Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "organizator" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Zaskarżalność czynności organizatora publicznego transportu zbiorowego w przewozach kolejowych szczebla wojewódzkiego – uwagi na kanwie orzeczenia II SA/Ke 329/15
    Autorzy:
    Mazur, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091305.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Instytut Kolejnictwa
    Tematy:
    zamówienie publiczne
    organizator
    transport publiczny
    skarga sądowa
    Opis:
    Ogłaszanie zamiarów przez organizatorów publicznego transportu zbiorowego z odpowiednim wyprzedzeniem ma za zadanie umożliwienie podjęcia odpowiednich kroków przez uczestników rynku, właściwych dla obranego trybu przyznawania kontraktu. W przypadku wyboru trybu bezpośredniego dopuszczona została kontrola sądowa postępowania organizatora, jako wyraz promowania transparentnych, niedyskryminujących procedur rynkowych. W artykule opisano poszczególne etapy postępowania przygotowawczego organizatora, wskazując jednocześnie na to, że skarżąca strona musiała mierzyć się z obiektywną trudnością wskazania tego, co mogłoby być skarżone. Kolejne etapy były tak skonstruowane, że trudno było jednoznacznie wskazać zamiary organizatora.
    Źródło:
    Problemy Kolejnictwa; 2021, 191; 17--24
    0552-2145
    2544-9451
    Pojawia się w:
    Problemy Kolejnictwa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metodologiczne podstawy „organizatora” w zakresie zjawisk embriologicznych według Hansa Spemanna
    Methodological Foundation of the “organizer” on the Field of Embryological Phenomena according to Hans Spemann
    Autorzy:
    Szkutnik, Dariusz Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/530561.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Historii Filozofii i Medycyny
    Tematy:
    Hans Spemann
    Hilde Mangold
    organizer
    embryogenesis
    organogenesis
    totipotency
    experiment
    organizator
    embrioge- neza
    organogeneza
    totipotencjalność
    eksperyment
    Opis:
    The article presents methodological research and theories of Hans Spemann which allowed to coin the concept of ‘organizer' of developmental processes. The concept of ‘organizer' acquires a fundamental cognitive sense not only in relation to the processes of embryogenesis but also relates to the research conducted in the fields of organic regeneration, and tissue or organ transplants in living organisms. The presentation of Spemann's experimental research and his philosophical generalizations in relation to the aforementioned issue focuses not only on the descriptive aspects of historical heuristic but also shows how complex is the problem which has not yet been resolved.
    Artykuł ukazuje metodologiczną ścieżkę badań i rozważań Hansa Spemanna, prowadzącą do ukucia tzw. koncepcji „organizatora” procesów rozwojowych. W świetle opisanych zjawisk biologicznych koncepcja „organizatora” nabiera fundamentalnego wymiaru poznawczego w odniesieniu do procesów embriogenezy, organogene- zy oraz regeneracji organicznej. Ukazanie badań eksperymentalnych Spemanna oraz jego uogólnień filozoficznych w tym zakresie, stanowią swoistą wartość opisową, odnoszącą się do uwypuklenia historycznej heurystyki badawczej. Takie podejście metodologiczne wskazuje także na złożoność problemu dotyczącego integracji procesów rozwojowych, który współcześnie nie jest ostatecznie rozwiązany.
    Źródło:
    Archiwum Historii i Filozofii Medycyny; 2017, 80; 30-37
    0860-1844
    Pojawia się w:
    Archiwum Historii i Filozofii Medycyny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jan Konopnicki (1905–1980) – badacz szkolnictwa i organizator edukacji nauczycieli polskich na uchodźstwie
    Jan Konopnicki (1905–1980): A Researcher of the Education System and Organizer of the Education of Polish Teachers in Exile
    Autorzy:
    Chmielewski, Witold J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/448690.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Jan Konopnicki
    organizator
    nauczyciele
    kursy
    badania naukowe
    Wielka Brytania
    organizer
    teachers
    courses
    research
    Great Britain
    Opis:
    Jan Konopnicki spędził lata II wojny światowej na uchodźstwie w Wielkiej Brytanii. Początkowo służył w wojsku polskim rozlokowanym na ternie Szkocji. Wkrótce jednak aktywnie włączył się w działalność oświatową Zrzeszenia Nauczycieli Polaków w Wielkiej Brytanii i nawiązał kontakt z nauczycielami brytyjskimi. Współpracował z Urzędem Oświaty i Spraw Szkolnych oraz Ministerstwem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego rządu RP w Wielkiej Brytanii. Był organizatorem i kierownikiem wielu kursów organizowanych dla nauczycieli polskich przebywających na Wyspach Brytyjskich. Kierował polskim Kursem Pedagogicznym na Uniwersytecie w Edynburgu, przygotowującym nauczycieli przedmiotów pedagogicznych dla przyszłych zakładów kształcenia nauczycieli w kraju, opracował program nauczania dwuletniego liceum pedagogicznego na uchodźstwie i sformułował koncepcję kształcenia nauczycieli w Polsce w okresie przejściowym po zakończeniu wojny. Wraz z grupą kilkudziesięciu nauczycieli wiele uwagi poświęcił badaniom nad dorobkiem szkolnictwa brytyjskiego. Pod jego kierownictwem rozwinięto także badania naukowe (z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety) nad dziećmi z niektórymi zaburzeniami rozwoju. Ich rezultatem były publikacje zwarte oraz artykuły zamieszczane na łamach „Wiadomości Nauczycielskich”. Po zakończeniu wojny wrócił do Polski.
    Jan Konopnicki spent years of World War II in exile in Great Britain where he initially served in the Polish army quartered in Scotland. Soon, however, he became involved in the educational activity of the Association of Polish Teachers in Great Britain and came into contact with British teachers. He cooperated with the Office of Education and The Ministry of Religious Denominations and Public Enlightenment of the Polish government in Great Britain. He organized and managed a lot of courses for Polish teachers who stayed on in the British Isles. He managed a Teacher Training Course at the University of Edinburgh which prepared teachers of pedagogical subjects for future teacher training institutions in Poland. He created a curriculum for a two-year-long teacher training school in exile and also was the author of a conception on teacher training in Poland in the period just after the war. Together with a group of teachers he paid much attention to the research into the British education system. Under his leadership (with the use of questionnaire) a research was conducted into some development disorders of children. The outcome of that research were publications and articles printed in “Wiadomości Nauczycielskie” (“Teacher’s News”). After the war he returned to Poland.
    Źródło:
    Studia Paedagogica Ignatiana; 2018, 21, 2; 37-62
    2450-5358
    2450-5366
    Pojawia się w:
    Studia Paedagogica Ignatiana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zdzisław Filingier
    Autorzy:
    Sobkowicz, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/372724.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
    Tematy:
    Zdzisław Filingier
    ojciec pożarnictwa polskiego
    żołnierz Armii Krajowej
    dowódca
    wychowawca
    organizator
    harcerz
    father of Polish firefighting
    soldier of the Home Army
    commander
    educator
    organiser
    scout
    Opis:
    Pułkownik Zdzisław Filingier to postać wybitnie zasłużona dla pożarnictwa zarówno na Opolszczyźnie, jak i w całej Polsce. Pułkownik Filingier urodził się 2 stycznia 1922 roku w Warszawie. Jego rodzina mieszkała w Międzylesiu. Tam Zdzisław Filingier spędził dzieciństwo i wczesne lata młodzieńcze. W latach 1935–1939 uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, gdzie należał do harcerstwa. W czasie pierwszych miesięcy okupacji skończył tajną podchorążówkę Armii Krajowej oraz brał udział w wielu akcjach sabotażowych. Wstąpił do oddziału 25. pułku piechoty Armii Krajowej Ziemi Piotrkowskiej, działającego na Kielecczyźnie i w Górach Świętokrzyskich. Pod pseudonimem partyzanckim „Roszak” został dowódcą plutonu w 5. kompanii II batalionu dowodzonej przez mjr. Józefa Wyrwę, pseudonimy „Furgalski” lub „Stary”. W 1949 roku ukończył Szkołę Oficerską Pożarnictwa w Warszawie. Został instruktorem w Szkole Podoficerów Pożarnictwa w Nysie, gdzie w znacznym stopniu przyczynił się do podniesienia poziomu i wyników szkolenia wśród jej uczniów. W latach 1956–1959 pełnił funkcję zastępcy komendanta tej szkoły. Z dniem 1 maja 1968 roku objął stanowisko komendanta wojewódzkiego Straży Pożarnych w Opolu. Był uczestnikiem wielu trudnych akcji ratowniczo-gaśniczych na terenie kraju. Wśród nich należy wymienić gaszenie pożaru rafinerii ropy naftowej w Czechowicach-Dziedzicach (1971), erupcji ropy i gazu z otworu wiertniczego „Daszewo-1” koło Karlina (1980) oraz akcję usuwania skutków powodzi w województwie płockim (1982). Pułkownik Filingier wielokrotnie brał także udział w kompaniach opolskich w gaszeniu pożarów na terenie województw: częstochowskiego, katowickiego, wrocławskiego i zielonogórskiego. W akcjach tych płk Zdzisław Filingier pełnił rolę jednego z głównodowodzących. Po akcji w Karlinie uznany został za twórcę nowatorskiej metody opanowania erupcji zwanej „metodą polską”. Był również współorganizatorem pomocy dla ludności Armenii po tragicznym trzęsieniu ziemi, do której wysłano dobra materialne oraz strażaków-ratowników. Były to pierwsze doświadczenia strażaków w pomocy zagranicznej dla krajów dotkniętych trzęsieniem ziemi. Pułkownik Filingier na zasłużoną emeryturę przeszedł w grudniu 1989 roku. Za swoją walkę w obronie ojczyzny, osiągnięcia zawodowe w służbie pożarniczej, jak i wielostronną działalność społeczną został nagrodzony licznymi odznaczeniami. Swoją pracą stworzył podstawy do utworzenia Państwowej Straży Pożarnej. Pułkownik pożarnictwa Zdzisław Filingier zmarł 10 listopada 2015 roku, w wieku 93 lat.
    Colonel Zdzisław Filingier rendered great service to firefighting in the Opole Region and the whole of Poland. He was born on 2 January 1922 in Warsaw. His family lived in Międzylesie, where he spent his childhood and early teenage years. In the years 1935-1939, he attended lower-secondary school in Warsaw, where he also joined the scouts. In the first months of the Nazi occupation, he completed the Home Army secret officer cadet school. He took part in many sabotage actions and was recruited for the 25th infantry regiment of the Home Army of the Piotrków Trybunalski Land, fighting in the Kielce region and in the Holy Cross Mountains. Under the pseudonym ”Roszak”, he became a platoon commander in the 5th company of the 2nd battalion commanded by Maj. Józef Wyrwa (pseudonyms ”Furgalski” and ”Stary”). In 1949, he graduated from the Firefighting Officer School in Warsaw, and became an instructor at non-commissioned officer school in Nysa. In the years 1956-1959, he was a Deputy Chief of the Non-Commissioned Fire Service Officer School in Nysa. On 1 May 1968, he was appointed Chief of the Voivodeship Fire Service in Opole. He took part in many tough fire and rescue actions in Poland, among others, extinguishing a fire at the Oil Refinery in Czechowice-Dziedzice (1971), an eruption of oil and gas from the ”Daszewo-1” subterranean well near Karlin (1980), the elimination of the consequences of a flood in the Płock Voivodeship (1982), and extinguishing fires in the Częstochowa, Katowice, Wrocław and Zielona Góra Voivodeships. Zdzisław Filingier took part in these actions as one of the commanders. After action in Karlin, he was recognised as a creator of an innovative method of overcoming eruptions, called ”the Polish method”. He also co-organised aid for Armenian populations after a disastrous earthquake. It was the first experience of firefighters’ giving foreign aid to countries affected by an earthquake. Colonel Filingier earned his retirement in December 1989. He was decorated with many medals for fighting in the defence of his country, his professional achievements in the firefighting service, and his social activities. He created the basis for the establishment of the State Fire Service. Fire Safety Colonel Zdzisław Filingier died on 10 November 2015, at the age of 93.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2017, 47, 3; 124-131
    1895-8443
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies