Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Walczak, Henryk" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Rumunia a sojusz z Polską 1918–1921
    Romania and the alliance with Poland 1918–1921
    Autorzy:
    Walczak, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16647582.pdf
    Data publikacji:
    2023-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    history
    Romania
    Polska
    Alliance
    Interwar period
    historia
    Rumunia
    Polska
    przymierze
    okres międzywojenny
    Opis:
    The article presents Romania’s stance on the alliance with Poland in 1918–1921. Bucharest’s interest in concluding such an agreement resulted mainly from the assessment of the Soviet threat to Romania.
    Źródło:
    Historia Slavorum Occidentis; 2023, 3(38); 227-248
    2084-1213
    Pojawia się w:
    Historia Slavorum Occidentis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność Victora Cǎdere – posła rumuńskiego w Polsce na tle relacji Warszawa–Bukareszt (1932–1935)
    Autorzy:
    Walczak, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034878.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Victor Cădere
    Romanian-Polish alliance
    diplomacy
    interwar period
    sojusz rumuńsko-polski
    dyplomacja
    okres międzywojenny
    Opis:
    Victor Cădere (born 1891) was a Romanian lawyer, civil servant, diplomat and politician. He participated as an officer in the war with Bulgaria (1913) and in the I-st World War (1916–1918). Then he was at the peace conference in Paris as part of the Romanian delegation. In the years 1919–1921 he was dealing with the repatriation of Romanians from the USA and Russia. After returning to the country, in 1925, he began an academic career, which he continued with interruptions until his death in France in 1981. At that time, he was an activist of the peasant party and a member of the Chamber of Deputies. In the years 1930–1932 he held high official positions in the Ministry of Justice and the Ministry of the Interior. In 1932, he began his career as a diplomat. His first post was Warsaw, where he was to watch over the matters of the Romanian-Polish alliance securing both countries against the threat from the USSR. Before he actually took office, however, he became the Romanian negotiator on the non-aggression pact with the Soviet Union, but risked Nicolae Titulescu – an influential diplomat and politician who opposed them and soon became Cădere’s superior, i.e. the minister of foreign affairs. After settling in Warsaw, the new MP tried to work for the development of the alliance. However, he encountered obstacles on the part of Titulescu, who wanted to loosen his ties with the Republic of Poland and bring him closer to Moscow. This affected the fate of Cădere, who was dismissed in July 1935. His diplomatic career slowed down. He took up another post – in Belgrade – only after the fall of Titulescu in 1936, then he was a member of parliament in Lisbon (1941–1944). From 1945 to 1967 he stayed in Romania. In the years 1952- 1956 he was imprisoned by the communist authorities. In 1967 he remained in exile in France.
    Victor Cădere (ur. 1891) był rumuńskim prawnikiem, urzędnikiem, dyplomatą i politykiem. Uczestniczył jako oficer w wojnie z Bułgarią (1913) i w I wojnie światowej (1916–1918). Następnie znalazł się na konferencji pokojowej w Paryżu w składzie delegacji rumuńskiej. W latach 1919–1921 zajmował się repatriacją Rumunów z USA oraz Rosji. Po powrocie do kraju, w 1925 r. rozpoczął karierę akademicką, którą z przerwami kontynuował do swojej śmierci we Francji w 1981 r. W tym czasie był działaczem partii chłopskiej i członkiem Izby Deputowanych. W latach 1930–1932 zajmował wysokie stanowiska urzędnicze w Ministerstwie Sprawiedliwości i Ministerstwie Spraw Wewnętrznych. W 1932 r. rozpoczął karierę dyplomaty. Jego pierwszą placówką była Warszawa, gdzie miał czuwać na sprawami przymierza rumuńsko-polskiego asekurującego oba państwa przed zagrożeniem ze strony ZSRR. Nim jednak doszło do rzeczywistego objęcia funkcji, został negocjatorem rumuńskim w sprawie paktu o nieagresji ze Związkiem Sowieckim, narażając się jednak Nicolae Titulescu – wpływowemu dyplomacie i politykowi, który był im przeciwny i niebawem został zwierzchnikiem Cădere, czyli ministrem spraw zagranicznych. Po zainstalowaniu się w Warszawie nowy poseł starał się działać na rzecz rozwoju przymierza. Napotykał jednak na przeszkody ze strony Titulescu dążącego do rozluźnienia związków z RP i zbliżenia z Moskwą. Zaważyło to na losach Cădere, który w lipcu 1935 r. został odwołany. Jego kariera dyplomatyczna uległa wyhamowaniu. Kolejną placówkę – w Belgradzie – objął dopiero po upadku Titulescu w 1936 r., potem był posłem w Lizbonie (1941–1944). Od 1945 do 1967 r. przebywał w Rumunii. W latach 1952–1956 był więziony przez władze komunistyczne. W 1967 r. pozostał na emigracji we Francji.
    Źródło:
    Polish Biographical Studies; 2021, 9; 69-92
    2353-9291
    Pojawia się w:
    Polish Biographical Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eurazjatyzm międzywojenny w polskiej literaturze naukowej doby współczesnej
    The Interwar Euroasiatism in the Contemporary Polish Scientific Literature - the State of Research
    Autorzy:
    Walczak, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601527.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    20th–21st centuries.
    Polska
    academic research
    the interwar period
    the white émigrés
    Russia
    ‘Euroasiatism’
    Polska; XX–XXI wiek
    badania naukowe
    okres międzywojenny
    biała emigracja
    Rosja
    eurazjatyzm
    Opis:
    Artykuł charakteryzuje stan badań nad eurazjatyzmem międzywojennym w Polsce współczesnej. Omawia dorobek Romana Bäckera, Ryszada Paradowskiego, Iwony Massaki, Lucjana Suchanka, Andrzeja de Lazari, Sławomira Mazurka i innych.
    The article presents the state of research on the interwar ‘Euroasiatism’ in contemporary Poland. It describes the achievements of Roman Bäcker, Ryszard Paradowski, Iwona Massaki, Lucjan Suchanek, Andrzej de Lazari, Sławomir Mazurek, etc.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2016, 29; 169-180
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Józef Piłsudski wobec sojuszu Polski z Rumunią w okresie międzywojennym
    Józef Piłsudski and the Polish-Romanian Alliance in the Interwar Period
    Autorzy:
    Walczak, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591073.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Piłsudski
    Romania
    the inter-war period
    diplomatic and military relations
    Józef Piłsudski
    Rumunia
    okres międzywojenny
    stosunki dyplomatyczno-wojskowe
    Opis:
    Józef Piłsudski od początku niepodległego bytu Rzeczypospolitej stał się orędownikiem jej bliskiej współpracy z Rumunią. Nastawienie to wiązało się z potrzebą zabezpieczenia wschodnich granic państwa polskiego. Ten właśnie aspekt zdecydował o zawarciu przymierza polsko-rumuńskiego w 1921 roku, asekurującego Warszawę i Bukareszt przed zagrożeniem ze strony Moskwy. Uważając ten alians za jednen z fundamentów polskiej polityki zagranicznej, Marszałek był zwolennikiem jego pogłębiania i zacieśniania. Temu właśnie służyła jego podróż do Rumunii we wrześniu 1922 roku. Zmiany związane z dojściem do władzy centroprawicy spowodowały jednakże usunięcie się Piłsudskiego z życia politycznego i utratę możliwości oddziaływania na kształt aliansu z Rumunią. Sytuacja ta uległa zmianie po zamachu majowym i powrocie Marszałka do władzy. Ponownie zaczął on głosić konieczność bliskiej współpracy z Rumunią, która miała służyć budowie szerszej konstelacji państw Europy Środkowo-Wschodniej jako formy zabezpieczenia tego regionu przed zagrożeniem ze strony Związku Sowieckiego. Z tego też powodu Piłsudski z dużą determinacją zabiegał o koordynację działań limitrofów ZSRR w zakresie zawierania z tym państwem układów o nieagresji. Mimo fiaska tych wysiłków oraz zmian sytuacji międzynarodowej na początku lat trzydziestych nadal był przekonany o istotnym znaczeniu sojuszu z Rumunią dla polskiej polityki zagranicznej.
    Józef Piłsudski had been an advocate of the close cooperation between Poland and Romania since the beginning of the independence. This attitude resulted from the current premises and was connected with the formation of the eastern borders of the Polish state. A substantial role in this cooperation was played by the Ukrainian issue, firstly cooperation against the West Ukrainian People’s Republic (ZUNR) and then the plans to support Petlura’s Ukraine, which was supposed to constitute a bastion protecting both countries from Russia’s expansion. This very aspect determined the conclusion of the Polish-Romanian alliance in 1921, which became the foundation of Polish foreign policy. The Marshal was a proponent of its tightening and strengthening. His journey to Romania in September 1922 was devoted to this aim. However, the changes resulted from the accession to power of the centre-right led to the removal of Piłsudski from political life and the loss of the possibility of influencing the alliance with Romania. This situation changed after the May coup and the Marshal’s return to power. He started propagating the need for the closer collaboration with Romania again. It was to serve the construction of a wider constellation of Central and Eastern European countries as a form of protecting this region against the threat posed by the Soviet Union. These activities were particularly intense in 1928. The underestimation of the danger by Romanian politicians and the deplorable state of the army made Piłsudski realize that this concept was illusory. However, he did not see another alternative to the Polish-Romanian alliance as an element allowing some leeway in Polish foreign policy towards Moscow and he was convinced of the need to maintain it. With great determination, he sought to coordinate the activities of the USSR’s limitrophes in concluding non-aggression pacts with that country. He even tried to overcome the resistance of Bucharest by diplomatic pressure. Despite the fiasco of these efforts and changes in the international situation in the early 1930’s, he was still convinced of the importance of the alliance with Romania for Poland’s international activities.
    Źródło:
    Przegląd Zachodniopomorski; 2018, 3; 109-136
    0552-4245
    2353-3021
    Pojawia się w:
    Przegląd Zachodniopomorski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies