Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pastiche" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Po co się pisze pastisze?
What for are written pastiches?
Autorzy:
Michałowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/971284.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
pastisz
genologia
intertekstualność
pastiche
genology
intertextuality
Opis:
Artykuł jest próbą analizy przyczyn i celów pisania pastiszu. Autor zestawia teorię gatunku z własną praktyką pastiszowania. Porównanie definicji ze słowników terminów literackich angielskich, francuskich, rosyjskich i polskich oraz opracowań teoretycznoliterackich pozwala dostrzec zarówno podobieństwa, jak różnice ujęć — także związków gatunku z parodią. Wyprowadzone z tych źródeł uogólnienie pozwala sformułować własną definicję: pastisz jest interpretacją cudzego tekstu, dokonaną bez użycia metajęzyka. Jego cele mogą być różne, zarówno poważne, jak i ludyczne: 1) sposób interpretacji dzieła oryginalnego, 2) demonstracja mistrzowskiego opanowania cudzego stylu, 3) wykorzystanie wygasłej poetyki, 4) sposób przezwyciężenia wpływu innych dzieł na własne, 5) rekonstrukcja cudzego dzieła nie ukończonego lub uszkodzonego, 6) wykorzystanie cudzego stylu do wypracowania własnej poetyki autorskiej. Prócz tego istnieje kilka strategii ujawniania mistyfikacji lub jej utajania, które zostają nazwane strategiami: apokryfu, kontynuacji, hipotezy i rekonstrukcji. Na koniec pastisz zostaje uznany za sprawdzian literackości literatury.
Author tries to explain what are reasons and goals of writing pastiches. He compares theory with his own practice of this form, because moreover writes pastiches himself. First he compares some definitions from English, French, Russian and Polish dictionaries of literary terms and from theoretical treatises (with the theory of parody too). Analysing their similarities and diferences he offers his own definition: pastiche is an interpretation of someone else’s creation, which is made without using metalanguage. Its goals may be serious or amusing: 1) manner of research and interpret of genuine work, 2) manner of proof of mastery of sameone else’s style, 3) to take an advantage of past poetics, 4) to overcome influence of another writer, 5) to reconstruct the genuine work which is not finished by his author or is not complete, 6) to use sameone else’s style for own goal, sometimes contradictory to original work. Except them in this article are presented some strategies to show or conceal the falsification in pastiche. There are strategies of apocryph, of continuation, of hipothesis and of reconstruction. Moreover pastiche can be used as a test of essence of literature.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2014, 57/114 z. 2; 11-24
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Il poeta del pastiche”. Echi gozzaniani in Petrolio di Pier Paolo Pasolini
„Poeta pastiszu”. Echa poezji Guida Gozzana w Petrolio Piera Paola Pasoliniego
Autorzy:
Liszka-Drążkiewicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520877.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Pasolini
Gozzano
pastiche
influenze
pastisz
wpływ
Opis:
Pier Paolo Pasolini in Petrolio cita alcuni versi di Guido Gozzano e in un saggio di Descrizioni di descrizioni lo presenta come “il poeta del pastiche”, sottolineando la sua epicità che lo avvicinerebbe a Dante. Considerando che numerosi riferimenti alla Divina Commedia e la predilezione per il pastiche costituiscono anche elementi basilari di Petrolio, esamino citazioni e allusioni alla poesia gozzaniana ivi presenti per specificarne le caratteristiche e determinarne le funzioni. Cerco inoltre di stabilire fino a che punto Pasolini si ispira a Gozzano e fino a che punto invece lo riscrive modificando in tal modo il significato delle sue poesie.
Pier Paolo Pasolini w powieści Petrolio cytuje wiersze Guida Gozzana. W poświęconym mu eseju (przedrukowanym późnej w zbiorze Descrizioni di descrizioni) ukazuje go jako „poetę pastiszu”, podkreślając jednocześnie epickość jego poezji, która stanowi o jego podobieństwie do Dantego. Biorąc pod uwagę, że częste odniesienia do Boskiej komedii oraz upodobanie do pastiszu stanowią także istotne elementy samego Petrolio, w artykule autorka poddajeanalizie cytaty i aluzje do poezji Gozzana zawarte w tekście Pasoliniego w celu nakreślenia ich charakterystyki oraz ustalenia funkcji. Autorka stara się ponadto ustalić, na ile sam Pasolini inspiruje się twórczością Gozzana, a na ile ją przepisuje , modyfikując tym samym wydźwięk cytatów.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2017, 9, 3; 208-218
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muriel Spark’s Employment of Burlesque: Parody of Detective Fiction in Not to Disturb
Autorzy:
Ertin, Serkan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606034.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
parody
Muriel Spark
detective fiction
pastiche
postmodern novel
Opis:
Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
Parody contributes to the improvement of literary genres since it is the key to various popular subgenres as in the case of the development of detective fiction. Muriel Spark’s Not to Disturb, among the contemporary examples of parody of detective stories, is about a group of sinister servants in a Swiss chateu awaiting impatiently the bloody deaths of their employers, dictating memoirs and even selling the fim rights beforehand. Analysed in terms of its plot structure, characterisation and setting, the novel proves to be a brilliant example of parody of detective stories.
Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
Том не содержит аннотаций на английском языке.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2017, 41, 1
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak rozpoznać pastisz (i odróżnić go od parodii)?
How to recognize pastiche (and distinguish it from parody)?
Autorzy:
Hellich, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579039.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
pastisz
parodia
imitacja
Proust
Masłowska
pastiche
parody
imitation
Opis:
Pastisz może być — i bywał — pojmowany na trzy rozmaite sposoby: jako gatunek, jako odmiana stylizacji oraz jako odrębna kategoria estetyczna. Z różnymi definicjami tego zjawiska wiążą się różne oceny jego walorów artystycznych. Zwracając uwagę na pewne nieścisłości w genologicznych ujęciach pastiszu (reprezentowanych tu głównie przez koncepcję Stanisława Balbusa), opowiadam się za rozpatrywaniem pastiszu na płaszczyźnie estetycznej, nie zaś stylistycznej. Nie wydaje mi się jednak słuszne definiowanie go w opozycji do parodii, co czynią Linda Hutcheon i Ryszard Nycz. Opierając się na analizach prozy Marcela Prousta i Doroty Masłowskiej, przedstawiam tezę, że pastisz i parodia są nie tyle strategiami opozycyjnymi, co raczej pokrewnymi; nierzadko wręcz trudnymi do odróżnienia.
So far, pastiche has been criticized as a sign of unoriginality and epigonism of postmodern artists, marginalized as a niche, elite phenomenon and cherished as the most perfect form of contemporary art. Differences in the perception of pastiche are due to the fact that everyone defines it differently: as a genre, as a kind of stylization or as an aesthetic category. I agree that a pastiche — like a parody — should be considered as a distinct aesthetic strategy. I do not think, however, that pastiche and parody make clear and rigid opposition. Analysis of examples of literature — from Marcel Proust to Dorota Masłowska — prove that these strategies are closely related and usually occur in hand.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2014, 57/114 z. 2; 25-38
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proust, metodą Ollendorffa
Proust, in the Manner of Ollendorff
Autorzy:
Zieliński, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/555609.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Proust
the Ollendorffs
self-study guides
phrase books
conversational method
pastiche
comparative literature
Opis:
The first part of the paper discusses the meandric cooperation between Marcel Proust and the Paris based publisher Paul Ollendorff that lasted over 20 years (1893-1913). Further on, the Western expansion of the Ollendorff family from Rawicz, Poland, is briefly sketched. Another passage con- cerns a Maeterlinck pastiche by Proust (Echo, 1911), seen in the context of Ollendorff’s conversation method of learning languages. The author suggests Proust was using this method to learn English himself. The paper ends with a survey of several mentions of Ollendorff’s method in the twentieth century Polish prose.
Źródło:
Załącznik Kulturoznawczy; 2014, 1; 327-349
2392-2338
Pojawia się w:
Załącznik Kulturoznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od spojrzenia w lustro do zdjęć na Instagramie (Anna Świrszczyńska – Grzegorz Uzdański – Insta Lie)
From a Look in the Mirror (Anna Świrszczyńska – Grzegorz Uzdański – an Insta Lie)
Autorzy:
Telicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364838.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
identity
Anna Świrszczyńska
Instagram
pastiche
Grzegorz Uzdański
visuality
tożsamość
media
pastisz
wizualność
Opis:
W artykule autor przedstawia możliwości interpretacji intermedialnej. Punktem wyjścia jest zestawienie kampanii społecznościowej poświęconej zachowaniom młodych ludzi na portalu Instagram, pastiszu wiersza Anny Świrszczyńskiej autorstwa Grzegorza Uzdańskiego oraz utworu poetyckiego samej Świrszczyńskiej. Krzyżują się tu pytania o różne rodzaje refleksyjności wyzwalane przez odmienne typy twórczości (gatunkowo, historycznie, społecznie) i inne media. Jednym z centralnych zagadnień pozostaje także zmieniająca się rola wizualności oraz związane z nią granice przystawalności doświadczeń. Ahistoryczny porządek lektury, według którego autor prowadzi swoją interpretację, ma związek z określonym założeniem dydaktycznym: obrazy medialne często wyprzedzają lektury „tekstowe”, dlatego mogą warunkować ich rozumienie. Warto zatem badać mechanizmy recepcji obrazów wizualnych i ich zależności ze strukturami literackimi.
In the article “From a look in the mirror to photographs on Instagram,” I investigate the phenomenon of intermedial interpretation. I compare and contrast a social campaign aimed at young people meant to raise awareness of the perils of Instagram, the pastiche of Anna Świrszczyńska’s poem by Grzegorz Uzdański, and Świrszczyńska’s original poem. I ask questions about different types of reflectivity triggered by different media and artworks which differ generically, historically, and socially. The central issue is the changing role of visuality and the differences in experiencing a given medium. My ahistorical interpretation is motivated by a specific didactic assumption: media images often precede “textual” readings and they often condition their understanding. It is therefore worth exploring the mechanisms of reception of visual images and how they relate to literary structures.
Źródło:
Forum Poetyki; 2019, 17; 73-83
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opowiadania Sławomira Siereckiego. Zapomniane ogniwo kryminału retro w dobie PRL
Short stories by Sławomir Sierecki. A forgotten link in retro crime fiction in the era of the People’s Republic of Poland
Autorzy:
Ruszczyńska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231108.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
retro crime fiction
militia novel
intertextualism
pastiche
retrokryminał
powieść milicyjna
intertekstualizm
pastisz
Opis:
Główną tezą artykułu jest próba udowodnienia istnienia zapomnianego ogniwa kryminału retro w dobie PRL na przykładzie opowiadań Sławomira Siereckiego. W tym kontekście autorka interpretuje utwory, które ukazały się pod wspólnym tytułem Jutro przed północą. Znajdujemy w nich intertekstualny dyskurs z twórczością Conan Doyle’a, Arsena Lupina i kryminału amerykańskiego. Sierecki nawiązuje w ich obrębie do trzech odmian powieści detektywistycznej, prezentując kryminalne historie od końca XIX wieku aż po rok 1929. Analizowane opowiadania łączy formuła pastiszowych odniesień do wspomnianych twórców oraz towarzysząca im sceneria Trójmiasta (Gdańska, Sopotu i Gdyni). Historia nie tylko jest tu dekoracją, ale poddana zostaje ideologizacji w ramach prezentacji polityki historycznej, najbardziej widocznej w Szkatułce z Hongkongu. Autorka w swojej interpretacji opowiadań skupia się przede wszystkim na odczytaniu charakteru kryminalnego dyskursu, gdyż jest on głównym wyznacznikiem tej retropowieści i to dzięki niemu można uznać opowiadania Siereckiego za początkowe ogniwo kryminału retro w polskiej literaturze. Nieprzypadkowo ta ucieczka w przeszłość wiąże się z kryzysem powieści milicyjnej w schyłkowym okresie PRL.
The main thesis of the article is an attempt to prove the existence of a forgotten element of retro crime fiction in the era of the People’s Republic of Poland on the example of Sławomir Sierecki’s stories. In this context, the author interprets the works published under the joint title Tomorrow before midnight. We find there an intertextual discourse with the works of Conan Doyle, Arsene Lupin and American crime fiction. Within them, the author refers to three types of detective novels, presenting his criminal stories from the end of 19th century to 1929. What the three stories have in common is the formula of pastiche references to the above-mentioned artists and the accompanying scenery of the Tri-City (Gdańsk, Sopot and Gdynia). History is not only a decoration here, but it is ideologized as part of the presentation of historical politics, most visible in Memory of Hongkong. In her interpretation of the stories, the author focuses primarily on reading the character of the criminal discourse, as it is the main determinant of this retronovel. And thanks to him, Sierecki’s stories can be considered the starting point of retro crime fiction in Polish literature. It is no coincidence that this flight into the past is connected with the crisis of the militia novel in the declining period of the People’s Republic of Poland.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2023, 66, 1; 197-212
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Gamebook” wzbogacony literacką przeszłością – analiza gry paragrafowej „Dziady część V. Dziady, które nie spieprzają” autorstwa Mikołaja Kołyszki
A gamebook enriched with the literary past – an analysis of the paragraph game “Dziady Część V. Dziady, które nie spieprzają” by Mikołaj Kołyszko
Autorzy:
Sowa, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26072530.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
gamebooks
'Dziady'
pastiche
parody
Adam Mickiewicz
immersion
gra paragrafowa
pastisz
parodia
immersja
Opis:
Artykuł porusza zagadnienia ukazujące powiązania postmodernistycznych kategorii pastiszu i parodii w odniesieniu do gier paragrafowych. Pierwsza część tekstu stanowi przekrój najważniejszych kwestii teoretycznych dla późniejszej analizy paragrafówki, zaczynając od przedstawienia jej definicji, najpopularniejszych gatunków, a także podstawowego podziału gier. W związku z problematyką gamebooków zwracam również uwagę na zwiększającą się intermedialność współczesnych utworów, a także znaczenie drugoosobowej narracji. Wspominam również o gatunku gier artystycznych (art games) oraz krótko przytaczam twórczość jednej z ich przedstawicielek – Anny Anthropy. Następnie omawiam postmodernistyczne kategorie pastiszu i parodii wraz z ich znaczeniem w zestawieniu z relacją przeszłość-teraźniejszość. W kontekście parodii wspominam również o podziale Gérarda Genette’a na transtekstualne odniesienia między utworami. Wszystkie wymienione zagadnienia znajdą odniesienie podczas analizy gry paragrafowej stanowiącej „półoficjalną” kontynuację Mickiewiczowskich Dziadów łączących parodystycznie ujętą kulturę ludową ze współczesnymi elementami nowych mediów.
This article addresses issues showing the interconnectedness of the postmodern categories of pastiche and parody in relation to gamebooks. The first part of the text is a cross-section of the most important theoretical issues for the subsequent analysis of the gamebooks, starting with the presentation of their definitions, the most popular genres, and the basic division of such games. In relation to the issue of gamebooks, I also draw attention to the increasing intermediality of the contemporary works, as well as the importance of second-person narration. I also mention the genre of art games and briefly cite the work of one of their representatives, Anna Anthropy. I then discuss the postmodern categories of pastiche and parody and what they mean in relation to the past-present relationship. In the context of parody, I also mention Gérard Genette’s division of transtextual references between works. All the above-mentioned issues will be referred to when analysing the gamebook, which is a ‘semi-official’ continuation of Mickiewicz’s Dziady, combining a parodic take on folk culture with contemporary new media elements.
Źródło:
Replay. The Polish Journal of Game Studies; 2022, 9, 1; 43-57
2391-8551
2449-8394
Pojawia się w:
Replay. The Polish Journal of Game Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika pastiszu – co spodobałoby się Ignacemu Loyoli w Nowych wierszach sławnych poetów Grzegorza Uzdańskiego?
The Pedagogy of Pastiche, or What Ignatius Loyola Would Have Liked in Grzegorz Uzdanski’s “Nowe wiersze sławnych poetów” [“Famous Poets’ New Verses”]
Autorzy:
Telicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494634.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pastisz
metamodernizm
pedagogika ignacjańska
Ignacy Loyola
Grzegorz Uzdański
pastiche
metamodernism
Ignatian pedagogy
Ignatius Loyola
Opis:
CEL NAUKOWY: Artykuł Pedagogika pastiszu - co spodobałoby się Ignacemu Loyoli w „Nowych wierszach sławnych poetów” Grzegorza Uzdańskiego ma na celu podjęcie refleksji nad literacką stylizacją, której funkcja nie jest parodystyczna, lecz krytyczna. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Autor dokonuje analizy współczesnego pastiszu, umieszczonego w teoretycznej ramie metamodernizmu (przeciwstawianego formom postmodernistycznym). Drugim problemem badawczym jest możliwość przeprowadzenia analogii między dociekaniami literaturoznawczymi a ustaleniami pedagogiki ignacjańskiej. W związku z tym analizy i interpretacje prowadzone są hermeneutyczną metodą close-reading (w części interpretacyjnej) oraz metodami komparatystycznymi (w partiach teoretycznych). PROCES WYWODU: Praca została podzielona na pięć części. Po wprowadzeniu następuje część teoretyczna zawierająca opis przemian kulturowych we współczesnym świecie (w tym próbę diagnozy sytuacji po postmodernizmie). Następnie autor dokonuje interpretacji wybranych wierszy Grzegorza Uzdańskiego. Stają się one przyczynkiem do rozważań o poszukiwaniu podmiotowości, tożsamości, rozumienia przeszłości czy sposobów radzenia sobie z kryzysem, które okazują się zaskakująco podobne do metod proponowanych w szkole Ignacego z Loyoli (próba poprowadzenia takiej paraleli znajduje się w czwartej części tekstu). Całość zamykają konkluzje i zarysowanie perspektywy dalszych badań. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Autor pokazuje, w jaki sposób współczesna poezja wprowadza reprezentacje przemian kulturowych zachodzących pod wpływem mediów (na obecnym etapie możliwych do powiązania z metamodernizmem). Znajduje także punkty wspólne między poznawczo-wychowawczymi celami pastiszu a holistycznym nastawieniem duchowości i pedagogiki ignacjańskiej. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Zestawienie – wyłącznie częściowe z powodu braku wspólnej płaszczyzny religijno-duchowej – pokazuje możliwości niemetafizycznej lektury tekstów świeckich, które w „strukturze wrażliwości” przypominają poszukiwania duchowe.
  RESEARCH OBJECTIVE: The article “Pedagogy of Pastiche, or What Ignatius Loyola Would Like in «New Poems of Famous Poets» by Grzegorz Uzdanski” aims at reflecting on literary stylization which function is not parodistic but critical. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The author analyses contemporary pastiche, placed in the theoretical frame of metamodernism (contrasted with postmodern forms). The second research problem is the possibility of making an analogy between literary studies inquiries and the findings of Ignatian pedagogy. Therefore, the analyses and interpretations are carried out by the hermeneutic method of close-reading (in the interpretative parts) and by comparative methods. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The paper is divided into five parts. The introduction is followed by a theoretical part containing a description of cultural transformations in the contemporary world (including an attempt to diagnose the situation after postmodernism). Then the author interprets selected poems by Grzegorz Uzdański. They become a contribution to the considerations on the search for subjectivity, identity, understanding the past or ways of dealing with the crisis, which turn out to be surprisingly similar to the methods proposed in the school of Ignatius of Loyola (an attempt at such a parallel is made in the fourth part of the text). The text ends with conclusions and an outline of perspectives for further research. RESEARCH RESULTS: The author shows how contemporary poetry introduces representations of cultural transformations taking place under the influence of media (possible to be connected with metamodernism). He also finds points of commonality between the cognitive-educational goals of pastiche and the holistic orientation of Ignatian spirituality and pedagogy. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The compilation – only partial due to the lack of a common religious-spiritual plane – shows the possibilities of a non-metaphysical reading of secular texts, which in the “structure of sensitivity” resemble spiritual search.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 51-61
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesne wiersze Cypriana Norwida a konwencja gotycyzmu
Early Poems of Cyprian Norwid Contrary to Gothic Fiction Convention
Autorzy:
Plucińska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807328.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
poezja
gotycyzm
styl romantyczny
pastisz
konwencja
poetry
Gothic fiction
romantic style
pastiche
convention
Opis:
Romantyczni poeci w pierwszym etapie swojej twórczości na ogół wyrażali fascynację gotycyzmem (pojmowanym jako świat przedstawiony dzieła i specyficzna antropologia). Także Cyprian Norwid w swoich juweniliach nawiązywał do estetyki i poetyki gotycyzmu, jednak traktował gotycyzm jako konwencję, sprzyjającą głównie literackiej komunikacji. Tworzył więc wyróżniające się bardzo sprawnym opanowaniem warsztatu poetyckiego sugestywne wiersze w stylu stricte romantycznym, w których epatował obrazami poetyckimi o gotyckiej proweniencji (jest tu często mowa o bezdennych katuszach bohatera w czasie nocy i podczas burzy). Wiersze takie jak Wieczór w pustkach, Noc, Marzenie, Pożegnanie, mimo wykorzystania rekwizytów gotyckich (jak obrazowanie, nastrój, klimat, konstrukcja bohatera), stanowią w istocie pastisz stylu pierwszej fazy romantyzmu. Wczesne liryki Norwida jako swego rodzaju ćwiczenia romantycznego wierszopisania stały się podstawą do wykrystalizowania koncepcji dojrzałej twórczości poetyckiej będącej - w dużej mierze - zaprzeczeniem konwencji gotycko-romantycznej.
Romantic poets generally in the first phase of their work expressed a fascination with Gothic fiction (understood as the world presented in the work and specific anthropology). In his early works Cyprian Norwid also referred to the aesthetics and poetics of Gothic fiction, but treated it as a convention which mainly was building up a literary communication. So he created evocative strictly romantic poems which stand out as his very efficient mastery of poetic workshop, he dazzled there the poetic images of Gothic provenance (often with the stories about the bottomless anguish of a hero during the night and storm). Poems such as Wieczór w pustkach [Evening in voids], Noc [Night], Marzenie [Dream], Pożegnanie [Farewell] despite of using the gothic props (as imagery, mood, climate, character design) are essentially a pastiche of the style of the first phase of Romanticism. Early poetry of Norwid as a kind of romantic writing exercises became the basis to crystallize the concept of mature poetry which is—largely—denial of gothic-romantic convention.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 3; 47-66
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Experiment and “Art Art”. From Uncertainty to Imitation
Eksperyment i „sztuka artystyczna”. Od niepewności do imitacji
Autorzy:
Białkowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366146.pdf
Data publikacji:
2020-12-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
experiment
Art art
experimental novel
experimental art
pastiche
imitation
eksperyment
sztuka artystyczna
powieść eksperymentalna
pastisz
imitacja
sztuka eksperymentalna
Opis:
The article discusses three various stages of artistic experiment. Both a source concept of experiment in artistic practice, developed by Émile Zola in the 19th century under the banner of 'experimental novel', and the neo-avant-garde distinction into Art art and experimental art created by Allan Kaprow in the 1960s, established a close connection of experiment with uncertainty and risk. In this context, the article investigates the extent to which contemporary artists' practices, including those frequently defined as experimental, can be subsumed under the historical meaning of experiment and poses a question whether they might have created another style of art. The problem is analysed in reference to Artur Żmijewski's film, Powtórzenie [Repetition].
Artykuł przedstawia trzy różne odsłony eksperymentu artystycznego. Źródłowa idea eksperymentu w działalności artystycznej, przedstawiona w XIX wieku przez Émila Zolę pod hasłem „powieści eksperymentalnej” a także neoawangardowe rozróżnienie na „sztukę artystyczną” i eksperymentalną dokonane przez Allan Kaprowa w latach 60. XX wieku łączyły ściśle eksperyment z niepewnością i niewiedzą. W tym kontekście w artykule postawione zostaje pytanie, w jakiej mierze praktyki współczesnych artystów, również często określane mianem eksperymentalnych, wpisują się w historyczne rozumienie eksperymentu i czy nie stały się kolejną artystyczną stylistyką. Kwestia ta jest analizowana w odniesieniu do filmu Powtórzenie Artura Żmijewskiego.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2020, 22; 143-155
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hermeneutyka zachwytu
Hermeneutics of admiration
Autorzy:
Dziel, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954120.pdf
Data publikacji:
2021-11-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Martin Heidegger
hermeneutics
self-identifying criticism
fascination
pastiche
Andrzej Stasiuk
autobiographism
experience
hermeneutyka
krytyka identyfikująca się
fascynacja
pastisz
autobiografizm
doświadczenie
Opis:
W artykule omówiono książkę Adriana Glenia Andrzej Stasiuk. Istnienie, która odwołuje się do tradycji hermeneutycznej w badaniach literackich. Perspektywę, z której Gleń analizuje prozę Stasiuka, w dużym stopniu wyznaczają problemy podjęte przez Martina Heideggera, a także postulaty „krytyki identyfikującej się” przedstawiciela szkoły genewskiej Georges’a Pouleta. Praca ukazuje szerszy kontekst zagadnień dotyczących autobiografizmu, polemizując z zaproponowaną przez Glenia interpretacją „bez biograficznych natręctw”. Omówione zostały również trudności metodologiczne związane z uprawianiem krytyki literackiej pod wpływem fascynacji analizowaną twórczością. Autor szczególnie wyeksponował te praktyki literaturoznawcze, które eksplorują kategorię doświadczenia.
This essay discusses Adrian Gleń’s book Andrzej Stasiuk. Istnienie, which refers to the hermeneutical tradition in literary studies. The perspective from which Gleń analyzes Stasiuk’s prose is largely determined by Martin Heidegger’s philosophy, as well as postulates of “self-identifying criticism” by Georges Pulet of the Geneva School. The essay presents a broader context for issues related to autobiographism, polemizing with Gleń’s interpretation “without biographical intrusions”. Additionally, methodological issues related to literary criticism under the influence of fascination with the analyzed works are discussed. The essay focuses on literary studies practices which explore the category of experience.
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 24; 234-251
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The exhibition "Village and Small Town" and the "Borderland Town" in Biłgoraj. Rescuing memory or falsifying the history of an image of a Polish traditional landscape
„Wieś i miasteczko” a „miasteczko kresowe”. Ratowanie pamięci czy falsyfikacja historycznego krajobrazu Polski
Autorzy:
Tejszerska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835694.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
open-air museum
pastiche
architecture
historical Polish landscape
wooden architecture
Biłgoraj
skansen
pastisz
architektura
historyczny krajobraz Polski
architektura drewniana
Opis:
The aim of the article is the presentation and critical assessment of a development called "The town on the trail of cultures" or "Borderland Town" currently created in Biłgoraj. The main subject of the research is a contemporary composition, which is a free interpretation of historical architecture, in many respects far from factual credibility, but aspiring to be a tourist and cultural destination. The idea of building these houses and commercial properties was to replicate the traditional wooden small-town architecture of the region. Alongside them, of great interest to tourists, are replicas or copies of historic public buildings and places of worship, characteristic of the ethnic diversity of the eastern areas of the First and Second Polish Republic. The emerging district was evaluated in the context of the role of architecture in building local and national identity and the danger, from an educational point of view, of falsifying history. The architectural form and urban layout of the project, as well as its ideational premises was analysed. Special attention was paid to the noble objectives that accompanied the creation of the complex, and their convergence with the intentions of the architects who a century ago shaped the forms of the Polish national style. At the same time, the negative consequences of creating a peculiar hybrid of a historicizing but still contemporary composition and a kind of open-air museum, which should be characterized by reliable compliance with the facts, were shown. This type of procedure has led to creating an illusion of an authentic historic settlement, its falsification and popularisation of a distorted image of an historic town. The work was based on in-situ studies as well as analyses of archival illustrations and textual material and research into the authentic, historical architecture of the region, which was to serve as a model for the designed complex.
Celem artykułu jest prezentacja i wieloaspektowa, krytyczna ocena realizowanej obecnie w Biłgoraju inwestycji określanej mianem „miasteczka na szlaku kultur” bądź „miasteczka kresowego”. Przedmiotowe założenie to współczesna kompozycja stanowiąca wolną interpretację zabudowy historycznej, pod wieloma względami daleka od faktograficznej wiarygodności, a pretendująca do roli destynacji turystyczno-kulturowej. Mieszkaniowo-usługowe założenie, nawiązujące zewnętrzną formą do tradycyjnej drewnianej małomiasteczkowej architektury regionu, uzupełniane jest – stanowiącymi atrakcje turystyczne – replikami bądź kopiami historycznych obiektów użyteczności publicznej i kultu, charakterystycznych dla etnicznego bogactwa wschodnich obszarów I i II Rzeczypospolitej. Powstający kompleks oceniono zarówno w kontekście roli architektury w budowaniu tożsamości lokalnej i narodowej, jak i niebezpieczeństwa zafałszowania historii na płaszczyźnie edukacyjnej. Analizie poddano formę architektoniczną, układ urbanistyczny i ideowe przesłanki założenia. Zwrócono uwagę na szczytne cele towarzyszące powstaniu kompleksu i ich zbieżność z zamierzeniami architektów kształtujących przed stu laty formy polskiego stylu narodowego. Jednocześnie wykazano negatywne konsekwencje kształtowania swoistej hybrydy historyzującej, ale współczesnej kompozycji z rodzajem skansenu, który powinna cechować rzetelna zgodność z faktografią. Tego typu zabieg doprowadził do stworzenia iluzji autentycznej zabytkowej osady, falsyfikacji oraz popularyzacji zniekształconego obrazu historycznego miasta. Poza analizą in situ, w pracy wykorzystano archiwalny materiał ilustracyjny i tekstowy oraz wyniki badań autentycznej historycznej zabudowy regionu, która stanowić miała wzorzec projektowanego założenia.
Źródło:
Architectus; 2021, Nr 1 (65); 39-48
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Post)awangardowe style produkcji translatorskiej
Post Avant-Garde Styles of Translational Production
Пост-aвангардные стили переводческого производства
Autorzy:
Brzostowska-Tereszkiewicz, Tamara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487224.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
постмодернистский перевод
„творческий поворот”
поставангард
подделка
дезиллюзия
przekład postmodernistyczny
„zwrot twórczy”
post-awangarda
pastisz
deziluzja
postmodern translation
“creative turn”
post avant-garde
pastiche
disillusion
Opis:
В статье рассматриваются проблемы постмодернистического экспериментального перевода как подделки исторических авангардных стилей литературного творчества. Пост-aвангардные стили переводческого производства, cохраняя относительную автономию на периферии искусства перевода, позволяют выделить главные теоретические проблемы основных направлений современного литературного переводоведения после „творческого поворота”
The analysis of stylistic, compositional, and typographic devices used in postmodernist translational experiments shows that they predominantly rely on repetition and reminiscence of artistic ideas of the historical avant-garde as a source of their innovativeness. This paper examines the creative potential of (post) avant-garde styles of translational production, associated not merely with applying, adapting, and improving the various avant-garde techniques of disillusion but rather with transferring the avant-garde disillusion into the environment of translation with all its norms, conventions, semantics, and pragmatics of interlingual and intercultural communication.
Artykuł podejmuje problemy postmodernistycznego przekładu eksperymentalnego jako pastiszu historycznych awangardowych stylów twórczości. Post-awangardowe style produkcji translatorskiej, sytuując się na peryferiach sztuki przekładu, pozwalają wyeksponować podstawowe problemy teoretyczne głównych nurtów współczesnego przekładoznawstwa literacko-kulturowego spod znaku „zwrotu twórczego”.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2020, 10, 1; 7-28
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies