Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "moral person" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Personalistic Concept of Moral Formation
Personalistyczna koncepcja formacji moralnej
Autorzy:
Goliszek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1685864.pdf
Data publikacji:
2020-11-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba
formacja moralna
personalizm
moralność
człowiek
person moral
formation
personalism
morality
human
Opis:
Formacja moralna o charakterze personalistycznym jest uniwersalna, ponieważ odwołuje się do prawdy o człowieku jako osobie. W pierwszej kolejności prowadzi do wartości chrześcijańskich, ale zasadniczo odnosi się do czegoś podstawowego – do wyposażenia właściwego każdej osobie ludzkiej: wierzącej czy niewierzącej. Dlatego w podstawach personalistycznej formacji moralnej bardzo ważne miejsce zajmuje koncepcja osoby. Od niej zależą poszczególne rozstrzygnięcia procesu formacji moralnej. Formacja moralna jawi się zatem jako najbardziej prozopoiczny sposób przekazywania wartości, czyli kształtowanie człowieka wysokiej miary. Szczególną rolę pełni tu osoba, która jest modelem poznawczym, metodą konstruowania wiedzy, a przede wszystkim miejscem i sposobem zespolenia osoby człowieka z Osobą Chrystusa. Personalizm koreluje z całą naturą moralności. Jest metodą, która zbliża prawdy wiary i moralności do egzystencji konkretnego człowieka; sprawia, że stają się bliskie dla jego umysłu i serca oraz odpowiadają na najgłębsze potrzeby jego życia. Ponadto formacja moralna o charakterze personalistycznym nie ograniczy się do sposobów przekazywania treści wiary i moralności, lecz będzie poszukiwać dróg samorozumienia, samointerpretacji i samowychowania wychowanków oraz sposobów rozumienia świata doczesnego, dziejów, życia, społeczności, kultury – w świetle Osoby Chrystusa.
Personalistic moral formation is universal because it refers to the truth about man as a person. It leads first to Christian values, but in principle it refers to something fundamental, i.e., to the inner capacities specific to every human being, believer or not. This is why the concept of the person occupies a very important place in the foundations of personalistic moral formation. The individual decisions of the moral formation process depend on it. Moral formation, then, appears to be the most prosopoic way of transmitting values, i.e., shaping a person of high quality. A special role is played here by a person who, as it has already been stressed, is a cognitive model, a method of constructing knowledge, and above all a place and a way of connecting the human person with the Person of Christ. Personalism correlates with the whole nature of morality. It is a method that brings the truths of faith and morality closer to the existence of a particular person; it makes them close to his mind and heart and respond to the deepest needs of a person’s life. Furthermore, the personalistic moral formation is not limited to the ways of transmitting faith and morality but will seek ways of self-comprehension, self-interpretation and self-upbringing of the students and ways of understanding the contemporary world, history, life, community, culture in light of the Person of Christ.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 11; 79-93
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmiotowość moralna osoby w perspektywie olitycznego postulatu równej "wolności do"
The moral subjectivity of the person in the face of political postulate of equal "freedom to"
Autorzy:
Stoiński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431185.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
freedom
liberty
moral subjectivity
person
wolność
podmiotowość moralna
osoba
Opis:
Artykuł dotyczy zagadnienia wolności indywidualnej i problemu zagrożeń, jakie może pociągać za sobą hołdowanie niektórym jej odmianom. Klasycznie pojmowana wolność, zwana negatywną, utożsamiana z brakiem zewnętrznego przymusu, może stać w opozycji do tak zwanej wolności pozytywnej. To ostatnie pojęcie definiowane jest na ogół poprzez możność, co przywodzi na myśl jego związek z pojęciem władzy. Punktem wyjścia rozważań stała się analiza wybranych aspektów obu wolności. Rozróżnienie tych dwóch fenomenów jest istotne dla zrozumienia niektórych procesów zachodzących we współczesnej wspólnocie politycznej. Konsekwentne odwoływanie się do paradygmatu tzw. wolności pozytywnej może bowiem przynosić trudne do przewidzenia konsekwencje w postaci uzasadnianej ideologicznie ingerencji w wiele sfer ludzkiego działania. Za szczególnie brzemienne w skutki należy uważać konotacje tzw. wolności pozytywnej i równości. W istocie bowiem wolność pozytywna, a szczególnie jej postulat szerzenia równości, staje się pretekstem dla zwiększania zakresu politycznego panowania. Może to wyrażać się w dążności do urzeczywistniania aspiracji jednych grup społecznych kosztem innych. Takie podejście siłą rzeczy stoi w opozycji do poglądów upatrujących fundamentów społecznego porządku w prymacie wolności negatywnej i obowiązywaniu zasad sprawiedliwości. Wspomniana ingerencja instytucji państwa w ludzkie działanie, będąca skutkiem propagowania niektórych aspektów koncepcji „wolności do” może grozić redukcją podmiotowości moralnej osób.
The paper refers to some problems regarding individual freedom, especially so called positive freedom (“liberty to”). Standard canon of the freedom (“liberty from”) emphasizes its negative nature, generally by the lack of interference of other people. Unlike this, positive freedom is usually defined by the possession of the ability or power. Our examination focuses on the relation between “liberty to” and moral subjectivity of the person. We describe moral subjectivity as an actually possessed ability to moral action. The main problem is that, if in political activity “liberty to” is joined with equality, it may lead to deep influence of political powers on human life. Ideologically determined demand of equality in positive freedom becomes justification for social redistribution of individual property. The State can bring the postulate of equality in “liberty to” by restricting human ownership and the freedom of choice. This may deprive people of their moral responsibility, but without it human beings lose their moral subjectivity.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2015, 51, 3; 99-122
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karola Wojtyły ujęcie powinności moralnej a rozumienie istoty wychowania
Karol Wojtyłas concept of moral obligation and the understanding of the essence of education
Autorzy:
Jasińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811195.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
powinność moralna
osoba
godność osobowa
wychowanie
pedagogia miłości
moral obligation
person
dignity of person
education
pedagogy of love
Opis:
The present text attempts to answer the question concerning the sources, content and essence of moral obligation, as it is was conceived of by Karol Wojty]a, and the importance of moral obligation for the understanding of education. The essence of education, seen through the prism of the category of “moral obligation”, points to the affirmation of the dignity of the person as the foundation of education according to the personalistic approach. The pupil, following the personalistic norm, i.e. affirming the person, becomes morally good and thus fulfils his/her moral obligation. Preparing the pupil to discover and affirm the human dignity (which, in practice, means teaching to love) is the fundamental goal of educating the human being as a person and the necessary basis for other, particular educational goals. Love as a response to the dignity of a person is the content of moral obligation and the essence of personalistic education.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2013, 5(41), 1; 005-023
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Budzenie osoby w rodzinie w kontekście rozwoju rozumowania moralnego
Waking Up a Person in the Family in the Context of the Development of Moral Reasoning
Autorzy:
Gruca-Miąsik, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151164.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba
budzenie osoby
personalizm
wychowanie
rodzina
rozwój
rozumowanie moralne
person
awakening a person
personalism
upbringing
family
development
moral reasoning
Opis:
Personalizm katolicki, uznający człowieka, w duchu klasycznej antropologii, za byt cielesno-duchowy oraz racjonalno-wolitywny, który poprzez wychowanie osiąga swoją dojrzałość osobową, otwiera szeroką perspektywę dla teorii rozwoju rozumowania moralnego, jako jednego z czynników konstytuujących potencjał osoby. Rozumowanie moralne pozostaje swoistą czynnością umysłową, to specyficzna zdolność, która pozwala nam rozważać i oceniać argumenty moralne, a w ich świetle oceniać nasze moralne zobowiązania, postawy i osądy. Rozumować znaczy prowadzić swoisty dialog z samym sobą, słyszeć siebie od wewnątrz. Rozumowanie moralne utożsamić można z siatką pojęciową, z czymś w rodzaju indywidualnie specyficznego moralnego esse, które nie tyle gwarantuje przejście w fieri, ile mu zdecydowanie sprzyja. Im więcej bowiem takiej ukształtowanej moralnej bazy pojęciowej, tym łatwiej człowiek buduje kolejne moralne sądy, a w oparciu o nie podejmuje działania w obszarze moralności. Konstruowanie siatki pojęć moralnych u młodych, „budzenie” w nich dojrzałej osobowej tożsamości, określanej przez stadia rozumowania moralnego, to zadanie wychowawcze rodziny, które implikować może budowaniem dojrzalszych moralnie jednostek i społeczeństw.
Catholic personalism, which recognizes man, in the spirit of classical anthropology, as a body-spiritual and rational-volitional being which, through education, reaches his personal maturity, opens up a broad perspective for the theory of the development of moral reasoning as one of the factors constituting a person's potential. Moral reasoning remains a specific mental activity, it is a specific ability that allows us to consider and evaluate moral arguments, and in their light to evaluate our moral obligations, attitudes and judgments. To reason means to have a kind of dialogue with yourself, to hear yourself from within. Moral reasoning can be identified with a conceptual grid, with something like an individually specific moral “esse”, which not so much guarantees the transition to “fieri” but definitely favors it. The more such a moral conceptual base is formed, the easier a person builds new moral judgments, and based on them, he/she undertakes actions in the area of morality. Constructing a network of moral concepts in young people, “awakening” in them a mature personal identity, defined by the stages of moral reasoning, is the family's educational task, which may imply building more morally mature individuals and societies.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2022, 14, 4; 39-50
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Honor i godność zawodowa w pracy psychologa
Honor and professional dignity in the work of a psychologist
Autorzy:
Stepulak, Marian Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050751.pdf
Data publikacji:
2021-06-11
Wydawca:
Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:
godność
honor
kompetencje zawodowe
kwalifikacje moralne
osoba
dignity
professional competences
moral qualifications
person
Opis:
Niniejszy artykuł ma charakter teoretycznej refleksji odnoszącej się do praktyki zawodowej psychologa. Skuteczna aktywność psychologa wymagawysokich, profesjonalnych kompetencji, ale również wysokich kwalifikacji moralnych. W tym ostatnim kontekście można mówić o dwóch specyficznychwłaściwościach, jakimi są godność i honor psychologa. W kontekście historycznej interpretacji właściwości te wywodzą się z filozofii i kultury starożytnejGrecji, a ponadto mają bardzo długą i zróżnicowaną tradycję. Godność i honor przypisane są ludzkiej, osobowej kulturze, jednakże muszą przez całe życiebyć poddawane procesowi wychowania i samokształcenia własnej osobowości. W pierwszej części artykułu została podjęta analiza problematyki honoru w pracy psychologa, a w części drugiej zostało poruszone zagadnienie godności osobowej w aktywności zawodowej psychologa. Przed każdym psychologiem stoi zatem bardzo trudne zadanie ustawicznej pracy nad kształtem nie tylko swojej osobowości, ale również pełnego bycia integralną osobą. Podjęcie zagadnienia godności i honoru staje się dla współczesnego człowieka czymś niecodziennym, ponieważ świat odrzuca tego rodzaju wartości. Stawia raczej na skuteczność działań, a nie na trud własnej formacji.
This article is a theoretical reflection relating to the professional practice of a psychologist. Effective activity of a psychologist requires high, professionalcompetence, but also high moral qualifications. In the latter context, we can talk about two specific properties, which are the dignity and honor ofa psychologist. In the context of historical interpretation, these properties are derived from the philosophy and culture of ancient Greece and have a verylong and varied tradition. Dignity and honor are assigned to human, personal culture, however, they must be subjected throughout their lives to the processof upbringing and self-education of their own personality. The first part of the article analyzes the issues of honor in the work of a psychologist, and thesecond part deals with the issue of personal dignity in the professional activity of a psychologist. Therefore, every psychologist faces the very difficult task ofconstantly working on the shape of not only his personality, but also being an integral person. Addressing the issue of dignity and honor becomes something unusual for modern man, because the world rejects such values. He focuses on the effectiveness of his actions rather than on the efforts of his own formation.
Źródło:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2020, 12; 285-297
0860-5637
2657-7704
Pojawia się w:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu aksjologicznych podstaw dla etyki działań biotechnologicznych
Autorzy:
Szymoniak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195237.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
biotechnology
science
ethics
axiology
moral values
personalism
person
dignity
biotechnologia
nauka
etyka
aksjologia
wartości moralne
personalizm
osoba
godność
Opis:
Biotechnologia należy do jednej z najszybciej rozwijających się dziedzin nauki. We współczesnej debacie bioetycznej nierzadko spotkać można opinię wskazującą na to, że biotechnologię jako naukę należy uznać za etycznie neutralną, a jedynie jej zastosowania powinny podlegać kwalifikacji moralnej. Zaprezentowana w artykule charakterystyka biotechnologii skłania autora do zaproponowania tezy przeciwnej. W pracy badawczej biotechnolog napotyka zagadnienia domagające się podejmowania decyzji o charakterze moralnym. Stąd w artykule przedstawiono pogląd, iż praktyka naukowa należąca do biotechnologii „nasycona” jest wartościami moralnymi. Uznanie aksjologicznego i etycznego wymiaru biotechnologii prowadzi jednocześnie do wniosku, że w codziennej praktyce badawczej naukowiec winien świadomie uwzględnić moralne aspekty swoich działań oraz wziąć pod uwagę dobro osoby ludzkiej. W artykule zaproponowano również ogólny model etosu biotechnologa oparty na etyce personalistyczno-tomistycznej.
Biotechnology is one of the most rapidly progressing field of modern science. In contemporary bioethical debate one can frequently find views, stating that biotechnology as a field of science is ethically neutral and only its applications should be evaluated ethically. Based on the description of biotechnology presented herein, the author of the article supports the opposite thesis. In scientific work biotechnologist frequently meets issues that require moral decisions to be made. Therefore, the article presents the view, that scientific practice in the field of biotechnology is filled with moral values (value-ladenness of science). Accepting axiological and ethical context of modern biotechnology leads us to the conclusion that in daily scientific practice scientists should consciously take into account moral aspects of their activity and also attract their attention to protect the good of human person. In addition, the article presents the basic model of biotechnologist’s ethos based on Thomistic Personalism.
Źródło:
Logos i Ethos; 2020, 55, 2; 189-206
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka a eudajmonologia
Ethics and Eudaimonology
Autorzy:
Wierzbicki, Alfred
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016194.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
etyka
eudajmonologia
eudajmonizm
personalizm
dobro moralne
uznanie bytu
osoba
ethics
eudaimonology
eudaimonism
personalism
moral good
recognition of a being
person
Opis:
Along the history of ethics there is a controversy concerning the subject-matter of ethics itself − is it focused on the ways of fulfilling one's life (happiness) or is it the normative theory of the moral duty? The author of the paper takes into considerations three concepts of ethics which were developed by Aristotle, St. Thomas Aquinas and Antonio Rosmini. The classical model of replacing ethics by eudaimonology is presented by Aristotle. Eudaimonism is connected in his philosophy of the human praxis with conceiveing of good in terms of the end of human action (teleological concept of good). Eudaimonia consists in fulfillment of the human life as a whole. Therefore the ultimate end of the human life is understood as the immanent end of the human nature. Aristotle identifies the moral good with the good of the human nature (natural fallacy in ethics). On the one hand the ethics of St. Thomas is dependent on the eudaimonistic views of Aristotle and on the other hand it goes beyond naturalism by pointing out the transcendent ultimate end of the human life which is idendified with God. In his theological thought St. Thomas Aquinas seeks to develop personalism. The good of person is the reason for an attitude of love on which the community of persons is founded. Because of the presence of the eudaimonistic and personalistic elements the ethics of Aquinas remains metodologically inconsistent. Antonio Rosmini thanks to his inspiration by the ethical thought of I. Kant distinguishes two diffrent practical sciences: eudaimonology and ethics. He refuses, however, Kantian apriorism and acognitivism. The moral duty is justified by the data of the moral experience. For the essence of morality consists in recognition of a being in accordance with its axiological order. Eudaimonology deals with the subjective good which is related to the nature of subject and only ethics discovers the moral obligation of affirming good for its own sake (objective good).
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2001, 49, 2; 47-64
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofowie personalistycznego przebudzenia: Karol Wojtyła i Tadeusz Styczeń
Philosophers of the Personalist Awakening: Karol Wojtyła and Tadeusz Styczeń
Autorzy:
Wierzbicki, Alfred Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376013.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Karpacka Państwowa Uczelnia w Krośnie
Tematy:
osoba
moralność
personalizm
norma personalistyczna
doświadczenie moralne
intuicjonizm etyczny
etyka niezależna
person
morality
personalism
personalist norm
moral experience
ethical intuitionism
autonomous ethics
Opis:
Artykuł stanowi rekonstrukcję formowania się lubelskiej personalistycznej szkoły etyki w myśli Karola Wojtyły i Tadeusza Stycznia jako jego ucznia i kontynuatora. Personalizm w kulturze, a zwłaszcza w filozofii XX wieku, jest odpowiedzią na kryzys człowieczeństwa. Formułującnormę personalistyczną jako podstawową normę moralności, Wojtyła dokonał przebudowy etyki chrześcijańskiej. Rozwijał filozofię osoby, aby jeszcze głębiej odsłonić aksjologicznepodstawy etyki. Styczeń dokonał z kolei szeregu krystalizacji metaetycznych: uściślił pojęcie doświadczenia moralnego jako macierzystej sytuacji etyki, przedstawiał personalizm jakokonsekwentny intuicjonizm etyczny i wreszcie uściślał pojęcie etyki niezależnej w krytycznym i twórczym dialogu z myślą etyczną Tadeusza Kotarbińskiego i Tadeusza Czeżowskiego.
This article is a reconstruction of the emergence of the Lublin personalist school in Ethics in the thought of Karol Wojtyła and Tadeusz Styczeń, who was his disciple and follower. Personalism in culture, and especially in the philosophy of the 20th century, is the answer to the crisis of humanity. Formulating the personalist norm as the fundamental norm of morality, Wojtyła accomplished a transformation of the Christian Ethics. In order to reveal the deeper axiological roots of Ethics he was developing the studies on the philosophy of a person. Styczeń accomplished significant categorisations in Metaethics. He precisely defined the concept of the moral experience as the underlying situation in Ethics, he presented personalism as consistent ethical intuitionism, and finally he clarified the concept of Autonomous Ethics through critical and creative dialogue with the ethical thought of Tadeusz Kotarbiński and Tadeusz Czeżowski.
Źródło:
Studia Pigoniana; 2020, 3, 3; 9-25
2657-3261
Pojawia się w:
Studia Pigoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia społeczno-polityczna Benedykta XVI w Encyklice Caritas in veritate
Die gesellschaftspolitische theologie von Benedikt XVI. in der Enzyklika Caritas in veritate
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233582.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia społeczno-polityczna
miłość
prawda
sprawiedliwość
rozwój ludzkości
osoba
kryzys ekonomiczny
gospodarka
władza
moralność
konieczność religii
ekonomia życia
społeczność
polityka
technika
humanizm
die gesellschaftspolitische Theologie
Liebe
Wahrheit
Gerechtigkeit
Entwicklung der Menschheit
Person
ökonomische Krise
Wirtschaft
Macht
Moral
Religionsnotwendigkeit
Lebensökonomie
Gesellschaft
Politik
Technik
der Humanismus
Opis:
Papst Benedikt XVI. zeigt in Enzyklika Caritas in veritate eine gewaltige, schöpferische und unersetzliche Rolle des Christentums auf, und zwar nicht nur auf der Heilsebene, sondern auch auf der Weltebene, d.h. im Bereich des Lebens, des Bestehens und der Entwicklung der Menschheit. Den beiden Faktoren, der Liebe und der Wahrheit, wohnt nicht nur eine übernatürliche, sondern auch eine natürliche, weltliche Dimension inne. In der Folge ist der Humanismus, der Gott ausschließt, ein Humanismus, der den Menschen und seine Geschichte degeneriert. Die gegenwärtige Beseitigung des Christentums in Europa und in der Welt aus der Öffentlichkeit sowie die Verschiebung des Christentums in die Privatsphäre hält der Papst für das höchste Übel.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2010, 2; 39-48
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies