Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Cybulska, Klaudia" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Hemangiopericytoma – opis przypadku rzadkiego guza przestrzeni przygardłowej
Autorzy:
Cybulska, Klaudia
Jarosz, Małgorzata
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1400307.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
hemangiopericytoma
przestrzeń przygardłowa
nowotwory mezenchymalne
Opis:
Hemangiopericytoma jest nowotworem mezenchymalnym, który wywodzi się z perycytów otaczających naczynia włosowate. Etiologia tego nowotworu nie została dotychczas poznana. Może lokalizować się on w dowolnej części ciała, najczęściej występuje w miednicy i kończynach dolnych, znacznie rzadziej w rejonie głowy i szyi. Charakterystyczną cechą guza jest jego powolny wzrost, niezależnie od stopnia złośliwości, oraz bogate unaczynienie. Leczeniem z wyboru jest operacyjne usunięcie guza z zastosowaniem uzupełniającej radioterapii. Opis przypadku: Opisano przebieg objawów klinicznych, proces diagnostyczny i terapeutyczny u 71-letniej pacjentki przyjętej do Katedry i Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego z powodu obustronnej niedrożności nosa i zaburzeń połykania nasilających się od 6 miesięcy. Po przeprowadzeniu diagnostyki obrazowej stwierdzono bogato unaczyniony guz obejmujący przestrzeń przygardłową oraz wypełniający nosogardło po stronie lewej. Zaplanowano i przeprowadzono resekcję guza z dostępu szyjnego. W badaniu histopatologicznym rozpoznano hemangiopericytomę. Okres pooperacyjny nie był powikłany. Chora zakwalifikowana została do uzupełniającego leczenia radioterapią. Od czasu zabiegu nie zaobserwowano wznowy miejscowej. Pacjentka pozostaje pod obserwacją. Wnioski: Hemangiopericytoma jest rzadkim guzem, który charakteryzuje się różnorodnym obrazem klinicznym oraz trudnym do przewidzenia rokowaniem przeżycia wolnego od wznowy po zastosowanym leczeniu. Długotrwały, bezobjawowy wzrost nowotworu jest przyczyną rozpoznawania go w zaawansowanym stadium. Diagnostyka opiera się na badaniach obrazowych, a przede wszystkim na wyniku badania histopatologicznego. Najlepsze efekty przynosi radykalne leczenie operacyjne guza. W celu zmniejszenia ryzyka wznowy zalecane jest zastosowanie uzupełniającej radioterapii. Nawroty miejscowe mogą pojawić się nawet po długim czasie od zakończenia leczenia, dlatego konieczna jest wieloletnia obserwacja.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2017, 6, 2; 56-63
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies