Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "milczenie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Między słowem, milczeniem i… słowem. O wierszu *** [Czas na mnie…] z tomu Płaskorzeźba
    Between words, silence and… words. On the poem *** [Czas na mnie…] (*** [time for me…]) from the collection Płaskorzeźba (“Bas-Relief”)
    Autorzy:
    Dakowicz, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942518.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Tadeusz Różewicz
    poezja
    milczenie
    analiza
    interpretacja
    Opis:
    Artykuł jest próbą analizy i interpretacji jednego z najbardziej „ascetycznych” pod względem formalnym utworów poetyckich Tadeusza Różewicza — wiersza [*** czas na mnie…] z tomu Płaskorzeźba.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biel staje się bielsza. O Wyjściu
    The white grows whiter. On Wyjście (“Exit”)
    Autorzy:
    Węgrzyniak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942519.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    biel
    śmierć
    poezja
    wyjście
    milczenie
    sen
    Opis:
    Otwierający tom Wyjście wiersz *** biel się nie smuci autorka traktuje jako istotne wprowadzenie do tomu, którego interpretację zaczyna od konfrontacji tytułu z obrazem na okładce. Wagę wiersza o bieli podkreśla dwojaki zapis – wersja drukowana (czarne litery) i negatyw rękopisu (białe litery). Motyw bieli – w twórczości Różewicza stale obecny, będący znakiem wielofunkcyjnym, odsyła autorkę do wiersza Biel, w którym poeta opłakiwał baranka. Analiza utworu pozwala wnioskować, że jest on zapisem zamierania zmysłów, wrażeń, pamięci, słów. Aluzyjnie przywołana figura baranka, który „gładzi grzechy świata” wnosi sens eschatologiczny. Biel rozjaśnia śmierć, jest tutaj znakiem doskonałej niewiedzy, tego, co niepoznawalne i niewyrażalne. Biel łączy „szarą strefę” z cierpieniem (które oczyszcza) i śmiercią (człowieka, poezji). Wobec bankructwa słów zużytych, biel jako znak ciszy i milczenia prowadzi poetę do „wyjścia” – poza rzeczywistość otaczającego świata, w strefę ciszy i milczenia. O śmierci poeta nie mówi, wyręcza się typografią (na białej kartce czarne litery, na czarnej – białe), dialogiem, grą z jej kulturowymi wyobrażeniami.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2013, 02
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filozofia milczenia u Mickiewicza i Norwida
    Philosophy of silence in Mickiewicz’s and Norwid’s works
    Autorzy:
    Pasierb, Janusz Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729457.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Mickiewicz
    Norwid
    milczenie
    poezja
    mowa
    czyn
    cisza
    teologia
    filozofia
    myśl
    silence
    poetry
    speech
    act
    thought
    quiet
    theology
    philosophy
    Opis:
    The text compares Mickiewicz's and Norwid's views of silence. The author states unambiguously that Mickiewicz pointed to and emphasized negative aspects of this phenomenon. Maybe it was so because his mission had a prophetic character. A prophet is one who speaks for somebody else, in somebody else's name. And Mickiewicz was, after all, a leader of the pilgrimage movement, posing (for example in Księgi narodu – Books of the Nation) as a prophet. He was strongly convinced that he has to realize God's order expressed by Isaiah: “Shout it aloud, do not hold back. Raise your voice like a trumpet” (Isa 58), which is reflected for example in Ghost's words in Forefathers' Eve: “albeit I can remain silent, / I spoke furiously”. In contrast with Mickiewicz, Norwid values silence. He is convinced that it can be “meaningful”, that it can express anything. His view of it is broader than that of the author of Pan Tadeusz. The author of Vade-mecum is sure that in silence one can notice a certain deep system and meaning. He presents the issue both in a positive and negative way; he defines the essence of silence that, in his opinion can become speech or acting. In relation to speech silence can be: an equivalent means of expression, a part of speech, or something more than speech, a kind of “over-speech”. Silence in a negative meaning is non-communicativeness of speech, and hence he formulates an apparently paradoxical statement that speech can be silence. Antinomies of Mickiewicz's and Norwid's attitudes are clearly seen. Norwid remains faithful to Montesquieu, whose view of silence he quotes, and to Pythagoras, promoting the principle “remain silent until you find that what you will say has more value than silence”.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2012, 30; 145-171
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Tylko mówisz – milczysz”. Wiersz-światłocień
    ”You’re only talking – keeping silence”. Light and shade-poem
    Autorzy:
    Kraszewski, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391511.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    poetry
    confessional poetry
    reading-response criticism
    light and shade
    light and shade-poem
    photography
    poetic image
    image of reality
    language image of reality
    ut pictura poesis
    ut rhetorica pictura
    space
    silence
    Tadeusz Dąbrowski
    Martin Heidegger
    poezja
    światłocień
    wiersz-światłocień
    fotografia
    obraz poetycki
    obraz rzeczywistości
    językowy obraz świata
    prześwit
    milczenie
    Opis:
    The author of the article puts Tadeusz Dąbrowski’s poems, the poet from Gdańsk, as the subject to reflextion. The considerations include the following volumes of poetry: Te Deum (2008), Black square (2009), Between (2013). The author analyses the selected poems in reading-response criticism aspect and in the context of the theory of language mediation and the act of communication. By developing allusions to light and shade figure philosophy by Martin Heidegger as well as the analogies of Dąbrowski’s poetry to photography, he tries to show the specificity of Tadeusz Dąbrowski’s poetic output.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2016, 25; 211-229
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies