Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Common Good" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Polityka jako roztropna realizacja dobra wspólnego. Ujęcie Mieczysława Alberta Krąpca
    Politics as the prudent realisation of the common good. The view of Mieczysław Albert Krąpiec
    Autorzy:
    Radziszewska-Szczepaniak, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154334.pdf
    Data publikacji:
    2014-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    politics
    common good
    prudence
    Mieczysław Albert Krąpiec OP
    Opis:
    Defining politics as prudent implementation of the common good has a long tradition. This is the spirit in which politics was understood by Plato, Aristotle, the Stoics and – later on – by the great Christian thinkers with Augustine and Thomas Aquinas as the most prominent examples. It was them that Father Professor Mieczysław Albert Krąpiec referred to in his dissertations on politics. His viewpoint on politics is marked by two elements. First, it is seeing the common good as the personal development of a human being. Only when understood this way, may the common good be real good for each individual person and at the same time – real good for the entire community. Second, it is acknowledging that the method of implementing the common good must be determined by the virtue of prudence. For it is prudence, including “past experience, the skill of reading and understanding the present in the context of other people and consideration for the consequences of one’s intended actions”, that enables one to choose such methods of organizing the social, economic and cultural life as well as any other public sphere, which will actually facilitate the self-improvement of a human being.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2014, 15; 315-331
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Personalistyczny model polityki
    Personalistic model of politics
    Autorzy:
    Wójcik, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1953222.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    political personalism
    politics
    person
    common good
    political power
    state
    Opis:
    In the ongoing discussion of politologists who present different ways of comprehending politics, personalistic approach emphasizes the need for improving political power in terms of humanization. It also underlines the necessity of further development of the state to increase citizens’ participation in real political power. That is why there are numerous models and types of politics. Constant search and development is the basic trend in history, as well as in social and political life. Personalistic model of politics elevates the man’s dignity.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2015, 47; 7-24
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Freedom in community or freedom in solitude? Remarks on republicanism and liberalism
    Autorzy:
    Bocheński, Tobiasz Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/650100.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    republicanism
    liberalism
    freedom
    common good
    commonwealth
    political thought
    politics
    political philosophy
    history of ideas
    individualism
    Opis:
    A political thought is an area of legitimate contribution of competitive ideas. Liberalism is often considered as one of the most significant and influential paradigm of our times. The common acceptance of liberal conception of negative liberty can be acknowledged as a proof of this tendency. At the same time clearly visible is the renaissance of republicanism and the conception of active participation in governance. The liberal and republican assumptions have similar roots but different social practices. The aim of this paper is to examine in contrast liberal and republican conceptions of freedom. The author discusses main categories of both political traditions: state, commonwealth, common good, citizen, individualism, law, limited power and freedom itself. The author attempts to compere republicanism and liberalism as the competitive political paradigms to show the dilemmas of modern states and societies where there is no common consensus referring to definition of liberty.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2017, 45, 7
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Society, Dispersed Knowledge and Uncertainty Toward Ethical Tales
    Autorzy:
    Zonik, Przemysław
    Zonik, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943812.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    cybernetics
    theory of mechanism
    dispersed knowledge
    uncertainty
    politics
    common good
    ethical claims and reality
    ethical tales
    Opis:
    In this article the assumptions of one of the versions of the commongood concept in terms of the dispersion of knowledge and uncertainty areanalyzed. The article also aims at showing the consequences in regard to moralattitudes in politics and economics which are drawn on the basis of the conceptsof this type. In the first part I expound the ontological assumptions which are thebasis for the analysis. In the second part the concept of common good in terms ofits own assumptions and in relation to the ontology developed in this article isdiscussed. In the third part I consider some general thoughts about the structureof the ethical tales and their reference.
    Źródło:
    Ethics in Progress; 2020, 11, 1; 99-119
    2084-9257
    Pojawia się w:
    Ethics in Progress
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wskazania dla polityków w nauczaniu społecznym Jana Pawła II
    Indications for Politicians in the Social Teaching of John Paul II
    Autorzy:
    Krukowski, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23051003.pdf
    Data publikacji:
    2011-06-30
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    nauczanie społeczne
    polityka
    dobro wspólne
    solidarność
    sprawiedliwość
    prawa człowieka
    social teaching
    politics
    common good
    Solidarity
    justice
    human rights
    Opis:
    Jest to wykład, który został wygłoszony w Sejmie RP 15 kwietnia 2011 r. z okazji beatyfikacji Jana Pawła II. Wykład obejmuje dwie grupy zagadnień. Pierwsza grupa dotyczy prerogatyw, w których głos w sprawach polityki zabierał papież Jan Paweł II. Druga grupa obejmuje główne wątki problemowe w jego licznych wystąpieniach skierowanych do polityków. Papież zwrócił uwagę, że politycy w swoich działaniach powinni kierować się zasadą dobra wspólnego człowieka, zasadą pomocniczości, solidarności, sprawiedliwości i ochroną praw człowieka.
    This is the lecture which was presented at the seat of the Polish parliament on the 15th of April 2011 on the occasion of the beatification of John Paul II. The lecture contains two groups of issues. The first group concerns the prerogatives on which the Pope John Paul II took a voice in matters of politics. The second group includes the major problematic topics in his many speeches addressed to the politicians. The Pope pointed out that politicians in their activities should be guided by the principle of the common good of the human being, the principle of subsidiarity, solidarity, justice and protection of human rights.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2011, 6, 7; 28-42
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog wyznacznikiem relacji we wspólnocie politycznej w kontekście nauczania papieża Franciszka
    Dialogue as the Indicator of Relationships in a Political Community in the Context of Pope Francis’ Teaching
    Autorzy:
    Szulist, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559617.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    dialog
    państwo
    nauka społeczna Kościoła
    wspólnota
    polityka
    dobro wspólne
    dialogue
    state
    Catholic Social Teaching
    community
    politics
    common good
    Opis:
    Przedmiotem niniejszej publikacji jest określenie znaczenia, jakie posiada dialog w ramach wspólnot politycznych. Ewangelizowanie stanowi obowiązek uczniów Chrystusa, którzy w ten sposób wchodzą w dialog ze światem, przepełniając doczesność wartościami transcendentnymi. Dialogiczna relacja chrześcijanina ze światem jest przedmiotem analiz teologii a także nauk społecznych. Dialogiczność struktur politycznych, ukształtowanych na fundamencie uwarunkowań osobowych, realizuje się nade wszystko w miłości społecznej. Obywatele inwestują w pewnym stopniu swoje zdolności i dobra na poczet wspólnoty. Artykuł jest podzielony na dwie części. Pierwsza z nich zawiera charakterystykę wartości dialogu w realiach społecznych. Przekaz informacji, mający na celu wypracowanie wspólnych rozwiązań, jest uwarunkowany zarówno nauką Chrystusową, jak też powstałą na jej kanwie teologią sytuowaną w ramach rzeczywistości społecznej. Główny temat części drugiej stanowi zagadnienie dialogiczności wspólnot politycznych, wynikającej z dobra wspólnego i miłości społecznej realizowanej w państwie.
    This paper analyses the importance of dialogue within political communities. The effort of evangelisation is a duty of all Christ’s followers and a mean to enter into a dialogue with the world by supplementing the domain of the mundane with transcendental values. The dialogic character of the relationship between Christian individuals and the world is one of the key foci of both Theology and the Social Science. The dialogic nature of the political structures whose basis are the interpersonal relationships is manifested above all in the social charity. Individuals make a kind of investment of their personal abilities and goods for the sake of their community. The article is divided into two chapters. The first one accounts for the importance of the dialogue in the social context. Participation in the process of sharing information and knowledge in order to reach an agreement for the sake of the communal benefit is a practical consequence of Christ’s message and the social theological thought it inspires. The latter chapter deals with the dialogic character of political communities as a consequence of pursuing the common good and the social charity.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2014, 35; 111-123
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Liturgia między teologią a polityką
    Liturgy between Theology and Politics
    Autorzy:
    Migut, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32069150.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Liturgia
    Eucharystia
    polityka
    teologia polityczna
    dobro wspólne
    eucharystyczny styl życia
    przemiana świata
    Eucharist
    politics
    political theology
    common good
    Eucharistic lifestyle
    transformation of the world
    Opis:
    Kościół przyjmuje rozumienie polityki jako służby człowieka i społeczności ludzkiej na rzecz, zadanej przez Boga, celowości poszczególnych ludzi w relacji do całej społeczności ludzkiej oraz celowości poszczególnych grup społecznych i całej ludzkości. Dodaje jednak od razu, że troska o dobro wspólne nie może wykluczać wpływu na władzę polityczną, czyli zdobycia i posiadania jej, a co więcej – wyraźnie do niej zobowiązuje. Ta odpowiedzialność za świat wpisana jest w liturgię kosmiczną i w konkretną celebrację liturgiczną, zwłaszcza eucharystyczną. W niej bowiem człowiek obdarowany życiem Bożym jest nieustannie wzywany do przemiany świata w duchu Ewangelii na drodze osobistego nawrócenia. Jak stwierdził Jan Paweł II: „«Głoszenie śmierci Pana aż nadejdzie» (1 Kor 11, 26) zakłada, iż wszyscy uczestniczący w Eucharystii podejmą zadanie przemiany życia, aby w pewnym sensie stało się ono całe eucharystyczne” (EdE 20). Chrystus, stając się pokarmem w Eucharystii, umocnienia wiernych w uczynieniu ich całego życia, osobistego i społecznego, liturgią, czyli miejscem uwielbienia Boga. Celebracja liturgiczna nie jest jednak miejscem i sposobem walki o władzę polityczną, co więcej – czynienie z niej trybuny politycznej, sprowadzanie do roli narzędzia konkretnej partii, niszczy całkowicie jej wymiar nadprzyrodzony i eschatologiczny. Liturgia, podobnie jak Kościół, jest miejscem i sposobem miłowania każdego człowieka przez Boga niezależnie od jego przynależności partyjnej.
    The Church defines politics as service for the good of man and mankind. The goal is to integrate the teleological dimension of the lives of individuals, as assigned to them by God, within the functioning of mankind as a whole, as well as the teleological dimension of community life in relation to mankind as a whole. The Church also adds that care for common good cannot preclude exerting influence on political power, that is on gaining and sustaining it. Moreover, the Church expresses an overt obligation that the faithful participate in political activities. This kind of responsibility for the world is part of cosmic liturgy and of each concrete liturgical celebration, especially that of the Eucharist. It is through the Eucharist that man is granted a chance to participate in the life of God and is constantly called to engage in changing the world in the spirit of the Gospel through individual metanoia. As stated by John Paul II: “Proclaiming the death of the Lord “until he comes” (1 Cor 11: 26) entails that all who take part in the Eucharist be committed to changing their lives and making them in a certain way completely ‘Eucharistic’” (EdE 20). Christ, making his presence in an Eucharistic meal, empowers the faithful to make their whole lives – personal and social—a liturgy, that is a meeting space for God and man. Nevertheless, liturgical celebration can never be an arena and a means of political strife. When liturgy becomes a tool in the hands of a particular political party its supernatural and eschatological dimension is completely destroyed. Similarly to the Church, the liturgy is a space and a method of God's granting His love to each man, irrespective of their political orientation.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2013, 4; 121-138
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polityka solidarna jako służba dobru wspólnemu
    Solidarische Politik als Dienst am Gemeinwohl
    Autorzy:
    Guz, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38717422.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    polityka
    solidarność
    dobro wspólne
    cnoty i wady polityka
    doczesne i wieczne szczęście
    politics
    solidarity
    common good
    virtue and politician's vices
    temporary and eternal happiness
    Opis:
    Solidarität Gottes mit dem Menschen ist Vorbild für die zwischenmenschliche Solidarität. Die in Polen entstandene Arbeiterbewegung „Solidarność” ist einerseits ein Ausdruck einer Gabe Gottes an jene Menschen und andererseits aber auch eine Gabe des Menschen an den anderen. Jene konstruktive Bewegung verdankt ihre Existenz u.a. dem Papst Johannes Paul II., der in exzellenter Weise das kommunistische Regime und seine materialistische Ideologie gekannt hat. Angesichts dessen war für die „neue Bewegung der Solidarität nicht nur Solidarität zwischen den Arbeitern notwendig, sondern auch Solidarität mit den Arbeitern”. Der Solidarität als einer „christliche Tugend” liegt die Friedensfrage zugrunde. Bereits Aristoteles erblickte in dem bonum commune das eigentliche Ziel des Staates. Sowohl in der griechischen als auch in der römischen Rechtstradition umfasste das Gemeinwohl inhaltlich sowohl alles existierende Gut des Staates und seiner Institutionen als auch den Menschen als Menschen und natürlich das höchste Gut, nämlich Gott selbst. Durch die Dehumanisierungs-, Säkularisierungs- oder um mit Heidegger zu sprechen durch die Temporalisierungsprozesse geriet das Verständnis vom bonum commune − in eine prinzipielle Krise. Als höchstes Gut galt nicht länger mehr das bonum commun0e, sondern entweder der „menschliche Verstand”, „die Materie”, „das Kapital”, „die Rasse” oder wie in der Neuen Linken die „totale Verweigerung”. Eine Rückkehr zum klassischen Verständnis des Gemeinwohls scheint heutzutage notwendiger denn je zu sein. Sehr hilfreich sind dabei die Werke des polnischen Humanisten Goslicius, der im XVI. Jahrhundert lebte. Er knüpfte an die zur damaligen Zeit noch vorherrschende klassische Rechtstradition an,, die in Gott die eigentliche Rechtsquelle und damit auch das höchste Gut sah, an dem sich das menschliche Streben nach dem bonum commune ausrichten soll. Deshalb war er der Überzeugung, dass ein guter Politiker „gütig”, „barmherzig”, „großzügig”, „freundlich”, „gastfreundlich”, „bescheiden”, „geduldig” und „beständig im Ertragen von Leid” sein soll, wenn er eine solidarische, d.h. an dem Gemeinwohl ausgerichtete Politik betreiben will. Goslicius betonte den höheren Rang des „bonum commune und der Dignität des Staates” gegenüber der „Macht und dem privaten Nutzen” des Politikers, der deshalb nicht „leichtsinnig”, „jähzornig”, „ungerecht”, „barbarisch”, „korrupt” sein darf. Joseph Ratzinger warnt in ähnlicher Weise heute die Politik vor der „Verabsolutierung der Macht, die dann anstatt dem Gemeinwohl zu dienen, letztlich zur Zerstörung des Rechts und der Moral führt”. Ein gutes Beispiel des dem Gemeinwohl mit Hingabe dienenden Politikers ist Robert Schuman († 1963), der ganz bewusst auf der Grundlage der „christlichen Moral” die Einigung Europas förderte. Welchen Lohn kann ein guter Politiker im Grunde erwarten? Nach Goslicius kann er sowohl ein irdisches als auch ein ewiges Glück erlangen. Denn, wenn der Mensch von Gott herkommt, dann kehrt er nach der Erfüllung seines Dienstes auf Erden zu ihm zurück. Der Lohn für einen treuen Dienst an das bonum commune ist also recht groß.
    Źródło:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL; 2005, 1, 1; 23-36
    1896-6365
    Pojawia się w:
    Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pedagogia chrześcijańskiej służby Bogu, bliźnim i ojczyźnie kardynała Stefana Wyszyńskiego
    Christian Pedagogy as a service to God, human being and the motherland of cardinal Stefan Wyszyński
    Autorzy:
    Śliwerski, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2098481.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    wychowanie chrześcijańskie
    światopogląd
    polityka
    Kościół katolicki
    praca
    dobro wspólne
    Prymas Polski
    Christian education
    worldview
    politics
    the Catholic Church
    work
    common good
    the Primate of Poland
    Opis:
    Przedmiotem analizy są zawarte w dziennikach kardynała Stefana Wyszyńskiego poglądy na temat chrześcijańskiej służby Bogu, bliźnim i ojczyźnie z punktu widzenia czasu jego życia i działalności oraz ich ponadczasowej aktualności. Zwrócenie uwagi na socjalizacyjne oraz społeczno-polityczne źródła i głębię mądrości Prymasa Tysiąclecia pozwala na zrozumienie uwikłania jego życia w złożoność konfliktów społeczno-politycznych w dziejach powojennej Polski. Jest to zarazem szansa na przywrócenie w dyskursie naukowym roli chrześcijańskiej pedagogiki i nauczania społecznego Kościoła katolickiego w świetle ustawicznie eksponowanych przez zmieniające się siły politycznej władzy różnice światopoglądowe obywateli oraz potrzeby budowania jedności państwa dla dobra wspólnego. Konieczna jest refleksja na temat skutków sporów politycznych, w które uwikłana jest także pedagogika i praktyka wychowawcza różnych środowisk społecznych.
    Pedagogy of Christian service to God, neighbor and the homeland of Cardinal Stefan Wyszyński. The subject of the analysis are the views contained in the diaries of Cardinal Stefan Wyszyński on the subject of Christian service to God, neighbor and homeland from the point of view of his life and activity, and their timeless topicality. By paying attention to the socialization and socio-political sources and the depth of wisdom of the Primate of the Millennium, it is possible to understand the entanglement of his life in the complexity of socio-political conflicts in the history of post-war Poland. It is also a chance to restore the role of Christian pedagogy and social teaching of the Catholic Church in the scientific discourse in the light of the world-outlook differences among citizens constantly exposed by the changing forces of political power and the need to build the unity of the state for the common good. It is necessary to reflect on the effects of political disputes, which are also involved in pedagogy and educational practice of various social environments.
    Źródło:
    Forum Pedagogiczne; 2021, 11, 2; 17-35
    2083-6325
    Pojawia się w:
    Forum Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Political Philosophy and Human Nature in Thomas Aquinas
    Autorzy:
    Akinwale, Anthony
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507322.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Aristotle
    Augustine of Hippo
    Charles Taylor
    common good
    democracy
    grace
    happiness
    individualism
    law
    legal positivism
    military rule
    morality
    Jean-Pierre Torrell
    Marie-Dominique Chenu
    Niccolo Machiavelli
    Nigeria
    Plato
    political community
    politics
    rationality
    reason
    relationality
    religiosity
    Thomas Aquinas
    virtue
    Opis:
    Taking into account and responding to two sets of objections to Thomas Aquinas’ credentials as political philosopher, the essay examines his political philosophy, its presupposed understanding of human nature, and its portrayal in his philosophy of law. Analysing the defining features of law in Aquinas places before the reader features of human nature, namely, rationality, relationality and religiosity. These traits enable one to find responses to what Charles Taylor has identified as “three malaises” of contemporary society and culture, namely, individualism, instrumental reason, and the political consequences of both.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2020, 9, 3; 343-374
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies