Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Miksch, K." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Ocena zdolności wybranych biomimetyków hormonalnych do sorpcji na kłaczkach osadu czynnego
Assessing the ability of some endocrine disruptors to sorb onto activated sludge flocs
Autorzy:
Felis, E.
Borok, S.
Miksch, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237762.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
osad czynny
biomimetyk hormonalny
sorpcja
activated sludge
endocrine disruptor
sorption
Opis:
W pracy określono zdolność trzech wybranych substancji zaliczanych do grupy biomimetyków hormonalnych - bisfenolu A (BPA), 4-n-nonylofenolu (4NP) oraz polichlorowanego bifenylu nr 7 (PCB7) - do sorpcji w procesie osadu czynnego. Skuteczność sorpcji tych substancji na kłaczkach osadu czynnego określono poprzez wyznaczenie wartości współczynnika podziału osad czynny/woda (KD). Badania przeprowadzono wykorzystując osad czynny z oczyszczalni ścieków miejskich Zabrze-Śródmieście oraz oczyszczalni ścieków przemysłowych w Zakładach Azotowych Kędzierzyn SA. Wyznaczone doświadczalnie wartości współczynnika KD w testach z osadem czynnym z oczyszczalni ścieków komunalnych wynosiły odpowiednio 475 š161 dm3/kg (BPA), 15975 š56 dm3/kg (4NP) oraz 35452 š5713 dm3/kg (PCB7). Podczas testów z osadem czynnym z oczyszczalni ścieków przemysłowych wartość współczynnika KD w przypadku 4NP oszacowano na ponad 26162 dm3/kg, natomiast wartości współczynnika KD w odniesieniu do pozostałych substancji wynosiły 897 š301 dm3/kg (BPA) oraz 15499 š526 dm3/kg (PCB7). Wyznaczone wartości współczynnika podziału osad czynny/woda wskazują, że badane substancje ulegały w znacznym stopniu sorpcji na kłaczkach osadu czynnego podczas procesu biologicznego oczyszczania ścieków.
Three substances of choice classified as endocrine disruptors, namely bisphenol A (BPA), 4-n-nonyl-phenol (4NP) and polychlorinated biphenyl No. 7 (PCB7), were analyzed for sorbability in the course of the activated sludge process. The extent of their sorption onto activated sludge flocs was expressed in terms of the solid-water distribution coefficient (KD). The experiments were performed using samples of activated sludge derived from the Zabrze Srodmiescie Municipal Sewage Treatment Plant and from the Industrial Wastewater Treatment Plant at Zaklady Azotowe Kedzierzyn SA. The experimental values of the KD coefficient obtained with the sewage sludge amounted to 475 š161 dm3/kg (BPA), 15975 š56 dm3/kg (4NP) and 35452 š5713 dm3/kg (PCB7), those attained with the industrial sludge being 897 š301 dm3/kg (BPA), 26162 dm3/kg (4NP), and 15499 š526 dm3/kg (PCB7). The values of the solid-water distribution coefficient determined in the course of this study have revealed a high extent of sorption onto activated sludge flocs for all of the substances tested during biological treatment of both municipal sewage and industrial wastewater.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2011, 33, 2; 49-52
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mikrozanieczyszczenia w środowisku – występowanie, interakcje, usuwanie
Micropollutants in the Environment: Occurrence, Interactions and Elimination
Autorzy:
Miksch, K.
Felis, E.
Kalka, J.
Sochacki, A.
Drzymała, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2069900.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
mikrozanieczyszczenia
farmaceutyki
ekotoksyczność
inhibitory korozji
benzotriazol
diklofenak
fotoliza
karbamazepina
mekoprop
oczyszczalnie hydrofitowe
osad czynny
ozonoliza
koagulacja
sorpcja
sulfametoksazol
transformacja
zaawansowane procesy utleniania
micropollutants
pharmaceutuicals
corrosion inhibitors
advanced oxidation processes
activated sludge
benzotriazole
carbamazepine
constructed wetlands
diclofenac
ecotoxicity
mecoprop
ozonolysis
photolysis
sorption
sulfamethoxazole
transformation
Opis:
W artykule przedstawiono szeroki zakres zagadnień dotyczących mikrozanieczyszczeń w środowisku naturalnym i antropogenicznym. Do omówionych zagadnień należą: źródła i występowanie mikrozanieczyszczeń w środowisku (w wodzie, glebie i powietrzu), ich los w środowisku, ekotoksyczność, sposoby ograniczania powstawania mikrozanieczyszczeń, szlaki przemian i produkty transformacji w środowisku, problematyka oczyszczania ścieków zawierających mikrozanieczyszczenia, prace badawcze dotyczące omawianej problematyki i przegląd wybranych rozwiązań w skali technicznej. Usuwanie mikrozanieczyszczeń stanowi aktualnie wiodący problem inżynierii środowiska. Wiedza o występowaniu tych zanieczyszczeń w środowisku jest już dość bogata, rozpoznano też częściowo jakie są ich losy w obiektach gospodarki wodnej i odpadami, także znaczny postęp nastąpił w zakresie znajomości efektywności technologii możliwych do zastosowania dla ich eliminacji ze środowiska. Rozwój technologii oczyszczania ścieków, a w mniejszym stopniu gospodarki odpadami, doprowadził już do usunięcia lub zmniejszenia zagrożenia spowodowanego znacznymi ilościami zanieczyszczeń, jednak aktualnie najbardziej palącym zagadnieniem jest występowanie mikrozanieczyszczeń, których działanie na środowisko przyrodnicze i człowieka nie można jeszcze oszacować. Ze względu na fakt, że występujące w środowisku mikrozanieczyszczenia antropogeniczne są bardzo zróżnicowane pod względem struktury chemicznej, a co się z tym wiąże – charakteryzują się innymi właściwościami fizyko-chemicznymi i w inny sposób działają na organizmy żywe obecne w środowisku, nie można wyróżnić jednego szlaku transformacji tych zanieczyszczeń. Mikrozanieczyszczenia antropogeniczne najczęściej nie są całkowicie rozkładane biologicznie, a ich transformacja związana jest ze zjawiskiem kometabolizmu oraz współdziałaniu określonych konsorcjów mikroorganizmów. Poszukiwaniu nowych, bardziej skutecznych, metod usuwania mikrozanieczyszczeń z środowiska powinna zawsze towarzyszyć ewaluacja toksyczności powstałych produktów. Produkty transformacji niektórych zanieczyszczeń były bardziej toksyczne w stosunku do organizmów wskaźnikowych niż substancje macierzyste. Głównym źródłem mikrozanieczyszczeń przedostających się do środowiska wodnego w krajach rozwiniętych (w przypadku terenów skanalizowanych) są komunalne oczyszczalnie ścieków. Z tego względu w artykule szczegółowo omówiono problematykę usuwania mikrozanieczyszczeń ze ścieków komunalnych w układach oczyszczania i doczyszczania ścieków. W artykule przedstawiono wyniki dotyczące usuwania wybranych mikrozanieczyszczeń (benzotriazol, mekoprop, diklofenak, sulfametoksazol i karbamazpina) w 11 rodzajach układów oczyszczania ścieków opartych zarówno na procesach biologicznych (oczyszczalnie hydrofitowe, stawy stabilizacyjne i układy z osadem czynnym), jak i fizyko-chemicznych (koagulacja, sorpcja na węglu aktywnym, zaawansowane procesy utleniania, fotoliza i ozonoliza) oraz różniących się zapotrzebowaniem powierzchni (co wynika z jednostkowej szybkości procesu) i konsumpcją energii (te dwa czynniki uznano za podstawę podziału na procesy intensywne i ekstensywne). Przedstawione w artykule zagadnienia stanowią podstawę do kreowania projektów badawczych, pozwalających przybliżyć moment w którym oczyszczalnie ścieków posiadać będą (czwarty) stopień, który zapewni likwidację zagrożeń wynikających z obecności w oczyszczonych ściekach substancji priorytetowych nawet w bardzo niskim stężeniu (co powodować może odległe w czasie skutki).
The article presents a broad range of issues concerning micropollutants in the natural and anthropogenic environment. The issues discussed are: the source and occurrence of micropollutants in the environment (water, soil and air), their environmental fate, ecotoxicity, measures to reduce the produced amount of micropollutants, transformation pathways and transformation products in the environment, treatment of wastewater containg micropollutants, research projects dedicated to the discussed issues and a review of selected solutions on an industrial scale. Removal of micropollutants is currently a pressing problem of environmental engineering. Knowledge of the presence of these pollutants in the environment is already quite advanced, with partial understandingof their fate in waste and wastewater treatment processes. Also, significant progress has been made in the understanding of the applicability of various treatment methods and their effectiveness in the removal of micropollutants from waste streams. Development of wastewater treatment technology, and to a lesser extent, waste management, has already led to elimination or reduction of the risk posed by the significant amounts of pollution, but currently the most pressing issue is the presence of micropollutants whose effect on natural environment and humanrequires further studies. There is no single transformation pathway of micropollutants, due to the fact that they are diverse in terms of chemical structure, subsequently have various physico-chemical properties, and affect the organisms present in the environment in various manner. Anthropogenic micropollutants usually are not completely degraded biologically, and their transformation is associated with the phenomenon of co-metabolism and cooperation of certain consortia of microorganisms. The search for new, more effective, methods for removing micropollutants from the environment should always be accompanied by evaluation of the toxicity of the resulting products. Transformation products of certain micropollutants were more toxic to indicator organisms than the parent compounds. The main source of micropollutants entering the water environment in developed countries (in the case of sewered areas) are municipal wastewater treatment plants. For this reason, the article discussed in detail the issue of the removal of micropollutants from municipal wastewaterin the secondary and tertiary (post-treatment)treatment steps. The article presents the results for the abatement of selected micropollutants (benzotriazole, mecoprop, diclofenac, sulfamethoxazole and karbamazpina) in 11 types of wastewater treatment based on both biological processes (constructed wetlands, stabilization ponds and activated sludge systems) and physicochemical methods (coagulation, sorption on activated carbon, advanced oxidation, photolysis and ozonolysis), and the area requirements (due to the process rate) and the energy consumption (the two factors are the basis for the distinction between the intensive and extensive technologies). The issues presented in the article the basis for new research projects, allowing accelerating the moment in which the waste water treatment plants, will have a quaternary treatment step, which will significantly reduce of the risks of the presence of priority substances in the treated wastewatereven at very low concentrations (which may cause long-time effects).
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2016, Tom 18, cz. 3; 1--84
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of temperature on the efficiency of industrial wastewater nitrification and its (geno)toxicity
Wpływ ścieków przemysłowych na wrażliwość temperaturową procesu nitryfikacji
Autorzy:
Gnida, A.
Wiszniowski, J.
Felis, E.
Sikora, J.
Surmacz-Górska, J.
Miksch, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204969.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
nitrification failure
activated sludge
industrial wastewater
high ammonium concentrations
genotoxicity
nitryfikacja
efektywność nitryfikacji
osad czynny
ścieki przemysłowe
stężenia amonu
genotoksyczność
Opis:
The paper deals with the problem of the determination of the effects of temperature on the efficiency of the nitrification process of industrial wastewater, as well as its toxicity to the test organisms. The study on nitrifi cation efficiency was performed using wastewater from one of Polish chemical factories. The chemical factory produces nitrogen fertilizers and various chemicals. The investigated wastewater was taken from the infl uent to the industrial mechanical-biological wastewater treatment plant (WWTP). The WWTP guaranteed high removal efficiency of organic compounds defi ned as chemical oxygen demand (COD) but periodical failure of nitrification performance was noted in last years of the WWTP operation. The research aim was to establish the cause of recurring failures of nitrifi cation process in the above mentioned WWTP. The tested wastewater was not acutely toxic to activated sludge microorganisms. However, the wastewater was genotoxic to activated sludge microorganisms and the genotoxicity was greater in winter than in spring time. Analysis of almost 3 years’ period of the WWTP operation data and laboratory batch tests showed that activated sludge from the WWTP under study is very sensitive to temperature changes and the nitrifi cation efficiency collapses rapidly under 16°C. Additionally, it was calculated that in order to provide the stable nitrification, in winter period the sludge age (SRT) in the WWTP should be higher than 35 days.
Badanie efektywności nitryfikacji przeprowadzono przy użyciu ścieków pochodzących z jednego z polskich przedsiębiorstw chemicznych, specjalizujących się w wytwarzaniu nawozów azotowych i różnych chemikaliów, jak przykładowo alkoholi OXO, klejów mocznikowych, estrów ftalowych (plastyfikatory) i bezwodnika maleinowego. Badane ścieki stanowiły dopływ do mechaniczno-biologicznej oczyszczalni ścieków, która zapewniała wysoką efektywność usunięcia związków organicznych defi nio wanych jako chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT), jednak nie gwarantowała ona zapewnienia odpowiedniego usunięcia związków azotowych, ze względu na okresowe zakłócenia procesu nitryfi kacji. Celem badań było ustalenie przyczyn powtarzających się okresowo zakłóceń procesu nitryfikacji. W niniejszej pracy toksyczność ścieków przemysłowych badano za pomocą pomiaru zmian aktywności oddechowej osadu czynnego (OUR) oraz określono genotoksyczność ścieków stosując test mikrojądrowy (test MCN) przy zastosowaniu komórek korzenia Vicia faba. Badanie OUR wykazało, że powyższe ścieki nie wykazują toksyczności ostrej względem mikroorganizmów osadu czynnego, jednakże przeprowadzony test MCN wykazał, że ścieki wykazują działanie genotoksyczne i ich genotoksyczność jest większa w okresie zimowym w porównaniu z ich genotoksycznością w okresie wiosennym. Analiza parametrów związanych z eksploatacją oczyszczalni ścieków z okresu 3 lat oraz wyniki własnych badań laboratoryjnych (okresowych) wykazały, ze osad czynny z omawianej oczyszczalni ścieków jest bardzo wrażliwy na zmiany temperatury i wydajność nitryfikacji wyraźnie spada poniżej 16ºC. Na podstawie przeprowadzonych badań obliczono, że aby zapewnić stabilną nitryfikację w okresie zimowym wiek osadu czynnego powinien być wyższy niż 35 dni.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2016, 42, 1; 27-34
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies