Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Madziar, Władysław" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Not Imposing but Proposing
    Nie narzucać, lecz proponować
    Autorzy:
    Madziar, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480484.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Church
    Divine Word Missionaries (SVD)
    religious despotism
    proposition of faith
    evangelization
    Christian mission
    Pope Francis
    Kościół
    Zgromadzenie Słowa Bożego (SVD)
    religijny despotyzm
    propozycja wiary
    ewangelizacja
    misja chrześcijańska
    papież Franciszek
    Opis:
    The author claims that faith cannot be conveyed by the power of authority. Even the most sacred truth cannot be imposed on a human; a human has been given a demanding gift of freedom by God. Only a testimony of Christian life is the right way of transferring the faith. The first Proclaimer of Good News is the Holy Spirit; no Christian should take His place. The author opposes the idea that in the secularized Europe Christian faith could be restored by virtue of authority and an act of law. A human himself is the source of renewal. The natural but hidden in a human reference to God is systematically and discretely transferred. This conviction allows us to live in hope that even in the religiously indifferent environment God’s element is permanently active. Nonetheless, every believer is called to give faith testimony in everyday life. In the Declaration Dignitatis Humanae Vatican Council II says: “It is one of the major tenets of Catholic doctrine that man’s response to God in faith must be free: no one therefore is to be forced to embrace the Christian faith against his own will. This doctrine is contained in the word of God and it was constantly proclaimed by the Fathers of the Church” (10).
    Autor głosi tezę, że wiary nie można przekazać mocą autorytetu. Nawet najświętsza prawda nie może zostać człowiekowi narzucona; człowiek otrzymał od Boga wymagający dar wolności. Właściwe przekazywanie wiary dokonuje się poprzez świadectwo życia chrześcijańskiego. Pierwszym głosicielem Dobrej Nowiny jest Duch Święty; chrześcijanin nie powinien próbować zajmować Jego miejsca. Autor sprzeciwia się idei, jakoby w zlaicyzowanej Europie można przywrócić wiarę chrześcijańską na mocy autorytetu i ustaw. Źródłem odnowy jest sam człowiek. Ukryte w człowieku naturalne odniesienie do Boga jest systematycznie, dyskretnie okazywane. Przeświadczenie to pozwala nam żyć w nadziei, że nawet w środowisku religijnie obojętnym pierwiastek boży jest permanentnie aktywny. Natomiast każdy wierzący jest wezwany do dawania świadectwa wiary w codziennym życiu. Sobór Watykański II wyraził to słowami deklaracji Dignitatis humanae: „Jednym z zasadniczych punktów nauki katolickiej, zawartym w słowie Bożym i nieustannie głoszonym przez Ojców, jest zdanie, że człowiek powinien dobrowolnie odpowiedzieć Bogu wiarą; nikogo więc wbrew jego woli nie wolno do przyjęcia wiary przymuszać” (10).
    Źródło:
    Nurt SVD; 2020, 1; 188-203
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evangelizing in the Key of Encounter
    Ewangelizacja drogą do spotkania
    Autorzy:
    Madziar, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480680.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    evangelization
    house benediction
    meeting
    Pope John Paul II
    Pope Francis
    ewangelizacja
    poświęcenie domu
    spotkanie
    Jan Paweł II
    papież Franciszek
    Opis:
    The author draws attention to the value of truly human encounters in the process of evangelization. The development of mass media does not change the fact that many people are lonely, left to their own fate. The anonymity of WhatsApp or Facebook and other communication applications does not generate lasting interpersonal relationships. Meanwhile, evangelization should cultivate the value of specific, personal and lasting interpersonal encounters. A human being is created to live in a community. Therefore, authentic, unplanned encounters can become a moment of faith sharing. The author sees the evidence of this thesis in the practice of the annual benediction of houses in the parish of St. Marcella in Rome. This form of encounter, as well as other (on the street, on the bus, on the beach) can initiate something that belongs to the action of the Holy Spirit. To make this possible, every Christian must first experience a personal friendship with Jesus.
    Autor zwraca uwagę na wartość prawdziwie ludzkich spotkań w procesie ewangelizacji. Rozwój środków masowej komunikacji nie zmienia faktu, że wiele osób jest samotnych, pozostawionych własnemu losowi. Anonimowość WhatsAppa lub Facebooka i innych aplikacji komunikacyjnych nie tworzy trwałych więzi międzyludzkich. Tymczasem ewangelizacja powinna pielęgnować wartość konkretnych, osobistych i trwałych spotkań międzyludzkich. Ludzka istota jest stworzona by żyć we wspólnocie. Dlatego też autentyczne, niezaplanowane spotkania mogą się stać chwilą dzielenia się wiarą. Autor widzi potwierdzenie tej tezy w praktyce corocznego błogosławienia domów na terenie parafii św. Marcelego w Rzymie. Ta forma spotkania, jak i inne (na ulicy, w autobusie, na plaży) mogą zapoczątkować coś, co należy do gestii działania Ducha Świętego. Aby to stało się możliwe, najpierw każdy chrześcijanin musi przeżyć osobistą przyjaźń z Jezusem.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2019, 1; 43-59
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Same Missionary Society. Inspired and Heartened New Ways by Pope Francis
    To samo Zgromadzenie Misyjne. Nowe drogi. Zainspirowany i zachęcony przez papieża Franciszka
    Autorzy:
    Madziar, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480700.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Church
    Divine Word Missionaries (SVD)
    evangelization
    images of the Church
    mission
    Pope Francis
    Kościół
    Zgromadzenie Słowa Bożego (SVD)
    Ewangelizacja
    figury Kościoła
    misja
    papież Franciszek
    Opis:
    The author attempts to present briefly the image of the Church, which Pope Francis not only proclaims but, more notably, exemplifies with his life. Referring to personal experiences, the author links the practical involvement of the Society of the Divine Word to these images of the Church. It seems that the most visible examples are the concrete lives of the missionaries. In this way, the author would like to provoke new questions in the search for further development of this undoubtedly great heritage of the SVDs. It can also be an incentive to read the «signs of the times» boldly. While being sensitive to the ever-changing situation of the world and emerging new challenges, one should not forget that there are tenacious and current values that always belong to the essence of missionary presence among people. Such awareness can save us from the trap of focusing on quick and, therefore, immediate results, because we are not the last instance of evangelization, and it is not on us that the fate of Christianity ultimately depends on. In our dealings with people it is not simply about creating short-lived enthusiasm in them. What matters more is to have the courage to offer them the real hope, grounded in the everpresent truth of Jesus Christ. Therefore, mentioning specific examples, it seems reasonable to claim that the Divine Word missionaries are still genuinely trying to leave a lasting imprint on the people entrusted to their care. At the same time, the author is convinced that they can leave such a trace only through a Christian life with depth, which consequently means “as profoundly human as possible”. Such life of missionaries was the beginning of an encounter of many people with Christ in the past and can initiate such a meeting today. The author is not at all original, but he follows the thought of one of the most outstanding contemporary theologians, Josef Ratzinger: “God is known thanks to people who know him, and the way to God always leads by a person who is already close to God”. Equally, Pope Francis through his words and actions helps many people in their encounter with Christ. His example may be for some missionaries a confirmation of the validity of their previous way of proclaiming the Gospel. For others this is an inspiration. For those who are discouraged on their way they are in need of help to rediscover the precious value of missionary life.
    W niniejszym tekście podjęto próbę zwięzłego przedstawienia obrazu Kościoła, który głosi i aktualizuje swoim życiem papież Franciszek. Sięgając do osobistych doświadczeń, autor wplata w te obrazy Kościoła praktyczne zaangażowanie Zgromadzenia Słowa Bożego. Wydaje się, że najbardziej czytelny przykład stanowi konkretne życie misjonarzy werbistów. W ten sposób autor chciał zachęcić do nowych pytań w poszukiwaniu dalszego rozwoju tego niewątpliwie wielkiego dziedzictwa werbistów. Może to być również zachętą do śmiałego odczytywania znaków czasu. Będąc wrażliwymi na ciągle zmieniającą się sytuację świata i pojawiające się nowe wyzwania, nie powinno się zapominać, że istnieją wartości trwałe i aktualne, które zawsze należą do istoty misyjnej obecności wśród ludzi. Świadomość tego może uchronić od pułapki koncentrowania się na szybkich, a zatem i doraźnych rezultatach, ponieważ misjonarze nie są ostatnią instancją ewangelizacji i to nie od nich zależy ostateczny los chrześcijaństwa, także w wymiarze lokalnym. W kontaktach z ludźmi nie chodzi o to, by wzniecić w nich krótkotrwały entuzjazm, ale by mieć odwagę oferować prawdziwą, a zatem i wymagającą nadzieję, ugruntowaną w zawsze aktualnej prawdzie Jezusa Chrystusa. Dlatego, przytaczając konkretne przykłady, uzasadnione wydaje się twierdzenie, że misjonarze Słowa Bożego wciąż autentycznie starają się zostawiać trwały ślad w ludziach powierzonych ich opiece. Jednocześnie autor jest przekonany, że mogą pozostawić taki ślad tylko przez życie głęboko chrześcijańskie, co oznacza także „jak najbardziej ludzkie”. Tak prowadzone życie misjonarzy było początkiem spotkania wielu ludzi z Chrystusem w przeszłości i może zainicjować takie spotkanie także dzisiaj. Autor nie jest w tym spojrzeniu oryginalny, ale podąża za myślą jednego z najwybitniejszych współczesnych teologów, Josefa Ratzingera. Podobnie papież Franciszek poprzez swoje słowa i gesty pomaga wielu ludziom w osobistym spotkaniu Chrystusa. Jego przykład może być dla jednych misjonarzy potwierdzeniem słuszności ich dotychczasowego sposobu głoszenia Ewangelii, dla drugich – inspiracją, a dla tych, którzy są zniechęceni, pomóc na nowo odkryć wielką wartość misyjnego życia.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2018, 2; 10-29
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies