Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Infant" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Diagnostyka postnatalna wad układu moczowego wykrytych w okresie prenatalnym. Część 2. Zmiany w miąższu nerek
Postnatal diagnosis of prenatally detected congenital anomalies of the kidney and urinary tract (CAKUT). Part 2. Malformations of kidney structure
Autorzy:
Adamczyk, Piotr
Cieślak-Puchalska, Anna
Żurowska, Aleksandra
Sikora, Przemysław
Wasilewska, Anna
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030381.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
neonate
infant
ultrasound diagnostics
kidney malformation
guidelines
noworodek
niemowlę
diagnostyka ultrasonograficzna
wady wrodzone nerek
zalecenia
Opis:
Urinary tract malformations are frequently detected by routine prenatal ultrasound examination performed in normal pregnancy. Abnormalities of kidney tissue and structure are diagnosed in prenatal examinations less frequently than urinary tract dilatation. These include: renal agenesis or hypoplasia (uni- or bilateral), hyperechogenicity or renal parenchyma or part of it (medulla), dysplastic kidneys, multiple or single cysts. From the epidemiological point of view, they are less frequent but may be important for single patient. For example they may put the foetus and newborn at high risk (bilateral kidney agenesis). Postnatal evaluation of those problems relies mostly on neonatologist and paediatrician with nephrologist consultant. The initial evaluation is very similar to malformations with urinary tract dilatation presented in the first part of series (first evaluation in first week of life with follow up after 4-6 weeks). Usually these malformation do not put a newborn to a direct danger in the neonatal period or in infancy, provided proper exclusion of processes affecting both kidneys (dysplasia, hypoplasia or polycystic kidney disease). However, sometimes apart of normal picture in initial evaluation, changes in kidney are detected later in the life. In the present, second part of publication we describe guidelines concerning diagnostic approach in case of kidney tissue abnormalities suggested by prenatal ultrasound screening. Additionally, we described guidelines for prophylaxis of progression of kidney disease and factors that force us to modify the scheme based on clinical symptoms.
Wady wrodzone układu moczowego stanowią znaczącą grupę wad, które mogą być wykryte prenatalnie. Oprócz nieprawidłowych obrazów dróg wyprowadzających mocz stwierdza się również nieprawidłowości w zakresie ilości i struktury miąższu nerkowego. Nieprawidłowe obrazy ultrasonograficzne obejmują zaburzenia, takie jak: niewytworzenie lub zmniejszenie ilości miąższu jednej lub obu nerek, hiperechogeniczność miąższu, zmiany torbielowate lub dysplastyczne oraz pojedyncze torbiele. Z punktu widzenia epidemiologicznego występują one wyraźniej rzadziej niż zaburzenia dróg wyprowadzających mocz. Mimo to część z nich może stanowić zagrożenie dla przebiegu ciąży i dla dziecka – na przykład agenezja nerek czy obustronne zmiany torbielowate. Ciężar diagnostyki pourodzeniowej w tych przypadkach spoczywa na pediatrze, lekarzu rodzinnym oraz konsultującym nefrologu. Jej początkowy schemat jest podobny do zastosowanego w przypadku wad z poszerzeniem dróg moczowych (badanie wstępne pourodzeniowe oraz badanie dodatkowe 4-6 tygodni po poprzednim). Wiadomo, że zaburzenia echostruktury i ilości miąższu nerek zwykle nie stanowią zagrożenia dla dziecka w okresie noworodkowym i niemowlęcym, pod warunkiem wykluczenia zmian dotyczących obu nerek jednocześnie, takich jak wielotorbielowatość, dysplazja lub hipoplazja. Zdarza się także, że mimo braku potwierdzenia wady w pierwszych badaniach, zmiany występują w kolejnych. W niniejszym opracowaniu znajdują się wskazówki dotyczące postępowania pourodzeniowego w ww. jednostkach chorobowych. Dodatkowo omówione zostały obecnie obowiązujące zasady profilaktyki postępu choroby nerek oraz odstępstwa od zaproponowanych wskazówek w oparciu o dane kliniczne.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 2; 125-134
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnostyka postnatalna wad układu moczowego wykrytych w okresie prenatalnym. Część 1. Wady z poszerzeniem dróg moczowych
Postnatal diagnosis of prenatally detected congenital anomalies of the kidney and urinary tract (CAKUT). Part 1. Urinary tract dilatation
Autorzy:
Tkaczyk, Marcin
Czarniak, Piotr
Gastoł, Piotr
Kaczmarek, Piotr
Kiliś-Pstrusińska, Katarzyna
Samolewicz, Emeryk
Warchoł, Stanisław
Żurowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030406.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
neonate
infant
ultrasound diagnostics
urinary tract malformation
guidelines
noworodek
niemowlę
diagnostyka ultrasonograficzna
wady wrodzone układu moczowego
zalecenia
Opis:
Increased availability of prenatal ultrasound examination resulted in high number of early detected abnormalities of urinary tract in neonates and infants. In at least 1/100 normal pregnancies abnormal picture of kidneys or urinary tract is suspected. Most frequently the urinary tract dilatation may be detected. One or both of the kidneys could be affected but dilatation of renal pelvis, ureter or enlargement of urinary bladder may be seen. High percent of abnormalities resolve during infancy and do not constitute an indication for postnatal surgery. On the other hand, enlarged urinary bladder with widened urinary tract accompanied by oligohydramnios clearly indicates serious congenital malformation with high perinatal risk of death. Prenatal evaluation enables both, prenatal intervention and more frequently proper and detailed planning of careful clinical postnatal evaluation. According to Polish regulations the follow up relies mainly on neonatologist and paediatrician. Unfortunately, standards of such care are not available. In the present publication (prepared in multidisciplinary cooperation of urologists, nephrologists and radiologists) we describe a part of guidelines concerning diagnostic procedures with neonates or infants with urinary tract dilatation suggested by prenatal screening. This paper is dedicated to these physicians who deal with postnatal diagnosis of urinary tract malformation. They include scheme for evaluation in case of renal pelvis dilatation, megaureter, posterior urethral valves. Suggestions for antibiotic prophylaxis are also presented.
Szeroka dostępność prenatalnej diagnostyki ultrasonograficznej płodu niesie ze sobą korzyści pod postacią zwiększonej wykrywalności wad wrodzonych układu moczowego. Wadę taką w rutynowym badaniu podejrzewa się mniej więcej u 1/100 płodów. Najczęściej wykrywanym obrazem jest poszerzenie dróg moczowych płodu. Zmiany mogą dotyczyć jednej lub obu nerek płodu. Można zauważyć także poszerzenie moczowodów oraz powiększony pęcherz moczowy. W dużej liczbie przypadków obraz poszerzenia miedniczek nerkowych ustępuje lub nie stanowi ostatecznie wskazań do interwencji zabiegowej. Z drugiej strony powiększenie pęcherza moczowego i dróg moczowych wraz ze skąpowodziem wskazuje na poważną wadę wrodzoną z wysokim ryzykiem okołoporodowym. Obraz prenatalny dróg moczowych nie tylko umożliwia zaplanowanie interwencji w okresie ciąży, ale także pozwala ustalić właściwe postępowanie okołoporodowe, co ze względu na wysoką częstość nieprawidłowych obrazów ułatwia racjonalne postępowanie. W obecnej strukturze opieki zdrowotnej pierwszy etap diagnostyki planowany jest dla lekarzy neonatologów i pediatrów, którzy do tej pory nie mieli dostępu do zunifikowanych zaleceń co do takiego postępowania. Prezentowana praca powstała na podstawie zaleceń Polskiego Towarzystwa Nefrologii Dziecięcej, które przygotował wielodyscyplinarny zespół urologów, nefrologów oraz specjalistów radiologów – pisana była z myślą o lekarzach prowadzących pourodzeniową diagnostykę wad. Zaprezentowano w niej zalecenia dotyczące diagnostyki pourodzeniowej w przypadku poszerzenia miedniczki nerkowej, moczowodu, zastawek cewki tylnej. Zawiera także sugestie co do stosowania profilaktyki zakażeń układu moczowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 2; 118-124
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenia układu moczowego u noworodków
Urinary tract infections in neonates
Autorzy:
Bochniewska, Violetta
Jung, Anna
Maślany, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031694.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
neonate
premature infant
treatment
urinary tract abnormalities
urinary tract infection
noworodek
wcześniak
zakażenie układu moczowego
wady układu moczowego
leczenie
Opis:
Urinary tract is a frequent location of infection among children, this also applies to neonatal period. The prevalence of urinary tract infections (UTI) ranges from 0.1% to 1% among newborns born on time with a normal weight, about 10% among patients with a low birth weight and 4 to 25% in premature newborns. There are several defence mechanisms protecting against the development of UTI. The most significant microorganisms responsible for developing UTI among neonates are: Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Enterobacter cloacae, Staphylococcus aureus, Enterococcus spp., Proteus spp., Streptococcus agalactiae, Chlamydia trachomatis and Candida albicans. Chlamydia trachomatis is also playing an important role in these kind of infections. The most frequent is occurrence of E. coli. In the neonatal period UTI is usually hematogenous or developed by the continuity of the reproductive tract of the mother. Nosocomial infections are also play a significant role in spreading microorganisms in this age group. Diagnosis UTI among newborns is difficult because of the nonspecific clinical representation. The course of the disease can vary from asymptomatic and mild to very severe and fully-blown. The diagnostic process should include markers of inflammation (i.e. leukocytosis, C-reactive protein and OB), urinalysis, urine culture and abdominal sonography. Other advanced diagnostic methods such as voiding cystourethrography and renal scintigraphy are chosen individually. Popularity of prenatal ultrasound tests has resulted in earlier detection of urinary abnormalities that constitute 20% of all birth defects. Antibiotics are a treatment of choice in urinary tract infections among neonates. Intensity of treatment depends on general state of the newborn, clinical symptoms and laboratory findings. The following antibiotic prophylaxis is recommended until completion of all diagnostic tests. A history records of urinary tract infections in a neonatal period is an indication for a specialist nephrological care, and often an urological care in the future.
Układ moczowy jest częstym miejscem lokalizacji zakażeń u dzieci, również u noworodków. Częstość występowania zakażeń układu moczowego (ZUM) wynosi 0,1‑1% u noworodków urodzonych o czasie z prawidłową masą ciała oraz około 10% wśród pacjentów z niską masą urodzeniową i 4‑25% u urodzonych przedwcześnie. Istnieje szereg mechanizmów obronnych przed rozwojem ZUM. Wśród drobnoustrojów wywołujących ZUM u noworodków istotną rolę odgrywają: Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Enterobacter cloacae, Staphylococcus aureus, Enterococcus spp., Proteus spp., Streptococcus agalactiae, Chlamydia trachomatis oraz Candida albicans. Duże znaczenie w etiologii ZUM ma zakażenie Chlamydia trachomatis. Najczęstszym czynnikiem etiologicznym ZUM jest E. coli. W okresie noworodkowym do rozwoju ZUM może dochodzić drogą krwiopochodną lub przez ciągłość z dróg rodnych matki. Ważną rolę odgrywają zakażenia szpitalne. Rozpoznanie ZUM u noworodka jest trudne z uwagi na niecharakterystyczny obraz kliniczny. Przebieg choroby może być bardzo gwałtowny lub skryty oraz skąpo- lub bogatoobjawowy. W diagnostyce ZUM u noworodków należy uwzględnić: wykładniki stanu zapalnego we krwi (leukocytoza, ↑OB, ↑CRP), wynik badania ogólnego moczu i posiewu moczu oraz badanie ultrasonograficzne układu moczowego. Dalsza diagnostykę – cystografię mikcyjną, scyntygrafię nerek – wykonuje się według indywidualnych wskazań. Upowszechnienie prenatalnych badań USG przyczyniło się do jeszcze wcześniejszego wykrywania wad układu moczowego, które stanowią 20% wszystkich wad wrodzonych. Antybiotykoterapia jest postępowaniem z wyboru w leczeniu ZUM u noworodków. Intensywność leczenia zależy od stanu ogólnego noworodka, objawów klinicznych i wyników badań laboratoryjnych. Do czasu zakończenia diagnostyki układu moczowego zaleca się profilaktykę przeciwbakteryjną. Przebycie zakażenia układu moczowego w okresie noworodkowym jest w przyszłości wskazaniem do opieki nefrologicznej, a często również urologicznej.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 121-123
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak rożnicować wymioty u noworodkow i niemowląt? Część III. Chirurgiczne przyczyny wymiotow
How to differentiate vomiting in neonates and infants? Part III. Surgical causes of vomiting
Autorzy:
Cywińska-Bernas, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033444.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
digestive system abnormalities
infant
intussusception
newborn
pyloric stenosis
vomiting
wymioty
noworodek
niemowlę
wady układu pokarmowego
przerostowe zwężenie odźwiernika
wgłobienie
Opis:
Vomiting in newborns and infants is an important clinical problem. It can be a sign of serious illnesses, life-threatening conditions and require urgent diagnosis and treatment. Knowledge of the specific causes of vomiting in the first year of life provide the diagnosis. Most of surgical causes of vomiting is associated with conditions that cause occlusion of the gastrointestinal tract. Vomiting newborn should be suspected of congenital digestive tract malformation, especially if early onset of symptoms are observed. In infancy one should remember about pyloric stenosis and intussusception. In both groups vomiting can be a symptom of incarcerated hernia or Hirschsprung disease. Vomiting newborns or infants require careful assessment, diagnosis and finding the optimal treatment. Differential diagnosis of vomiting and identification life-threatening diseases that require urgent surgical interventions could be a challenge.
Wymioty noworodków i niemowląt to istotny problem kliniczny. Mogą być oznaką ciężkich chorób, stanów zagrażających życiu i wymagać diagnostyki w trybie nagłym. Znajomość specyfiki przyczyn zwracania pokarmu w 1. roku życia pozwala na ustalenie rozpoznania. Spośród chirurgicznych czynników wywołujących wymioty większość związana jest z zaburzeniami drożności przewodu pokarmowego. Diagnozując wymiotujące noworodki,należy brać pod uwagę wrodzone wady przewodu pokarmowego, na które wskazuje wczesne wystąpienie objawów, u niemowląt zaś powinno się uwzględnić zwężenie odźwiernika i wgłobienie. W obu grupach wymioty mogą być objawem uwięźnięcia przepukliny czy choroby Hirschsprunga. W przypadku wymiotujących noworodków i niemowląt konieczna jest uważna ocena oraz ustalenie rozpoznania i optymalnego sposobu leczenia. Wyzwanie stanowi różnicowanie przyczyn wymiotów i wykrycie chorób będących stanami zagrożenia życia, wymagających interwencji chirurgicznej w trybie pilnym.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 45-49
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak różnicować wymioty u noworodków i niemowląt? Część II. Gastroenterologiczne i alergologiczne przyczyny wymiotów
How to differentiate vomiting in neonates and infants? Part II. Gastroenterological and allergological causes of vomiting
Autorzy:
Stańczyk-Przyłuska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033237.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
food allergy
gastro-oesophageal reflux
infant
lactose intolerance
newborn
vomiting
wymioty
noworodek
niemowlę
refluks żołądkowo-przełykowy
alergia pokarmowa
nietolerancja
laktozy
Opis:
The most frequent cause of vomiting in infants are feeding mistakes. Recognising them need thoughtful analysis of way of feeding and preparing food. Optimal conditions for such evaluation is child observation for few days. Disturbances in mother–child connection can also cause more frequent vomiting. The most of infant vomiting incidents are not result of any disease, but only of physiological immaturity of proximal part of gastrointestinal tract. Gastro-oesophageal reflux is considered normal, temporary, as a consequence of anatomical and functional immaturity of younger infants gastrointestinal tract. The treatment of children with gastro-oesophageal reflux is needed only in case of clinical symptoms appearance such as: physical development disturbances, restlessness, problems with swallowing, wheezing, cough or apnoea, or when it leads to complications as: oesophagitis, narrowing of oesophagus or Barrett’s oesophagus. Second most frequently diagnosed vomiting cause in infants are variable clinical manifestations of food allergy. Immune reaction to food proteins can cause less than 1% of vomiting and diagnosis need to be confirmed in the elimination and provocation test. Many more diseases of gastrointestinal tract can lead to vomiting. Among them can be found infectious gastritis and inflammation of bowels, non-specific bowel inflammations, food intolerances as well as extrahepatic cholestasis and pancreatitis.
Najczęstszą przyczyną wymiotów w wieku niemowlęcym są błędy w karmieniu. Ich rozpoznanie wymaga wnikliwej analizy sposobu żywienia oraz przygotowywania posiłków. Optymalne warunki dla takiej oceny stwarza kilkudniowa obserwacja dziecka. Również zaburzenia więzi matki z dzieckiem mogą się istotnie przyczyniać do większej częstości zwracania pokarmu. Znaczna część incydentów wymiotów niemowlęcych nie wynika z zaburzeń chorobowych, a jedynie z fizjologicznej niedojrzałości górnego odcinka przewodu pokarmowego. Refluks żołądkowo-przełykowy uważany jest za zjawisko normalne, o przejściowym charakterze, będące konsekwencją anatomicznej i czynnościowej niedojrzałości przewodu pokarmowego młodszych niemowląt. Leczenia wymagają jedynie te dzieci, u których refluks żołądkowo-przełykowy wywołuje takie objawy kliniczne, jak: zaburzenia rozwoju fizycznego, niepokój, zaburzenia połykania, wheezing, kaszel lub bezdechy, albo prowadzi do rozwoju powikłań, np. zapalenia przełyku, jego zwężenia czy przełyku Barretta. Kolejną najczęściej rozpoznawaną przyczyną wymiotów w wieku niemowlęcym są różne manifestacje kliniczne alergii na pokarmy. Immunologiczna reakcja na białka pokarmowe może wywoływać mniej niż 1% przypadków wymiotów, a ich rozpoznanie powinno zostać potwierdzone w teście eliminacji i prowokacji. Wiele innych chorób przewodu pokarmowego również może prowadzić do wymiotów, m.in. infekcyjne zapalenie żołądka i jelit, nieswoiste zapalenie jelit, nietolerancje pokarmowe, a także cholestaza zewnątrzwątrobowa oraz zapalenie trzustki.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 41-44
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak różnicować wymioty u noworodków i niemowląt? Część I. Patofizjologia. Zapalne i neurologiczne przyczyny wymiotów
How to differentiate vomiting in neonates and infants? Part I. Pathophysiology. Inflammatory and neurological causes of vomiting
Autorzy:
Zeman, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033240.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
infant
intracranial hypertension
krztusiec
meningitis
newborn
otitis acuta
pertussis
viral gastroenteritis
vomiting
wymioty
noworodek
niemowlę
nieżyt żołądkowo-jelitowy
zapalenie ucha środkowego
zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
wzrost ciśnienia śródczaszkowego
Opis:
Vomiting (emesis) is the forceful expulsion of the contents of stomach through the mouth and sometimes the nose. The content of the vomit may be of medical interest. Vomiting can be dangerous if the gastric content gets into the respiratory tract. Vomiting child is at risk of developing and may alter the electrolyte status dehydration. It is normal for newborn and infants to vomit. In most cases, the vomiting will last no longer than one or two days and is not a sign of anything serious. Gastro-oesophageal reflux and food allergy in infancy are common presentations that require considered management. However, persistent vomiting can sometimes be a sign of something more serious, such as a severe respiratory or urinary tract infection, viral gastroenteritis infection, infection of central nervous system. One of the most serious causes of vomiting in infants are elevated intracranial pressure and occlusion of the gastrointestinal tract. In all cases general practitioner has a key role in identifying whether a child needs further investigation and management.
Wymioty to silne wypchnięcie treści żołądkowej poprzez usta/nos na zewnątrz. Ważna jest treść, jaką wymiotuje dziecko. Istnieje wysokie ryzyko aspiracji treści do dróg oddechowych, łatwo może dojść do odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych. W większości przypadków wymioty u niemowląt i noworodków są epizodyczne, zwykle też mają łagodny przebieg. Najczęściej spowodowane są błędami w karmieniu, refluksem żołądkowo-jelitowym oraz alergią pokarmową. Jednakże przedłużające się wymioty mogą być objawem poważniejszych przyczyn, w tym zapaleń dróg oddechowych, moczowych, zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego, nieżytu żołądkowo-jelitowego, a także jednym z ważnych symptomów wzrostu ciśnienia śródczaszkowego czy schorzeń przewodu pokarmowego, wymagających interwencji chirurgicznej. We wszystkich przypadkach rola lekarza pierwszego kontaktu polega na identyfikacji przyczyn, które wymagają dalszej diagnostyki i/lub leczenia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 36-40
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies