Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "social welfare Home" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Characteristics of emergency medical service (EMS) calls to mentally disabled residents of a social welfare home
Autorzy:
Zdzieborska, Patrycja
Sholokhova, Daryna
Zalewski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13925523.pdf
Data publikacji:
2023-09
Wydawca:
Towarzystwo Pomocy Doraźnej
Tematy:
Mental disability
emergency medical service
medical interventions
nursing home
Opis:
INTRODUCTION: The problem of disability in the modern world affects a significant number of people of different ages. Mental disability is a disorder characterised by limitations in a person's intellectual functioning, social, and adaptive behavior, appearing before the age of 18. According to a report published in 2022, there were 897 social welfare homes in Poland, of which there were up to 16,412 residents with disabilities. Interventions in emergency medical services for mentally disabled patients require an interdisciplinary approach. The purpose of the study is to attempt to outline the profile of a patient with mental disabilities from the perspective of the emergency medical services (EMS) team, as well as to indicate the characteristics of calls to social welfare homes. MATERIAL AND METHODS: A retrospective analysis included 125 patients who were treated by emergency services at the "Pomocna Dłoń" Social Welfare Home (SWH) in Wirów (central Poland). Data on the time of call, urgency code, type of team dispatched, and reason for call were analysed. The following data were extracted from all information about patients: age, gender, medical rescue procedures performed, supply of sedatives to patients, diagnosis, and destination of patient transport. In the statistical analysis, the significance threshold was established at p<0.05. RESULTS: During the period under study, the emergency services performed a total of 125 interventions. The highest number of interventions took place in the afternoon and evening (49.6%). 59.2% of the trips were made to men (n=74) and 40.8% to women (n=51). The mean age of the patients was 62.6 (SD ± 17.91) years. The most common reason for calling EMS was shortness of breath (n=16; 12.8%), while the most common diagnosis was cystostomy dysfunction (n=15; 12%). The final destination of transport for most patients was the hospital outpatient department (52.8%), the second place was the emergency department - ED (23.2%), and the third place was the psychiatric department (11.2%). 12.8% of the patients were helped at the scene, without having to be transported to hospital. CONCLUSIONS: A mentally disabled patient in a nursing home to whom EMS is called is usually a middle-aged man. The number of interventions increases in the evenings. The most common reason for emergency medical services calls is shortness of breath, which is not confirmed by on-scene examination. Every tenth patient did not require transport to the hospital, raising doubts as to the validity of calling an emergency medical team. Human resources and organizational solutions should be considered to improve the quality of medical care and the supply of emergency medicines in social welfare homes, without the need for emergency services.
Źródło:
Critical Care Innovations; 2023, 6, 3; 1-12
2545-2533
Pojawia się w:
Critical Care Innovations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opieka społeczna w Przemyślu w pierwszych latach po wyzwoleniu (1944-1950)
Social welfare in Przemysl in the first years after liberation (1944-1950)
Autorzy:
Łobos-Kubiś, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546934.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
social welfare
Przemyśl
nursing home
charities
opieka społeczna
dom opieki
organizacje charytatywne
Opis:
The years 1948-1950 were a difficult period for Przemyśl. After the war, the inhabitants had to deal not only with political problems, but also with huge damage sustained by the infrastructure, and a difficult economic situation. Chaos and overcrowding in Przemyśl were the result of the resettlement. It in turn began to spread poverty and infectious diseases. Many inhabitants were in a very difficult position, unable to independently earn for their living. They were mainly the elderly, the disabled, seriously ill, homeless and unemployed. Also the economic situation of pregnant women and families with young children was bad. The city authorities, which were formed at the end of the occupation, set the goals of creating an efficient system of social welfare. In the post-war conditions, however, it was quite a difficult task. The biggest problem was the lack of funds. Many planned initiatives were implemented only in part, and many more did not materialize at all. The issues of social welfare in the city were managed by the Department of Social Welfare - a part of the City Board. It supervised institutions such as nursing homes for adults and children under 3 years, people's kitchens and care points for mothers and children. The Department also collaborated with charities, such as the Polish Red Cross and Caritas, making it easier to reach the most needy residents of all ages who required food, financial support or permanent care in an appropriate facility.
Lata 1948-1950 były dla Przemyśla okresem pełnym trudności. Po wojnie mieszkańcy miasta musieli się zmierzyć nie tylko z przemianami politycznymi, ale przede wszystkim z ogromnymi zniszczeniami oraz trudną sytuacją gospodarczą. Na skutek przesiedleń w Przemyślu panował chaos i przeludnienie. Zaczęło sze-rzyć się ubóstwo oraz choroby zakaźne. Wielu przemyślan nie mogło samodzielnie zapracować na swoje utrzymanie. Byli to przede wszystkim starcy, osoby niepełnosprawne, obłożnie chore, bezdomne i bezrobotne. Nienajlepiej przedstawiała się też sytuacja ekonomiczna kobiet w ciąży i rodzin z małymi dziećmi. Władze miejskie, które zaczęły się organizować po zakończeniu okupacji, postawiły sobie za cel stworzenie sprawnego systemu opieki społecznej. W warunkach powojennych było to jednak utrudnione zadanie. Największym problemem był brak funduszy, przez co wiele zamierzonych inicjatyw realizowało się tylko w ograniczonym zakresie, a wiele z nich nie doszło do skutku w ogóle. Zagadnieniami opieki społecznej w mieście zajmował się Referat Opieki Społecznej - organ Zarządu Miasta, który prowadził i nadzorował podległe mu instytucje, takie jak domy opieki zamkniętej dla dorosłych i dzieci do lat 3, kuchnie ludowe czy punkty opieki nad matką i dzieckiem. Referat współdziałał również z organizacjami charytatywnymi, takimi jak chociażby Polski Czerwony Krzyż czy Caritas. Ich działalność wzajemnie się przenikała i uzupełniała, dzięki czemu łatwiej było dotrzeć do najbardziej potrzebujących po-mocy mieszkańców miasta w każdym wieku, którzy wymagali dożywienia, zapomogi finansowej lub opieki stałej w odpowiednim zakładzie.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2016, 1, 1; 64-83
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies