Temat: symptoms - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Analysis of systemic symptoms in COVID-19
Analiza objawów ogólnoustrojowych w przebiegu COVID-19
Autorzy:: Dadok, Adam S.
Lisowska, Grażyna
Zięba, Natalia
Goroszkiewicz, Karolina
Stryjewska-Makuch, Grażyna
Kubik, Hanna
Miśkiewicz-Orczyk, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2082207.pdf
Data publikacji:: 2022-08-08
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: COVID-19
coronavirus
symptoms
koronawirus
objawy
Opis:: INTRODUCTION: COVID-19 (coronavirus disease 2019), a disease caused by SARS-CoV-2 (severe acute respiratory syndrome coronavirus 2) infection, may have a more or less severe course. The aim of this study was to analyse the symptoms which occurred in a group of people who tested positively for the presence of the genetic material of the virus. MATERIAL AND METHODS: The analysis was based on the results of 337 questionnaires collected from Polish patients – 185 (55%) females and 152 (45%) males aged 18–86. The questionnaire included 26 questions, of which 11 were related to systemic symptoms. The frequency of their occurrence and their severity were determined according to Visual Analogue Scale (VAS). RESULTS: The most common symptoms that occurred in over 50% of the respondents included: general weakness (91% of the respondents, severity of 6.25 on VAS), musculoskeletal pain (77%, VAS 5.67), headache (65%, VAS 5.37) and cough (56%, VAS 4.76). Runny nose, fever above 38℃ and sore throat were less common and occurred in 39% of the subjects. The least frequent symptoms were diarrhoea (23%), skin lesions (7%) and vomiting (3%). When determining the correlation coefficient, it was also found that dyspnoea occurred most often with general weakness (r = 1), whereas general weakness was less frequently associated with musculoskeletal pain (r = 0.8). No statistically significant relationships were found between the frequency of the symptoms and age, gender or the presence of comorbidities in the respondents. CONCLUSIONS: The observations showed that in the analysed group of people with SARS-CoV-2 infection, the disease had a mild-to-moderate course. General weakness, musculoskeletal pain, cough, and upper respiratory tract infection symptoms were the most common.
WSTĘP: COVID-19 (coronavirus disease 2019), choroba wywołana infekcją SARS-CoV-2 (severe acute respiratory syndrome coronavirus 2), może charakteryzować się mniej lub bardziej nasilonym przebiegiem. Celem niniejszego opracowania była analiza objawów, jakie wystąpiły w grupie osób z dodatnim wynikiem testu na obecność materiału genetycznego wirusa. MATERIAŁ I METODY: Analizę przeprowadzono na podstawie wyników ankiety przeprowadzonej wśród 337 polskich pacjentów – 185 (55%) kobiet oraz 152 (45%) mężczyzn w wieku 18–86 lat. Kwestionariusz zawierał 26 pytań, z czego 11 dotyczyło objawów ogólnoustrojowych. Określono częstość ich występowania oraz nasilenie w skali VAS (Visual Analogue Scale). WYNIKI: Do najczęstszych objawów, występujących u ponad 50% ankietowanych, należą: ogólne osłabienie (91% ankietowanych, nasilenie 6,25 w skali VAS), bóle układu mięśniowo-szkieletowego (77%, VAS 5,67), bóle głowy (65%, VAS 5,37) oraz kaszel (56%, VAS 4,76). Chorobie rzadziej towarzyszyły katar, gorączka powyżej 38°C oraz bóle gardła, które wystąpiły u 39% pacjentów. Najrzadziej występowały biegunka (23%), zmiany skórne (7%) oraz wymioty (3%). Określając współczynnik korelacji, stwierdzono również, iż duszności występowały najczęściej z ogólnym osła-bieniem (r = 1), natomiast rzadziej ogólnemu osłabieniu towarzyszyły bóle mięśniowo-szkieletowe (r = 0,8). Nie stwierdzono statystycznie istotnych zależności między częstością występowania danych objawów a wiekiem, płcią czy chorobami współistniejącymi u ankietowanych. WNIOSKI: Obserwacje wykazały, iż w analizowanej grupie zakażonych SARS-CoV-2 choroba miała przebieg łagodny lub umiarkowany. Najczęstszymi objawami były: ogólne zmęczenie, bóle mięśniowo-szkieletowe, kaszel oraz objawy nieżytu górnych dróg oddechowych.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2022, 76; 86-90
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Otorhinolaryngological manifestations of COVID-19
Otorynolaryngologiczne manifestacje COVID-19
Autorzy:: Wysocki, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399025.pdf
Data publikacji:: 2021-04-26
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: COVID-19
otorhinolaryngology
symptoms
otorynolaryngologia
objawy
Opis:: COVID-19 manifests itself in a wide spectrum of clinical symptoms, both in terms of their variety and severity. It can be asymptomatic or abortive, mild, moderate, severe and lightning, as septic with multiple organ failure and shock Typical leading symptoms of COVID-19 are: high fever poorly responding to drugs, severe loss of strength, chest pain, dyspnoea, pain headaches, bone and joint pain and muscle pain, until the onset of acute respiratory distress syndrome (ARDS). However, many publications mention among the possible symptoms also others, not related to the involvement of the lower respiratory tract. These are gastrointestinal disorders, damage to the central and peripheral nervous system, catarrh of the upper respiratory tract and dysfunctions of the sensory organs. The aim of this literature review was to determine the frequency of various head and neck dysfunctions that are part of COVID-19. Symptoms of conjunctivitis, nasal mucosa, pharynx and larynx are reported by about of patients, but they do not always occur at the same time, as in infections caused, for example, by rhinoviruses. Anosmi / hyposmia or ageusia / hypogeusia occur with a similar frequency. Symptoms of damage to the equilibrium system, such as dizziness, are reported by approx. 1/3, vertigo and hearing loss approx. 5-6%, tinnitus approx. 10% of patients. Reports of coexistence with COVID-19 of peripheral paresis of the facial nerve are so far relatively few and often included in the neurological disorders, the frequency of which is also about 1/3 of COVID-19 cases. Importantly, both catarrhal symptoms and the others listed here may precede, co-occur or follow the appearance of the leading symptoms of COVID-19. They can also be the only symptoms of this disease. This should prompt otorhinolaryngologists to be particularly vigilant in this regard
COVID-19 manifestuje się szerokim spektrum objawów klinicznych, tak pod względem ich różnorodności, jak natężenia. Może przebiegać bezobjawowo lub poronnie, lekko, średnio, ciężko oraz piorunująco, jako stan septyczny z niewydolnością wielonarządową i wstrząsem Typowymi wiodącymi objawami COVID-19 są: wysoka gorączka słabo reagująca na leki, mocno odczuwalna utrata sił, ból w klatce piersiowej, duszność, ból głowy, bóle kostno-stawowe i mięśniowe, aż do wystąpienia zespołu ostrej niewydolności oddechowej ARDS (acute respiratory distress syndrome). Jednakże wiele publikacji wymienia wśród możliwych objawów także inne, nie związane z zajęciem dolnych dróg oddechowych. Są to zaburzenia żołądkowo-jelitowe, uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, nieżyt górnych dróg oddechowych i dysfunkcje narządów zmysłów. Celem niniejszego przeglądu piśmiennictwa było określenie częstości różnych dysfunkcji w obrębie głowy i szyi, będących elementami COVID-19. Objawy nieżytu spojówek, błony śluzowej nosa, gardła i krtani podaje ok. ¾ chorych, jednak nie zawsze występują one wszystkie i jednoczasowo, jak w infekcjach wywoływanych np. przez rhinowirusy. Z podobną częstością występują Anosmi/hyposmia lub ageusia/hypogeusia. Objawy uszkodzeń układu równowagi, w postaci dizziness zgłasza ok. 1/3, vertigo i niedosłuch ok. 5-6%, szum uszny ok. 10%, pacjentów. Doniesienia o współwystępowaniu z COVID-19 obwodowego niedowładu nerwu twarzowego są na razie stosunkowo nieliczne i często zaliczane do zaburzeń neurologicznych, których częstość wynosi również ok. 1/3 przypadków COVID-19. Co ważne, tak objawy nieżytowe, jak i pozostałe tu wymienione mogą poprzedzać, współwystępować lub następować po wystąpieniu wiodących objawów COVID-19. Mogą być także jedynymi objawami tej choroby. Powinno to skłaniać otorynolaryngologów do szczególnej czujności w tym zakresie.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 2; 18-24
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Antraknoza (Colletotrichum coccodes) nowym zagrożeniem plantacji ziemniaka
Black dot (Colletotrichum coccodes) as a new threat to potato plantation
Autorzy:: Osowski, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/41523521.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:: Colletotrichum coccodes
antraknoza
objawy
black dot
symptoms
Opis:: Antraknoza ziemniaka jest chorobą skórki bulw i liści ziemniaka wywoływaną przez grzyba Colletotrichum coccodes (Wallr.) S. J. Hughes (synonimy C. atramentarium (Berk. & Br. Taub) and C. phomoides). Jest chorobą powszechnie występującą w większości rejonów uprawy ziemniaka na świecie i może powodować straty plonu na odmianach podatnych sięgające do 30%–75%. Objawy antraknozy (C. coccodes) mogą występować na wszystkich częściach podziemnych (bulwy potomne, stolony i korzenie), podstawie łodygi i na liściach. Cechą charakterystyczną antraknozy ziemniaka jest występowanie małych czarnych sklerocjów na korzeniach, łodygach, rozłogach i bulwach potomnych zakażonych roślin. Stosunkowo małe znaczenie antraknozy wzrosło po części z powodu rosnącego rynku ziemniaków świeżych i ziemniaków półprzetworzonych wynikającego ze wzrostu popytu na wysokiej jakości ziemniaki myte.
Black dot is a tuber blemish and foliar disease of potato caused by the fungus Colletotrichum coccodes (Wallr.) S. J. Hughes (synonyms C. atramentarium (Berk. & Br. Taub) and C. phomoides). It is common in most potato growing areas in the world and may cause up to 30%–75% yield reduction on susceptible cultivars. Colletotrichum coccodes can colonize all underground parts (daughter tubers, stolons and roots), basal stems and foliage of potato plants. The typical symptoms of the disease are small black sclerotia on the roots, stems, stolons, and progeny tubers of infected plants. The relative importance of Colletotrichum coccodes on potato has increased, in part due to the growing market for fresh, prepacked potatoes, which has resulted in an increase in the demand for washed potatoes with a high-quality appearance.
Źródło:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 251; 243-251
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:: Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Praktyczne aspekty leczenia zaparć stolca u dzieci
Practical aspects of treatment of constipation in children
Autorzy:: Malczyk, Żaneta
Jarzumbek, Anna
Kwiecień, Jarosław
Ziora, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033293.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: constipation
diagnostics
fibre
symptoms
treatment
zaparcie
objawy
diagnostyka
leczenie
błonnik
Opis:: Chronic constipation is one of the most common complaints among children. It is a cause of about 3% visits in paediatric outpatient clinic. The problem, which is often belittled, is an unpleasant and persistent complaint for both child and its family. The causes of constipation may be both organic and non-organic. Among non-organic problems, the most important is probably the chronic retention of faeces, which is made by incorrect hygienic habits, incorrect diet, and insufficient physical activity. The problem often appears when child’s environment changes, for example when child goes to kindergarten or school, which are the places where child for different reasons prevents from defecating. However, to make the final diagnosis, the organic causes should be definitely rejected, because they require causal treatment. Treatment of the most common functional constipation needs complex pharmacological and non-pharmacological methods. The therapy of constipation is usually long. The aim of therapy is to consolidate such model of defecation when child regularly deposits soft faeces without unpleasant pain. Extremely important is also a psychological support for whole family, often absorbed in difficult child’s problem. To achieve the therapeutic success a patient and conscientious cooperation between doctor and patient and his family is required, because positive and permanent effects of treatment are reached after a relatively long time.
Przewlekłe zaparcia są jedną z najczęstszych dolegliwości w populacji dziecięcej. Stanowią przyczynę około 3% wizyt w poradniach pediatrycznych. Problem, niejednokrotnie bagatelizowany, stanowi przykrą, uporczywą dolegliwość, zarówno dla pacjenta, jak i całej jego rodziny. Zaparcia mogą wynikać z przyczyn organicznych lub nieorganicznych. Wśród przyczyn nieorganicznych kluczowa wydaje się przewlekła retencja stolca, wynikająca ze złych nawyków higienicznych, niewłaściwej diety oraz zbyt niskiej aktywności fizycznej. Zaparcia często pojawiają się wraz ze zmianą otoczenia dziecka, np. po rozpoczęciu nauki w przedszkolu czy szkole, w których pacjent z różnych przyczyn powstrzymuje się od oddania stolca. W celu ustalenia ostatecznego rozpoznania należy wykluczyć przyczyny organiczne zaparć, które wymagają leczenia przyczynowego. Terapia najczęściej występujących zaparć o charakterze czynnościowym obejmuje zastosowanie kompleksowych metod farmakologicznych i niefarmakologicznych; zwykle jest długotrwała. Ma ona na celu utrwalenie takiego modelu defekacji, w którym pacjent regularnie oddaje miękki stolec bez przykrych dolegliwości bólowych. Niezwykle istotne jest wsparcie psychologiczne całej rodziny, niejednokrotnie zaangażowanej w trudny problem dziecka. Sukces terapeutyczny wymaga przede wszystkim cierpliwej i sumiennej współpracy pomiędzy lekarzem a pacjentem i jego rodziną, gdyż pozytywne i trwałe efekty leczenia osiągane są po stosunkowo długim czasie.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 55-60
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Azytromycyna w leczeniu zapalenia gardła i migdałków. Spojrzenie bakteriologa oraz klinicysty
Azithromycin in the treatment of pharyngitis and tonsillitis. From the point of view of bacteriologist and clinician
Autorzy:: Filczak, Krzysztof
Sybilski, Adam J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032447.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: azithromycin
pharyngitis
symptoms
tonsillitis
treatment
zapalenie gardła
zapalenie migdałków
objawy
leczenie
azytromycyna
Opis:: Bacteriologist’s and clinician’s point of view to infection is variable. What about bacterial infection throat and tonsil? Characteristic: Bacteriologist: Acute pharyngitis and tonsillitis (APT) mainly caused by viruses (rhinovirus, adenovirus, influenza and parainfluenza viruses, RSV). Bacterial etiology is only in 10–30%. The most common bacterial etiologic factor is Streptococcus pyogenes. The gold diagnostic standard is the throat swab culture with antibiogram. Clinician: The infection usually occurs through droplets. The incubation period continues from 12 hours to 4 days. The diagnosis is based on symptoms: sore throat, fever, headache, malaise, slight enlargement of the cervical lymph nodes. On clinical examination: swollen and congested mucous membrane of the throat. Treatment: Bacteriologist: Correct swabbing the throat has a major impact on the entire diagnostic process. We take the swab from the surface or tonsil crypts. Swab is seeded and incubated at 35–37°C. The first assessment is in 18–24 hours. In the GP practice the rapid diagnostic tests (RADT) streptococcal antigen detection clinic may be helpful. Clinician: the first step is limiting the spread of infec‑tion (elimination of contact), second – symptomatic treatment, if there is S. pyogenes etiology, the first-line treatment is fenoksymetylpenicylina (p.o. or .iv.) In case of hypersensitivity, macrolides should be used. Azithromycin: Bacteriologist: Azithromycin is macrolide, and including the spectrum of the most common pathogens causing pharyngitis and tonsillitis. Clinician: Azithromycin is an effective drug in APT, commonly used at a dose: in children (10 mg/kg once daily for three days), and adults (1×500 mg – three days). Recent studies suggest a better antibiotic activity double dose (cumulative dose – 60 mg/kg/treatment). These two approaches (bacteriologist and clinician) complement each other.
Spojrzenie bakteriologa i klinicysty na infekcje bywa różne. W pracy zaprezentowano opinie obu specjalistów na temat bakteryjnego zapalenia gardła i migdałków. Charakterystyka: Bakteriolog: Ostre zapalenie gardła i migdałków (OZGM) głównie wywołują wirusy (rynowirusy, adenowirusy, wirusy grypy i paragrypy, RSV). Tylko 10–30% przypadków ma etiologię bakteryjną. Najczęstszym czynnikiem etiologicznym bakteryjnego zapalenia jest Streptococcus pyogenes. Za złoty standard diagnostyczny uchodzi badanie bakteriologiczne – posiew wymazu z gardła z antybiogramem. Klinicysta: Do zakażenia najczęściej dochodzi drogą kropelkową, okres inkubacji wynosi od 12 godzin do 4 dni. Rozpoznanie ustala się głównie na podstawie objawów: bólu gardła, gorączki, bólów głowy, złego samopoczucia, niewielkiego powiększenia węzłów chłonnych szyi. W badaniu przedmiotowym stwierdza się obrzękniętą i przekrwioną błonę śluzową gardła, czasami z nalotami. Postępowanie: Bakteriolog: Prawidłowe pobranie materiału do badania bakteriologicznego ma zasadniczy wpływ na całość procesu diagnostycznego. Wymaz pobiera się z powierzchni lub krypt migdałków. Pobrany wymaz jest posiewany i inkubowany w temperaturze 35–37°C. Pierwszą ocenę przeprowadza się po 18–24 godzinach. W ambulatorium pomocne mogą być szybkie testy diagnostyczne (RADT) wykrywające antygen paciorkowcowy. Klinicysta: Kluczowe jest ograniczenie szerzenia się zakażenia (wyeliminowanie kontaktu), leczenie objawowe. W OZGM o etiologii S. pyogenes lekiem pierwszego rzutu jest fenoksymetylopenicylina (p.o. lub i.v.). W przypadku nadwrażliwości należy zastosować makrolidy. Azytromycyna: Bakteriolog: To makrolid, obejmujący w spektrum działania najczęstsze patogeny wywołujące OZGM. Klinicysta: Skuteczny lek w OZGM, stosowany w dawce: u dzieci 10 mg/kg mc. raz na dobę przez 3 dni, u dorosłych 1×500 mg przez 3 dni. Ostatnie badania sugerują lepsze działanie podwójnej dawki antybiotyku (dawka kumulacyjna – 20 mg/kg/raz na dobę przez 3 dni). Podsumowując, należy stwierdzić, że te dwa spojrzenia – klinicysty i bakteriologa – uzupełniają się.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 50-56
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Urazy nerek – objawy i diagnostyka
Renal injuries – symptoms and diagnostics
Autorzy:: Ząbkowski, Tomasz
Skiba, Ryszard
Grabińska, Agnieszka
Maliborski, Artur
Syryło, Tomasz
Zieliński, Henryk
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032972.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: diagnostic methods
haematuria
injury
kidney
symptoms
nerka
uraz
krwiomocz
objawy
metody diagnostyczne
Opis:: The authors present the classification, symptoms and diagnostic methods of renal injuries. These injuries can be life-threatening, but most of them are mild and can be managed conservatively. No less than 75% patients who were diagnosed with renal injuries are men. The group which is particularly exposed to renal injuries are young men doing sports, the injured of road accidents, victims of accidents in the house or at work, victims of fights and assaults. The results of conducted studies indicate that haematuria, pain and ecchymosis in the lumbar region, fractured ribs as well as abdominal mass can be the symptoms of renal injury. There are blunt and penetrating renal injuries as well as a 5-level classification of kidney injuries according to a degree of injuries – AAST. This classification enables to perform a standardization of different patient groups to choose a proper therapy and to predict the results of treatment. The mechanism of injury, its placement and severity are the standard guidelines within a choice of diagnostic methods and indications for treatment’s strategy. The imaging examinations are necessary in diagnostics of abdomen injuries with a suspicion of renal injury. Among the imaging examinations used in diagnostics of injuries of urogenital system and renal injuries it is to enumerate: ultrasonography, computed tomography, urography, arteriography and angiography. Computed tomography of abdomen with contrast injected into an intravenous line is a gold standard in diagnostics of renal injuries. If computed tomography is not available, it is recommended to perform ultrasonography as an examination of first choice.
Autorzy przedstawiają klasyfikację, objawy i metody diagnostyczne urazów nerek. Urazy te mogą zagrażać życiu, jednak większość z nich ma łagodny przebieg i można je leczyć zachowawczo. Aż 75% pacjentów, u których stwierdzono uszkodzenia nerek, to mężczyźni. Grupę szczególnie narażoną stanowią młodzi mężczyźni uprawiający sport, uczestnicy wypadków drogowych, ofiary wypadków w domu lub w miejscu pracy, ofiary bójek i napadów. Z przeprowadzonych badań wynika, że objawami urazu nerek mogą być: krwiomocz, bóle i zasinienia w okolicach lędźwiowych, złamania żeber, napięty brzuch. Wyróżnia się urazy tępe i penetrujące oraz pięciostopniową klasyfikację urazów nerek według stopnia odniesionych obrażeń – AAST. Klasyfikacja ta pozwala na dokonanie pewnej standaryzacji różnych grup pacjentów i wyboru właściwej terapii oraz stwarza możliwość przewidywania wyników leczenia. Mechanizm urazu, jego umiejscowienie i ciężkość stanowią podstawowe wytyczne w wyborze metod diagnostycznych oraz postępowania leczniczego. Niezbędnym elementem diagnostyki urazu jamy brzusznej z podejrzeniem uszkodzenia nerek jest wykonanie badań obrazowych. Wśród badań obrazowych mających zastosowanie w diagnostyce urazów układu moczowo-płciowego oraz nerek należy wymienić: ultrasonografię, tomografię komputerową, urografię, angiografię i arteriografię. Tomografia komputerowa jamy brzusznej z dożylnym podaniem środka cieniującego stanowi złoty standard w diagnostyce urazów nerek. Przy braku dostępności tomografii komputerowej zalecane jest wykonanie ultrasonografii jako badania pierwszego rzutu.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 3; 263-266
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Wypalenie zawodowe – przyczyny, objawy, skutki, zapobieganie
Job burn-out - causes, symptoms, effects, prevention
Autorzy:: Ostrowska, M.
Michcik, A
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/179093.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Centralny Instytut Ochrony Pracy
Tematy:: zespół wypalenia zawodowego
objawy
przyczyny
zapobieganie
job burn-out
symptoms
causes
prevention
Opis:: W ostatnich latach wypalenie zawodowe jest coraz powszechniejszym zjawiskiem. Celem artykułu jest przedstawienie Czytelnikowi jego genezy i definicji oraz najczęstszych przyczyn i objawów. W pracy zaprezentowano fazy wypalenia zawodowego według American Psychology Association oraz Freudenbergera i Northa. W artykule zwrócono uwagę na konsekwencje tego syndromu zarówno dla jednostki na nie cierpiącej, jak i organizacji. Przedstawiono też sposoby przeciwdziałania tej chorobie zawodowej oraz podjęto próbę analizy wybranych badań dostępnych w literaturze.
In recent years, burn –out has become an increasingly common phenomenon This article provides the reader with the origins, definitions and the most common causes and symptoms of burn-out It presents phases burn-out according to the American Psychology Association, and Freundenberger and North. This article draws attention to the consequences of this syndrome, both for the individual suffering from it and the organization it also discusses ways of preventing this occupational disease and analysis of selected studies.
Źródło:: Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka; 2013, 8; 22-25
0137-7043
Pojawia się w:: Bezpieczeństwo Pracy : nauka i praktyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Women’s attitudes towards reproductive system disease prevention
Zachowania kobiet w zakresie profilaktyki chorób narządów płciowych
Autorzy:: Słopiecka, Aleksandra
Wiraszka, Grażyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/437694.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: women, prevention
symptoms
reproductive system diseases
kobiety, profilaktyka
objawy
choroby narządu rodnego
Opis:: Introduction: According to the specialists, our health condition is significantly determined by our lifestyle. Consequently, prevention, health promotion and pro-health behavior pattern advertising are the priorities that should be taken into account while dealing with the modern health care system. The aim of this study was to analyse the women’s attitudes towards the prevention of the female reproductive system diseases. Research Material and Methods: The research was conducted among women from four gynecological wards. These women were hospitalized because of the need of diagnosis and/or treatment within the genital organ. A diagnostic survey was applied as a research method. The instrument for data collection was a specially designed questionnaire. Results: Most of the respondents were women who saw a gynecologist because of the disease symptoms (85,2%). Most women (29,6%) saw a doctor within 1-2 months after having observed anxious symptoms and 20% of respondents had been waiting until 10 months or even longer before they saw a specialist. The most women (46,4%) who did not see a doctor immediately (1-3 days), in spite of complaints, claimed that the reason for that was their negligence. Conclusions: 1. In spite of complaints, the most of respondents did not visit a gynecologist immediately; 2. Negligence and low health awareness were the main reasons for delaying a visit to the specialist; 3. To change women’s attitudes towards the health protection, it is necessary to acquire the ability of having preventive examinations in a systematic way; 4. In order to increase the women’s attendance at the reproductive system preventive examinations, it is recommended to carry out educational activities supported by the application of the modern mass media.
Wstęp: W ocenie specjalistów, styl życia w największym stopniu determinuje stan zdrowia człowieka. Z tego względu zagadnienia profilaktyki, promocji zdrowia i propagowania zachowań prozdrowotnych zalicza się do priorytetowych zadań współczesnego systemu ochrony zdrowia. Celem pracy była analiza zachowań kobiet w zakresie profilaktyki chorób żeńskich narządów płciowych. Materiał i metoda: Grupę badaną stanowiły pacjentki czterech oddziałów ginekologicznych. Badane kobiety hospitalizowane były z powodu potrzeby diagnozowania i/lub leczenia chorób w obrębie narządu rodnego. Metodą badawczą był sondaż diagnostyczny. Zastosowano kwestionariusz ankiety według własnego opracowania. Wyniki: W badanej populacji przeważały kobiety, które zgłosiły się do lekarza ginekologa w związku z wystąpieniem objawów choroby (85,2% kobiet). W analizowanej grupie, najwięcej kobiet (29,6%) udało się do lekarza w ciągu 1-2 miesięcy po wystąpieniu niepokojących objawów, a około 20% respondentek czekało aż 10 miesięcy lub dłużej zanim zgłosiły się do specjalisty. Wśród badanych, które mimo odczuwanych dolegliwości nie zgłosiły się natychmiast (1-2-3 dni) do lekarza, najwięcej kobiet (46,4%) jako główny powód swojego zachowania wymieniło zaniedbanie. Wnioski: 1. Mimo odczuwanych dolegliwości większość respondentek nie zgłosiła się natychmiast do lekarza ginekologa. 2. Zaniedbanie i niska świadomość zdrowotna kobiet były głównymi przyczynami odwlekania wizyty u specjalisty. 3. Warunkiem uzyskania zmiany zachowań kobiet w zakresie ochrony własnego zdrowia jest nabycie umiejętności systematycznego zgłaszania się na badania profilaktyczne. 4. W celu zwiększenia frekwencji kobiet w profilaktycznych badaniach narządu rodnego należy stale prowadzić działania edukacyjne z wykorzystaniem nowoczesnych środków masowego przekazu.
Źródło:: Medical Review; 2013, 1; 50-60
2450-6761
Pojawia się w:: Medical Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Desmoplastic small round cell tumor – charakterystyka choroby i metody leczenia
Desmoplastic small round cell tumor: characteristics and treatment options
Autorzy:: Waśniewska, Katarzyna
Miedzińska-Maciejewska, Magdalena
Gawrychowski, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031059.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: chemotherapy
desmoplastic small round cell tumor
diagnosis
symptoms
treatment
diagnoza
leczenie
objawy
chemioterapia
Opis:: Desmoplastic small round cell tumor (DSRCT) is an extremely rare malignancy rated among the sarcomas. It was first described in 1989. As there are only a few hundred cases reported in world literature, to date there are no uniform standards of management of patients presenting with such a diagnosis. This malignancy is characterized by a extremely aggressive clinical course. The disease affects mainly young males in their second and third decade. Most often described primary location of DSRCT is abdominal cavity. Identified cytogenetic marker of DSRCT is translocation t(11;22)(p13q12). Therapy relies in surgery, radiotherapy and chemotherapy. In spite of continuous progress in the treatment of DSRCT, prognosis in this group of patients is still very poor. High propensity to dissemination already at the time of first diagnosis considerably reduces the effectiveness of surgical excision and all patients require systemic treatment. Chemotherapy usually resorts to cyclophosphamide, doxorubicin, vincristine, ifosfamide and etoposide (their combination is known as “protocol P6”). Other cytostatics of confirmed effectiveness in the treatment of DSRCT are cisplatin, carboplatin, topotecan, vinorelbine and irinotecan. In spite of clear clinical activity of chemotherapeutics, eventually all patients develop resistance to implemented treatment and suffer disease progression. Therefore, selection of optimal treatment for this group of patients remains a considerable clinical challenge.
Desmoplastic small round cell tumor (DSRCT) jest bardzo rzadkim nowotworem zaliczanym do rodziny mięsaków. Po raz pierwszy został opisany w 1989 roku. Ponieważ w światowej literaturze przedstawiono dotychczas kilkaset przypadków, do chwili obecnej nie ma jednoznacznych standardów postępowania z pacjentami z tym rozpoznaniem. Nowotwór ten charakteryzuje się bardzo agresywnym przebiegiem. Choroba dotyka głównie młodych mężczyzn. Szczyt zachorowań przypada na drugą i trzecią dekadę życia. Najczęściej opisywaną pierwotną lokalizacją DSRCT jest jama brzuszna. Zidentyfikowanym cytogenetycznym markerem DSRCT jest translokacja t(11;22)(p13q12). W leczeniu ogromną rolę odgrywają chirurgia, radioterapia i chemioterapia. Pomimo ciągłego postępu w leczeniu DSRCT rokowanie w tej grupie chorych nadal pozostaje bardzo złe. Duża skłonność do rozsiewu choroby już w chwili jej rozpoznania ogranicza skuteczność postępowania chirurgicznego, dlatego wszyscy pacjenci wymagają leczenia systemowego. W chemioterapii wykorzystuje się najczęściej cyklofosfamid, doksorubicynę, winkrystynę, ifosfamid i etopozyd (kombinacja tych leków znana jest pod nazwą protokołu P6). Innymi cytostatykami wykazującymi aktywność w leczeniu DSRCT są cisplatyna, karboplatyna, topotekan, winorelbina i irinotekan. Mimo wyraźnej aktywności klinicznej chemioterapeutyków praktycznie u wszystkich chorych po pewnym czasie rozwija się oporność na stosowane leczenie i dochodzi do progresji choroby. Z tego powodu dużym wyzwaniem staje się wybór optymalnego leczenia dla tej grupy pacjentów.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 4; 276-282
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Poziom wiedzy kobiet z terenów wiejskich na temat raka piersi
Knowledge of breast cancer among women living in rural areas
Autorzy:: Karczmarek-Borowska, Bożenna
Stryjkowska, Aleksandra
Grądalska-Lampart, Monika
Grybel, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/437915.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:: rak piersi
czynniki ryzyka
objawy
badania przesiewowe
breast cancer
risk factors
symptoms
screening
Opis:: Celem pracy była ocena wiedzy kobiet mieszkających na terenach wiejskich na temat profilaktyki, czynników ryzyka, objawów klinicznych oraz badań przesiewowych w raku piersi, w zależności od wieku i wykształcenia. Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w grupie 80 kobiet, zamieszkałych na wsi w województwie małopolskim. W badaniu wykorzystywano autorskie kwestionariusze ankietowe. Wyniki: Nie wykazano istotnych statystycznie różnic pomiędzy wiekiem i wykształceniem a znajomością czynników ryzyka, objawów klinicznych i badań przesiewowych w raku piersi. 93,75% respondentek zaznaczyło czynniki genetyczne jako czynnik ryzyka. 86,25% kobiet uważa, że obecność twardych, bezbolesnych guzków stanowi objaw raka piersi. 90% kobiet wskazało mammografię jako podstawowe badanie przesiewowe. Zaobserwowano istotną statystycznie różnicę dotyczącą znajomości badania mammograficznego (p=0,004) oraz wieku rozpoczęcia wykonywania badania przesiewowego w grupach wiekowych (p=0,008). Kobiety powyżej 50. roku życia zdecydowanie częściej zaznaczały właściwe odpowiedzi. Kobiety z wyższym wykształceniem prezentują większą wiedzę w zakresie samobadania piersi (p=0,058). 78,75% kobiet wskazało jako źródło wiedzy na temat raka piersi media, a 27% ankietowanych wiedzę uzyskaną od lekarzy. Wnioski: Znajomość czynników ryzyka zachorowania na raka piersi oraz wiedzy na temat profilaktyki jest niewystarczająca. Największe znaczenie w propagowaniu wiedzy na temat raka piersi według badanych kobiet mają media.
The aim of this study was to evaluate the level of knowledge on prevention, risk factors, symptoms and screening for breast cancer among women living in rural areas, depending on their age and education. Material and Methods: The study was conducted in a group of 80 women living in rural areas of the Małopolska province and was based on the original questionnaire survey. Results: There were no statistically significant differences between age and education, and knowledge of risk factors, clinical symptoms and screening for breast cancer. 93.75% of the respondents indicated genetic factors as a risk factor. 86.25% of the women believe that the presence of hard, painless nodules is a symptom of breast cancer. 90% of the women indicated mammography as the primary screening test. There was a statistically significant difference in the knowledge of mammography (p = 0.004) and the age of commencement of this form of screening in the age groups (p = 0.008). The women over the age of 50 indicated much more appropriate response. The women with higher education represent greater knowledge on breast self-examination (p = 0.058). 78.75% of women identified media as the major source of information about breast cancer and 27% of respondents indicated doctors as their source of medical knowledge. Conclusions: Knowledge of risk factors for breast cancer and knowledge of prevention is insufficient. The mass media are seen as the main source of information about breast cancer.
Źródło:: Medical Review; 2013, 3; 298-310
2450-6761
Pojawia się w:: Medical Review
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Choroba zwyrodnieniowa stawów w praktyce lekarza rodzinnego
Osteoarthrosis in general practice
Autorzy:: Osiecka, Aleksandra
Matuszewska-Zbrońska, Hanna
Drzastwa, Witold J.
Bujak-Rosenbeiger, Ewa
Mizgała, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1036403.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: diagnostyka
leczenie
objawy
lekarz rodzinny
choroba zwyrodnieniowa stawów
diagnosis
treatment
symptoms
family doctor
osteoarthrosis
Opis:: The aim of this study is to collect the most important information concerning OA, from the general practitioner's point of view, to guide the patient in the initial diagnosis, cooperate with doctors in other areas, assist in the thera-peutic process, and provide medical support in the case of a lack of access to a consulting specialist or a long period of waiting for the consultation. The paper presents the definition of OA, pathological mechanism of its formation as well as forms depending on the aetiology. The symptoms of the disease with particular emphasis on the location and the principles of diagnostic and therapeutic procedures in the daily practice of the general practitioner are presented. The important role of rehabilitation in order to improve the quality of life of patients is also highlighted. Osteoarthritis is a progressive, irreversible disease, leading to deterioration of the quality of life of the patient. Applying treatment is not able to stop disease progression, but it is able to slow the development and improve the quality of life of patients. The study highlights the important role of the general practitioner as a guide to the health care system for patients with OA.
Celem pracy było zebranie najistotniejszych z punktu widzenia lekarza rodzinnego wiadomości dotyczących ChZS, by w swojej praktyce mógł on, współpracując z lekarzami innych dziedzin, poprowadzić pacjenta we wstępnej diag-nostyce, wspomóc proces terapeutyczny, a także stanowić wsparcie medyczne w razie braku dostępności do konsul-tacji specjalistycznej lub długiego okresu oczekiwania na nią. W pracy przedstawiono definicję ChZS, patomechanizm jej powstawania oraz postaci w zależności od etiologii. Przedstawiono objawy choroby ze szczególnym uwzględnieniem lokalizacji oraz zasady postępowania diagnostycz-nego i terapeutycznego w codziennej praktyce lekarza rodzinnego. Zwrócono również uwagę na istotną rolę rehabilitacji w celu uzyskania poprawy komfortu życia pacjentów. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest schorzeniem postępującym, nieodwracalnym, prowadzącym do ograniczenia sprawności i pogorszenia jakości życia chorego. Zastosowane leczenie nie jest w stanie zahamować postępu choroby, może natomiast spowolnić jej rozwój i poprawić jakość życia pacjentów. W pracy podkreślono istotną rolę lekarza rodzinnego jako przewodnika po systemie opieki zdrowotnej w przypadku pacjentów z ChZS.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2017, 71; 407-417
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Częstość występowania Zespołu niefunkcjonalnego przemęczenia i Zespołu przetrenowania u sportowców
Prevalence of Non-Functional Ovearreaching and Overtraining Syndromes in Athletes
Autorzy:: Szewczyk, Artur
Rębowska, Ewa
Jegier, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2152212.pdf
Data publikacji:: 2019-01-09
Wydawca:: Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:: przetrenowanie
przemęczenie
sportowcy
wydolność fizyczna
objawy
rozpoznawanie
overtraining
overreaching
athletes
physical performance
symptoms
diagnosis
Opis:: Wstęp. Zaburzenie równowagi pomiędzy obciążeniem treningowym a regeneracją organizmu prowadzi do rozwinięcia Zespołu niefunkcjonalnego przemęczenia (NFO) lub Zespołu przetrenowania (OTS) i pogorszenia wyniku sportowego. Celem badania jest określenie częstości występowania tych zespołów w grupie sportowców. Materiał i metody. Przebadano 111 mężczyzn w wieku 18-35 lat trenujących min. 2 lata: biegi długie, kolarstwo, triathlon, trójbój siłowy, crossfit, kulturystykę, podnoszenie ciężarów. Przeprowadzono badanie lekarskie z wywiadem sportowym. Oceniano wydolność fizyczną tlenową – badanie ergospirometryczne (CPET) na bieżni mechanicznej oraz wydolność beztlenową podczas testu Wingate na cykloergometrze. Wykluczono stany zapalne, zaburzenia hematologiczne i metaboliczne. Dokonano pomiarów antropometrycznych. Poziom przemęczenia oraz motywację do treningu oceniano kwestionariuszem Oceny profilu nastrojów- POMS (Profile of Mood State)- wyniki odniesiono do wartości referencyjnych. Materiał poddano analizie w programie Statistica v. 13.0. Wyniki. Na podstawie wyników POMS i zmian w wydolności fizycznej wyodrębniono grupę 26 (23,4%) osób z cechami zespołu NFO/OTS. Byli to sportowcy ze średnim stażem treningowym 73 miesiące trenujący: biegi długie, crossfit i kulturystykę, startujący w zawodach częściej niż 20 razy w roku. Obserwowano istotne statystycznie różnice u sportowców z cechami zespołów NFO/OTS w ocenie nastroju POMS: wartości wyższe w subskalach: napięcie/niepokój, depresja, zmęczenie oraz niższe w subskali krzepkość/aktywność. Obserwowano mniejsze wartości wydolności fizycznej tlenowej i beztlenowej w tej grupie, jednak bez istotności statystycznej. Ilość snu, czas trwania i liczba treningów nie wpływały na wyniki badań. Wnioski. Wystąpienie NFO/OTS dotyczy blisko 25% sportowców różnych dyscyplin sportowych, o średnim stażu treningowym ok. 73 miesiące, startujących w zawodach średnio 20 razy w roku. Kwestionariusz oceny nastrojów POMS okazał się przydatnym narzędziem do diagnostyki tych zespołów.
Background. Imbalance between training load and body recovery leads to the development of the non-functional overreaching syndrome (NFO) or overtraining syndrome (OTS) and deterioration of athlete’s performance. The aim of the study was to determine the prevalence of these syndromes in a sample of athletes. Material and methods. 111 males aged 18-35 years, training long distance running, cycling, triathlon, powerlifting, crossfit, bodybuilding and weightlifting minimum 2 years. The medical assessment was combined with history taking on athletic career and performance. Aerobic capacity was assessed by means of ergospirometry – cardiopulmonary exercise test (CPET) on a mechanical treadmill and anaerobic capacity was measured using Wingate test on a cycle ergometer. The patients with inflammatory conditions, hematological disorders and metabolic disorders were excluded. Anthropometric measurements were taken. Overreaching level and motivation for training were assessed using Profile of Mood State (POMS) questionnaire. The results were next compared with the reference values. Statistical analysis was performed using Statistica program, v.13.0. Results. Based on POMS results and the changes in physical capacity a group of 26 participants was selected (23.4%) with NFO/OTS syndrome symptoms. These were athletes training long distance running, crossfit and bodybuilding within 73 months and those who started in competitions more often than 20 times a year. Statistically significant differences were noted in athletes with NFO/OTS syndromes in mood assessment using POMS questionnaire. Higher values were noted in the following subscales: tension/anxiety, depression and fatigue while lower values were obtained in vigor/ activity subscale. Lower yet statistically insignificant values corresponding to physical anaerobic and anaerobic activity were observed in this group. The amount of sleep and the number of training sessions had no effect on the results. Conclusions. NFO/OTS syndromes are developed in nearly 25% of athletes involved in various sport disciplines, training within about 73 months and starting in competitions 20 times a year on average. POMS questionnaire turned out a useful tool in diagnosing these syndromes.
Źródło:: Polish Journal of Sports Medicine; 2018, 34(4); 213-218
1232-406X
2084-431X
Pojawia się w:: Polish Journal of Sports Medicine
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Migrena i jej najczęstsze postacie kliniczne
Migraine variants
Autorzy:: Stępień, Adam
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1059212.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: migrena
warianty migreny
migrena u dzieci
objawy
leczenie
migraine
migraine variants
migraine in children
symptoms
treatment
Opis:: Migraine is a common neurological condition characterized by recurrent episodes of often severe headache accompanied by symptoms such as nausea, vomiting, photophobia, and phonophobia. The prevalence of migraine has been estimated to be approximately 6% in men and 15 to 18% in women. The prevalence of migraine peaks at age 40, and thus most affects individuals in their peak productive years. The diagnosis is based on International Headache Society (IHS) criteria. In addition to classic and common, migraine headache can take several other forms: hemiplegic migraine, ophthalmoplegic migraine, basilar artery migraine, migraine in adolescent and young adult and menstrual migraine and status migrainosus. In child - ren migraine can take picture periodic vomiting, systemic vertigo, abdominal pain. Basilar type migraine should be considered and differentiate with other type of vascular diseases. Chronic migraine is a specific type of disease with pain duration more than 15 days per month and more than three months. It can take picture a whole day’s headache, what concern mainly patients suffering migraine without aura, abusing analgesic drugs. This form should be prophylactic treated especially with antiepileptic and antidepressant drugs. In article have been prescribed those types of disease.
Migrena jest częstą chorobą neurologiczną, charakteryzującą się nawrotowymi epizodami bólów głowy, którym towarzyszą takie objawy, jak nudności, wymioty i światłowstręt. Częstość jej występowania szacowana jest na około 6% wśród mężczyzn i 15-18% u kobiet. Szczyt zachorowania odnotowuje się ok. 40. r.ż., co oznacza, że choroba dotyczy głównie ludzi najbardziej aktywnych zawodowo. Diagnostyka migreny oparta jest na kryteriach opracowanych przez Międzynarodowe Towarzystwo Bólu Głowy. Poza klasyczną postacią choroby występują jej rzadsze postacie, takie jak migrena porażenna, migrena oftalmoplegiczna, migrena typu podstawnego, migrena siatkówkowa, migrena u dzieci i młodzieży, migrena menstruacyjna oraz stan migrenowy. U dzieci i młodzieży napady mogą przybierać inne formy kliniczne, na przykład cykliczne wymioty, napadowe zawroty głowy, bóle brzucha. Migrena typu podstawnego i migrena porażenna wymagają różnicowania z innymi chorobami naczyniowymi mózgu. Migrena przewlekła rozpoznawana jest, gdy napady migrenowego bólu głowy trwają powyżej 15 dni w miesiącu przez okres co najmniej trzech miesięcy. Może ona przybrać postać całodziennego bólu głowy. Dotyczy to zwłaszcza chorych na migrenę bez aury, nadużywających leków przeciwbólowych. Ta postać migreny wymaga leczenia profilaktycznego i częstej kontroli lekarskiej. W terapii skuteczne są leki przeciwpadaczkowe i leki przeciwdepresyjne. W artykule omówiono poszczególne postacie choroby i ich leczenie.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2008, 8, 2; 95-100
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Zespół Aspergera – trudności w rozpoznawaniu zaburzenia na podstawie analizy historii chorób pacjentów oddziału psychiatrii dziecięcej
Difficulties in diagnosis of Asperger’s syndrome – a retrospective chart review
Autorzy:: Grygo, Magdalena
Jagielska, Gabriela
Resler-Maj, Anna
Bryńska, Anita
Gajdzik, Monika
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/942761.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: autism spectrum disorders
diagnosis
pervasive developmental disorder
symptoms
Asperger syndrome
całościowe zaburzenie rozwoju
objawy
rozpoznawanie
spektrum autyzmu
zespół aspergera
Opis:: Asperger’s syndrome is a neurodevelopmental disorder from the group of autistic spectrum disorders. Objective: The authors describe the group of children diagnosed with Asperger’s syndrome, treated in the Department of Child Psychiatry or in the Child Psychiatry Outpatient Clinic. The aim of the study was to evaluate the patients’ age when they were diagnosed and the reason for seeking the clinician’s help by parents. Method: A retrospective chart review of children (n = 35) diagnosed with Asperger’s syndrome. Age and reason for the first contact with the specialist, number of health facilities where the patient was treated before diagnosis, age at which the diagnosis was made, the period between the patient’s first contact with the specialist and diagnosis, and the first diagnoses in hospitalized children were analysed. Results: The median age of diagnosis was 11.75 ± 3.29 years, 5 ± 3.44 years after the children’s first contact with the specialist (psychiatrist or psychologist). Before the diagnosis, the patients were treated in different health facilities and often diagnosed with attention deficit/hyperactivity disorder or disruptive behaviour. Conclusions: The results may indicate the major diagnostic difficulties which clinicians are facing or may be the result of insufficient knowledge among various groups of specialists on the Asperger’s syndrome. The results were compared to the results of the research conducted in the USA and Great Britain.
Zespół Aspergera to zaburzenie neurorozwojowe z grupy całościowych zaburzeń rozwoju. Cel badania: Celem pracy było określenie, w jakim wieku w grupie pacjentów z zespołem Aspergera będących pod opieką oddziału psychiatrii dziecięcej lub pozostających pod opieką w poradni zdrowia psychicznego zostało ustalone rozpoznanie oraz jakie objawy były powodem zgłoszenia się do specjalisty. Metoda: W pracy przedstawiono wyniki analiz historii chorób 35 pacjentów z zespołem Aspergera. Analizy dotyczyły wieku oraz powodu pierwszego kontaktu ze specjalistą, liczby placówek, w których chory był diagnozowany, zanim rozpoznano zaburzenie, oraz wieku postawienia diagnozy. Określono, jaki czas upłynął pomiędzy zgłoszeniem się pacjenta po raz pierwszy do specjalisty a diagnozą, a także jakie były rozpoznania wstępne u dzieci hospitalizowanych na oddziale psychiatrii. Wyniki: Na podstawie uzyskanych rezultatów ustalono, że rozpoznanie zespołu Aspergera zostało ustalone w wieku 11,75 ± 3,29 roku, a od pierwszej wizyty u specjalisty (lekarz, psycholog) upłynęło 5 lat ± 3,44 roku. Pacjenci byli wcześniej diagnozowani w różnych ośrodkach i otrzymywali najczęściej rozpoznanie nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi lub zaburzeń zachowania. Wnioski: Wyniki niniejszego badania mogą wskazywać na duże trudności diagnostyczne, które mogą być wynikiem zbyt małej wiedzy specjalistów na temat zespołu Aspergera. Uzyskane rezultaty zostały porównane z wynikami badań przeprowadzonych między innymi w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 2; 92-98
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Wybrane zagadnienia problematyki kompulsywnego zachowania: uzależnienie od zakupów (oniomania)
Selected problems of compulsive behavior: addiction to shopping
Autorzy:: Kurlak, Iryna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/550330.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: zakupoholizm
kompulsywny konsument
uzależnienie behawioralne
zaburzenie psychiczne
przyczyny
objawy
fazy
skutki
terapia
shopaholism
compulsive buying
behavioral addiction
mental disorder
causes
symptoms
phases
effects
therapy
Opis:: The aim of the article is to present a multi-faceted phenomenon of shopaholism as one of the leading behavioral addictions in modern times.The text addresses the issues of definition and typological behavioral addictions. Different definitions of the phenomenon of shopaholism are presented. The scale of this phenomenon is determined in chosen developed countries in the world and in Poland. It analyzes the causes and symptoms of shopaholism as a dangerous mental disorder, as well as the stages of its development. The characteristics of victims of compulsive buying, as well as methods of diagnosis of shopaholics are described. The effects of the phenomenon are analyzed in different spheres. The ways of social support of disturbed persons, their treatment and therapy are analyzed.
Celem artykułu jest przedstawienie zjawiska zakupoholizmu w aspekcie interdyscyplinarnym, jako jednego z wiodących uzależnień behawioralnych we współczesnych czasach. W tekście podejmowane są zagadnienia definicyjne i typologiczne uzależnień od czynności. Zaprezentowane zostały różne definicje fenomenu zakupoholizmu, ukazuje się skala tego zjawiska w wybranych rozwiniętych krajach świata i w Polsce. Omawiane są przyczyny i objawy oniomanii jako niebezpiecznego zaburzenia psychicznego, a także fazy jego rozwoju. Charakteryzuje się ofiary nałogowego kupowania, sposoby diagnostyki zakupoholimu, skutki zjawiska w różnych sferach, a także sposoby wsparcia społecznego osób zaburzonych, ich leczenia i terapii.
Źródło:: Forum Pedagogiczne; 2018, 8, 1; 229-249
2083-6325
Pojawia się w:: Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "symptoms" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język