Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "primary care" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Opieka koordynowana w POZ: interpretacja wyników echokardiografii
    Coordinated care in the practice of a primary care physician: interpretation of echocardiography results
    Autorzy:
    Pęksa, Jan W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41162869.pdf
    Data publikacji:
    2024-08-05
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    echocardiography
    left ventricle ejection fraction
    coordinated care
    primary care
    chokardiografia
    frakcja wyrzutowa lewej komory
    opieka koordynowana
    podstawowa
    opieka zdrowotna
    Opis:
    Transthoracic echocardiography (TTE) is one of the tests available in Poland as part of coordinated care in primary care. It is non-invasive, safe, and provides a wealth of data describing both the structure and function of the heart. The information obtained during a TTE examination is essential for diagnosing many diseases and is used in the care of patients with various pathologies. One of the most important parameters estimated during TTE is the left ventricular ejection fraction (LVEF). LVEF is the primary measure of the systolic function of the left ventricle, indicating what proportion of blood volume is ejected with each contraction of the heart relative to the end-diastolic volume. This paper discusses the indications for performing a TTE test, the information that can be obtained from it, and the normal values of selected parameters in healthy adult subjects. TTE images obtained during the examination of a 40-year-old patient diagnosed at a cardiology outpatient clinic due to reported palpitations are presented.
    Źródło:
    Gabinet Prywatny; 2024, 296, 4; 41-48
    2353-8600
    Pojawia się w:
    Gabinet Prywatny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie preparatów furoinianu mometazonu w terapii alergicznego nieżytu nosa
    The use of mometasone furoate preparations in the treatment of allergic rhinitis
    Autorzy:
    Pęksa, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41327708.pdf
    Data publikacji:
    2024-08-05
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    mometasone furoate
    intranasal corticosteroids
    allergic rhinitis
    primary care
    furoinian mometazonu
    glikokortykosteroidy donosowe
    alergiczny nieżyt nosa
    podstawowa
    opieka zdrowotna
    Opis:
    Alergiczny nieżyt nosa (AR) jest schorzeniem zapalnym, które powstaje w wyniku IgE-zależnej odpowiedzi organizmu po kontakcie z określonymi alergenami. W ostatnich latach częstość występowania AR wzrosła i jest szczególnie wysoka w krajach Europy Zachodniej oraz w innych państwach wysoko rozwiniętych. Omawiane schorzenie charakteryzuje się występowaniem szeregu objawów, które mogą znacząco obniżać jakość życia pacjentów. Jednym z leków stosowanych w terapii AR jest glikokortykosteroid furoinian mometazonu, w postaci aerozolu do nosa. Jest to lek skuteczny i dobrze tolerowany, używany w terapii zarówno sezonowego AR, jak i całorocznego AR. Na polskim rynku farmaceutycznym można znaleźć także preparat zawierający dwie substancje czynne: 1) furoinian mometazonu oraz 2) lek przeciwhistaminowy – olopatadynę. Zidentyfikowanie właściwej metody terapii, która pomoże skutecznie łagodzić objawy związane z AR, wymaga dokładnej oceny każdego pacjenta. Furoinian mometazonu jest syntetycznym glikokortykosteroidem, który został zaprojektowany w celu uzyskania nowego związku, wykazującego się szybszym działaniem i większym bezpieczeństwem od istniejących glikokortykosteroidów stosowanych miejscowo. Inne glikokortykosteroidy stosowane miejscowo, donosowo w terapii AR to budezonid, dipropionian beklometazonu, furoinian i propionian flutykazonu. Mechanizm działania furoinianu mometazonu polega na hamowaniu uwalniania mediatorów reakcji zapalnej, w tym leukotrienów oraz interleukin (IL): IL-1, IL-5, IL-6 i TNF-α z białych krwinek (leukocytów). Z licznych badań wynika, że glikokortykosteroidy donosowe są najskuteczniejszymi lekami dostępnymi w terapii AR.
    Allergic rhinitis (AR) is an inflammatory disease that develops as a result of the IgE-mediated response after contact with certain allergens. In recent years, the incidence of AR has increased and is particularly high in Western European and other highly developed countries. AR is characterized by a number of symptoms that can significantly reduce patients' quality of life. One of the drugs used to treat AR is the corticosteroid mometasone furoate, in the form of a nasal spray. It is an effective and well-tolerated drug, used to treat both seasonal AR and year-round AR. On the polish pharmaceutical market, one can also find a preparation containing two active substances: 1) mometasone furoate and 2) the antihistamine olopatadine. Identifying the right therapy to help effectively alleviate AR-related symptoms requires a thorough evaluation of each patient.
    Źródło:
    Gabinet Prywatny; 2024, 296, 4; 7-14
    2353-8600
    Pojawia się w:
    Gabinet Prywatny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diklofenak – zastosowanie w terapii bólów reumatycznych
    Autorzy:
    Pęksa, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2172945.pdf
    Data publikacji:
    2023-01-24
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
    Tematy:
    diklofenak
    niesteroidowe leki przeciwzapalne
    reumatoidalne zapalenie stawów
    podstawowa
    opieka zdrowotna.
    diclofenac
    nonsteroidal anti-inflammatory drugs
    rheumatoid arthritis
    primary care.
    Opis:
    Diklofenak jest lekiem z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NSAIDs), wykazującym wysoką skuteczność w terapii bólów kostno-stawowych występujących w wielu chorobach reumatycznych. Działanie leku polega głównie na hamowaniu cyklooksygenaz (COX): w większym stopniu postaci indukowalnej (COX-2), odpowiadającej za syntezę prostaglandyn prozapalnych w miejscu zapalenia, a w mniejszym stopniu konstytutywnej (COX-1), odpowiadającej za produkcję prostaglandyn spełniających funkcje fizjologiczne w przewodzie pokarmowym i w nerkach. Podobnie do innych NSAIDs, diklofenak ma działania niepożądane, szczególnie ze strony przewodu pokarmowego. Dlatego przed wyborem tego leku i ustaleniem schematu dawkowania konieczna jest znajomość schorzeń współistniejących danego pacjenta. Dawkowanie diklofenaku zwykle wynosi 100–150 mg/dobę leku podawanych w 2–3 dawkach. Dawka maksymalna leku to 150 mg/dobę. W przypadku postaci o przedłużonym działaniu stosuje się najczęściej 100 mg/dobę, w razie konieczności można dołączyć dawkę 25 lub 50 mg leku.
    Diclofenac is a drug from the group of non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) showing high efficacy after oral administration in the treatment of osteoarticular pain occurring in many rheumatic diseases. The drug's action is mainly through the inhibition of cyclooxygenases (COX): to a greater extent the inducible form (COX-2), responsible for the synthesis of pro-inflammatory prostaglandins at the site of inflammation, and to a lesser extent the constitutive form (COX-1), responsible for the production of prostaglandins with physiological functions in the gastrointestinal tract and kidneys. Like other NSAIDs, diclofenac has side effects, particularly related to gastrointestinal complaints. For this reason, it is essential to know a patient's comorbidities before choosing this drug and establishing a dosage regimen. The dosage of diclofenac is usually 100-150 mg / day administered in 2-3 doses. The maximum dose of the drug is 150 mg / day. In the case of extended-release forms, 100 mg / day is most often used, if necessary, a dose of 25 or 50 mg of the drug can be included.
    Źródło:
    Lek w Polsce; 2022, 379, 12; 11-18
    2353-8597
    Pojawia się w:
    Lek w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Struktura i zasady funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej w Senegalu
    The structure and the functioning of the health care system in Senegal
    Autorzy:
    Gołębiewska, Alicja
    Sochocka, Lucyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/526830.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Instytut Nauk o Zdrowiu
    Tematy:
    Senegal
    opieka zdrowotna
    podstawowa opieka zdrowotna
    health care
    primary health system
    Opis:
    Republika Senegalu (Sénégal, République du Sénégal) leży w Afryce Zachodniej nad oceanem Atlantyckim. Należy do najuboższych i najbardziej zadłużonych krajów świata, w którym 80% ludności czynnej zawodowo zajmuje się rolnictwem. To kraj stanowiący mozaikę afrykańskich kultur, ale także pozostający pod silnym wpływem kultury europejskiej. Ludność zamieszkująca senegal charakteryzuje się wysokim poczuciem tolerancji, żyje w harmonii i poszanowaniu dziedzictwa poszcze- gólnych narodów, szczepów i religii. Tradycje islamu i chrześcijaństwa przeplatają się z wierzeniami tradycyjnymi, do których Senegalczycy są bardzo przywiązani. Dla Afrykanina choroba ma dwa wymiary fzyczny i religijny. korzysta on z osiągnięć współczesnej medycyny i usług uzdrawiaczy bez popadania w sprzeczność. Senegal należy do krajów tzw. Trzeciego Świata, które charakteryzują się strukturą populacji odmienną od krajów rozwiniętych. cechuje ją wysoki odsetek dzieci i młodzieży poniżej 14 lat, przewaga ludności wiejskiej nad miejską, specyfczna struktura chorób, a także ograniczone zasoby fnansowe i logistyczne kraju oraz niedostateczna liczba lekarzy i personelu pomocniczego. System opieki zdrowotnej w Senegalu jest zorganizowany na trzech różnych poziomach referencyjnych. Pokrywają się one z jednostkami administracyjno-terytorialnymi kraju. Finansowany jest z budżetu państwa; pomocne są także: składki społeczności lokalnych, udział gmin, komitetów zdrowia, stowarzyszeń, organizacji pozarządowych, inne subwencje i darowizny. liczba personelu medycznego i paramedycznego jest niewystarczająca; nie odpowiada potrzebom mieszkańców tego kraju. w 2006 roku w Senegalu: - jeden lekarz przypadał na 19 000 mieszkańców (zgodnie z zaleceniami WHO: 1 lekarz na 5000 – 10 000 mieszkańców); - jedna pielęgniarka na 8000 ludzi (wg WHO: 1 pielęgniarka na 300 mieszkańców); - jedna położna przypada na 12 000 kobiet w wieku produkcyjnym (WHO określa: 1 położna na 300 kobiet). Celem niniejszej pracy jest przybliżenie czytelnikowi struktury systemu opieki zdrowotnej w Senegalu oraz problemów organizacyjnych, które go trawią.
    The Republic of Senegal is located in west Africa by the Atlantic ocean. The country belongs to the poorest and most indebted countries worldwide with 80 per cent of its population being engaged in agriculture. it is the country with a mixture of African cultures which also remains under the strong infuence of a european one. The population of Senegal stands out with a high sense of tolerance, lives in harmony, and holds high respect towards the heritage of other nations, tribes and religions. The traditions of islam and christianity blend together with the local beliefs which the people of Senegal feel a strong bond with. The illness or the disease is perceived by an African in two dimensions, the physical and the religious one. The achievements of the latest medical science and the services of local healers are used without falling into discrepancy. Senegal belongs to the Third World Countries which have a completely diferent structure from the Developed Ones. It is characterized with a very high percentage of children under the age of 14 in the whole population, the predominance of rural over the urban population, the specifc structure of the diseases and limited logistic and fnancial resources as well as insufcient number of doctors and nursing staf. The Senegal Health Care System is organized on three diferent referential levels. it refers to three diferent regions of the country. it is fnanced from the country’s budget which spends 10 per cent of its expenses on health. it might be subsidized by the contributions from local communities, health organizations, NGOs (nongovernmental organizations), and other donations. Apart from a signifcant improvement of medical and paramedical staf, its number is still insufcient and does not meet the needs. in 2006 in Senegal: 1 doctor accounted for 19 000 people, the WHO recommends 1 doctor for 5 – 10 thousand, 1 nurse accounted for 8 000 people, the WHO recommends 1 nurse for 300 people, 1 midwife accounted for 12 000 women in productive age, the WHO recommends 1 midwife for 300 women. The aim of the work is to bring the reader closer to the Heath Care System in Senegal and the organizational issues this country is struggling with.
    Źródło:
    Puls Uczelni; 2013, 1; 20-25
    2080-2021
    Pojawia się w:
    Puls Uczelni
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies