Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Osuch, Beata" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wybrane poglądy na postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne w przypadku kobiet w ciąży – ze szczególnym uwzględnieniem nowotworów złośliwych jajnika
Selected opinions on diagnostic and therapeutic procedures in pregnant patients with particular attention paid to malignant ovarian cancer
Autorzy:
Osuch, Beata
Maździarz, Agnieszka
Skrzypczak, Anna
Jagielska, Beata
Śpiewankiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031616.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ciąża
nowotwory
rak jajnika
chemioterapia
radioterapia
pregnancy
cancer
ovarian cancer
chemotherapy
radiotherapy
Opis:
The most common neoplasms in pregnant women are: breast cancer, cancers of the reproductive organ (in particular cervical cancer) and gastrointestinal tract, lymphomas and melanoma. Both diagnosis and treatment of cancer in pregnancy encounter numerous obstacles and therefore they should be conducted by an interdisciplinary team of physicians. The primary aim should always be the protection of life and health of the mother and the lowest possible risk of adverse effects induced by the diagnosis and therapy to the fetus. A surgical procedure is one of the basic methods of oncological treatment, also in pregnant patients. However, its extent depends on the type of cancer, gestational age and fetal development. Radiotherapy of the pelvic and abdominal regions during pregnancy is absolutely contraindicated due to severe (also lethal) consequences to the fetus. Chemotherapy with selected drugs is allowed after organogenesis. The therapy should end approximately three weeks prior to the planned labor. The incidence of malignant ovarian cancers is approximately 1 per 10 000–38 000 pregnancies. In the majority of cases, pregnancy does not affect prognosis. The therapeutic management primarily depends on the clinical advancement of cancer. In early stages, surgical intervention should be limited to unilateral salpingo-oopheorectomy as well as biopsy of the peritoneum and greater omentum. Following the conclusion of pregnancy and postpartum period, a repeated surgery to assess the advancement of the disease should be considered. In advanced diseases, the extent of surgical treatment depends mainly on the patient’s decision to maintain the pregnancy.
Do najczęstszych nowotworów rozpoznawanych u kobiet ciężarnych należą: rak piersi, nowotwory narządu rodnego (szczególnie szyjki macicy) i przewodu pokarmowego, chłoniaki i czerniak. Zarówno rozpoznanie, jak i leczenie choroby nowotworowej w okresie ciąży napotyka wiele trudności, powinien je więc prowadzić zespół złożony z wielu specjalistów. Cel nadrzędny zawsze powinny stanowić ochrona zdrowia i życia matki oraz możliwie najniższe ryzyko negatywnego odziaływania diagnostyki i terapii na płód. Postępowanie chirurgiczne to jedna z podstawowych metod leczenia onkologicznego, także w trakcie ciąży, ale jego zakres zależy od rodzaju rozpoznanego nowotworu, wieku ciąży i stopnia rozwoju płodu. Radioterapia okolic miednicy i jamy brzusznej podczas ciąży jest bezwzględnie przeciwwskazana, z uwagi na poważne (w tym letalne) zagrożenie płodu. Chemioterapię wybranymi lekami dopuszcza się po zakończeniu okresu organogenezy; zaleca się zakończenie leczenia około trzech tygodni przed planowanym porodem. Częstość występowania nowotworów złośliwych jajnika wynosi około 1 na 10 000–38 000 ciąż. W większości przypadków ciąża nie zmienia rokowania. Postępowanie lecznicze uwarunkowane jest przede wszystkim stopniem klinicznego zaawansowania choroby. We wczesnych postaciach interwencja chirurgiczna powinna ograniczać się do jednostronnego usunięcia przydatków, biopsji otrzewnej i sieci większej. Po zakończeniu ciąży i okresu połogu do rozważenia jest powtórna operacja, oceniająca zaawansowanie procesu nowotworowego. W przypadkach choroby zaawansowanej zakres leczenia chirurgicznego zależy głównie od decyzji pacjentki co do utrzymania ciąży.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 4; 308-317
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wstępna ocena przydatności dootrzewnowej perfuzyjnej chemioterapii w warunkach hipertermii (HIPEC) u chorych z nowotworowym rozsiewem wewnątrzotrzewnowym
Hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC) in the treatment of patients with disseminated intraperitoneal malignancy: preliminary report
Autorzy:
Śpiewankiewicz, Beata
Osuch, Beata
Kuśnierz, Jerzy
Symonides, Małgorzata
Smorczewska, Malwina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031252.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chemioterapia perfuzyjna dootrzewnowa w warunkach hipertermii (hipec)
rak jajnika
rak
otrzewnej
rozsiew śródotrzewnowy
hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (hipec)
ovarian cancer
peritoneal cancer
intraperitoneal
tumor spread
Opis:
HIPEC (hyperthermic intraperitoneal chemotherapy) is a novel therapeutic modality implemented in selected cases of genital malignancies in the females, mainly in patients with intraperitoneal cancer dissemination. The procedure is an integral part of surgical treatment, because it is done during radical tumor excision or cytoreductive surgery. A prerequisite for HIPEC is excision of all visible tumor foci of over 5 mm. This facilitates penetration of cytostatics to the peritoneum and destruction of persisting viable cancer cells. We present preliminary assessment of effectiveness of cytoreductive surgery combined with intraperitoneal perfusion chemotherapy under hyperthermia in 18 patients with late-stage ovarian cancer, peritoneal mesothelioma and disseminated uterine sarcoma. In our material, in 2 cases only surgery preceding HIPEC consisted in freeing of adhesions and excision of isolated intraperitoneal implants of less than 1 cm. All other patients underwent extensive cytoreduction. In all cases, the HIPEC procedure was performed by closed technique after completion of cytoreductive surgery. Cytostatics used included cisplatin (75 mg/m2) and adriamycin (30 mg/m2), which, depending on diagnosis, were administered alone or combined. After surgery, the predominating complication experienced by over 83% of the patients were nausea and vomiting of varying severity. To date, HIPEC procedure has not won a secure position in the treatment of ovarian cancer, both due to required proper equipment and disposable sets of drains, but mainly because of lack of unequivocally defined and optimal for a particular patient timing of execution. It has not been settled, whether such an optimal moment is completion of first-line adjuvant or neoadjuvant chemotherapy or recurrence of disease after another line of treatment. An indispensable prerequisite for implementation of intraperitoneal chemotherapy is maximal cytoreduction of tumor mass. Based on initial experiences we may state that the HIPEC procedure is a valuable adjunct for other established therapeutic modalities in oncology on the condition of proper, multidisciplinary qualification for the procedure.
Procedura HIPEC jest nową metodą leczenia w wybranych przypadkach nowotworów złośliwych narządu rodnego kobiety, stosowaną w populacji pacjentek z rozsiewem śródotrzewnowym. Procedura ta stanowi integralną część postępowania chirurgicznego, bowiem wykonuje się ją jednoczasowo z zabiegiem radykalnej resekcji guza bądź cytoredukcji. Warunkiem przeprowadzenia procedury HIPEC jest usunięcie makroskopowych ognisk nowotworu o średnicy powyżej 5 mm. Zapewnia ono możliwość penetracji cytostatyków do otrzewnej i niszczenie przetrwałych komórek nowotworowych. Przedstawiono wstępną ocenę przydatności operacji cytoredukcyjnej połączonej z dootrzewnową chemioterapią perfuzyjną w warunkach hipertermii u 18 chorych na zaawansowanego raka jajnika, międzybłoniaka otrzewnej i rozsianego mięsaka macicy. W badanym materiale tylko w dwóch przypadkach operacja poprzedzająca HIPEC polegała na uwolnieniu zrostów i wycięciu pojedynczych wszczepów śródotrzewnowych o średnicy do 1 cm. U pozostałych pacjentek wykonano cytoredukcję o rozległym zakresie. Procedurę HIPEC u wszystkich pacjentek przeprowadzono metodą zamkniętą, po zakończonej operacji cytoredukcyjnej. Stosowane chemioterapeutyki to cisplatyna w dawce 75 mg/m2 oraz adriamycyna w dawce 30 mg/m2, które w zależności od rozpoznania podawane były jako monoterapia lub chemioterapia dwulekowa. W przebiegu pooperacyjnym dominującym powikłaniem, występującym u ponad 83% pacjentek, były nudności oraz wymioty o różnym stopniu nasilenia. Do chwili obecnej procedura HIPEC nie znalazła stałego miejsca w leczeniu raka jajnika, zarówno ze względu na konieczność wyposażenia w odpowiedni sprzęt i jednorazowe zestawy drenów, jak i, przede wszystkim, brak jednoznacznie sprecyzowanego, optymalnego dla pacjentki, terminu jej wykonania. Nie rozstrzygnięto, czy ten optymalny moment to zakończenie pierwszej linii chemioterapii adiuwantowej lub neoadiuwantowej czy też nawrót choroby po kolejnym rzucie leczenia. Warunkiem niezbędnym wdrożenia dootrzewnowej chemioterapii w hipertermii jest maksymalna cytoredukcja masy nowotworu. Na podstawie wstępnych doświadczeń można stwierdzić, że procedura HIPEC jest cennym uzupełnieniem uznanych w onkologii metod postępowania, pod warunkiem właściwej, wielodyscyplinarnej kwalifikacji do zabiegu.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 33-41
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Scyntygrafia z użyciem sestaMIBI w wykrywaniu wznowy raka jajnika
SestaMIBI scintigraphy in diagnosis of ovarian cancer’s relapse
Autorzy:
Timorek-Lemieszczuk, Agnieszka
Kurowska-Mroczek, Ewa
Osuch, Beata
Jakuciński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030162.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
follow-up
ovarian cancer
relapse
sestaMIBI
monitorowanie
rak jajnika
wznowa
PET
Opis:
Ovarian cancer is the main cause of mortality among women suffering from malignant genital system cancer in Poland. Early detection of possible cancer recurrence after combined first-line therapy is necessary to launch adequate additional treatment with the best result for patient. Elevated concentration of CA-125 may precede clinical symptoms of reoccurrence even by a few months. A fusion of a functional study such as the positron emission tomography with a morphological study of computer tomography (PET-CT) allows for obtaining precise data about metabolic activity as well as anatomical evaluation of how advanced the cancer process is. Aim of the study: To compare the value of scintigraphy in which Tc-99m sestaMIBI is used and the value of PET-CT in early detection of cancer recurrence among women diagnosed with ovarian cancer. Material and methods: Fourteen patients diagnosed with ovarian cancer in clinical stages from IC to IIIC underwent scintigraphy (using Tc-99m sestaMIBI) of pelvis minor and abdomen as well as PET-CT of the whole body. Diagnostic value of the Tc-99m sestaMIBI scintigraphy and PET-CT was evaluated on the basis of sensitivity, specificity, and positive and negative predictive value of these tests. Results: Functional studies such as the Tc-99m sestaMIBI scintigraphy and the positron emission tomography linked with computer tomography, can be especially useful in a oncological gynecology in cases that cannot be equivocally decided using other available diagnostic methods. However, our results will require further investigation in which a greater number of patients in a study group should be used.
Rak jajnika stanowi w Polsce główną przyczynę zgonów wśród kobiet chorujących na nowotwory złośliwe narządu płciowego. Po leczeniu pierwszego rzutu wczesne wykrycie potencjalnej wznowy procesu nowotworowego jest niezbędne w celu szybkiego wdrożenia leczenia następowego najlepszego dla pacjentki. Podwyższone stężenie CA-125 może występować nawet na kilka miesięcy przed pierwszymi klinicznymi objawami nawrotu choroby. Fuzja badania czynnościowego, jakim jest pozytronowa emisyjna tomografia, z badaniem morfologicznym tomografii komputerowej (PET-CT) pozwala na uzyskanie dokładnych danych na temat aktywności metabolicznej i anatomicznej oceny zaawansowania procesu nowotworowego. Cel pracy: Próba oceny wartości badania scyntygraficznego z wykorzystaniem Tc-99m sestaMIBI w porównaniu z badaniem PET-CT we wczesnym wykrywaniu wznowy procesu nowotworowego u kobiet chorych na raka jajnika. Materiał i metody: U 14 pacjentek z rozpoznanym rakiem jajnika w stopniach klinicznego zaawansowania od IC do IIIC wykonano badanie scyntygraficzne z użyciem Tc-99m sestaMIBI jamy brzusznej i miednicy mniejszej oraz badanie PET-CT całego ciała. Celem oceny wartości diagnostycznej tych badań obliczono ich czułość, swoistość, dodatnią i ujemną wartość predykcyjną. Wyniki: Zastosowanie badań czynnościowych – scyntygraficznych z wykorzystaniem Tc-99m sestaMIBI oraz pozytronowej emisyjnej tomografii sprzężonej z tomografią komputerową – w klinice ginekologii onkologicznej może być przydatne szczególnie w tych przypadkach, w których inne dostępne metody rozpoznawcze nie są do końca jednoznaczne. Uzyskane przez nas wyniki wymagają jednakże dalszych badań na większej grupie pacjentek.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 169-175
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi praktyczne do śródoperacyjnej anestezji u pacjentów operowanych z zastosowaniem dootrzewnowej perfuzyjnej chemioterapii w warunkach hipertermii – seria 60 przypadków
Practical considerations for intraoperative anesthesia in patients undergoing surgery in combination with hyperthermic intraperitoneal perfusion chemotherapy – a series of 60 cases
Autorzy:
Symonides, Małgorzata
Marta, Łuniewska
Fortuna, Marta
Osuch, Beata
Kowalska, Magdalena
Kuśnierz, Jerzy
Śpiewankiewicz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031535.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chemioterapia perfuzyjna dootrzewnowa w warunkach hipertermii (hipec)
znieczulenie ogólne
postępowanie okołooperacyjne
rak jajnika
rozsiew śródotrzewnowy
hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (hipec)
general anesthesia
perioperative management
ovarian cancer
intraperitoneal cancer dissemination
Opis:
The use of hyperthermic intraperitoneal perfusion chemotherapy has allowed to significantly improve treatment outcomes in patients with cancer dissemination within the peritoneal cavity. The hyperthermic intraoperative chemotherapy is based on a significantly enhanced efficacy of oncolytic drugs when acting at a temperature of 42–43°C. The paper presents an accurate description of intraoperative anesthetic management in patients undergoing hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC). The suggested management method was developed based on literature data as well as own clinical observations. Particular emphasis was placed on the maintenance of normovolemia as well as on the necessity of extended hemodynamic monitoring during procedures, with particular emphasis on the hyperthermic stage. A total of 60 (56 females, 4 males) anesthetic procedures for surgeries involving the use of hyperthermic intraoperative chemotherapy were performed between April 2012 and November 2013 in The Maria Skłodowska Curie Memorial Cancer Centre and Institute of Oncology in Warsaw. Standardized anesthetic management based on literature data and extended with certain modifications resulting from pharmacovigilance reports as well as own experience was used in all patients anesthetized for hyperthermic intraoperative chemotherapy. The authors believe that a series of 60 cases from a single center allows to propose a standard anesthetic management in these complex surgical procedures requiring close teamwork
Zastosowanie śródotrzewnowej chemioterapii hipertermicznej pozwoliło znamiennie poprawić wyniki leczenia chorych z rozsiewem choroby nowotworowej w obrębie jamy otrzewnej. Prawidłowość, na której opiera się zastosowanie hipertermicznej chemioterapii śródoperacyjnej, to znaczne zwiększenie skuteczności działania leków onkolitycznych w przypadku, gdy działają one w temperaturze 42–43°C. W pracy przedstawiono dokładny opis śródoperacyjnego postępowania anestezjologicznego u chorych poddawanych dootrzewnowej perfuzyjnej chemioterapii w warunkach hipertermii (hyperthermic intraperitoneal chemotherapy, HIPEC). Sugerowana metoda postępowania została opracowana w oparciu o dane z piśmiennictwa i własne obserwacje kliniczne. Szczególny nacisk położono na utrzymanie normowolemii oraz na konieczność prowadzenia rozszerzonego monitorowania hemodynamicznego w trakcie operacji, ze szczególnym uwzględnieniem etapu hipertermii. W okresie od kwietnia 2012 do listopada 2013 roku w Centrum Onkologii – Instytucie im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie wykonano 60 (56 kobiet, 4 mężczyzn) znieczuleń do operacji, obejmujących zastosowanie śródoperacyjnej chemioterapii hipertermicznej. U wszystkich chorych znieczulanych do śródoperacyjnej chemioterapii hipertermicznej stosowano ujednolicone postępowanie anestezjologiczne, stworzone w oparciu o dane z piśmiennictwa i rozszerzone o pewne modyfikacje, wynikające z doniesień dotyczących bezpieczeństwa farmakoterapii oraz z doświadczeń własnych. Autorzy uważają, że seria 60 przypadków z jednego ośrodka pozwala na zaproponowanie standardu postępowania anestezjologicznego w tych złożonych procedurach zabiegowych, wymagających ścisłej współpracy zespołowej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 4; 255-263
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies