Autor: Dudziak, E. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Badania porównawcze rozkładu wybranych estrogenów i ksenoestrogenów w procesie fotokatalizy
Comparative studies on decomposition of selected estrogens and xenoestrogens by photocatalysis processes
Autorzy:: Burdzik-Niemiec, E.
Dudziak, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/126603.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: fotokataliza
rozkład mikrozanieczyszczeń
bisfenol A
17β-estradiol
17α-etynyloestradiol
photocatalysis
micropollutants decomposition
bisphenol A
17α-ethinylestradiol
Opis:: W pracy podjęto badania nad oceną efektywności rozkładu trzech różnych związków należących do grupy substancji zakłócających procesy hormonalne (Endocrine Disrupters Compounds EDCs), tj. 17β-estradiolu (E2), 17α-etynyloestradiolu (EE2) oraz bisfenolu A (BPA) w procesie fotokatalizy (UV/TiO2). Przedmiotem badań były modelowe odpływy z oczyszczalni ścieków bytowych, zawierające substancje nieorganiczne i opcjonalnie organiczne, do których dodawano badanych mikrozanieczyszczeń w stężeniu 500 μg/dm3. Uzyskane wyniki badań porównano pod kątem skuteczności rozkładu wybranych związków dla wody zdejonizowanej. Wykazano, że na skuteczność procesu fotokatalizy istotny wpływ ma zarówno rodzaj matrycy środowiskowej, jak i właściwości fizykochemicznych usuwanych związków. Najwyższe stopnie rozkładu uzyskano podczas oczyszczania odpływu modelowego zawierającego wyłącznie substancje nieorganiczne. Rozkład bisfenolu A oraz 17α-etynyloestradiolu przekraczał wówczas 90% (po 60-minutowym czasie naświetlania), a 17β-estradiol został rozłożony całkowicie. Zaobserwowane zjawisko można wytłumaczyć obecnością w ściekach modelowych chemicznych substancji nieorganicznych umożliwiających przebieg tzw. fotokatalizy sensybilizowanej. W przypadku odpływu modelowego zawierającego zarówno substancje organiczne, jak i nieorganiczne tego zjawiska nie obserwowano, a efektywność rozkładu mikrozanieczyszczeń była mniejsza. Powyższe obserwacje potwierdzają również uzyskane wyniki rozkładu związków dla wody zdejonizowanej.
This study addressed the degradation efficiency of three different compounds belonging to the group of endocrine disrupting compounds (EDCs), namely 17β-estradiol (E2), 17α-ethinyl estradiol (EE2), and bisphenol A (BPA) in the photocatalysis process (UV/TiO2). The subject of the study was a synthetic municipal waste water treatment plant effluent containing inorganic and optionally organic substances and to which the investigated micropollutants were added at a concentration of 500 mg/dm3. The obtained results were compared in terms of the degradation of the selected compounds in deionized water. It was found that the efficiency of the photocatalysis depends significantly both on the environmental matrix and physico-chemical properties of the compounds present in the treated waste water. The highest degradation efficiency was observed for the synthetic effluent that contained only inorganic substances. The degradation of bisphenol A and 17α-ethinyl estradiol exceeded 90% (after 60-minute irradiation) and 17β-estradiol was decomposed completely. The observed phenomenon can be attributed to the process termed as sensitized photocatalysis, which was enabled by inorganic substances present in the synthetic waste water. This phenomenon was not observed for the synthetic effluent that contained both inorganic and organic substances, and moreover the degradation efficiency of the micropollutans was lower. These observations were also confirmed by the results regarding the decomposition of the compounds in deionized water.
Źródło:: Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 2; 551-559
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:: Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Comparative studies on decomposition of selected estrogens and xenoestrogens by photocatalysis processes
Badania porównawcze rozkładu wybranych estrogenów i ksenoestrogenów w procesie fotokatalizy
Autorzy:: Burdzik-Niemiec, E.
Dudziak, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/388989.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: photocatalysis
micropollutants decomposition
bisphenol A
17β-estradiol
17α-ethinylestradiol
fotokataliza
rozkład mikrozanieczyszczeń
bisfenol A
17α-etynyloestradiol
Opis:: Comparative Studies on Decomposition of Selected Estrogens and Xenoestrogens by Photocatalysis ProcessesAbstract: This study addressed the degradation efficiency of three different compounds belonging to the group of endocrine disrupting compounds (EDCs), namely 17β-estradiol (E2), 17α-ethinyl estradiol (EE2), and bisphenol A (BPA) in the photocatalysis process (UV/TiO2). The subject of the study was a synthetic municipal waste water treatment plant effluent containing inorganic and optionally organic substances and to which the investigated micropollutants were added at a concentration of 500 μg/dm3. The obtained results were compared in terms of the degradation of the selected compounds in deionized water. It was found that the efficiency of the photocatalysis depends significantly both on the environmental matrix and physico-chemical properties of the compounds present in the treated waste water. The highest degradation efficiency was observed for the synthetic effluent that contained only inorganic substances. The degradation of bisphenol A and 17α-ethinyl estradiol exceeded 90 % (after 60-minute irradiation) and 17β-estradiol was decomposed completely. The observed phenomenon can be attributed to the process termed as sensitized photocatalysis, which was enabled by inorganic substances present in the synthetic waste water. This phenomenon was not observed for the synthetic effluent that contained both inorganic and organic substances, and moreover the degradation efficiency of the micropollutans was lower. These observations were also confirmed by the results regarding the decomposition of the compounds in deionized water. In order to describe the course of photocatalytic oxidation reaction rate constants were determined as well as degradation half-lives using the Langmuir-Hinshelwood kinetic model.
W ramach pracy podjęto badania nad oceną efektywności rozkładu trzech różnych związków należących do grupy substancji zakłócających procesy hormonalne (z ang. Endocrine Disrupters Compounds EDCs), tj. 17β-estradiol (E2), 17α-etynyloestradiol (EE2) oraz bisfenol A (BPA) w procesie fotokatalizy (UV/TiO2). Przedmiotem badań były modelowe odpływy z oczyszczalni ścieków bytowych zawierające substancje nieorganiczne i opcjonalnie organiczne, do których dodawano badane mikrozanieczyszczenia w stężeniu 500 μg/dm3. Uzyskane wyniki badań porównano pod katem skuteczności rozkładu wybranych związków dla wody zdejonizowanej. Wykazano, że na skuteczność procesu fotokatalizy istotny wpływ ma zarówno rodzaj matrycy środowiskowej, jak i właściwości fizykochemicznych usuwanych związków. Najwyższe stopnie rozkładu uzyskano podczas oczyszczania odpływu modelowego zawierającego wyłącznie substancje nieorganiczne. Rozkład bisfenolu A oraz 17α-etynyloestradiolu przekraczał wówczas 90 % (po 60-minutowym czasie naświetlania), a 17β-estradiol został rozłożony całkowicie. Zaobserwowane zjawisko można wytłumaczyć obecnością w ściekach modelowych chemicznych substancji nieorganicznych umożliwiających przebieg tzw. fotokatalizy sensybilizowanej. W przypadku odpływu modelowego zawierającego zarówno substancje organiczne, jak i nieorganiczne tego zjawiska nie obserwowano, a efektywność rozkładu mikrozanieczyszczeń była mniejsza. Powyższe obserwacje potwierdzają również uzyskane wyniki rozkładu związków dla wody zdejonizowanej. W celu opisu przebiegu fotokatalitycznego utleniania wyznaczono stałe szybkości reakcji oraz czasy połowicznego rozkładu posługując się kinetyką modelu Langmuira-Hinshelwooda.
Źródło:: Ecological Chemistry and Engineering. A; 2015, 22, 4; 457-467
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:: Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Kinetics of the Photocatalytic Decomposition of Bisphenol A on Modified Photocatalysts
Autorzy:: Zawadzki, P.
Kudlek, E.
Dudziak, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/124140.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: kinetics
photocatalysis
modified photocatalysts
bisphenol A
Opis:: This paper presents the evaluation of the photocatalytic kinetics of bisphenol A decomposition in the presence of commercial titanium(IV) oxide and modified photocatalysts (composites). The following modification methods were used: mechanical mixing, calcination and impregnation. The decomposition process was carried out with the addition of photocatalysts and activated carbon at doses of 100 mg/dm³ and 25 mg/dm³, respectively. The photocatalytic process was performed in a reactor from the Heraeus Company (Warsaw, Poland) with a volume of 0.7 dm³. The reactor was equipped with an immersed medium-pressure mercury lamp with a power of 150 W (λ = 200–580 nm). The degree of bisphenol A decomposition was determined by chromatographic analysis preceded by solid-phase extraction SPE. The qualitative-quantitative analysis was performed using a high-performance liquid chromatograph HPLC (UV detector, λ = 218 nm) from Varian (Warsaw, Poland). The dependence of the BPA decomposition on the duration of irradiation was found, wherein the modified photocatalysts were the most effective (from 75 to 90% after 15 minutes). The order of photocatalyst efficiency has been proposed as follows: TiO_{2<.sub> < TiO₂/AC < C_dextran-TiO₂/AC < C_methanol-TiO₂/AC< C_ethanol-TiO₂/AC < TiO₂-AC. The highest degree of decomposition was observed in the presence of TiO₂/AC (99%). Numerous studies suggest that the results of the TiO₂ photocatalytic oxidation of organic substances fit well with the Langmuir–Hinshelwood (L–H) kinetic model. The kinetic parameters of the photocatalysis process were carried out according to the L-H model. According to the pseudo-first-order parameters, the results showed that the decomposition of bisphenol A was most intensive in the first 15 minutes of the process.}
Źródło:: Journal of Ecological Engineering; 2018, 19, 4; 260-268
2299-8993
Pojawia się w:: Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Elimination of pharmaceutical compounds from municipal wastewater by photocatalysis, microfiltration and nanofiltration
Autorzy:: Kudlek, E.
Bohdziewicz, J.
Dudziak, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/106011.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Centrum Badań i Innowacji Pro-Akademia
Tematy:: pharmaceuticals
sequential system
photocatalysis
microfiltration
nanofiltration
farmaceutyki
układ sekwencyjny
fotokataliza
mikrofiltracja
nanofiltracja
Opis:: The aim of the study was to develop an innovative method for the removal of selected pharmaceuticals from biologically treated municipal wastewater. The photocatalytic oxidation in the presence of TiO₂ was carried out in a reactor irradiated with a UV lamp (power 150 W) and two-stage membrane filtration was also applied. In the first stage the catalyst particles were separated using a microfiltration membrane. In the second stage the wastewater was polished in a semi-industrial installation equipped with a flow-through tubular membrane module with a filter surface area of 240 cm². The system combining photocatalysis and membrane filtration allowed for complete elimination of the pharmaceuticals.
Źródło:: Acta Innovations; 2015, 16; 12-19
2300-5599
Pojawia się w:: Acta Innovations
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Wpływ rodzaju fotokatalizatora i odczynu roztworu na efektywność fotokatalitycznego rozkładu bisfenolu A
Influence of the photocatalyst type and ph of solution on photocatalytic decomposition efficiency of bisphenol A
Autorzy:: Zawadzki, P.
Kudlek, E.
Dudziak, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/127293.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: bisfenol A
fotokataliza
tlenek tytanu
modyfikowane fotokatalizatory
węgiel aktywny
metanol
bisphenol A
photocatalysis
titanium oxide
modified photocatalysts
activated carbon
methanol
Opis:: Przedstawiono badania porównawcze efektywności rozkładu bisfenolu A (BPA) w procesie fotokatalizy, prowadzonym z udziałem komercyjnego ditlenku tytanu (TiO₂) oraz własnych modyfikowanych fotokatalizatorów (kompozytów) otrzymanych na bazie komercyjnego TiO₂, węgla aktywnego (AC) oraz alkoholu metylowego (C), tj. TiO₂/AC i C-TiO₂/AC. Określono wpływ początkowej wartości odczynu roztworu modelowego (w zakresie od 4 do 7) na skuteczność adsorpcji oraz rozkładu badanego mikrozanieczyszczenia za pomocą promieniowania ultrafioletowego (UV). Na podstawie przeprowadzonej analizy chromatograficznej HPLC stwierdzono, że stopień usunięcia bisfenolu A był wyższy w przypadku zastosowania modyfikowanych fotokatalizatorów niż dla komercyjnego TiO₂. Prawdopodobnie było to związane z obecnością węgla aktywnego, który w układzie TiO₂-AC czy też C-TiO₂/AC pełni nie tylko funkcję nośnika fotokatalizatora, ale jest również czynnikiem zwiększającym potencjał adsorpcyjny kompozytu. W oparciu o kinetykę Langmuira-Hinshelwooda (L-H) wyznaczono również parametry kinetyczne przeprowadzonych procesów. Na podstawie obliczonych wartości pseudo-pierwszorzędowych stałych szybkości reakcji udokumentowano, że proces rozkładu bisfenolu A przebiega najintensywniej w pierwszych 15 minutach prowadzenia procesu. Z kolei wartość stałej szybkości reakcji k była wyższa dla modyfikowanych fotokatalizatorów niż dla komercyjnego TiO₂. Nie zaobserwowano znaczącego wpływu pH roztworu na adsorpcję oraz rozkład BPA w obecności komercyjnego ditlenku tytanu. Natomiast zarówno sorpcja, jak i proces fotokatalizy realizowany przy udziale modyfikowanych fotokatalizatorów zależały od odczynu roztworu. Największy stopień rozkładu bisfenolu A zaobserwowano, naświetlając roztwór o pH 4.
In this study the photocatalytic degradation of bisphenol A in the presence of titanium dioxide (TiO₂) and own modified photocatalysts (composites) based on TiO₂, activated carbon (AC) and methyl alcohol (C) i.e. TiO₂/AC and C-TiO₂/AC were investigated. The effect of initial pH (in the range from 4 to 7) of model solution were determined in order to adsorption effectiveness and decomposition of tested micropollutant under ultraviolet irradiation (UV). Based on chromatographic analysis (HPLC) results it was found that the decomposition of bisphenol A was higher for modified photocatalysts than for commercial TiO₂. It was possibly associated with the presence of activated carbon, which in TiO₂/AC and C-TiO₂/AC system is not only a support for photocatalysts but also increases the adsorption capacity. Based on the Langmuir-Hinshelwood (L-H) model, the kinetic parameters of the photocatalysis process were carried out. According to the pseudo first-order parameters, the results showed that the decomposition of bisphenol A was most intensively in the first 15 minutes of the process. However the value of the k rate was higher for modified photocatalysts than for commercial TiO₂. No significant effect of pH on adsorption and BPA decomposition in the presence of commercial titanium dioxide were observed. Whereas, both the sorption and photocatalysis carried out in the presence of modified photocatalysts depended on the pH of model solution. The highest degree of bisphenol A decomposition were observed by irradiating mixture at pH 4.
Źródło:: Proceedings of ECOpole; 2017, 11, 2; 661-669
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:: Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Analytical control of diclofenac removal in the photocatalytic oxidation process
Kontrola analityczna usuwania diklofenaku w procesie fotokatalitycznego utleniania
Autorzy:: Bohdziewicz, J.
Kudlek, E.
Dudziak, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/395955.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:: diclofenac
photocatalysis
absorbance in UV
organic carbon
stężenie farmaceutyków w ściekach
usuwanie diklofenaku
fotokataliza
utlenianie
absorbancja w UV
węgiel organiczny
Opis:: Continuously increasing pharmaceuticals consumption contributes to the increase of their concentration in the aqueous environment, which is at a level of a few ng/dm³ to several μg/dm³. A numerous group of pharmaceuticals occurring in surface waters are non-steroidal painkillers and anti-inflammatory drugs, which include diclofenac. The paper presents the possibility of the analytical control of diclofenac photocatalytic oxidation process in the aquatic environment. To examine the effectiveness of the process various instrumental methods including HPLC analysis preceded with solid phase extraction SPE, measurements of UV absorbance and total organic carbon were used.
Stale rosnąca konsumpcja farmaceutyków przyczynia się do zwiększenia ich stężenia w środowisku wodnym, które kształtuje się na poziomie od kilku ng/dm³ do kilku μg/dm³ 3. Liczną grupę wśród farmaceutyków występujących w wodach powierzchniowych stanowią niesteroidowe leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, do których należy m.in. diklofenak. W pracy przedstawiono możliwości kontroli analitycznej procesu fotokatalitycznego utleniania diklofenaku w środowisku wodnym. Do badania skuteczności procesu zastosowano różne metody instrumentalne, w tym analizę HPLC poprzedzoną ekstrakcją do fazy stałej oraz pomiar przewodności właściwej, absorbancji w UV (λ=276 nm) i ogólnego węgla organicznego. W celu określenia obniżenia stężenia usuwanego związku przydatna okazała się analiza chromatograficzna, z którą w dobrym stopniu korespondowały wyniki pomiarów absorbancji w UV. Dowiedziono, że pomiar chromatograficzny charakteryzuje się większą czułością niż pomiar absorbancji wody. Na podstawie pomiarów ogólnego węgla organicznego określono, że degradacja usuwanego związku nie jest kompletna i powstają produkty uboczne tego procesu.
Źródło:: Civil and Environmental Engineering Reports; 2013, 11; 23-30
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:: Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Kinetyka fotokatalitycznego rozkładu wybranych mikrozanieczyszczeń organicznych w środowisku wodnym
Kinetics of the photocatalytic degradation of selected organic micropollutants in the water environment
Autorzy:: Kudlek, E.
Dudziak, M.
Kamińska, G.
Bohdziewicz, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/399772.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: fotokataliza
mikrozanieczyszczenia organiczne
kinetyka procesu
photocatalysis
organic micropollutants
process kinetics
Opis:: W pracy przedstawiono ocenę stopnia usunięcia wybranych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (antracen, benzo(a)piren), ksenoestrogenów (oktylofenol, pentachlorofenol) oraz związków farmaceutycznych (diklofenak) w procesie heterogenicznej fotokatalizy z ich roztworów wodnych sporządzonych na bazie wody zdejonizowanej. Jako fotokatalizator procesu zastosowano ditlenek tytanu w dawce 100 mg/dm³. Kinetykę procesu wyznaczono w oparciu o równanie Langmuira- Hinsherlwooda, przy założeniu pseudo-pierwszorzędowego przebiegu reakcji rozkładu mikrozanieczyszczeń. Ponadto wykonano analizę toksykologiczną próbek roztworów wodnych badanych związków po procesie ich naświetlania przy użyciu testu Microtox®. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem czasu prowadzenia procesu obniżało się stężenie badanych mikrozanieczyszczeń, a stopień ich usunięcia po 60 minutach przekraczał 90%. Analiza kinetyki procesu wykazała, że utlenianie związków zachodziło najintensywniej w pierwszej fazie prowadzenia procesu naświetlania tj. do 10 minuty. Wykonana ocena toksykologiczna potwierdziła niecałkowity rozkład zanieczyszczeń i generowanie ubocznych produktów wpływających na wzrost toksyczności oczyszczanych roztworów wodnych.
The paper presents an assessment of the removal degree of selected polycyclic aromatic hydrocarbons (anthracene, benzo(a)pyrene), xenoestrogens (octylphenol, pentachlorophenol) and pharmaceutical compounds (diclofenac) in the process of heterogeneous photocatalysis of their water solutions, which were prepared on the base of deionized water. Titanium dioxide at a dose of 100 mg/dm³ was used as a photocatalyst of the process. The kinetics of the process was determined based on the Langmuir-Hinsherlwood equation, assuming the pseudo-first-order reaction of micropollutants decomposition. Furthermore a toxicological analysis of water samples of test compounds was performed by the use of the Microtox® test. It has been found that the micropollutant concentrations decreased with the increase of process time and their removal degree after 60 minutes exceeds 90%. The analysis of the proces kinetic showed that the oxidation of the compounds occurred with the greatest intensity in the first stage of the process up to 10 min. The preformed toxicological assessment confirmed the incomplete decomposition of pollutants and the generation of by-products, which contribute to the increase of the toxicity of treated water solutions.
Źródło:: Inżynieria Ekologiczna; 2017, 18, 2; 75-82
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:: Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Influence of Inorganic Compounds on the Process of Photocatalysis of Biologically Active Compounds
Autorzy:: Kudlek, E.
Dudziak, M.
Bohdziewicz, J.
Kamińska, G.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/124427.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: water environment
organic micropollutants
photocatalysis
cations
anions
Opis:: Constant increase in concentration of organic micropollutants in the water environment influences the development of methods for their effective elimination from various matrices released into aquatic ecosystems. One of widely described in literature processes for the decomposition of hardly-biodegradable pollutants is the process of heterogeneous photocatalysis. The paper presents the influence of inorganic substances on the decomposition of polycyclic aromatic hydrocarbons (anthracene and benzo[a]pyrene), industrial admixtures – octylphenol and pharmaceutical compounds – diclofenac in the photocatalysis process conducted in the presence of TiO₂. It has been shown that the presence of Cl^– ions did not affect the photochemical reaction of the micropollutant decomposition. Whereas, the presence of CO₃^2–, SO₄^{2–^{and HPO₄^2– ions inhibited the decolonization of octylphenol and diclofenac, while the degradation efficiency of anthracene and benzo[a]pyrene was reduced only by the presence of CO₃^2– and HCO₃ ^– anions. The photooxidation of micropollutants in solutions containing Al³⁺ oraz Fe³⁺ cations proceeded with a much lower efficiency than that for solution without inorganic compounds. The analysis of the kinetics of the photocatalytic decomposition of selected micropollutants show a decrease in the reaction rate constant and an increase in their half-life due to the blocking of theactive semiconductor centers by inorganic compounds. In addition,the toxicological analysis inducated the generation of micropollutant oxidation by-products, which aggravate the quality of treated aqueous solutions.}}
Źródło:: Journal of Ecological Engineering; 2017, 18, 4; 123-129
2299-8993
Pojawia się w:: Journal of Ecological Engineering
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Usuwanie antropogenicznych mikrozanieczyszczeń organicznych z różnych strumieni wodnych w procesie sekwencyjnym FK/UF/NF
Removal of antropogenic organic micropollutants from different water streams in the FK/UF/NF sequential system
Autorzy:: Kudlek, E.
Dudziak, M.
Bohdziewicz, J.
Kamińska, G.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/399864.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:: mikrozanieczyszczenia organiczne
środowisko wodne
układ sekwencyjny
fotokataliza
ultrafiltracja
nanofiltracja
organic micropollutants
water environment
sequential system
photocatalysis
ultrafiltration
nanofiltration
Opis:: Znaczna liczba mikrozanieczyszczeń organicznych pochodzenia antropogenicznego zaliczana jest do związków trudno- lub niebiodegradowalnych, mogących negatywnie oddziaływać na organizmy żywe, w tym również na zdrowie człowieka. Za główne źródło tego rodzaju zanieczyszczeń uznawane są ścieki bytowo-gospodarcze oraz ścieki z różnych gałęzi przemysłu. Celem pojętych badań było opracowanie metody pozwalającej na usunięcie z różnych strumieni wodnych wybranych mikrozanieczyszczeń tj. diklofenaku, oktylofenolu, antracenu oraz bezno[a]pirenu w oparciu o zawansowane procesy utleniania oraz techniki filtracji membranowej. Badania prowadzono na roztworach sporządzonych na bazie wody zdejonizowanej oraz modelowych i rzeczywistych ściekach zawierających mikrozanieczyszczenia o stężeniu 0,5 mg/dm³. Zastosowano fotokatalityczne utlenianie w obecności TiO2 prowadzone w reaktorze porcjowym wyposażonym w lampę UV o mocy 150 W. Uzyskane roztwóry poprocesowe poddano procesowi ultrafiltracji mającej na celu odseparowanie cząsteczek katalizatora jak i zatrzymanie wysokocząsteczkowych związków organicznych wchodzących w skład oczyszczanych strumieni wodnych. Proces realizowano w układzie filtracji jednokierunkowej przy ciśnieniu transmembranowym wynoszącym 0,2 MPa. Wykonana analiza chromatograficzna mająca na celu określenie stopnia usunięcia badanych mikrozanieczyszczeń w roztworach podprocesowych wskazała na ich niecałkowity rozkład w procesie fotokatalizy oraz na generowanie znacznej liczby ubocznych produktów ich utleniania. W celu ich kompletnej eliminacji zastosowano drugi etap filtracji membranowej przy użyciu membrany nanofiltracyjnej. Zaproponowany układ łączący fotokatalizę z dwustopniową filtracją membranową pozwolił na ponad 91% usunięcie mikrozanieczyszczeń z roztworów wodnych sporządzonych na bazie wody zdejonizowanej oraz na całkowite usunięcie związków oraz ubocznych produktów ich utleniania ze ścieków modelowych jak i rzeczywistych.
A significant number of anthropogenic organic micropollutants are classified as hardly- or non-biodegradable compounds, which may adversely affect the living organisms, including human health. Municipal wastewater and wastewater from various industry sectors are considered as the main source of this type of pollutants. The aim of the conducted study was to develop a method for the removal of selected micropollutants such as diclofenac, octylphenol, anthracene and benzo[a]pyrene from various water streams, based on advanced oxidation processes and membrane filtration techniques. The research was carried out on solutions prepared on the basis of deionised water as well as a model and actual effluent from a mechanical-biological wastewater treatment line. The concentration of micropollutions was 0.5 mg/dm³. Photocatalytic oxidation was applied in the presence of TiO2 in a batch reactor equipped with a 150 W UV lamp. The post-processing solutions ware subjected to the ultrafiltration process, which allowed for the separation of catalyst particles and retention of high molecular weight organic compounds occurring in the treated water streams. The membrane filtration process was operated in a dead-end mode at a transmembrane pressure of 0.2 MPa. For their complete elimination, the second stage of membrane filtration using a nanofiltration membrane was applied. The chromatographic analysis, performed to determine the removal degree of tested micropollutants in the post-processing solutions, indicated their incomplete decomposition in the photocatalysis process and the generation of a significant number of their oxidation by-products. The proposed sequential system that combines photocatalysis with two-stage membrane filtration, allowed for over 91% removal of micropollutants from water solutions prepared on the basis of deionised water as well as for a complete removal of the compounds and their oxidation by-products from model and actual wastewater effluents.
Źródło:: Inżynieria Ekologiczna; 2017, 18, 4; 116-124
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:: Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Dudziak, E." wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język