Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "person" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 77
Tytuł:
Emmanuel Mounier’s idea of personalizm
Emmanuel Mouniers Idea of Personalizm
Autorzy:
Apiecionek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048285.pdf
Data publikacji:
2016-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
personalizm
person
osoba
Opis:
The term personalism and the problem of the mystery of person has long occupied a prominent place in the study of philosophy. One of the most famous proponents of the idea of personalism is a French philosopher Emmanuel Mounier. His broad philosophical education has become an inspiration to attempt to create a philosophy  defending the value of man as a person. Starting from Christian thought he tried, using multiple and sometimes conflicting philosophies, to build a personalistic  system, the center of which is a person. It was reflected in his selection of collaborators publishing  in his journal “Esprit”, where philosophers of various denominations wrote, but the source of their common interests was a person. Personalism, according to Mounier, is a philosophy that comprehensively solves the problem of the person, on spiritual and material levels, and is a counterweight to the individualistic and collectivist tendencies. Trying to explain the mystery of the person, he does not give a precise definition, because the person is not the object, which can be simply defined. Personalism developed by Mounier is not a closed system, but just like the human being it is in the process of continuous becoming. It is a response to the crisis of man searching his identity as a person in the world.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2016, 13; 147-156
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Debata na temat koncepcji osoby w bioetyce
The Debate on the Concept of a Person in Bioethics
Autorzy:
Hołub, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1817710.pdf
Data publikacji:
2005-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
koncepcja osoby
osoba
naturalizm
komunitaryzm
humanizm
personalizm
concept of a person
person
humanism
naturalism
communitarianism
humanismpersonalism
Opis:
W artykule podjęto próbę naszkicowania debaty w dziedzinie bioetyki dotyczącej pojęcia osoby. Wstępnie przedstawiono trzy rozumienia problemu: koncepcję osoby w filozofii naturalistycznej, we współczesnym komunitaryzmie i w jednym ze stanowisk humanistycznych. Analiza tych propozycjo prowadzi do wniosku, że osoba postrzegana jest jako byt empiryczny i psychologiczny lub jako wolny, tworzący siebie podmiot. Stwierdzenie to prowadzi do dalszych badań. W celu uniknięcia pewnego dualizmu w percepcji osoby zakorzenionego we wskazanych wyżej stanowiskach rozwinięte zostaje podejście personalistyczne. Podkreśla się w nim, że osobę należy rozumieć jako niepodzielną całość, łączącą w sobie jaźń – subiektywny aspekt osoby, z naturalno-cielesną stroną, która jest obiektywnym aspektem bytu ludzkiego. W ujęciu personalistycznym osoba jawi się jako wcielona subiektywność utworzona przez akt osobowego istnienia. W artykule takie rozumienie osoby przedstawione jest jako istotne dla rozwiązywania złożonych problemów bioetycznych.
This article endeavours to sketch the debate about the concept of a person in the realm of bioethics. Initially, it sets out three understandings of the issue, namely the concept of a person in a naturalistic philosophy, in the current of communitarianism and in one of the humanistic positions. The analyses of these approaches lead to the conclusion that a human person is perceived either as an empirical and psychological entity or as a free subjectivity creating him/herself. This thesis is stimulation to further research. In order to avoid a kind of dualism in perception of the person stemming from the stances outlined above, the personalistic approach is developed. This points out, that a human being should be depicted as one indivisible entity unifying in itself more strictly self, a subjective aspect of the person, with nature-body aspect which is an objective facet of being human. Given this personalistic perspective, a person comes out as an embodied subjectivity formed by the unique personal act of existence. In this article, such a concept of the person is argued as a vital support in the complex field of bioethical dilemmas.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2005, 3, 1; 187-201
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistyczny wymiar tutoringu
Personalistic dimension of tutoring
Autorzy:
Czekalski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448532.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
tutoring
personalism
upbringing
person
personalizm
wychowanie
osoba
Opis:
Treating tutoring as the model of teaching and bringing up and transferring it to land of relations occurring between people, first to remember we should about personal his character, and only later about abilities of different type thanks, with which relations champion – pupil will be more and more excellent and more effective. Specific so persons and their awareness about oneself, persons living in the determined context, are most essential in tutoring and one isn't allowed about it to forget, or to belittle their meaning, for sociotechnical manipulations.
Traktując tutoring jako wzorzec nauczania i wychowania oraz przenosząc go na grunt relacji zachodzących pomiędzy ludźmi, w pierwszej kolejności pamiętać powinniśmy o osobowym jego charakterze, a dopiero później o różnego typu umiejętnościach dzięki, którym relacje mistrz – uczeń będą coraz bardziej doskonalsze i efektywniejsze. Konkretne więc osoby oraz ich świadomość o sobie samych, osoby żyjące w określonym kontekście, są najistotniejsze w tutoringu i nie wolno o tym zapominać, ani umniejszać ich znaczenia, na rzecz socjotechnicznych manipulacji.
Źródło:
Studia nad Rodziną; 2015, 36; 7-14
1429-2416
Pojawia się w:
Studia nad Rodziną
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ontologiczne podstawy antropologii bł. Antonia Rosminiego
Autorzy:
Orzeł, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19927100.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Rosmini
philosophy
person
Personalism
filozofia
osoba
personalizm
Opis:
Bł. ks. Antonio Rosmini (1797–1855) to niezwykle wszechstronny i płodny pisarsko myśliciel włoski. Jego spuścizna naukowa obejmuje prawie 100 książek z różnych dziedzin: od filozofii poprzez teologię aż po nauki polityczne. Był niezrozumiany przez swoje pokolenie. Jego dwie prace: O pięciu ranach Kościoła Świętego (Delle cinque piaghe della santa Chiesa) oraz Konstytucja według sprawiedliwości społecznej (La Costituzione secondo la giustizia sociale) zostały wpisane na Indeks ksiąg zakazanych. Po wielu latach zrehabilitowany, został ogłoszony błogosławionym w 2007 r. Domeną jego zainteresowań była filozofia, a szczególnie metafizyka i antropologia. Dzięki stworzeniu spójnej i oryginalnej koncepcji osoby jest nazywany ojcem europejskiego personalizmu. Niniejszy artykuł jest próbą przedstawienia rosminiańskiej wizji osoby ze szczególnym zwróceniem uwagi na ontologiczne podstawy jego teorii.
Blessed Fr. Antonio Rosmini (1797–1855), was an extremely versatile and prolific Italian thinker. His scientific legacy includes nearly 100 books in various fields: from Philosophy and Theology to Political Science. He was misunderstood by his generation. His two works:  The Five Wounds of the Church (Delle cinque piaghe della santa Chiesa) and The Constitution according to Social Justice (La Costituzione secondo la giustizia sociale) were both included in The Index of Prohibited Books. Rehabilitated after many years, he was proclaimed Blessed in 2007.His main interest was philosophy, especially metaphysics and anthropology. By creating a coherent and original concept of the person, he is called the father of European Personalism. This article is an attempt to present Rosmini’s vision of the person with particular attention to the ontological foundations of his theory.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2020, 27; 363-384
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modele wartości godności człowieka i kwestia sprawiedliwości
Autorzy:
Tytko, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195232.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
dignity
person
human person
justice
infinity
infinitesimals
personalism
utilitarianism
godność
osoba ludzka
sprawiedliwość
nieskończoność
nieskończenie małe
personalizm
utylitaryzm
Opis:
W niniejszym artykule podejmujemy próbę przeanalizowania relacji pomiędzy różnymi wartościami godności ludzkiej a sposobem definiowania sprawiedliwości. Rozróżniamy następujące możliwości: godność ma wartość 0 (lub 1/ω), skończoną G lub nieskończoną (rozumianą na dwa sposoby: jako granica i jako liczba hiperrealna K). Przypisanie wartości nieskończonej godności człowieka będzie tożsame z przyjęciem głównych założeń personalistycznych odnośnie do godności osoby. Rozumowanie przeprowadzamy, wykorzystując podstawowe narzędzia modelowania matematycznego. Bierzemy również pod uwagę wartość materialną „warunków początkowych” każdego człowieka, określoną w odniesieniu do danego społeczeństwa i czasu, ale zróżnicowaną dla poszczególnych ludzi. Pokazujemy, że w kontekście problemu sprawiedliwości jest to dodatkowa płaszczyzna badawcza. Proponujemy w efekcie metaetyczną przestrzeń dialogu między personalizmem a utylitaryzmem.
In this article we attempt to analyze the relationship between different values of human dignity and the way justice is defined. We study the following possibilities: dignity has a value of 0 (or 1/ω), a finite value G or infinite (understood in two ways: as a limit and as hyperreal number K). The attribution of the value of infinite human dignity will is it the same as the adoption of the main personalistic assumptions about the dignity of the person. The reasoning is carried out using basic mathematical modelling tools. We also take into account the material value of each person’s “initial conditions,” defined in relation to a given society and time, but differentiated for individual people. We show that, in the context of the problem of justice, these “initial conditions” create an additional research area. In effect, we propose a metaethical space for dialogue between personalism and utilitarianism.
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 55, 2; 167-188
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Budzenie osoby w rodzinie w kontekście rozwoju rozumowania moralnego
Waking Up a Person in the Family in the Context of the Development of Moral Reasoning
Autorzy:
Gruca-Miąsik, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151164.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba
budzenie osoby
personalizm
wychowanie
rodzina
rozwój
rozumowanie moralne
person
awakening a person
personalism
upbringing
family
development
moral reasoning
Opis:
Personalizm katolicki, uznający człowieka, w duchu klasycznej antropologii, za byt cielesno-duchowy oraz racjonalno-wolitywny, który poprzez wychowanie osiąga swoją dojrzałość osobową, otwiera szeroką perspektywę dla teorii rozwoju rozumowania moralnego, jako jednego z czynników konstytuujących potencjał osoby. Rozumowanie moralne pozostaje swoistą czynnością umysłową, to specyficzna zdolność, która pozwala nam rozważać i oceniać argumenty moralne, a w ich świetle oceniać nasze moralne zobowiązania, postawy i osądy. Rozumować znaczy prowadzić swoisty dialog z samym sobą, słyszeć siebie od wewnątrz. Rozumowanie moralne utożsamić można z siatką pojęciową, z czymś w rodzaju indywidualnie specyficznego moralnego esse, które nie tyle gwarantuje przejście w fieri, ile mu zdecydowanie sprzyja. Im więcej bowiem takiej ukształtowanej moralnej bazy pojęciowej, tym łatwiej człowiek buduje kolejne moralne sądy, a w oparciu o nie podejmuje działania w obszarze moralności. Konstruowanie siatki pojęć moralnych u młodych, „budzenie” w nich dojrzałej osobowej tożsamości, określanej przez stadia rozumowania moralnego, to zadanie wychowawcze rodziny, które implikować może budowaniem dojrzalszych moralnie jednostek i społeczeństw.
Catholic personalism, which recognizes man, in the spirit of classical anthropology, as a body-spiritual and rational-volitional being which, through education, reaches his personal maturity, opens up a broad perspective for the theory of the development of moral reasoning as one of the factors constituting a person's potential. Moral reasoning remains a specific mental activity, it is a specific ability that allows us to consider and evaluate moral arguments, and in their light to evaluate our moral obligations, attitudes and judgments. To reason means to have a kind of dialogue with yourself, to hear yourself from within. Moral reasoning can be identified with a conceptual grid, with something like an individually specific moral “esse”, which not so much guarantees the transition to “fieri” but definitely favors it. The more such a moral conceptual base is formed, the easier a person builds new moral judgments, and based on them, he/she undertakes actions in the area of morality. Constructing a network of moral concepts in young people, “awakening” in them a mature personal identity, defined by the stages of moral reasoning, is the family's educational task, which may imply building more morally mature individuals and societies.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2022, 14, 4; 39-50
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cnoty pokrewne sprawiedliwości w świetle etyki personalistycznej
Virtues related to justice in the light of personalistic ethics
Autorzy:
Niewiadomski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137662.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
virtue
personalism
aretology
person
cnota
personalizm
aretologia
osoba
Opis:
Cnoty pokrewne sprawiedliwości analizowane w optyce personalistycznej wskazują na pewne cechy i uprawnienia osoby ludzkiej, przysługujących jej ze względu na wrodzoną godność. Te cnoty to pietas, cześć, szacunek, posłuszeństwo, wdzięczność, przyjaźń, hojność, prawdomówność, vindicatio i epikeia. Osoba ludzka jawi się jako godna ich aktów, będąc jedynym na ziemi stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego.  
The virtues related to justice analyzed in the light of the personalist ethics indicate some features and rights of the human person, appertaining to them for the sake of their innate dignity. These virtues are: piety, respect, honour, obedience, generosity, friendliness, gratitude, truthfulness, vindication and epikeia. The human person appears worthy of their acts, being the only creature on earth whom God willed for themselves.
Źródło:
Teologia i moralność; 2021, 16, 2(30); 187-199
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistyczne uzasadnienie skutecznej komunikacji
Personalistic fundaments of effective communication.
Autorzy:
Bednarska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953088.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
osoba
komunikowanie
personalizm
Karol Wojtyła
person
communication
personalism
Opis:
The article contains analysis of human ability of communication. The fundament of my reflexion about communication is philosophy of person. Only communication focused on the person have a chance to be authentic and effective (without any mental barriers or obstacles to communication). This is the main conclusion of this article.
W moim artykule poddałam analizie zdolność człowieka do komunikowania się. Uczyniłam to z personalistycznego punktu widzenia. W ramach swoich refleksji proponuję tezę, że tylko komunikowanie w perspektywie osoby będzie komunikowaniem autentycznym bez psychologicznych przeszkód czy komunikacyjnych barier.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2015, 1(12); 121-130
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kierunek personalistyczny w katechezie
The Personalistic Current in Religious Education
Autorzy:
Goliszek, Piotr T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341320.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba
katecheza
personalizm
katechetyka
metoda
person
catechesis
catechetics
method
Opis:
The personalistic profiling of the catechetic didactics puts the category of "person” in the core of its teaching methodology, and of its all educative and initiation efforts. This approach to religious education also adopts personalistic understanding of the Revelation and the faith, thanks to which religious education builds a community of people united around the Person of Jesus Christ. This community allows for the unique form of dialogue between God and man. The nature of this dialogue is soteriological: the personal worlds of God and man overlap, which allows man to cling fully – as a person and as an existence – to the redeeming Truth – Jesus Christ. In its personalistic dimension, religious education serves man in the reality and of his/her existence. It leads to a personal communion with Christ, it supports man on his/her path towards self-comprehension and self-development, which makes man self-realize him/herself as a person, makes him/her grow and thrive.
Źródło:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne; 2013, 5; 129-141
2081-1829
Pojawia się w:
Roczniki Pastoralno-Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il personalismo di Joseph Ratzinger/Benedetto XVI
The Personalism of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Personalizm Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
Autorzy:
Panaro, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035028.pdf
Data publikacji:
2020-02-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
personalizm
osoba
Bóg
wiara
relacyjność
personalism
person
God
faith
relationship
Opis:
Joseph Ratzinger w autobiografii zatytułowanej Moje życie pisze o swoim spotkaniu z personalizmem, który potem odnalazł jako jasno wyeksponowany u Marcina Bubera: „Stało się [spotkanie z personalizmem] dla mnie istotnym duchowym przeżyciem. Personalizm ten kojarzył mi się mimowolnie z myślą Augustyna, który w Wyznaniach wyszedł mi niejako naprzeciw z całą swoją ludzką namiętnością i głębią”. Od tamtego momentu cała teologia Ratzingera zaczęła emanować personalizmem. Jest on przekonany, że „Wiara chrześcijańska nie przedstawia jakiejś idei, lecz Osobę” (Wprowadzenie w chrześcijaństwo). Personalistyczne myślenie Josepha Ratzingera uwypukla się bardziej, gdy Ratzinger analizuje sakrament chrztu oraz treść wyznania wiary w Jednego a zarazem trójosobowego Boga. „U początku bycia chrześcijaninem nie ma decyzji etycznej czy jakiejś idei, ale natomiast spotkanie z wydarzeniem, z Osobą” (Deus Caritas est 1). Joseph Ratzinger/Benedykt XVI podkreśla znaczenie osoby w całej swojej teologii. Przedstawia on jednak personalizm w najczystszej postaci, szczególnie kiedy bada koncepcję osoby pod kątem trynitologicznym i chrystologicznym.
Joseph Ratzinger, in his autobiography entitled My Life, writes about his encounter with personalism, later found explained by Martin Buber, as: “A spiritual experience that left an essential mark, even if I spontaneously associated such personalism with the thought of St. Augustin, who in his Confessions had struck me with the power of all his human passion and depth.” From that moment on, all his theology emanates with personalism. He is convinced that “Christian faith does not relate to an idea but to a Person” (Intruduction to Christianity). The personalistic thinking of Joseph Ratzinger becomes evident when he describes the essence of the Sacrament of Baptism as well as the contents of the profession of faith in One and – at the same time – Three-personed God. “Being Christian is not the result of an ethical choice or a lofty idea, but the encounter with an event, a person” (Deus Caritas est, 1). Joseph Ratzinger-Benedict XVI underlines the significance of person in all his theology by focusing on the concept of person in Trinitology and Christology, in which he develops a personalism in the purest form.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 2; 5-14
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
About some limitations in researching the human being. Theological perspective
O granicach w badaniu człowieka. Perspektywa teologiczna
Autorzy:
Jastrzębski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571785.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
human person
personalism
determinism
mystery
osoba ludzka
personalizm
determinizm
mysterium
Opis:
The concept of a person has gone through several stages of development in the history of thought. In the classical tradition, a person is considered to be a substance. In modernity, John Locke brought forward the notion that social existence and consciousness are the most salient properties of a person, which brought about a possibility of renouncing one’s personhood because of a lack of some perceivable and observable traits. This is why in a Christian anthropology there is such an emphasis on personalism, which from the very beginning of the twentieth century has been opposed to the treatment of people as obscure elements of matter, or elements be manipulated unquestioningly. In this paper we have indicated some elements of anthropology that demonstrate important limitation of any attempt at explaining away the mystery of being a human person.
Pojęcie osoby przeszło wiele zmian w historii myśli ludzkiej. W tradycji klasycznej osoba jest uważana za substancję. W oświeceniu John Locke przedstawił pogląd, że egzystencja społeczna i świadomość są najważniejszymi właściwościami osoby, co spowodowało możliwość utracenia godności osobowej z powodu braku pewnych dostrzegalnych i możliwych do zaobserwowania cech. Właśnie dlatego w antropologii chrześcijańskiej kładzie się tak duży nacisk na personalizm, który od samego początku stanowi przeciwwagę wobec traktowania ludzi li tylko jako elementów materii, którymi można dowolnie manipulować. W niniejszym artykule przedstawimy taką charakterystykę antropologii, która ukazuje istotne ograniczenie wszelkich prób wyjaśnienia tajemnicy bycia człowiekiem.
Źródło:
Polonia Sacra; 2019, 23, 2(56); 209-222
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie cywilizacji osoby jako warunek bezpieczeństwa człowieka na początku XXI wieku
Shaping civilization of a person as condition for human safety in the beggining of 21st century
Autorzy:
Bochenek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549480.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
bezpieczeństwo
zagrożenia
osoba
personalizm
egzystencja
safety
threats
person
personalism
existence
Opis:
Celem artykułu jest zaprezentowanie filozoficznego kontekstu bezpieczeństwa i jego współczesnych zagrożeń, zwłaszcza z punktu widzenia personalizmu. Jednym z wyzwań, jakie stoi przed państwami w ponowoczesnym świecie pozostaje zapewnienie bezpieczeństwa ich obywatelom. Zwykle uwidacznia się tu koncentracja na zagrożeniach o charakterze ogólnie rzecz biorąc militarnym, co skutkuje poszukiwaniem remedium na nie w zwiększeniu potencjału zbrojeniowego. Tymczasem sama kondycja człowieka jako bytu osobowego prowadzić musi do wniosku, iż jedynie kształtowanie cywilizacji ten fakt uwzględniającej daje realną perspektywą nie tylko trwania ludzkości, ale jej rozwoju. Nie sposób myśleć o przyszłości człowieka, jeśli nie wyeliminuje się, a przynajmniej nie zminimalizuje czynników, które jego istnieniu zagrażają. Pozostają dziś nimi: redukcyjna wizja człowieka i związana z nią deprecjacja wartości jego życia, kryzys więzi społecznych, kryzys religijny i wreszcie kryzys moralny uwidaczniający się poprzez relatywizm i konsumpcjonizm. Za niezbyt optymistyczną konstatacją, co do bezpieczeństwa człowieka w świecie stoi przeświadczenie, iż zmiana w tym obszarze wymaga nowego spojrzenia, nie tylko na zagrożenia stojące przed człowiekiem i parametry bezpieczeństwa, ale przede wszystkim na samego człowieka. Zapewnienie w świecie bezpieczeństwa człowiekowi domaga się nie tylko działań o charakterze technicznym, ale i odwołania się do refleksji filozoficznej, w myśl której warunkiem budowania cywilizacji ludzkiej opartej na osobowym ujęciu człowieka i życia społecznego. Dopiero przyznając wszystkim bez wyjątku ludziom status bytu osobowego, będziemy zdolni kształtować braterską cywilizację osób, świadomych swojego statusu, możliwości i aspiracji, zdolnych do dialogu i kooperacji, a nie walki i eksterminacji.
Presenting the philosophical security context and its contemporary threats is a purpose of this article, especially from the point of view of the personalism. One of the challenges faced by countries in the postmodern world is to ensure the security for their citizens. A concentration on threats of a military nature in general is visible here, what results in a searching for a remedy to increase the armament potential. In the meantime, the condition of a human as a personal being must lead to the conclusion that only the shaping of civilization, which considers this fact, gives a realistic perspective for not only the duration of mankind, but also its development. It is impossible to think about the future of human, unless the factors that threaten his existence will be eliminated or at least they will be minimized. They remain today: reducting the vision of human and depreciation of the value of life associated with the recalled vision, social bonds crisis, religious crisis and finally moral crisis which is visible through relativism and consumerism. There is a conviction that the change in the area of the safety of human in the world demands a new look. The conviction results from the observation, which is not a very optimistic version. A new look is a must not only in regard to threats facing human and safety parameters, but above all to a human himself. Ensuring safety in the world requires not only technical actions, but also appealing to the philosophical reflection, accordingly the condition of building a human civilization is being based on the personal vision of a human and a social life. Only by granting the status of personal being to everyone with no exception, we will be able to shape the brotherly civilization of people, who are conscious of their status, their possibilities and aspirations and capable to the dialogue and cooperation rather than fighting and extermination.
Źródło:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2019, 57; 54-66
1898-5084
2658-0780
Pojawia się w:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Personalistic Moral Education in Catechesis
Personalistyczne wychowanie moralne w katechezie
Autorzy:
Goliszek, Piotr T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037103.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Osoba Chrystusa
osoba
personalizm
katecheza
wiara
wychowanie
prawda
sumienie
charakter
człowieczeństwo
Person of Christ
person
personalism
catechesis
faith
education
truth
conscience
character
humanity
Opis:
Personalistyczne wychowanie moralne w katechezie jest przede wszystkim towarzyszeniem człowiekowi w jego rozwoju, winno ono zmierzać do osiągnięcia pełni człowieczeństwa oraz urzeczywistnienia siebie jako osoby ludzkiej. Podstawą personalistycznej formacji moralnej jest osoba ludzka i jej niczym niepodważalna i nieredukowalna godność. Katecheza, przekazując orędzie moralne, nie naucza jednej z wielu teorii dobrego postępowania człowieka, lecz wyjaśnia prawdę o nim samym jako o osobie, o jego niepodważalnej godności. Nauczanie moralności nie jest to zatem savoir-vivre, lecz posiada charakter ontyczny, czyli jest twórczością personalną i prowadzi osobę ludzką do doskonałości i świętości. Personalistyczne podejście do wychowania moralnego postuluje, aby człowiek był nie tylko wykonawcą Bożego prawa, ale współgospodarzem zaproszonym do szukania prawdy. Stąd w ujęciu personalistycznym formacja moralna nie jest techniką oddziaływania na wychowanka, nie idzie w kierunku posłuszeństwa normom i obowiązkom, nie koncentruje się na ubóstwianiu prawa i legalizmu, nie jest też moralizatorstwem, lecz opiera się na spotkaniu i komunii osoby ludzkiej z Chrystusem Jezusem oraz podążaniu i naśladowaniu Jego Osoby. Cały proces wychowania moralnego ma służyć osobie, aby stawała się bardziej sobą, potwierdzała swoją godność poprzez przechodzenie od człowieczeństwa natury do człowieczeństwa osoby.
Personalistic moral education in catechesis primarily involves accompanying human being in his development, which should aim at the fullness of humanity and self-empowerment as the human person. Personalistic moral formation is based on the human person and his inalienable and irreducible dignity. Catechesis, conveying the moral message, does not teach one of many theories of human good conduct, but explains the truth about the human being as a person, his inalienable dignity. The teaching of morality is, therefore, no savoir-vivre, but is ontic in character, i.e. involves personal creativity and leads the human person to perfection and sanctity. A personalistic approach to moral education requires that the human being should not only be the executor of the Divine law, but a co-host, invited to seek the truth. Hence in the personalistic approach, moral formation is not a technique of influencing the person and does not require respect of norms and obligations. Nor does it concentrate on the deification of the law and legality or involve moralising, but is based on the meeting and communion of the human person with Jesus Christ and on the following and imitation of His Person. The entire process of moral education is to benefit the person and help her to be more herself, to assure her dignity through moving from the humanity of nature to the humanity of the person.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 11; 121-138
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ethical responsibilities of man toward animal world. The vision of Robert Spaemann
Etyczne zobowiązania człowieka wobec świata zwierząt. Wizja Roberta Spaemanna
Autorzy:
Kożuchowski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1062710.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
etyka zwierząt
osoba
Robert Spaemann
personalizm
animal ethics
person
personalism
Opis:
The article presents the concept of moral obligations that man has towards animals proposed by Robert Spaemann. Spaemann give reasons for perceiving animal as an object of the law. His analyses present possibilities of solving basic moral questions like for example experiments on animals, animal husbandry, animal slaughter, hunting, interfering into animal's nature and our responsibility for them. Spaemann presents very original arguments for taking care of and responsibility for animals, deriving it from human dignity.
W artykule przedstawiono zaproponowaną przez Roberta Spaemanna koncepcję zobowiązań moralnych człowieka wobec zwierząt. Spaemann podaje przyczyny postrzegania zwierzęcia jako przedmiotu prawa. Jego analizy przedstawiają możliwości rozwiązania podstawowych kwestii moralnych i ludzką odpowiedzialność za takie kwestie, jak np. eksperymenty na zwierzętach, hodowla i ubój zwierząt, polowanie oraz ingerowanie w naturę zwierząt. Spaemann przedstawia bardzo oryginalne argumenty za dbałością i odpowiedzialnością za zwierzęta, wyprowadzając te argumenty z ludzkiej godności.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2020, 18, 5; 181-191
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyczne zobowiązania człowieka wobec świata zwierząt. Wizja Roberta Spaemanna
Human ethical obligations towards the animal world. A vision of Robert Spaemann
Autorzy:
Kożuchowski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1962981.pdf
Data publikacji:
2011-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
etyka zwierząt
Robert Spaemann
personalizm
osoba
animal ethics
personalism
person
Opis:
W artykule przedstawiono zaproponowaną przez Roberta Spaemanna koncepcję zobowiązań moralnych człowieka wobec zwierząt. Spaemann podaje przyczyny postrzegania zwierzęcia jako przedmiotu prawa. Jego analizy przedstawiają możliwości rozwiązania podstawowych kwestii moralnych i ludzką odpowiedzialność za takie kwestie, jak np. eksperymenty na zwierzętach, hodowla i ubój zwierząt, polowanie oraz ingerowanie w naturę zwierząt. Spaemann przedstawia bardzo oryginalne argumenty za dbałością i odpowiedzialnością za zwierzęta, wyprowadzając te argumenty z ludzkiej godności.
The article presents the concept of moral obligations that man has towards animals proposed by Robert Spaemann. Spaemann give reasons for perceiving animal as an object of the law. His analyses present possibilities of solving basic moral questions like for example experiments on animals, animal husbandry, animal slaughter, hunting, interfering into animal nature, and our responsibility for them. Spaemann presents very original argumentation for taking care and responsibility for animals, deriving it from human dignity.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2011, 9, 1; 29-47
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 77

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies