Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "antisense oligonucleotides" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Proces składania RNA jako cel oddziaływania terapeutycznego
Therapeutic targeting of alternative splicing
Autorzy:
Paluszczak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/762699.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
alternatywne składanie RNA
antysensowne oligonukleotydy
nusinersen
eteplirsen
modulatory składania RNA
alternative splicing
antisense oligonucleotides
RNA splicing modulators
Opis:
Gene transcription leads to the generation of pre-mRNA molecules which contain both coding sequences (exons) and intervening non-coding sequences (introns). The primary transcript needs further processing which involves the excision of introns and ligation of exons. This process is called RNA splicing. Nearly all primary transcripts undergo alternative forms of splicing, which may lead to exon skipping or intron inclusion in the final mRNA. Thus, the translation of alternatively spliced RNA molecules results in the formation of slightly different proteins, which may, in some cases, exert antagonistic activity. Splicing is a multistage process which is conducted by a complex machinery comprising small nuclear RNA molecules and many proteins called splicing factors. The process undergoes precise regulation by means of cis acting internal RNA sequences and trans acting protein factors which may either enhance or silence the splicing of an exon. Many diseases are associated with aberrations of alternative splicing and its modulation may be used therapeutically, e.g. for the treatment of spinal muscular atrophy (SMA) or Duchenne muscular dystrophy (DMD). This article presents current knowledge of the ways of pharmacological modulation of alternative splicing. The focus is on the use of those therapeutics which have been already approved for clinical application or have entered clinical trials. The chemistry and mechanism of action of specific splice switching oligonucleotides is presented. Nusinersen promotes exon inclusion during splicing of SMN2 and is used for SMA treatment. On the other hand, eteplirsen is an oligonucleotide promoting exon skipping during splicing of mutated DMD and has been conditionally approved for DMD treatment. Moreover, small molecule modulators of alternative splicing (e.g. branaplam) are also described. The dynamic developments in this field should result in the approval of new drugs acting by the modulation of alternative splicing in the nearest future.
Powstająca w wyniku transkrypcji genu cząsteczka pre-mRNA zawiera odcinki kodujące (eksony) poprzedzielane odcinkami niekodującymi (intronami). Pierwotny transkrypt wymaga obróbki, która polega między innymi na wycinaniu intronów i łączeniu eksonów. Proces ten nazywany jest składaniem RNA. W przypadku niemal wszystkich transkryptów, składanie pre-mRNA przebiega w komórkach alternatywnymi drogami, na przykład prowadząc do wykluczenia jednego z eksonów z ostatecznego transkryptu, lub włączenia jednego z intronów. Proces składania RNA przeprowadzany jest przez skomplikowaną maszynerię złożoną z małych cząsteczek RNA i białek, i podlega precyzyjnej regulacji. Wiele chorób związanych jest z nieprawidłowościami alternatywnego składania RNA, a modulacja tego procesu może być wykorzystana terapeutycznie, między innymi w leczeniu rdzeniowego zaniku mięśni (SMA, ang. spinal muscular atrophy) czy dystrofii mięśniowej Duchenne’a (DMD). Celem artykułu jest przedstawienie wiedzy na temat farmakologicznych możliwości wpływania na proces składania RNA. Nacisk położono na scharakteryzowanie tych terapeutyków, które zostały już zarejestrowane do użytku klinicznego, lub które są w trakcie zaawansowanych badań klinicznych. Zaprezentowano budowę chemiczną i mechanizm działania oligonukleotydowych przełączników składania RNA. Nusinersen stymuluje włączanie eksonu 7 w trakcie składania SMN2 i jest wykorzystywany w leczeniu SMA. Eteplirsen, który stymuluje pomijanie eksonu 51 w trakcie składania zmutowanych wariantów DMD, został warunkowo dopuszczony do leczenia DMD w USA. Opisano także drobnocząsteczkowe modulatory alternatywnego składnia RNA, np. branaplam. Dynamiczny rozwój tego obszaru badań stwarza szansę na wprowadzone w najbliższej przyszłości do lecznictwa kolejnych leków, których mechanizm działania oparty będzie na modulacji alternatywnego składania RNA.
Źródło:
Farmacja Polska; 2019, 75, 11; 605-616
0014-8261
2544-8552
Pojawia się w:
Farmacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Molekularne podłoże i terapia rdzeniowego zaniku mięśni
Molecular basis and therapy of spinal muscular atrophy
Autorzy:
Szczerba, Anna
Śliwa, Aleksandra
Żarowski, Marcin
Jankowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2045802.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
rdzeniowy zanik mięśni
gen SMN
białko SMN
antysensowe oligonukleotydy
nusinersen
terapia genowa
AVXS
spinal muscular atrophy
SMN gene
SMN protein
antisense oligonucleotides Spinraza
gene therapy
Zolgensma
Opis:
Rdzeniowy zanik mięśni, SMA (spinal muscular atrophy) to genetyczna choroba powodowana mutacją genu SMN1 i w konsekwencji niedoborem białka SMN (survival of motor neuron), które odgrywa kluczową rolę w regulacji ekspresji genów w motoneuronach. Jego brak prowadzi do zwyrodnienia i apoptozy komórek rogów przednich rdzenia kręgowego i w konsekwencji zaniku mięśni. Gen SMN w ludzkim genomie występuje w co najmniej dwóch kopiach: SMN1 i SMN2. Oba geny kodują identyczne białko, jednak transkrypty SMN1 mają pełną długość (FL-SMN), a 90% transkryptów SMN2 jest pozbawiona eksonu 7 (SMN-Δ7), co powoduje niefunkcjonalność białka. FL-SMN jest niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia procesu splicingu. Niskie stężenie białka SMN upośledza także dynamikę szkieletu aktynowego, co skutkuje zahamowaniem wzrostu aksonów motoneuronów. Dotychczasowe leczenie SMA opierało się głównie na działaniach neuroprotekcyjnych i wzmacniających siłę mięśni. Obecnie, dzięki wykorzystaniu antysensowych nukleotydów (ASO), możliwa jest terapia modulująca przebieg splicingu, która pozwala na włączenie eksonu 7 do transkryptu SMN2. Takim ASO jest nusinersen, który został zatwierdzony do użytku w USA i Europie; jest on w pełni refundowany w Polsce. Terapeutyk jest przeznaczony do leczenia pacjentów ze wszystkimi typami SMA w każdym wieku. Inną strategią leczenia jest terapia genowa pod nazwą onasemnogene abeparvovec (AVXS-101), polegająca na wprowadzeniu do organizmu pacjenta prawidłowej kopii genu SMN1. Nośnikiem genu terapeutycznego, wnikającego jedynie do komórek układu nerwowego, jest wektor wirusowy AAV. Lek ten został zatwierdzony przez FDA w leczeniu SMA pacjentów poniżej 2. roku życia.
Spinal muscular atrophy (SMA) is a genetic disorder caused by mutations in the SMN1 gene and, consequently, a deficiency of the SMN (survival of motor neuron) protein, which plays a key role in regulating gene expression in motoneurons. Its absence leads to degeneration and apoptosis of the anterior horn cells of the spinal cord and, as a consequence, to muscular atrophy. In the human genome the SMN gene is found in at least two copies: SMN1 and SMN2. Both genes encode the same protein, however, SMN1 transcripts are full-length (FL-SMN) and 90% of SMN2 transcripts are deprived of exon 7 (SMN-Δ7), which causes the protein to be non-functional. FL-SMN is necessary for proper splicing process. Low concentration of the SMN protein also impairs the dynamics of the actin skeleton, which results in inhibition of motoneuron axon growth. Hitherto SMA treatment was based mainly on neuroprotective and muscle strength enhancing approaches. Currently, thanks to the use of antisense nucleotides (ASO), it is possible to modulate the splicing process of SMN2, which allows the incorporation of exon 7 into the SMN2 transcripts. Nusinersen is an ASO that has been approved for clinical use in USA and Europe; it is fully refunded in Poland. The therapy is intended for the treatment of patients with all types of SMA at all ages. Another treatment strategy is the gene therapy called onasemnogene abeparvovec (AVXS-101) which allows introducing the correct copy of the SMN1 gene into the patient’s body. The carrier of the therapeutic gene that enters only the cells of the nervous system is an AAV viral vector. This drug has been approved by the FDA for the treatment of SMA in patients under 2 years of age.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2018, 27, 55; 39-46
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies