termin autorstwa Konrada Matyjaszka). Do reguł tych należą m.in. eksponowanie polskich miejsc pamięci (lieux de mémoire) kosztem żydowskich miejsc pamięci; prezentowanie figur i cezur obopólnie ważnych przez pryzmat tego, co w nich istotne dla grupy większościowej; brak problematyzacji zjawisk specyficznych (jak np. judaizm, transgraniczność) i ujęcia ich w perspektywie długiego trwania; dekonstektualizacja (np. pominięcie antysemityzmu –chrześcijańskiego i nie tylko – oraz jego znaczenia dla konstrukcji zbiorowej tożsamości grupy większościowej, która z biegiem czasu w coraz znaczniejszym stopniu rozstrzygała o warunkach życia Żydów, aż przesądziła o ich losie).W odniesieniu do wystawy głównej tekst porusza sprawę m.in. cenzury last minute; afirmacji antysemickich fantazmatów (jak Paradisus Iudaeorum czy Esterka); rezygnacji z przewidzianej i przygotowanej części ekspozycji dotyczącej okresu po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1989 roku; prezentacji wielu wydarzeń i zagadnień w sposób sprzeczny ze stanem badań nie tylko znanym, ale też niejednokrotnie wypracowanym w Polsce (czego szczególnie bulwersującym przykładem jest odstąpienie od realistycznej prezentacji polskiego kontekstu Zagłady i powrót do zdezaktualizowanej kategorii biernego czy też obojętnego polskiego świadka [bystander] Zagłady).Stawką tak spreparowanej opowieści jest wizerunek Polski i reputacja Polaków, a więc dobre samopoczucie nieżydowskiej większości. Ceną zaś – mistyfikacja historii Żydów Europy Wschodniej oraz zniweczenie potencjału zmiany, który ujawnił się w związku z debatą jedwabieńską. Potencjał ten oznaczał szansę rewizji kultury oraz przebudowy stosunków społecznych w duchu równych praw i historii zintegrowanej. Nie licząc okresu 1944/1945 - 1946, była to szansa bezprecedensowa w żydowsko-polskiej i polsko-żydowskiej „wspólnej historii, która dzieli”. 
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2016, 5
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Presidential Commission of the Russian Federation to Counter Attempts to Falsify History to the Detriment of Russia’s Interests (2009–12)
Autorzy:
Darczewska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108331.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
The Presidential Commission of the Russian Federation to Counter Attempts to Falsify History to the Detriment of Russia’s Interests
politics of history
politics of memory
historical propaganda
active measures in the field of history
information warfare
Dmitri Medvedev
Sergey Naryshkin
Opis:
Abstract: The Presidential Commission of the Russian Federation to Counter Attempts to Falsify History to the Detriment of Russia’s Interests (Комиссия при президенте Российской Федерации по противодействию попыткам фальсификации истории в ущерб интересам России), established in 2009, was intended to serve as Russia’s response to similar attempts at institutionalisation in the Central and Eastern Europe region (such as the historical commissions in the Baltic states, and the Institutes of National Remembrance in Poland and Ukraine). At the same time, its activities showed a multidimensional approach, combining elements of security policy with education, culture and media, public and non-public memory policy, and formal and informal activities. Although the official emphasis was mainly on the external (foreign) determinants of the Commission’s genesis, it also became an important element of domestic policy. The Commission only operated for three years (2009–2012), but its importance as a tool of Kremlin policy cannot be overestimated. It turned difficult historical issues into “historical weapons”; introduced international public discourse to the Russian narrative, which was constructed in a spirit of confrontation with the memories of its neighbours; coordinated the activities of formal state organisations, as well as those which operated as nominally non-state bodies but were financed by the state; expanded the community of expert research which argued the Russian narrative while undermining others from abroad; and examined the options for transmitting the desired attitudes and opinions to wider audiences, creating systemic mechanisms of what has been called “counteracting the falsification of history.” The aim of this article is to show the institutional and organisational aspect of this phenomenon.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2021-2022, 3; 127-176
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Securitization of Memory: a Theoretical Framework to Study the Latvian Case
Sekurytyzacja pamięci: teoretyczne ramy badania przypadku łotewskiego
Autorzy:
Pakhomenko, Sergii
Sarajeva, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179020.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
security
securitization
identity
historical memory
politics of memory
Latvia
narrative
memory regime
security dilemma
bezpieczeństwo
sekurytyzacja
tożsamość
pamięć historyczna
polityka pamięci
Łotwa
narracja
reżim pamięci
dylemat bezpieczeństwa
Opis:
The article suggests and argues a theoretical framework for studying a particular case of memory securitization. It is based on the constructivist perception of security that is systematically framed in the studies of representatives of the Copenhagen School, who consider security as a socially constructed phenomenon and define identity protection to be one of its primary goals. Pursuant to this approach, the article presents a correlation between memory and security in at least three aspects. In the first instance, similar to security, collective memory is socially determined. In the second instance, collective memory lies at the core of various forms of identity, including national identity. In the third instance, collective memory is not only an object of protection but also a resource, which is used by securitization actors for threat identification, enemy image modeling as well as for defining the means of protection. The Latvian case is applied for setting the theoretical framework of the memory securitization model. In future, it might be used to study specific juridical and political mechanisms of memory securitization in the countries of Central and Eastern Europe. The authors perceive the securitization of memory as a diverse complex of measures aimed at establishing and setting a certain historical narrative, as well as convincing society to be actively loyal to it. Accordingly, the policy of memory is defined as a mechanism for putting securitization in practice. The initial conditions for understanding this process in Latvia are the post-communist transition, ethnocultural divisions of the society, and the external factor represented by Russia, that promotes its historical narratives. In one respect, R. Brubaker’s concept of the “nationalized” state is taken as a theoretical model of the politics of memory in Latvia. According to this concept, the official narrative of post-communist countries has been set as a nation-oriented one. On the other hand, the concept of the memory regime developed by M. Bernhard and J. Kubik is also considered. As per their theory, the memory regime in Latvia can be described as being divided into the official and alternative narrative of counter-memory, which is based on the Soviet legacy.
Artykuł proponuje i uzasadnia teoretyczne ramy badania sekurytyzacji pamięci na konkretnym przypadku. Opiera się na konstruktywistycznym postrzeganiu bezpieczeństwa, systematycznie formułowanym w badaniach przedstawicieli Szkoły Kopenhaskiej, którzy traktują bezpieczeństwo jako zjawisko konstruowane społecznie, uznając ochronę tożsamości za jeden z głównych jego celów. Zgodnie z tym podejściem artykuł przedstawia korelację między pamięcią a bezpieczeństwem w co najmniej trzech aspektach. W pierwszej kolejności, podobnie jak w przypadku bezpieczeństwa, pamięć zbiorowa jest zdeterminowana społecznie. Po drugie, pamięć zbiorowa leży u podstaw różnych form tożsamości, w tym tożsamości narodowej. Po trzecie, pamięć zbiorowa jest nie tylko przedmiotem ochrony, ale także zasobem, który jest wykorzystywany przez podmioty sekurytyzacyjne do identyfikacji zagrożeń, modelowania obrazu wroga, a także do definiowania środków ochrony. Teoretyczne ramy modelu sekurytyzacji pamięci ustalono w oparciu o przypadek łotewski. W przyszłości może on posłużyć do badania konkretnych prawnych i politycznych mechanizmów sekurytyzacji pamięci w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Autorzy postrzegają sekurytyzację pamięci jako zespół różnorodnych środków mających na celu ustanowienie i ustalenie pewnej narracji historycznej, a także przekonanie społeczeństwa do aktywnej lojalności wobec tej narracji. W związku z tym polityka pamięci jest definiowana jako mechanizm wprowadzania sekurytyzacji w praktyce. Warunki wstępne dla zrozumienia tego procesu na Łotwie obejmują transformację postkomunistyczną, podziały etniczno-kulturowe społeczeństwa oraz czynnik zewnętrzny, jakim jest promująca swoje narracje historyczne Rosja. W jednym aspekcie teoretyczny model polityki pamięci na Łotwie odnosi się do koncepcji „unarodowionego” państwa R. Brubakera. Zgodnie z tą koncepcją oficjalna narracja krajów postkomunistycznych została określona jako narodowa. Z drugiej strony rozważono także koncepcję reżimu pamięci, opracowaną przez M. Bernharda i J. Kubika. Zgodnie z ich teorią reżim pamięci na Łotwie można opisać jako podzielony na oficjalną i alternatywną narrację kontrpamięci opartej na dziedzictwie sowieckim.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 395-410
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
1918 год, яго перадумовы i наступствы ў трактоўцы школьных падручнiкаў у Беларусi
Year 1918 and its consequences in the interpretation of school textbooks in Belarus
Autorzy:
Rudowicz, Stanisłau
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1390593.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
general history textbooks
Belarusian history textbooks
politics of memory
Belarusian state
Soviet tradition
historical legitimization of Belarusian independence
podręczniki do historii powszechnej
podręczniki do historii Białorusi
polityka pamięci
państwo białoruskie
tradycja sowiecka
historyczna legitymizacja niezależności Białorusi
падручнiкi па сусветнай гiсторыi
падручнiкi па гiсторыi Беларусi
палiтыка памяцi
беларуская дзяржаўнасць
савецкая традыцыя
гiстарычная легiтымiза- цыя незалежнасцi Беларусi
Opis:
The article shows how the events of World War I and its consequences for the world, Europe and especially for Belarus, are interpreted in the Belarusian history textbooks for secondary schools. It discusses the contradictions and a lack of consequence in the way of presenting historical processes, which may be explained by an ambiguous and discrepant politics of the memory pursued in the Republic of Belarus.
Artykuł pokazuje, jak w podręcznikach białoruskich do historii dla szkół średnich interpretowane są wydarzenia I wojny światowej i jej skutki dla świata, Europy, a szczególnie dla Białorusi. Przedstawia sprzeczności i niekonsekwencje w prezentacji procesów historycznych, co można tłumaczyć niezbyt jasną i pełną sprzeczności polityką pamięci, jaka jest realizowana w Republice Białoruś.
Артыкул паказвае, як у беларускiх падручнiках па гiсторыi для сярәдняй школы iнтәрпрәтуюцца падзеi Першай сусветнай вайны i яе вынiкi для свету, для Еўропы i асобна для Беларусi. Адзначаецца супярәчлiвасць, непаслядоўнасць асвятлення адпаведных гiстарычных працәсаў, што абумоўлена невыразнасцю i непаслядоўнасцю палiтыкi памяцi, якая праводзiцца ў Рәспублiцы Беларусь.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2018, 26; 27-40
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies