Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "performative turn" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Kilka uwag o sztuce performance
A Few Comments About the Performance Art
Autorzy:
Dziamski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424411.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
performance
zwrot performatywny
sztuka performance w Polsce
festiwal sztuki performance
performatyka
performative turn
performance art. in Poland
performance art festiwal
performance studies
Opis:
Artykuł nawiązuje do wcześniejszych, pionierskich w Polsce, badań dotyczących recepcji sztuki performance w końcu lat siedemdziesiątych. Ostatnio prowadzone badania i pisane krytyki sztuki, tak jak teksty Łukasza Guzka, cytowane tutaj, dowodzą tego, że sztuka performance zmienia się, rozwija, jest żywym zjawiskiem sztuki współczesnej. Młodzi artyści podejmują wyzwanie jakim jest akcja na żywo, zmieniają formy performance (w relacji do tych z lat siedemdziesiątych). Rozwija się performance studies w nowy paradygmat nauki, nie tylko o kulturze i nie tylko w sztuce, ale całości aktywności człowieka w świecie, co znajduje wyraz w badaniach Eriki Fischer-Lichte która opisała „zwrot performatywny.” W ten sposób poprzez performance sztuka wraca do człowieka, do nowoczesnego humanizmu.
The article refers to earlier, pioneering research on performance in Poland in the late Seventies. Recent research and written art criticism, such as the texts of Łukasz Guzek cited here, prove that performance art is changing, developing, and is a living phenomenon of contemporary art. Young artists take on the challenge of live action, and change performance forms (in relation to those of the Seventies). Performance studies develops into a new paradigm of science, not only about culture and not only in art, but about the whole of human activity in the world, which is reflected in the research of Erika Fischer-Lichte, who described the 'performative turn.' In this way, through performance, art returns to man, to modern humanism.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 21; 9 - 16
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język Performance
Language of Performance Art
Autorzy:
Jasiński, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424695.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
performance
zwrot performatywny
performatyka
język performance
proces twórczy
uczestnictwo
człowieczeństwo
performative turn
performance studies
language of performance art
creative process
participation
humanity
Opis:
Od wielu lat toczy się „niemy” spór o to, czym naprawdę jest performance. Napisałem „niemy,” albowiem z jednej strony ostentacyjnie zadaje się pytanie o performance artystom, godząc się jednocześnie na rozkosznie nieodpowiedzialne definicje, tak szerokie, że w ogóle zatraciły sam przedmiot definiowany, z drugiej zaś trwa – równie milczący – terror i szantaż, który przyzwalając dosłownie na wszystko, ustawia tych, którzy nic z tego nie rozumieją, na marginesie – jako ignorantów w sztuce. W obu zatem wypadkach ów spór prowadzi do jednego: milczenia. Nadszedł czas, by je przerwać. Spróbujmy podejść do kwestii performance z należytą uwagą, to znaczy dokładnie tak, jak do każdego innego rodzaju sztuki. Nie wdając się w jałowy spór o definicję samego przedmiotu sztuki, zastosujmy do opisu zjawiska performance aparat teoretyczny semiologii. W takim ujęciu sztuka to swoisty „język”, który „coś” komunikuje „komuś” w określony sposób. Ten punkt wyjścia pozwala nie tylko poddać analizie formę performance, lecz również jego swoistą „gramatykę” wypowiedzi. Pozwoli to nam na bliższe określenie struktury tej szczególnej formy, a to z kolei umożliwi uczenie jej – tak jak każdego innego rodzaju wypowiedzi artystycznej. Rzecz jasna, opanowanie języka tej wypowiedzi nie gwarantuje, że sam komunikat z jego pomocą sformułowany ma sens i jakąkolwiek wartość – dokładnie tak samo jak opanowanie nut nie powoduje, że od razu rodzi się artysta muzyk. Taki punkt wyjścia naszej refleksji na temat performance niewątpliwie otwiera tę problematykę na klasyczne zagadnienia estetyczne: funkcje poznawcze sztuki, ekspresyjne i impresyjne, wreszcie piękna i narracji w sztuce. Musimy mówić o performance, by uchronić go przed nim samym – bo jest on bez wątpienia wielką szansą dla sztuki. Bo zaprawdę, jeśli i tu powtórzymy hasło anything goes, to droga ta prowadzi donikąd.
For many years there has been a ‘silent’ dispute about what performance really is. I wrote ‘silent,’ because on the one hand the question about performance is obviously asked of artists, while at the same time deliciously irresponsible definitions are agreed, so broad that they have lost sight of the defined object along the way; and on the other, there is - equally silent - terror and blackmail, which literally allows everything, and relegates those who do not understand anything to the margin - as ignorant of art. In both cases, then, this dispute leads to only one thing: silence. The time has come to break this silence. Let us try to approach the issue of performance art with due care – that is, exactly as we would do any other kind of art. Without entering into an idle dispute about the definition of the object of art itself, let us use the theoretical apparatus of semiology to describe the phenomenon of performance: art as a kind of ‘language’ which ‘communicates’ to ‘someone’ in a certain way. This starting point allows us not only to analyse the form of performance, but also its specific ‘grammar’ of expression. This will allow us to define the structure of this particular form more closely, which in turn will enable us to teach it - just like any other type of artistic expression. Of course mastering the language of this form of expression does not guarantee that the message, itself formulated with its help, makes sense or has any value: just as mastering the notes does not mean that one immediately becomes a musician. Such a starting point for our reflection on performance art undoubtedly opens this issue to classic aesthetic concerns: the cognitive functions of art, expression and impressionism, and finally beauty and narrative in art. We need to talk about performance to protect it from itself - because it is undoubtedly a great opportunity for art. Indeed, if we repeat the slogan ‘anything goes’ here, then the road leads nowhere.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2019, 21; 6-7
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka „na żywo” w ujęciu performatycznym. Na kanwie Wydarzenia pt. "Performatyka muzyki. Gdy Mozart był mały…" (z występami małych muzyków)
“Live” music and the performative turn. Based on the Event titled Music Performance. When Mozart was a Child…" (with performances by little musicians)
Autorzy:
Doda-Wyszyńska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/51532363.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
performance
muzyka
wartości
eksperyment społeczny
taktyki
music
values
social experiment
tactics
Opis:
Wydarzenie pt. Performatyka muzyki. Gdy Mozart był mały…, które miało miejsce 18.05.2023 r., to eksperyment bez wyraźnie zarysowanych ram i celów. Główne pytania badawcze związane z tym Wydarzeniem dotyczą określenia specyfiki doświadczenia muzycznego i przełożenia tego doświadczenia na wartości, zwłaszcza wartość pracy. Poza tym zastanawia mnie, czy istnieje powszechna potrzeba (i jaka jest jej skala) zdystansowania się do codzienności, co między innymi umożliwia sztuka. Stąd wynikają kolejne pytania: jak zbadać specyfikę doświadczenia muzyki i przełożyć to doświadczenie na wartości i znaczenie muzyki dla rozwoju osobistego.
The Event, which took place on May 18, 2023, was an experiment without clearly outlined frameworks and goals. The main research questions related to this Event concern determining the specificity of musical experience and translating this experience into values, especially the value of creative work. Moreover, another issue being pondered is whether and on which scale there exists a common need to distance oneself from everyday life (which, among other things, is possible through art). Furthermore, more questions arise on how to examine the specificity of the experience of music and translate this experience into values as well as how to evaluate the importance of music for personal development and culture.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2024, 16, 3; 39-50
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies