Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Yield" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The evaluation of the fertilizing and yield potential of straw and cellulose manure
Ocena przydatności nawozowej obornika słomiastego i celulozowego
Autorzy:
Słobodzian-Ksenicz, O.
Bojarski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/396706.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
manure
straw
cellulose
yield
fertilizing value
yield potential
obornik
słoma
celuloza
plon
przydatność nawozowa
Opis:
The objective of the study was to determine the physicochemical properties as well as the fertilizing and crop-yielding value of straw and cellulose manure after a 6-month storage period. Before field application pH value and contents of dry matter, TC, Corg. and N in cellulose manure were higher than in straw manure. The application of cellulose manure caused an increase in pH and the contents of P and K in the soil. The contents of DM, TC, Corg., as well as N and P in the rye grain collected from a field with cellulose manure were higher than in the rye grain collected from a field with straw manure. It follows that the soil fertilized with the cellulose manure was more conducive to the mineralization and sorption of macroelements assimilable by plants. The cellulose manure demonstrated better fertilizing value than the straw manure and increased the yield potential of the soil.
Przeprowadzone badania miały na celu określenie właściwości fizykochemicznych, przydatności nawozowej i plonotwórczej obornika słomiastego oraz celulozowego po okresie 6. miesięcznego składowania. Przed aplikacją na pole wartość pH oraz zawartość suchej masy, TC, Corg. i N w oborniku celulozowym były wyższe, niż w oborniku słomiastym. Aplikacja obornika celulozowego spowodowała wzrost pH oraz zawartości P i K w glebie. Zawartość suchej masy, TC, Corg., N i P w ziarnie żyta zebranego z pola po oborniku celulozowym była wyższa, niż w ziarnie zabranym po oborniku słomiastym. Wynika z tego, że w glebie nawiezionej obornikiem celulozowym panowały bardziej korzystne warunki mineralizacji i sorpcji makroelementów przyswajalnych przez rośliny. Obornik celulozowy posiadał lepszą przydatność nawozową, niż obornik słomiasty, a zaaplikowany do gleby podwyższył jej zdolność plonotwórczą.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2017, No. 24(1); 187-195
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza potencjału plonotwórczego linii podwojonych haploidów jęczmienia jarego (Hordeum vulgare L.) otrzymanych na drodze androgenezy
Analysis of the potential for yield formation in doubled haploids of spring barley (Hordeum vulgare L.) obtained via androgenesis
Autorzy:
Kozdój, Janusz
Mańkowski, Dariusz R.
Oleszczuk, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42940715.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
jęczmień jary
podwojone haploidy
plon
czynniki plonotwórcze
korelacje
zmienność
correlation
doubled haploids
grain yield
spring barley
variability
yield components
yield-forming potential
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki trzyletnich badań dotyczących określenia wielkości potencjału plonotwórczego rośliny i kłosa linii podwojonych haploidów (DH) jęczmienia jarego (Hordeum vulgare L.) oraz stopnia jego wykorzystania wyrażonego wielkością plonu ziarniaków z kłosa i rośliny. Obiektem porównawczym była odmiana Scarlett (przyjęta za wzorzec), z której otrzymano androgeniczne linie DH. Potencjał plonotwórczy rośliny determinowała struktura morfologiczna rośliny — ogólna liczba pędów w roślinie. Potencjał plonotwórczy kłosa determinowała struktura morfologiczna kłosa — ogólna liczba kłosków w kłosie zarówno w liniach DH, jak i w odmianie Scarlett. Z analiz przeprowadzonych w fazie dojrzałości pełnej wynika, że struktura morfologiczna rośliny wyrażona ogólną liczbą pędów w tym liczbą pędów produktywnych, liczbą niedogonów w roślinie, w danym roku badań, była podobna u linii DH jak i u odmiany Scarlett. Strukturalny potencjał plonotwórczy rośliny linii DH jak i odmiany wzorcowej, w zależności od roku badań, został wykorzystany w 60% (pierwszy rok badań) i w 81%–83% (drugi i trzeci rok badań). Cechy struktury morfologicznej kłosa (długość, ogólna liczba kłosków, w tym liczba kłosków płodnych oraz liczba ziarniaków) analizowane w fazie dojrzałości pełnej były korzystniejsze dla plonu w liniach DH niż w odmianie Scarlett. Kłosy linii DH były istotnie dłuższe, zawierały więcej o 8% wykształconych kłosków, w tym kłosków płodnych o 10% oraz ziarniaków o 10% w porównaniu z kłosami wzorcowej odmiany Scarlett. Strukturalny potencjał plonotwórczy kłosa, w zależności od roku badań, w linii DH został wykorzystany w 76% (drugi rok badań), w 87– 88 % (pierwszy i trzeci rok badań), zaś w odmianie Scarlett — w 55% (drugi rok badań), w 85,5% (trzeci rok badań) i w 94,5% (pierwszy rok badań). Plon ziarna z kłosa linii DH wynosił 1,16 g i był istotnie wyższy o 27,5% w wyniku istotnie większej o 11% liczby wytworzonych ziarniaków w kłosie i istotnie większej o 14,7% masy pojedynczego ziarniaka w porównaniu z wzorcową odmianą Scarlett. Plon ziarna z rośliny linii DH wynosił 9,65 g i był istotnie wyższy o 47,6% niż u odmiany Scarlett w wyniku istotnie wyższego plonu ziarna z kłosa. Wielkość plonu ziarniaków z rośliny jęczmienia jarego (zarówno u linii DH jak i u odmiany Scarlett) była istotnie skorelowana z liczbą pędów produktywnych w roślinie (r = 0,93).
Results of the three-year analysis done to characterize the potential for yield formation within the plant and the spike of androgenetic doubled haploid spring barley (Hordeum vulgare L.) lines (DH lines) are presented. A rate of utilization of the yield-forming potential expressed as grain yield per spike and per plant was also estimated. The DH lines were derived from spring barley cv. Scarlett, which was used as a control object in the investigations. The yield-forming potential of plant was determined by the total number of tillers per plant, and that of spike was determined by the total number of spikelets per spike. Analyses of the following morphological plant traits: number of stems per plant, number of productive tillers per plant and number of unmatured tillers per plant investigated at the ripening stage showed no significant differences between the DH lines and cv. Scarlett. The yield-forming plant potential in DH lines and in the control cultivar was utilized in 60 per cent in 2004 and in 81 to 83 per cent in the years 2007 and 2008. Morphological features of spike, such as its length, total number of spikelets, number of fertile spikelets and number of grains at the ripening phase were more favourable for creating the yield in the DH lines than in cv. Scarlett. Spikes of the DH plants, compared to those in the control cultivar, were significantly longer, contained greater by 8 per cent number of spikelets and greater by 10 per cent number of fertile spikelets, as well as greater by 10 per cent number of grains. The yield-forming potential of the spike in DH lines was utilized in 76 per cent in 2007 and in 87 to 88 per cent in the years 2004 and 2008, and in cv. Scarlett in 94.5 per cent in 2004, 55 per cent in 2007 and 85.5 per cent in 2008. The grain yield per spike in the DH plants amounted 1.16 g and was higher by 27.5 per cent (significant difference) than that in cv. Scarlett. The difference resulted from the greater by 11 per cent number of grains per spike and from the greater by 14.7 per cent average weight of one grain. The grain yield per DH plant reached 9.65 g and was higher by 47.6 per cent (significant difference) than that in cv. Scarlett, mainly due to the higher grain yield per spike. The yield of grain per plant was found to be positively correlated with the number of productive tillers per plant (r = 0.93), both in DH plants and in cv. Scarlett.  
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 256; 97-116
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of productivity of four cereals species with undersown serradella
Ocena produkcyjności czterech gatunków zbóż z wsiewką seradeli
Autorzy:
Staniak, M.
Księżak, J.
Bojarszczuk, J.
Fariaszewska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/336008.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych
Tematy:
cereal
serradella
undersown crop
yield
yield structure
weed infestation
zboże
seradela
wsiewka
plon
struktura plonu
zachwaszczenie
Opis:
The aim of the study was to evaluate the yielding, yield components and the level of weed infestation of four cereal species which were grown with undersown serradella, or without undersown crop, in organic farms. A field experiment was conducted in the years 2011-2013, in a split-plot design, with four replications. The experiment involved two factors. The first factor included four species of cereals: winter rye, spelt wheat, spring barley, oats, while the second factor - the method of cereal cultivation: pure sowing, or sowing with undersown serradella. The studies showed that oats yielded the best, both in pure sowings and with undersown serradella, while spring barley - the worst. Undersown serradella favorably affected the yield of oats, reduced yield of barley, but did not affect significantly the grain yield of winter rye or spelt wheat. Yielding of serradella depended on the species of cereal as a cover crop. Its highest yields were obtained when it was undersown into winter rye, significantly lower - into barley and spelt wheat, while the lowest - into oats. Undersown serradella generally positively affected the number and weight of grains per ear, and per plant, as well as thousand grain weight. A species of cereal and the method of its cultivation had a significant effect on the abundance of fresh and dry weight of weeds. The highest weed infestation was recorded for pure cereal sowings. Undersown serradella reduced a weight of weeds on average by 48%, and their number by 45%. Mixed sowings with oats and spelt wheat were more competitive against weeds, than sowings with barley and rye.
Celem podjętych badań była ocena plonowania, elementów struktury plonu oraz poziomu zachwaszczenia czterech gatunków zbóż uprawianych z wsiewką seradeli w gospodarstwie ekologicznym. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2011-2013, w układzie losowanych podbloków (split-plot), w czterech powtórzeniach. W doświadczeniu dwuczynnikowym uwzględniono cztery gatunki zbóż: żyto ozime, pszenica orkisz, jęczmień jary, owies oraz sposób uprawy zbóż: siew czysty lub z wsiewką seradeli. W badaniach wykazano, że najwyżej plonował owies, zarówno w siewie czystym jak i z wsiewką seradeli, natomiast najniżej - jęczmień jary. Wsiewka seradeli korzystnie wpływała na plonowanie owsa, ograniczała plony jęczmienia, natomiast nie wpływała istotnie na plon ziarna żyta ozimego i pszenicy orkisz. Plonowanie seradeli było uzależnione od gatunku zboża, jako rośliny ochronnej. Największy plon uzyskano przy wsiewaniu jej w żyto ozime, istotnie mniejszy w jęczmień jary i pszenicę orkisz, a najmniejszy - w owies. Wsiewka seradeli na ogół korzystnie wpływała na liczbę i masę ziaren w kłosie i na roślinie oraz na masę tysiąc ziaren zbóż. Gatunek zboża oraz sposób jego uprawy miały istotny wpływ na zróżnicowanie świeżej i suchej masy oraz liczebności chwastów. Najbardziej zachwaszczone były czyste zasiewy zbóż, natomiast wsiewka seradeli ograniczała masę chwastów średnio o 48%, a ich liczebność o 45%. Bardziej konkurencyjne w stosunku do chwastów były zasiewy mieszane z pszenicą orkisz i z owsem, niż z jęczmieniem i żytem.
Źródło:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering; 2015, 60, 4; 89-93
1642-686X
2719-423X
Pojawia się w:
Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impact of extreme climate years on relative "yield - evapotranspiration" relationships
Wpływ ekstremalnych warunków klimatycznych na względną zależność "plon - ewapotranspiracja"
Autorzy:
Mladenova, B.
Varlev, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293375.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
ewapotranspiracja
klimat
kukurydza
plon
współczynnik reakcji roślin na niedobory wody
climate
evapotranspiration
maize
yield
yield response factor
Opis:
The relative relationships "yield - evapotranspiration" were used long time ago. The well known linear relationship yi = 1 - ky (1 - ei), where yi is relative yield, ky - yield response factor and ei - relative evapotranspiration was proposed. It's usually assumed that ky is constant for a given crop and climatic conditions. It was found, however, that ky for late variety of maize H 708 varied through the study years (1984-1990) in the Plovdiv region ( South Bulgaria , altitude 150 m). During the dry years it was significantly higher than in the medium and humid years. The range of ky for maize in this location was 1.12-1.90, the average value being 1.50. The climate in the Sofia region (the experimental field of Chelopechene, altitude 550 m) is comparatively more humid. The two regions approximately outlined the boundaries of the appropriate economical conditions for grain maize production. The experiments in the Sofia region were carried out in the years 1994-2000. The seven years results for mean variety maize showed that the relationships "yield - evapotranspiration" and, respectively, ky varied at these climatic conditions too. The highest ky value was 1.41 for the driest year (2000) and the lowest value - 1.05 for the most wet years (1995, 1999). The value of ky for average years was 1.21. The yield response factor ky is of more significance when the relative evapotranspiration is less than 0.7-0.8. Thus, the extreme or the average values of ky could be used for the corresponding climatic regions. The relationships between ky and relative yield were established without considering irrigation.
W pracy przedstawiono wyniki badań nad plonami i ewapotranspiracją dwóch mieszańców kukurydzy. Badania te prowadzono w różnych okresach siedmioletnich w dwóch odmiennych klimatycznie regionach Bułgarii. Analizowane regiony wyznaczają granice obszarów opłacalnej uprawy kukurydzy na ziarno w tych warunkach klimatycznych. Przedstawiono analizę wartości wskaźnika ky w latach suchych, średnich i mokrych. Wykazano wyraźne zależności korelacyjne między plonami a ewapotranspiracją, potwierdzone bardzo wysokimi wartościami współczynników determinacji R2. Wartości ewapotranspiracji aktualnej ETa i potencjalnej ETm wyznaczono na podstawie zaleceń FAO. Badania udowodniły, że wartość ewapotranspiracji może ulec istotnej zmianie w wyniku ewentualnej zmiany klimatu. Już obecnie obserwuje się w Bułgarii wzrost temperatury i zmniejszenie opadów atmosferycznych, co może mieć duży wpływ na plonowanie roślin uprawnych.
Źródło:
Journal of Water and Land Development; 2007, 11; 71-77
1429-7426
2083-4535
Pojawia się w:
Journal of Water and Land Development
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ użyźniacza glebowego UGmax na plon ziemniaka i jego strukturę
The effects of soil fertilizer UGmax on yield of potato tubers and its structure
Autorzy:
Zarzecka, Krystyna
Gugała, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198462.pdf
Data publikacji:
2013-03-31
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
ziemniak
plon
struktura plonu
użyźniacz glebowy UGmax
potato
yield
structure of yield
soil fertilizer UGmax
Opis:
Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2008–2010, a założono je jako dwuczynnikowe metodą losowanych podbloków w trzech powtórzeniach. Celem podjętych badań było określenie wpływu Użyźniacza Glebowego UGmax na plon ogólny bulw, plon bulw dużych i strukturę plonu dwóch odmian ziemniaka jadalnego. Plony bulw zależały istotnie od sposobów stosowania UGmax, od właściwości odmianowych i warunków pogodowych w latach badań. Po zastosowaniu Użyźniacza Glebowego UGmax, w porównaniu z obiektem kontrolnym, uzyskano średni wzrost plonów odpowiednio o 27,2 i 35,3%.
A field experiment was carried out in 2008–2010. The experiment was designed as a two-factor randomized block with three replicates. The research aimed at determination of the effect of soil fertilizer UGmax on the total yield, yield of large tubers and structure of yield of two potato cultivars. The tuber yields largely depended on application of UGmax, cultivar properties and weather conditions in the years of investigations. After applied the soil fertilizer UGmax, as compared to the control object, the obtained yields increased by 27.2 and 35.3%.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2013, 267; 107-112
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola wsiewek międzyplonowych w nawożeniu ziemniaka jadalnego odmiany Syrena
The role of undersown crops in fertilization of table potato cultivar Syrena
Autorzy:
Płaza, Anna
Ceglarek, Feliks
Królikowska, Milena A.
Próchnicka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43022700.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
nawożenie
plon
struktura plonu bulw
wsiewka międzyplonowa
ziemniak
fertilization
undersown crop
potato
yield
yield structure
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 2004–2007 mające na celu ocenę wartości nawozowej wsiewek międzyplonowych stosowanych w uprawie ziemniaka jadalnego odmiany Syrena. W doświadczeniu badano następujące kombinacje nawożenia wsiewką międzyplonową: obiekt kontrolny (bez nawożenia wsiewką międzyplonową), obornik, koniczyna biała, koniczyna biała + życica wielokwiatowa, życica wielokwiatowa. W biomasie wsiewek międzyplonowych oznaczono zawartość suchej masy i makroelementów (N, P, K, Ca i Mg). W pierwszym roku po nawożeniu wsiewkami międzyplonowymi uprawiano ziemniaki jadalne odmiany Syrena. Podczas zbioru ziemniaka określono plon ogólny świeżej masy bulw, a po zbiorze strukturę plonu bulw. Uzyskane wyniki badań pozwalają stwierdzić, iż spośród badanych wsiewek międzyplonowych najwięcej suchej masy wprowadziła do gleby życica wielokwiatowa, a także mieszanka koniczyny białej z życicą wielokwiatową, a makroelementów koniczyna biała oraz mieszanka koniczyny białej z życicą wielokwiatową. Nawożenie wsiewkami międzyplonowymi, z wyjątkiem życicy wielokwiatowej w pełni zastępuje obornik w uprawie ziemniaka jadalnego. Największy udział frakcji bulw jadalnych i sadzeniaków, a najmniejszy udział bulw małych w plonie odnotowano na obiektach nawożonych mieszanką koniczyny białej z życicą wielokwiatową oraz koniczyną białą.
The paper presents the results of the studies carried out in the years 2004–2007, which aimed to evaluate the fertilizer value of undersown crops applied in the cultivation of table potato cv. Syrena. The following combinations of undersown crops fertilization were used: control object (without undersown crops fertilization), farmyard manure, white clover, white clover + Italian ryegrass, Italian ryegrass. In the biomass of undersown crops the content of dry mass and macroelements (N, P, K, Ca and Mg) was evaluated. Potato cv. Syrena was cultivated in the first year after soil fertilization with undersown crops. During harvest the total yield of fresh mass of tubers was assessed, and after harvest the structure of tuber yield was determined. The results showed that the largest amount of dry mass was introduced into the soil with Italian ryegrass and with the mixture of white clover and Italian ryegrass, and that of macroelements with white clover and with the mixture of white clover and Italian ryegrass. Fertilization with undersown crops, with the exception of Italian ryegrass, can fully substitute for farmyard manure in potato cultivation. The highest percentage of table potatoes and seed potatoes and the lowest percentage of small tubers in the yield were recorded for the plots fertilized with the mixture of white clover with Italian ryegrass and with white clover alone.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 257/258; 137-143
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monitorowanie plonu roślin trawy przez pomiar grubości warstwy materiału roślinnego między walcami wciągająco-zgniatającymi sieczkarni polowej
Yield monitoring of grass based on plant material layer thickness measured between the rear feeding rolls of the trailed forage harvester
Autorzy:
Lisowski, A.
Klonowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/291217.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
monitorowanie
plon
trawa
monitoring
yield
grass
Opis:
Przedstawiono metodę monitorowania plonu trawy zbieranej sieczkarnią polową przez pomiar grubości warstwy materiału roślinnego między walcami wciągająco-zgniatającymi. Stwierdzono, że podczas pomiaru grubości tej warstwy potrzebne jest również ciągłe monitorowanie prędkości obrotowej górnego walca, prędkości ruchu agregatu ciągnik-sieczkarnia i wilgotności roślin. Wymagana jest także informacja o rozstawie wałków trawy.
The method for yield monitoring during grass harvesting with the trailed forage harvester, based on plant material layer thickness measured between the rear feeding rolls is presented. It was found that the layer during thickness measurements it was essential to monitor constantly the upper roll rotational speed, tractor-harvester aggregate speed and plant moisture content. The information on the grass swath spacing was also needed.
Źródło:
Inżynieria Rolnicza; 2005, R. 9, nr 2, 2; 83-91
1429-7264
Pojawia się w:
Inżynieria Rolnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ napromieniowania mikrofalami sadzeniaków ziemniaka na plonowanie roślin
The effect of microwave irradiation of seed tubers on potato plant yield
Autorzy:
Jakubowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43021919.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
mikrofale
plon
ziemniak
microwaves
yield
potacto
Opis:
W latach 2007–2009 przeprowadzono doświadczenie poletkowe w którym badano wpływ mocy generatora (100–300 W) i czasu (5–30 s) napromieniowania mikrofalami (2,45 GHz) zastosowanych do stymulacji sadzeniaków na plonowanie roślin ziemniaka bardzo wczesnej odmiany Felka Bona. Przy przyjętych w doświadczeniu parametrach pracy generatora mikrofal stwierdzono istotny wpływ całkowitej dawki napromieniowania mikrofalami na masę plonu bulw ziemniaka spod jednej rośliny. Nie stwierdzono natomiast aby tożsame wartości dawek całkowitych (uzyskanych z różnych wartości mocy urządzenia generującego mikrofale i czasu ekspozycji sadzeniaków) miały taki sam wpływ na plonowanie roślin ziemniaka.
The influence of microwave stimulation of potato seed tubers on plant yield was studied in a field experiment carried out in the years 2007-2009. Various values of (2,45 GHz) generator power (100-300 W) and irradiation time (5-30 s) were applied on seed tubers of very early potato cultivar Felka Bona. A significant effect of total dose of the radiation on the yield was stated, however there was no equivalence of the same total doses applied at different levels of power and time factors.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 257/258; 177-183
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja dwóch odmian prosa na nawożenie azotowe
Response of two common millet cultivars to nitrogen fertilization
Autorzy:
Chrzanowska-Drożdż, Barbara
Kaczmarek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41336320.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
nawożenie azotem
odmiana
plon
proso
skład chemiczny
struktura plonu
chemical composition
common millet
cultivar
nitrogen fertilization
yield
yield structure
Opis:
W Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Pawłowice koło Wrocławia zbadano wpływ nawożenia azotem na cechy struktury oraz wysokość i jakość plonów ziarna dwóch odmian prosa zwyczajnego. Doświadczenie dwuczynnikowe założono w układzie "split-plot” w czterech powtórzeniach. Badanymi czynnikami w kolejności były: I-odmiany prosa zwyczajnego: Gierczyckie i Jagna, II-poziomy nawożenia azotem: 0, 30, 60, 90 kg N·ha-1. Odmiana Jagna w dwóch latach badań plonowała wyżej niż odmiana Gierczyckie. Odmiana Gierczyckie w porównaniu z odmianą Jagna charakteryzowała się krótszym, średnio o 12 dni okresem wegetacji. O wyższym plonowaniu prosa w 2003 roku względem 2004 roku decydowała między innymi wyższa suma temperatur okresu wegetacji i wyższa liczba ziaren w wiesze, co znalazło potwierdzenie w ich masie. Istotny przyrost plonu ziarna prosa następował do dawki 60 kg N·ha-1, po czym przy dawce 90 kg N·ha-1 uległ istotnemu obniżeniu. Nie wykazano współdziałania odmiany z nawożeniem azotowym na poziom plonowania prosa. Odmiana Gierczyckie w porównaniu z odmianą Jagna charakteryzowała się istotnie wyższą liczbą wiech z jednostki powierzchni i dłuższą wiechą oraz istotnie niższą masą 1000 ziaren i liczbą ziaren w wiesze. W odniesieniu do najważniejszych cech struktury plonu wykazano współdziałanie odmian z nawożeniem azotem. Zawartość białka w ziarnie prosa była zbliżona u obydwu odmian i wzrastała istotnie w miarę podwyższania dawek azotu, osiągając najwyższą wartość (12,6%) przy dawce 90 kg N·ha-1. Odmiana Gierczyckie w zestawieniu z odmianą Jagna charakteryzowała się istotnie wyższą o 5,1% zawartością włókna surowego oraz niższą o 5,6% bezazotowych związków wyciągowych. Poziomy nawożenia azotem nie różnicowały zawartości podstawowych składników mineralnych w ziarnie prosa, natomiast większe zróżnicowanie dotyczyło odmian i lat badań.
The exact field experiment with two cultivars of millet: Gierczyckie and Jagna was conducted in four replications in the years 2003 and 2004 at the agricultural experimental station Pawłowice near Wrocław. The „split-plot” method was applied. The cultivars were established as the factors of the first order, and the following levels of nitrogen fertilization (kg∙ha-1) were the factors of the second order: 0 (no fertilization), 30 (presowing), 60 (30 presowing + 30 at the stage of plant tillering), 90 (30 presowing + 30 at the stage of plant tillering + 30 before panicle appearance). The yield harvested from the two cultivars in 2003 was higher by more than 1 t∙ha-1 than that obtained in 2004, essentially due to the more favourable weather conditions in 2003. Cultivar Jagna, compared to cv. Gierczyckie, produced higher yield, mainly because of the considerably greater number of panicles per the area unit and the longer panicles. However, the weight of 1000 seeds and the number of seeds in a panicle were lower in cv. Jagna. This resulted in significantly reduced panicle fertility in this cultivar. As regards the yield components, the total content of protein was similar in both millet cultivars, increasing significantly with the increase in nitrogen doses, up to 12.6% at 90 kg∙ha-1. The content of crude fat, crude fibre and crude ash was each higher in cv. Gierczyckie than in cv. Jagna. No effects of nitrogen doses upon the content of mineral elements in seeds were found. A value of this yield component was rather influenced by the cultivar and the year of investigations.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2007, 245; 129-137
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Międzyplony ścierniskowe alternatywną formą nawożenia w integrowanej uprawie ziemniaka
Stubble catch crops as an alternative form of fertilization in the integrated cultivation of potato
Autorzy:
Płaza, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43023230.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
międzyplon ścierniskowy
mulcz
nawożenie
plon
struktura plonu bulw
ziemniak
fertilization
mulch
potato
stubble catch crop
tuber yield
yield structure
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 2002–2005 mające na celu określenie wpływu międzyplonów ścierniskowych na plonowanie ziemniaka jadalnego. W doświadczeniu badano następujące kombinacje nawożenia międzyplonem ścierniskowym: obiekt kontrolny (bez nawożenia międzyplonem ścierniskowym), obornik, gorczyca biała, gorczyca biała-mulcz, facelia, facelia-mulcz. W pierwszym roku po zastosowaniu międzyplonów uprawiano ziemniaki jadalne. Podczas zbioru określono plon ogólny świeżej masy bulw ziemniaka, a po zbiorze strukturę plonu bulw. Otrzymane wyniki badań pozwalają stwierdzić, iż międzyplony ścierniskowe wprowadziły do gleby istotnie mniej suchej masy i makroelementów niż obornik. Warunki pogody w okresie prowadzenia badań istotnie różnicowały plony ziemniaka. Największe plony bulw ziemniaka uzyskano przy nawożeniu facelią przyoraną jesienią. Stosowanie pod ziemniak międzyplonów ścierniskowych, z wyjątkiem gorczycy białej pozostawionej do wiosny w formie mulczu w pełni zastępuje obornik.
The objective of the investigations carried out in the years 2002–2005 was to assess the influence of stubble catch crops on yielding of potato. The following combinations of stubble catch crop fertilization applied: control object (without stubble catch crop fertilization), farmyard manure, white mustard, white mustard-mulch, phacelia, phacelia-mulch. Table potatoes were cultivated in the first year after applying the intercrop. During harvest the total yield of fresh mass of tubers was assessed, and after harvest the structure of tuber yield was determined. The results showed that stubble catch crops, compared with farmyard manure, introduced into the soil significantly smaller amount of dry matter and macroelements. The weather conditions in the period of the study significantly influenced the potato yield. The highest yield of tubers was obtained in the combination in which fertilization with phacelia plowed down the previous autumn was applied. Stubble catch crops, with the exception of white mustard left in the form of mulch till spring can completely substitute for farmyard manure fertilization.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2010, 257/258; 129-136
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biostimulating extracts from Arctium lappa L. as ecological additives in soybean seed coating applications
Biostymulujące ekstrakty z Arctium lappa L. jako ekologiczne dodatki do powlekania nasion soi
Autorzy:
Szparaga, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2204323.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Rolniczej
Tematy:
extract
coat
biostimulant
yield
ekstrakt
powłoka
biostymulant
plon
Opis:
This paper proposes a new biostimulant coating for soybean seeds. The aim of the study was to create a coating for Glycine max (L.) Merr. soybean seeds, using root infusion from Arctium lappa L. as a biostimulant component. The effectiveness of the produced coating was evaluated in a three-year field study. The analysis of the effectiveness of the developed coating was based on the evaluation of plant biometric traits and yield. The study showed that the designed and manufactured soybean seed coating based on the root infusion of Arctium lappa L. can be considered as a new agronomic strategy to improve the productivity of soybean Glicyne max (L.) Merr. under actual field conditions. The application of the biostimulant coating resulted in soybean plants with significantly increased biometric traits (plant height, height of the first pod set, number of pods per plant, number of seeds per pod) and productivity (yield improvement of more than 10%). Only a reduced weight of 1,000 seeds compared to control samples was noted.
W pracy zaproponowano nową powłokę biostymulującą dla nasion soi. Celem badań było stworzenie powłoki dla nasion soi Glycinemax (L.) Merr. z wykorzystaniem naparu z korzenia Arctium lappa L. jako komponentu biostymulującego. Skuteczność wytworzonej powłoki oceniono w trzyletnich badaniach polowych. Analizę efektywności opracowanej powłoki oparto na ocenie cech biometrycznych roślin oraz plonu. Badania wykazały, że zaprojektowana i wyprodukowana powłoka do nasion soi na bazie naparu z korzenia Arctium lappa L. może być traktowana jako nowa strategia agronomiczna poprawiająca produktywność soi Glicyne max (L.) Merr. w rzeczywistych warunkach polowych. W wyniku zastosowania powłoki biostymulującej uzyskano rośliny soi o istotnie zwiększonych cechach biometrycznych (wysokość roślin, wysokość osadzenia pierwszego strąka, liczba strąków na roślinie, liczba nasion w strąku) i produktywności (poprawa plonu o ponad 10%). Odnotowano jedynie obniżoną masę 1000 nasion w stosunku do prób kontrolnych.
Źródło:
Agricultural Engineering; 2023, 27, 1; 1--10
2083-1587
Pojawia się w:
Agricultural Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wsiewek międzyplonowych na plonowanie ziemniaka jadalnego uprawianego w integrowanym systemie produkcji
The influence of undersown crops on yield of table potato cultivated in integrated production system
Autorzy:
Płaza, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198451.pdf
Data publikacji:
2013-03-31
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
mulcz
nawożenie
plon
struktura plonu bulw
wsiewka międzyplonowa
ziemniak
fertilization
mulch
potato
undersown crop
the structure of tuber yield
yield
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 2006–2009 mające na celu określenie wpływu wsiewek międzyplonowych przyoranych jesienią lub pozostawionych do wiosny w formie mulczu na polowanie ziemniaka jadalnego. W doświadczeniu badano następujące kombinacje nawożenia wsiewką międzyplonową: obiekt kontrolny (bez nawożenia wsiewką międzyplonową), obornik, seradela, życica westerwoldzka, seradela — mulcz, życica westerwoldzka — mulcz). W biomasie wsiewek międzyplonowych oznaczono zawartość suchej masy i makroelementów (N, P, K, Ca i Mg). Bezpośrednio po zastosowaniu nawożenia wsiewkami międzyplonowymi uprawiano ziemniaki jadalne. Podczas zbioru ziemniaka określono plon ogólny świeżej masy bulw, a po zbiorze plon handlowy i strukturę plonu bulw. Otrzymane wyniki badań pozwalają stwierdzić, że spośród badanych wsiewek międzyplonowych życica westerwoldzka wprowadziła do gleby najwięcej suchej masy, a seradela najwięcej makroelementów. Nawożenie seradelą zarówno pozostawioną do wiosny w formie mulczu, jak i przyoraną jesienią w pełni zastępuje obornik w uprawie ziemniaka jadalnego. Największy udział frakcji bulw jadalnych i sadzeniaków, a najmniejszy udział frakcji bulw małych w plonie odnotowano z kombinacji nawożonej seradelą w formie mulczu.
The paper presents results of studies carried out from 2006 to 2009 which aimed to determine the influence of undersown crops plowed down in the autumn or left till spring in the form of mulch on table potato yielding. The following treatments were examined: control object (without undersown crops fertilization), farmyard manure, serradella, westerwold ryegrass, serradella — mulch, westerwold ryegrass — mulch. The content of dry mass and macroelements (N, P, K, Ca, Mg) were determined in undersown crops biomass. Table potatoes were grown directly after undersown crops fertilization. During potato harvest the yield of fresh tubers mass was determined and after that the marketable yield and the structure of tuber yield were determined. The obtained results allow to conclude that among undersown crops westerwold ryegrass gives the highest amount of dry mass in soil, and serradella the highest amount of macroelements. Serradella fertilization both left till spring in the form of mulch and plowed down fully replaced farmyard manure in potato cultivation. The highest shares of marketable and seed potato fractions, and the lowest share of small tubers was noted in combination fertilized with serradella in the form of mulch.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2013, 267; 79-86
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ chlorku chlormekwatu na plon i komponenty plonu linii izogenicznych pszenicy zwyczajnej cv. Bezostnaja z genami Rht
The influence of chlormequat chloride on yield and yield components of common wheat cv. Bezostaya isogenic lines with Rht genes
Autorzy:
Kowalczyk, Krzysztof
Jakubczak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41456915.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
CCC
geny karłowatości
komponenty plonu
plon
pszenica zwyczajna
wyleganie
common wheat
dwarfing genes
grain yield
lodging
yield components
Opis:
W pracy określono wpływ chlorku chlormekwatu (CCC) na komponenty plonu linii izogenicznych pszenicy zwyczajnej: Bezostnaja Rht-B1a (rośliny wysokie — kontrola), Bezostnaja Rht-B1b, Bezostnaja Rht-B1d i Bezostnaja Rht-B1e. Linie te badano w latach 2000/2001–2002/2003 w Gospodarstwie Doświadczalnym w Czesławicach. Uzyskane wyniki badań poddano analizie wariancji. Na podstawie trzyletnich badań stwierdzono, że zastosowanie chlorku chlormekwatu powodowało redukcję wysokości roślin w badanych liniach izogenicznych. Największą redukcję wysokości roślin obserwowano w liniach Bezostnaja Rht-B1a i Bezostnaja Rht-B1d, co przyczyniło się istotnie do zmniejszenia wylegania. Zastosowanie CCC wpłynęło na podwyższenie płodności kłoska oraz liczby ziarniaków w kłosie w liniach o najwyższych roślinach i nie wpływało niekorzystnie na plon ziarna z poletka linii izogenicznych zawierających geny z locus Rht-B1.
The aim of this study was to determine the influence of CCC on yield components in common wheat cv. Bezostaya isogenic lines: Rht-B1a (tall — control form), Rht-B1b, Rht-B1d and Rht-B1e. The lines were examined in the years 2000/2001–2002/2003 at the Experimental Station of Czesławice. The obtained results were subjected to analysis of variance. On the basis of three-years long experiment we showed that application of CCC caused plants height reduction in analysed isogenic lines. The largest reduction was observed in the Bezostaya Rht-B1a and Bezostaya Rht-B1d lines, which contributed to significant decrease of lodging. Application of CCC caused an increase of spikelet fertility and increase of number of kernels per ear in the long straw. Application of preparations containing this compound did not influence unfavourably plot yield in the isogenic lines with various alleles of the Rht-B1 locus.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 248; 13-21
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosowanie kwalifikowanego materiału siewnego a plonowanie zbóż ozimych
The use of certified seed and the yield of winter cereals
Autorzy:
Oleksiak, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2198505.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
kwalifikowany materiał siewny
plon
zboża
cereals
certified seed
yield
Opis:
Materiał źródłowy stanowiły wyniki badań ankietowych, prowadzonych w latach 2008–2011. Ankietowano corocznie około 500 gospodarstw. Dane zebrano łącznie z 4760 pól o łącznej powierzchni 25,4 tys. hektarów. Porównywano efekty uprawy zbóż ozimych w zależności od rodzaju użytego materiału siewnego. Istotność różnic między plonami, w zależności od użytych nasion kwalifikowanych bądź niekwalifikowanych, oceniono za pomocą testu Fishera. Wykazano istotny wzrost plonowania na polach gdzie stosowano kwalifikowany materiał siewny. Wzrost plonów, w zależności od gatunku, mieścił się w przedziale od 12% (pszenżyto) do 23% (żyto) a w jednostkach bezwzględnych od 4,89 dt.ha-1 (pszenżyto) do 7,59 dt·ha-1 (pszenica).
The source material were the results of surveys carried out in 2008–2011. Every year about 500 farms were surveyed. Data were collected from 4760 fields with a total area 25.4 thousands hectares. The differences in yield depending on used seeds were compared. The significance of differences between yields, depending on used seeds, (certified or uncertified) was assessed using Fisher’s test. A significant increase of yield in fields where certified seed were used has been proven. The increase in yields, depending on the species, ranged from 12% for triticale to 23% for rye and in absolute units ranged from 4.89 dt·ha-1 for triticale to 7.59 dt·ha-1 for wheat.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2013, 268; 87-99
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yield of soybean (Glycine max (L.) Merr.) in the habitat conditions of Podkarpackie Voivodeship
Plonowanie soi (Glycine max (L.) Merr.,) w warunkach siedliskowych województwa Podkarpackiego
Autorzy:
Jarecki, Wacław
Bobrecka-Jamro, Dorota
Janczak-Pieniazek, Marta
Buczek, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216530.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
chemical composition of seeds
cultivar
environment
habitat
yield
yield components
komponenty plonu
odmiana
plon
siedlisko
skład chemiczny nasion
środowisko
Opis:
Background. Soybean is a thermophilic plant and is sensitive to unfavourable environmental factors. Therefore, the yield obtained varies depending on the growth location and study years. Habitat conditions in the south-eastern part of Poland are conducive to soybean cultivation, however, in other regions of the country satisfactory production can be limited by unfavourable weather conditions. The aim of the work was to evaluate the yield of soybean, cultivars Merlin and Lissabon, at three locations in the Podkarpackie Voivodeship. It was found that the number of pods per plant was the most flexible and the number of seeds per pod was inflexible. Both varieties reacted in the same way to the factors studied. Material and methods. Field experiments with the soybean cultivars Merlin and Lissabon were set up in the years 2016-2018. Experiments were carried out in three experimental stations in the Podkarpackie Voivodeship. Cultivars Merlin and Lissabon (Saatbau Poland Ltd.) give high and stable seed yield in the study region. Weather conditions are given according to the records of the Meteorological Station PAAC in Boguchwała (hot and dry) and the Meteorological Stations ESCA Przecław (warm and wet) and EDCA Nowy Lubliniec (warm and dry). Soil sample analysis was carried out at the laboratory of the District Chemical-Agricultural Station in Rzeszów. Results. The cultivar Merlin, in comparison to the cultivar Lissabon, was characterized by a significantly higher plant density before harvest and crude fat content in the seeds, and by a significantly lower number of pods per plant and 1000 seed weight. The average soybean yield at ESCA Przecław, PAAC Boguchwała and EDCA Nowy Lubliniec was 4.18, 3.85 and 2.93 $Mg·ha^(-1)$, respectively. In 2018, the highest protein content in grain and protein yield were obtained. In 2017, the highest amount of crude fat in seeds was found, but the fat yield was the lowest. Conclusion. The quantity and quality of soybean seed yields were diversified according to the location of the experiment. Also, changing weather conditions in the study years had a significant effect on the studied characteristics and parameters. However, no significant differences were observed in seed yield between the cultivars (Merlin and Lissabon) depending on the study years. It is important to recommend varieties for a given region.
Soja jest rośliną ciepłolubną oraz wrażliwą na niekorzystne czynniki środowiska. Dlatego uzyskiwane plony są zróżnicowane w zależności od lokalizacji uprawy czy lat badań. Warunki siedliskowe w południowo-wschodniej części Polski sprzyjają uprawie soi, przy czym w innych rejonach kraju też uzyskuje się zadowalające efekty produkcyjne. Celem badań była ocena plonowania soi, odmiany Merlin i Lissabon w trzech lokalizacjach województwa podkarpackiego. Ścisłe doświadczenia polowe z soją odmiany Merlin i Lissabon założono w latach 2016–2018. Eksperymenty przeprowadzono w trzech lokalizacjach województwa podkarpackiego: Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w Przecławiu (SDOO Przecław), Zakładzie Doświadczalnym Oceny Odmian w Nowym Lublińcu (ZDOO Nowy Lubliniec), Podkarpackim Ośrodku Doradztwa Rolniczego w Boguchwale (PODR w Boguchwale). Odmiany Merlin i Lissabon (Saatbau Polska sp. z o.o.) wydają wysoki oraz stabilny plon nasion w rejonie badań. Warunki pogodowe podano według zapisów Stacji Meteorologicznej PODR w Boguchwale oraz Stacji Meteorologicznych SDOO Przecław i ZDOO Nowy Lubliniec. Analizę próbek glebowych wykonano w laboratorium Okręgowej Stacji Chemiczno-Rolniczej w Rzeszowie. Odmiana Merlin w porównaniu z Lissabon charakteryzowała się istotnie większą obsadą roślin przed zbiorem oraz zawartością tłuszczu surowego w nasionach, zaś istotnie mniejszą liczbą strąków na roślinie i MTN. Średni plon soi w SDOO Przecław wyniósł 4,18 $Mg·ha^(-1)$, w PODR Boguchwała 3,85 $Mg·ha^(-1)$ a w ZDOO w Nowym Lublińcu 2,93 $Mg·ha^(-1)$. W 2018 r. uzyskano najwyższą zawartość białka w nasionach oraz plon białka. W 2017 r. oznaczono najwyższą zawartość tłuszczu surowego w nasionach, ale plon tłuszczu był najniższy. Wielkość i jakość plonu nasion soi była zróżnicowana w zależności od lokalizacji doświadczenia. Duży wpływ na badane cechy i parametry wywarły także zmienne warunki pogodowe w latach badań. Odmiany Merlin i Lissabon nie różniły się istotnie plonem nasion, przy czym było to zależne od lat badań.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2020, 19, 2; 97-105
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies