Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Andrzejewski, P." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Rola dwutlenku manganu (MnO2) w powstawaniu N-nitrozodimetyloaminy (NDMA) w reakcji dimetyloaminy (DMA) z wybranymi utleniaczami w roztworach wodnych
The role of manganese dioxide (MnO2) in the process of N-nitrosodimethylamine (NDMA) formation during reaction of dimethylamine (DMA) with some oxidants in water solutions
Autorzy:
Andrzejewski, P.
Nawrocki, Ł.
Nawrocki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236608.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
N-nitrozodimetyloamina
dimethylamine
ozon
nadmanganian potasu
dwutlenek manganu
utlenianie
oczyszczanie wody
water treatment
N-nitrosodimethylamine
ozone
potassium permanganate
manganese dioxide
oxidation
Opis:
N-nitrozodimetyloamina (NDMA), z uwagi na właściwości kancerogenne i mutagenne jest jednym z najbardziej niebezpiecznych ubocznych produktów utleniania domieszek wody. Za tworzenie się NDMA podczas oczyszczania wody wydaje się być odpowiedzialne głównie chloraminowanie wody, jednakże mechanizm powstawania tego związku nie został w pełni wyjaśniony. W pracy podjęto próbę wyjaśnienia mechanizmu powstawania NDMA w reakcji dimetyloaminy (DMA) z nadmanganianem potasu lub ozonem. Wykazano, że w przypadku zastosowania tych utleniaczy reakcja nitrozowania DMA jest katalizowana dwutlenkiem manganu tworzącym się jako produkt redukcji KMnO4 lub obecnością dodanego MnO2 w środowisku działania ozonu. Stwierdzono, że dwutlenek manganu w postaci zawiesin, powstający jako produkt reakcji DMA z nadmanganianem potasu, był niezbędny do tworzenia się NDMA w tej reakcji. NDMA tworzył się również w wyniku reakcji DMA z azotynami i azotanami w obecności MnO2, nawet przy pH=8,25, bardzo odległym od optymalnego pH reakcji bezpośredniego nitrozowania DMA (3,0÷3,5). Obecność dwutlenku manganu w postaci zawiesin podczas ozonowania wody zawierającej DMA wyraźnie zwiększyła jej konwersję do NDMA. Efekt ten wystąpił również w przypadku obecności azotynów w mieszanie reakcyjnej. Otrzymane wyniki wskazują na potencjalny wpływ zarówno MnO2 w postaci zawiesin, jak i MnO2 w katalitycznych złożach filtracyjnych na powstawanie NDMA w wodzie.
Owing to its carcinogenic and mutagenic properties, N-nitrosodimethylamine (NDMA) has been classified into the group of the most hazardous and undesired by-products that form during oxidation of water pollutants. Although chloramination seems to be the principal contributor to the formation of NDMA in the water being treated, the underlying mechanism is still far from being well understood. In this paper an explanation is proposed for the mechanism governing the formation of NDMA in the reaction of DMA with potassium permanganate or ozone. It has been demonstrated that when use is made of these oxidants, the reaction of DMA nitrosation is catalyzed either by the manganese dioxide that forms as the product of KMnO4 reduction, or by the MnO2 added to the water being ozonized. The manganese dioxide suspension, a product of the reaction of DMA with potassium permanganate, was found to be indispensable for the formation of NDMA in this reaction. It has been observed that NDMA also formed during the reaction of DMA with nitrites and nitrates in the presence of MnO2 even at the pH of 8.25, which is noticeably higher than the optimal value of 3.0-3.5 for the direct nitrosation of DMA. The presence of the MnO2 suspension during ozonation of DMA-containing water evidently increased the conversion of DMA to NDMA. The same was found to occur when nitrites were present in the reaction mixture. The results obtained substantiate the potential influence of MnO2 (regardless of whether added in the form of suspension, or when present in the catalytic filter beds) on the formation of NDMA in the water.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2009, 31, 4; 25-29
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena skuteczności procesu ozonowania katalitycznego z udziałem dwutlenku manganu na przykładzie wodnego roztworu 2-chloro-4-nitrofenolu (CNP)
Efficacy assessment of manganese dioxide assisted catalytic ozonation in the example of 2-chloro-4-nitrophenyl (CNP)
Autorzy:
Andrzejewski, P.
Herrero, J.
Garcia-Consuegra, U. L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237446.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ozon
katalityczne utlenianie
CNP
dwutlenek manganu
ozone
catalytic ozonation
manganese dioxide
Opis:
W literaturze brakuje jednoznacznej oceny skuteczności procesu ozonowania katalitycznego na tlenkach metali, w tym dwutlenku manganu. Część prac zaprzecza kata-litycznej roli tlenków metali, natomiast inne ją potwierdzają. Z tego względu przeprowadzono porównawcze badania skuteczności ozonowania katalitycznego z udziałem dwutlenku manganu i ozonowania klasycznego. Związkiem poddawanym degradacji był 2-chloro-4-nitrofenolu (CNP). Zarówno obecność atomu chloru, jak i grupy nitrowej w pierścieniu aromatycznym tego związku skutkuje jego wysoką odpornością na degradację. Zbuforowany roztwór modelowy zawierający CNP w ilości 25 g/m3 poddawano ozonowaniu w reaktorze przez 20 min (próbki pobierano do 60. minuty reakcji), przy różnych wartościach pH, zarówno przy braku, jak i w obecności dwutlenku manganu w postaci suspensji. Wykazano, że CNP ulegał degradacji (maks. 40%) zarówno w procesie klasycznego, jak i katalitycznego ozonowania, przy czym skuteczność tego ostatniego była wyraźnie większa przy pH=7 niż przy pH=8. Ponadto stwierdzono, że degradacja CNP praktycznie ustawała po zakończeniu dawkowania ozonu, gdyż nie odnotowano dalszego ubytku CNP w czasie.
Available literature provides inconclusive assessment of efficacy of metal oxide assisted (manganese dioxide including) ozonation process. Some study results negate catalytic role of metal oxides, while other research confirms it. Therefore, comparative studies assessing efficacy of manganese dioxide assisted catalytic ozonation and of a standard procedure were performed. 2-chloro-4-nitrophenyl (CNP) was chosen for the experiments. Both chlorine atom and nitro group in aromatic ring of the compound determine its high resistance to degradation. Buffered, CNP-containing (25 g/m3) model solution was ozonated in the reactor for 20 min (samples withdrawn up to 60 min) at varied pH and with or without manganese dioxide in suspension. It was demonstrated that CNP was degraded (up to 40%), both in standard and catalytic ozonation, while the efficacy of the latter was insignificantly higher at pH=7 than pH=8. Additionally, CNP degradation was demonstrated to cease when ozone dosing stopped. No further time-dependent CNP depletion was observed.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2013, 35, 4; 57-60
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie faz niepolarnych do zwiększenia efektywności procesu ozonowania w technologii uzdatniania wody
Non-Polar Phases and their Contribution to the Enhacement of Ozonation Efficiency in Water Treatment Processes
Autorzy:
Kasprzyk-Hordern, B.
Gromadzka, K.
Andrzejewski, P.
Nawrocki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236458.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
ozon
ozonowanie dwufazowe
uzdatnianie wody
pestycydy
węglowodory aromatyczne
etery
two-phase ozonation
water treatment
pesticides
ethers
aromatic hydrocarbons
Opis:
Zaawansowane metody utleniania (ang. AOPs), takie jak O3/H2O2, UV/O3 i UV/H2O2, oparte są na reakcji wytwarzania wolnych rodników hydroksylowych, które są silniejszymi utleniaczami niż ozon cząsteczkowy, jednak nie działają selektywnie. Ozon jest wysoce selektywnym utleniaczem, niestety jego rozpuszczalność w wodzie jest niska (ok. 20 gO3/m3). Ponadto ulega szybkiemu rozpadowi w wyniku reakcji ze związkami obecnymi w wodzie. W artykule przedstawiono rezultaty uzyskane dla systemów ozonowania dwufazowego typu ciecz-ciecz oraz ciecz-ciało stałe w obecności faz perfluorowanych, takich jak preparat Fluorinert (FC 40) i tlenek glinu modyfikowany kwasem perfluoroheptanokarboksylowym (PFOA). Te fazy niepolarne mają zdolność do rozpuszczania ozonu, a tym samym do podwyższania jego stabilności, co w rezultacie daje wysoki stopień degradacji organicznych zanieczyszczeń wody. W badaniach określono efektywność systemu dwufazowego ciecz-ciecz w obecności ciekłych perfluorowanych węglowodorów dla atrazyny i kwasu 2,4-dichlorofenoksyoctowego (2,4-D). Podczas badań nad usuwaniem tych związków z wody uzyskano skuteczność 87% dla atrazyny i 65% dla 2,4-D w układzie dwufazowym, natomiast podczas ozonowania klasycznego stopień eliminacji tych związków wynosił odpowiednio 56% i 12%. Zastosowanie ozonowania dwufazowego ciecz-ciało stałe w obecności PFOA w procesie usuwania węglowodorów aromatycznych (toluen, chlorobenzen, kumen) z wody spowodowało wzrost stopnia rozkładu tych związków o 24÷43%, w porównaniu z ozonowaniem klasycznym. Ozonowanie dwufazowe ciecz-ciało stałe pozwoliło także na znaczny wzrost destrukcji eterów w wodzie. W wyniku ozonowania w systemie PFOA/O3 uzyskano 114%, 57%, 60% i 151% wzrost efektywności utleniania odpowiednio dla MTBE (eter tert-butylometylowy), DIPE (eter diizopropylowy), ETBE (eter tert-butyloetylowy) i TAME (eter tert-amylometylowy), w porównaniu z ozonowaniem metodą klasyczną.
Advanced oxidation processes (AOPs) such as O3/H2O2, UV/O3 or UV/H2O2 involve the generation of hydroxyl radicals, which are more powerful than molecular ozone but not as selective. O3 is a highly selective oxidant. Unfortunately, the solubility of molecular ozone in water is low (about 20 g/m3). Moreover, it is quickly decomposed by the various substances present in aqueous solutions. These factors have a significant impact on the reactivity of ozone in water. This paper presents the results of two-phase liquid-liquid and liquid-solid ozonation in the presence of perfluorinated phases such as Fluorinert products (FC 40) and perfluorooctylalumina (PFOA). These non-polar phases are considered to be capable of solubilising ozone and therefore enhancing its stability, resulting in the high degradation rates of the organic contaminants present in water. The efficiency of two-phase liquid-liquid ozonation in the presence of liquid perfluorinated hydrocarbons was examined for atrazine and 2,4-dichlorophenoxyacetic acid (2,4-D). 87% and 65% degradation of atrazine and 2,4-D was obtained after two-phase ozonation. Ozonation alone resulted in only 56% and 12% degradation efficiency for atrazine and 2,4-D, respectively. The application of two-phase liquid-solid ozonation in the presence of PFOA in the process of aromatic hydrocarbons (toluene, chlorobenzene, cumene) removal from water resulted in a 24 to 43% increase of ozonation efficiency compared to ozonation alone. The two-phase liquid-solid ozonation allowed also for a significant increase in the destruction of ethers in water. The use of the PFOA/O3 system increased the removal of MTBE (methyl tert-butyl ether), DIPE (isopropyl ether), ETBE (tert-butyl ethyl ether) and TAME (tert-amyl methyl ether) from water by 114%, 57%, 60% and 151%, respectively, as compared to ozonation alone.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 3, 3; 65-69
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies