Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "subject of responsibility" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Podmiotowość lasu
    The forest’s subjectivity
    Autorzy:
    Najder-Stefaniak, Krystyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/470870.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    ekosystem
    podmiotowość
    odpowiedzialność
    podmiot odpowiedzialności
    ecosystem
    subjectivity
    responsibility
    subject of responsibility
    Opis:
    The author finds justification for ‘forest rights’ in the subjective existence of ecosystems. The concept of life helps her to understand the subjectivity of ecosystems. She notes that the specificity of life is the creative duration that connects the three dimensions of time: past, present and future. Thinking about dependencies in the ecosystemrelation scheme helps to understand how it is possible to be so creative. The author uses the concept of the ‘subject of responsibility’, which is found in Roman Ingarden’s work ‘On Responsibility and its Ontical Foundations’. Being the subject of responsibility justifies having rights that allow you to contribute to the pursuit of TRUTH, GOOD and BEAUTY. Thanks to ecosystem activity, which is the forest itself, these three universal values can be realized.
    Autorka znajduje uzasadnienie dla „praw lasu” w podmiotowym istnieniu ekosystemów. Pojęcie życia pomaga jej zrozumieć, na czym polega podmiotowość ekosystemów. Zauważa, że specyfiką życia jest twórcze trwanie, które łączy trzy wymiary czasu: przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Myślenie o zależnościach w schemacie relacji ekosystemowej pomaga zrozumieć, jak możliwe jest takie twórcze trwanie. Autorka korzysta z pojęcia podmiotu odpowiedzialności, które znajduje u Romana Ingardena w pracy O odpowiedzialności i jej podstawach ontycznych. Bycie podmiotem odpowiedzialności uzasadnia posiadanie praw, które pozwalają przyczyniać się do realizowania prawdy, dobra i piękna. Dzięki aktywności ekosystemu, jakim jest las, mogą być realizowane te trzy wartości uniwersalne.
    Źródło:
    Studia Ecologiae et Bioethicae; 2019, 17, 1; 41-48
    1733-1218
    Pojawia się w:
    Studia Ecologiae et Bioethicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem odpowiedzialności za przypadkowe skutki działania
    The Problem of Responsibility for Accidental Effects of the Action
    Autorzy:
    Krajewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/488617.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    działanie
    podmiot działania
    skutki działania
    skutki niedobrowolne
    odpowiedzialność
    natura działającego podmiotu
    podmiotowa tożsamość
    relacja przyczynowa
    action
    subject of action
    effects of action
    involuntary effects
    responsibility
    nature of the acting subject
    subjective identity
    causal relationship
    Opis:
    W artykule bronię tezy, że podmiot, który spowodował niezamierzoną stratę, powinien wziąć za nią odpowiedzialność. Odpowiedzialność ta nie jest wynikiem zaciągniętej przez podmiot winy, nie jest także wyłącznie wyrazem jego wrażliwości na cudzą krzywdę, ale ma swoje obiektywne racje. Działający człowiek doświadcza jedności swojej podmiotowości zarówno wtedy, gdy jest dobrowolnym sprawcą działania, jak i wtedy, gdy działanie to przyczynia się do zaistnienia przypadkowych skutków. Podmiot bowiem jest nie tylko autonomicznym sprawcą, ale także kimś, kto przez konstytuującą go cielesność jest podatny na wpływ rozmaitych czyn-ników przypadkowych, nieprzewidzianych. Aby zachować swoją integralność, podmiot zobowiązany jest do uznania swojej relacji do spowodowanej krzywdy. Racje wzięcia odpowiedzial-ności za przypadkowe skutki działania odwołują się nie tylko do struktury podmiotu, ale także do samego działania i jego relacji do działającego. Zagadnienia te zostały podjęte w dwóch pierwszych paragrafach artykułu. Ostatnia część artykułu prezentuje istotę obowiązku wzięcia odpowiedzialności za spowodowaną stratę. Taka odpowiedzialność nie zależy od tego, co bez-pośrednio leżało w zakresie sprawczości podmiotu, ale dotyczy tego, co należy do półcienia tej-że sprawczości. Podmiot poprzez akt woli może uczynić siebie odpowiedzialnym za to, co się stało. Akt wzięcia odpowiedzialności obejmuje takie zachowania, jak wyjaśnienie, przeprosiny, pomoc.
    In the paper, I defend the claim that agent who caused unintentional loss should take responsibility for it. Such kind of responsibility is neither a result of being guilty, being moral responsible for the loss, nor is just the expression of one’s sensitivity to other people’s hurt, but it has proper objective reasons. Human being experiences unity of his agency both in intentional actions and in actions which result in unintended harm. Moral agent is not only autonomous author of the action but also, through his corporeality, is somebody vulnerable to influence of accidental, unintended factors. In order to preserve personal integrity agent is obliged to admit the relation between his action and caused harm. Reasons to take responsibility for unintended results of action do not only relate to structure of human agency, but also relate to the structure of action itself and its relation to acting person. These issues are presented in two first paragraphs of the article. Characteristic features of obligation to take responsibility for unintended loss is presented in the last part of the article. Such responsibility is not a matter of voluntary agency, does not lie in the core of one’s agency but concerns what belong to “penumbra of agency.” Agent through act of his will makes himself responsible. Act of taking responsibility encompasses such behaviours like explanation, apology, help.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 2; 119-139
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies