Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Mądry, Wiesław" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Ilościowe miary szerokiej adaptacji odmian i ich zastosowanie w doświadczeniach wstępnych z pszenicą ozimą
    Quantitative measures of the cultivar wide adaptation degree and their using in preliminary yield trials for winter wheat
    Autorzy:
    Mądry, Wiesław
    Iwańska, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2198068.pdf
    Data publikacji:
    2011-09-30
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    doświadczenia wstępne
    koncepcje stopnia szerokiej adaptacji odmiany
    ilościowe miary stopnia szerokiej adaptacji
    plon ziarna
    pszenica ozima
    concepts of cultivar’s wide adaptation degree
    grain yield, preliminary yield trials
    winter wheat
    quantitative measures of the degree of cultivar wide adaptation
    Opis:
    W pracy wprowadzono trzy nowe koncepcje stopnia szerokiej adaptacji odmiany, odpowiednio w sensie I, II oraz III. Uznano, że stopień szerokiej adaptacji odmiany w określonym sensie może być charakteryzowany ilościowo za pomocą wskaźników statystycznych, nazywanych ilościowymi miarami stopnia szerokiej adaptacji odmiany w sensie I, II i III. Tymi wskaźnikami są odpowiednio miara nadrzędności plonu odmiany, Pi, miara niezawodności przewagi plonu odmiany, Ri oraz miara niezawodności przewagi o d>0 plonu odmiany, Ri(d). Wysunięto hipotezę, że wymienione miary oceniają wzajemnie zgodnie, w sensie porządkowym, stopień szerokiej adaptacji badanych odmian, chociaż wyrażają go za pomocą różnych wielkości. Hipotezę sprawdzano na podstawie danych dla plonu ziarna z 15 wstępnych serii doświadczeń z pszenicą ozimą, przeprowadzonych w latach 1993-2007. Stwierdzono, że badane miary stopnia szerokiej adaptacji w sensie I, II i III porządkują zgodnie odmiany pszenicy ozimej w różnych zbiorach obiektów oraz warunkach przyrodniczych Polski i sezonach wegetacyjnych (latach). Do oceny stopnia szerokiej adaptacji odmian według każdej z trzech koncepcji, wystarcza jedna z rozważanych miar, która pozwala na wykrycie odmian o możliwie najwyższym lub bardzo wysokim stopniu szerokiej adaptacji w sensie I, II i III w rozpatrywanym rejonie uprawy. Ocena przydatności badanych miar stopnia szerokiej adaptacji odmian, oparta na analizie danych empirycznych dla plonu ziarna pszenicy ozimej, odnosi się przede wszystkim do tego gatunku. Jednakże, stanowi ona też wstępne wskazanie o podobnej przydatności tych miar dla innych gatunków roślin uprawnych.
    In this paper three new concepts of cultivar’s wide adaptation degree in I, II and III sense, respectively were presented. It was recognized that cultivar’s wide adaptation degree in any considered sense can be measured using some statistical indices (measures) called quantitative measures of cultivar’s wide adaptation degree in I, II and III sense. To do this, adequate quantitative measures like superiority measure, Pi, Eskridge’s yield reliability measure, Ri and Eskridge’s yield reliability function, Ri(d) were selected. A hypothesis was formulated that the three measures of cultivar’s wide adaptation degree can evaluate consistently, in order sense, wide adaptation degree of the tested cultivars although it is described by each of them in a specific way. The hypothesis was tested using the data for grain yield of winter wheat from 15 of preliminary yield trials carried out across the years 1993–2007. As a result of the empirical studies good agreements were proved (high Spearman rank correlation coefficients) between each of pairs of quantitative measures of cultivar’s wide adaptation degree in I, II and III sense within all sets of cultivars. Then, one may conclude that in evaluating wheat cultivar’s wide adaptation degree only one of the considered measures could be sufficient. The conducted studies, as based on winter wheat grain yield data delivered new results regarding the investigated crop species. However, the conclusions also deliver important primary viewing on usefulness of the measures for evaluating adaptation degree of cultivars in other crops.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2011, 260/261; 81-95
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza korelacji i współczynników ścieżek w ocenie współzależności plonu ziarna i jego składowych u dwóch odmian jęczmienia jarego
    Analysis of correlation and path coefficients in evaluation of relationships between grain yield and its components of two spring barley cultivars
    Autorzy:
    Gozdowski, Dariusz
    Mądry, Wiesław
    Wyszyński, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41456745.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    analiza ścieżek
    jęczmień jary
    plon ziarna
    składowe plonu
    współczynniki korelacji
    correlation coefficients
    grain yield
    path analysis
    spring barley
    yield components
    Opis:
    Wyniki badań nad plonem ziarna i jego składowymi pochodzą z doświadczenia polowego z dwiema odmianami jęczmienia jarego (Rasbet — odmiana o ziarnie oplewionym i Rastik — odmiana o ziarnie nieoplewionym). Doświadczenie przeprowadzono na Polu Doświadczalnym SGGW w Chylicach w latach 1999–2002. Do oceny uwarunkowania plonu ziarna każdej z odmian przez jego składowe zastosowano analizę współczynników korelacji i analizę współczynników ścieżek. Wyniki analiz ścieżek wskazują, że liczba kłosów na 1m2 jest składową plonu najsilniej wpływającą bezpośrednio na zmienność plonu jęczmienia, przy czym większą wartość współczynnika ścieżki stwierdzono dla nieoplewionej odm. Rastik (0,909) niż dla odmiany oplewionej Rasbet (0,788). Wpływ pozostałych 2 składowych plonu tj. liczby ziaren w kłosie i MTZ na plon ziarna jest znacznie mniejszy w porównaniu z liczbą kłosów i podobny u obydwu badanych odmian (współczynnik ścieżki dla liczby ziaren w kłosie dla odm. Rasbet był równy 0,537, zaś dla odm. Rastik, 0,494, parametr ten dla MTZ był odpowiednio równy 0,441 i 0,442). Efekty pośrednie wszystkich składowych były relatywnie niewielkie, przy czym nieco większe u odmiany nieoplewionej.
    A field experiment with two spring barley cultivars (Rasbet — with hulled grain and Rastik with hulless grain) was conducted at the Experimental Station of Warsaw Agricultural University in Chylice in the years 1999–2002. Correlation coefficient analysis and path coefficients analysis was applied for evaluation of grain yield determination by its components. The results prove the highest direct effect of number of pikes per 1 m2 on grain yield for both cultivars. Path coefficient was equal to 0.909 for Rastik (with hulless grain) and was higher than for Rasbet (0.788). The other two components had small influence on grain yield for both cultivars. Slightly smaller effect was caused by number of kernels per spike, compared with the effect of weight of thousand grains. Values of path coefficients for number of kernels per spike were similar for both cultivars and were equal to 0.537 and 0.494 (Rasbet and Rastik respectively) and for weight of thousand grains 0.441 and 0.442 (respectively for Rasbet and Rastik). Indirect effects of yield components were relatively small, but slightly higher for the hulless cultivar.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 248; 23-31
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porównanie syntetycznych wskaźników stopnia szerokiej adaptacji odmian na przykładzie serii doświadczeń przedrejestrowych z pszenicą ozimą
    Comparison of some indices for evaluating wide adaptation degree of cultivars on the basis of data from pre-registration trials with winter wheat
    Autorzy:
    Iwańska, Marzena
    Mądry, Wiesław
    Rajfura, Anna
    Drzazga, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/42828695.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    doświadczenia przedrejestrowe
    miary stopnia szerokiej adaptacji odmian
    plon ziarna
    pszenica ozima
    grain yield
    pre-registration trials
    statistical measures
    wide adaptation degree
    winter wheat
    Opis:
    W doświadczalnictwie i hodowli roślin stopień szerokiej adaptacji odmian jest zwykle rozumiany jako zespolenie (integracja) oceny średniej genotypowej plonu i wariancji stabilności Shukli, jako miary stopnia stabilności plonowania odmiany w danym rejonie uprawy. Stopień szerokiej adaptacji odmiany zwiększa się wraz ze zwiększaniem średniej genotypowej oraz zwiększaniem stopnia stabilności wyrażonej przez zmniejszanie wariancji stabilności Shukli. Dobre miary stopnia szerokiej adaptacji odmian powinny zawierać zespoloną informację o średniej genotypowej oraz wariancji stabilności plonu. Zatem, powinny być dość silnie skorelowane z ich dwoma determinantami oraz powinny podobnie porządkować odmiany, jak te miary, które są w sposób zrównoważony uwarunkowane przez średni plon i jego stabilność. Uznaje się zwykle, że ich skorelowanie ze średnią genotypową plonu powinno być silniejsze, niż z wariancją stabilności. Miary, spełniające ten warunek odzwierciedlają wiernie stopień szerokiej adaptacji odmian. Celem pracy było zbadanie przydatności do oceny i uporządkowania stopnia szerokiej adaptacji odmian pod względem jednej miary nieparametrycznej i czterech miar parametrycznych. Rozpatrywaną miarą nieparametryczną jest miara Kanga, czyli wskaźnik średniego plonu i jego stabilności, YS. Natomiast, miarami parametrycznymi są: 1) wskaźnik niezawodności przewagi plonowania odmiany, R(0), 2) średnia wartość funkcji niezawodności przewagi d plonowania odmiany, MR, 3) wskaźnik nadrzędności plonowania odmiany, P oraz 4) niezawodny plon minimalny odmiany, I. W pracy wykorzystano dane dla plonu ziarna z 3 serii doświadczeń przedrejestrowych z pszenicą ozimą, przeprowadzonych w latach 1994, 2000 i 2006. Miary Ii(0,90) i Ii(0,95) najbardziej adekwatnie, wśród badanych miar, a także powtarzalnie w seriach doświadczeń, oceniają relatywny stopień szerokiej adaptacji odmian, ponieważ porządkują odmiany podobnie pod względem stopnia szerokiej adaptacji w zbiorze wszystkich badanych odmian oraz wśród około 40% najwyżej plonujących odmian. Miary YSi, Ri(0), MRi,i Pi mniej adekwatnie, niż Ii(0,90) i Ii(0,95) oceniają stopień szerokiej adaptacji odmian w zbiorze wszystkich badanych odmian oraz w zredukowanym do 40% najwyżej plonujących odmian - taki obraz przydatności badanych miar jest powtarzalny w seriach doświadczeń. Miary Ii(0,90) i Ii(0,95) gorzej odzwierciedlają relatywny stopień szerokiej adaptacji odmian, w zbiorze około 20% najwyżej plonujących odmian. Miary YSi, Ri(0), MRi i Pi znacznie lepiej odzwierciedlają relatywny stopień szerokiej adaptacji, a zwłaszcza podobnie porządkują odmiany pod względem stopnia szerokiej adaptacji w zbiorze około 20% najwyżej plonujących odmian.
    In experimental design and plant breeding a wide adaptation degree of the cultivar is understood as the combined information on genotypic mean of yield and Shukla’s stability variance, to serve as a measure of the degree of yield stability of this cultivar in a given region of its cultivation. If both the genotypic yield mean and the degree of yield stability of the cultivar increase, the degree of wide adaptation of this cultivar also increases. The effective measures for wide adaptation degree of cultivars are expected to represent the combined information on a genotypic mean of yield and stability variance. Then, they should be strongly correlated both with a genotypic mean of yield and with stability variance, and ought to put the cultivars in order in a similar way like the measures that are in a balanced way determined by genotypic mean yield and stability variance. The measures that fulfill the above requirements are believed to reflect a relatively large degree of wide adaptation. The aim of the study was to compare the suitability of the measures to be used as criteria for selecting cultivars that show a relatively large degree of wide adaptation. In the analysis, one nonparametric measure (Kang’s yield stability measure, YS) and four parametric measures: 1) reliability index of yield outperforming, R(0), 2) mean value of yield outperforming reliability, MR, 3) superiority index, P, and 4) yield reliability index, I, were applied. The work was performed using data for grain yield obtained in three pre-registration cultivar trials with winter wheat done in the years 1994, 2000 and 2006. The measures Ii(0.90) and Ii(0.95) were found to be the most suitable tools for estimating a relative degree of wide adaptation, as they put in a similar order all the cultivars under study as well as about 40% of cultivars producing the highest yields. The measures YSi, Ri(0), MRi and Pi appeared to be less useful in assessing a degree of wide adaptation of all winter wheat cultivars tested and of 40% of those giving the best yields. However, the measures Ii(0.90) and Ii(0.95), as compared to the other ones, turned out to be the worse tool in determining a relative degree of wide adaptation in 20% of the cultivars producing the highest yields.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 253; 31-45
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie miar statystycznych do oceny stopnia szerokiej adaptacji odmian pszenicy ozimej na podstawie serii doświadczeń przedrejestrowych
    Assessment of wide adaptation degree of winter wheat cultivars by some statistical measures using yield data from preregistration trials
    Autorzy:
    Iwańska, Marzena
    Mądry, Wiesław
    Drzazga, Tadeusz
    Rajfura, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41520512.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    funkcja niezawodności plonowania odmiany
    miara Kanga
    YSi
    plon ziarna
    pszenica ozima
    stopień szerokiej adaptacji odmian
    średnia genotypowa
    genotypic mean yield
    grain yield
    Kang’s measure
    yield reliability function of cultivar
    wide adaptation degree of cultivars
    winter wheat
    Opis:
    W pracy przedstawiono wyniki badań teoretycznych i eksperymentalnych nad metodyką statystyczną oceny stopnia szerokiej adaptacji odmian. Celem badań teoretycznych było przedstawienie koncepcji stopnia szerokiej adaptacji odmian oraz wyprowadzenie nowych miar statystycznych, a także opis miar standardowych, tj. miary Kanga i średniej genotypowej plonu. Natomiast, celem badań eksperymentalnych było zastosowanie i zbadanie przydatności tych miar, jako kryteriów do selekcji odmian o możliwie dużym stopniu szerokiej adaptacji. W pracy wykorzystano dane dla plonu ziarna z 3 serii doświadczeń przedrejestrowych z pszenicą ozimą, przeprowadzonych w latach 1994, 2000 i 2006. Stwierdzono, że nowe miary, tj. wskaźnik niezawodności plonowania odmian Ri(d = 0) i średnia wartość funkcji niezawodności plonowania MRi najbardziej adekwatnie, wśród badanych parametrów, oceniają stopień szerokiej adaptacji odmian. Miara porządkowa Kanga YSi także dobrze odzwierciedla relatywny stopień szerokiej adaptacji odmian, ponieważ porządkuje ona wszystkie badane odmiany oraz te w grupach o najwyższych średnich plonu, podobnie, jak funkcja niezawodności plonowania MRi i wskaźnik niezawodności plonowania Ri(d = 0). Średnia genotypowa plonu nie jest dobrą miarą do odzwierciedlenia stopnia szerokiej adaptacji odmian w grupie tych o najwyższych średnich plonu, ponieważ porządkuje ona obiekty niezgodnie, w stosunku do porządku według nowych miar, tj. wskaźnika Ri(d = 0) i średniej wartości funkcji niezawodności plonowania MRi.
    The paper presents results of theoretical and experimental studies on statistical methodology of evaluation of wide adaptation degree of cultivars. The aim of the theoretical study was to present a conceptual framework of wide adaptation degree of cultivars and to develop some new statistical measures as well as describe standard statistical measures of wide adaptation degree including the order Kang’s measure, YSi, and genotypic mean yield. Additionally, the purpose of experimental study was and assess usefulness of the measures as criteria for selecting cultivars showing relatively high degree of wide adaptation. The experimental study was performed using data for grain yield obtained in three pre-registration cultivar trials with winter wheat in the years 1994, 2000 and 2006. It was found that the new measures as yield reliability index, Ri(0), mean value of yield reliability function, MRi, evaluate most adequately, among the considered ones, degree of cultivars’ wide adaptation. The order Kang’s measure, YSi, also well reflected wide adaptation degree of cultivars because it ordered them similarly to the measures Ri(d = 0) and MRi in a set of all studied cultivars and those highest yielding ones. Genotypic mean yield was worse measure of wide adaptation degree of those cultivars in the set of highest yielding ones because of ranking different from that for the measures Ri(d = 0) and MRi.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 250; 67-86
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związki między plonem ziarna a jego składowymi w populacji rodów hodowlanych pszenżyta ozimego w trzech stacjach doświadczalnych
    Relationships between grain yield and its components in winter triticale advanced lines across three locations
    Autorzy:
    Mądry, Wiesław
    Gozdowski, Dariusz
    Rozbicki, Jan
    Pojmaj, Mirosław
    Samborski, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41348938.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    analiza ścieżek
    interakcja genotypowo-środowiskowa
    plon ziarna
    pszenżyto ozime
    rody hodowlane
    składowe plonu
    zmienność
    advanced lines
    G×E interaction
    grain yield
    path analysis
    variability
    winter triticale
    yield components
    Opis:
    Badania oparto na wynikach doświadczeń przedrejestrowych przeprowadzonych w sezonie 2004–2005 w trzech miejscowościach z 40 rodami hodowlanymi pszenżyta ozimego pochodzącymi z Hodowli Danko. Celem badań była ocena zmienności plonu ziarna i jego trzech podstawowych składowych w badanej populacji rodów hodowlanych oraz ocena zależności między składowymi plonu i plonem, jak również określenie znaczenia składowych plonu w uwarunkowaniu zmienności genotypowej plonu ziarna. Współczynniki zmienności genotypowej dla składowych plonu były wyższe, niż dla plonu ziarna w każdym środowisku, największe z nich stwierdzono dla liczby kłosów na m2. Efekty bezpośrednie każdej składowej plonu na plon ziarna były dodatnie i porównywalne, zaś efekty pośrednie tych składowych były ujemne (świadczące o znacznej kompensacji składowych plonu). Wszystkie wymienione efekty były bardzo podobne w każdej miejscowości.
    The investigations were performed based on the data derived from the pre-registered trials including 40 advanced lines of winter triticale developed in Danko plant breeding company. The trials were conducted in the season 2004–2005 at three locations. Variance components of genotypic effects, G×E interaction, error effects on grain yield and its three basic components as well as coefficients of correlation between these traits were estimated. The coefficients of genotypic variability for yield components were higher than those for grain yield in each environment; the highest coefficients were found for a number of spikes per m2. The direct effects of each yield component upon grain yield were positive and comparable, whereas, the indirect effects of the yield components were negative, thereby implicating a substantial compensation within the components. All the considered effects were consistent across locations.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2007, 245; 77-94
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Plonowanie odmian pszenicy ozimej w różnych środowiskach — jednoroczna seria PDOiR
    Yielding of winter wheat cultivars across environments — one-year multi-environment post-registration trial
    Autorzy:
    Mądry, Wiesław
    Paderewski, Jakub
    Rozbicki, Jan
    Gozdowski, Dariusz
    Golba, Jan
    Piechociński, Mariusz
    Studnicki, Marcin
    Derejko, Adriana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2198237.pdf
    Data publikacji:
    2012-03-29
    Wydawca:
    Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Tematy:
    adaptacja odmian
    analiza AMMI
    analiza skupień
    PDOiR
    plon ziarna
    pszenica ozima
    AMMI analysis
    cluster analysis
    cultivar adaptation
    grain yield
    post-registration trials
    winter wheat
    Opis:
    Celem pracy jest odpowiednie przygotowanie i przedstawienie statystycznej metodyki wnioskowania o adaptacyjnej reakcji odmian na zróżnicowane warunki środowiskowe w miejsco-wościach, na podstawie danych kompletnych z jednorocznej, wielokrotnej serii dwuczynnikowych doświadczeń PDOiR oraz empiryczna ilustracja zastosowania i ocena przydatności tej metodyki dla plonu ziarna pszenicy ozimej. Rozpatrywane dane doświadczalne stanowią trójkierunkową kompletną klasyfikację o postaci Odmiana × Agrotechnika × Miejscowość. Stosowana metodyka statystyczna obejmuje łączną trójkierunkową analizę wariancji opartą na modelu stałym dla danych z wymienionej serii doświadczeń, analizę AMMI dla interakcji odmiany x miejscowości (interakcji GL) oraz analizę skupień dla odmian, w której zmiennymi opisującymi odmiany były średnie poprawione przez model AMMI dla plonu w badanych miejscowościach. Te średnie poprawione były obliczane poprzez dwie badane intensywności agrotechniki, A1 i A2, z wykorzystaniem istotnych multiplikatywnych składników efektów interakcyjnych GL otrzymanych w analizie AMMI. Proponowana metodyka okazała się skutecznym narzędziem do rozróżniania rodzajów adaptacyjnej reakcji 28 odmian pszenicy ozimej na warunki środowiskowe, czyli agroekosystemy. Umożliwia ona efektywne poszukiwanie odmian o szerokiej i wąskiej adaptacji. Stwierdzono, że w sezonie wegetacyjnym 2008/2009 szeroką adaptację wykazały dwie odmiany, tj. polska odmiana Bogatka (wyhodowana przez DANKO Hodowla Roślin sp. z o.o.) oraz niemiecka odmiana Jenga (wyhodowana przez Nordsaat Saatzuchtgesellschaft mbH). Pozostałe odmiany były wąsko zaadaptowane do niektórych badanych środowisk lub były relatywnie nie zaadaptowane do żadnych spośród testowanych środowisk, ponieważ plonowały zawsze znacząco poniżej średnich środowiskowych.
    The aim of the paper is adequate modification and presenting a statistical methodology to assess patterns of cultivar adaptive response to agricultural environments (agro-ecosystems) on the basis of complete Genotype × Crop Management × Location (G×M×L) data obtained from yearly multi-location two-factor trials conducted in a net of post-registration trials (PDOiR), empirical illustration of using and usefulness of this methodology applied to winter wheat grain yield. This statistical technique consists of three procedures, i.e. three-way ANOVA based on a fixed model, AMMI procedure for genotype x location interaction modeling and cluster analysis for classification of cultivar adaptive response described by AMMI-modeled (adjusted) genotype × location means calculated across two crop management intensities (A1 and A2). The considered methodology was an efficient tool to reliable classification of 28 winter wheat cultivars into cultivar groups that exhibited homogenous adaptive response to the environments. Then, it permits to identify cultivars showing wide or specific adaptation. It was revealed that in the season 2008/2009 Polish cultivar Bogatka (bred by DANKO Hodowla Roślin sp. z o.o.) and German cultivar Jenga (bred by Nordsaat Saatzucht¬gesellschaft mbH) showed wide adaptation to the testing environments. The remaining cultivars were locally adapted to some testing environments or some of them were not relatively adapted to the environments because they always yielded substantially below environmental means.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2012, 263; 189-204
    0373-7837
    2657-8913
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies