Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "służba Boża" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Rozumna służba a odnowiony umysł w świetle Rz 12,1-2
Reasonable service and a renewed mind in the light of Rom 12,1-2
Autorzy:
Żywica, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034052.pdf
Data publikacji:
2018-11-22
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
miłosierdzie
ofiara
rozumna służba
przemiana
odnowiony umysł
wola Boża
Ewangelia
mercy
sacrifice
reasonable service
transformation
renewed mind
God’s will
Gospel
Opis:
Exegetical analysis of propositio 12,1-2 and its rhetorical contextallows us to conclude that the overriding message is an encouragementto render “a reasonable service to God”. According to Paul, itrelies on the constant and absolute faithfulness of his will to sacrifice“himself” (sōma) in “a living, sacred and pleasant sacrifice”, that is, to the measure of the sinful humanity of mercy in the salvific workof Jesus; “according to the faith received from God” (12,3). For theApostle, the constantly “renewed mind with the Gospel” and thepower of the Holy Spirit is an absolute condition to fully know God’swill, “transform oneself” (sōma) and save it redemptive effectivelythrough God’s “goodness, perfection and love”. It is obvious to himthat only a man implanted in Christ through the Gospel, baptismand the Holy Spirit becomes his “image” also in the way of thinking(the mind), therefore he is able to constantly re-explore the sense of“reasonable service” to finally find out that it is “evangelical service”in the power of the Holy Spirit, modeled on Jesus himself. This isthe only rationally mature (according to the wisdom and justice ofGod) and worth of a “new creature” (Christian) the answer to Godfor the work of salvation made in Christ, who sacrificed himself toGod in the Passover as a sacrifice of the “good, perfect, living holyand the kind”.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2018, 88, 1; 5-21
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
San Giuseppe il modello della partecipazione nell’Eucaristia
Saint Joseph as the example of participation in the Eucharist
Święty Józef wzorem uczestnictwa w Eucharystii
Autorzy:
Kwiatkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375624.pdf
Data publikacji:
2020-08-28
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
St. Joseph
Eucharist
faith
love
trust
God’s word
service
sacrifice
God’s will
model
św. Józef
Eucharystia
wiara
miłość
ufność
słowo Boże
służba
ofiara
wola Boża
wzór
Opis:
Pope John Paul II in the encyclical Ecclesia de Eucharistia called Mary a ‘Woman of the Eucharist’. He pointed out the attitudes that can be described as Eucharistic. This article, using the principle of analogy and maintaining an appropriate balance, shows St. Joseph as a model of the Eucharistic ap- proach of every Christian. The life of Saint Joseph was characterized by deep faith and love for God and man, the ability to hear and receive the word of God and the constant willingness to sacrifice his life in order to be able to fulfill the will of God. All these qualities are needed to participate in the Eucharist in a conscious and active way. These attitudes result from participation in the Eucharist and should shape the life of every Christian. In addition, it should be emphasized that the Church introduced the name of St. Joseph to the Eucharistic prayers and ordered it to be mentioned immediately after Mary. Placing the name of St. Joseph in the most important prayer of the Holy Mass, introduces him to the heart of the Eucharist.
Święty Jan Paweł II w encyklice Ecclesia de Eucharistia nazwał Maryję „Niewiastą Eucharystii”. Zwrócił uwagę na Jej postawy, które można określić jako eucharystyczne. Niniejszy artykuł, sto- sując zasadę analogii i zachowując odpowiednie proporcje, ukazuje św. Józefa jako wzór postaw eucharystycznych dla każdego chrześcijanina. Życie św. Józefa cechowała głęboka wiara i miłość do Boga oraz do człowieka, zdolność słuchania i przyjmowania słowa Bożego oraz nieustanna gotowość składania ofiary ze swojego życia, aby móc wypełnić wolę Bożą. Wszystkie te cechy są potrzebne, aby uczestniczyć w Eucharystii w sposób świadomy i czynny. Postawy te wynikają z uczestnictwa w Eucharystii i powinny kształtować życie każdego chrześcijanina. Poza tym należy podkreślić, że Kościół wprowadził imię św. Józefa do modlitw eucharystycznych i nakazał je wymieniać zaraz po Maryi. Umieszczajac imię św. Józefa w najważniejszej modlitwie mszalnej, wprowadził go w serce Eucharystii.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2019, 34; 165-180
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odnowa umysłu a syneidēsis w świetle Rz 12,1-2
A renewal of the mind and syneidēsis in the light of Rom 12, 1-2
Autorzy:
Żywica, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040993.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ermutigung
Barmherzigkeit
Opfer
Dienst
Umkehr
Erneuerung
Geist
Wille Gottes
Evangelium
encouragement
mercy
sacrifice
service
transformation
revival
mind
God’s will
Gospel
zachęta
miłosierdzie
ofiara
służba
przemiana
odnowa
umysł
wola Boża
Ewangelia
Opis:
W przedłożonym studium autor wykazuje, że Paweł w propositio (12,1-2) sekcji zachęt (12,3–15,13), choć nie stosuje w nim bezpośrednio słowa syneidēsis, to jednak zastosowanym w nim słownictwem do niego się odnosi przywołując jego podstawowe funkcje i dowodzi w ten sposób jak fundamentalne znaczenie ma odnowa umysłu we właściwym, tzn. zbawczo skutecznym, edukowaniu sumienia chrześcijańskiego. Czyni to w parakletycznym kontekście, aby uświadomić Adresatom jak rozstrzygający głos mają odnowione umysł i sumienie w byciu i nieprzerwanym stawaniu się chrześcijaninem w codziennym i konkretnym przeżywaniu oraz praktykowaniu wiary w Jezusa. Z propositio czyni on fundament na którym buduje parakletyczne przesłanie Listu. Jednoznacznie w nim stwierdza, że trwale odnawiany Ewangelią Bożą umysł to absolutny warunek nieprzerwanego ewangelicznego odnawiania sumienia. Odnawiane zaś w ten sposób sumienie to, jedyny godny okazanego grzesznej ludzkości daru miłosierdzia, gwarant stałej wierności jego norm osądu ze sprawiedliwością Bożą objawioną w Chrystusie Synu Bożym, czyli jego bezwzględnej prawości, co jest niezbywalnym warunkiem osiągnięcia zbawienia wiecznego.
In the submitted study, the author shows that Paul in the propositio (12,1-2)  the section of  encouragement (12,3-15,13), although he does not use the word syneidēsis directly, but the words used in it refer to him in conjunction with his basic functions and prove in this way how fundamental it is to renew the mind in the right, i.e. salvifically effective, education of Christian conscience. He does so in the encouragement context to make the recipients aware of how important it is to have a renewed mind and conscience in being and continuing to become a Christian in everyday and concrete living as well as practicing faith in Jesus . With propositio, he makes the foundation on which he builds the paraclesical message of the Letter. It clearly states that permanently renewed by the Gospel of God mind, is an absolute condition for an uninterrupted evangelical renewal of conscience. Thus, renewed in this way conscience is the only deity of mercy granted to sinful humanity, which guarantees constant faithfulness to its norms of judgment with God's justice revealed in Christ, the Son of God, or his absolute righteousness, which is an indispensable condition for achieving eternal salvation.
In der vorliegenden Studie beweist der Autor, dass Paulus in Propositio (Röm 12,1-2) und in folgenden Ermahnungen (12,3–15,13) sich durch das verwendete Vokabular auf das Gewissen in seinen wichtigsten Funktionen bezieht, wenngleich er hier das Wort syneidēsis nicht verwendet. Paulus zeigt dadurch, welch eine fundamentale Bedeutung die Erneuerung im Denken in ihrer eigenen, d.h. heilseffizienten Bildung des christlichen Gewissens hat. Er tut das im parakletischen Kontext, um den Adressaten ins Bewusstsein zu rufen, welch entscheidende Bedeutung die Erneuerung im Denken sowie das Gewissen im Christsein und im unablässigen Christwerden im täglichen und konkreten Erleben des Glaubens an Jesus besitzt. Aus Propositio macht er ein Fundament, auf dem er die parakletische Botschaft des Briefes weiterentwickelt. Er stellt darin unmissverständlich fest, dass ein dauerhaft durch das Evangelium erneuertes Denken eine absolute Grundbedingung der ununterbrochenen Erneuerung des Gewissens ist. Das auf diese Weise erneuerte Gewissen ist – angesichts der sündigen Menschheit erwiesenen Barmherzigkeit – der einzig würdige Garant einer dauerhaften Treue im Einklang mit der in Christus dem Sohn Gottes offenbarten göttlichen Gerechtigkeit. Es geht also um die bedingungslose Geradlinigkeit, die eine unveräußerliche Bedingung des ewigen Heils ist.      
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 181-195
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies