Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "overzealous therapy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Therapeutic Overzealousness. A Debate on Criteria for Withholding and Withdrawing Life-Sustaining Treatment
Autorzy:
Machinek, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668151.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Dying
futile treatment
overzealous therapy
basic care
conscience clause
advance decision
truth at the sickbed
Opis:
Greater human longevity is one of the biggest achievements of medicine. Timely medical interventions save countless human lives. But some of them, especially those undertaken in the face of imminent death, often generate serious ethical dilemmas. After reaching a certain critical point, the otherwise welcomed and blessed possibilities of prolonging life sometimes degenerate into a painful prolongation of dying. A spontaneous moral intuition, as well as a more balanced, careful ethical reflection – for which human life constitutes the highest value – permits withdrawal of ineffective therapy. But just what are the criteria for making that crucial decision to terminate a medical therapy? How does one define them? The article opens with the overview of terminology applied to medical interventions that fall into the category of inadequate treatment, both from the perspective of medical futility (futile treatment), the standpoint of the physician (overzealous treatment) and the actual suffering of the patient (burdensome treatment). It then examines the criteria for the termination of treatment, among which the prognosis of imminent death and disagreements over the extent of the basic medical care play crucial roles. The final parts of the article focus on some additional, though by no means less important, issues relating to end of life, like the truth at the sickbed, patient’s advance decision concerning the extent of medical interventions he is willing to accept and the physician’s conscience clause.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2015, 5, 2
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ars moriendi – gdy początek oznacza kres
Ars Moriendi – When the Beginning Means the End
Autorzy:
Tokarczyk-Bar, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644707.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
abortion
pregnancy termination
lethal defect
overzealous therapy
euthanasia (active
passive)
euthanasia attitude
hospice care attitude
chronic condition
terminal phase
terminal state
palliative care
Opis:
Both the beginning and the end of human life are connected to many moral dilemmas. The discussion becomes especially emotional when we deal with the situation of parents (or sometimes just a mother) who decide about their baby’s life in its prenatal phase of development. The in vitro procedure itself still gives rise to a number of doubts in some circles. Especially the multiple embryo transfer exposes the mother to a potential stress of deciding about the further course of pregnancy. To be more precise: some patients are persuaded into selective abortion. Polish law allows abortion in three cases. Still, the act of 1997 does not seem to be precise enough. On the one hand there is a threat of it being abused, on the other – there are difficulties when it comes to it being executed. Due to the medical advancement issues that were obvious twenty years ago need to be newly evaluated (e.g. the age of an infant capable of surviving outside the mother’s womb is gradually decreasing). It also seems that it is necessary to look upon terms such as abortion, termination, lethal defects, overzealous therapy, abandoning overzealous therapy, euthanasia (active, passive), euthanasia attitude, hospice care attitude, chronic condition, terminal phase, terminal state, palliative care. It becomes crucial especially now when Poland is faced with projects of opposing legal acts: those delegalizing abortion completely and those allowing for complete freedom of it. Therefore, a sound bioethical discussion is in order, such that will allow for the optimal standpoint. At the same time it would be beneficial to concentrate on thanalogy education because, as distant and unrealistic those ultimate matter may seem now, they concern every human being.
Źródło:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja; 2016, 9, 1; 179-198
2300-0422
Pojawia się w:
Kultura-Społeczeństwo-Edukacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O uporczywej terapii oraz środkach zwyczajnych i nadzwyczajnych w polskim kontekście bioetycznym. Na marginesie dwóch debat Polskiego Towarzystwa Bioetycznego
About Persistent Therapy and Ordinary and Extraordinary Means in the Polish Bioethical Context: On the Margin of Two Debates of the Polish Bioethics Society
Autorzy:
Ferdynus, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791227.pdf
Data publikacji:
2021-06-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
uporczywa terapia
terapia medycznie daremna
środki zwyczajne i nadzwyczajne
Polskie Towarzystwo Bioetyczne
overzealous therapy
medical futility
ordinary and extraordinary means
Polish Bioethics Society
Opis:
W artykule rozważam opinię mówiącą o rezygnacji z terminu „uporczywa terapia” i o potrzebie zastąpienia go terminem „terapia medycznie daremna”. Ponadto zastanawiam się nad przydatnością podziału środków medycznych na zwyczajne i nadzwyczajne. Opowiadam się przeciwko odrzuceniu terminu „uporczywa terapia”, jak również staram się pokazać, że klasyfikacja środków medycznych, która łączy pary pojęć „proporcjonalne/nieproporcjonalne” i „zwyczajne/nadzwyczajne”, może stanowić skuteczną pomoc w podejmowaniu decyzji o rezygnacji z uporczywej terapii zarówno dla lekarza, jak i dla pacjenta. Przedmiotem refleksji czynię wypracowaną przez Polską Grupę Roboczą ds. Etyki Końca Życia definicję uporczywej terapii oraz jej zmodyfikowaną wersję. Zasadniczym kontekstem prowadzonych analiz są opinie niektórych autorów biorących udział w debatach zorganizowanych przez Polskie Towarzystwo Bioetyczne na temat uporczywej terapii oraz terapii medycznie daremnej.
In this paper, I consider an opinion concerning of resignation from the term ‘persistent therapy’ and the need to replace it with the term ‘medical futility’. I also consider the usability of the division of medical means into ordinary and extraordinary. I present my arguments against the rejection of the term ‘persistent therapy’ as well as I try to show that the classification of medical means, which it combines the concept pairs “proportionate/ disproportionate” and “ordinary/extraordinary,” may serve as an effective aid in making decisions on abandoning persistent therapy both for the physician and for the patient. The subject-matter of my reflection is the definition of persistent therapy elaborated by the Polish Working Group for End-of-Life Ethics and its modified version. The basic context of the analyses consists of opinions of some authors taking part in debates on persistent therapy and medical futility held by the Polish Bioethics Society.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 2; 65-81
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies