Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pastiche" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
La literatura nazi en América de Roberto Bolaño: imitatio caricatural y lectura paródica de la crítica literaria
Autorzy:
Rodríguez De Arce, Ignacio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087595.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
Pastiche
satire
parody
transformation
literary criticism
Opis:
El objeto del presente artículo es examinar el uso que Roberto Bolaño hace de la técnica del pastiche o de la imitatio caricatural en La literatura nazi en América (1996). Esta obra nos parece extraordinariamente interesante para abordar el problema siempre vivo de las relaciones, pero también de las respectivas definiciones y categorizaciones, entre metaficción y parodia, y parodia y pastiche. El formato de diccionario literario ficticio de la obra analizada nos permitirá asimismo establecer un vínculo entre la dimensión netamente textual y escritural del ejercicio de la imitatio y un objetivo externo fustigado –la peripecia estética de ciertos artistas, por ejemplo– que proporciona a dicha imitatio un carácter eminentemente satírico. De hecho, el análisis del texto de Bolaño nos permitirá elaborar un discurso que intente reconceptualizar las diferencias entre el elemento lúdico y el elemento satírico que normalmente caracterizan los ejercicios literarios fundados en el principio imitativo. Por último, nos ocuparemos de la dimensión transformativa y no meramente imitativa del texto: el concepto de transformación nos lleva, dentro de una lectura forzosamente genettiana de la obra, a hablar ya no de pastiche sino de parodia. Y de parodia, de lectura paródica de parte de la tradición de la crítica literaria, tendremos necesariamente que hablar para disfrutar de la red de relaciones intertextuales que la obra tan magníficamente presenta.
Źródło:
Itinerarios; 2009, 9; 23-34
1507-7241
Pojawia się w:
Itinerarios
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muriel Spark’s Employment of Burlesque: Parody of Detective Fiction in Not to Disturb
Autorzy:
Ertin, Serkan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606034.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
parody
Muriel Spark
detective fiction
pastiche
postmodern novel
Opis:
Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.
Parody contributes to the improvement of literary genres since it is the key to various popular subgenres as in the case of the development of detective fiction. Muriel Spark’s Not to Disturb, among the contemporary examples of parody of detective stories, is about a group of sinister servants in a Swiss chateu awaiting impatiently the bloody deaths of their employers, dictating memoirs and even selling the fim rights beforehand. Analysed in terms of its plot structure, characterisation and setting, the novel proves to be a brilliant example of parody of detective stories.
Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.
Том не содержит аннотаций на английском языке.
Źródło:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature; 2017, 41, 1
0137-4699
Pojawia się w:
Lublin Studies in Modern Languages and Literature
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak rozpoznać pastisz (i odróżnić go od parodii)?
How to recognize pastiche (and distinguish it from parody)?
Autorzy:
Hellich, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579039.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
pastisz
parodia
imitacja
Proust
Masłowska
pastiche
parody
imitation
Opis:
Pastisz może być — i bywał — pojmowany na trzy rozmaite sposoby: jako gatunek, jako odmiana stylizacji oraz jako odrębna kategoria estetyczna. Z różnymi definicjami tego zjawiska wiążą się różne oceny jego walorów artystycznych. Zwracając uwagę na pewne nieścisłości w genologicznych ujęciach pastiszu (reprezentowanych tu głównie przez koncepcję Stanisława Balbusa), opowiadam się za rozpatrywaniem pastiszu na płaszczyźnie estetycznej, nie zaś stylistycznej. Nie wydaje mi się jednak słuszne definiowanie go w opozycji do parodii, co czynią Linda Hutcheon i Ryszard Nycz. Opierając się na analizach prozy Marcela Prousta i Doroty Masłowskiej, przedstawiam tezę, że pastisz i parodia są nie tyle strategiami opozycyjnymi, co raczej pokrewnymi; nierzadko wręcz trudnymi do odróżnienia.
So far, pastiche has been criticized as a sign of unoriginality and epigonism of postmodern artists, marginalized as a niche, elite phenomenon and cherished as the most perfect form of contemporary art. Differences in the perception of pastiche are due to the fact that everyone defines it differently: as a genre, as a kind of stylization or as an aesthetic category. I agree that a pastiche — like a parody — should be considered as a distinct aesthetic strategy. I do not think, however, that pastiche and parody make clear and rigid opposition. Analysis of examples of literature — from Marcel Proust to Dorota Masłowska — prove that these strategies are closely related and usually occur in hand.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2014, 57/114 z. 2; 25-38
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Gamebook” wzbogacony literacką przeszłością – analiza gry paragrafowej „Dziady część V. Dziady, które nie spieprzają” autorstwa Mikołaja Kołyszki
A gamebook enriched with the literary past – an analysis of the paragraph game “Dziady Część V. Dziady, które nie spieprzają” by Mikołaj Kołyszko
Autorzy:
Sowa, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26072530.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
gamebooks
'Dziady'
pastiche
parody
Adam Mickiewicz
immersion
gra paragrafowa
pastisz
parodia
immersja
Opis:
Artykuł porusza zagadnienia ukazujące powiązania postmodernistycznych kategorii pastiszu i parodii w odniesieniu do gier paragrafowych. Pierwsza część tekstu stanowi przekrój najważniejszych kwestii teoretycznych dla późniejszej analizy paragrafówki, zaczynając od przedstawienia jej definicji, najpopularniejszych gatunków, a także podstawowego podziału gier. W związku z problematyką gamebooków zwracam również uwagę na zwiększającą się intermedialność współczesnych utworów, a także znaczenie drugoosobowej narracji. Wspominam również o gatunku gier artystycznych (art games) oraz krótko przytaczam twórczość jednej z ich przedstawicielek – Anny Anthropy. Następnie omawiam postmodernistyczne kategorie pastiszu i parodii wraz z ich znaczeniem w zestawieniu z relacją przeszłość-teraźniejszość. W kontekście parodii wspominam również o podziale Gérarda Genette’a na transtekstualne odniesienia między utworami. Wszystkie wymienione zagadnienia znajdą odniesienie podczas analizy gry paragrafowej stanowiącej „półoficjalną” kontynuację Mickiewiczowskich Dziadów łączących parodystycznie ujętą kulturę ludową ze współczesnymi elementami nowych mediów.
This article addresses issues showing the interconnectedness of the postmodern categories of pastiche and parody in relation to gamebooks. The first part of the text is a cross-section of the most important theoretical issues for the subsequent analysis of the gamebooks, starting with the presentation of their definitions, the most popular genres, and the basic division of such games. In relation to the issue of gamebooks, I also draw attention to the increasing intermediality of the contemporary works, as well as the importance of second-person narration. I also mention the genre of art games and briefly cite the work of one of their representatives, Anna Anthropy. I then discuss the postmodern categories of pastiche and parody and what they mean in relation to the past-present relationship. In the context of parody, I also mention Gérard Genette’s division of transtextual references between works. All the above-mentioned issues will be referred to when analysing the gamebook, which is a ‘semi-official’ continuation of Mickiewicz’s Dziady, combining a parodic take on folk culture with contemporary new media elements.
Źródło:
Replay. The Polish Journal of Game Studies; 2022, 9, 1; 43-57
2391-8551
2449-8394
Pojawia się w:
Replay. The Polish Journal of Game Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies