Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Nośnik" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Wykorzystanie soczewek kontaktowych jako nośników leków okulistycznych
    Contact lenses as ophthalmic drug carriers
    Autorzy:
    Ciebiera, Hanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929144.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    bariery dyfuzyjne
    choroby narządu wzroku
    leki okulistyczne
    nośnik leku
    soczewki kontaktowe
    Opis:
    Użycie soczewek kontaktowych jako nośników leków okulistycznych stwarza obiecującą alternatywę dla ich podawania w formie kropli. Jednak zamaczanie soczewek w roztworze leku jest mało wydajne, gdyż większość preparatu uwalnia się w ciągu kilku godzin. Dotychczas zaproponowano kilka metod mających zwiększyć możliwości soczewek kontaktowych w zakresie załadowania jak największej ilości leku i wydłużenia czasu jego uwalniania z macierzy soczewki, np. nadrukowywanie molekularne, zaopatrywanie w bariery dyfuzyjne w postaci witaminy E, wzbogacanie podstawowego polimeru funkcjonalnymi monomerami, wbudowywanie leku zamkniętego w nanokapsułkach w macierz soczewki lub tworzenie nanodomen zawierających lek wewnątrz soczewki.
    Contact lenses as drug carriers are an alternative for eye drops. Soaking lenses in drug solutions is ineffective, though, with most of the drug released form the lens within a few hours. There is a number of methods in use that increase the drug carrying capacity of contact lenses and prolong the drug’s release over time, including molecular imprinting, vitamin E diffusion barrier, co-polymerization with functional monomers, encapsulating nanoparticles in contact lenses, and generating drug nanodomains within the polymer matrix.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2016, 3, 4; 305-309
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwalnianie gentamycyny z nośników polimerowych
    Gentamicin release from polymeric carierrs
    Autorzy:
    Morawska-Chochół, A.
    Chłopek, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/284156.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    nośnik leku
    gentamycyna
    uwalnianie
    polilaktyd
    kompozyty
    drug carrier
    gentamicin
    release
    polylactide
    composites
    Opis:
    Siarczan gentamycyny jest skutecznym antybiotykiem stosowanym w leczeniu głębokich infekcji kości. Jednak jego miejscowe dostarczanie za pomocą implantowanych nośników leków wymaga znajomości mechanizmu i kinetyki jego uwalniania, co powinno pozwolić w sposób kontrolowany na jego dozowanie w zależności od potrzeb i miejsca implantacji. Celem pracy była ocena wpływu lokalizacji gentamycyny w materiale nośnika (matryca/modyfikator) oraz typu modyfikatora zawierającego lek (kapsułki alginianowe/włókna PLA) na szybkość uwalniania gentamycyny. Jako matrycę w przypadku wszystkich badanych materiałów zastosowano polilaktyd (PLA). Szybkość uwalniania leku określono metodą spektrofotometryczną UV-vis. Wyniki te poparto pomiarami pH i przewodnictwa płynów inkubacyjnych. Dodatkowo wykonano obserwacje mikroskopowe wraz z mikroanalizą rentgenowską (SEM+EDS). Wykonano również badania spektroskopowe w podczerwieni (FTIR). Uwalnianie gentamycyny z polimerowego nośnika zachodzi najintensywniej w czasie pierwszego tygodnia inkubacji pomimo braku degradacji osnowy w tym okresie. Większej szybkości uwalniania oraz większej ilości uwalnianego leku sprzyja obecność granic międzyfazowych. Oznacza to, że umieszczenie gentamycyny w fazie modyfikującej osnowę (włókna, kapsułki) ułatwia uwalnianie leku z materiału. Uwalnianie antybiotyku z kapsułek z alginianu wapnia przebiega szybciej niż z włókien PLA, co wiąże się prawdopodobnie z ich znacznym pęcznieniem w środowisku wodnym, co tym samym ułatwia uwalnianie leku.
    Gentamicin sulfate is an effective antibiotic used in the treatment of deep bone infections. However, its local provision by means of implanted medicine carriers requires the knowledge of the mechanism and kinetics of its release, which should allow for its dosage in a controlled manner, depending on the need and the implant's location. The aim of the work was an evaluation of the effect of the gentamicin's location in the carrier material (matrix/modifier) and the type of the medicine-containing modifier (alginate capsules/PLA fibres) on the rate of the gentamicin release. In the case of the examined materials, polylactide (PLA) was applied as the matrix. The rate of the medicine's release was determined with the spectrophotometric method, UV-vis. These results were supported by the measurements of the pH and the conductivity of the incubation fluids. Additionally, microscopic observations were performed, together with an X-ray microanalysis (SEM+EDS). Fourier-transform infrared spectroscopic tests were also conducted (FTIR). The gentamicin release from the polymer carrier proceeds the most intensely within the first incubation week, despite the lack of the matrix's degradation at that time. A greater release rate and a bigger amount of the released medicine are stimulated by the presence of phase boundaries. This means that locating gentamicin in the phase modifying the matrix (fibres, capsules) facilitates the medicine's release from the material. The antibiotic's release from calcium alginate capsules proceeds faster than from PLA fibre ones, which is probably connected with their significant swelling in the water environment, facilitating the medicine release.
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2012, 15, 114; 21-27
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Montmorillonit jako nośnik leku
    Montmorillonite as a drug carrier
    Autorzy:
    Rapacz-Kmita, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/285393.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
    Tematy:
    surowce ilaste
    montmorillonit
    nośnik leku
    systemy dostarczania leków
    clays
    montmorillonite
    drug carrier
    drug delivery systems
    Opis:
    Zastosowanie minerałów ilastych, a w szczególności montmorillonitu, dla celów medycznych, sięga czasów prehistorycznych. Szczególne własności tej grupy minerałów, ich powszechność, niski koszt, zdolności wymiany jonowej, zdolności absorpcyjne, inertność w kontakcie z tkankami ludzkimi oraz budowa sprawiły, iż znalazły się one w kręgu zainteresowania jako potencjalne nośniki substancji leczniczych w systemach kontrolowanego dostarczania leków. Obecnie, minerały ilaste, a w szczególności montmorillonit, są stosowane na szeroką skalę w preparatach farmaceutycznych, jako substancje pomocnicze oraz składniki aktywne. Możliwość interkalacji związków organicznych, jakimi są leki, pomiędzy warstwy montmorillonitu, stwarza nowe możliwości wykorzystania tego minerału. W systemach kontrolowanego dostarczania leków kluczowym elementem jest zastosowanie odpowiedniego materiału nośnika, który przede wszystkim musi charakteryzować się brakiem toksyczności, biokompatybilnością, ale także spełniać odpowiednie wymogi technologiczne, jak np.: duża wydajność produkcji oraz stabilność w środowisku żywego organizmu. Zastosowanie montmorillonitu jako nośnika leku może przyczynić się do uzyskania kontrolowanego i przedłużonego uwalniania leku, ale także do eliminacji skutków ubocznych działania leku na organizm. Dzięki słabym wiązaniom van der Waalsa i wodorowym istniejącym pomiędzy warstwami montmorillonitu, możliwe jest zainterkalowanie cząstek leku pomiędzy warstwy minerału i tym samym utworzenie nietrwałego połączenia z farmaceutykiem. Zainteresowanie minerałami ilastymi w systemach kontrolowanego dostarczania leków potwierdza systematycznie rosnąca liczba publikacji powiązanych z tą tematyką. Praca stanowi podsumowanie dotychczasowej wiedzy na temat wykorzystania minerałów ilastych, a w szczególności montmorillonitu, w zastosowaniach medycznych.
    The use of clay minerals for medical applications dates back to prehistoric times. Specific properties of this group of minerals, their universality, low cost, ability to ion exchange, absorption capacity, inertness in contact with human tissues as well as their structure, caused that they had been included in the area of interest as potential carriers of medicinal substances in controlled drug delivery systems. At present, clay minerals, in particular montmorillonite, are extensively used in pharmaceutical formulations both as excipients and the active components. The possibility of intercalation of organic compounds, which are drugs among the others, between the layers of montmorillonite, creates new possibilities for the use of this mineral. In the controlled drug delivery systems, the key element is the use of a suitable material for carrier, which primarily must be characterized by a lack of toxicity, good biocompatibility, but also is expected to meet the relevant technological requirements, such as: high efficiency of production and stability in a living organism. The use of a montmorillonite carrier may help to achieve a controlled and sustained release of the drug but also to eliminate the side effects of the drug on the human’s body. Due to the weak van der Waals and hydrogen bonds which exist between montmorillonite layers, it is possible to intercalate the drug particles between the layers and thus forming the impermanent connection to the pharmaceutical. Interest in clay minerals in controlled drug delivery systems is confirmed by the steadily growing number of publications related to this topic. The work is a summary of current knowledge on the use of clay minerals, particularly montmorillonite, in medical applications
    Źródło:
    Engineering of Biomaterials; 2017, 20, 139; 8-17
    1429-7248
    Pojawia się w:
    Engineering of Biomaterials
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Multifunctional biodegradable polymer/clay nanocomposites with antibacterial properties in drug delivery systems
    Autorzy:
    Rapacz-Kmita, Alicja
    Szaraniec, Barbara
    Mikołajczyk, Maciej
    Stodolak-Zych, Ewa
    Dzierzkowska, Ewa
    Gajek, Marcin
    Dudek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27324154.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
    Tematy:
    nanocomposite
    clay mineral
    drug carrier
    mechanical properties
    antimicrobial activities
    nanokompozyt
    minerał ilasty
    nośnik leku
    właściwości mechaniczne
    działanie przeciwdrobnoustrojowe
    Opis:
    Purpose: The aim of this study was to investigate the possibility of intercalation of gentamicin and neomycin in montmorillonite (MMT) nanofillers, as well as to study the in vitro antimicrobial properties of nanocomposite films containing a small amount of thus obtained nanofillers. Methods: The polylactide matrix (PLA) nanocomposite films with drug-intercalated montmorillonite fillers were obtained by casting after intercalation of drugs in aqueous solutions. The efficiency of intercalation has been confirmed by X-ray diffraction (XRD) and Zeta potential measurements. The materials were studied for surface wettability, roughness and mechanical properties during 6 weeks of incubation in phosphate buffer saline, and their bactericidal activity was tested against Escherichia coli bacteria before and after 6 weeks of incubation in distilled water at 37 C. The presence of antibiotics during the incubation was monitored by conductivity and pH measurements. Results: The results indicate that nanocomposite polylactide films with montmorillonite filler intercalated with gentamicin and neomycin tend to degrade faster that their counterparts with non-intercalated fillers, which affects their mechanical properties. However, drug intercalation provided an antibacterial activity, which was confirmed by the presence of zones inhibiting the growth of Gram-negative bacteria for both antibiotics. It was also confirmed that the interaction of antibiotics with clay and polymer matrix did not adversely affect this bactericidal effect. Conclusions: Montmorillonite can be successfully intercalated with both gentamicin and neomycin, and then used as active filler for polylactide films having very good antibacterial properties, therefore their use in biomedical applications can be significantly expanded.
    Źródło:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2020, 22, 2; 83--92
    1509-409X
    2450-6303
    Pojawia się w:
    Acta of Bioengineering and Biomechanics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies