Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Hammer, O" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Spatial organization of tubercles and terrace lines in Paradoxides forchhammeri - evidence of lateral inhibition
Organizacja przestrzenna guzkow i linii pancerza trylobita Paradoxides forchhammeri swiadczy o inhibicji bocznej
Autorzy:
Hammer, O
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20537.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
ewolucja
kambr
Paradoxides forchhammeri
pancerze
inhibicja boczna
szczecinki czuciowe
trylobity
paleontologia
stawonogi
Opis:
Spatial statistics on the positions of trilobite tubercles indicate the existence of a developmental spacing mechanism. Similar spacing between sensory bristles, due to lateral inhibition, is well known in insects, and the genetic basis for these patterns has been thoroughly studied. Tubercles (granules) in the Middle Cambrian trilobite Paradoxides forchhammeri are spaced out, but otherwise randomly positioned. Assuming that similar genetic principles are in operation for the positioning of peripheral neuronal elements in all arthropods, it can even be speculated that genes with functions similar to Delta, Notch, achaete and scute were active in trilobite cuticular patterning. Also, in P. forchhammeri, terrace lines (ridges) seem to display transitions into granulation, indicating that these two types of structure share an underlying pattern formation mechanism.
Analiza statystyczna rozmieszczenia guzków trylobita świadczy o istnieniu mechanizmu rozwojowego odpowiadającego za ich układ. Znany jest mechanizm inhibicji bocznej u owadów, odpowiedzialny za podobne odstępy szczecinek czuciowych, poznano takie jego podłoże genetyczne. Guzki (granule) środkowokambryjskiego trylobita Paradoxides forchhammeri są rozmieszczone losowo, ale z zachowaniem podobnych odstępów. Zakładając, że rozmieszczenie obwodowych elementów nerwowych u wszystkich stawonogów opierało się na podobnym podłożu genetycznym, można pokusić się o przypuszczenie, że w ornamentacji pancerza trylobitów uczestniczyły geny o funkcjach zbliżonych do owadzich genów Delta, Notch, achaete i scute. U P. forchhammeri można takie zaobserwować przejście między liniarni tarasowymi (grzebieniami) a granulacją, co wskazywałoby na wspólny mechanizm determinacji tych struktur.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 3; 251-270
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regulation of astogeny in halysitid tabulates
Kontrola astogenezy u halysitidow
Autorzy:
Hammer, O
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22521.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
gabki kopalne
sylur
Tabulata
taksonomia
Halysitidae
halysitidy
ordowik
tabulaty
kolonie zwierzece
korale
paleontologia
ostogeneza
Opis:
The question of whether branching and budding in halysitid tabulate corals was regulated by the availability of nutrients or exposure to waste products is important for taxonomy. Moreover, such regulation could have implications for paleoenvironmental interpretation. Although the statistical and morphological evidence presented here is not unequivocal, it is suggested as a working hypothesis that halysitid astogeny was indeed regulated. This would be in accordance with current theories on the growth of Recent corals and sponges. The simulation results are used to reevaluate functional advantages of the regulation of the halysitid colony.
Jednym z ważniejszych problemów w badaniach taksonomicznych tabulatów, w tym rozważanych w niniejszej pracy halysitidów, jest stwierdzenie, czy na wzrost ich kolonii (astogenezę), a w szczególności rozgałęzianie i pączkowanie koralitów, miały wpływ czynniki zewnętrzne, takie jak dostępność pokarmu, czy przebywaniew strefie oddziaływania własnych produktów przemiany materii. Potwierdzenie takiego wpływu mogłoby mieć także znaczenie dla interpretacji paleośrodowiskowych. Przedstawione w pracy dane statystyczne i morfologiczne nie zezwalają na jednonaczne rozstrzygnięcie problemu, jednak sugerują, że astogeneza halysitidów była rzeczywiście kontrolowana przez jakieś czynniki zewnętrzne. Pozostaje to w zgodzie z obecnymi hipotezami na temat wzrostu współczesnych korali i gąbek. W pracy przedyskutowano również potencjalne korzyści funkcjonalne, jakie dla halysitidów miała kontrola kształtu ich kolonii przez czynniki zewnętrzne.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1998, 43, 4; 635-651
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies