Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "relation" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Faith in the Year Of Faith
    Autorzy:
    Sarto, Pablo Blanco
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571742.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    faith
    person
    relation
    conversion
    reason
    Church
    sacraments
    Opis:
    J. Ratzinger/Benedict XVI as a pope and author of the idea promulgating the Year of Faith is presented in the paper with his concept of faith. The striking element of Ratzinger’s theology is a personal approach to faith. Faith as an encounter triggering conversion is a fully positive and existencial experience of God, who engages the whole person and personality (unitotality of faith), the reason and love. This attitude of faith builds human praxis and shapes interpersonal relations. Here comes the phenomenon of the Church, which the Pope treats as a source and place of faith, especially with reference to liturgy, owing to which the true relation with the Trune God is established and developed.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2013, 17, 2
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Concept of Relation in the Thomistic Perception of a Person
    Autorzy:
    Procopiou, Eleni
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507576.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    relation
    person
    Thomism
    nature
    anthropology
    metaphysics
    God
    society
    Opis:
    The article aims to show that the connection of the metaphysics of being with Aristotle’s philosophy of nature allows for the composition of anthropology per se which involves the concept of a person as it emerges from the two fundamental issues: the metaphysical approach to a person ontologically connected with nature, and the concept of a person as relation. The article concludes with the claim that, in Thomistic anthropology, the supernatural world of persons coexists with the natural world of persons who are subject to cosmic order and legal relations. Thus, a person’s inclusion in the framework of legal relations and its ontological liberation in the supernatural field open up the way for the social acknowledgement of the human person.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2016, 5, 4; 619-632
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Other as Another. In the Footsteps of Józef Tischner’s Philosophy of Dialogue
    Autorzy:
    Manikowski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2195111.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Another
    The Other
    relation
    person
    dialogical thought
    Tischner
    Opis:
    The world is a stage where everything is just a thing, even man. We discover it in an intentional opening. However, if we make a dialogical opening, man is no longer an object, but becomes a subject. Here we meet man as The Other and not as Another, an alien. Where do we encounter him? On the road, at the inn. What is needed? Setting a primal distance and entering into relation, in Martin Buber’s terms, or a dialogical opening and personification, entering into language or speech, according to Józef Tischner. On the road, at the inn where everyone is another, an alien, we become the other.
    Źródło:
    Logos i Ethos; 2021, 56, 1; 29-50
    0867-8308
    Pojawia się w:
    Logos i Ethos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Father in the Communion of the Holy Trinity
    Ojciec w komunii Trójcy Świętej
    Autorzy:
    Jagodziński, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050747.pdf
    Data publikacji:
    2020-03-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    relacja
    osoba
    perychoreza
    komunia
    kenoza
    relation
    person
    perichoresis
    communion
    kenosis
    Opis:
    Holy Trinity is the Communion of Persons. Relational understanding of Persons in the Holy Trinity is closely related to the concept of perichoresis. Most importantly, God is the Father. He is the Trinitarian source of Deity and exists in the Communion with the Son and the Holy Spirit. The mystery of love in God H.U. von Balthasar expresses with the help of the concept of kenosis, which did not take place only at the moment of incarnation or death of Jesus on the cross, but in God himself. In explaining of this image Balthasar does not use the full harmony of the meaning of communion, but dramatic metaphors of “killing”, “expropriation”, “separation” and even “absolute istinction” between the Father and Son. However, there is a question about the legitimacy of abandoning the metaphor of mutual community commonly used in Trinitology.
    Trójca Święta to Komunia Osób. Relacyjne rozumienie Osób w Trójcy Świętej jest ściśle związane z pojęciem perychorezy. Bóg jest przede wszystkim Ojcem. On jest trynitarnym źródłem Bóstwa i istnieje w Komunii z Synem i Duchem Świętym. Tajemnicę miłości w Bogu H.U. von Balthasar wyraża za pomocą pojęcia kenozy, która nie miała miejsca tylko w momencie wcielenia lub śmierci Jezusa na krzyżu, ale w samym Bogu. Wyjaśniając ten obraz, Balthasar nie wykorzystuje pełnego harmonii znaczenia komunii, lecz dramatyczne metafory „zabijania”, „wywłaszczenia”, „oddzielenia”, a nawet „absolutnego rozróżnienia” między Ojcem a Synem. Istnieje jednak pytanie o zasadność porzucenia metafory wspólnoty powszechnie stosowanej w trynitologii.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 5-17
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Relational Personalism of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
    Autorzy:
    Gacka, Bogumił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28328355.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    osoba
    relacja
    personalizm relacyjny
    Joseph Ratzinger
    Benedykt XVI
    person
    relation
    relational personalism
    Benedict XVI
    Opis:
    Personalizm relacyjny Josepha Ratzingera polega na przekroczeniu liczby pojedynczej w pojęciu osoby. Istnienie osoby wskazuje na drugą osobę, inną osobę, bowiem osoba jest kimś w relacji z drugą osobą. Joseph Ratzinger dostrzega dwa ważne okresy w kształtowaniu się pojęcia osoby w teologii. Pierwszy okres to przejście od substancji do subsystencji. Drugi okres to przejście od subsystencji do relacji – zatem osoba to nie tylko samoistność, ale samoistność relacyjna. Dla Ratzingera ważna była książka Theodora Steinbüchela (1888–1949) Przełom w myśleniu (Der Umbruch des Denkens, Regensburg 1936), która wprowadziła go w myślenie personalistyczne. Benedykt XVI przeciwstawia się indywidualistycznie pojmowanemu zbawieniu, podkreślając kategorię relacji (Spe salvi, nr 27). Personalizm relacyjny w teologii społecznej stanowi złoty most pomiędzy indywidualizmem a kolektywizmem. Według Josepha Ratzingera stworzenie człowieka na obraz i podobieństwo Boga oznacza, że osoba ludzka jako subsystencja w relacji jest ukonstytuowana w relacji do Boga i bliźnich.
    Joseph Ratzinger’s relational personalism consists in surpassing the singular in the concept of person. The existence of a person points to another person, somebody else, for a person is someone in relation to another person. Joseph Ratzinger sees two important periods in the formation of the concept of person in theology. The first period is the transition from substance to subsistence. The second one is the transition from subsistence to relation, so that the person is not only selfhood but relational selfhood. For Ratzinger, Theodor Steinbüchel’s (1888–1949) book The Breakthrough in Thinking (Der Umbruch des Denkens, Regensburg 1936) was important in introducing him to personalist thinking. Benedict XVI opposes an individualistic understanding of salvation by emphasising the category of relationship (Spe salvi, no. 27). Relational personalism in social theology is the golden bridge between individualism and collectivism. According to Joseph Ratzinger, the creation of man in the image and likeness of God means that the human person as a subsistence in relationship is constituted in relation to God and fellow human beings.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 37-52
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chalcedonian Personalism According to Colin Patterson
    Personalizm chalcedoński według Colina Pattersona
    Autorzy:
    Sanyu, Leonard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035021.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    sobór chalcedoński
    personalizm
    relacja
    osoba
    natura
    the Council of Chalcedon
    personalism
    relation
    person
    nature
    Opis:
    Colin Patterson (Melbourne, Australia) prezentuje personalizm Soboru Chalcedońskiego (451). Przedstawia misterium Trójcy Świętej, osobę Jezusa Chrystusa i obraz Boży w człowieku. Szczególną uwagę poświęca relacji osoba–natura w trynitologii, chrystologii i antropologii.
    Colin Patterson from Melbourne, Australia presents Personalism of the Council of Chalcedon (451). He considers the Mystery of the Holy Trinity, the Person of Jesus Christ and the image of God in each human person. He emphasizes especially the Person-Nature relation in Trinitology, Christology and Anthropology.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 2; 125-140
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Thomistic Personalism as the Key to Understanding Human Altruism
    Autorzy:
    Ezewoko, Innocent C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507428.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-20
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Thomas Aquinas
    Wojtyła
    Krąpiec
    altruism
    personalism
    evolution
    person
    freedom
    action
    motivation
    self-determination
    love
    relation
    egoism
    Opis:
    In this paper, the author attempts to explain human altruism within the framework of Thomistic personalism. He claims that (1) Thomistic personalism provides the necessary tools for understanding the human being as person in relation to other persons, and (2) it makes it possible to see the differences between personal and non-personal forms of human dynamism, which, when disregarded, easily lead to confusion. He concludes that, as an extention of love, altruism belongs to the personal, and, consequently, there is an intrinsic connection between personalism and altruism.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2019, 8, 3; 547-567
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La crisis de la “relación” en el matrimonio y la familia, y la respuesta de la Iglesia a través de la iniciación cristiana para adultos
    The Crisis of "Relation" in Marriage and Family, and the Response of the Church Through the Christian Initation
    Autorzy:
    Vargas, Armando Medina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1050710.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-27
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    la persona
    la relación
    el matrimonio
    la familia
    la iniciación cristiana
    person
    relation
    marriage
    family
    Christian initiation
    Opis:
    Todas las criaturas han sido creadas por Dios para vivir en relación entre ellas mismas, y también entre ellas mismas y su Creador. Ninguna criatura ha sido creada para vivir en soledad. La relación es una expresión de amor. Dios es amor, y este amor se expresa en la permanente relación que tiene con las otras Personas de la Trinidad, y también con toda la creación. Por lo tanto, el hombre, creado a imagen y semejanza de Dios, está llamado a vivir en una relación con su Creador, así como con las otras criaturas que lo rodean. Las corrientes posmodernas, contrarias a la familia, reducen el matrimonio a solo un contrato sin ninguna dimensión estable y duradera. El Papa Francisco declaró que hay una especie de guerra mundial con el propósito de destruir el matrimonio. Las consecuencias de esta “guerra” no solo recaen en los cónyuges, sino también en los hijos, y en última instancia, en Dios mismo, porque ella destruye el diseño que Él había pensado para la familia. La relación que Dios, a través de nuestro Señor Jesucristo, ha querido manifestar a la humanidad, encuentra su más alta realización en el “amor al enemigo”. Esta es la belleza de la relación del amor Cristiano, del hombre nuevo, del matrimonio y la familia, según el diseño original de Dios.
    All creatures have been created by God in order to live in relation among themselves, and also between themselves and their Creator. No creature has been created in order to live in solitude. The relationship is an expression of love. God is love, and his love isexpressed in the permanent relationship He has with the other Person of the Trinity, and also with entire creation. Therefore, man, created in the image and likeness of God, is called to live in a relation with his Creator, as well as with other creatures surrounding him. Post-modern currents contrary to the family reduce marriage to only a legal contract, without any stable and lasting dimension. Pope Francis stated that there is a kind of world war with the purpose of destroying marriage. The consequences of this “war”, not only fall on the spouses, but also on children, and ultimetely, on God Himself, because it destroys the design that He had thought for the family. The relationship that God, through our Lord Jesus Christ, has wanted to manifest to humanity, finds its highest realization in the “love of the enemy”. This is the beauty of the relationship of Christian love, of the new man, of marriage and family, according to the original design of God.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2019, 13, 2; 141-150
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Znaczenie osoby w misterium Chrystusa i kościoła wobec ideologii w ujęciu Josepha Ratzingera – Benedykta XVI
    The significance of „person” in the mystery of Christ and the church against ideology according to Joseph Ratzinger / Benedict XVI
    Autorzy:
    Gacka, Bogumił
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31036766.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Wydawnictwo Bernardinum
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Benedykt XVI
    osoba
    ideologia
    istnienie
    relacja
    Chrystus
    Kościół
    Benedict XVI
    person
    ideology
    subsistence
    relation
    Christ
    Church
    Opis:
    Według J. Ratzingera-Benedykta XVI hermeneutycznym ośrodkiem Pisma Świętego, ukazującego zbawczą historię Boga z ludźmi, jest misterium Chrystusa i Kościoła (Christus et Ecclesia, por. św. Augustyn). Wzajemną więź stanowi relacja Miłości, czyli relacja osobowa. Wiara chrześcijańska nie odnosi się bowiem do idei, tylko do Osoby. U początku bycia chrześcijaninem jest spotkanie z Osobą Chrystusa. Jezus to imię Boga, które znaczy „Bóg zbawia”. J. Ratzinger dostrzegł dwa okresy w kształtowaniu się pojęcia osoby w teologii: (1) przejście od substancji do subsystencji (hipostazy), (2) przejście od subsystencji do relacji, zatem osoba to nie tylko samoistność, ale samoistność relacyjna, subsystencja relacyjna (relatio subsistens). Osoba ludzka jest jednością ciała i duszy, corpore et anima unus (KDK, 14). Według J. Ratzingera–Benedykta XVI stworzenie człowieka na obraz i podobieństwo Boga oznacza, że osoba ludzka jako subsystencja w relacji jest ukonstytuowana w relacji do Boga i bliźnich. Obraz Boga wyraża nie tylko rozumność i wolność, co dotychczas podkreślano, ale podobieństwo do Boga Osobowego (Communio Personarum) oznacza, że odniesienie do Boga i odniesienie do bliźniego konstytuują osobę ludzką, stanowią jej strukturę konstytutywną jako istoty relacyjnej (communio personarum). To oznacza, że osoba ludzka bez relacji do Boga i bliźniego nie może żyć. Miłuj Boga i bliźniego, to czyń, a będziesz żył! (por. Łk 10, 27–28). Podobnie jak Jan Paweł II, Benedykt XVI uważał, że autentyczna demokracja możliwa jest tylko w państwie prawnym i w oparciu o poprawną koncepcję osoby ludzkiej. Nie będąc ideologią, wiara chrześcijańska nie sądzi, by mogła ująć w sztywny schemat różnorodną rzeczywistość społeczno-polityczną i uznaje, że życie ludzkie w historii realizuje się na różne sposoby, które bynajmniej nie są doskonałe (Centesimus annus, 46). Ideologie odnoszą się do idei i posługują się osobami dla osiągnięcia celu. Ojcowie Kościoła widzieli rozstrzygające znaczenie przyjścia Osoby Jezusa Chrystusa, Syna Ojca, który stał się Człowiekiem. Zatem relacja z Osobą Jezusa chroni nas od wszelkich ideologii. Do pomagania człowiekowi w podejmowaniu tej relacji ustanowiony jest Kościół jako Oblubienica Baranka.
    According to J. Ratzinger-Benedict XVI, the hermeneutical centre of Scripture, which reveals the salvifi c history of God with men, is the mystery of Christ and the Church (Christus et Ecclesia, cf. St. Augustine). The reciprocal relationship is a relationship of Love, that is, a personal relationship. The Christian faith does not refer to an idea, but to a Person. At the beginning of being a Christian is the encounter with the Person of Christ. Jesus is the name of God, which means „God saves”. J. Ratzinger saw two periods in the formation of the concept of person in theology: (1) the transition from substance to subsistence (hypostasis), (2) the transition from subsistence to relation, so that the person is not only self-existence, but relational self-existence, relational subsistence (relatio subsistens). The human person is a unity of body and soul, corpore et anima unus (Gaudium et Spes, 14). According to J. Ratzinger-Benedict XVI, the creation of man in the image and likeness of God means that the human person as relational subsistence is constituted in relation to God and fellow human beings. The image of God expresses not only reason and freedom, as has been emphasised so far, but likeness to God the Person (Communio Personarum) means that reference to God and reference to neighbour constitute the human person, constitute his or her constitutive structure as a relational being (communio personarum). This means that the human person without a relationship to God and neighbour cannot live. Love God and neighbour, do this and you will live! (cf. Lk 10:27-28). Like John Paul II, Benedict XVI believed that authentic democracy is only possible in a state governed by the rule of law and based on a correct conception of the human person. Without being an ideology, the Christian faith does not believe that it can encapsulate the diverse socio-political realities in a rigid schema and recognises that human life in history is realised in diff erent ways, which are by no means perfect (Centesimus annus, 46). Ideologies refer to ideas and use persons to achieve an end. The Church Fathers saw the conclusive signifi cance of the coming of the Person of Jesus Christ, the Son of the Father who became Man. Therefore, a relationship with the Person of Jesus protects us from all ideologies. The Church, as the Bride of the Lamb, is instituted to help man enter into this relationship.
    Źródło:
    Studia Pelplińskie; 2023, 57; 59-70
    0239-4456
    Pojawia się w:
    Studia Pelplińskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SILENCE AND THE AUDIBILITY OF THE WORD: CONTEMPLATIVE LISTENING AS A FUNDAMENTAL ACT OF THE NEW EVANGELIZATION. PART 1: AN ANTHROPOLOGY OF LISTENING
    Autorzy:
    Siegmund, J. Marianne
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507560.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    contemplative listening
    new evangelization
    listening
    silence
    obedience
    ontology
    reality
    human
    person
    nature
    relation
    dialogue
    dialogicians
    Augustine
    internal word
    the Word
    God
    Opis:
    In part one of her arguing for contemplative listening as a fundamental act of the new evangelization, the author explicates the anthropological dimension of listening. Her analysis consists of four sections. Section one explains silence in terms of listening, for it is attentive perception to the presence of another, which can be described as love in the form of an obedient readiness to receive the other; listening, however, is more than two people actively willing to communicate: it is primarily an ontological reality that constitutes the human person as such. Section two claims that listening illustrates the nature of the person before it describes any action that one does; it relies upon Hans Urs von Balthasar’s analysis of the dialogue philosophers in his Theo-logic II: Truth of God. Section three considers Augustine’s notion of the internal word, which is a judgment that conforms to the Word (Jesus Christ); the author argues that to be in conformity with the Word indicates that the person fulfills himself as a word spoken by God in the Word, which suggests that listening constitutes the ontology of the human person. Section four shows that the human person’s natural desire for God postulates his obedient readiness to hear the Word Incarnate.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2017, 6, 4; 585-607
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trynitarne podstawy eklezjologii komunijnej według Wacława Hryniewicza OMI
    Trinitarian Foundations of Communional Ecclesiology according to Waclaw Hryniewicz OMI
    Autorzy:
    Wroński, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038139.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    eklezjologia komunijna
    trynitologia
    Wacław Hryniewicz
    osoba
    perychoreza
    relacja
    komunikacja
    teologia komunii
    Communional ecclesiology
    Trinitology
    person
    perichoresis
    relation
    communication
    theology of communion
    Opis:
    Święta tajemnica jedności Kościoła ma swe źródło w tajemnicy jedności Trójcy Świętej. Dla Wacława Hryniewicza Kościół jest ciałem Trzech, istnieje dzięki Trójcy i dla uczestnictwa w Jej życiu. W dogmacie Trójcy Świętej zawarta jest podstawa antropologii chrześcijańskiej. Wszelki byt ma dla Hryniewicza charakter komunijny. Nic nie istnieje poza komunią, nawet sam Bóg. Relacyjność Osób Boskich i miłość są podstawową cechą bytowania samego Boga. Ontologia osoby stanowi w myśli komunijnego teologa z Lublina podstawę ontologii wspólnoty. Misterium osoby tkwi w tym, że łączy się w niej i utożsamia partykularność (indywidualność) oraz relacyjność i wspólnotowość. Osoba jest egzystencjalną relacją. Być dla Hryniewicza znaczy miłować. Trójca jest wzorem różnorodności, która nie niszczy jedności, lecz ją wzbogaca. Aby ktoś mógł prawdziwie być, winien spełniać dwa warunki: być sobą oraz być w relacji.
    Holy mystery of the unity of the Church finds its source in the mystery of the unity of the Holy Trinity. Hryniewicz understands the Church as the body of three Persons, which exists thanks to the Trinity and in order to participate in its life. The dogma of the Trinity contains the basis of Christian anthropology. For Hryniewicz, each being has a communional character. Nothing exists outside of the communion, even God himself. Love and the relational character of the Divine Persons are fundamental features of God’s existence. Ontology of the person, according to the communion theologian of Lublin, constitutes the basis of ontology of community. The mystery of the person lies in the fact that it combines in itself and identifies particularity (individuality), relationality and community (Gr. κοινωνία [koinônia]). A person is an existential relationship. “To be,” according to Hryniewicz, means “to love.” Trinity is a model of diversity, which does not destroy unity but enriches it. To someone could truly be, two conditions have to be satisfied: be oneself and be in a relationship.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 7; 47-63
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Foundations of Personal Mystagogy in Catechesis
    Podstawy mystagogii osobistej w katechezie
    Autorzy:
    Goliszek, Piotr T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2035167.pdf
    Data publikacji:
    2020-02-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    osoba
    personalizm
    relacja
    komunikacja
    wspólnota
    katecheza
    wiara
    wychowanie
    wtajemniczenie
    mistagogia
    tajemnica
    person
    personalism
    relation
    communication
    community
    catechesis
    faith
    education
    initiation
    mystagogy
    mystery
    Opis:
    Mistagogia jest pogłębionym katechetycznym wprowadzeniem w misteria wiary oraz w niepojęte misterium Boga. Wtajemniczenie jest szczególną funkcją, którą realizuje Kościół za pośrednictwem katechezy. Wiąże się ona głównie z sakramentami wtajemniczenia chrześcijańskiego, przy czym katecheza przybliża rozumienie i wychowuje do przyjęcia wszystkich sakramentów, wprowadza w rozumienie i życie Kościoła, wprowadza w liturgię oraz modlitwę, która wspiera proces wtajemniczenia. Wtajemniczenie chrześcijańskie jest wydarzeniem dynamicznym i osobowym, dlatego wymaga również wchodzenia w misterium osobowe, bowiem jest wprowadzeniem w misterium człowieczeństwa, formacją do prawdziwego i przeżywanego bycia człowiekiem. Wprowadzenie wychowanków w misterium osobowe chroni przed instytucjonalno--funkcjonalnym traktowaniem Kościoła, liturgii, sakramentów oraz modlitwy. Mistagogia jest więc wprowadzeniem w głębię kultu Bożego, a także w tajemnicę człowieczeństwa.
    Mystagogy is a profound catechetical introduction into the mysteries of faith and into the incomprehensible mystery of God. Initiation is a special function that the Church performs through catechesis. It is mainly connected with the sacraments of Christian initiation; catechesis facilitates the understanding, and educates to the reception, of all the sacraments, introducing into the understanding and life of the Church, into the liturgy and prayer that supports the process of initiation. Christian initiation is a dynamic and personal event and as such it also requires introduction into the personal mystery. It is an introduction to the mystery of humanity; a formation to the true and profound human life. The introduction of the catechised into the personal mystery protects against the institutional and functional treatment of the Church, liturgy, the sacraments, and prayer. Mystagogy, therefore, is an introduction to the depths of God's worship and to the mystery of humanity.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 11; 19-33
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczne znaczenie osoby i natury w świetle chrystologii Soboru Chalcedońskiego
    Theological significance of person and nature in the light of Christology of the Council of Chalcedon
    Autorzy:
    Calore, Giacomo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1008930.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-02
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    osoba
    natura
    relacja
    capax Dei
    Antiochia
    Aleksandria
    Sobór Chalcedoński
    Sobór Watykański II
    person
    nature
    relation
    school of Antioch
    school of Alexandria
    Second Vatican Council
    Opis:
    Council of Chalcedon is an actual closing point for Christology and a starting point for anthropology. Behind the teachings of the Council of Chalcedon,together with later clarifications added by the Second and the Third Councils of Constantinople, there were centuries of dispute between the School of Alexandria and the School of Antioch about the person and natures of Christ (4th/5th – 7th centuries). Therefore the light shed on the man by patristic Christology concerns understanding of his being a person and his nature. The analysis of the Council’s teachings of faith shows that these two concepts belong to two different areas which means that every man, following the man Jesus, is a person whose dignity is on a different level than his natural features (mind, will, consciousness, etc.) – in other words, it originates from transcendence. Simultaneously, person is a relational reality because it puts a man in a relation with God in which the nature can be improved, the nature whose essence – since it was adopted by Logos – is to be capax Dei, or ability to grow in following Christ.
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2018, 31, 4; 146-165
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies