Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "philosophy of the dialogue" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Bierdiajewowska filozofia człowieka jako filozofia dialogu
Бердяевская философия человека как философия диалога
Berdyaev’s Philosophy of Human as the Philosophy of Dialogue
Autorzy:
Domeracki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497349.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
философия человека
философия диалога
антропологизм
антропоцентризм
персонализм
антропоэтика
любовь
свобода
одиночество
религия
Бог
filozofia człowieka
filozofia dialogu
antropologizm
antropocentryzm
personalizm
antropoetyka
miłość
wolność
samotność
religia
Bóg
philosophy of human nature
philosophy of dialogue
anthropologism
anthropocentrism
personalism
antropoethics
love
freedom
loneliness
religion
God
Opis:
Автор предлагает интерпретацию философии Бердяева как философии человека. Важная роль в ней humanum позволяет ему предложить ее моделью философии диалога. Автор считает, что философия диалога Николая Бердяева во многих вопросах совпадает с диалогизмом философии (гетерологии) Эммануэля Левинаса. Автор предлагает признать и изучать, а также популяризировать философию Бердяева как представителя европейской фило-софии диалога, который вносит в нее существенное, хотя и несомненно спорное novum.
The author proposes an interpretation of Berdyaev’s philosophy as a philosophy of human being. He considers humanum as a model example of the philosophy of dialogue due to its importance. The author represents the view that the philosophy of dialogue by Nicholas Berdyaev is in many points consistent with the dialogism (heterology) by Emmanuel Levinas. He offers to recognize and study, as well as to popularize the Berdyaev’s philosophy as a representative of the European philosophy of dialogue, which contributes to it, but certainly brings also the disputable novetly.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2015, 15; 219-235
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia dialogu jako jeden z aspektów zrównoważonego rozwoju
The Philosophy of Dialogue as one of the Aspects to Sustainable Development
Autorzy:
Grochowska, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371368.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
rozwój zrównoważony
filozofia
społeczeństwo
polityka
sustainable development
nature
ecodevelopment
balance
homeostasis
communication
philosophy of dialogue
Opis:
To co dzisiaj rozumiemy pod pojęciem rozwoju zrównoważonego to mechanizm, który umożliwi znalezienie takich rozwiązań i norm ludzkiego działania, które pozwolą harmonijne koegzystować. Rozwijający się indywidualizm i indywidualne podejście do własnych poglądów staje się przyzwyczajeniem. Trudno jest przyjąć i kochać całą ludzkość razem z jej marnością, trudno jest kochać świat bardziej niż własny umysł. Celem dialogu jest lepsze zrozumienie innego człowieka i jego wiary, głębsze zrozumienie również swojej wiary. Dzięki wzajemnemu rozumieniu siebie może można by wytyczyć ewentualne przestrzenie koegzystencji i ustalić obszar możliwej współpracy. Wszechświat jest tajemnicą i niepewnością, a ludzkość dąży do budowania trwałych, bezpiecznych bastionów. Takim bastionem ma być współistnienie w harmonii, a narzędziem zrównoważony rozwój.
What we understand today as sustainable development is a mechanism allowing for harmonious coexistence. However, developing individualism and an individual approach regarding one's own views becomes a habit. It is difficult to accept and love the whole of humanity together with its wretchedness; and it is more difficult to love the world than one's own mind. This dialogue aims at a better understanding of each person's own faith. By way of mutual understanding it might be possible to specify possible "spaces" in which we can coexist, and to establish a forum for cooperation. The universe is both a mystery and an insecure environment, and humanity aims to build a permanent and safe bastion within it, by way of harmonious coexistence alongside which sustainable development is used as a tool.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2008, 3, 1; 67-72
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja w perspektywie filozofii dialogu. Aspekty etyczne w dobie pandemii COVID-19
Education from the Perspective of the Philosophy of Dialogue: Ethical Aspects During the COVID-19 Pandemic
Autorzy:
Tarka, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131176.pdf
Data publikacji:
2022-09-26
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
education
dialogue
meeting
ethics
philosophy of dialogue
wychowanie
dialog
spotkanie
etyka
filozofia dialogu
Opis:
Osobista relacja nauczyciela i ucznia jest ważną kwestią w procesie edukacyjnym. Ma ona miejsce w konkretnej przestrzeni, jaką zazwyczaj jest szkoła. Relacje międzyludzkie oraz przestrzeń, w której wydarza się spotkanie, są bardzo ważne dla zrozumienia istoty człowieka. Zagadnienia związane z rozumieniem relacji osobowych i ich miejscem w szeroko rozumianym procesie wychowania są także kluczowymi kwestiami filozofii dialogu w ujęciu Józefa Tischnera. Dlatego w artykule przedstawione zostaną najpierw główne zarysy filozofii dialogu rozumianej jako punkt wyjścia dla edukacji, następnie podkreślone będzie znaczenie dialogu w edukacji oraz roli spotkania nauczyciela i ucznia w procesie wychowania. W ostatnich dwóch latach pandemii COVID-19 relacje międzyludzkie zostały bardzo ograniczone, a czasami wręcz stały się niemożliwe, natomiast proces nauczania odbywał się w formie online (zdalnej). Mając to na uwadze, w artykule zostanie omówiony etyczny wymiar wychowania w spotkaniu zarówno realnym, jak również wirtualnym. Głównym celem artykułu jest zwrócenie uwagi na zagrożenia, jakie stoją przed dzisiejszą edukacją, tak dynamicznie podlegającą kolejnym przemianom, oraz wyakcentowanie jednego z ważnych elementów edukacji, jakim jest dialog edukacyjny.
The personal relationship between teacher and student is an important element of the educational process. It takes place in a specific space, which is usually a school. Interpersonal relationships and the space in which the interaction occurs are very important for understanding the essence of humankind. Problems related to the understanding of interpersonal relationships and their place in the broader educational process are also key issues in the philosophy of dialogue, as perceived by Józef Tischner. Therefore, the article first presents the main outlines of the philosophy of dialogue, understood as a starting point for education; then it emphasizes the importance of dialogue in education and the role of the meeting between teacher and student in the educational process. Over the last two years of the COVID-19 pandemic, interpersonal relationships have been greatly limited and sometimes even impossible, while the learning process was carried out remotely. With this in mind, the article discusses the ethical dimension of education in both real and virtual meetings. The main aim of the article is to draw attention to the threats facing today’s changing education and to emphasize one of the important elements of education, which is educational dialogue.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2022, 25, 3; 145-161
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkoła dla Innego. Filozofia i pedagogika dialogu w edukacji międzykulturowej
A School for the Other: Philosophy of Dialogue and Dialogic Pedagogy in Intercultural Education
Autorzy:
Serkowska-Mąka, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449070.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
edukacja międzykulturowa
wielokulturowość
dialog
pedagogika dialogu
filozofia dialogu
Inny
nauczyciel
intercultural education
multiculturality
dialogue
dialogic pedagogy
philosophy of dialogue
Other
teacher
Opis:
Celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób funkcjonująca w ramach pedagogiki dialogu propozycja Joanny Rutkowiak, aby uczynić dialog naczelną zasadą wychowania, może pomóc w realizacji zadań edukacji międzykulturowej. Szczególną uwagę autorka zwraca na myślenie globalizujące i hermeneutycznie rozumianą rozmowę, które mogą przyczynić się do poznawczego przeobrażenia jednostki poprzez uwzględnianie i włączanie do swojego horyzontu poznawczego odmiennych punktów widzenia. Takie podejście może przyczynić się do kształtowania sprzyjających wychowaniu międzykulturowemu postaw u nauczycieli, przeobrażając ich nastawienie i zwiększając samoświadomość co do własnego światopoglądu, wartości, przekonań i zachowań. Ta samoświadomość jest kluczowa w środowisku wielokulturowym, gdzie dochodzi do wzmożonych napięć i konfrontacji pomiędzy odmiennymi kulturowo interpretacjami rzeczywistości, wartościami i normami. Autorka twierdzi, że kluczową rolę w edukacji międzykulturowej odgrywają nauczyciele, gdyż to od nich zależy skuteczne kształtowanie postaw otwartości i tolerancji wobec Innego u uczniów. Wychowawcy powinni pełnić rolę negocjatorów między różnymi punktami widzenia, tłumaczy odmienności kulturowej oraz propagatorów otwartości i tolerancji. Nie uda się to bez zwiększonej świadomości własnego zaplecza kulturowego i wysokiego poziomu samoświadomości. Pomóc w tym może właśnie perspektywa dialogowa Rutkowiak, połączona z zaczerpniętą z filozofii dialogu dyrektywą zwiększonej wrażliwości na Innego i jego specyficzne potrzeby i uwarunkowania.
The aim of this article is to demonstrate how Joanna Rutkowiak’s concept of educational dialogue representing dialogic pedagogy can help in the accomplishment of the goals of intercultural education. The author’s attention is focused particularly on globalizing thinking and hermeneutically understood conversation, which can be important factors leading to the cognitive transformation of an individual accomplished by taking different points of view into consideration and including them in one’s cognitive horizon. Such an approach may contribute to the development of particular teacher attitudes which support intercultural upbringing. These attitudes can be formed by transforming teachers’ dispositions and increasing their self-awareness in areas such as worldview held, beliefs, values and manifested behaviors. This self-awareness is the key factor in a multicultural environment, which is an area of increased tensions and conflicts between culturally different values, norms and interpretations of reality. The author argues that teachers play the key role in intercultural education, because effective fostering of openness and tolerance towards Other depends on their efforts. Educators should play the role of negotiators between differing points of view, translators of cultural otherness and exponents of openness and tolerance. They will not be able to achieve this goal without increased awareness of their cultural background and a high level of self-awareness.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 1; 51-72
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu źródłowego doświadczenia filozoficznego. Paralele pomiędzy fenomenologią i filozofią dialogu a współczesnym tomizmem egzystencjalnym
In Search of the Source Experience in Philosophy. Parallels between Phenomenology, the Philosophy of Dialogue and Contemporary Existential Thomism
Autorzy:
Ćwiertniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2075532.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
tomizm egzystencjalny
fenomenologia
filozofia dialogu
doświadczenie filozoficzne
existential Thomism
phenomenology
philosophy of dialogue
philosophical experience
Opis:
The aim of this article is to indicate certain ideas common to existential Thomism, Phenomenology, and the Philosophy of Dialogue. While the often polemical philosophical literature more frequently emphasizes the discrepancies between these philosophical schools, a closer look, which takes into account the current state of philosophy and its relationship to dynamically developing science (especially natural science), reveals several common elements. Despite their differences, manifested especially in their use of different conceptual apparatuses, all three philosophical schools point to the existence of primary, irreducible experiences that are inaccessible to science. These experiences indicate the primacy of the personal world over the naturalistic representation of the world (reality) that emerges from natural science.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2020, 2, 9; 115-132
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty wolności w kontekście przemian globalizacyjnych
Selected aspects of freedom in the globalization context
Autorzy:
Górecka, Jagoda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2194686.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
freedom
values
relation
philosophy of dialogue
globalization
Opis:
Throughout history ethical and philosophical thought has been shaping various concepts of freedom. Global transitions and significant changes within economic, sociopolitical and cultural structures have raised new questions on postmodern human condition and the sphere of axiology. The paper presents selected aspects of freedom in the context of globalization according to the works of Emmanuel Lévinas and Zygmunt Bauman. A postulated concept of freedom is defined in relation to criteria such as dialogue, encounter, inter-subjectivity and responsibility, that are the foundations for tradition of the philosophy of dialogue. The article aims at highlighting social challenges and chances, in terms of the fast-changing world, and outlines the importance of discussing the problem of freedom in dialogical approach in the 21st century. 
Źródło:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2022, 22, 2; 225-234
2300-0422
Pojawia się w:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Philosophical Roots of the Dialogical Concept of Law
Autorzy:
Rossmanith, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/927486.pdf
Data publikacji:
2016-06-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
dialogue
philosophy of dialogue
encounter
phenomenology
the Other
existentialism
subject
ethical relationship
difference
logos
Opis:
The main task which I pose for myself is to indicate the philosophical roots of the dialogical concept of law. First and foremost, I would like to present dialogue in the context of ancient Greek philosophy and in the context of the classicists of the philosophy of dialogue. Furthermore, I seek phenomenological bases for constructing the dialogical concept of law. The phenomenological method, starting with its classical Husserlian form, has undergone many changes. Thanks to the indication of new horizons of phenomenology by Emmanuel Levinas, discovering dialogical consciousness and the subject constituted in being with the Other are possible. The reference point of reflections on the concept of law is the relationship with the Other as an ethical relationship. Philosophy of dialogue is a certain possible prism of thinking about the social, public, and institutional space. It is thinking through the prism of dialogue (speaking), but also through the third who contributes discourse relevant to what is said. Law as the third, as the mediating element, is a co-constituting element of the entire legal world.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2016, 2(13); 51-58
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między „formą podawczą” a otwieraniem się na „bycie w dialogu” w biografiach naukowych rocznika 1947
Between “the infeed form” and the opening to “being in dialogue” in 1947 scientific biographies
Autorzy:
Olczak, Edwin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/652124.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
filozofia dialogu
narracja
wspomnienia
pedagogika dialogu
dydaktyka dialogu
philosophy of dialogue
narration
memories
pedagogy of dialogue
didactics of dialogue
Opis:
The article presents memories of the student period and scientific career of retired university teachers in 1947. The background to the narration about the way of conducting classes and relations with students are the assumptions of the philosophy of dialogue. This theory has its impact on the practical aspect, because it results from both pedagogy and didactics based on dialogue. The aim is to determine the importance of dialogue in the academic career of retiring academic teachers. Information obtained from lecturers using narrative intelligence techniques may indicate a high level of dialogue both at work and in interpersonal relations. However, the impact of the philosophy of dialogue on the conduct of lecturers during classes and after their completion in relation to students was not always fully understood by them during their lifetime.
Tekst prezentuje wspomnienia dotyczące okresu studenckiego i kariery naukowej emerytowanych nauczycieli akademickich z rocznika 1947. Tłem do narracji o sposobie prowadzenia zajęć i relacjach ze studentami są założenia filozofii dialogu. Teoria ta ma swoje przełożenie na aspekt praktyczny, gdyż wynikają z niej zarówno pedagogika, jak i dydaktyka oparta na dialogu. Celem jest określenie znaczenia dialogu w karierze naukowej nauczycieli akademickich przechodzących już na emeryturę. Do badania wykorzystano technikę wywiadu narracyjnego. Informacje uzyskane od wykładowców mogą wskazywać na dużą rangę dialogu zarówno w pracy, jak i w kontaktach międzyludzkich, choć oddziaływanie założeń filozofii dialogu na postępowanie wykładowców w stosunku do studentów podczas zajęć i po ich zakończeniu nie zawsze było całkowicie przez nich uświadamiane w czasie ich trwania.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2018, 67; 81-101
0208-600X
2353-4850
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leśmian: Ja i Inny
Leśmian: “I” and the “Other”
Autorzy:
Czabanowska-Wróbel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1535465.pdf
Data publikacji:
2009-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Leśmian
parable
allegory
philosophy of dialogue
Other
Opis:
Leśmian’s poems, those that can be treated as parables with the thirdperson narrator and a given plot and those written with the lyrical I and straightforward narrative, include a dominant and premeditated anthropological conception. Leśmian is intrigued by the relation between an individual and other people. The relation is conducive, or even essential, in the spiritual survival of the individual, and is often described as a “salvation”. The relevant issues can be interpreted within the language of the philosophy of dialogue, including the philosophy of Emmanuel Lévinas, though the latter cannot be obviously treated in terms of decisive influence. The space where the ethical dimension of the interpersonal relations is revealed is namely love towards the closest pesons, it is followed by the encounter with other people, and finally the encounter with radical otherness, with what is, beyond the very experience of humanity, different — with a suffering animal. In Leśmian’s poetical output, in which the ontological and epistemological dimensions are so important, it is rather the ethical dimension that becomes prominent. This dimension, often neglected by researches of the poet’s rich and versified output, quite unexpectedly seems to come down to some absolutely fundamental ethical imperatives: to love and keep in mind that one should not hurt or kill with words or deeds.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2009, 16; 11-28
1233-8680
2450-4947
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczyciel wobec inności ucznia na szkolnej scenie dramatu
The teacher vis à vis the otherness of the student on the school stage of drama
Autorzy:
Gajak-Toczek, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2216405.pdf
Data publikacji:
2018-05-29
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
edukacja
filozofia dialogu
Inny
nauczyciel
uczeń
education
philosophy of dialogue
Other
teacher
student.
Opis:
Głównym celem artykułu: Nauczyciel wobec inności ucznia na szkolnej scenie dramatu jest transpozycja kategorii „inności”, która wywodzi się z filozofii człowieka Józefa Tischnera, na grunt szkolnej dydaktyki i wykorzystanie jej do przedstawienia relacji między nauczycielem i uczeniem. Autorka tego artykułu, bazując na ideach filozofii dialogu, opisuje role ucznia i nauczyciela w procesie edukacyjnym. Wskazuje zarówno przeszkody w możliwościach dialogu (tu zalicza m.in.: bariery wynikające z podstawy programowej, systemu egzaminacyjnego, obligatoryjnego ograniczenia funkcji wychowania, wielości interakcji wychowawczych oddziałujących na jednostkę w społecznym dialogu), jak też określa płaszczyzny, które pozwalają na osiągnięcie porozumienia obu stron w akcie szkolnej komunikacji. Za ważne uznaje wzajemne poznanie w horyzoncie agatologicznym i aksjologicznym, nadanie spotkaniu charakteru wydarzenia uobecniającego. Za cechę niezbywalną właściwie organizowanego procesu dydaktycznego uznaje konieczność przyjęcia przez nauczyciela postawy otwartej wobec inności innego - nie może być Ja-w-sobie-i-dla-siebie, musi się stać ja-z-innym, a nawet ja-dla-innego, znieść własną inność.
The main purpose of this article The teacher vis à vis the otherness of the student on the school stage of drama is the transposition of the category of „otherness”, which derives from Józef Tischner’s philosophy of man, to the educational field and to use it to present the relationship between teacher and student. The author of this article, using Tischner’s inspiring idea of the philosophy of dialogue as her starting point, describes the roles of the student and the teacher in the educational process. She points to the obstacles that stand in the way of dialogue possibilities (barriers resulting from the core curriculum, examination system, obligatory limitation of upbringing functions, the multiplicity of educational interactions affecting the individual in social dialogue, institutionalisation and standardisation of contemporary reality), and, at the same time, she points out the ground which allows both parties to seek agreement in school communication. It is important to recognise mutual understanding on the agathological and axiological level, and to give the meeting the character of a presentational event. As an inalienable trait in a properly organised didactic process, it recognises the necessity for the teacher to adopt an open attitude to another’s otherness – he/she cannot be self-and-for-self, he/she must become self-different and even I-for-other; bear his/her own difference.
Źródło:
Kultura i Wychowanie; 2018, 13, 1; 119-134
2544-9427
2083-2923
Pojawia się w:
Kultura i Wychowanie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The call and the response. Martin Heidegger and Martin Buber on responsibility
Autorzy:
Jewuła, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437379.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
filozofia współczesna
filozofia dialogu
filozofia kontynentalna
podmiotowość
contemporary philosophy
philosophy of dialogue
continental philosophy
subjectivity
Opis:
Filozofia subiektywności dotarła w XX wieku do granic swoich możliwości. Jako odpowiedź na jej ograniczenia rozmaici filozofowie podjęli próby nowego rodzaju myślenia. Takie próby to m.in. myśl dialogiczna, która pierwszy wyraz znalazła w pismach takich filozofów, jak Franz Rosenzweig, Martin Buber czy Eberhard Grisebach. Innym przykładem jest postulat powrotu do pytania o bycie Martina Heideggera. W niniejszym artykule staram się pokazać, że obie próby mają ze sobą wiele wspólnego, choć ich przedstawiciele odnosili się do siebie nawzajem raczej krytycznie, o ile w ogóle to czynili. Okazuje się jednak, że myśl Martina Bubera oraz Martina Heideggera ujmują człowieka jako byt dynamiczny, który staje w obliczu nachodzącego go wezwana. Dlatego też analizuję najpierw koncepcję Martina Heideggera z okresu Bycia i czasu, następnie przedstawiam myślenie Martina Bubera, głównie w oparciu o jego traktat Ja i Ty. Na koniec dokonuję zestawienia i porównania wątków wspólnych obu filozofom, jak również zaznaczam różnice, które dzielą obie próby przekroczenia filozofii podmiotowości.
At the beginning of the twentieth century, the philosophy of subjectivity reached its limits. Various attempts at new thinking appeared as a reaction to these limits. Such attempts involve, among others, the philosophy of dialogue, which was represented in the works of Franz Rosen- zweig, Martin Buber and Eberhard Grisebach. Another approach includes Martin Heidegger’s demand for returning to the question of Being. In this article, I intend to present that both attempts are similar in many ways, although their representatives tended to be critical of one another. However, the approaches of Martin Buber as well as Martin Heidegger prove to understand a man as a dynamic being who faces the calling. Firstly, I would like to analyse the thought of Martin Heidegger as presented in Being and time , then I will describe the thought of Martin Buber mainly based on his treaty I and Thou . Finally, I compare the similarities and differences in the thinking of both philosophers.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 323-338
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Życie duchowe” a „życie w duchu” – dialogiczna dystynkcja Martina Bubera
Autorzy:
Glinkowski, Witold P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373712.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Martin Buber
życie duchowe
życie w duchu
filozofia dialogu
spiritual life
living in the spirit
philosophy of dialogue
Opis:
Dla protagonisty współczesnej dialogiki, Martina Bubera, życie duchowe stanowi nie tyle ontyczny wyróżnik istnienia człowieka, ile szansę, przed którą człowiek stoi i którą powinien wykorzystać z uwagi na swoją dialogiczną genezę, która zarazem określa specyficzny horyzont jego egzystowania. Egzystowania niepodobna zredukować do istnienia obiektu pośród innych obiektów, gdyż może ono i powinno wyrażać się obecnością – byciem osoby wobec innych osób, byciem Ja wobec Ty. Podstawowa różnica między „życiem duchowym” a „życiem w duchu” polega na tym, że pierwsze, w odróżnieniu od drugiego, nie zawsze bywa dialogiczne oraz na tym, że nie zawsze uzyskuje ono wymiar etyczny i niejednokrotnie spełnia się w samym tylko wymiarze estetycznym. Tymczasem życie w duchu wskazuje na transcendentny status i proweniencję ducha, który nie może być postrzegany w kategoriach zjawiska będącego rezultatem kulturowego progresu – jako sublimacja lub jako projekcja tego, co immanentnie ludzkie.
For Martin Buber, the protagonist of the modern philosophy of dialogue, spiritual life is not an ontic distinction of human existence, but an opportunity that man has and should use because of his dialogical genesis, which determines the particular horizon of his being. Existing cannot be reduced merely to the existence of a given object among others, since it may and ought to be expressed via presence – being a person to other people, being ‘I’ to ‘You’. The fundamental difference between ‘spiritual life’ and ‘living in the spirit’ lies in the fact that the former, as opposed to the latter, does not always happen to be dialogical, that it does not always have an ethical dimension, and often fulfils itself in an aesthetic dimension only. On the other hand, living in the spirit indicates a transcendental status and the provenance of the spirit, which cannot be perceived as the result of cultural progress – it is regarded as the sublimation or projection of what is immanently human.
Źródło:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2021, 12, 1; 147-163
2450-4491
Pojawia się w:
Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Platona do Rosenzweiga. O zapoznanej roli dialogu w strukturze filozofii
From Plato to Rosenzweig: On the Relinquished Role of Dialogue in the Structure of Philosophy
Autorzy:
Bardel, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013941.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dialog
filozofia dialogu
dialogika
rozmowa
Platon
Rosenzweig
dialogue
philosophy of dialogue
conversation
Plato
Opis:
The main purpose of the article is to compare the originally Greek, Plato’s concept of dialogue and its function in the procedure of philosophying to the one developed by the 20- century “philosophy of dialogue” (F. Rosenzweig, M. Buber, F. Ebner, E. Levinas). It seems quite astounding that philosophy of dialogue, a trend which consistently and persistently defends the privileged position of dialogue in the structure of reality and uses it as an essential factor in the understanding of the relation between God and Man, has not developed any solid methodological perspective. What is even worse, it failed to observe its presence in the very core of philosophical thinking, i.e. in Plato’s thought. We are capable of reconstructing Plato’s modus philosophandi with its essential conditions: the philosopher must not only ‘see’ the truth (the noetical function), but must also tell it to the others, choose the partners of the dialogue and defend his logos if necessary (the apophantical function). The article consists of two complementary analyses: the first one is devoted to the presentation of the dialogical factor in Plato’s noetics and apophantics, and the second one focuses on Rosenzweig’s criticism of the whole European philosophy. The author tries to indicate its doubtful moments by putting forward the question  whether Plato’s philosophy may be justly ascribed to the tradition under Rosenzweig’s criticism, and if so, to what extent.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2005, 53, 1; 5-26
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Worth of Words: The Ethical Significance of Dialogue Structured as Asking–Responding in Józef Tischner’s Philosophy
Wartość słowa. Etyczne znaczenie dialogu ustrukturyzowanego relacją pytanie–odpowiedź w filozofii Józefa Tischnera
Autorzy:
Dziurosz-Serafinowicz, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131185.pdf
Data publikacji:
2022-09-26
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
philosophy of dialogue
Józef Tischner
personalism
ethics of word
ethical dimension of dialogue
filozofia dialogu
personalizm
etyka słowa
etyczny wymiar dialogu
Opis:
The importance of words has been emphasized by many ethicians and philosophers. Within interpersonal relationships, a significant dimension of the analysis of the word is its value. Ethics is dependent on the value of words, since without honest words we cannot have a real dialogue or then build a trustworthy community. In this paper, the author tries to show that within such a philosophical framework, the most fundamental element is a question–answer relationship, which is a basic structure for a dialogue. Asking is given special consideration by the Polish philosopher and priest Józef Tischner, who sees a question as a kind of request in the world of poverty which demands an ethical response. In this article, the author also presents Tischner’s original philosophy of drama—especially in respect to his view on a dialogic relationship between people—and then relationships within various groups, from large societies and nations to small communities. The ethical, axiological, anthropological, and even agathological and ontological significance of dialogue as asking–responding are also presented as a basis for a deeper communication.
Rolę słowa podkreśla wielu etyków i filozofów. Istotnym wymiarem analizy słowa wykorzystywanego w relacjach międzyludzkich jest jego wartość. Od wartości słów zależy etyka, ponieważ bez szczerych słów nie można prowadzić prawdziwego dialogu, a także budować społeczności opartej na zaufaniu. W niniejszym artykule autorka stara się ukazać, że w takich ramach filozoficznych główną rolę odgrywa relacja pytanie–odpowiedź, która jest podstawową strukturą dialogu. Szczególną uwagę zadawaniu pytania poświęcił polski filozof i ksiądz Józef Tischner, który w pytaniu widział rodzaj prośby w świecie duchowego ubóstwa, która wymaga etycznej odpowiedzi. Autorka przedstawia w artykule również jego oryginalną filozofię dramatu, zwłaszcza w odniesieniu do wyrażanego przez niego poglądu na dialogiczną relację między osobami, a następnie relacje wewnątrz różnych grup – od wielkich społeczeństw i narodów po małe wspólnoty. W artykule ukazano także etyczne, aksjologiczne i antropologiczne znaczenie dialogu, a nawet jego agatologiczny i ontologiczny charakter, który jest ustrukturyzowany relacją pytanie–odpowiedź, stanowiącą podstawę pogłębionej komunikacji.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2022, 25, 3; 127-144
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
One of the ways to the architectonic sacrum
Jedna z dróg do architektonicznego sacrum
Autorzy:
Łucka, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950593.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
język
fenomenologia
filozofia dialogu
filozofia spotkania
language
phenomenology
philosophy of dialogue
philosophy of encounter
Opis:
The process of cognition usually ends with an attempt to name and understand the searched/encountered phenomenon. The essence of sacrum is not observable simply because as „we do not have direct access to the quantum world via our senses”, but it does exist. Remembering the words of L. Wittgenstein which state that „the borders of the language (the only language I understand) constitute the borders of my world”, one ought to take one of the ways leading to our subject of cognition. A direct arising in the sphere of sacrum can be both a mental and emotional anticipation of the essence of subject we are heading to, and whose spatial frame is determined by architectonic objects. In its sensory meaning sacrum materializes itself often in a form of sacred chapels, paintings, sculptures, fragments of buildings, landscape etc. In the following article an attempt to select one of the ways that can lead to more complete contact and understanding of a sacred, materialized phenomenon which is referred to as sacrum. One, however, ought to bear in mind that the attempt at reaching the essence of such a place is a difficult task because just like „watching a wild brook does not concern the flow, the sound or reflexes of this particular brook but the general concept of a brook: unbridled push of unformed matter”, the understanding and sensing of sacrum escapes a clear codification.
Proces poznania kończy się zazwyczaj próbą nazwania i zrozumienia poszukiwanego/napotkanego zjawiska. Istota sacrum nie jest obserwowalna, tak jak „Nie mamy przecież bezpośredniego dostępu za pomocą zmysłów do świata kwantowego” , a jednak on istnieje. Mając w pamięci słowa L. Wittgensteina, że „ granice języka (jedynego języka, jaki rozumiem) oznaczają granice mego świata”, należy przejść jedną z dróg prowadzących do naszego przedmiotu poznania. Bezpośrednie zaistnienie w sferze sacrum może być mentalno-emocjonalną antycypacją istoty przedmiotu dążenia, którego oprawą przestrzenną są niejednokrotnie obiekty architektoniczne. W sensie zmysłowym sacrum materializuje się często w formie: uświęconych kaplic, obrazów, rzeźb, fragmentów budowli, krajobrazu itp. W niniejszym artykule podjęto próbę wskazania jednej z dróg, która może doprowadzić do pełniejszego obcowania i zrozumienia uświęconego, zmaterializowanego zjawiska, któremu często nadaje się imię sacrum. Należy jednak pamiętać, że próba dotarcia do istoty takiego miejsca jest działaniem trudnym, gdyż tak jak „ogląd dzikiego potoku nie dotyczy spływania, szumu i blasków tego indywidualnego potoku, ale ogólnej idei potoku: nieposkromionego parcia naprzód bezforemnej materii” , tak i zrozumienie i odczucie sacrum umyka klarownej kodyfikacji.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 3
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies