Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "paraphrase" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Morfonologia w diagnozie i terapii logopedycznej
    Morphonology in Speech Therapy and Diagnosis
    Autorzy:
    Maciejewska, Alina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27314596.pdf
    Data publikacji:
    2024-02-01
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Logopedyczne
    Tematy:
    morfonologia
    morfologia
    alternacje
    parafraza
    morphonology
    morphology
    alternations
    paraphrase
    Opis:
    Problematyka morfonologii stosunkowo rzadko jest podejmowana w badaniach logopedycznych i omawiana w metodyce postępowania logopedycznego. Autorka zwraca uwagę na potrzebę uwzględniania zagadnień z obszaru tej subdyscypliny językoznawczej, która usytuowana jest między fonetyką, fonologią i morfologią, w praktyce logopedycznej. Morfonologię najczęściej utożsamia się z alternacjami i wydaje się, że jest trudna do opanowania. Zjawisko wymiany samogłosek i spółgłosek jest częste we współczesnej polszczyźnie, ale dla osób uczących się języka polskiego stanowi spore wyzwanie. Zrozumienie zjawisk morfonologicznych wymaga świadomości językowej, która pozwala na rozpoznawanie elementów budowy wyrazu, jego przynależności do określonej kategorii gramatycznej, identyfikowania funkcji form wyrazowych w jednostkach składniowych. Wymaga też rozpoznawania tożsamości semantycznej jednostek fonemicznie podobnych i rozumienia konstrukcji słowotwórczych. Dotychczasowe wyniki badań wskazują, że trudności morfologiczne i morfonologiczne wymagają ćwiczeń nawet w naturalnym rozwoju mowy dziecka. W przypadku różnych zaburzeń mowy, dysleksji, bilingwizmu itp. opanowanie ich jest z reguły ogromnym problemem i powoduje trudności w budowaniu struktury leksykalnej i gramatycznej. Z tego powodu sprawność morfonologiczna wymaga specjalnej troski logopedów w programowaniu języka.
    Relatively rarely, either research or procedures of speech therapy address and discuss morphonology. The author accentuates the necessity to consider this commonly affiliated with alternations, deeply-set in phonetics, phonology and morphology, sub-discipline of linguistics. The phenomenon of vowel and consonant alternation is quite frequent in contemporary Polish and is challenging to learners of the language. Hence to recognise words structure elements, grammatical category they belong to and their forms functions in syntactic units requires linguistic awareness which in turn allows for understanding of this morphological phenomena. Moreover, the ability to pinpoint the semantic identity of phonemically similar units, the structure and meaning of word-forming constructions is essential. Previous research results indicate that morphological and morphonological difficulties require exercise even in the natural development of a child’s speech. In the case of various speech disorders, dyslexia, bilingualism, etc., mastering them is usually a huge problem and causes difficulties in building lexical and grammatical structure. For this reason, morphonological proficiency requires special attention from speech therapists in language programming.
    Źródło:
    Logopedia; 2023, 52, 2; 37-46
    0459-6935
    Pojawia się w:
    Logopedia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Impresa: Calando poggiando”, „Krótkość żywota” i „Na toż” Daniela Naborowskiego jako parafrazy tetrastychów Pierre’a Matthieu i Claude’a Guicharda
    “Impresa: Calando poggiando”, “The Brevity of Life” and “On this” by Daniel Naborowski as Paraphrases of Quatrains by Pierre Matthieu and Claude Guichard
    Autorzy:
    Bielak, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013946.pdf
    Data publikacji:
    2019-07-04
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    Daniel Naborowski
    Fontainebleau
    tetrastych
    przekład
    parafraza
    quatrain
    transaltion
    paraphrase
    Opis:
    Journeys of Daniel Naborowski to France (between 1605−1608), except for the tour of diplomatic duty on behalf of Janusz Radziwiłł, were also an occasion for coming into contact with poets from the court of Henry IV. One of the popular literary movements of that time was moral poetry also called moral tetrastichs (established by Guy de Pibrac). Among the members of this current were Pierre Matthieu and Claude Guichard, aulic poets and historians. The aim of this article is to show resemblances and parallels between writings of the above mentioned poets and poems by Daniel Naborowski (Impresa: Calando poggiando, The Brevity of Life) and pieces ascribed to him (On this, Secular Alternation).
    Źródło:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2019, 9(12) cz.2; 13-28
    2084-6045
    2658-2503
    Pojawia się w:
    Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    From translation to imitation
    Od tłumaczenia do naśladowania
    Autorzy:
    Jackson, Richard
    Tokarz, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/486950.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    translation
    imitation
    poetry
    paraphrase
    adaptation
    tłumaczenie
    imitacja
    poezja
    parafraza
    adaptacja
    Opis:
    Translation is not only an important way to learn the art of poetry, but also provides a way to understand other cultures. However, it is mostly misunderstood: some would desire a literal translation even if the spirit of the text is lost, others a loose version even if the meaning is lost. Everything we write is already a translation in that is made of words as opposed to the original experience, and every translation is then necessarily an interpretation. Literary translation involves trying to recreate the experience of the original, and this can be done in ways ranging from actual translation to imitation.
    Źródło:
    Przekłady Literatur Słowiańskich; 2015, 6, 1; 13-27
    1899-9417
    2353-9763
    Pojawia się w:
    Przekłady Literatur Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ioel Propheta Szymona Szymonowica jako przykład renesansowej parafrazy biblijnej
    Szymon Szymonowics Ioel Propheta as an Example of the Renaissance Biblical Paraphrase
    Autorzy:
    Budzisz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1954401.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Renesans
    Szymonowic
    parafraza
    prorok Joel
    the Renaissance
    paraphrase
    Prophet Joel
    Opis:
    Szymon Szymonowic's Ioel Propheta, dedicated to Pope Clement VIII, is the second example, aside to Jan Dantyszek's Ionas Propheta, of the Polish-Latin Biblical poetry in the sixteenth century, a poetry that imitated the prophetic books of the Old Testament. The poetic paraphrases of the biblical books in the Renaissance are a particular and frequent type of writing, although the Renaissance literary theory was rather not occupied with this phenomenon and the majority of authors of poetical theories keep silent about paraphrase. The paper quotes in short what the ancient (Quintilian and Cicero) and Renaissance (Erasmus of Rotterdam and Nicodemus Frischlin) authors said as regards the essence and function of paraphrase. These authors emphasize the emulative character of literary paraphrases, and aemulatio is one of the basic (apart to imitatio) principles of poetic writing, those that were binding in the Renaissance. Quintilian quotes two very general ways of paraphrasing: breviare, that is summary, abbreviation of the original text, and exornare – ornament (which most often is also a development of the text under paraphrase). Giving a new literary form to the well-known biblical themes, one may be free in selecting proportions, skillfully laying emotional stresses and thus making use of paraphrase for an appropriate goal. Prophecy as a literary genre has been found to be similar to speech, in particular to genus deliberativum, the essence of the oratory style being, according to Quintilian and Cicero, amplification and ornamentation. One can see therefore, that amplification is a characteristic feature of both speech and paraphrase. Our analysis of Szymonowic's work shows that the poet extended the theme from the Bible through his amplification in the stylistic layer. In the work Ioel Propheta by Szymonowic the amplification serves to characterize a figure, and expresses various feelings. Above all, it has been used to demonstrate the author's workshop skill, and thereby to evoke the reader's admiration for his talent and erudition. The evident particular amplification of some parts of Joel's prophecy can make us assume that it was caused by a definite goal, for which Szymonowic made his paraphrase. This goal was to direct Pope Clement VIII's attention to danger that threatened Christian Europe on the part of the Turkish empire. This is not, however, a kind of persistent anti-Turkish propaganda. For sure, Szymonowic's work, especially his dedication of the initial part, is also a panegyric to honour Pope Clement VIII. Thus, apart from imitative and emulative effort, one may stress in Szymonowic his skilful use of paraphrase to broaden the interpretative range of a work.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 3; 65-82
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brzozowski i Żuławski – dwa poetyckie spojrzenia na Księgę Hioba
    Brzozowski and Żuławski – Two Poetic Perspectives on the Book Of Job
    Autorzy:
    Nowak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1892153.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Karol Brzozowski
    Jerzy Żuławski
    Księga Hioba
    parafraza
    translatoryka biblijna
    Book of Job
    paraphrase
    Bible translation
    Opis:
    This paper discusses parallel fragments of the two poetic paraphrases of the biblical Book of Job by Karol Brzozowski and Jerzy Żuławski. The analysis leads to the conclusion that the main idea of Job’s argument is handled in a very loyal and faithful manner by both translators. However, both translations differ in obvious ways. Both poets are looking for their own mode of expression – without rejecting the language of the denominational traditions they represent. As a Protestant, Brzozowski stays close to the Radziwiłł Bible, while Żuławski makes references to the Catholic Bible by Wujek. The translations differ considerably in terms of stylistic solutions adopted by the two translators. While Brzozowski attempts to make the text more poetic, universal and up-to-date, Żuławski resorts to archaisation. Both translators introduce substandard lexical items into their texts, which is owing to their own poetic interests.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 6; 165-186
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Aby głównie utrzymać całość pojęć” – o tłumaczeniach Byrona przez Norwida
    “To render general ideas as whole” – or on Norwid’s translations of Lord Byron
    Autorzy:
    Brajerska-Mazur, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16729669.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Norwid
    Byron
    parafraza
    przekład
    dawne i współczesne teorie przekładu
    translation
    ancient and modern theories of translation
    paraphrase
    Opis:
    Although living in the period of transition in approach to translation and in spite of being a forerunner of modern Polish poetic diction, Norwid’s translation theory and practice were neither new nor precursory. He paraphrased and domesticated Byron’s texts, allowing for their reductions or/and additions to them. For him the most important thing was to render general ideas of the translated texts.
    Źródło:
    Studia Norwidiana; 2015, 33; 131-145
    0860-0562
    Pojawia się w:
    Studia Norwidiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrystianizacja wątków antycznych w Historyi wojny między Pompejuszem i Julijuszem (w świetle techniki pisarskiej o. Tomasza Nargielewicza op)
    The christianisation of ancient motifs in Historyja wojny między Pompejuszem i Julijuszem (in the light of father Tomasz Nargielewicz’s writing strategies)
    Autorzy:
    Gacka, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2048510.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-27
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Lucan
    Tomasz Nargielewicz
    Latin literature
    Polish literature
    the baroque
    paraphrase
    Lukan
    literatura łacińska
    literatura polska
    barok
    parafraza
    Opis:
    This article is divided into two parts. The first – historical and literary – part offers information about a baroque Dominican writer, Tomasz Nargielewicz (d. 1700), and about a Latin writer, Lucan, whose epic poem Pharsalia was translated into Polish prose by Nargielewicz, who entitled it Historyja wojny między Pompejuszem i Julijuszem (The History of the War between Pompey and Julius). His work is not a faithful translation, but a strong paraphrase, as Nargielewicz omits, elaborates, and rearranges many fragments of the original poem. Due to the fact that he was a Dominican, Nargielewicz added Christian elements to the text. Furthermore, this part of the article will also address the question of whether in his work Nargielewicz made use of the translations of Lucan’s poem by two other baroque poets, John Alan Bardziński and Adalbertus Stanislaus Chrościński. The second – analytical and editorial – part of the article presents excerpts from Nargielewicz’s work, which has never been transcribed before, such as the one that describes Cato the Younger and fragments containing speeches. The speakers who deliver them are: Vulteius (the captain of a Roman ship), Cato (in the temple of Ammon), Achoreus (at a feast at the court of Ptolemy Dionysus), and Cleopatra (at the time of death). The article also presents the final part of the text, where the Christian flavour is most evident.
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2021, 76; 335-363
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zdania psychologiczne na tle reizmu u Tadeusza Kotarbińskiego
    Psychological Sentences and Reism in Tadeusz Kotarbiński
    Autorzy:
    Maciaszek, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2097318.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    analiza parataktyczna
    intencjonalność
    intensjonalność
    monizm
    parafraza
    redukcjonizm
    reizm
    zdanie psychologiczne
    intensionality
    intentionality
    monism
    paraphrase
    paratactic analysis
    psychological sentence
    reductionism
    reism
    Opis:
    Analiza zdań psychologicznych stanowi jeden z najważniejszych elementów programu semantycznego zainicjowanego przez Tadeusza Kotarbińskiego, zwanego reizmem w wersji semantycznej. Celem tego programu było wyeliminowanie z języka wyrażeń oraz struktur gramatycznych, które reifikowały relacje, własności, zdarzenia oraz zawartości aktów psychicznych. Aby wyeliminować zawartości aktów psychicznych Kotarbiński zaproponował oryginalną analizę wypowiedzeń zdań psychologicznych parafrazowanych w postaci par wypowiedzeń, eliminując tym samym konieczność wprowadzania wszelkich bytów mentalnych lub intencjonalnych. W artykule przedstawiam krótko rozwiązania problemu zdań psychologicznych autorstwa Fregego i Russella, następnie wskazuję na filozoficzne inspiracje reizmu Kotarbińskiego. Analiza zdań psychologicznych przedstawiona przez Kotarbińskiego nie tylko rozwiązuje problem braku zastępowalności ekstensjonalnej, ale doprecyzowuje również jego poglądy reistyczne. Na koniec dokonuję krótkiego porównania analizy Kotarbińskiego z analogicznym rozwiązaniem autorstwa Donalda Davidsona, znanym jako analiza parataktyczna, które było rezultatem innych założeń filozoficznych, w szczególności zaś odmiennej od Kotarbińskiego wersji monizmu oraz innego podejścia do problemu prawdy.
    Kotarbinski’s analysis of psychological sentences constitutes one of the main elements of his scientific programme known as reism in a semantic version. The program aimed to eliminate all expressions and grammatical forms that reify relations, properties, events and contents of mental acts from natural language. In order to eliminate the contents of mental acts and alleged intentional objects from semantics and ontology, Kotarbiński invented an original paraphrase of utterances of psychological sentences reducing them to pairs of logically independent utterances. In this paper, I briefly present Frege’s and Russell’s solutions of the problem of intentional contexts comprising psychological sentences; I  also indicate the philosophical inspirations of Kotarbiński’s reism. The analysis of psychological sentences proposed by Kotarbiński not only solves the semantic problem of the lack of extensional substitutivity in psychological sentences, but also sheds additional light on his reistic ontology. In the end, I briefly compare Kotarbiński’s solution of psychological sentences with Donald Davidson’s apparently similar paratactic analysis and indicate that the differences between the two are the consequence of different versions of monism and different approaches to the problem of truth.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2022, 70, 2; 181-205
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza porównawcza derywatów francuskich i polskich jako test uniwersalności techniki słowotwórczej
    Autorzy:
    Fijałkowska, Wanda -
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607760.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    word-formation
    prefix
    exchange of prefixes
    motivation
    paraphrase
    construction de mots
    préfixe
    échange de préfixes
    słowotwórstwo
    prefiks
    wymiana prefiksów
    motywacja
    parafraza
    Opis:
    The word-formation technique to be tested is the derivation of verbs by exchange of prefixes, discovered and defined in 2006 by Joanna Stankiewicz, developed in 2006 and 2009 by Michał Wiśnicki for Polish, and in 2010 by Wanda Fijałkowska for French. In each language different prefixal pairs are used. The semantic motivation becomes obvious if we resort to w rd-formation paraphrases (as defined by Jadwiga Puzynina). A correctly formulated paraphrase of a derived word has to contain on the surface the original prefix – that of the base. This kind of paraphrases is not employed by French morphologists, but is applicable to studies on the French language. Logically, the activity named by the derived verb cannot occur before the activity named by its base is terminated: we cannot unscrew something that is not screwed, or extend a building that is not built yet. Otherwise, we cannot explain that the prefixes in such verbs as débrigader, recharger, surgeler, odrysować, oddzwonić, nabroić are unique and not simply added one to another. In spite of the differences between Polish and French accomplished verbs, common and productive patterns appear – for example, in both languages annulative, transformative, directional and effective verbs are created. The analyses that we have carried out are the first step towards proving the universality of this word-formation technique.
    Technika słowotwórcza, którą zbadano, to derywacja czasowników, dokonująca się przez wymianę prefiksów. Została ona odkryta i zdefiniowana w 2006 roku przez Joannę Stankiewicz, jej teoria została rozwinięta w 2006 i 2009 roku przez Michała Wiśnickiego dla języka polskiego oraz w 2010 roku przez Wandę Fijałkowską dla języka francuskiego. W obu językach używane są różne pary przedrostków. Motywacja semantyczna drugich członów tych par werbalnych staje się oczywista, jeśli posłużymy się parafrazą słowotwórczą (wg definicji Jadwigi Puzyniny). Poprawnie sformułowana parafraza derywatu powinna zawierać prefiks podstawy. Ten rodzaj parafraz nie bywa stosowany przez morfologów badających język francuski, lecz może znaleźć zastosowanie w studiach nad tym językiem. Z punktu widzenia logicznego czynność określona czasownikiem pochodnym nie może wydarzyć się wcześniej, niż zakończy się czynność wyrażona czasownikiem bazowym: nie można odkręcić czegoś, co nie jest przykręcone, ani rozbudować budynku, który nie został jeszcze zbudowany. W przeciwnym razie nie można wytłumaczyć, że przedrostki w takich czasownikach, jak: débrigader, recharger, surgeler, odrysować, oddzwonić, nabroić są specyficzne, i nie zostały po prostu dodane do podstaw bezprefiksalnych. Pomimo różnic między polskimi i francuskimi czasownikami dokonanymi pojawiają się wspólne dla nich produktywne wzorce, np. tworzone są derywaty anulatywne, transformatywne, kierunkowe i efektywne. Przeprowadzone analizy stanowią pierwszy krok w stronę dowodu, że opisywana technika słowotwórcza jest uniwersalna.
    La technique de construction de mots que nous nous proposons d’étudier est une dérivation de verbes qui se fait par échange de préfixes. Elle fut découverte et décrite en 2006 par Joanna Stankiewicz, sa théorie fut développée en 2009 par Michał Wiśnicki pour le polonais et en 2010 par Wanda Fijałkowska pour le français. Les deux langues utilisent différentes paires de préfixes, p.ex. en français – embrigader – débrigader, décharger – recharger, congeler – surgeler, exploser - imploser et en polonais – narysować – odrysować, ugotować – nagotować, zadzwonić – oddzwonić, zbudować – dobudować, zbroić – nabroić. La motivation sémantique des verbes cités comme seconds dans chaque paire devient évidente si nous nous servons de la paraphrase (selon la définition de Jadwiga Puzynina). La paraphrase correcte d’un dérivé doit contenir la base avec son préfixe. Ce type de paraphrase n’est pas utilisé par les chercheurs qui étudient le français ; or, elle peut très bien servir à décrire la dérivation dans cette langue. Du point de vue logique, l’action décrite par le verbe dérivé ne peut avoir lieu avant celle qu’exprime le verbe de base : on ne peut odkręcić (dévisser) qch. qui n’est pas przykręcone (vissé), ni rozbudować (étendre) un bâtiment qui n’a pas encore été zbudowany (construit). Sinon, on ne pourrait expliquer pourquoi les préfixes des verbes comme débrigader, recharger, surgeler, odrysować, oddzwonić, nabroić sont spécifiques et ne furent pas simplement ajoutés aux verbes non munis d’un autre préfixe. Parmi les verbes accomplis polonais et français, on trouve des modèles productifs qui leur sont communs, p.ex. les deux langues forment des dérivés annulatifs (skręcić – rozkręcić, emballer – déballer), transformatifs (zbudować – przebudować, encoder – transcoder), de changement de direction (dobudować – nadbudować, exploser – imploser) et effectifs (umyć – domyć, congeler – surgeler). Les analyses menées ici constituent un premier pas pour prouver que cette technique de construction de mots a un caractère universel.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2018, 36, 1
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Z „Ojcze nasz” przez wieki poezji rosyjskiej
    With ‘Our Father’ through the centuries of Russian poetry
    Autorzy:
    Prus, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/968549.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    ‘Our Father’
    poetical prayer
    paraphrase
    modifications of structural elements
    enrichment of imagery
    modlitwa poetycka
    parafraza
    modyfikacje elementów strukturalnych
    rozszerzanie obrazów
    "Ojcze nasz"
    Opis:
    Podstawowa modlitwa chrześcijan – "Ojcze nasz" – ze względu na intencje teologiczne i bytowe była często parafrazowana w poezji rosyjskiej. Już twórcy klasycyzmu (A. Sumarokow, P. Goleniszczew-Kutuzow) w miarę wiernie oddają jej zawartość, zachowują prostotę i bezpośredniość przekazu. W okresie romantyzmu Oratio Dominica w parafrazach wzbogaca się o elementy emocjonalne (A. Puszkin), przekazuje podniosłość uczuć religijnych (A. Fet), otrzymuje doksologię (D. Oznobiszyn), znacznie rozszerza objętość tekstową (W. Küchelbecker), wyraźnie odbiega od zawartości obrazowej autentyku (J. Połonski). Twórcy modernizmu interpretują modlitwę, eksponują jej poszczególne prośby (K. Fofanow, O. Czumina), znacznie zmieniają jej kształt poetycki i objętość tekstową (A. Korynfski). Autorzy najmłodsi bardzo swobodnie traktują jej zawartość, czynią z kultowej modlitwy błaganie indywidualne.
    Christians’ main prayer, ‘Our Father,’ has often been paraphrased in Russian poetry because of its theological and existential intentions. As early as in the Classicism such writers as Sumarokov or Golenishchev-Kutuzov reproduce its content quite faithfully, preserving the simplicity and directness of the text. In the Romanticism, “Oratio Dominica” is in its paraphrases enriched by emotional elements (Pushkin), presents elevated religious feelings (Fet), contains an added doxology (Oznobishin), significantly increases in length (Küchelbecker) and begins to deviate from the original imagery (Polonsky). Modernist writers tend to interpret the poetical prayer, they underscore particular requests in it (Fofanov, Chumina) or considerably change its poetical structure and length of the text (Korinfsky). The youngest authors represent an unconstrained attitude to the content of the prayer and transform it into an individual entreaty.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2015, 08; 163-170
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieznany siedemnastowieczny polski przekład „Deconstantia” Justusa Lipsjusza. Rekonesans
    An Unknown 17th Century Polish Translation of De Constantia by Justus Lipsius – a Preliminary Analysis
    Autorzy:
    Dąbkowska-Kujko, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1902465.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Justus Lipsjusz
    Andrzej Kryszpin-Kirszensztein
    przekład
    parafraza
    streszczenie
    omówienie
    kontaminacja
    oryginał łaciński
    pierwowzór
    dialog
    cytat
    Justus Lipsius
    translation
    paraphrase
    summary
    description
    contamination
    the Latin original
    source text
    dialogue
    quotation
    Opis:
    This paper is devoted to the Polish translation of the 16th-century work by Justus Lipsius, entitled De Constantia. The translation was made by the Voivod of Vitebsk Andrzej Kazimierz Kryszpin-Kirszensztein in 1698. When studying Kryszpin's documents in the 18th century, Gedeon Jeleński found a manuscript entitled Stateczność umysłu albo Nauka polityczna o statecznej cierpliwości podczas złych czasów [Constancy of the mind or a political lesson in balanced patience during unfavourable times]. As there were no other hints or indications concerning the authorship of the text, it was credited to Kryszpin. Thus, mistakenly recognized as the original, the work was published by Franciszek Bohomolec in 1769. The author of the paper analyses the principles that Kirsztensztein adopted in the introduction to the manuscript, where he presented how difficult it was to write the text and where he argued that writing it was possible owing to his vast expertise in Antique literature. The techniques that Kryszpin used to keep under cover the relationship between his work and its Latin source are discussed, as are the strategies of how Kryszpin deluded the reader into thinking that his thought was original. The paper ends with an appendix containing Kryszpin's foreword to the reader. This text unveils Kryszpin's clear intention to have the text published. The paper also discusses a selection of remarks on Kryszpin's attitude towards the source text. The preliminary analysis ventured by the author seems to indicate that Kryszpin-Kirszensztein's work is a paraphrase, a vast summary, and a descriptive analysis of Lispius's work and that the two works stay in a relatively loose aesthetic and compositional connection. The closest bond between the two texts obtains on the level of main ideas and thoughts.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 1; 9-17
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trzy wiersze tworzące nieoczywistą serię – edukacja jako perspektywa (nie)obcości (o jednej lekcji akademickiej w klasie patronackiej)
    Three poems making a not obvious row – education as a perspective of (un)foreignness (about one academic lesson in a patronage class)
    Autorzy:
    Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1075438.pdf
    Data publikacji:
    2021-05-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    row of lectures;
    (un)foreignness;
    pogrom (lynch) of Jews in Poland;
    pogrom in Kielce;
    poem’s scheme;
    literary and culture allusion;
    paraphrase
    seria lekturowa;
    (nie)obcość;
    pogromy Żydów w Polsce;
    pogrom kielecki;
    schemat wiersza;
    aluzja literacka i kulturowa;
    parafraza
    Opis:
    W powstałej po kryzysie uchodźczym perspektywie - koniecznej edukacyjnie - społecznej (nie)obcości przywołuję ideę i przebieg przeprowadzonej w II Liceum Ogólnokształcącym w Chojnicach lekcji akademickiej. Na szerszym tle pogromów (i przemocy społecznej) i w węższym kontekście pogromu kieleckiego porównano podczas tej lekcji trzy wiersze: Pieśń o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego [anonim, k. w. XV], należącą do szkolnego kanonu tekstów poetyckich średniowiecza; Pieśń o zabiciu „Nurta Nowego”[„Arkusz” 1996, nr 11] – współczesny żart literacki i środowiskowy, oparty na parafrazie tekstu kanonicznego; Juliana Kornhausera Wiersz o zabiciu doktora Kahane [z cyklu Żydowska piosenka, z tomu Kamyk i cień, 1996] – odnoszący się bezpośrednio tematycznie do pogromu kieleckiego (4 lipca 1946) i będący aluzją literacką do pieśni średniowiecznej. Ramą kompozycyjną tekstu uczyniłam wiersze empatyczne Anny Szumańskiej z 28 lipca 1946 roku (bezpośrednia reakcja na pogrom kielecki) oraz współczesny, „interwencyjny” wiersz Piotra Mitznera pt. Obraz (z tomu Siostra, 2019).
    In a perspective resulted after a refugee crisis – necessary in education – social (un)foreignness, I summon an idea and a course of a academic lesson carried out in II secondary school in Chojnice. On a wider background pogroms (and social violence) and in a narrower context of pogrom in Kielce a three poems were compared during this lesson: Pieśń o zabiciu Andrzeja Tęczyńskiego [anonymous, end of 15th century], which belongs to school canon of medieval poems; Pieśń o zabiciu „Nurta Nowego”[„Arkusz” 1996, nr 11] – current literary and environmental joke which is based on a paraphrase on a canonical text; Julian Kornhauser’s Wiersz o zabiciu doktora Kahane [from the cycle Żydowska piosenka, from the book of poetry Kamyk i cień, 1996] – directly referring to the pogrom in Kielce (4th July, 1946) and being a literary allusion to medieval song. I made the Anna Szumańska’s emphatic  poems from 28th July, 1946 (a direct reaction for the pogrom in Kielce) and a current “interventional” poem by Piotr Mitzner entitled Obraz (from the book of poetry Siostra, 2019) the compositional frame of my article.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2021, 13; 187-198
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies