Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Christian personalism" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Aksjologiczne konteksty resocjalizacji osadzonych w aspekcie założeń personalizmu chrześcijańskiego
    Axiological contexts of resocialisation of prisoners in the aspect of the assumptions of Christian personalism
    Autorzy:
    Pierzchała, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371253.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-18
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    Axiology
    optimistic anthropology
    existentialism
    ethics
    social rehabilitation institution
    church
    embedded person
    personalistic pedagogy
    personalism
    social rehabilitation
    repersonalization
    resocialization
    resocialization of values
    meaning of life
    socialization
    value
    upbringing
    Aksjologia
    antropologia optymistyczna
    egzystencjalizm
    etyka
    instytucja
    resocjalizacyjna
    Kościół
    osadzony
    osoba
    pedagogia personalistyczna
    personalizm
    rehabilitacja społeczna
    repersonalizacja
    resocjalizacja
    resocjalizacja wartości
    sens życia
    socjalizacja
    wartość
    wychowanie
    Opis:
    Personalizm to nadanie czemuś charakteru osobistego, osobowość człowieka, wychowanie osoby, aksjologia to wartości, a resocjalizacja to przemiana (zmiana) osobowości jednostki (osoby) ukierunkowanej na stronę wolności, samodzielnego podejmowania decyzji i pełnienie ról społecznych, mającej możliwość autonomicznego i wolnego decydowania. Celem artykułu jest rozwinięcie (interpretacja, kontynuacja) ostatniego akapitu mojej − będącej studium naukowym − publikacji, uwzględniającej osiągnięcia współczesnej pedagogiki, psychologii penitencjarnej i nauczania Magisterium Kościoła, pt.: Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. W ramach swoich rozważań pedagogiczno-resocjalizacyjnych, w zgodzie z wymową Magisterium Kościoła, sformułowałem koncepcję (współbrzmiącą z szeroko pojmowanym nurtem humanistyczno-egzystencjalnym, m.in. z psychologią humanistyczną i pozytywną, a także z wychowaniem aksjologicznym ukierunkowanym na osobowościowy potencjał człowieka), którą nazwałem personalistyczną aksjologią resocjalizacji. Metodologią zastosowaną przy pisaniu przedmiotowej publikacji stało się przeprowadzenie krytycznej analizy literatury, w tym własnego dorobku naukowego i innych dokumentów, w tym dostępnych zasobów internetowych.
    Personalism means giving something of a personal character, the personality of a person, raising a person – axiology is a value – and resocialization is a change (change) – personality of a person oriented towards the side of freedom, independent decision making and social roles having the possibility of autonomous and free decision making. The aim of the article is to develop (interpretation, continuation) the last paragraph of my – a scientific study –publication, taking into account the achievements of contemporary pedagogy, penitentiary psychology and teaching of the Church’s Magisterium: Destigmatization of criminals in the light of the Church’s Magisterium and views on rehabilitation. As part of my pedagogical and social rehabilitation considerations, in accordance with the pronunciation of the Church’s Magisterium, I formulated a concept (in harmony with the broadly understood humanistand existential trend, including humanistic and positive psychology, as well as axiological education directed at the personality potential of a human being). I called the personalistic axiology of resocialization. The methodology used to write this publication was to conduct a critical analysis of literature, including my work and other documents, including available Internet resources.
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2018, 16; 9-27
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aksjologiczne konteksty resocjalizacji osadzonych w aspekcie założeń personalizmu chrześcijańskiego
    Axiological contexts of social rehabilitation of prisoners in the aspect of the assumptions of Christian personalism
    Autorzy:
    Pierzchała, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369891.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-08
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    Aksjologia
    antropologia optymistyczna
    egzystencjalizm
    etyka
    instytucja
    resocjalizacyjna
    Kościół
    osadzony
    osoba
    pedagogia personalistyczna
    personalizm
    rehabilitacja społeczna
    repersonalizacja
    resocjalizacja
    resocjalizacja wartości
    sens życia
    socjalizacja
    wartość
    wychowanie
    Axiology
    Church
    ethics
    existentialism
    life meaning
    optimistic anthropology
    person
    personalism
    personalistic pedagogy
    prisoner
    rehabilitation
    repeated personalization
    rehabilitation of values
    socialization
    social rehabilitation
    social rehabilitation institution
    values
    upbringing
    Opis:
    Personalizm to nadanie czemuś charakteru osobistego, osobowość człowieka, wychowanie osoby − aksjologia to wartości − a resocjalizacja to przemiana (zmiana) − osobowości jednostki (osoby) ukierunkowanej na stronę wolności, samodzielnego podejmowania decyzji i pełnienie ról społecznych, mającej możliwość autonomicznego i wolnego decydowania. Celem artykułu jest rozwinięcie (interpretacja, kontynuacja) ostatniego akapitu mojej − będącej studium naukowym − publikacji, uwzględniającej osiągnięcia współczesnej pedagogiki, psychologii penitencjarnej i nauczania Magisterium Kościoła, pt.: Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. W ramach swoich rozważań pedagogiczno-resocjalizacyjnych, w zgodzie z wymową Magisterium Kościoła, sformułowałem koncepcję (współbrzmiącą z szeroko pojmowanym nurtem humanistyczno- egzystencjalnym, m.in. z psychologią humanistyczną i pozytywną, a także z wychowaniem aksjologicznym ukierunkowanym na osobowościowy potencjał człowieka), którą nazwałempersonalistyczną aksjologią resocjalizacji. Metodologią zastosowaną przy pisaniu przedmiotowej publikacji stało się przeprowadzenie krytycznej analizy literatury, w tym własnego dorobku naukowego i innych dokumentów, w tym dostępnych zasobów internetowych.
    Personalism is giving something a personal character, human personality, upbringing a person, axiology means values, and rehabilitation is a transformation (change) of personality of an individual (person) directed towards freedom, independent decision making and performing social roles. The aim of the article is to develop (interpret, continue) the last paragraph of my publication, which is a scientific study, taking into account the achievements of modern pedagogy, penitentiary psychology and the teaching of the Magisterium of the Church, entitled: Destygmatyzacja przestępców w świetle Magisterium Kościoła oraz poglądów na resocjalizację. cordance with the meaning of the Magisterium of the Church, I have formulated a concept (which is consistent with the broadly understood humanistic and existential trend, including humanistic and positive psychology, as well as axiological education focused on the personality potential of a human), which I have called the personalistic axiology of rehabilitation. The methodology used to write this publication was the conduct of a critical analysis of literature, including my own work and other documents, including available Internet resources.Within the framework of my pedagogical and rehabilitation considerations, in ac
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2019, 18; 69-90
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fenomenologia i metafizyka wiary chrześcijańskiej
    Phenomenology and Metaphysics of Christian Faith
    Autorzy:
    Barth, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1600912.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    wiara
    fides qua
    fides quae
    osoba
    personalizm
    M. Scheler
    faith
    person
    personalism
    Opis:
    Być może w naszym przekazie wiary zbyt często nie zauważamy istotowego związku między obu aspektami: fides qua i fides quae, koncentrując się w zależności od kontekstu czy sytuacji na jednym z nich. Istnieje wiele przesłanek, aby uznać za faktyczne, że tradycyjny przekaz wiary zbytnio skupił swoją uwagę na drugim elemencie, a mianowicie podając do wierzenia treści wiary w formie zwięzłych artykułów czy wypowiedzi katechizmowych, zakładał, że będą one w stanie wzbudzić w chrześcijanach jako odpowiedź akt osobowej wiary. Nie doceniono natomiast tego, co nazwalibyśmy źródłowym doświadczeniem wiary, które pochodzi bezpośrednio od osoby Ducha Świętego. Z drugiej strony można zaobserwować stanowisko odwrotne, sprowadzające wiarę do ujęcia fides qua. Coraz częściej bowiem wiarę definiuje się na zasadzie sądu intelektualnego, stwierdzającego, że Bóg istnieje, z pominięciem – objawionej przez Boga i podawanej przez Kościół – zawartości. W ten sposób powstaje coś, co można by określić „pozorem wiary”, sprowadzającej się ostatecznie – jako uwspółcześnionej postaci gnozy – do afirmacji własnych wyobrażeń o Bogu, czyli czegoś, co nie może zbawić człowieka.
    This article presents the personal dimension of faith. In the Old Testament, faith is the secure trust in God’s promise and leadership with relation to the people of Israel. True faith is demonstrated in the form of personal responses (Abraham, Moses, the Prophets). In the New Testament, faith is a concept for the relationship between God and human beings on the basis of God’s saving activity for, in and through Jesus Christ. Faith is the personal, fundamental option in which a human being, through grace and trusting in God’s power, specifically in Jesus Christ, responds in consensus with the Church with his confession of the saving event of revelation. In contrast to its the colloquial meanings (belief as suppose, be of the well-founded conviction, agree with an authority, trust in something based on probability) faith in its personal meaning is an absolute assent based on the inner certainty. The author refers to the phenomenological studies of M. Scheler, who distinguishes between faith (der Glaube, fides qua) and belief (das Glauber, fides quae). Faith is the orientation, attitude on the real existence in the sphere of the absolute – there is burdened with a value sense. In absolute value, which is God, can be answered in the form of faith absolute (full-person). In metaphysical approach faith is shown as comprising the sphere of “seeing” and “hearing” – this integral approach protects it from making insulation to reason, to make it understands.
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2014, 8, 1; 53-67
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Osoba ludzka jako „byt relacyjny” – antropologiczne fundamenty eklezjologii Soboru Watykańskiego II
    The Human Person as the “Relational Being” – Anthropological Foundations of Ecclesiology of the Second Vatican Council
    Autorzy:
    Choromański, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/956474.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    augustine
    aristotle
    christian anthropology
    philosophical anthropology
    bartnik cz.
    boethius
    cicero
    a man
    ecclesiology
    epicurus
    gaudium
    et spes
    individualism
    individual
    social being
    communion (personal)
    the
    church
    lumen gentium
    nature
    person
    personalism
    relational
    vatican ii
    thomas aquinas
    the community
    augustyn
    arystoteles
    antropologia chrześcijańska
    boecjusz
    cyceron
    człowiek
    eklezjologia
    epikur
    gaudium et spes
    indywidualizm
    indywiduum
    istota społeczna
    kościół
    natura
    osoba
    personalizm
    relacyjność
    tomasz z akwinu
    wspólnota
    antropologia filozoficzna
    komunia (osobowa)
    Sobór Watykański II
    Opis:
    In this article the Author proves existence of an intrinsic and inseparable connection between anthropology and ecclesiology. The necessity of the Church as a community of believers can be demonstrated not only by the will of God explicitly expressed in the Holy Scriptures, but also by an anthropological analyses of the very nature of man, who is a social being opened towards God and towards other human beings. In the first part of the article, referring to a long philosophical tradition dating back to pre-Christian times and ending in the modern era, the Author illustrates by many examples the social dimension of human nature deliberately ignoring the biblical data and the teaching of the Magisterium. In the second part, he shows how the Conciliar teaching on the human person based on the Revelation remains in harmony with philosophical, anthropological and scientific arguments depicting human person as a relational (social) being. In the third part of the article, the Author demonstrates the correlation of the Conciliar teaching on the Church as community with anthropological data. The necessity of the Church can be justified not only by the authority of God (Revelation), but also by reflecting on the man’s nature (anthropology). Individualistic conception of faith, to which the Second Vatican Council wanted to react by its ecclesiology of communion, not only does not correspond to the biblical teaching, but also runs counter to the rational thinking on the human person who, in the light of diff erent sciences, is a relational being.
    Źródło:
    Studia Teologii Dogmatycznej; 2015, 1; 58-87
    2449-7452
    Pojawia się w:
    Studia Teologii Dogmatycznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies