Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Object-oriented ontology" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Do każdego gestu inny aktor. Ontologia przedmiotów w Ulicy Krokodyli Brunona Schulza i realizacji filmowej braci Quay
A different actor for each gesture.The ontology of objects in Bruno Schulz’s Street of Crocodiles and the fi lms of the Quay brothers
Autorzy:
MEYER, DOMINIKA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/920964.pdf
Data publikacji:
2016-11-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ulicy Krokodyli
Manekiny
Bruno Schulz
object-oriented ontology
Opis:
Humanism deprived things of the attention they undoubtedly deserve. An anthropocentric way of perceiving the world dominated most movements in contemporary philosophy and classified them as incapacitated products of human practices. Until now object-oriented ontology has focussed predominantly on literature, but it also creates whole new possibilities for film theorists, forcing viewers to change prevailing formulae.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2016, 19, 28; 111-120
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Słabe, chrome i skołowaciałe. O praktycznych wymiarach teorii ekokrytycznych.
Weakness, lameness and veering. On the practical dimensions of theories of ecocriticsm
Autorzy:
Adamczewski, Tymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009637.pdf
Data publikacji:
2019-07-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
hyperobjects
veering
ecocriticism
object-oriented ontology
hiperobjekty
skołowacenie
ekokrytyka
ontologia zorientowana na przedmiot
Opis:
Autor omawia w artykule współczesne osiągnięcia dyskursów ekokrytyki, próbując odczytać je przez pryzmat słabej myśli. Główna uwaga poświęcona jest intrygującym propozycjom teoretycznym Timothy‟ego Mortona dotyczącym hiperobiektów, które ukazane zostają w kontekście OOO (object-oriented ontology), a które uznać można za przykłady innego sposobu uprawiania teorii i praktyki akademickiej. Wykorzystując pojęcie veering (skołowacenia) Nicholasa Royle‟a, autor wskazuje zalety osadzenia rozważań w „osłabionej”, nieantropocentrycznej perspektywie, która stanowi alternatywę dla bardziej dydaktycznych i opartych na poczuciu winy dyskursów krytycznych.
The article reviews some recent developments in ecocritical discourses. It briefly overviews the discipline from the point of view of weak thinking and comments on Timothy Morton‟s hyperobjects, a notion which results in what he calls “the state of weakness and lameness for human beings”. This position is contextualised within the claims of Object-Oriented Ontology to demonstrate how – using Nicholas Royle's notion of veering – such ecothinking, while drawing on literary discourses, uses a weakened, non-anthropocentric position to offer an alternative to the standard „strong‟ mode of thinking and writing about the environment, to take it beyond didacticism, guilt and threat.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2019, 32, 2; 129-149
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Innobyty” – kres antropocentryzmu, początek człowieczeństwa?
Other Beings – The End of Anthropocentrism, the Beginning of Humanity?
Autorzy:
Krajewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062502.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
different existence (other beings, non-human beings)
ontoepistemology
humanity
object-oriented ontology
aesthetics
anamorphosis
potentiality
Opis:
Editorial on the concept of other beings (non-human beings) towards the end of anthropocentrism, a new dimension of humanity, devoted to aesthetics related to the creation of ontoepistemology.
Źródło:
Przestrzenie Teorii; 2023, 39; 7-18
2450-5765
Pojawia się w:
Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Estetyka hiperobiektów – reprezentacje globalnego ocieplenia i archiwum antropocenu
The Aesthetics of Hyperobjects: Representations of Global Warming and the Archive of the Anthropocene
Autorzy:
Marzec, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24873089.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
hiperobiekty
ontologia zwrócona ku przedmiotom
globalne ocieplenie
katastrofa klimatyczna
ekologia
hyperobjects
object-oriented ontology
global warming
climate disaster
ecology
Opis:
Autor zadaje pytanie o estetykę hiperobiektów oraz ich przedstawienia we współczesnym filmie. Najbardziej interesującym z perspektywy antropocenu hiperobiektem jest dla niego globalne ocieplenie, którego rozbudowaną reprezentację odnajduje w Impression météo (reż. Nicolas Carrier, Marie Ouazzani, 2019). Interpretując obraz francuskich artystów, autor skupia się na przedstawieniach konkretnych cech hiperobiektów, które odnajdziemy u Timothy’ego Mortona: lepkości, nielokalności, czasowym falowaniu, interobiektywności oraz fazowaniu. Tekst jest próbą udowodnienia, że współczesna sztuka filmowa ma do zaproponowania zdecydowanie więcej niż powszechnie dostępne naukowe obrazy globalnego ocieplenia. Autor wyjaśnia także różnicę pomiędzy intersubiektywnością i interobiektywnością, pokazując, że dzięki tej drugiej kategorii jesteśmy w stanie pomyśleć o archiwum antropocenu.
The author inquires about the aesthetics of hyperobjects and their visual representations in contemporary cinema. From the perspective of the Anthropocene, the most interesting hyperobject for him is global warming, and he finds its extensive representation in Impression météo (dir. Nicolas Carrier, Marie Ouazzani, 2019). Interpreting the film image of French artists, he focuses on presenting specific features of hyperobjects found in Timothy Morton’s work: viscosity, nonlocality, temporal undulation, interobjectivity, and phasing. The author demonstrates that contemporary film art has much more to offer than the commonly available scientific images of global warming. He explains the difference between intersubjectivity and interobjectivity by showing that thanks to the category of interobjectivity, we can think about the archive of the Anthropocene.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2023, 122; 6-20
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kino zorientowane ku przedmiotom
The Object-oriented Cinema
Autorzy:
Marzec, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340655.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
ontologia zorientowana na przedmiot
realizm spekulatywny
powab
dziwny realizm
kino współczesne
object-oriented ontology
speculative realism
allure
weird realism
contemporary cinema
Opis:
Autor przygląda się świeżemu zjawisku, jakim jest zwrot ku rzeczom w kinie współczesnym. Interpretując filmy Quentina Dupieux oraz Petera Stricklanda, skupia się przede wszystkim na kluczowej w dotarciu do rzeczy samych w sobie kategorii powabu (allure) oraz odróżnia ją od zmysłowego uwodzenia, z którym najczęściej jest mylona. Następnie, odwołując się do teorii witalistycznego materializmu Jane Bennett oraz jej pojęcia siły rzeczy (thing-power), zastanawia się, na czym polega sprawczość przedmiotów i dlaczego tak trudno nam ją sobie wyobrazić. Obecny u Bennett pasywno-aktywny charakter sprawczości rzeczy prezentuje na przykładzie najnowszego filmu Jamesa Benninga Maggie’s Farm (2019). Autor udowadnia, że estetyka oraz retoryka w kinie zorientowanym ku przedmiotom nie są powierzchownymi ozdobnikami, nie pełnią roli ornamentu, lecz pozwalają poszczególnym twórcom filmowym w inny sposób spojrzeć na przedmioty.
The author investigates the recent phenomenon of object-oriented cinema. Interpreting the films of Quentin Dupieux and Peter Strickland, he focuses primarily on the key category of speculative realism that is allure, and distinguishes it from sensual seduction, which is most often confused with. Then, referring to the Jane Bennett theory of vitalist materialism and her concept of thing-power, he asks about the agency of objects and why it is so difficult for us to imagine it. He presents the passive-active nature of agency of Bennett on the example of the latest film by James Benning, Maggie’s Farm (2019). The author proves that aesthetics and rhetoric in object-oriented cinema are not superficial ornaments, but on the contrary allow individual filmmakers to look at objects in a different way.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 110; 80-99
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies