Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "notary," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Gostyniński notariusz Jan Gustowski (1897–1962) a przemiany w notariacie
Jan Gustowski (1897–1962) Notary in Gostynin and Changes in Notary Public
Autorzy:
Konarska-Pabiniak, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3131485.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Płockie
Tematy:
notariat
notariusz
kancelaria notarialna
Jan Napomucen Gustowski
represje polityczne
notary public
notary
notary office
Jan Nepomucen Gustowski
political repressions
Opis:
Notariusz Jan Nepomucen Władysław Gustowski pełnił swą funkcję w latach 1917–1952 kolejno w Brześciu Kujawskim i w Gostyninie. Jego działalność przypadała na czasy zaboru rosyjskiego i PRL, z przerwą na czas okupacji niemieckiej. Najdłużej pracował w Gostyninie. Oprócz prowadzenia kancelarii angażował się w działalność patriotyczną i społeczną. W 1952 r., w związku z upaństwowieniem kancelarii notarialnych, został pozbawiony możliwości wykonywania zawodu.
The notary’s office in Poland has existed since 12th century and initially operated under canon law. Separation and independency initiated at the end of 16th century. Main character of the article, Jan Nepomucen Gustowski, ran a notary office between 1917–1952 and was subject to the political changes of the time.
Źródło:
Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2023, 2(275); 20-36
0029-389X
Pojawia się w:
Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozycja ustrojowa notariatu na gruncie prawa o notariacie z 24 maja 1989 roku
The systemic position of the notary public under the Polish Notary Public Act of 24 May 1989
Autorzy:
Woś, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14796781.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
notary
person of public trust
notary public self-government
state notary offices
individual notary offices
notariusz
osoba zaufania publicznego
samorząd notarialny
państwowe biura notarialne
indywidualne kancelarie notarialne
Opis:
Celem artykułu jest określenie pozycji ustrojowej notariatu na gruncie prawa o notariacie z 24 maja 1989 r. Nowa regulacja była aktem przełomu ustrojowego i stanowiła pierwszy krok w kierunku powrotu do tradycji notariatu wykształconych w Polsce w okresie międzywojennym. Rozwiązania ustrojowe prawa o notariacie z 1989 r. stanowiły kompromis między dążeniami notariuszy a stanowiskiem władz, określonym ówczesną sytuacją polityczną. Do najważniejszych osiągnięć tego prawa należy zaliczyć określenie expressis verbis w art. 1 § 2 notariusza jako osoby zaufania publicznego, reaktywowanie samorządu notarialnego oraz umożliwienie tworzenia indywidualnych kancelarii notarialnych. Powołana Rada do Spraw Notariuszy przy Ministrze Sprawiedliwości była pierwszym od lat centralnym organem samorządowym notariuszy umożliwiającym wyrażanie ich opinii i propozycji w ważnych dla notariatu sprawach. Po początkowych trudnościach związanych z ustaleniem systemu finansowania indywidualnych kancelarii notarialnych ta forma organizacyjna działalności notariatu stała się popularna, co świadczyło o jednoznacznej woli notariuszy odejścia od modelu notariatu państwowego.
The present article attempts to delineate the systemic position of the notary public according to the Polish Notary Public Act of 24 May 1989. This new regulation was an act connected with the political transformation in Poland and it constituted the first step towards the return to the notary public traditions which had been developed during the interwar period. The systemic solutions of the Polish Notary Public Act of 1989 constituted a compromise between the aspirations of the notaries and the position of the authorities, which were determined by the contemporary political situation. This act’s most important achievements included defining a notary as a person of public trust in Article 1 § 2, the reactivation of the notary public self-government, and allowing the establishment of individual notary offices. The Council for Notary Affairs appointed to the Ministry of Justice was the first central self-government body of notaries in years, and it allowed them to express their opinions and put forward proposals in matters which were important for the notary public system in Poland. After initial difficulties associated with the establishment of the system of financing of individual notary offices, this organizational format of notary activity became popular and it attested to the clear and obvious will of notaries to abandon the state notary model.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2023, 75, 1; 181-199
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces aktotwórczy w kancelariach notarialnych z okresu międzywojennego na przykładzie miasta Tarnowa
Autorzy:
Kawa-Sołtys, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083423.pdf
Data publikacji:
2022-01-07
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
notary files
notary public
Tarnów
act-making process
akta notarialne
notariusz
proces aktotwórczy
Opis:
Artykuł jest próbą przedstawienia procesu aktotwórczego w kancelariach notarialnych w Tarnowie w okresie międzywojennym. Perspektywa ta została ukazana na podstawie oceny aktywności zawodowej notariuszy, uwagę skupiono dodatkowo na zmianach wprowadzonych mocą ustawy z 27 października 1933 r. zwanej „konstytucją notariatu polskiego”. Analiza procesu aktotwórczego przez pryzmat wytworów kancelaryjnych pozwoliła dostrzec faktyczną role tej ustawy w procesie spisywania akt. Kluczem do wyjaśnienia tego zjawiska stały się materiały z oddziału II oraz oddziału w Tarnowie Archiwum Narodowego w Krakowie. Praca składa się z trzech części. Pierwsza część przedstawia zagadnienia związane ze zmianami ustrojowymi wpływającymi na pracę w kancelariach notarialnych i konfrontuje je z dokumentacją zachowaną w archiwach. Kolejna cześć ma na celu analizę ilościową aktotwórczego aspektu pracy kancelarii. Ostatnia zaś to badania nad strukturą dokumentów notarialnych wybranych w oparciu o próbę reprezentatywną. W miejscu tym dokonano porównania budowy dokumentów na obszarze dawnego zaboru austriackiego przed i po 1933 r.
The article is an attempt to present the act-making process in notary offi ces in Tarnów during the interwar period. Th is perspective was shown based of an assessment of the professional activity of the notary, in addition, attention was paid to the changes introduced by the Act of 27 October 1933 called “the constitution of the Polish notary.” The analysis of the act-making process through the prism of office products allowed to see the actual role of this act in the process of writing fi les. The key to explaining this occurrence are materials from the second branch and the Tarnów branch of the National Archives in Kraków. The article consists of three parts. Th e fi rst part presents issues related of political changes aff ecting the work in notary offices and confronts them with documentation stored in the archives. Th e next part uses quantitative analysis of the actogenic aspect of offi ce work. The last part presents research on the structure of notarial documents selected based on a representative sample. This place also compares documents from the area of the Austrian Partition before and aft er 1933.
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2022, 13; 201-224
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Decision of the Supreme Court of 15 January 2017 (V CSK 298/18)
Autorzy:
Pastuszko, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619059.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
testament
inheritance
notary
witness
spadek
notariusz
świadek
Opis:
The decision deals with the issue of the use of the institution of witness exclusion in relation to a person referred to a notarial act (drawing up a will) as a trusted person pursuant to Article 87 § 1 (3) of the Law on Notary. The author presented the legal situation of the witness of the will and the person trusted in the preparation of the notarial deed, as well as the legal character of the documentation in the notarial testament of the presence of the trusted person.
Postanowienie dotyczy zagadnienia stosowania instytucji wyłączenia świadka w odniesieniu do osoby przywołanej do czynności notarialnej (sporządzenia testamentu) jako osoby zaufanej na podstawie art. 87 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o notariacie. Autor glosy przedstawił sytuację prawną świadka testamentu oraz osoby zaufanej przy sporządzaniu aktu notarialnego, jak również charakter prawny dokumentowania w testamencie notarialnym obecności osoby zaufanej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2019, 28, 4
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Notariusz jako instytucja obowiązana w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (omówienie niektórych zagadnień)
Notary Public as An Obligated Institution Within the Meaning of The Act on Counteracting Money Laundering and Financing of Terrorism (Discussion on Selected Issues)
Autorzy:
Kędzierski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046707.pdf
Data publikacji:
2021-02-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
notariusz
zastępca notarialny
kancelaria notarialna
instytucja obowiązana
przeciwdziałanie praniu pieniędzy
przeciwdziałanie finansowaniu terroryzmu
notary
deputy notary
notary office
obligated institution
counteracting money laundering
counteracting the financing of terrorism
Opis:
Jedną z instytucji obowiązanych zobligowanych do przekazywania informacji na rzecz Generalnego Inspektora Informacji Finansowej o podejrzeniu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu jest notariusz. Nowa ustawa z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (nUoP) nie przewidziała jako instytucji obowiązanej zastępcy notariusza. Instytucja ta została wprowadzona do ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie w art. 76. W niektórych sytuacjach zastępca notarialny wykonuje zadania „jak notariusz”, tym samym powinien być również zobligowany do wykonywania obowiązków określonych w nUoP. Nie oznacza to jednak, że w tej sytuacji pozostaje on także „instytucją obowiązaną w rozumieniu nUoP”. Ta swoista dysfunkcja pomiędzy wskazanymi przepisami, powodująca niepewność sytuacji prawnej oraz lukę w systemie AML/CFT, wymusza potrzebę ujednolicenia rozwiązań i ustanowienia również zastępcy notarialnego – instytucją obowiązaną.
There is no doubt that notaries should be one of the obligated institutions within the meaning of Act on Counteracting Money Laundering and Financing Terrorism. The tasks imposed on the obligated institutions are not limited only to reporting certain information, but they also include taking preventive actions that make it impossible to commit an offense under article 165a or 299 of the Criminal Code. Such a task also rests with notaries in regard to their status based not only on IV DAML and the 1 March 2018 Act on Counteracting Money Laundering and Financing Terrorism but also on the final of the FATF guidelines. The 1 March 2018 Act on Counteracting Money Laundering and Financing Terrorism has adopted a more rational model of cooperation between notaries and the General Inspector (subject/subject) in relation to the previous solutions. Granting a power of attorney by a current notary to a person employed in a law firm without the rights of a notary public, e.g. an employee (without the right to perform notarial activities) does not exempt from the duties and liability of the notary himself on the basis of the 1 March 2018 Act on Counteracting Money Laundering and Financing Terrorism finance regulations. To the contrary, the problems of responsibility and duties remain based on the action of the appointed notary’s deputy in the absence of a notary public. Thus, one should consider whether the scope of being an obligated institution should not extend to the deputy notary as well, since this occupation owns and exercises a number of powers identical to the activities of the notary himself and in a unique situation (article 21-1 the Law on Notarial), it operates „like a notary public”. This issue, due to the lack of national option, should be in compliance with EU regulations.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2020, 1; 165-195
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sporządzanie aktów notarialnych z wykorzystaniem elektronicznych środków porozumiewania się na odległość – głos w dyskusji
Preparation of notarial deeds using electronic means of distance communication – a voice in the discussion
Autorzy:
Bocheńczak, Adrianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158795.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
notariat
forma czynności prawnych
notariusz
nowe technologie
elektroniczne czynności notarialne
notary
form of legal transactions
notary public
new technologies
electronic notarial activities
Opis:
Artykuł zawiera analizę propozycji reformy trybu dokonywania czynności notarialnych w Polsce przez notariuszy. Analiza opiera się na ocenie adekwatności zgłaszanych postulatów dotyczących m.in. sporządzania aktów notarialnych z wykorzystaniem elektronicznych środków porozumiewania się na odległość. Tekst zawiera szczegółowe wskazanie z jednoczesnych omówieniem konkretnych pomysłów zmian, które wymagają dopracowania celem zagwarantowania bezpieczeństwa w dokonywaniu czynności notarialnych na odległość oraz zapewnienia ich legalności, w tym zgodności z przepisami ustawy z dnia 14 lutego 1991 roku – Prawo o notariacie. W artykule zawarte zostały liczne uwagi krytyczne dotyczące cyfryzacji notariatu, nadto nakreślono i uzasadniono obawy środowiska notarialnego dotyczące proponowanych zmian z jednoczesnym wskazaniem obszarów wymagających doprecyzowania umożliwiających rozpoczęcie ewentualnych prac nad dokonywaniem czynności notarialnych online.
The article contains a dissertation over the suggested reform of the procedure for notarial activities in Poland by notaries. The analysis is based on an assessment of the adequacy of the submitted demands regarding the preparation of notarial deeds with the use of electronic means of distance communication. The text contains a detailed indication, while discussing specific ideas for changes that need to be refined in order to guarantee security in performing notarial activities with a distance and ensure their legality, including compliance with the provisions of the Law on Notaries. The article contains numerous critical remarks regarding the digitalization of the notary public, moreover, the concern of the notary community regarding the proposed changes were outlined and justified, while at the same time indicating the areas that require clarification, enabling the commencement of possible work on online notarial activities.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2022, (31), 2; 93-104
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty odpowiedzialności cywilnej notariusza
Selected aspects of civil liability of a notary
Autorzy:
Smuk, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158905.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
notary public
tort liability
damage
notariusz
odpowiedzialność deliktowa
szkoda
Opis:
This article deals with selected issues related to the issues of civil liability of a notary public in the light of the Act of February 14, 1991 – Law on Notaries. The article presents selected aspects of a notary’s liability in tort. The considerations presented in the article also concern the legal status of modern notaries and the obligations imposed on notaries and related to their professional duties. The entire article was enriched with the literature on the subject and contemporary jurisprudence.
Niniejszy artykuł porusza wybrane kwestie związane z problematyką odpowiedzialności cywilnoprawnej notariusza w świetle ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie. Przedstawiono tu część zagadnień związanych z odpowiedzialnością deliktową notariusza. Rozważania prezentowane w artykule dotyczą także statusu prawnego współczesnego notariatu oraz powinności nałożonych na notariusza, a związanych z jego obowiązkami zawodowymi. Całość artykułu wzbogacona została o literaturę przedmiotu oraz współczesne orzecznictwo.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2022, (30), 1; 193-203
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zapewnienie przez notariusza bezpieczeństwa obrotu – oczekiwania a rzeczywistość
A notary ensuring security of transactions – expectations versus reality
Autorzy:
Wrzecionek, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30146742.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
notary
security of legal transactions
notariusz
notariat
bezpieczeństwo obrotu prawnego
Opis:
Notariusz, w zakresie uprawnień do dokonywania czynności notarialnych, działa jako osoba zaufania publicznego, a zdziałane przez niego zgodnie z prawem czynności mają charakter dokumentu urzędowego. Dokonując czynności, jest on obowiązany czuwać nad należytym zabezpieczeniem praw i słusznych interesów nie tylko stron, lecz także innych osób, dla których dokonywana czynność może powodować skutki prawne. Winien odmówić dokonania czynności notarialnej sprzecznej z prawem. Praca powstała na podstawie badań dokonanych metodą dogmatycznoprawną. W artykule podjęto rozważania, które doprowadziły do wniosku, że zarówno piśmiennictwo, jak i orzecznictwo kreują niekiedy zbyt daleko idące oczekiwania wobec notariusza co do sposobów i granic w zapewnieniu przez niego bezpieczeństwa obrotu. Co prawda granice aktywności notariusza jako gwaranta bezpieczeństwa obrotu prawnego są określone przez ustawę Prawo o notariacie, to jednak istniejąca w ich ramach przestrzeń powinna być przedmiotem dookreśleń jego postaw przez doktrynę i orzecznictwo w sposób, który jest możliwy do ich realizacji.A notary, within the powers to perform notarial acts, acts as a person of public trust and the acts performed by him/her in accordance with the law have the character of an administra tive document. When performing the act, he/she is obliged to ensure that the rights and legitimate interests not only of the parties, but also other persons for whom the act may have legal consequences, are duly protected. He/she should refuse to carry out a notarial act that is against the law. This work was written on the basis of research carried out by an investigation of the law in force. It presents arguments that lead to a conclusion that both literature and judicial deci sions sometimes create too far-reaching expectations of a notary as to the ways and limits of ensuring security of transactions. Although the limits for a notary’s activity as a guarantor of security of legal transactions are set by law – the Law on Notaries, the lacunae existing within it should be a subject of a scholarly and judicial discussion to define the acts of notaries so it may be implemented.
A notary, within the powers to perform notarial acts, acts as a person of public trust and the acts performed by him/her in accordance with the law have the character of an administrative document. When performing the act, he/she is obliged to ensure that the rights and legitimate interests not only of the parties, but also other persons for whom the act may have legal consequences, are duly protected. He/she should refuse to carry out a notarial act that is against the law. This work was written on the basis of research carried out by an investigation of the law in force. It presents arguments that lead to a conclusion that both literature and judicial decisions sometimes create too far-reaching expectations of a notary as to the ways and limits of ensuring security of transactions. Although the limits for a notary’s activity as a guarantor of security of legal transactions are set by law – the Law on Notaries, the lacunae existing within it should be a subject of a scholarly and judicial discussion to define the acts of notaries so it may be implemented.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2022, 40; 175-184
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty odpowiedzialności dyscyplinarnej notariusza w świetle ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie
Selected aspects of a notary’s disciplinary liabilityin the light of the Act of February 14, 1991 – Law on Notaries
Autorzy:
Smuk, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197582.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
notary public
disciplinary liability
court
deed
notariusz
odpowiedzialność dyscyplinarna
sąd
czyn
Opis:
This article addresses selected issues of the disciplinary liability of a notary in the light of the Act of February 14, 1991 – Law on Notaries. The article presents the main aspects related to disciplinary proceedings as well as disciplinary jurisdiction. The considerations presented in the article also concern the status of a notary public, his position among representatives of the legal profession. The entire article has been enriched with the literature on the subject and contemporary jurisprudence.
Niniejszy artykuł porusza wybrane kwestie problematyki odpowiedzialności dyscyplinarnej notariusza w świetle ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie. W artykule, przedstawiono główne aspekty związane z postępowaniem dyscyplinarnym, jak też sądownictwem dyscyplinarnym. Rozważania prezentowane w artykule dotyczą również statusu notariusza, jego pozycji wśród przedstawicieli zawodów prawniczych. Całość artykułu wzbogacona została o literaturę przedmiotu oraz współczesne orzecznictwo.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2020, 2(27); 227-242
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected Problems Concerning the Scope of Exclusions from the New Legal Regime of Trading in Agricultural Property in Poland
Autorzy:
Litwiniuk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618757.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
agricultural system
agricultural property
notary public
ustrój rolny
nieruchomość rolna
notariusz
Opis:
On 14 April 2016, the Polish Parliament adopted the Act on suspending the sales of properties from the Agricultural Property Stock of the State Treasury and amending several other acts. By doing so, it decided to materially amend the Act on shaping of the agricultural system of 11 April 2003 that had been effective by that time, by founding a new, strict regime of trading in agricultural property in Poland that came into force as of 30 April 2016. Already upon drafting the new legal solutions, a number of remarks and reservations were made in the public debate and during the consultation process. It was pointed out that once it becomes effective, the bill considered by the Parliament would actually “freeze” agricultural property transactions in Poland, become a threat to execution of the right to inherit, and undermine the right ongoing interests initiated by law entities. These were some of the reasons why, in the course of legislative proceedings, the legislator decided to apply exclusions from the new legal regulations concerning trading in agricultural property. The objective of this article is to identify and characterise selected exclusions applied by the legislator, as well as to explain uncertainties related to interpretation with regards to legal norm hypotheses that specify the application scope of the implemented legal solutions.
Uchwalając ustawę z dnia 14 kwietnia 2016 r. o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych innych ustaw, parlament zdecydował o wprowadzeniu do dotychczas obowiązującej regulacji – ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego – istotnych zmian, ustanawiających z dniem 30 kwietnia 2016 r. nowy, rygorystyczny reżim obrotu nieruchomościami rolnymi w Polsce. Jeszcze na etapie projektowania nowych rozwiązań prawnych dochodziło w debacie publicznej oraz w procesie konsultacji do zgłaszania uwag i zastrzeżeń, ze wskazaniem, że procedowany w parlamencie projekt ustawy po wejściu w życie „zamrozi” w istocie obrót nieruchomościami rolnymi w Polsce, zagrozi realizacji prawa dziedziczenia i zniweczy słuszne interesy w toku, podjęte przez podmioty prawa. Między innymi z tych względów ustawodawca w trakcie postępowania legislacyjnego zdecydował się na zastosowanie wyłączeń spod nowych zasad obrotu gruntami rolnymi. Celem artykułu jest identyfikacja i charakterystyka zastosowanych przez ustawodawcę wybranych wyłączeń oraz próba wyjaśnienia wątpliwości wykładniczych dotyczących hipotez norm prawnych określających zakres stosowania wprowadzonych rozwiązań prawnych.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 1
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testamentary Law in Congress Poland on the example of the files of the Zgierz notaries in the years 1826–1875
Prawo testamentowe obowiązujące w Królestwie Polskim na podstawie akt notariuszy zgierskich z lat 1826–1875
Autorzy:
Bieda, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1931222.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Kingdom of Poland
inheritance law
will
notary
Królestwo Polskie
prawo spadkowe
testament
notariusz
Opis:
Contemporary Polish inheritance law adopts the principles of freedom of testing, assuming that everyone has the right to freely dispose of their property in the event of death by way of a will. The freedom of testing, however, is not something obvious and it was not the one that governed inheritance in Poland during the period of the First Polish Republic. It was not until the 19th century that it brought Europe, including the Polish lands, profound changes in the field of inheritance law. The general rule of freedom of testing was, in principle, the first in modern Europe to be introduced by the Napoleonic Code of 1804, in force in Poland from 1808 until 1846. However, the guaranteed principle of freedom of testing experienced serious restrictions if the testator had descendants or the spouse, although, as practice shows, the writers were often guided by their own sense of justice, and not by law. The Napoleonic Code envisaged three forms of last wills: a public will, a secret will, and a handwritten will. The first two forms were subject to a number of formal conditions. A handwritten will, on the other hand, although it only required the writer to be able to write, was not popular, probably because of the society’s considerable illiteracy. Although the right to obtain testamentary bequests was universal, it was not absolute. The legislator provided for certain restrictions dictated primarily by social considerations, aimed at eliminating the pressure on the legislator. The property dispositions predominantly concerned the testator’s entire property and covered both all movable and immovable property. In the light of the deeds of the Zgierz notaries, the most popular form of property dispositions in the event of death was the making of testamentary dispositions in the form of a special clause, transferring all possessed property, its part or individual components.
Współczesne polskie prawo spadkowe przyjmuje zasadę swobody testowania – zakładającą, iż każdy ma prawo swobodnego rozporządzania swoim majątkiem na wypadek śmierci w drodze testamentu. Wolność testowania nie jest jednak czymś oczywistym i nie ona rządziła dziedziczeniem na ziemiach polskich w okresie I Rzeczypospolitej. Dopiero XIX w. przyniósł Europie, w tym także ziemiom polskim, gruntowne zmiany w zakresie prawa spadkowego. Ogólną regułę swobody testowania zasadniczo jako pierwszy w nowożytnej Europie wprowadził Kodeks Napoleona z 1804 r., obowiązujący na ziemiach polskich od 1808 do 1846 r. Jednakże gwarantowana zasada swobody testowania doznawała poważnych ograniczeń, jeżeli testator posiadał zstępnych lub małżonka, choć – jak pokazuje praktyka – zapisodawcy często kierowali się własnym poczuciem sprawiedliwości, a nie przepisami prawa. Kodeks Napoleona przewidywał trzy formy rozporządzeń ostatniej woli: testament publiczny, testament tajemny i testament własnoręczny. Dwie pierwsze formy obwarowane były szeregiem warunków formalnych. Testament własnoręczny natomiast, choć wymagał od zapisodawcy jedynie umiejętności pisania, nie cieszył się popularnością, zapewne z powodu znacznego analfabetyzmu społeczeństwa. Mimo iż prawo uzyskiwania zapisów testamentowych miało charakter powszechny, to nie było ono bezwzględne. Ustawodawca przewidywał pewne ograniczenia, podyktowane przede wszystkim względami społecznymi, mające na celu wyeliminowanie presji na zapisodawcy. W przeważającej mierze dyspozycje majątkowe dotyczyły całego majątku testatora i obejmowały zarówno wszelkie ruchomości, jak i nieruchomości. W świetle aktów notariuszy zgierskich najpopularniejszą formą rozporządzeń majątkowych na wypadek śmierci było dokonywanie dyspozycji testamentowych w formie zapisu szczególnego, przekazującego cały posiadany majątek, jego część lub poszczególne składniki.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2021, XXIV, 24; 187-205
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontrola stemplowa umów sprzedaży nieruchomości sporządzanych przed notariuszem w świetle przepisów ustawy o opłatach stemplowych z 1926 r. – studium przypadków
Stamp control of real estate sale contracts drawn up before a notary public in the light of the provisions of the Stamp Act of 1926
Autorzy:
Kwiecień, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369551.pdf
Data publikacji:
2021-07-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
opłata stemplowa
kontrola stemplowa
notariusz
okres międzywojenny
stamp duties
stamp control
notary public
interwar period
Opis:
Ustawa z 1 lipca 1926 r. o opłatach stemplowych usunęła ostatecznie z polskiego porządku prawnego przepisy państw zaborczych, eliminując rozbieżności regulacji, zawiłość legislacyjną, niejednolite ujęcie przedmiotu opodatkowania oraz archaiczne sposoby uiszczania opłaty stemplowej. Jednocześnie do 1933 r. utrzymano przepisy odrębne dla terenów b. Galicji. W konsekwencji można mówić zatem jedynie o unifikacji rodzaju pobieranych opłat stemplowych przy zachowaniu odrębnych zasad i trybu ich pobierania. Sama opłata była niczym innym jak szczególnego rodzaju świadczeniem pieniężnym pobieranym przez państwo od wszelkich pism stwierdzających czynność prawną oraz od czynności prawnych niesporządzonych w formie pisemnej. Celem ułatwienia systemu poboru opłat stemplowych ustawodawca obdarzył notariusza przymiotem organu urzędowego odpowiedzialnego za wymiar i pobór tej opłaty. Wobec takiego rozwiązania ustawodawca musiał wprowadzić mechanizm kontroli, ujawniający sytuacje zastosowania przez notariusza błędnej stawki opłaty lub obejścia ustawy przez strony umowy poprzez wskazanie notariuszowi wartości przedmiotu umowy niezgodnego z rzeczywistym stanem rzeczy, od której pobierano opłatę. W pierwszym przypadku, podatnik miał praktycznie dwa wyjścia: zgodzić się z wymiarem opłaty stemplowej przedstawionej nakazem płatniczym lub wnieść stosowne odwołanie do Izby Skarbowej. Istotne jest to, że pomimo błędu notariusza to sam podatnik w toku procesu odwoławczego musiał de facto bronić stanowiska urzędnika. Zaniżenie natomiast wartości transakcji, czyli świadome podanie notariuszowi stanu faktycznego niezgodnego z rzeczywistością, było już przestępstwem zagrożonym karą. W obu tych przypadkach dochodziło do uszczuplenia dochodów Skarbu Państwa, jednak różne były konsekwencje ponoszone przez podatnika. Pomimo tego ustawodawca nie zdecydował się na wprowadzenie obowiązku przedstawiana każdorazowego aktu notarialnego sprzedaży nieruchomości, co pozwoliłoby na szybką weryfikację tak zastosowanej stawki, jak i wartości umowy.  
The Act of July 1, 1926 on stamp duty finally removed the provisions of the partitioning powers from the Polish legal order, eliminating the divergence of the regulations, legislative complexity, uneven treatment of the subject of taxation, and archaic methods of paying the stamp duty. At the same time, until 1933, separate provisions for former Galicia were maintained. As a consequence, we can only talk about the unification of the type of stamp duties charged, while maintaining separate rules for the manner of collecting them. The stamp duty itself was nothing more than a special type of cash benefit collected by the State from all letters confirming legal action and from legal acts not in writing. In order to facilitate the system of collecting stamp duties, the legislator gave the notary public the attribute of an official authority, responsible for its calculation and collection. In view of this solution, the legislator had to introduce a control mechanism that was to disclose situations where such a notary would make an error, by applying an incorrect rate of stamp duty or bypassing the act by the parties to the contract, by indicating to the notary public the value of the subject of the contract which is incompatible with the actual state of affairs from which the stamp duty was charged. In the first case, the taxpayer had practically two options: to agree with the size of the stamp duty presented by the payment order or to lodge an appropriate appeal to the Tax Chamber. It is important that, despite the notary’s error, it was the taxpayer himself who had de facto defended the notary’s position during the appeal process. On the other hand, underestimating the value of the transaction, that is, knowingly giving a notary a false statement actual state of fact, was already a criminal offence. In both cases, there was a decrease in the State Treasury’s income, but the consequences for the taxpayer were different. Despite this, the legislator did not decide to introduce an obligation to present each notary deed of sale, which would allow for a quick verification of both the rate and value of the contract used.  
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2021, 1; 165-183
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z Mazowsza do Krakowa. Droga kariery Macieja z Grójca (ok. 1410 - ok. 1480), altarysty w farze krakowskiej, wikariusza katedralnego, protonotariusza i fundatora
From Mazovia to Kraków. Career of Maciej of Grójec (Ca. 1410 – CA. 1480), altarists in the Kraków Saint Mary’s Basilica, cathedral vicar, protonotary and founder
Autorzy:
Bogusz, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139336.pdf
Data publikacji:
2022-10-03
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Maciej z Grójca
pielgrzym
notariusz
średniowiecze
Kraków
Maciej of Grójec
pilgrim
notary
Middle Ages
Krakow
Opis:
Maciej z Grójca był typowym przedstawicielem kleru krakowskiego. Pochodził z Mazowsza, studiował na Uniwersytecie Krakowskim, został notariuszem i piął się po szczeblach kariery konsystorza krakowskiego. Odtworzenie jego kariery pokazuje trudności, z jakimi mają do czynienia badacze: niekonsekwentne czy zamienne używanie różnych godności w formułach dokumentów, odstępstwa od wypracowanych w kancelarii reguł. Kanonik i wikariusz był wreszcie kolekcjonerem relikwii, zapewne pielgrzymował z Długoszem do Ziemi Świętej czy był fundatorem przebudowy jednej z kaplic katedry krakowskiej i fundatorem jej wyposażenia.
Maciej of Grójec was a typical representative of the Krakow clergy. Originating from Mazovia, he studied at the University of Krakow, became a notary and climbed the career ladder in the Krakow Consistory. The reconstruction of his career shows the difficulties faced by researchers: inconsistent or subtitutable use of different dignities in the formulas of documents, deviations from the rules developed in the office. Finally, the canon and the vicar was a relics collector, and probably made a pilgrimage to the Holy Land together with Długosz or was the founder of the reconstruction of one of the chapels of the Krakow Cathedral and the founder of its equipment.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 1; 63-75
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Systemic Position of the Notary under the First Polish Law on Notaries of 27 October 1933. Part One
Autorzy:
Woś, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912973.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
notary
system of notaries
systemic position
public functionary
notariusz
notariat
pozycja ustrojowa
funkcjonariusz publiczny
Opis:
The origins of the modern Polish system of notaries date back to the period of the Polish Second Republic. At the end of World War I, the institution of notaries in Polish lands was heterogeneous. There were three separate notary organizations, which regulated differently the systemic position, tasks and functions of the notary. The rebirth of the Polish State brought the issue of unification of the system of notaries. Works on this ground-breaking task took place for several years and ended with the creation of the Law on Notaries of 27 October 1933. The article is intended to precisely determine the systemic position of the notary under the first Polish Law on Notaries. Article 1 of the Regulation defined notary as a public functionary appointed to draw up acts and documents to which the parties were obliged or wanted to give the public attestation and to carry out other acts as entrusted to him by law. Attempts to define the concept of a public official revealed numerous terminological problems and generated the need to conduct research on the issue of the notary’s position both in terms of scholarly reflection and dogmatic terms. In order to determine the systemic position of the notary, the article presents a detailed analysis of the term “public functionary” used in Article 1 of the Law on Notaries, views of the most eminent representatives of legal science in Poland on this subject and the scope of activities of the notary. The doubts and terminological difficulties identified in the course of these activities led to a deeper analysis of the provisions of Section I of the Law on Notaries, entitled “System of Notaries” (provisions of Chapters I–III) and of the case law. However, the attempt undertaken in the article to clearly define the position of the notary under the first Polish Law on Notaries did not bring a fully satisfactory result. The analysis of the position of the notary in the light of the Law on Notaries of 1933 indicates that there are serious difficulties in defining it precisely, both among the scholars in the field and the judicature. To fully define it, a closer analysis of the provisions of the Law on Notaries concerning the supervision of notaries, disciplinary and compensation liability of notaries, the professional self-government of notaries and the rules of preparation for the profession of notary was necessary. These issues have a significant impact on the final shape of the notary’s position within the legal system. Due to editorial limitations, these issues will be addressed in the second part of this article, along with final conclusions.
Początki współczesnego notariatu polskiego sięgają okresu Drugiej Rzeczypospolitej. Pod koniec I wojny światowej instytucja notariatu na ziemiach polskich była ukształtowana w sposób niejednolity. Obowiązywały trzy odrębne organizacje notariatu, w różny sposób regulujące pozycję ustrojową notariusza, jego zadania i funkcje. Wraz z odrodzeniem Państwa Polskiego powstało zagadnienie unifikacji notariatu. Prace nad tym przełomowym zadaniem trwały kilkanaście lat i zakończyły się powstaniem Prawa o notariacie z dnia 27 października 1933 r. Celem artykułu jest precyzyjne określenie pozycji ustrojowej notariusza na gruncie pierwszego polskiego Prawa o notariacie. Art. 1 rozporządzenia określał notariusza jako funkcjonariusza publicznego powołanego do sporządzania aktów i dokumentów, którym strony obowiązane były lub pragnęły nadać znamię wiary publicznej, a także do spełniania innych czynności zleconych mu przez prawo. Próby definicji pojęcia „funkcjonariusz publiczny” ujawniły liczne problemy terminologiczne i stworzyły konieczność przeprowadzenia badań nad zagadnieniem stanowiska notariusza zarówno pod kątem doktrynalnym, jak i w ujęciu dogmatycznym. W celu określenia pozycji ustrojowej notariusza w niniejszym artykule poddano szczegółowej analizie użyte w art. 1 Prawa o notariacie określenie „funkcjonariusz publiczny”, poglądy najwybitniejszych przedstawicieli nauki prawa w Polsce na ten temat oraz przedmiotowy zakres czynności notariusza. Ujawnione w toku tych czynności wątpliwości i trudności terminologiczne doprowadziły do głębszej analizy przepisów Działu I Prawa o notariacie zatytułowanego „Ustrój notariatu” (przepisy Rozdziałów I–III) oraz orzecznictwa. Podjęta w opracowaniu próba jednoznacznego sprecyzowania stanowiska notariusza na gruncie pierwszego polskiego Prawa o notariacie nie przyniosła jednak w pełni zadowalającego rezultatu. Dokonana analiza pozycji ustrojowej notariusza w świetle Prawa o notariacie z 1933 r. wskazuje na istnienie poważnych trudności w precyzyjnym jej określeniu, zarówno wśród przedstawicieli doktryny, jak i judykatury. Do jej pełnego ustalenia niezbędna okazała się bliższa analiza postanowień Prawa o notariacie, dotyczących nadzoru nad notariatem i notariuszami, odpowiedzialności dyscyplinarnej i odszkodowawczej notariusza, samorządu zawodowego notariatu oraz zasad przygotowania do zawodu notariusza. Zagadnienia te mają istotny wpływ na ostateczny kształt pozycji ustrojowej notariusza. Ze względu na ograniczenia redakcyjne kwestiom tym i wnioskom końcowym poświęcona będzie druga część niniejszego artykułu.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 5; 343-361
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reform of the Notaries between 1929 and 1933
Reforma notariatu w latach 1929 – 1933
Autorzy:
Chłopecki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/473072.pdf
Data publikacji:
2018-03-01
Wydawca:
Collegium Witelona Uczelnia Państwowa
Tematy:
the Second Republic of Poland
Codification Commission
law
notary
II Rzeczypospolita
Komisja Kodyfikacyjn
prawo
notariusz
Opis:
The paper entitled ‘Reform of the Notaries between 1929 and 1933’ discusses the process of formation of the Polish notary after the country regained its independence. The Codification Commission as well as some eminent lawyers gathered around Leopold Wladyslaw Jaworski and Jakub Glass undoubtedly had a great influence on the creation of organizational and legal structures. The Decree of President Ignacy Moscicki, signed on 27th October 1933 terminated a difficult process which had been permanently investigated by the lawyers and politicians in the Second Republic. The notary solutions developed by them were one of the most modern ones in Europe at that time
Artykuł Reforma notariatu w latach 1929 – 1933 przedstawia proces kształtowania się polskiego notariatu po odzyskaniu niepodległości. Ogromny wpływ na tworzenie się Reform of the Notaries between 1929 and 1933 struktur organizacyjnych i prawnych miała Komisja Kodyfikacyjna oraz wybitni prawnicy, kierowani przez Władysława Leopolda Jaworskiego i Jakuba Glassa. Rozporządzenie Prezydenta Ignacego Mościckiego, podpisane dnia 27 października 1933 r., zakończyło trudny proces kształtowania się notariatu realizowany przez prawników i polityków w II Rzeczypospolitej. Wprowadzone przepisy były jednymi z najnowocześniejszych w tym czasie w Europie.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy; 2018, 1, 26
1896-8333
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Witelona w Legnicy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies