Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "okres kolonialny" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    CAIO PRADO JÚNIOR I INTERPRETACJA BRAZYLIJSKIEJ HISTORII
    Caio Prado Júnior and the Interpretation of Brazilian History
    Autorzy:
    Malinowski, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/555676.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Instytut Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich
    Tematy:
    Brazylia
    historiografia
    okres kolonialny
    myśl filozoficzna
    Brazil
    historiography
    colonial period
    Opis:
    Wydana w 1942 roku Formação do Brasil Contemporâneo („Formowanie się współczesnej Brazylii”) Caio Prado Juniora to jedna z najważniejszych brazylijskich książek historycznych XX wieku. Autor przedstawia w niej oryginalną interpretację procesów społeczno- ekonomicznych okresu kolonialnego oraz ich konsekwencje dla brazylijskiej współczesności. W artykule omówiona została koncepcja Caio Prado Juniora oraz jej znaczenie w dziejach myśli brazylijskiej.
    Formação do Brasil Contemporâneo („Formation of Contemporary Brazil”) published in 1942 by Caio Prado Júnior is one of the most important Brazilian history books in the 20th century. Its author presents his original interpretation of socioeconomic processes of the colonial period as well as their consequences for the Brazilian contemporaneity. The paper discusses Caio Prado Junior’s idea and the importance of his work in the history of Brazilian thought.
    Źródło:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny; 2014, 22, 2(84); 21-42
    1506-8900
    2081-1152
    Pojawia się w:
    Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od rezydencji pańskiej do Beaterio de las Nazarenas
    From Noble Mansion to Beaterio de las Nazarenas
    Autorzy:
    Gonzales, Donato Amado
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519280.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Cusco
    okres kolonialny
    Casa de los Sierpes
    beaterium
    colonial period
    Opis:
    Artykuł został poświęcony historii jednego z ciekawszych zespołów architektonicznych, który znajduje się w Cusco przy Plaza de las Nazarenas (dawniej Plaza de Santa Clara La Vieja); autor prześledził dzieje budynków oraz zmiany ich funkcji. Do tej pory nie udało się ustalić, któremu z konkwistadorów została przekazana działka podczas podziału ziemi w 1534 roku, wiadomo jednak, że w latach 80. XVI wieku należała do Pedra Bernarda de Quiroza, który zbudował tam swoją rezydencję. Następnie nieruchomość przeszła w ręce Antonia Raya Sambrany i jego żony Any Prado de Gallegos, w których posiadaniu pozostawała w latach 1607–1632. W kolejnych latach budynki zmieniły czasowo swoją funkcję – mieściła się w nich szkoła dla synów indiańskich kacyków prowadzona przez jezuitów (Colegio de San Borja). Pod koniec XVII i na początku XVIII wieku znów pełniły funkcje mieszkalne i należały kolejno do: Juana Laso de la Vegi, Antonii Cornel de Castilla, wdowy po kapitanie Juanie Ponce, i do Rosy de Ponce de León. Wreszcie nieruchomość została zakupiona przez biskupa Cusco Pedra de Morcilla Rubia de Auñon i przekazana na siedzibę Beaterio de las Nazarenas. Wówczas nastąpiła gruntowna przebudowa zespołu architektonicznego, przekształcono wnętrza wokół dwóch dziedzińców, wzniesiono i wyposażono kaplice. Budynki pozostawały własnością beaterium do lat 60. XX wieku, kiedy to zlikwidowano instytucję, a tercjarki tworzące wspólnotę zostały włączone do zakonu Karmelitanek Misjonarek. Dzisiaj w dawnym beaterium mieści się hotel.
    This article is devoted to the history of one of the most interesting architectural complexes located in Cusco at Plaza de las Nazarenas (formerly Plaza de Santa Clara La Vieja). The paper traces buildings’ history and change of their function. To date, it has not been determined which of the conquistadors received the plot of land during the 1534 partition. It is known, however, that in the 1580s it belonged to Pedro Bernardo de Quiroza, who built his mansion there. Then the property was taken over by Antonio Ray Sambrana and his wife Ana Prado de Gallegos, to whom it belonged from 1607 to 1632. In the following years, the buildings temporarily changed their function and were turned into premises of the school for the sons of Indian caciques run by the Jesuits (Colegio de San Borja). In the late 17th and early 18th century, they regained their residential function and were successively the property of Juan Laso de la Vega, Antonia Cornel de Castilla, a widow of Captain Juan Ponce, and Rosa de Ponce de León. Eventually, the property was purchased by Pedro de Morcillo Rubio de Auñon, Bishop of Cusco, and given as the headquarters of the beaterium “de las Nazarenas”. At that time, the architectural complex underwent extensive reconstruction, which involved transformation of the interiors around two courtyards as well as construction and equipping of chapels. The buildings remained the property of the beaterium until the 1960s, when the institutions were abolished and the tertiaries from the community were incorporated into the Carmelite Missionary Order. Today, the former beaterium houses a hotel.
    Źródło:
    TECHNE. Seria Nowa; 2020, 6; 11-37
    2084-851X
    Pojawia się w:
    TECHNE. Seria Nowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Distinción, elegancia y luto en la moda virreinal: el uso de la indumentaria negra
    Distinction, elegance and mourning in vice-royal fashion: the use of black clothing
    Dystynkcja, elegancja i żałoba w modzie wicekrólewskiej: wykorzystanie ubioru w czarnym kolorze
    Autorzy:
    Cánovas, Emma Patricia Victorio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2205008.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    traditional clothing
    colonial period
    Lima
    Viceroyalty of Peru
    mourning
    tradycyjny strój
    okres kolonialny
    Wicekrólestwo Peru
    żałoba
    Opis:
    Since ancient times, the wear of black garments as a sign of mourning for the loss of a loved one has been related to night and darkness, and also to the fear of the unknown and death. Although there is no continuous line about the use of black to demonstrate mourning, in the case of Spain and its overseas kingdoms, its use is directly related to the promulgation of the “Pragmatic of mourning and wax” (1502), following the death of the prince Juan de Castilla in 1497, son of the Catholic Monarchs, which prescribed austerity in the celebration of funerals. This pragmatic was in force until it was modified by the Council of Toledo during the reign of Felipe V, in the first third of the 18th century. In addition, since the reign of Philip II, in the mid-sixteenth century, dressing “Spanish style”, that is, in black, became synonymous with prestige and elegance, since the king adopted black for his closet and turned it into the color of the court and a symbol of power and glory, thanks to the arrival in Spain of the Campeche wood, originally from the Yucatan peninsula, and its commercial monopoly. The palo de Campeche was highly valued because it produces an intense and stable black dye, characteristics that had not been achieved with the European dyeing techniques of the time. The use of black clothing spread from Spain and significantly affected fashion in both Europe and America. As can be seen, the implications of wearing black garments have been economic, political, and social. The paper seeks to demonstrate the importance attributed to black clothing in two different contexts in the viceroyalty of Peru.
    Od czasów starożytnych używanie czarnego stroju jako znaku żałoby po stracie bliskiej osoby kojarzy się z nocą i ciemnością, a także ze strachem przed nieznanym i śmiercią. Chociaż nie ma ciągłej linii dotyczącej stosowania czerni na znak żałoby, w przypadku Hiszpanii i jej zamorskich królestw jej użycie jest bezpośrednio związane z ogłoszeniem Pragmática de luto y cera (1502) po śmierci niemowlęcia Juana de Castilla w 1497 roku, syna katolickich monarchów. W tekście odnajdujemy nakaz surowości w odprawianiu pogrzebów, a pragmatyczne zasady pozostawały w mocy aż do jej modyfikacji przez Radę w Toledo za panowania Filipa V, w pierwszej tercji XVIII wieku. Ponadto od czasów panowania Filipa II w połowie XVI wieku ubieranie się „po hiszpańsku”, czyli na czarno, stało się synonimem prestiżu i elegancji, ponieważ król zaadoptował czerń do swojej garderoby i uczynił z niej kolor dworu oraz symbol władzy i chwały. Bardzo cenione stało się drewno palo de Campeche, ponieważ pozwalało na wytworzenie intensywnego i trwałego czarnego barwnika, co nie było osiągalne przy użyciu ówczesnych europejskich technik farbowania. Wykorzystanie czarnych ubrań rozprzestrzeniło się z Hiszpanii i miało znaczący wpływ na modę zarówno w Europie, jak i w Ameryce. Używanie czarnej odzieży było podyktowane względami ekonomicznymi, politycznymi i społecznymi. W prezentowanym artykule zostały ukazane konteksty znaczeń przypisywanych czarnym strojom w Wicekrólestwie Peru.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2022, 12; 149-172
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La casa del Alabado Santísimo Sacramento en Cusco
    History of the house in Cusco: Casa de Alabado Santísimo Sacramento
    Historia jednego domu w Cuzco: Casa de Alabado Santísimo Sacramento
    Autorzy:
    Gonzales, Donato Amado
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2205016.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Cusco
    Casa de Alabado Santísimo Sacramento
    Viceroyalty of Peru
    colonial period
    Cuzco
    Wicekrólestwo Peru
    okres kolonialny
    Opis:
    An analysis of the public spaces around the house belonging to the Confraternity of the Blessed Sacrament (Casa de Alabado Santísimo Sacramento) was included at the beginning of this study. This was the starting point for further considerations aimed at clarifying the historical process of transformation of the property, house No. 581 on Chihuampata Street. The analysis was carried out using archival sources, i.e. notarial records recording the purchase and sale of lots and land, as well as wills and donations. A historical reconstruction of the properties was carried out using a retrospective methodology and using the book of the first census of the city of Cusco in 1862.
    Na początku niniejszego opracowania zawarta została analiza przestrzeni publicznych wokół domu należącego do Bractwa Najświętszego Sakramentu (Casa de Alabado Santísimo Sacramento). Był to punkt wyjścia do dalszych rozważań mających na celu wyjaśnienie procesu historycznego przemian nieruchomosci – domu nr 581 przy ulicy Chihuampata. Analiza została przeprowadzona z wykorzystaniem źródeł archiwalnych, tzn. zapisów w protokołach notarialnych, w których rejestrowano kupno i sprzedaż działek i gruntów, a także teksty testamentów i darowizn. Przeprowadzono rekonstrukcję historyczną nieruchomości, wykorzystując metodologię retrospektywną, a także korzystając z księgi pierwszego spisu ludności miasta Cuzco w 1862 roku.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2022, 12; 13-48
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE RECOGNITION AND REPRESENTATION OF POLAND IN MODERN KOREAN LITERATURE – FOCUSING ON 2 NOVELS WRITTEN IN LATE COLONIAL PERIOD
    근대한국문학 속에 묘사된 폴란드의 모습과 인식 – 일제식민지 시기 두 편의 단편소설을 중심으로
    WIZERUNEK I SPOSÓB PRZEDSTAWIENIA POLSKI WE WSPÓŁCZESNEJ LITERATURZE KOREAŃSKIEJ – NA PRZYKŁADZIE 2 POWIEŚCI Z OKRESU KOLONIALNEGO
    Autorzy:
    CHO, Kang Sok
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040258.pdf
    Data publikacji:
    2016-11-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Eastern Europe
    colonial period
    aesthetic universalism
    Lee Hyo-sok
    Lee Tae-joon
    Polska
    okres kolonialny
    uniwersalizm estetyczny
    Opis:
    This paper examines the aspects of the recognition and representation of Eastern Europe in modern Korean literature, especially focusing on the case of Poland. The late colonial period(1930~1945) needs to be considered as significant phase when we are trying to grasp the major aspects of representation and recognition of Poland and Eastern Europe in modern Korean literature. In the literary works written by writers of late colonial period, such as Kim Kwang-gyun (김광균), Lee Hyo-sok (이효석), and Lee Tae joon (이태준), we can observe that there were much similar historical and political situations between Poland and Korea. That’s why Korean writers often tried to mention Poland’s situation in metaphorical and analogical ways to express their political opinions, avoiding the censorship of Japanese government. This paper deals with those aspects in modern Korean literature.
    Praca dotyczy wizerunku i sposobu przedstawiania Polski we współczesnej literaturze koreańskiej. Autor analizuje prace następujących koreańskich pisarzy: Kim Kwang-gyun (김광균), Lee Hyo-sok (이효석) oraz Lee Tae-joon (이태준) i wysuwa wniosek, że można zauważyć wiele podobieństw na płaszczyźnie politycznej i historycznej pomiędzy Polską i Koreą. Z tego powodu koreańscy pisarze przedstawiają Polskę i sytuację w tym kraju w sposób metaforyczny. Wykorzystują przykład Polski do wyrażania własnych opinii politycznych i unikania cenzury japońskiego rządu.
    이 연구는 1930 년대 후반과 1940 년대에 씌어진 한국 소설 중에서 동유럽, 특히 폴란드와의 유비관계를 중요하게 다룬 소설의 정치적 무의식을 추적한다. 1930 년대 후반과 1940 년대 초반의 소설에서 폴란드가 자주 언급되고 심지어 그것이 작품의 핵심 주제와 깊이 관계되는 것은 전혀 우연이 아니다. 일본 제국주의 세력이 본격적으로 태평양 전쟁 준비에 몰두함에 따라 피식민지 조선의 상황은 더욱 급박해졌다. 조선의 말과 글을 사용하는 것조차 공식적으로 금지되는 현실에서 정치적 상황에 대해 직접적으로 발언을 하기 어려운 작가들에게 폴란드는 우회적으로 참조할 수 있는 중요한 타자로서 기능했다.
    Źródło:
    International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2016, 2; 25-34
    2449-7444
    Pojawia się w:
    International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies