Temat: total yield - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wpływ wybranych insektycydów na plonowanie ziemniaka
Effect of some insecticides on potato yield and yield characteristics
Autorzy:: Gugała, Marek
Zarzecka, Krystyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/43030319.pdf
Data publikacji:: 2010
Wydawca:: Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:: insektycydy
liczba bulw
odmiany
masa bulw
plon
średnia masa bulwy
ziemniak
insecticides
cultivars
number of tubers
tuber weight
total yield
average tuber weight
potato
Opis:: Wyniki badań pochodzą z doświadczenia polowego przeprowadzonego w latach 2004–2006 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady należącej do Akademii Podlaskiej w Siedlcach. Doświadczenie założono jako dwuczynnikowe w układzie split-plot w trzech powtórzeniach. W doświadczeniu badano dwa czynniki: I. czynnik — odmiany ziemniaka: Wiking, Mors, Żagiel. II. czynnik — insektycydy stosowane do zwalczania stonki ziemniaczanej: 1. Obiekt kontrolny, bez insektycydów, 2. Actara 25 WG w dawce 0,08 kg·ha^-1, 3. Regent 200 SC w dawce 0,1 dm³·ha^-1, 4. Calypso 480 SC w dawce 0,05 dm³·ha^-1, 5. Calypso 480 SC w dawce 0,075 dm³·ha^-1, 6. Calypso 480 SC w dawce 0,1 dm³·ha^-1. Celem badań było określenie wpływu wybranych insektycydów stosowanych do zwalczania stonki ziemniaczanej na plon oraz jego strukturę. Masa bulw pod jedną rośliną jest cechą niezwykle ważną, gdyż decyduje o wydajności ziemniaka z jednostki powierzchni. Sposoby zwalczania stonki ziemniaczanej w istotny sposób różnicowały masę bulw z jednej rośliny. Największą wartość omawianej cechy zanotowano na obiekcie, na którym zastosowano preparat Calypso 480 SC w dawkach 0,075 i 0,1 dm³·ha^-1, najmniejszą zaś z obiektu kontrolnego. Również w istotny sposób wartość tej cechy różnicowały odmiany. Największą masę bulw pod jedną rośliną otrzymano u odmiany Mors (średnio 683,4 g), zaś najmniejszą u odmiany Żagiel (535,7 g). Obliczenia statystyczne nie wykazały istotnego wpływu sposobów zwalczania stonki ziemniaczanej oraz odmian na liczbę bulw pod jedną rośliną. Jednakże największą liczbę bulw z jednej rośliny uzyskano z obiektów 1. (obiekt kontrolny) i 2. (Actara 25 WG w dawce 0,08 kg·ha^-1), natomiast najmniejszą z obiektu 6. (Calypso 480 SC w dawce 0,1 dm³·ha^-1).
The results reported in this work come from a field experiment carried out at the University of Podlasie Experimental Station in Zawady in the years 2004-2006. The experimental design was split-plot with three replications. The following factors were examined in the study: factor 1 — potato varieties: Wiking, Mors and Żagiel; factor 2 — insecticides applied to combat Colorado potato beetle: control (without insecticides), Actara 25 WG at the rate of 0.08 kg·ha^-1, Regent 200 SC at the rate of 0.1 dm³·ha^-1, Calypso 480 SC at the rate of 0.05 dm³·ha^-1, Calypso 480 SC at the rate of 0.075 dm³·ha^-1, and Calypso 480 SC at the rate of 0.1 dm³·ha^-1. The objective of the study was to determine the effect of the insecticides applied to control Colorado potato beetle on tuber yield and structure. Tuber weight per plant is a very important characteristic because it conditions potato performance per unit area. The methods of Colorado potato beetle control significantly influenced tuber weight per plant. The highest weight of tubers per plant was recorded in the treatment where Calypso 480 SC had been applied at the rates of 0.075 and 0.1 dm³·ha^-1. In contrast, the lowest weight was stated in the control. Varieties also significantly affected values of the potato yield per plant. The highest weight was recorded for Mors (on average 683.4 g) whereas the lowest one was determined for Żagiel (535.7 g). The statistical calculation did not show significant influences of ways of fighting the potato beetle as well as the cultivars on number of tubers under one plant. However, the largest number of tubers per plant was recorded for the objects 1. (control object) and 2. (Actara 25 WG in dose 0,08 kg·ha^-1), and the smallest number from object 6. (Calypso 480 SC in dose 0,1 dm³·ha^-1).
Źródło:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 257/258; 95-102
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Yielding, Total Protein and Crude Fiber Content in Selected Families and Cultivars of Meadow Timothy
Plonowanie, zawartość białka ogólnego i włókna surowego w wybranych rodach i odmianach Tymotki Łąkowej
Autorzy:: Radkowski, A.
Radkowska, I.
Fiszer-Skrzyńska, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/388455.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: cultivar of timothy
family
total protein
crude fiber
yield
odmiana tymotki
ród
białko ogólne
włókno surowe
plon
Opis:: The paper presents an assessment of selected cultivars and families of meadow timothy in terms of dry mass yields, total protein and crude fiber content. The experiment was conducted at the Plant Breeding Station in Skrzeszowice which belongs to Malopolska Plant Growing Company – HBP LLC. The research was done on degraded chernozem developed from loess. The standard cultivar – Karta, two accompanying cultivars; Obra and Skala and seven families, like SzD-T-133, SzD-T-134, SzD-T-135, POB-T-78, POB-T-80, POB-T-81 and POB-T-82 were investigated in this research. In the analyzed families and cultivars of meadow timothy total nitrogen was assessed by Kjeldahl’s method and crude fiber by gravimetric method by Goering and Van Soest. Obtained results of family value assessment point to their high breeding potential. Analyzed families and cultivars were characterized by high yields of dry mass where differences reached even 46 %. Individual researched objects differed also by total protein content ranging between 5.2 to 17.25 depending on the cut and years of harvest. On the other hand, the values for crude fiber fluctuated from 8.4 to 32.6 %. The highest concentration of total protein as well as the lowest concentration of crude fiber was found in POB-T-78 and SzD-T-135. Concentration of these components was significantly different in POB-T-78 and SzD-T-135 than in standard and accompanying cultivars. The highest concentration of total protein was found in POB-T-81, although the plants of POB-T-80 had the highest crude fiber content.
Praca prezentuje ocenę wybranych odmian i rodów tymotki łąkowej pod względem plonów suchej masy, zawartości białka ogólnego oraz włókna surowego. Badania przeprowadzono na czarnoziemie zdegradowanym wytworzonym z lessu, na terenie Stacji Hodowli Roślin w Skrzeszowicach należącej do Małopolskiej Hodowli Roślin – HBP Kraków. W doświadczeniu uwzględniono odmianę wzorcową Karta, dwie odmiany towarzyszące Obra i Skala oraz siedem rodów: SzD-T-133, SzD-T-134, SzD-T-135, POB-T-78, POB-T-80, POB-T-81 i POB-T-82. W przygotowanym materiale roślinnym oznaczono azot ogólny metodą Kjeldahla, a włókno surowe metodą wagową Goeringa i Van Soesta. Uzyskane wyniki badania wartości rodów wskazują, że mają one wysoki potencjał hodowlany. Badane rody i odmiany charakteryzowały się dużymi plonami suchej masy, gdzie różnice sięgały nawet 46 %. Poszczególne badane obiekty różniły się także zawartością białka ogólnego, które wynosiły od 5,2 do 17,2 % w zależności od pokosu i lat zbioru. Natomiast dla włókna surowego wartości te kształtowały się od 8,4 do 32,6 %. Najwięcej białka ogólnego oraz mniej włókna surowego zawierały POB-T-78 i SzD-T-135, gdzie stwierdzono istotne różnice w stosunku do odmiany wzorcowej, jak i odmian towarzyszących. Spośród badanych rodów POB-T-81 wypadł najmniej korzystnie pod względem zawartości białka ogólnego, z kolei najwięcej włókna surowego odnotowano w roślinach POB-T-80.
Źródło:: Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 6; 681-688
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:: Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Diversification of yielding and quality traits of meadow grass on an example of selected cultivars and strains
Zróżnicowanie plonowania i cech jakościowych wiechliny łąkowej na przykładzie wybranych odmian i rodów
Autorzy:: Radkowski, A.
Radkowska, I.
Fiszer-Skrzyńska, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/388322.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: variety of meadow grass
strain
total protein
crude fibre
yield
odmiana wiechliny łąkowej
ród
białko ogólne
włókno surowe
plon
Opis:: The paper presents an assessment of varieties and strains of meadow grass regarding dry mass yields, total protein and crude fibre content. Obtained results of strain value testing reveal that the collection resources contain forms which have a high breeding potential. The studied strains and varieties were characterized by big yields of dry matter with differences reaching even 39 %. Individual studied objects differed also with the content of total protein reaching from 11.60 to 19.10 %. On the other hand for crude fibre the values fluctuated from 22.50 to 29.20 %.
Praca prezentuje ocenę zróżnicowania odmian i rodów wiechliny łąkowej pod względem plonów suchej masy, zawartości białka ogólnego oraz włókna surowego. Uzyskane wyniki badania wartości rodów wskazują, że w zasobach kolekcyjnych są formy, które mają dużą wartość hodowlaną. Badane rośliny charakteryzowały się dużymi plonami suchej masy, gdzie różnice sięgały nawet 39 %. Poszczególne rośliny różniły się także zawartością białka ogólnego, które wynosiły od 11,60 do 19,10 %. Natomiast dla włókna surowego wartości te kształtowały się od 22,50 do 29,20 %.
Źródło:: Ecological Chemistry and Engineering. A; 2012, 19, 11; 1363-1368
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:: Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Dry matter and protein yield in mixtures of pea with oat rown for green forage
Plon suchej masy i białka mieszanek grochu siewnego z owsem uprawianych na zieloną masę
Autorzy:: Płaza, Anna
Gąsiorowska, Barbara
Cybulska, Anna
Rzążewska, Emilia
Górski, Rafał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2223270.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: proportion of components in mixture
time of harvesting
yield
total protein content
protein yield
pea developmental stage
faza rozwojowa grochu
plon
plon białka
udział komponentów w mieszance
zawartość białka ogólnego
termin zbioru
Opis:: Background. Legume-cereal mixtures grown for green forage are a valuable source of high protein feed for ruminants. This paper presents the results of a study from 2009-2011 aimed at determining the effect of the proportion of components in a mixture and the time of harvest on dry matter yield as well as on the content and yield of total protein of field pea mixtures with oat grown for green forage. Material and methods. Two factors were considered in the experiment: (I) the proportion of components in the mixture: field pea ‒ pure sowing 100%, oat ‒ pure sowing 100%, field pea 75% + oat 25%, field pea 50% + oat 50%, field pea 25% + oat 75% and (II) the time of harvesting: field pea flowering stage, field pea flat green pod stage. During harvesting the mixtures, the yield was determined and mean fresh matter samples were taken from each plot for chemical analyses. In the collected plant material, the content of dry matter and total protein was determined. Results. The dry matter yield, the content and yield of total protein of field pea and oat mixtures were significantly differentiated by the weather conditions, experimental factors and their interaction. The highest yields of dry matter and total protein were obtained from the pea and oat mixture with the proportion of components 50% + 50% harvested at the field pea flat green pod stage. Conclusion. Field pea grown in pure sowing harvested at the flowering stage was characterized by the highest total protein content. The field pea and oat mixtures contained less total protein. Among them, the mixture of field pea with oats with the proportion of components 75% + 25% was characterized by the highest content of total protein.
Mieszanki bobowato-zbożowe uprawiane na zieloną masę są cennym źródłem paszy bogatej w białko dla zwierząt przeżuwających. W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 2009-2011 mające na celu określenie wpływu udziału komponentów w mieszance i terminu zbioru na plon suchej masy oraz zawartość i plon białka ogólnego mieszanek grochu siewnego z owsem uprawianych na zieloną masę. W doświadczeniu uwzględniono dwa czynniki: (I) udział komponentów w mieszance: groch siewny ‒ siew czysty 100%, owies-siew czysty 100%, groch siewny 75% + owies 25%, groch siewny 50% + owies 50%, groch siewny 25% + owies 75% oraz (II) termin zbioru: faza kwitnienia grochu siewnego, faza płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Podczas zbioru mieszanek określono plon oraz z każdego poletka pobrano średnie próby świeżej masy w celu wykonania analiz chemicznych. W pobranym materiale roślinnym oznaczono zawartość suchej masy i białka ogólnego. Plon suchej masy, zawartość i plon białka ogólnego mieszanek grochu siewnego z owsem były istotnie różnicowane przez warunki pogodowe, czynniki doświadczenia i ich współdziałanie. Największy plon suchej masy i białka ogólnego otrzymano z mieszanki grochu siewnego z owsem o udziale komponentów 50% + 50% zebranej w fazie płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Groch siewny uprawiany w siewie czystym zebrany w fazie kwitnienia charakteryzował się najwyższą zawartością białka ogólnego. Mieszanki grochu siewnego z owsem zawierały mniej tego składnika. Spośród nich najwyższą zawartością białka ogólnego wyróżniała się mieszanka grochu siewnego z owsem o udziale komponentów 75% + 25%.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2018, 17, 1; 3-11
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wpływ nawożenia azotem na plon i zawartość suchej masy, azotu ogólnego oraz popiołu w drugiej 4-letniej rotacji uprawy wierzby wiciowej
Impact of the Nitrogen Fertilization on Yield, Dry Matter, Ash and Total Nitrogen Content in the Second 4-year Rotation of Basket Willow Cultivation
Autorzy:: Styszko, L.
Dąbrowski, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1813728.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:: wierzba wiciowa
Salix viminalis
genotyp
nawożenie azotem mineralnym
warianty koszenia pędów
plon
świeża masa
sucha masa
zawartość azotu ogólnego
zawartość popiołu surowego
basket willow
genotype
mineral nitrogen fertilization
variants of shoots mowing
yield
fresh matter
dry matter
total nitrogen content
raw ash content
Opis:: Celem pracy była ocena wpływu zróżnicowanego nawożenia azotem mineralnym i wariantów koszenia pędów w pierwszym 4-letnim cyklu na plon biomasy 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis) oraz na zawartość w niej suchej masy, azotu ogólnego i popiołu w drugim 4-letnim cyklu uprawy. Doświadczenie polowe, w czterech powtórzeniach, wykonano w latach 2012-2015 w Kościernicy, gmina Polanów (16°24´N i 54°8´E). Gleba pod doświadczeniem była lekka, klasy bonitacyjnej RIVa-IVb, kompleksu żytniego dobrego, bielicowa właściwa – pseudobielicowa o składzie piasku gliniastego lekkiego do głębokości 100 cm, a głębiej – gliny lekkiej. Zawartość próchnicy w warstwie 0-30 cm gleby wyniosła 1,41%. Pierwszy 4-letni okres odrastania pędów był realizowany w latach 2008-2011, a drugi – w latach 2012-2015. W ramach doświadczenia, rozlosowano na dużych poletkach cztery dawki azotu mineralnego: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 i 180 kg N·ha-1. Natomiast w zakresie dawek azotu na małych poletkach, rozlosowano 10 genotypów wierzby wiciowej (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr i Tordis. Corocznie w kwietniu w latach 2008-2015 stosowano nawożenie azotem mineralnym. W 2007 roku na poletku o powierzchni 25,3 m2 wysadzono łącznie po 56 zrzezów wierzby w dwóch rzędach tj. 22134 szt.·ha-1. Podczas zbioru w latach 2011 i 2015 koszono oddzielnie odrastające pędy wierzby na poszczególnych rzędach poletka. W pierwszej 4-letniej rotacji na pierwszym rzędzie koszono 2-krotnie (po 3 latach i po 1-rocznym odrastaniu), a na drugim rzędzie – jednokrotnie (po 4 roku odrastania). Plon świeżej masy oceniono po ścięciu wszystkich pędów wierzby oddzielnie na każdym rzędzie poletka oraz pobrano próby biomasy do analiz laboratoryjnych (suchej masy w świeżej masie, popiołu oraz azotu ogólnego). W badaniach wykazano, że plony biomasy w drugiej 4-letniej rotacji najsilniej zależały od wariantu koszenia pędów w poprzedniej rotacji, genotypu wierzby, a w mniejszym stopniu od zastosowanej dawki azotu mineralnego. Dwukrotne koszenie pędów w pierwszej 4-letniej rotacji obniżyło w następnej rotacji plon suchej masy i roczny przyrost tego plonu o 71,3%, zmniejszyło zawartość suchej masy w pędach o 1,7%, a powiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach o 0,019%. Genotypy wierzby reagowały w plonie biomasy w zróżnicowany sposób na warianty koszenia. Coroczne nawożenie azotem podwyższyło plon suchej masy wierzby przeciętnie o 66,2%, ale ten efekt bardzo silnie zależał od wariantu koszenia pędów w pierwszej 4-letniej rotacji oraz genotypu wierzby. Genotypy 1047, 1047D, Start, Sprint i Turbo nie reagowały w plonie biomasy pędów na wzrastające dawki nawożenia azotem, a u pozostałych genotypów reakcja była zróżnicowana. Uszeregowanie genotypów reagujących na nawożenie azotem, od największego do najmniejszego przeciętnego rocznego przyrostu plonu suchej masy, było następujące: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, klon 1054 – 3,54 t·ha-1 i Jorr – 3,03 t·ha-1. Coroczne nawożenie azotem zwiększyło zawartość azotu ogólnego w pędach wierzby przeciętnie o 0,017%, ale nie miało to wpływu na zawartość w nich popiołu surowego.
The purpose of the present paper was an assessment of impact of the mineral nitrogen fertilization and variants of shoots mowing in the first 4-year cycle on the yield of 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.) and dry matter, ash and total nitrogen content in the second 4-year cycle of cultivation. The field experiment, in four repetitions, was realized in 2012-2015 in Kościernica, (16°24´N and 54°8´E). The soil used in the experiment was light, RIVa-IVb soil quality class, a good rye soil complex, appropriate podsolic – pseudopodsolic with a composition of light loamy sand up to the depth of 100 cm, and deeper: light loam. The humus content in the layer of 0-30 cm of soil was 1.41%. The first 4-year cycle of the regrowth of the shoots was in 2008-2011, the second – in 2012-2015. As part of the experiment, four doses of mineral nitrogen were randomized on large plots: 0 kg N·ha-1, 60 kg N·ha-1, 120 kg N·ha-1 and 180 kg N·ha-1, and within these doses on small plots – 10 genotypes of basket willow (Salix viminalis L.): 1047, 1054, 1047D, Start, Sprint, Turbo, Ekotur, Olof, Jorr and Tordis. Nitrogen fertilization was applied in 2008-2015 each year in April. In 2007, on the plot sized 25.3 m2, in two rows 56 willow cuttings were planted per row, that is 22,134 pcs.·ha-1. During the harvest in 2011 and 2015, growing willow shoots on individual rows of the plot were mowed separately. In the first 4-year rotation, the first row was mowed twice (after 3 years and after annual regrowth), and the second row was mowed once (after 4 years of regrowth). The yield of fresh matter was assessed after cutting all the willow shoots separately on each plot row and biomass samples for laboratory analyzes were taken (dry matter in fresh matter, ash and total nitrogen). The research showed that biomass yield in the second 4-year rotation most depended on variants of shoots mowing in previous rotation, willow genotype and less depended on adopted mineral nitrogen doses. Twice shoots mowing in the first 4-year rotation was the reason of dry matter yield reduction and annual regrowth of this yield by 71,3% in the next rotation and dry matter content reduction in the shoots by 1,7% and increasing total nitrogen in the shoots by 0,019%. The reaction of willow genotypes to the variant of shoots mowing, in biomass yield, was varied. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in dry matter yield of willow, average by 66,2% but that effect depended very strongly on variants of shoots mowing in the first 4-year rotation and willow genotype. Genotypes 1047, 1047D, Start, Sprint and Turbo, in biomass yield, did not react to the increasing doses of nitrogen fertilization, and the reaction in the other genotypes was varied. The arrangement of the genotypes reacting to nitrogen fertilization, from the largest to the smallest average annual increase in yield of dry matter was as follows: Ekotur – 11,32 t·ha-1, Olof – 7,19 t·ha-1, Tordis – 4,73 t·ha-1, 1054 – 3,54 t·ha-1 and Jorr – 3,03 t·ha-1. Annual nitrogen fertilization was the reason increase in content of total nitrogen in the willow shoots, average by 0,017%, but that effect had not an impact on the raw ash content.
Źródło:: Rocznik Ochrona Środowiska; 2018, Tom 20, cz. 2; 1234-1251
1506-218X
Pojawia się w:: Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "total yield" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język