Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "person, A." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 80
Tytuł:
Czy czyjaś osoba to osoba?
Is the person of some person a person?
Autorzy:
Zaron, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459435.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
osoba
czyjaś osoba
ktoś
znaczenie
historyczne i współczesne słowniki języka polskiego
a person
the person of some person someone
meaning
historical and contemporary dictionaries of Polish
Opis:
The aim of the article is to describe and explain the meaning of the Polish construction czyjaś osoba ‘the person of some person; persona’. The basis of investigations is the material culled out from the Polish corpora database (NKJP) and Polish historical and contemporary dictionaries. In the syntactic, as well as semantic analyses of the unit in question (esp. its syntactic function and collocations with predicates) the author reaches to a conclusion that: 1) the expression czyjaś osoba is semantic entity; 2) this unit can’t function as an agent in a sentence (persona/the person of some person isn’t someone or something); 3) the language unit czyjaś osoba isn’t equivalent of the notion of person.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica; 2017, 12; 345-354
2083-1765
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wartość osobowa konkretnego człowieka – szkic z zakresu antropologii komunikacji
Personal value of a specific person – a sketch in the field of anthropology of communication
Autorzy:
Drożdż, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30102894.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
człowiek
osoba
wartość człowieka
antropologia
komunikacja
wartości
etyka
human
person
human value
anthropology
communication
values
ethics
Opis:
Wartość osobowa konkretnego człowieka – szkic z zakresu antropologii komunikacji. Niniejsze opracowanie ma na celu zwrócenie uwagi na podstawowy fakt bycia człowiekiem: na podstawową prawdę, że człowiek–osoba jest kimś jedynym i niepowtarzalnym. Człowiek jest tak bogatą rzeczywistością, że wysiłek odkrywania prawdy o nim, o jego istocie i tożsamości, konfrontacja koncepcji „starych” z „nowymi”, dokonuje się na różnych drogach, różnorodnymi metodami i w różnych celach, które łączy jednak wspólne przekonanie, że stawką tych pytań i odpowiedzi, nie jest tylko abstrakcyjno-spekulatywny spór, ale prawda o człowieku, prawda o nas, będąca podstawą ludzkiego dobra i szczęścia. Celem artykułu jest próba spojrzenia na człowieka jako na konkretny podmiot osobowy w swoim niepowtarzalnym człowieczeństwie zakorzeniony w obiektywnym i uniwersalnym doświadczeniu osoby ludzkiej. Nasze analizy prowadzimy z perspektywy antropologii komunikacji, która określa ramy i zasady komunikacyjnych działań człowieka. Spojrzenie na człowieka jako na konkretną osobę z jej uwarunkowaniami życia pozwala dostrzec blaski i cienie człowieczeństwa, bogactwo i biedę warunków życia ludzkiego, sprawiedliwość i niesprawiedliwość relacji społecznych, radość życia i doświadczenie krzywdy, dobro i zło ludzkich czynów, a nade wszystko daje możliwość dostrzeżenia powszechnego pragnienia szczęścia i miłości w życiu. Niniejsze analizy są także próbą odsłony i promocji zasad szacunku dla każdego konkretnego człowieka w imię uniwersalnej wartości człowieczeństwa i godności ludzkiej, która jest wspólną, obiektywną i niezbywalną cechą konstytutywną osoby ludzkiej.
Personal value of a specific person – a sketch in the field of anthropology of communication. This study aims to draw attention to the basic fact of being a human being: the fact that a human-person is unique. Man is such a rich reality that this effort to discover the truth about him, about his essence and identity, the effort to confront the concepts of old and new, is made in different ways, with different methods and for different purposes, which, however, share the common belief that at stake of these questions and answers, it is not only an abstract-speculative dispute, but the truth about man, the truth about us, which is the basis of human good and happiness. The aim of this article is to try to look at man as a concrete personal subject in his unique humanity, rooted in the objective and universal experience of the human person. We conduct our analyzes from the perspective of the anthropology of communication, which defines the framework and principles of human communication activities. Looking at man as a concrete person with his life conditions allows us to see the lights and shadows of humanity, the wealth and poverty of human living conditions, justice and injustice in social relations, the joy of life and the experience of harm, good and evil of human deeds, and above all it allows us to perceive the universal desire for happiness and love in human life. These analyzes are also an attempt to reveal and promote the principles of respect for each individual person in the name of the universal value of humanity and human dignity, which is a common, objective and indispensable constitutive feature of the human person.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2020, 12, 1; 11-30
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od człowieka, osoby, podmiotu do podmiotu prawa
From a Human, Person, and Subject to a Legal Subject
Autorzy:
Gałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807463.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
człowiek
osoba
podmiot
podmiot prawa
man
person
subject
subject of law
Opis:
In the article two ways are presented regarding relationship between human being and subject of law. Ch. Grzegorczyk claims that conception of human being and conception of subject of law are not equal and from conception of human being a conception of subject of law cannot be educed. P. Ricoeur states, however, that conception of human being and conception of subject of law are equal with regard to respect and veneration. Author of the article analysis the above issues and regardless the differences between them observes some similarities, because both authors are considering not subject of law but subject of law order. On the basis of phenomenological reduction the author shows conception of law which has its roots in substantial vision of human being. The human being can be subject of law and not only subject of particular law order.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 2; 7-40
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twórczość jako zadanie osoby
Creativity as a Task of a Person
Autorzy:
Badora, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810712.pdf
Data publikacji:
2021-08-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
twórczość
osoba
zadanie osoby
creativity
person
person’s task
Opis:
Niniejszy artykuł przedstawia refleksję nad twórczością, rozumianą jako zadanie osoby. Główny problem badawczy zawiera się w pytaniu: w czym wyraża się twórczość jako zadanie osoby? W pierwszej części artykułu został zaprezentowany przegląd perspektyw rozumienia twórczości, które są przedstawione w literaturze. W części drugiej przeprowadzono analizę jakościową swobodnych wypowiedzi nauczycieli. Podjęte analizy umożliwiły sformułowanie odpowiedzi na postawiony problem badawczy.
The article below presents a reflection on creativity, understood as a person’s task. The main research problem is contained in the question: what is creativity expressed as a task of a person. The first part of the article reviews the perspectives of understanding creativity that are presented in the literature. In the second part, a qualitative analysis of teachers’ free speech was carried out. The undertaken analyzes made it possible to formulate a response to the research problem posed.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2021, 13, 2; 79-90
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stawanie się osobą jako proces
The process of becoming a person
Autorzy:
Leśniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070426.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
osoba
rozwój
proces
stawanie się
psychologia Platona
person
stages of development
process
becoming
Plato’s psychology
Opis:
Pierwsze trzy części mają charakter wstępny. Ich zadaniem jest, na podstawie filozofii procesu Whiteheada, zdefiniować podstawowe terminy, takie jak cielesność, osoba ludzka, świadomość, jedność osobowa, etapy, fazy i wymiary procesu stawania się osobą. Szczególnie istotne dla rozumienia pojęcia osoby ludzkiej okazuje się właściwe rozumienie pojęcia Boga. Wskazano różnice pomiędzy Platońską i Arystotelesowską teologią oraz psychologią, szczególnie w aspekcie duszy pożądliwej. W kolejnych częściach omówione są etapy stawania się osobą ludzką: dzieciństwo, dorosłość i dojrzałość. Każdy z nich przedstawiony zostaje z perspektywy łączącej wymiar cielesny z duchowością. W ostatnim rozdziale podjęto próbę wysłowienia niektórych Platońskich intuicji psychologicznych w języku współczesnym. Przede wszystkim zrekonstruowano Platoński opis stawania się osobą dojrzałą poprzez rozwój duchowo-psychologiczny opisany w Państwie. Prowadzi to do ukazania Platonizmu jako podstawy nowoczesnej praktyki terapeutycznej.
The first three sections of this paper are introductory. Their task is to define basic terms such as corporeality, person, stages, phases, and dimensions of the process of becoming a person. A correct understanding of the concept of God turns out to be of particular importance for understanding the concept of the human person. The thesis about the superiority of Platonic theology over Aristotle’s is justified. The following sections discuss the stages of becoming a human being: childhood, adulthood, and maturity. Each of them is presented from a perspective that combines the bodily dimension with spirituality. In the last section I attempt to express some of Plato’s psychological intuitions in modern language, focusing in particular on his notion of becoming a mature person through spiritual and psychological development. This tends to show Platonism as the basis of modern therapeutic practice.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2020, 56, 2; 7-37
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Human Person as a Social and Interpersonal Being According to the Most Significant Representatives of the Lublin Personalism
Autorzy:
Kosche, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029760.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
osoba
personalizm
antropologia filozoficzna
antropologia teologiczna
hermeneutyka
Karol Wojtyła/Jan Paweł II
person
personalism
philosophical anthropology
theological anthropology
hermeneutics
Karol Wojtyła/John Paul II
Opis:
The article constitutes an attempt to present the synthetic understanding of the person as a social and relational being based on the Lublin conception of personalism of late twentieth and early twenty-first century. The analyses of the social horizon of the person cannot be limited to one, however brilliant, perspective. Person needs to be illuminated using cognitive lights of various kinds to approach a broad range of information relevant to it. The personalism of the Lublin School, which is characterised by a multiplicity of methods and forms of the description of a person, while preserving a certain common axiomatic and axiological foundation, is perfectly suited for this. Moreover, in line with the hermeneutic method of a “medium ground,” to describe the personal being personalists from Lublin such as Wincenty Granat, Karol Wojtyła/John Paul II or Czesław Stanisław Bartnik have utilized both philosophical and theological data. Deriving methodological inspiration from the masters mentioned above, the whole inquiry featured in this article is divided into two parts. They include the analyses of philosophical and theological horizons of understanding the social and interpersonal dimension of the person.
Artykuł stanowi próbę syntetycznego przedstawienia koncepcji osoby jako bytu społecznego i relacyjnego w oparciu o lubelską myśl personalistyczną przełomu XX i XXI wieku. Badanie społecznego horyzontu osoby nie może ograniczać się do przedstawienia pojedynczej, choćby najbardziej genialnej perspektywy. Osobę trzeba rozświetlić za pomocą różnego rodzaju świateł poznawczych w taki sposób, aby dotrzeć do szerokiego wachlarza informacji na jej temat. Doskonale nadaje się do tego lubelski personalizm, który charakteryzuje się wielością metod i form deskrypcji osoby, zarazem zachowując pewien wspólny fundament aksjomatycznyi aksjologiczny. Ponadto, zgodnie z logiką hermeneutycznej metody „po-między,” przy opisie bytu osobowego lubelscy personaliści tacy jak Wincenty Granat, Karol Wojtyła/Jan Paweł II czy Czesław Stanisław Bartnik korzystali zarówno z danych filozoficznych, jak też teologicznych. Czerpiąc metodologiczne inspiracje od powyższych mistrzów, całość dociekań zwartych w tym artykule została podzielona na dwie części, zawierające w sobie analizy filozoficznego i teologicznego horyzontu społecznego rozumienia osoby.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 1; 5-24
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy współczesny człowiek jest jeszcze osobą?
Is Modern Man Still a Person?
Autorzy:
Pater, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956514.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Christian anthropology
ethics
person
dignity
atheism
antropologia chrześcijańska
etyka
osoba
godność
ateizm
Opis:
Taking into consideration the relationship between anthropology and social ethics it seems appropriate to pose the following question: How, in a given society, in view of often controversial anthropological messages, can we introduce ethically and socially justifi ed social relations and on what anthropological foundation should they be based? In modern society Christian social ethics aiming to justify and implement standards, systems and norms, taking part in the public debate concerning bioethical matters regarding the beginning of life, should consider men in an anthropological context and show an anthropological mindset. The concept of person used in anthropology allows to show that human life contains spiritual components which extend beyond biological factors. An ethical consideration of this issue allows to notice that a man can be defined according to a specific moral status. The phrase “man is a person” includes relations between the anthropological definition of man and a moral protection of dignity in society.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2015, 1; 208-224
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoba punktem wyjścia i dojścia w edukacji wczesnoszkolnej
The Person as a Starting and Ending Point in Early School Education
Autorzy:
Chałas, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811059.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba
przymioty osoby
edukacja wczesnoszkolna
person
person attributes
early school education
Opis:
W edukacji na każdym jej poziomie biorą udział dwa jej główne podmioty: uczeń i nauczyciel. Przyjmując personalistyczne ich ujęcie, w którym człowiek jest rozumiany jako osoba, jednocześnie przyjmujemy uniwersalistyczny, refleksyjny i mądrościowy sposób ujęcia wychowania, którego centrum stanowi osoba ze swym indywidualnym, biologicznym, psychologicznym, społecznym, duchowym i religijnym wymiarem. Istota edukacji wczesnoszkolnej sprowadza się więc do rozwoju osoby ludzkiej, jej dojrzałości osobowościowej. Wzajemne relacje nauczyciel–uczeń ukierunkowane są na urzeczywistnianie przymiotów osoby, by pełniej przeżywać swoje człowieczeństwo.
Two of its main subjects participate in education at its every level and teacher. Accepting a personalistic approach to them, in which a person is understood as a person, we simultaneously accept a universalist, reflective and wise way of approaching education, the center of which is a person with his individual, biological, psychological, social, spiritual and religious dimensions. The essence of early school education boils down to the development of the human person, his personality maturity. Mutual teacher–student relations are focused on the actualization of the person’s qualities to fulfill his humanity more fully.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2019, 11(47), 2; 37-48
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PEDAGOGIA OSOBY: UWARUNKOWANIA, TRUDNOŚCI, WYZWANIA
PEDAGOGY OF A PERSON: DETERMINANTS, DIFFICULTIES, CHALLENGES
Autorzy:
Starnawski, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549848.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pedagogia
osoba
kryzys
pluralizm
Jan Paweł II
pedagogy
person
crisis
individualism
pluralism
John Paul II
Opis:
Pedagogia jest terminem pozostającym w relacji z dwoma innymi: wychowaniem (jako fragmentem rzeczywistości społecznej) i pedagogiką (jako nauką). Główną kategorią pedagogii jest osoba – najdoskonalsza postać bytu (św. Tomasz z Akwinu). Drugim uwarunkowaniem jest dobra teoria – to znaczy dobra filozofia: egzystencjalna, realistyczna, racjonalna (otwarta na prawdę), analogiczna. Trzecim – dobra praktyka (otwarta na teorię, nieindywidualistyczna, pozytywna). Trudności i zagrożenia mają charakter zewnętrzny, jak kryzys myśli współczesnej: sceptycyzm, utylitaryzm, sentymentalizm, lub wewnętrzny: subiektywizm, indywidualizm, konformizm, fałszywa duchowość. Głównymi wyzwaniami są: sformułowanie praktycznej odpowiedzi na problem indywidualizmu i pluralizmu, przedstawienie wyrazistej propozycji pedagogicznej oraz współczesnej wersji paidei.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2015, 2; 15-26
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cielesność osoby a samowychowanie
Leib von Person und Selbsterziehung
Autorzy:
Hiszpańska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835134.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawda
osoba
godność osoby
cielesność osoby
wychowanie
samowychowanie
odpowiedzialność
truth
person
dignity of a person
corporality of a person
education
self-education
responsibility
Opis:
Dieser Beitrag ist ein Versuch, eine personalistische Interpretation der Erziehung und Selbsterziehung von Prof Wojciech Chudy zu nähern. Ein Kontext für das unternommene Problem ist körperliche Dimension von einem Menschen und ihre Bedeutung im Prozess der Personenpubertät. Zwei erste Teile des Beitrags haben (inhaltlichen) einen sachlichen Charakter; der dritte Teil ist ein Zeugnis von Wojciech Chudy – von dem Menschen, der in des Wortes voller Bedeutung, sich selbst erzogen hat. Im ersten Teil mit dem Titel Die Person und Selbsterziehung wurde Entwicklungsleistungsfähigkeit der Person gezeigt, in der moralische Pflicht der Erziehung des Menschen eingewurzelt ist. Man hat das Wesen von Erziehung und seinen Zusammenhang mit der Selbsterziehung aus der Sicht des ethischen Personalismus dargestellt. Als Schlussfolgerung hat man eine Definition der Selbsterziehung bestimmt, die den Kontext der Verantwortung des Menschen für sich sowie in der weiteren Bedeutung – für erkannte Güte zeigt. Im zweiten Teil mit dem Titel Verantwortung für die Dimension des Leibes hat man Integrationsrolle des Körpers im Prozess der Personenpubertät beschrieben und den Wert des Leibes als Strukturelement des Menschen betont. Problem der Selbsterziehung als Verantwortung für Körper hat man sowohl im positiven Aspekt analysiert, diese Elemente betonend, die entwickelt werden sollen, als auch im negativen Aspekt, diese Elemente zeigend, die Beherrschung und Disziplin brauchen. Im Zusammenfassung des sachlichen Teils hat man Zusammenhang der Selbsterziehung mit dem ganzen Leben des Menschen dargestellt. Es ist eine Konsequenz der Personenweise der Existenz des mit der Würde gekennzeichneten Menschen.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2008, 36, 2; 43-62
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiara Kościoła i wiara osoby
Faith of the Church and faith of a person
Autorzy:
Sienkiewicz, Edward
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469724.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
wiara
Kościół
osoba
rozum
wola
wspólnota
struktura społeczna
struktura osobowa
poznanie
faith
Church
person
mind
wil
community
social structure
personal structure
cognition
Opis:
Pozorny konflikt wiary osoby i wiary Kościoła należy ukazywać oraz wyjaśniać w kontekście wcześniejszego, właściwego Oświeceniu, konfliktu wiary i rozumu, na który nakłada się konflikt wiary i woli człowieka, sprowadzonej – niesłusznie – tylko do możliwości wybierania. Kluczowym problemem jest tu osoba ludzka, która przez swoje strukturalne złożenie – niedostępne tylko w wymiarze antropologii – okazuje się nie tylko trudnością, ale przede wszystkim większą potencjalnością, możliwością. Podstawowym jej atrybutem jest rozwiązywanie konfliktu – całkiem realnego – między jednostką a społecznością, co pozwala tworzyć wspólnotę. Ta umiejętność, pochodząca ze stworzenia, w misterium paschalnym Jezusa uzyskuje nowe dowartościowanie w Duchu Świętym, odnoszącym wierzących do Communio w Bogu, przez co wspólnota wiary osób ludzkich jest wejściem we wspólnotę z Trójjedynym Bogiem (wertykalnie), jako podstawą wspólnoty Kościoła w wymiarze horyzontalnym.
An ostensible conflict of faith of a person and the faith of the Church should be shown and explained in the context of the earlier, characteristic for the Enlightenment, conflict of the faith and mind, overlapped by conflict of faith and will of man, wrongly reduced – only to the opportunity to choose. The key problem is here the human person, who by his structural complexity – impenetrable only in the dimension of anthropology – appears not only a difficulty, but most of all a greater potential, possibility. His basic attribute is conflict solving – a completely real – between an individual and the society, which allows to create a community. This competence, originating from the creation, in the paschal mystery of Jesus receives a new value in the Holy Spirit, referring the believers to Communio in God, which makes the community of faith of humans an entrance into a community with the Trisingle God (vertically), as the basis of the community of Church in the horizontal dimension.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2013, 20; 239-254
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PEDAGOGIA OSOBY WOBEC ZAGADNIENIA DUCHOWOŚCI
THE PEDAGOGY OF A PERSON TOWARDS THE ISSUE OF SPIRITUALITY
Autorzy:
Sztaba, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550064.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
osoba
dusza
duchowość
transcendencja
wychowanie religijne
person
soul
spirituality
transcendence
religious education
Opis:
Nie można mówić o realistycznej pedagogii osoby bez uwzględnienia jej duchowości i wychowania religijnego będącego prostą jej konsekwencją. W artykule prezentowana jest problematyka duchowości osoby na podstawie analiz realistycznej filozofii bytu, wzbogaconej krytycznie przyjętą filozofią świadomości. Przy omawianiu zagadnienia duchowości osoby wskazuje się także na jej liczne zagrożenia oraz pedagogiczne implikacje.
We cannot talk about the realistic pedagogy of a person without considering its appropriate spirituality and religious education, being its simple consequence. The suggested article presents the issue of a person’s spirituality based on the analysis of the realistic philosophy of existence, enriched with critically accepted philosophy of consciousness. The article discusses the issue of spirituality of a person, indicates also its numerous threats as well as pedagogical implications.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2015, 2; 41-62
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Debata na temat koncepcji osoby w bioetyce
The Debate on the Concept of a Person in Bioethics
Autorzy:
Hołub, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1817710.pdf
Data publikacji:
2005-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
koncepcja osoby
osoba
naturalizm
komunitaryzm
humanizm
personalizm
concept of a person
person
humanism
naturalism
communitarianism
humanismpersonalism
Opis:
W artykule podjęto próbę naszkicowania debaty w dziedzinie bioetyki dotyczącej pojęcia osoby. Wstępnie przedstawiono trzy rozumienia problemu: koncepcję osoby w filozofii naturalistycznej, we współczesnym komunitaryzmie i w jednym ze stanowisk humanistycznych. Analiza tych propozycjo prowadzi do wniosku, że osoba postrzegana jest jako byt empiryczny i psychologiczny lub jako wolny, tworzący siebie podmiot. Stwierdzenie to prowadzi do dalszych badań. W celu uniknięcia pewnego dualizmu w percepcji osoby zakorzenionego we wskazanych wyżej stanowiskach rozwinięte zostaje podejście personalistyczne. Podkreśla się w nim, że osobę należy rozumieć jako niepodzielną całość, łączącą w sobie jaźń – subiektywny aspekt osoby, z naturalno-cielesną stroną, która jest obiektywnym aspektem bytu ludzkiego. W ujęciu personalistycznym osoba jawi się jako wcielona subiektywność utworzona przez akt osobowego istnienia. W artykule takie rozumienie osoby przedstawione jest jako istotne dla rozwiązywania złożonych problemów bioetycznych.
This article endeavours to sketch the debate about the concept of a person in the realm of bioethics. Initially, it sets out three understandings of the issue, namely the concept of a person in a naturalistic philosophy, in the current of communitarianism and in one of the humanistic positions. The analyses of these approaches lead to the conclusion that a human person is perceived either as an empirical and psychological entity or as a free subjectivity creating him/herself. This thesis is stimulation to further research. In order to avoid a kind of dualism in perception of the person stemming from the stances outlined above, the personalistic approach is developed. This points out, that a human being should be depicted as one indivisible entity unifying in itself more strictly self, a subjective aspect of the person, with nature-body aspect which is an objective facet of being human. Given this personalistic perspective, a person comes out as an embodied subjectivity formed by the unique personal act of existence. In this article, such a concept of the person is argued as a vital support in the complex field of bioethical dilemmas.
Źródło:
Studia Ecologiae et Bioethicae; 2005, 3, 1; 187-201
1733-1218
Pojawia się w:
Studia Ecologiae et Bioethicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie osoby w myśli indyjskiego adualizmu
The Concept of a Person in the Thought of Indian Adualism
Autorzy:
Sajdek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807070.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
filozofia indyjska
osoba
adualizm
advaita
atman
Brahman
Indian philosophy
person
adualism
Opis:
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy w myśli indyjskiego adualizmu (advaita) można mówić o pojęciu osoby. Rozważania są prowadzone w aspekcie ewentualnego pojęcia osobowości Brahmana oraz duszy indywidualnej człowieka. Przyjętym wstępnie punktem odniesienia jest klasyczna definicja osoby, sformułowana przez Boecjusza.
The article is an attempt to answer the question whether in the thought of Indian adualism (advaita) one can speak about the concept of a person. The considerations are conducted in the aspect of the possible concept of Brahman personality and the individual soul of man. The predefined reference point is the classic definition of a person, formulated by Boethius.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2018, 9, 2; 5-19
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ODPOWIEDZIALNOŚĆ NARODU ZA PAŃSTWO W KONCEPCJACH WSPÓŁCZESNYCH PERSONALISTÓW POLSKICH
RESPONSIBILITY FOR THE STATE OF THE NATION: THE CONCEPTS OF CONTEMPORARY POLISH PERSONALISTS
Autorzy:
Kapias, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488460.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
odpowiedzialność
naród
państwo
personalizm
osoba
wspólnota
responsibility
nation
state
personalism
a person
a community
Opis:
Contemporary times, filled with ideas of postmodernism and globalization, are not conducive to reflection on the concept of the nation. Meanwhile, the nation as a community of people from the same family has a personal dimension. The nation should therefore have a significant impact on the state, which is public. There is a need to take responsibility for the quality of the state by the national community. Especially this responsibility is reflected in the idea of realization of the common good. The state has the duty to care for common welfare and enable people to participate in it. National community helps in this process. Its fundament is a common good implemented by every person. A national culture has important role in the responsibility for the state. The specificity of a culture—with its sovereignty—distinguishes a given nation from others. This makes it possible to play a significant role in building the sovereignty of the country. However, in taking responsibility for the state, the most important is a person. Because he is a human being – what is particularly emphasized by Polish personalists.
Czasy współczesne przepełnione koncepcjami postmodernizmu i globalizacji nie sprzyjają refleksji nad koncepcją narodu. Tymczasem naród jako wspólnota ludzi wywodzących się z jednej rodziny, ma wymiar osobowy. Naród powinien więc mieć poważny wpływ na państwo, które jest społeczeństwem. Zachodzi potrzeba podjęcia odpowiedzialności za jakość państwa, przez wspólnotę narodową. W szczególności odpowiedzialność ta uwyraźnia się w koncepcji realizacji dobra wspólnego. Państwo ma więc obowiązek troski o ten rodzaj dobra i pomoc każdemu z ludzi tworzących wspólnotę państwową w partycypacji w tym dobru. Pomaga w tym wspólnota narodowa, której fundamentem jest wspólne dobro realizowane poprzez każdą osobę. Istotna rolę w odpowiedzialności za państwo posiada także kultura narodowa. Jej specyfika wyodrębnia dany naród spośród innych. Posiada ona swą suwerenność. Dzięki temu może także odgrywać znaczną rolę w budowaniu suwerenności danego państwa. W podejmowaniu odpowiedzialności za państwo najważniejszy jest jednak człowiek. Jest on bowiem bytem osobowym – na co ze szczególnym naciskiem zwracają uwagę polscy personaliści.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 4; 73-91
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 80

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies