Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "photocatalytic effect" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Badanie wpływu inhibitorów procesu fotokatalitycznego na degradację wybranych leków sulfonamidowych
The effect of photocatalytic process inhibitors on degradation of the selected sulfa-drugs
Autorzy:
Adamek, E.
Baran, W.
Cholewiński, M.
Pelczar, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126078.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
fotokataliza
mechanizm reakcji
sulfonamidy
oczyszczanie ścieków
photocatalysis
reaction mechanism
sulfa-drugs
wastewater treatment
Opis:
Powszechnie przyjmuje się, że mechanizmy reakcji fotokatalitycznych przebiegających z udziałem substancji o podobnej budowie chemicznej również są podobne. Obserwowane różnice w szybkości tych reakcji tłumaczy się najczęściej różnicami w efektywności sorpcji substratu na powierzchni heterogenicznego katalizatora. W przypadku procesów fotokatalitycznych reakcje propagacji z udziałem rozkładanego substratu są poprzedzane inicjacją wolnych rodników. Drogi tych procesów mogą być różne, a ustalenie najbardziej prawdopodobnego przebiegu jest możliwe dzięki zastosowaniu selektywnych inhibitorów reakcji fotokatalitycznych. Celem badań była obserwacja wpływu kilku selektywnych inhibitorów (jodku sodu, izopropanolu i benzochinonu) na fotokatalityczną degradację sulfanilamidu i 8 jego pochodnych, a więc cząsteczek różniących się jedynie rodzajem podstawnika amidowego. Reakcję inicjowano promieniowaniem UVA w obecności TiO2-P25 jako fotokatalizatora. Stwierdzono, że mechanizmy degradacji sulfonamidów o podobnej budowie mogą być jednak różne i ponadto mogą ulegać istotnym zmianom w zależności od pH. Przykładowo, każdy z badanych wolnych rodników, niezależnie od rodzaju, powoduje rozkład sulfisoksazolu w środowisku kwaśnym. Fakt ten może mieć istotne znaczenie praktyczne, ponieważ wskazuje, że jest możliwe sterowanie selektywnością reakcji fotokatalitycznych wykorzystywanych do usuwania zanieczyszczeń ze środowiska wodnego.
It is commonly assumed that the mechanisms of photocatalytic reactions of the compounds having a similar chemical structure are also similar. The observed differences in the reactions rate are most often explained by the difference in the sorption efficiency of substrates on a heterogeneous catalyst surface. In the photocatalytic processes, the free radicals generation is followed by the propagation reactions with the degraded substrates. The pathways of these processes may be different and the use of selective inhibitors allows to observe the reaction mechanism. The aim of our study was to observe the effect of selective inhibitors (i.e., sodium iodide, isopropanol and benzoquinone) on the photocatalytic degradation of sulfanilamide and its eight derivatives differing only in the nature of the amide substituent. The reaction was initiated by UVA irradiation in the presence of TiO2-P25 as a photocatalyst. It was found that the degradation mechanisms of sulfonamides having even a similar structure may be different and may be significantly affected by pH values. For example, regardless of the type of free radicals, they degrade sulfisoxazole in an acidic medium. This fact can have important practical meaning because it is likely possible to direct the selectivity of photocatalytic reactions during removal of contaminants from the aquatic environment.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2018, 12, 2; 383-391
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pr-doped TiO2. The effect of metal content on photocatalytic activity
Autorzy:
Reszczynska, J.
Arenas Esteban, D.
Gazda, M.
Zaleska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/110437.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
photocatalysis
rare earth metal
praseodymium
modified TiO2
phenol
Opis:
Pr-TiO2 nanoparticles were prepared by using a sol-gel method. As-prepared samples were characterized by BET measurements, X-ray powder diffraction analysis (XRD) and UV-Vis spectra. Visible and ultraviolet light photocatalytic activity of the sample was studied by photodegradation of phenol, while considering the influence of the dopant concentration. TiO2 doped with 0.25 mol% of praseodymium showed the highest photocatalytic activity under visible light irradiation. Pr-TiO2 had anatase structure. The surface area was higher for powders with higher content of rare earth metal ion, and ranged from 121 to 150 m2/g. Red shifts of absorption edge toward the visible region were observed for the doped samples compared to pure TiO2.
Źródło:
Physicochemical Problems of Mineral Processing; 2014, 50, 2; 515-524
1643-1049
2084-4735
Pojawia się w:
Physicochemical Problems of Mineral Processing
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Investigation of the effect of heat treatment process on characteristics and photocatalytic activity of TiO2-UV100 nanoparticles
Autorzy:
Behnajady, M. A.
Alamdari, M. E.
Modirshahla, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/208146.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
titanium dioxide
photocatalysis
X ray diffraction
Brunauer Emmett Tellers
heat treatment
photocatalytic activity
dwutlenek tytanu
ditlenek tytanu
fotokataliza
dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego
izotermy Brunauer Tellers Emmett
obróbka cieplna
aktywność fotokatalityczna
Opis:
The effect of heat treatment process on crystallite size, phase content, surface area, band gap energy and photocatalytic activity of TiO 2-UV100 nanoparticles were investigated. Heat treated TiO2 nanoparticles were characterized by X-ray diffraction (XRD), Brunauer-Emmett-Teller (BET) isotherm and diffuse reflectance spectroscopy (DRS) techniques, and its photocatalytic activity was investigated in the removal of C.I. Acid Red 88 (AR88), an anionic monoazo dye of acid class, as a model contaminant. Heat treatment process at 600 °C causes an increase in crystallite size and band gap energy of TiO2-UV100 nanoparticles. The results indicate that the nanoparticles treated for 1 h at 600 °C show the highest photocatalytic activity which can effectively degrade AR88 under UV-irradiation. Increasing heat treatment temperature above 600 °C led to reduction in TiO2 photoactivity which may be related to the anatase-rutile phase transformation, increasing particle size and decreasing specific surface area. Removal efficiency of AR88 with heat treated TiO 2-UV100 nanoparticles was sensitive to the operational parameters such as catalyst dosage, pollutant concentration and light intensity.
Źródło:
Environment Protection Engineering; 2013, 39, 1; 33-46
0324-8828
Pojawia się w:
Environment Protection Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie wpływu mętności na kinetykę procesu fotokatalitycznego
Study on the effect of turbidity on the photocatalytic process kinetics
Autorzy:
Baran, W.
Adamek, E.
Brylewski, W.
Sobczak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126715.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
fotokataliza
TiO2
oczyszczanie ścieków
mętność
photocatalysis
wastewater treatment
turbidity
Opis:
Celem pracy było określenie, w jaki sposób zmętnienie naświetlanego roztworu wpływa na szybkość procesu fotokatalitycznej degradacji. W badaniach, jako środek wywołujący zmętnienie, wykorzystano strącony CaCO3. Substancja ta nie ma właściwości fotokatalitycznych, nie wpływa na potencjał redox oraz nie adsorbuje wzorcowego barwnika Acid Orange 7. Jako fotokatalizatora użyto TiO2 - anataz firmy Riedel de Haën. Efekty reakcji fotokatalitycznej oceniano na podstawie dekoloryzacji roztworu. Stwierdzono, że szybkość badanego procesu fotokatalitycznego maleje wraz ze wzrostem stężenia zawiesiny CaCO3. Udowodniono, że jest to spowodowane m.in przesłanianiem cząstek katalizatora przez zawiesinę. Jednak silnym inhibitorem procesu fotokatalitycznego prowadzonego w obecności anatazu okazał się również supernatant otrzymany z zawiesiny CaCO3, niezależnie od jej stężenia.
The purpose of this study was to determine the effect of turbidity of irradiated solution on the photocatalytic degradation rate of organic pollutants in aqueous solutions. In the experiments, the precipitated CaCO3 was used as a clouding agent. This substance has no photocatalytic properties, does not affect the red-ox potential and does not adsorb the model dye, namely Acid Orange 7. TiO2 - anatase from Riedel-de Haën was used as photocatalyst. The results of photocatalytic reaction were assessed by the discoloration of the solution. It was found that the photocatalytic process rate decreased with increasing concentration of the CaCO3 suspension. It is evidence that that the suspended particles screen the photocatalyst surface. Additionally, a strong inhibitor of photocatalytic process carried out in the presence of anatase was the supernatant obtained from CaCO3 suspension, regardless of its concentration.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 2; 525-530
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of Pyrolysis Conditions on the Physicochemical Properties of Graphitic Carbon Nitride for Visible-Light-Driven Photocatalytic Degradation
Autorzy:
Kim, Jeong Hyun
Ji, Myeongjun
Ryu, Cheol-Hui
Lee, Young-In
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/351503.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
g-C3N4
pyrolysis
polymerization
synthesis condition
photocatalysis
Opis:
Graphitic carbon nitride (g-C3 N4 ) is an attractive photocatalyst, however, its practical photocatalytic applications are still faced with huge challenges. The aim of this research is to identify the correlation between synthetic conditions and properties of the g-C3 N4 and derive an optimum synthesis condition for improving photocatalytic activities of the g-C3 N4. In this study, novel and versatile g-C3 N4 nanosheets were synthesized by the simple thermal pyrolysis of urea. In the synthesis process, the pyrolysis temperature and the heating rate, which can have the most significant influence on the structures and properties of g-C3 N4, were set as variables, and the effects were systematically investigated. When synthesized at a relatively high temperature, the amount of material being synthesized is reduced, however it has been found to represent optical properties suitable for highly efficient photo-catalyst by the increase in the thickness and defects formed in the g-C3 N4nanosheets. The photocatalytic degradation experiment of MB dyes indicated that the highest degradation of 95.2% after the reaction for 120 min was achieved on the g-C3 N4 nanosheets synthesized at 650°C.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2020, 65, 3; 1111-1116
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of calcination temperature on photocatalytic activity of TiO2. Photodecomposition of mono- and polyazo dyes in water
Autorzy:
Mozia, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/779014.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
Tematy:
fotokataliza
dwutlenek tytanu
TiO2
anataz
wielkość krystalitów
barwnik azowy
photocatalysis
titanium dioxide
anatase
rutile
crystallite size
azo dye
Opis:
The presented studies have focused on the influence of TiO2 properties, such as crystalline phase, crystallite size and surface area, on the effectiveness of degradation of azo dyes in water under UV irradiation. Two monoazo dyes: Acid Red 18 (AR18, C20H11N2Na3O10S3) and Acid Yellow 36 (AY36, C18H14N3NaO3S), and one polyazo dye Direct Green 99 (DG99, C44H28N12Na4O14S4) were applied as model compounds. The photocatalysts were prepared from a crude titanium dioxide obtained directly from the production line (sulfate technology) at the Chemical Factory "Police" (Poland). The crude TiO2 was calcinated in air for 1-4h at the temperatures ranging from 600 to 800°C. The BET specific surface area of TiO2 decreased gradually with increasing the calcination temperature. The crude TiO2 exhibited specific surface area of 277 m2/g. In case of the catalysts heated at 600, 700 and 800°C the BET surface area amounted to 62.3-53.3, 33.4-26.8 and 8.9-8.3 m2/g, for the calcination time of 1-4h, respectively. The crystallite size of anatase increased with increasing heat treatment temperature and ranged from 19 to 53 nm, for the temperatures of 600-800°C, respectively. The catalysts annealed at 600 and 700°C contained primarily anatase phase (94-97%), whereas the photocatalysts heated at 800°C were composed mainly of rutile (97-99%). The highest effectiveness of azo dyes degradation was obtained in case of the photocatalyst calcinated for 1h at 700°C. The photocatalyst was composed mainly of anatase (97%) with crystallite size of 27 nm. The most effectively photodegraded was AR18, having the molecular weight of 640.4 g/mol. The most difficult to degrade was AY36 exhibiting the lowest molecular weight from all the dyes used (375.4 g/mol).
Źródło:
Polish Journal of Chemical Technology; 2008, 10, 3; 42-49
1509-8117
1899-4741
Pojawia się w:
Polish Journal of Chemical Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ struktury leków sulfonamidowych na mechanizm inicjacji ich fotokatalitycznej degradacji
The effect of sulfonamides structure on the mechanism of initiation of their photocatalytic degradation
Autorzy:
Baran, Wojciech
Adamek, Ewa
Cholewiński, Mateusz
Krumpholz, Laura
Kulej, Barbara
Łazarczyk, Antoni
Ledwoń, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126597.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
mechanizm
fotokataliza
sulfonamidy
rodniki
TiO2
mechanism
photocatalysis
sulfonamides
radicals
Opis:
Sulfonamidy, pochodne sulfanilamidu, stanowią dużą grupę leków o właściwościach bakteriostatycznych. Część z nich jest powszechnie wykorzystywana w hodowli zwierząt w celach profilaktycznych i leczniczych. Następnie ich pozostałości trafiają do środowiska, gdzie stanowią uciążliwe i trwałe zanieczyszczenie. Leki te znacznie różnią się podatnością na fotokatalityczną degradację. Prowadzone badania pozwoliły na wyznaczenie związku pomiędzy strukturą sulfonamidów a drogą inicjacji ich rozkładu podczas naświetlania w obecności TiO2. Pozwoliły również na prognozowanie zastosowania procesu fotokatalitycznego do usuwania farmaceutyków z odpadów pohodowlanych.
Sulfonamides, sulfanilamide derivatives, are a large group of drugs with bacteriostatic properties. Some of them are widely used in breeding for prophylactic and therapeutic purposes. Their residues get into the environment (soil, surface waters, and ground waters) where they are regarded as persistent organic pollutant. These drugs differ significantly in susceptibility to photocatalytic degradation. Sulfonamides differ significantly in susceptibility to the photocatalytic degradation. The study allowed to determine the relationship between the sulfonamides structure and the mechanism of initiation of their degradation during UV-A irradiation in the presence of TiO2 as a photocatalyst. Additionally, the results allowed us to develop a project involving the application of the photocatalytic process to the removal of pharmaceuticals from post-culture waste.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2020, 14, 1; 69-87
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ soli Fe3+ na fotokatalityczny rozkład substancji promieniochronnych w wodnej zawiesinie TiO2
Effect of Fe3+ salts on the photocatalytic decomposition of sunscreens in the aqueous suspension of TiO2
Autorzy:
Adamek, E.
Baran, W.
Sobczak, A.
Szczepka, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126575.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
fotokataliza
sole Fe3+
TiO2 P25
substancje promieniochronne
photocatalysis
Fe3+ ions
photodegradation
sunscreens
Opis:
Przedmiotem badań były dwie substancje promieniochronne: benzofenon 4 (BP-4) i kwas fenylenobenzimidazolosulfonowy (PBSA). W pracy zbadano możliwość zwiększenia efektywności procesu fotokatalitycznego utleniania tych związków, prowadzonego w obecności TiO2 P25, po dodaniu soli Fe3+. Roztwory wodne zawierające próbki badanych substancji promieniochronnych naświetlano promieniowaniem UVA (λmax 366 nm) w obecności wyłącznie TiO2 P25 lub soli Fe3+ oraz w mieszaninie TiO2 P25 i soli Fe3+, w każdym przypadku przy pH~3. W próbkach pobieranych podczas naświetlania oznaczano metodą HPLC stężenie nierozłożonych substancji promieniochronnych. W pracy oceniano m.in. dynamikę zmian stężenia tych związków w trakcie procesu fotodegradacji oraz określono jego kinetykę. Stwierdzono, że w warunkach doświadczalnych obie substancje promieniochronne ulegały fotokatalitycznej degradacji, a jony Fe3+ miały wpływ na szybkość tego procesu. Efektywność ich fotodegradacji w mieszaninie TiO2 P25 i soli Fe3+ była większa w porównaniu z analogicznym procesem prowadzonym w obecności samego TiO2 P25. Stwierdzono też, że omawiany proces przebiegał zgodnie z kinetyką reakcji pseudopierwszego rzędu.
The subjects of this study were two sunscreens: 2-hydroxy-4-methoxy benzophenone-5-sulphonic acid (benzophenone 4, BP-4) and 2-phenylbenzimidazole-5-sulfonic acid (PBSA). In this paper the possibility of increasing the photocatalytic oxidation efficiency of these compounds after the addition of Fe3+ salts to TiO2 P25 suspension was studied. Aqueous solutions containing the investigated compounds were irradiated with UVA radiation (λmax 366 nm) in the presence of TiO2 P25 or Fe3 + salt only and in a mixture of TiO2 P25 with Fe3+ salt in all cases at pH ~ 3. In the samples taken during irradiation, the concentrations of undecomposed sunscreens were Wpływ soli Fe3+ na fotokatalityczny rozkład substancji promieniochronnych w wodnej zawiesinie TiO2 279 determined using RP-HPLC method. Additionally, the dynamics of the concentration changes during the photodegradation process and its kinetics were determined. It was found that under experimental conditions, both sunscreens underwent the photocatalytic degradation and Fe3+ ions influenced the rate of this process. Their photodegradation efficiency in the presence of TiO2 P25 with Fe3+ salt was higher than that obtained in the process carried out in the presence of TiO2 P25 alone. Moreover, the process was in accordance with the first-order kinetics.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 1; 273-279
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies