Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Poezja"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 362
Tytuł:
"A ccanciu ri Maria" e "l’Antologia" di Nino De Vita. Il caso di una scrittura “latitante” allo scoperto
"A ccanciu ri Maria" i "Antologia" Nina De Vity. Przypadek ujawnionego pisania „w ukryciu”
Autorzy:
Malicka, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521240.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
scrittura
autotraduzione
poesia
traccia
dialetto
pisanie
samodzielne tłumaczenie
poezja
ślad
dialekt
Opis:
Lo scopo dell’articolo è di segnalare l’importanza dell’ultima produzione in versi del poeta siciliano Nino De Vita considerato una delle voci liriche e narrative più originali nell’ambito della poesia dialettale e della letteratura in lingua italiana. La riflessione verrà articolata attorno al poemetto devitiano A ccanciu ri Maria pubblicato nel 2015 che coincide con la pubblicazione dell’Antologia bilingue del poeta percepita nei termini di un vero e proprio evento editoriale. Un evento che copre oltre trent’anni dell’attività poetica e narrativa segnata da un continuo intrecciarsi dell’esperienza di vita e di scrittura “in latitanza”.
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na ostatnie dokonania sycylijskiego poety Nina De Vity, uważanego za jeden z najbardziej oryginalnych głosów poetyckich – zarówno w pisarstwie dialektalnym, jak i w literaturze włoskiej. Refleksja dotyczy jego ostatniego opowiadania, pisanego wierszem A ccanciu ri Maria (W zamian za Marię), które ukazało się w 2015 roku. Publikacja ta zbiega się w czasie z innym ważnym wydarzeniem edytorskim, a mianowicie z ukazaniem się dwujęzycznej antologii obejmującej 30 lat twórczości poetyckiej i narracyjnej De Vity, naznaczonej nieustannym przenikaniem się doświadczeń życia i pisania „w ukryciu”.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2017, 9, 3; 256-265
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„A może jednak wątpię w tę wojnę, tak samo jak wątpię w istnienie wielkich gadów? […]”. Świat (p)o wojnie w poezji Tomasza Pietrzaka
“What if I do not believe in this war, just as I do not believe in dinosaurs? […]” On the War after the War in Tomasz Pietrzak’s Poetry
Autorzy:
Dymon, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699422.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Tomasz Pietrzak
Holokaust
poezja
pamięć
Śląsk
Holocaust
poetry
memory
Silesia
Opis:
This article focuses on Tomasz Pietrzak’s Pospół [The Common], which correlates the memory of the Shoah with Silesian tropes. The traces of tragic past – which still inhabits the reality – are visible in on-going social and psychological conflicts, and in the attempts to integrate the memories that rely on the liminal events. As it is shown, the memory of the ultimate event is presented in Pietrzak’s works as a process. Its first stage is concerned with inscribing the Shoahin a regional folk tale, making it possible to distance oneself from the traumatic yet already transmitted past. Furthermore, this variant relies on the interrelation between the ultimate event and nature. The poet refers to the Slavic fest of dziady, which not only brings the dead back to life in a very peculiar manner, but also encourages us to familiarise with and understand the past. The next stage places the Shoah in the environmental and geological contexts. Recalling the tragic past relies on the author’s dependence on a landscape which accumulates the remnants preserved in the soil. In the course of its analysis, the article comments upon a “turn to museums” in re-thinking the Shoah, which is supposed to be the last transformation of memory, anticipating the outbreak of yet another war.
Artykuł ma na celu przybliżenie tomiku Tomasza Pietrzaka Pospół, w którym pamięć o Zagładzie została skorelowana ze śląskimi wątkami. W omawianych wierszach ślady tragicznej przeszłości – nadal istniejące w rzeczywistości – widoczne są w ciągle aktualnych napięciach społecznych, psychicznych oraz w próbach integracji wspomnień wydarzeń granicznych. Autorka pokazuje dostrzegalną w tych utworach procesualność pamięci o wydarzeniu krańcowym. Pierwszy etap wiąże się z wpisywaniem Zagłady w formę opowiadanej klechdy, co ma umożliwić zbudowanie dystansu do przekazanej, traumatycznej przeszłości. Również w tym wariancie pojawia się intensywna współzależność wydarzenia krańcowego oraz przyrody. Poeta wykorzystuje ludowy rytuał dziadów, który staje się szczególnego rodzaju przywołaniem zmarłych, by spróbować oswoić i zrozumieć przeszłość. Następny opisywany przez autorkę etap odnosi się do postrzegania Zagłady w perspektywie środowiskowej i geologicznej. Odtwarzanie tragicznej przeszłości dokonuje się przez ukierunkowanie na krajobraz, który gromadzi w sobie pozostałości przechowywane nadal przez ziemię. Autorka podkreśla także następującą po tym muzealizację Zagłady, co ma być ostatnim przekształceniem się pamięci przed nastaniem kolejnej wojny.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 245-259
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„A może jednak wątpię w tę wojnę, tak samo jak wątpię w istnienie wielkich gadów? […]”. Świat (p)o wojnie w poezji Tomasza Pietrzaka
“What if I do not believe in this war, just as I do not believe in dinosaurs? […]” On the War after the War in Tomasz Pietrzak’s Poetry
Autorzy:
Dymon, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699470.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Tomasz Pietrzak
Holokaust
poezja
pamięć
Śląsk
Holocaust
poetry
memory
Silesia
Opis:
This article focuses on Tomasz Pietrzak’s Pospół [The Common], which correlates the memory of the Shoah with Silesian tropes. The traces of tragic past – which still inhabits the reality – are visible in on-going social and psychological conflicts, and in the attempts to integrate the memories that rely on the liminal events. As it is shown, the memory of the ultimate event is presented in Pietrzak’s works as a process. Its first stage is concerned with inscribing the Shoahin a regional folk tale, making it possible to distance oneself from the traumatic yet already transmitted past. Furthermore, this variant relies on the interrelation between the ultimate event and nature. The poet refers to the Slavic fest of dziady, which not only brings the dead back to life in a very peculiar manner, but also encourages us to familiarise with and understand the past. The next stage places the Shoah in the environmental and geological contexts. Recalling the tragic past relies on the author’s dependence on a landscape which accumulates the remnants preserved in the soil. In the course of its analysis, the article comments upon a “turn to museums” in re-thinking the Shoah, which is supposed to be the last transformation of memory, anticipating the outbreak of yet another war.
Artykuł ma na celu przybliżenie tomiku Tomasza Pietrzaka Pospół, w którym pamięć o Zagładzie została skorelowana ze śląskimi wątkami. W omawianych wierszach ślady tragicznej przeszłości – nadal istniejące w rzeczywistości – widoczne są w ciągle aktualnych napięciach społecznych, psychicznych oraz w próbach integracji wspomnień wydarzeń granicznych. Autorka pokazuje dostrzegalną w tych utworach procesualność pamięci o wydarzeniu krańcowym. Pierwszy etap wiąże się z wpisywaniem Zagłady w formę opowiadanej klechdy, co ma umożliwić zbudowanie dystansu do przekazanej, traumatycznej przeszłości. Również w tym wariancie pojawia się intensywna współzależność wydarzenia krańcowego oraz przyrody. Poeta wykorzystuje ludowy rytuał dziadów, który staje się szczególnego rodzaju przywołaniem zmarłych, by spróbować oswoić i zrozumieć przeszłość. Następny opisywany przez autorkę etap odnosi się do postrzegania Zagłady w perspektywie środowiskowej i geologicznej. Odtwarzanie tragicznej przeszłości dokonuje się przez ukierunkowanie na krajobraz, który gromadzi w sobie pozostałości przechowywane nadal przez ziemię. Autorka podkreśla także następującą po tym muzealizację Zagłady, co ma być ostatnim przekształceniem się pamięci przed nastaniem kolejnej wojny.
Źródło:
Narracje o Zagładzie; 2019, 5; 245-259
2450-4424
Pojawia się w:
Narracje o Zagładzie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Che cos’è la poesia?” (Derrida, Uniłowski, Berardi)
„What is poetry?” (Derrida, Uniłowski, Berardi)
Autorzy:
Nawarecki, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365284.pdf
Data publikacji:
2021-05-28
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Jacques Derrida
Krzysztof Uniłowski
Franco Berardi
poetry
poezja
Opis:
Artykuł ma formę tryptyku prezentującego poglądy na temat poezji Jacques’a Derridy, Krzysztofa Uniłowskiego i Franco Berardiego. Eksponuje różnice w stanowisku filozofa, krytyka literackiego i politologa, a zarazem odmienną wrażliwość  Francuza, Polaka i Włocha. Wyjściowe pytanie „Co to jest poezja?” zostało sformułowane po włosku, co ma istotne konsekwencje, bo w odczuciu wielu narodów europejskich język włoski brzmi śpiewnie, dziecinnie i zarazem poetycko. Efektem tego stereotypu jest „italianizacja” poezji kojarzonej z zabawą, przyjemnością, zmysłowością, słodyczą, itp. Derrida – jak sugeruje autor – dialoguje z tym mitem porównując poemat do jeża z bajki dla dzieci. Przeciwnie rozumuje  myśliciel z Bolonii, odrzucając „infantylne” skojarzenia przypisuje poezji moc uzdrawiającą, rewolucyjną, mesjańską. Natomiast Uniłowski, dotąd niechętnie komentujący wiersze, odkrywa oryginalność i aktualność stanowiska  Berardiego, co prowokuje serię skojarzeń dotyczących zarówno współczesnej polityki, jak humanistyki (także badań  prowadzonych w Uniwersytecie Śląskim).
The article takes the form of a triptych presenting the views on the poetry of Jacques Derrida, Krzysztof Uniłowski and Franco Berardi. It exposes the differences in the position of a philosopher, literary critic and political scientist, and at the same time the different sensitivity of a French, Pole and Italian. The initial question “What is poetry”, formulated in Italian, has important consequences, because in the opinion of many European nations, Italian sounds at once songful, childish and poetic. The effect of this stereotype is the “Italianization” of poetry associated with fun, pleasure, sensuality, sweetness, etc. Derrida – as the author suggests – dialogues with this myth comparing the poem to the hedgehog from a fairy tale for children. The philosopher from Bologna, on the contrary, rejects “infantile” associations, and attributes to poetry a healing, revolutionary, messianic power. Finally, Uniłowski, who has been reluctant to comment on poems, discovers the originality and topicality of Berardi’s position, which provokes a series of associations concerning both contemporary and ancient humanities.
Źródło:
Fabrica Litterarum Polono-Italica; 2021, 3; 79-96
2658-185X
Pojawia się w:
Fabrica Litterarum Polono-Italica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Co za czasy!… Chamy taki miód piją! Boże, Ty to widzisz i nie grzmisz?”. O deprecjacji Kozaków przez szlachtę Rzeczypospolitej w okresie powstania Chmielnickiego
Autorzy:
Drozdowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607646.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Zaporozhian Cossack
the Khmelnytsky Uprising depreciation
nobility
the Commonwealth
sejm
memoirs
poetry
Kozacy
powstanie Chmielnickiego
deprecjacja
szlachta
Rzeczpospolita
pamiętniki
poezja
Opis:
The article concerns the problem of the depreciation of the Zaporozhian Cossack by the nobility of the Polish-Lithuanian Commonwealth during the Khmelnytsky Uprising. There has been made a detailed analysis of such sources as correspondence, resolutions of Polish parliaments, memoirs or, finally, occasional poetry, which clearly indicate the occurrence of the tendency to identify Cossacks with peasants and thus their rise to peasant rebellion. In addition, issues related to the depreciation of the leader of the uprising of Bohdan Khmelnytsky, who was perceived by the nobility of the Commonwealth as a peasant, were also raised. The article emphasizes that the tendency towards the depreciation of Cossack among the nobility of the Polish-Lithuanian Commonwealth during the uprising led by Khmelnytsky strengthened its conviction that the events of 1648 were nothing more than the rebellion of the subjects – peasants who were mainly against the social and economic order of the Polish-Lithuanian Commonwealth. By identifying the Cossacks with the low-class population and perceiving them as peasants, trappers, slaves, simpletons, the nobility, by the same token, were conscious of their national state-creating power or even greater political ambitions and were convinced that they were primarily driven by low motives such as blood lust, destruction or even the desire for wealth and power.
Artykuł dotyczy problemu deprecjacji Kozaka zaporoskiego przez szlachtę Rzeczypospolitej Obojga Narodów podczas powstania prowadzonego przez Bohdana Chmielnickiego. Szczegółowa analiza dotyczyła takich źródeł, jak korespondencja, uchwały parlamentów polskich, wspomnienia, poezja okolicznościowa, które wyraźnie wskazują na występowanie wśród szlachty tendencji do identyfikowania Kozaków z chłopami, a tym samym ich dojścia do buntu chłopskiego. Podjęto również kwestie związane z deprecjacją przywódcy powstania – Chmielnickiego, postrzeganego przez szlachtę Rzeczypospolitej jako chłopa. Podkreślono, że tendencja do deprecjacji Kozaka wśród szlachty Rzeczypospolitej Obojga Narodów podczas powstania Chmielnickiego wzmocniła jej przekonanie o tym, że wydarzenia 1648 r. były niczym innym, jak buntem poddanych – chłopów, skierowanym głównie przeciwko porządkowi gospodarczemu Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Identyfikując Kozaków z ludnością niskiej klasy i postrzegając ich jako chłopów, traperów, niewolników i prostaków, szlachta była świadoma swojej narodowej władzy państwowej lub nawet większych ambicji politycznych i była przekonana, że kierowały nimi przede wszystkim niskie motywy, takie jak żądza krwi, zniszczenie, a nawet pragnienie bogactwa i władzy.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2018, 73
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Czy dotyka cię czas?” Foto-grafemiczność tekstu na podstawie utworu Tomasza Różyckiego Las tropikalny
„Are You Affected by Time?”.The Photo-graphemicality of a Text on the Example of Tomasz Różycki’s Las tropikalny
Autorzy:
Englender, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364833.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
21st century literature
Polish literature
poetry
photogrphy
fotografia
poezja
literatura polska
literatura XXI wieku
Opis:
Tekst stanowi analizę intertekstualnych relacji łączących literaturę z fotografią. W celu ich wydobycia autorka proponuje wykorzystanie pojęć „foto-grafemiczności” tekstu (rozumianej jako zespół cech wskazujących na pokrewieństwo tekstu i fotografii) oraz „foto-grafemu” (będącego ich jednostkową tekstową realizacją), inspirowanych Derridiańskimi kategoriami „gramatologicznymi”. Sposób ich funkcjonowania w tekście poetyckim zaprezentowany zostaje na przykładzie wiersza Las tropikalny Tomasza Różyckiego.
The paper is an attempt at analyzing the intertextual relations between literature and photography. In order to extract them, the notions of textual “photo-graphemicality” (understood as a number of features indicating similarities between a text and a photograph) and “photo-grapheme’ (their individual textual realization), inspired by Derridean “grammatological” categories. Their functioning in a poetic text is presented using the example of Las tropikalny by Tomasz Różycki.
Źródło:
Forum Poetyki; 2019, 17; 41-51
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Doświadczenie podmiotu” i „muzyczna melancholia” – o dwóch wierszach Witolda Wirpszy
"Experience of the subject" and "musical melancholy" - on teo verses by Witold Wirpsza
Autorzy:
Mizerkiewicz, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459657.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Witold Wirpsza
muzyka
poezja
melancholia
podmiot
literatura wojny
muzyczność
rytm
koncert
wierszopisarstwo
music
poetry
melancholy
subject
war literature
musicality
rythm
concert
wierszpisarstwo
Opis:
„Doświadczenie podmiotu” i „muzyczna melancholia” to dwa najważniejsze aspekty wczesnej twórczości Witolda Wirpszy. Powstałe w 1945 r. wiersze – Rytm i Koncert, należy interpretować w kontekście innego tekstu z tomiku Mały gatunek – Wierszopisarstwo. Poeta szuka odpowiednich środków, by wyrazić swoje uczucia. Dwa najważniejsze elementy dzieła muzycznego, czyli rytm i melodia, są dla Wirpszy paradygmatem. Traktuje je w sposób nowatorski, z ich pomocą podmiot uzewnętrznia się. Próba opisu doświadczeń pozwala osobie mówiącej uwolnić się od strachu. Podmiot odnajduje wewnętrzną równowagę, ale traumatyczne doświadczenia sprawiają, że pozostaje mu muzyczna melancholia.
"Experience of the subject" and "musical melancholy" are the two most important aspects of Witold Wirpsza's early creativity. Poems from 1945 – Rytm and Koncert, should be interpreted in the context of another poem from the volume Mały gatunek – Wierszopisarstwo, in which the poet searches for suitable means to express his emotions. The most important elements of musical work - rhythm and melody - are a paradigm for Wirpsza. He treats them in an innovative way - an individual can externalize their emotions with their help. An attempt to describe feelings allows an indivudual to free themself from fear. The individual finds internal balance, but traumatic experiences mean that melancholy music remains.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 594-600
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“En el principio era el límite”: Primeras Poesías de Luis Cernuda
„Na początku był koniec”. Pierwsze Poezje Luisa Cernudy
Autorzy:
Zubiaur, Ibon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954141.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Luis Cernuda
poezja
koniec
pragnienie
poetry
limit
desire
Opis:
Artykuł jest pierwszą systematyczną analizą wstępnego zbioru poezji Luisa Cernudy. Podczas gdy krytycy dostrzegają w dziele poety głównie reakcję na „upadek” wyimaginowanego raju (utożsamianego z dzieciństwem), autor artykułu, analizując Pierwsze Poezje (rzeczywisty punkt wyjścia poezji Cernudy), pokazuje, że na początku poetyckich doznań poety nie istnieje żaden ponadczasowy raj, lecz postrzeganie końca, sprzeczność, którą zawierać będzie potem całe dzieło poety, publikowane pod wspólnym tytułem La Realidad y el Deseo (Rzeczywistość i Pragnienie).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 5; 49-73
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Est locus, aestifero” (Carm. I, 18) jako przykład topiki locus amoenus w poezji Wenancjusza Fortunata
“Est locus, aestifero” (Carm. I, 18) as an Example of the Topic locus amoenus in the Poetry of Venantius Fortunatus
Autorzy:
Gacia, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892261.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wenancjusz Fortunat
topos locus amoenus
poezja
Venantius Fortunatus
topos of locus amoenus
poetry
Opis:
In this article the author presents a poem “Est locus, aestifero” which appeared in the first book of Carmina against the background of the topic locus amoenus in the poetry of Venantius Fortunatus. The poem has 18 lines and is written in elegiac meter. It is a description of the village (country estate) Bissonum, near Bordeaux. The ecphrasis, in which elements of the topic we are interested in are woven into, combines with a very clear motif of laudation. This is a characteristic feature of the poetry of Venantius Fortunatus. The Polish translation of the poem is an integral part of the essay.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 3; 21-30
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Film nowofalowy”. Rola kina w poezji pokolenia ’68
“A New Wave Film”. Cinema’s Role in the Poetry of Generation ’68
Autorzy:
Czaja, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395597.pdf
Data publikacji:
2021-07-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
poetry
film
Generation '68
New Wave
metaphor
Stanisław Barańczak
Julian Kornhauser
Ewa Lipska
Adam Zagajewski
poezja
pokolenie ’68
Nowa Fala
metafora
Opis:
Artykuł prezentuje rolę filmu w poezji pokolenia ’68 – głównie Stanisława Barańczaka, ale także Juliana Kornhausera, Ewy Lipskiej i Adama Zagajewskiego. Nowofalowi twórcy sięgali w wierszach po postacie aktorów (m.in. Humphrey Bogart, Gary Cooper, duet Laurel i Hardy, Charlie Chaplin, Ali McGraw), bohaterów, tytuły, sceny, gatunki filmowe oraz związane z kinem czy, rzadziej, produkcjami telewizyjnymi przeżycia i wnioski. Pozwalało to werbalizować, wręcz „tłumaczyć” na zmysłowe kategorie kwestie dotyczące wyborów etycznych, kondycji człowieka zagubionego w zderzeniu ze światem i nieraz z góry skazanego w tym starciu na porażkę, przemijania oraz prób ominięcia jego bezlitosnych praw.
The paper presents the role of film in the poetry of Generation ’68 – mostly by Stanisław Barańczak, but also Julian Kornhauser, Ewa Lipska, and Adam Zagajewski. The New Wave poets referred to actors (such as Humphrey Bogart, Gary Cooper, the duo Laurel and Hardy, Charlie Chaplin, Ali McGraw), characters, titles, scenes, as well as experiences and conclusions related to film genres from cinema and (less commonly) TV productions. It allowed to verbalize or even “translate” issues regarding ethical choices, the condition of a man lost in a clash with the world, (and often doomed to fail in that clash), evanescence, and attempts at escaping from its ruthless rules into sensual categories.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 23; 50-71
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Hosanna uniesiona na samo dno” – ironia w "Odczytaniu popiołów" Jerzego Ficowskiego
Autorzy:
Hajduk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646084.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Jerzy Ficowski
Odczytanie popiołów
poezja
ironia
Zagłada
Żydzi
Opis:
“Hosanna uniesiona na samo dno” – irony in Jerzy Ficowski’s “Odczytanie popiołów” The article is an attempt at interpreting selected poems by Ficowski (*** [nie zdołałem ocalić…], List do Marc Chagalla, Postscriptum listu do Marc Chagalla, Pożydowskie and Wniebowzięcie Miriam z ulicy zimą 1942, included in the volume Odczytanie popiołów). The author focuses on irony, which is particularly noticeable in texts referring to the Bible and religion. Key words: Jerzy Ficowski; Odczytanie popiołów; poetry; irony; Extermination; Jews;
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2016, 16; 182-190
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„I zawsze w sercu obraz twój nosić będę…” – kobiety w pieśniach Mordechaja Gebirtiga
‘Your picture in my heart I will always carry…’ – women in Mordecai Gebirtig’s ballads
Autorzy:
Jeziorkowska-Polakowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117376.pdf
Data publikacji:
2011-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Mordechaj Gebirtig
poetry
the image of a woman and mother
the working class
the Jewish tradition
poezja
obraz kobiety i matki
środowisko robotnicze
tradycja żydowska
Opis:
Mordechaj Gebirtig (1877-1942), robotnik, stolarz, kupiec, poeta, aktor. Ze względu na niewielką ilość faktów biograficznych z jego życia, jego twórczość stała się jedynym źródłem informacji o latach życia poety. Debiutował w 1905 roku w krakowskim czasopiśmie „Socjaldemokrat”, piętnaście lat później ukazał się jego pierwszy tomik poezji Folkstimlech (Melodia ludowa), składający się z dwudziestu wierszy. Wydany w 1936 roku zbiór Majne lider (Moje pieśni) zawierał pięćdziesiąt cztery teksty piosenek wraz z melodiami (lata 1920‑1936). Analiza dorobku Gebirtiga, poza ujawnieniem jego biograficznych tajemnic, pozwala na stworzenie typowego portretu żydowskiej kobiety – od narodzin do śmierci. W twórczości poety zdaje się odbijać każdy etap: dzieciństwo, młodość, małżeństwo, macierzyństwo i starość. Powyższy cytat z ballad Mordechaja Gebirtiga ilustruje kobiety w różnych scenach. Wyłaniający się obraz wydaje się nie być jednorodny i klarowny, w dużej mierze determinują go ograniczenia wspólnotowe, z jakimi zetknęły się wszystkie te kobiety. Po prostu odgrywają role, które im przydzielono. Córki mogą być albo posłuszne, albo zbuntowane, żony – pokorne, niezadowolone, wymagające, panny są wspaniałe, piękne, kochające, przywołujące wspomnienia miłosne, czasem nawet upadłe… Takie jest życie. Można powiedzieć, że nie ma w tym nic nowatorskiego – zwyczajność i rzeczywistość. Ale w tym pozornie zwyczajnym i realistycznym portrecie jest cecha wyjątkowa i osobliwa: wyidealizowana wizja matki. Prawdziwe sanktuarium tradycji żydowskiej, chroniące rodzinę, wiarę i wszystkie najcenniejsze cnoty.
Mordecai Gebirtig (1877-1942), workman, carpenter, merchant, poet, actor. Due to scarce amount of biographical facts on his life, his works became the only source of information on poet’s years. He debuted in 1905 in Cracow’s magazine ‘Socjaldemokrat’, fifteen years later his first poetry volume Folkstimlech (Folk tune) compiling twenty poems has been published. Majne lider (My songs) collection, published in 1936, contained fifty four lyrics together with melodies (years 1920-1936). Analysis of Gebirtig’s works, apart from revealing his biographical mysteries, enables creation of typical Jewish woman portrait – from birth until death. Every phase seems to be reflected in poet’s works: the childhood, the youth, the marriage, the motherhood and the senility. The quotation from Mordecai Gebirtig’s ballads illustrate women in various scenes. The emerging image seems not to be homogenous and clear, it is greatly determined by community limitations that all those women had been encountered with. They simply play roles they were given. Daughters can either be obedient or rebellious, wives – humble, discontented, demanding, maids are magnificent, beautiful, loving, recalling their love affair memories, sometimes even fallen… This is life. One could say there is nothing innovative about this – ordinariness and reality. But in this seemingly ordinary and realistic portrait there is an exceptional and peculiar feature – idealized vision of a mother. True sanctuary of Jewish tradition, protecting family, faith and all most valuable virtues.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2011, 1, 1; 115-125
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„KLEPSYDRA PIASKOWNICY”, PUŁAPKA PIASKOWNICY. OD LITERATURY DLA DZIECI DO POEZJI I DRAMATU DLA DOROSŁYCH
“HOURGLASS OF SANDPIT”, TRAP OF SANDPIT. FROM THE LITERATURE FOR CHILDREN TO THE POETRY AND DRAMA FOR ADULTS
Autorzy:
Wądolny-Tatar, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/955694.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
pułapka piaskownicy
Michał Walczak
„klepsydra piaskownicy”
poezja
dramat
infantylizacja
trap of sandpit
„hourglass of sandpit”
poetry
drama
infantilisation
Opis:
In the semantic field of a ̒sandpit’, as a comprehensively enclosing human existence metaphor are contained two directions of constructing the relation of analogies, based on the scale (“sandpit is the world”; “world is the sandpit”) and two mentally-cognitive structures, which are brief and mobile micro-descriptions of reality (“hourglass”; “trap”) The newest poetry (poems of Dariusz Suska, Przemysław Dakowicz, Adrian Gleń, Krystyna Lars, Leszek Szaruga) refers to the “hourglass of sandpit”, emphasising tem-poral dimension of existence. Modern drama, including Michał Walczak’s play, without sacrificing the potential of the “hourglass”, uses spatial and incidental features of a “trap of sandpit”, informing about temporary or permanent oppression, possibilities and limitations of body, sex, age.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2016, 14; 141-158
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Kochom swoje wioske, bom sie w ni rodzieła...”. Wilkowsko-świętokrzysko-kielecka poezja Kaśki spod Łysicy w świetle refleksji językoznawczokulturologicznych
'Kochom swoje wioske, bom sie w ni rodzieła...' [I lov my villag 'cause I was born in’t]. Wilków-Świętokrzyskie-Kieleckie poetry by Kaśka spod Łysicy in the lights of linguistic and culturological reflections
Autorzy:
Węgorowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400607.pdf
Data publikacji:
2015-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
Tematy:
poetry
subdialect
dialect
onyms
appellatives
poezja
gwara
dialekt
onimy
apelatywy
Opis:
Tekst dotyczy poezji niepiśmiennej, pochodzącej z Wilkowa na Ziemi Świętokrzysko-Kieleckiej, Kaśki spod Łysicy – Katarzyny Zaborowskiej. Lingwistyczno-kulturologiczną refleksją objęte zostały utrwalone w poszczególnych lirykach, charakterystyczne dla tego obszaru, onimy (toponimy, mikrotoponimy, oronimy, antroponimy), apelatywy oraz wyróżniki gwarowo-dialektalne. Wnikliwa interpretacja owych uzupełniających się elementów umożliwiła ustalenie cech specyficznych dla idiolektu zapomnianej dziś, tworzącej w „gwarze macierzy” poetki.
The text is devoted to the oral poetry by Kaśka spod Łysicy – Katarzyna Zaborowska from Wilków, Świętokrzyskie Region. Linguistic-culturological reflection concerns the onyms (toponyms, microtoponyms, oronyms, antroponyms), appellatives and dialect and subdialect distinctive features. An insightful interpretation of these complementary elements permitted to determine the specific features of the idiolect of the forgotten poet.
Źródło:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2015, 1; 115-130
2450-3584
Pojawia się w:
Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„L’eco di un cuore altrui”. Poezja Ewy Lipskiej we Włoszech
Autorzy:
Ślarzyńska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030733.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Ewa Lipska
poetry
literary translation
foreign literature
critical reception
poezja
tłumaczenie literackie
literatura obca
recepcja krytyczna
Opis:
Artykuł koncentruje się na krytycznej recepcji poezji Ewy Lipskiej we Włoszech. Uwzględnia tomy przetłumaczone przez Marinę Ciccarini (2013, 2017), Paolo Statuti (2014), a także przetłumaczone wiersze, które ukazały się w czasopismach literackich (Marco Bruno, 2019). Analizowany materiał zawiera komentarze włoskich krytyków literackich do Lipskiej publikowane w prasie i internecie. Artykuł pokazuje, jak przetłumaczona wcześniej poezja Wisławy Szymborskiej i jej sukces we Włoszech wpłynął na sposób postrzegania Lipskiej w krytycznym odbiorze. W analizie uwzględniono także czynniki redakcyjne, takie jak rola wydawcy w rozpowszechnianiu i odbiorze poezji zagranicznej.
The article focuses on the critical reception of Ewa Lipska’s poetry in Italy. It takes into consideration the volumes translated by Marina Ciccarini (2013, 2017), Paolo Statuti (2014), as well as the translated poems that appeared in literary magazines (Marco Bruno, 2019). The analyzed material includes the commentaries on Lipska by Italian literary critics published in newspapers and on the Internet. The article presents how the previously translated Wisława Szymborska’s poetry and its success in Italy has influenced the way in which Lipska is perceived in critical reception. The analysis takes into consideration also editorial factors such as the role of the publisher in the diffusion and perception of foreign poetry.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 145-159
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 362

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies