Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "anti-inflammatory drugs." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Bezpieczeństwo przyjmowania niesterydowych leków przeciwzapalnych, cz. I
Safety of taking non-steroidal anti-infl ammatory drugs, part I
Autorzy:
Chronowska, Justyna
Madej, Andrzej
Leks, Sylwia
Chrobot, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/970183.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
niesteroidowe leki przeciwzapalne
aspiryna
cyklooksygenza
non-steroidal anti-inflammatory drugs
aspirin
cyclooxygenase
Opis:
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) pomimo licznych działań niepożądanych w dalszym ciągu pozostają najczęściej stosowaną grupą leków, które można nabyć bez recepty. Mechanizm ich działania polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz (COX 1; COX 2), enzymów uczestniczących w jednym ze szlaków przemian kwasu arachidonowego, którego końcowymi produktami są prostaglandyny (PGE2 oraz PGI2-prostacykliny) oraz tromboksany. Zahamowanie aktywności cyklooksygenazy (COX) nieuchronnie prowadzi po wystąpienia działań niepożądanych. Do najczęściej występujących skutków ubocznych związanych ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych należą objawy ze strony przewodu pokarmowego. Rzadziej z nadmiernym stosowaniem NLPZ wiąże się oddziaływanie nefrotoksyczne, hepatotoksyczne, negatywny wpływ na działanie układu oddechowego oraz stosunkowo niedawno potwierdzone działanie kardiotoksyczne. Należy więc wszelkimi możliwymi sposobami dążyć do zmniejszenia dostępności niesteroidowych leków przeciwzapalnych oraz monitorować stosowanie tych leków głównie u osób szczególnie narażonych na wystąpienie skutków ubocznych (ludzi starszych, z niewydolnością krążenia, nadciśnieniem tętniczym, chorobami nerek i przewodu pokarmowego).
Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs), despite numerous adverse effects, still remain the most commonly used group of medicines that can be obtained without a prescription. The mechanism of their action consists in inhibiting the activity of cyclooxygenases (COX 1; COX 2); these are enzymes that participate in one of the routes of transformation of arachidonic acid, whose end products are prostaglandins (PGE2 and PGI2-prostacyclins) and thromboxanes. Inhibition of cyclooxygenase (COX) activity inevitably leads to adverse reactions. The most common side effects associated with the use of non-steroidal anti-inflammatory drugs include gastrointestinal symptoms. More rarely associated with the excessive use of NSAIDs are nephrotoxic, hepatotoxic, and negative effects on the respiratory system and the relatively recently confirmed cardiotoxicity. Therefore, all possible ways should be tried to reduce the availability of non-steroidal anti-inflammatory drugs and to monitor their use, mainly in people who are particularly exposed to side effects (the elderly, people with heart failure, hypertension, kidney and gastrointestinal diseases).
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2018, 3; 81-89
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of pilocarpine in the treatment of presbyopia
Zastosowanie pilokarpiny w leczeniu starczowzroczności
Autorzy:
Szumny, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159015.pdf
Data publikacji:
2022-09-30
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
pilocarpine
presbyopia
pupil
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
pilokarpina
starczowzroczność
źrenica
niesteroidowe leki przeciwzapalne
Opis:
Presbyopia is a physiological process of progressive loss of accommodation, which leads to a deterioration in the ability to focus vision on objects at different distances. This is now thought to be a direct consequence of two causes: the design of the transparent lens and the way it has to change shape to allow focusing, and the instability of proteins over very long periods of time. In recent years, various substances that temporarily narrow the pupil, causing a pinhole effect, have been intensively investigated to allow improved near vision acuity. The most commonly researched is 1.25% pilocarpine solution. The substance itself has been known for more than 100 years, with a well-documented hypotensive effect and numerous side effects. However, the reduced concentration and less frequent dosing, as well as the addition of drugs with anti-inflammatory effects currently being studied, offer hope for efficacy in the treatment of presbyopia. The results of the studies so far are promising. Researchers point to improved near visual acuity and a low rate of mild side effects. In the future, we will find out whether the optimistic observations mainly in short-term studies will also be effective and applicable in broad practice.
Starczowzroczność jest fizjologicznym procesem postępującej utraty akomodacji, który powoduje pogarszanie zdolności skupiania wzroku na obiektach znajdujących się w różnych odległościach. Obecnie uważa się, że jest on bezpośrednią konsekwencją dwóch zjawisk: konstrukcji przezroczystej soczewki i sposobu, w jaki musi ona zmieniać kształt, aby umożliwić skupianie, oraz niestabilności białek w bardzo długim czasie. W ostatnich latach intensywnie badane są różne substancje, które, zwężając czasowo źrenice, powodują efekt otworkowy i umożliwiają poprawę ostrości widzenia do bliży. Najczęściej badany jest 1,25% roztwór pilokarpiny. Sama substancja znana jest od ponad 100 lat i ma dobrze udokumentowane działanie hipotensyjne oraz liczne działania niepożądane. Jednak zmniejszone stężenie oraz rzadsze dawkowanie, a także obecnie badane dodawanie leków o działaniu przeciwzapalnym pozwalają mieć nadzieję na skuteczność w leczeniu starczowzroczności. Wyniki dotychczasowych badań są obiecujące. Badacze wskazują na poprawę ostrości wzroku do bliży i mały odsetek działań niepożądanych, w większości łagodnych. W przyszłości dowiemy się, czy optymistyczne obserwacje, głównie w badaniach krótkoterminowych, przełożą się na skuteczność i zastosowanie również w szerokiej praktyce.
Źródło:
OphthaTherapy; 2022, 9, 3; 189-193
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:
OphthaTherapy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamics of ibuprofen biodegradation by Bacillus sp. B1(2015b)
Dynamika rozkładu ibuprofenu przez szczep Bacillus thuringiensis B1(2015b)
Autorzy:
Marchlewicz, A.
Guzik, U.
Wojcieszyńska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204793.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
ibuprofen
biodegradation
Bacillus
cometabolism
non-steroidal anti-inflammatory drugs
biodegradacja
Bacillus thuringiensis
kometabolizm
niesteroidowe leki przeciwzapalne
Opis:
High intake of over-the-counter, non-steroidal anti-inflammatory drugs, such as ibuprofen, has resulted in their presence in wastewaters and surface waters. The potentially harmful effect of ibuprofen present in the waters has led to a search for new methods of drugs’ removal from the environment. One of the most important technological and economical solutions comprises microbiological degradation of these resistant pollutants. Searching for new strains able to degrade ibuprofen could be one of the answers for increasing the detection of pharmaceuticals in the waters. In this study, the ability of bacterial strain Bacillus thuringiensis B1(2015b) to remove ibuprofen is described. Bacteria were cultured in both monosubstrate and cometabolic systems with 1, 3, 5, 7 and 9 mg L-1 ibuprofen and 1 g L-1 glucose as a carbon source. Bacillus thuringiensis B1(2015b) removed ibuprofen up to 9 mg L-1 in 232 hours in the monosubstrate culture, whereas in the cometabolic culture the removal of the drug was over 6 times faster. That is why the examined strain could be used to enhance the bioremediation of ibuprofen.
Wysokie spożycie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, takich jak ibuprofen, skutkuje ich obecnością w ściekach i wodach powierzchniowych. Potencjalnie szkodliwy wpływ obecności ibuprofenu w wodach wymusza konieczność poszukiwania nowych metod usuwania leków ze środowiska. Jedną z najbardziej obiecujących, między innymi ze względu na niskie koszty, jest metoda mikrobiologicznego oczyszczania. Z tego względu poszukuje się mikroorganizmów o zwiększonych zdolnościach degradacyjnych ibuprofenu. Celem pracy było określenie zdolności szczepu Bacillus thuringiensis B1(2015b)do degradacji ibuprofenu. Hodowle bakterii prowadzono w układach mono- i disubstratowych z 1, 3, 5, 7 i 9 mg L-1 ibuprofenu oraz 1 g L-1 glukozy jako źródłem węgla w układach kometabolicznych. Wykazano, że szczep Bacillus thuringiensis B1(2015b) usuwa 9 mg L-1 ibuprofenu w 232 godziny w układzie monosubstratowym, podczas gdy w hodowli kometabolicznej całkowite usunięcie ibuprofenu zachodziło 6-krotnie szybciej. Otrzymane wyniki wskazują na możliwość zastosowania badanego szczepu w bioremediacji środowisk zanieczyszczonych ibuprofenem.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2017, 43, 2; 60-64
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Novel silver complexes with popular non-steroidal anti-inflammatory drugs
Autorzy:
Kafarska, K.
Wolf, W. M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/105628.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Centrum Badań i Innowacji Pro-Akademia
Tematy:
non-steroidal anti-inflammatory drugs
metal complexes
FTIR
thermal investigations
niesteroidowe leki przeciwzapalne
kompleksy metali
badania cieplne
Opis:
Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAID) are class of drugs with antipyretic, analgesic and anti-inflammatory properties. They have also exhibited anti-tumor activity. Even though the mode of their anti-inflammatory activity action is well understood, they exhibit significant adverse effects. Metal complexesation with NSAID may be a promising option for side effects reduction. The novel silver complexes with commonly used non-steroidal anti-inflammatory drugs: ibuprofen, naproxen, mefenamic acid and ketoprofen, were synthesized and characterized by elemental analysis, IR- spectroscopy and thermal decomposition techniques. Coordination of ligands to the silver ions was confirmed by IR spectroscopy. IR data clearly indicate that NSAID anions are bonded in a monodentate mode. The thermal behavior of complexes was studied by TG, DTG and DTA methods in air. Upon heating all compounds decomposed progressively to silver oxide, which was the final product of pyrolysis.
Źródło:
Acta Innovations; 2016, 21; 51-59
2300-5599
Pojawia się w:
Acta Innovations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terapia bólów stawowych przy użyciu diklofenaku
Therapy of joint pain using diclofenac
Autorzy:
Pęksa, Jan W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179645.pdf
Data publikacji:
2023-03-01
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
diklofenak
niesteroidowe leki przeciwzapalne
bóle stawowe
podstawowa opieka zdrowotna
diclofenac
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
arthralgia
primary care
Opis:
Bóle stawowe są jednymi z najczęściej zgłaszanych przez pacjentów dolegliwości. Ich przyczyną mogą być przebyte urazy, choroba zwyrodnieniowa stawów czy stany związane z procesem zapalnym, autoimmunologicznym, np. reumatoidalne zapalenie stawów. Oprócz odciążania stawu, schładzania bolącego miejsca (elementy postępowania szczególnie ważne w ostrej fazie choroby) i fizjoterapii, często konieczne jest zastowanie leków o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym, w tym niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Do tej grupy należy diklofenak. Jego działanie polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenaz, enzymów uczestniczących w syntezie mediatorów stanu zapalnego – prostaglandyn. Diklofenak w większym stopniu hamuje aktywność indukowalnej cyklooksygenazy typu 2 (COX-2) niż aktywność konstytutywnej COX-1. Diklofenak po przyjęciu doustnym wchłania się prawie całkowicie z przewodu pokarmowego, przenika do osocza krwi i do płynu maziowego. W płynie maziowym osiąga maksymalne stężenie po ok. 2–4 godzinach od osiągnięcia maksymalnego stężenia w osoczu krwi.
Joint pains are among the most common complaints reported by patients. Their cause can be a history of trauma, osteoarthritis or conditions related to the inflammatory process, such as rheumatoid arthritis. In addition to relieving pressure on the joint, cooling the painful area (elements of management especially important in the acute phase of the disease) and physiotherapy, it is often necessary to use drugs with analgesic and anti-inflammatory effects, including non-steroidal anti-inflammatory drugs. Diclofenac belongs to this group. Its action is to inhibit the activity of cyclooxygenases (enzymes involved in the synthesis of inflammatory mediators - prostaglandins). Diclofenac inhibits the activity of inducible cyclooxygenase (COX) type 2 to a greater extent than the activity of constitutive COX-1. Diclofenac, after oral intake, is absorbed almost completely from the gastrointestinal tract, penetrates into the blood plasma and into the synovial fluid where it reaches its maximum concentration about 2-4 hours after reaching its maximum plasma concentration.
Źródło:
Gabinet Prywatny; 2023, 287, 1; 30-37
2353-8600
Pojawia się w:
Gabinet Prywatny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanizm działania niesteroidowych leków przeciwzapalnych
Mechanism of nonsteroidal anti-inflammatory drugs action
Autorzy:
Goździalska, Anna
Jaśkiewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/527860.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
non-steroidal anti-inflammatory drugs
pain
aspirin esterase
nursing care
niesteroidowe leki przeciwzapalne
ból
esteraza aspirynowa
opieka pielęgniarska
Opis:
Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are a diverse group of compounds. These drugs have analgesic, antiinflammatory and antipyretic activity following the inhibition of cyclooxygenase (COX). NSAIDs are classified into four groups, depending on the inhibition of cyclooxygenase activity of COX-1 and COX-2: drugs specifically inhibiting COX-1, the drugs that inhibit non-specific COX-1 and COX-2 and coxibs and second generation. One of the most commonly used NSAID is aspirin. The curative features of aspirin has only the hydrolysed form of this compound. NSAIDs mechanism of action results is not fully known, by multifunctionality. It is known that they abolish the protective effect of prostaglandin for the lining of the gastrointestinal tract, increase the likelihood of bleeding, may lead to bronchoconstriction, cause allergic reactions, cause liver toxicity, neurotoxicity, and skin changes. Consequences of the chronic use of NSAIDs may be dangerous to health and even life of the patient. All members of the therapeutic team should therefore detail to know the broad spectrum of action of these drugs.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) stanowią różnorodną grupą związków. Leki te wykazują działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe w następstwie hamowania aktywności cyklooksygenaz (COX). W zależności od właściwości hamowania aktywności cyklooksygenaz, COX-1 i COX-2 NLPZ można podzielić na cztery grupy: leki swoiście hamujące COX-1, leki nieswoiście hamujące COX-1 i COX-2 oraz koksyby I i II generacji. Jednym z najpowszechniej stosowanych NLPZ jest aspiryna. Lecznicze funkcje aspiryny spełnia tylko niezhydrolizowana forma tego związku. Niesteroidowe leki przeciwzapalne poprzez wielokierunkowość mechanizmu działania powodują wystąpienie licznych, nie do końca poznanych, działań niepożądanych. Wiadome jest, że znoszą one działanie ochronne prostaglandyn dla błony śluzowej przewodu pokarmowego, zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia krwotoków, mogą doprowadzać do skurczu oskrzeli, wywoływać reakcje uczuleniowe, powodować hepatotoksyczność, neurotoksyczność i zmiany skórne. Następstwa niepożądane przy przewlekłym stosowaniu NLPZ mogą być groźne dla zdrowia, a nawet życia pacjenta. Wszyscy członkowie zespołu terapeutycznego powinni zatem szczegółowo znać szerokie spektrum działania tych leków.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2014, 1; 85-95
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie wybranych niesteroidowych leków przeciwzapalnych w ściekach i środowisku wodnym oraz metody ich usuwania
The occurrence of non-steroidal anti-inflammatory drugs in wastewater and water environment and methods of their removal – selected issues
Autorzy:
Rezka, P.
Balcerzak, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/357352.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Śląska
Tematy:
farmaceutyki
niesteroidowe leki przeciwzapalne
NLPZ
ścieki
wody naturalne
pharmaceuticals
non-steroidal anti-inflammatory drugs
NSAIDs
wastewater
natural waters
Opis:
Artykuł przedstawia zagadnienia dotyczące obecności w środowisku zanieczyszczeń farmaceutycznych na przykładzie grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Ze względu na ich ułatwiony dostęp dla konsumenta w stosunku do leków wydawanych na podstawie recept, istnieje ryzyko zbyt pochopnego ich stosowania, a nawet nadużywania, co w konsekwencji powoduje możliwość ich występowania w środowisku wodnym w podwyższonych stężeniach. W pracy opisano występowanie niektórych NLPZ w środowisku wodnym oraz przykładowe metody ich usuwania w procesach uzdatniania wody i oczyszczania ścieków. Nieefektywne uzdatnienie wody i oczyszczenie ścieków bytowych oznacza narażenie odbiorców wody pitnej oraz organizmów żyjących w odbiornikach ścieków oczyszczonych na oddziaływanie tych substancji. W przypadku wody pitnej, w dalszej perspektywie może to skutkować zwiększoną odpornością organizmu na dane leki, a co za tym idzie, na konieczność stosowania wyższych dawek w celu uzyskania pożądanego efektu.
The paper presents issues related to the presence of pharmaceuticals in the aquatic environment on the example of non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs). Due to their easy access, compared to the drugs that can be bought only with a prescription, there is a risk of using them too hasty or even abuse them, which can lead to their occurrence in aquatic environment at elevated concentrations. This paper describes occurrence of certain NSAIDs in aquatic environment and selected methods for their removal in drinking water and wastewater treatment. Inefficient water and domestic waste treatment can result in exposure of drinking water recipients and organisms living in the treated wastewater receivers to these substances. In the case of drinking water, in longer term, this could result in increased resistance of the organism to the drug, and hence, the need for higher doses in order to achieve the desired effect.
Źródło:
Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska; 2015, 17, 1; 33-38
1733-4381
Pojawia się w:
Archiwum Gospodarki Odpadami i Ochrony Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diklofenak – zastosowanie w terapii bólów reumatycznych
Autorzy:
Pęksa, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2172945.pdf
Data publikacji:
2023-01-24
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
diklofenak
niesteroidowe leki przeciwzapalne
reumatoidalne zapalenie stawów
podstawowa
opieka zdrowotna.
diclofenac
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
rheumatoid arthritis
primary care.
Opis:
Diklofenak jest lekiem z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NSAIDs), wykazującym wysoką skuteczność w terapii bólów kostno-stawowych występujących w wielu chorobach reumatycznych. Działanie leku polega głównie na hamowaniu cyklooksygenaz (COX): w większym stopniu postaci indukowalnej (COX-2), odpowiadającej za syntezę prostaglandyn prozapalnych w miejscu zapalenia, a w mniejszym stopniu konstytutywnej (COX-1), odpowiadającej za produkcję prostaglandyn spełniających funkcje fizjologiczne w przewodzie pokarmowym i w nerkach. Podobnie do innych NSAIDs, diklofenak ma działania niepożądane, szczególnie ze strony przewodu pokarmowego. Dlatego przed wyborem tego leku i ustaleniem schematu dawkowania konieczna jest znajomość schorzeń współistniejących danego pacjenta. Dawkowanie diklofenaku zwykle wynosi 100–150 mg/dobę leku podawanych w 2–3 dawkach. Dawka maksymalna leku to 150 mg/dobę. W przypadku postaci o przedłużonym działaniu stosuje się najczęściej 100 mg/dobę, w razie konieczności można dołączyć dawkę 25 lub 50 mg leku.
Diclofenac is a drug from the group of non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) showing high efficacy after oral administration in the treatment of osteoarticular pain occurring in many rheumatic diseases. The drug's action is mainly through the inhibition of cyclooxygenases (COX): to a greater extent the inducible form (COX-2), responsible for the synthesis of pro-inflammatory prostaglandins at the site of inflammation, and to a lesser extent the constitutive form (COX-1), responsible for the production of prostaglandins with physiological functions in the gastrointestinal tract and kidneys. Like other NSAIDs, diclofenac has side effects, particularly related to gastrointestinal complaints. For this reason, it is essential to know a patient's comorbidities before choosing this drug and establishing a dosage regimen. The dosage of diclofenac is usually 100-150 mg / day administered in 2-3 doses. The maximum dose of the drug is 150 mg / day. In the case of extended-release forms, 100 mg / day is most often used, if necessary, a dose of 25 or 50 mg of the drug can be included.
Źródło:
Lek w Polsce; 2022, 379, 12; 11-18
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadwrażliwość na niesteroidowe leki przeciwzapalne
Hypersensitivity to nonsteroidal anti-inflammatory drugs
Autorzy:
Glück, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437714.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
astma oskrzelowa
cyklooksygenaza
niesteroidowe leki przeciwzapalne
nadwrażliwość
pokrzywka/obrzęk naczynioruchowy
bronchial asthma
cyclooxygenase
nonsteroid anti-inflammatory drugs hypersensitivity
urticaria/ angioedema
Opis:
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) należą do najczęściej stosowanych środków medycznych. Charakteryzują się licznymi groźnymi działaniami niepożądanymi i mogą wywoływać nadwrażliwość. W pracy przedstawiono zarys historyczny nadwrażliwości na NLZP, aktualny podział reakcji nadwrażliwości, ich patomechanizm, obraz kliniczny i ogólne zasady rozpoznawania nadwrażliwości na NLPZ. Podano również zalecenia dotyczące postępowania u chorych nadwrażliwych na NLPZ.
Nonsteroid anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are one of the most frequently prescribed group of medicines. Their safety profile is poor as they can induce several dangerous side effects and hypersensitivity. In this paper historical aspects, an up-to-date classification of hypersensitivity reactions, patomechanism, clinical presentation and diagnostic procedures have been described. Management of patients sensitive to NSAIDs has been discussed, as well.
Źródło:
Medical Review; 2012, 2; 157-166
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Laboratory investigations of diclofenac migration in saturated porous media - a case study
Autorzy:
Okońska, Monika
Marciniak, Marek
Zembrzuska, Joanna
Kaczmarek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/94508.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
non-steroidal anti-inflammatory drugs
column tests
parameter estimation
optimisation method
MATLAB
niesteroidowe leki przeciwzapalne
test kolumnowy
identyfikacja parametrów
metody optymalizacji
Opis:
At present, concentrations of pharmaceuticals in surface and ground waters are low; however, even low concentrations of certain substances may prove very harmful. One of such pharmaceutical drugs is diclofenac, a popular non-steroidal anti-inflammatory drug (NSAID). For this reason, it is important to determine its mobility in groundwater and to estimate parameters of migration. Authors conducted column tests for two porous media: an artificial one, consisting of glass granules, and a natural one, i.e., sandur sand obtained from a site north of the city of Poznań (Poland). During the test, impulse breakthrough curves of chloride ions and diclofenac were recorded. The results were used to identify a specific sorption model and to determine values of migration parameters. Solutions of the inverse problem using optimisation methods and of equations of mathematical migration models were carried out in a MATLAB environment. Based on test results, the mobility of diclofenac is shown to be very high and comparable to that of chloride ions. The tests also revealed a slight and irreversible sorption of diclofenac on grains of both porous media.
Źródło:
Geologos; 2019, 25, 3; 213-223
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie diklofenaku w leczeniu wybranych jednostek chorobowych
The use of diclofenac in the treatment of selected diseases
Autorzy:
Liczner, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37189105.pdf
Data publikacji:
2024-07-17
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
pain
inflammation
diclofenac
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
rheumatoid arthritis
osteoarthritis
ból
zapalenie
diklofenak
niesteroidowe leki przeciwzapalne
reumatoidalne zapalenie
stawów
choroba zwyrodnieniowa stawów
Opis:
Diclofenac is currently one of the most frequently used non-steroidal anti-inflammatory drugs, which is due to its high effectiveness and carefully developed formula. Diclofenac is available in injection solution, modified-release capsules, suppositories, gels and mouthwash solution. Various routes of administration enable its wide use in the treatment of many diseases. The possibility of use in local therapy reduces the risk of side effects typical of drugs from this group. Diclofenac deserves special attention due to its unique mechanism of action and relatively low risk of organ toxicity compared to other NSAIDs. An additional advantage of diclofenac is the possibility of combining it with vitamin preparations and the lack of interaction with painkillers from other levels of the analgesic ladder. Recent systematic reviews and meta-analysis comparing diclofenac with other NSAIDs focus primarily on the safety of the pharmacotherapy used, which depends mainly on the daily dose of the drug. It turns out, that chronic use of diclofenac in submaximal doses is associated with a similar risk of heart attack or stroke, but a lower risk of serious events in the upper gastrointestinal tract compared to COX-2 inhibitors and classic NSAIDs.
Diklofenak należy obecnie do jednych z najczęściej stosowanych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, co wynika z jego wysokiej skuteczności i precyzyjnie dobranej formuły. Dostępność diklofenaku w formie roztworu do wstrzykiwań, kapsułek, w tym o zmodyfikowanym uwalnianiu, czopków, żelów czy roztworu do płukania jamy ustnej poszerzyła jego zastosowanie w leczeniu wielu jednostek chorobowych, zwłaszcza w terapii miejscowej, co pozwala ograniczyć ryzyko działań niepożądanych, typowych dla leków z tej grupy. Diklofenak zasługuje na szczególną uwagę ze względu na unikatowy mechanizm działania oraz stosunkowo niskie ryzyko toksyczności narządowej w porównaniu do pozostałych NLPZ. Dodatkową zaletą diklofenaku jest możliwość kojarzenia z preparatami witaminowymi oraz brak interakcji z lekami przeciwbólowymi z pozostałych pięter drabiny analgetycznej. Ostatnie przeglądy systematyczne z metaanalizą wielu badań porównujących diklofenak z innymi lekami z grupy NLPZ skupiają się w pierwszej kolejności na bezpieczeństwie stosowanej farmakoterapii, która uzależniona jest przede wszystkim od dawki dobowej leku. Okazuje się, że przewlekłe stosowanie diklofenaku w dawkach submaksymalnych wiąże się z podobnym ryzykiem zawału serca czy udaru mózgu, ale mniejszym ryzykiem poważnych zdarzeń ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego w porównaniu z inhibitorami COX-2 i klasycznymi NLPZ.
Źródło:
Lek w Polsce; 2024, 397, 6; 19-26
2353-8597
Pojawia się w:
Lek w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie diklofenaku w leczeniu wybranych jednostek chorobowych
The use of diclofenac in the treatment of selected diseases
Autorzy:
Liczner, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341369.pdf
Data publikacji:
2024-05-27
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Medyk sp. z o.o.
Tematy:
pain
inflammation
diclofenac
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
rheumatoid arthritis
osteoarthritis
ból
zapalenie
diklofenak
niesteroidowe leki przeciwzapalne
choroba zwyrodnieniowa stawów
reumatoidalne zapalenie stawów
Opis:
Diclofenac is currently one of the most frequently used non-steroidal anti-inflammatory drugs, which is due to its high effectiveness and carefully developed formula. Diclofenac is available in injection solution, modified-release capsules, suppositories, gels and mouthwash solution. Various routes of administration enable its wide use in the treatment of many diseases. The possibility of use in local therapy reduces the risk of side effects typical of drugs from this group. Diclofenac deserves special attention due to its unique mechanism of action and relatively low risk of organ toxicity compared to other NSAIDs. An additional advantage of diclofenac is the possibility of combining it with vitamin preparations and the lack of interaction with painkillers from other levels of the analgesic ladder. Recent systematic reviews and meta-analysis comparing diclofenac with other NSAIDs focus primarily on the safety of the pharmacotherapy used, which depends mainly on the daily dose of the drug. It turns out, that chronic use of diclofenac in submaximal doses is associated with a similar risk of heart attack or stroke, but a lower risk of serious events in the upper gastrointestinal tract compared to COX-2 inhibitors and classic NSAIDs.
Diklofenak należy obecnie do jednych z najczęściej stosowanych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, co wynika z jego wysokiej skuteczności i precyzyjnie dobranej formuły. Dostępność diklofenaku w formie roztworu do wstrzykiwań, kapsułek, w tym o zmodyfikowanym uwalnianiu, czopków, żelów czy roztworu do płukania jamy ustnej poszerzyła jego zastosowanie w leczeniu wielu jednostek chorobowych, zwłaszcza w terapii miejscowej, co pozwala ograniczyć ryzyko działań niepożądanych, typowych dla leków z tej grupy. Diklofenak zasługuje na szczególną uwagę ze względu na unikatowy mechanizm działania oraz stosunkowo niskie ryzyko toksyczności narządowej w porównaniu do pozostałych NLPZ. Dodatkową zaletą diklofenaku jest możliwość kojarzenia z preparatami witaminowymi oraz brak interakcji z lekami przeciwbólowymi z pozostałych pięter drabiny analgetycznej. Ostatnie przeglądy systematyczne z metaanalizą wielu badań porównujących diklofenak z innymi lekami z grupy NLPZ skupiają się w pierwszej kolejności na bezpieczeństwie stosowanej farmakoterapii, która uzależniona jest przede wszystkim od dawki dobowej leku. Okazuje się, że przewlekłe stosowanie diklofenaku w dawkach submaksymalnych wiąże się z podobnym ryzykiem zawału serca czy udaru mózgu, ale mniejszym ryzykiem poważnych zdarzeń ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego w porównaniu z inhibitorami COX-2 i klasycznymi NLPZ.
Źródło:
Gabinet Prywatny; 2024, 294, 2; 17-24
2353-8600
Pojawia się w:
Gabinet Prywatny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The novel metal complexes with ketoprofen. thermal and spectroscopy investigations
Autorzy:
Gacki, M.
Kafarska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/105654.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Centrum Badań i Innowacji Pro-Akademia
Tematy:
metal complexes
non-steroidal anti-inflammatory drugs
FTIR spectroscopy
TG/DTG analysis
kompleksy metali
niesteroidowe leki przeciwzapalne
spektroskopia FTIR
analiza termiczna (TG/DTG)
Opis:
The novel metal complexes of ketoprofen (Hket)(1) with general formulae Mn(L)4(2), Co(L)4(3), Ni(L)4(4), and Zn(L)4(5) (where L= Hket, ket) were synthesized and characterized by elemental analysis, FTIR- spectroscopy and thermal decomposition techniques. All IR spectra revealed absorption bands related to the asymmetric (νas) and symmetric (νs) vibrations of carboxylate group. The Nakammoto criteria clearly indicate that this group is bonded in a bidentate-chelate mode. The thermal behavior of complexes was studied by TG, DTG methods under dynamic condition in air. Upon heating, all compounds decompose progressively to metal oxides, which are the final products of pyrolysis.
Źródło:
Acta Innovations; 2017, 25; 47-56
2300-5599
Pojawia się w:
Acta Innovations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność ketoprofenu stosowanego miejscowo w postaci żelu
Effectiveness of topically applied ketoprofen gel
Autorzy:
Kwiatkowska, Brygida
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032432.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
E2 prostaglandins
acute pain
chronic pain
degenerative disease
non-steroid anti-inflammatory drugs
prostaglandyny E2
niesteroidowe leki przeciwzapalne
choroba zwyrodnieniowa
prostaglandyny e2
ból ostry
ból przewlekły
Opis:
Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are commonly used in the management of acute and chronic pain. Conditions treated in this way include rheumatic diseases, and particularly degenerative disease, which is the third most common chronic disease in the general population. Selection of a NSAID requires consideration of several factors, e.g. patient’s age, type of pain (acute or chronic), coexisting diseases and concomitant medication. The incidence of degenerative disease increases with age, reaching 50–60% in persons over 75. In this age group, a frequent occurrence are comorbidities and comedications, which may considerably limit or even preclude systemic administration of NSAIDs. These patients may require – as first-line agents – topically administered NSAIDs. Ketoprofen gel provides the strongest analgetic and anti-inflammatory effect and a favourable safety profile. As concentration of the active substance in the skin, cartilage and meniscus is high and low in blood serum, ketoprofen is also recommended in the treatment of trauma pain.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne są bardzo często stosowane w leczeniu bólu ostrego i przewlekłego. Wśród chorób, w których znajdują zastosowanie, wymienia się między innymi choroby reumatyczne, a szczególnie chorobę zwyrodnieniową, która jest trzecią co do częstości chorobą przewlekłą występującą w populacji ogólnej. Przy wyborze niesteroidowych leków przeciwzapalnych należy brać pod uwagę wiele czynników, takich jak wiek pacjenta, rodzaj choroby, rodzaj bólu (ostry, przewlekły), występowanie schorzeń współistniejących oraz leki przyjmowane przez chorego. Częstość choroby zwyrodnieniowej wzrasta z wiekiem – występuje ona u około 50–60% osób >75. roku życia. W tej grupie wiekowej często występują również inne schorzenia i przyjmowane są leki, które w istotny sposób mogą ograniczać lub uniemożliwiać stosowanie ogólne niesteroidowych leków przeciwzapalnych. U takich chorych zalecane są przede wszystkim – w pierwszej linii – niesteroidowe leki przeciwzapalne podawane miejscowo. Ketoprofen w żelu cechuje największa siła działania przeciwbólowego i przeciwzapalnego oraz duży profil bezpieczeństwa. Ponieważ stężenie tego leku w postaci żelu w skórze, chrząstce stawowej i łąkotce jest duże, a w surowicy krwi małe, ketoprofen jest również zalecany w bólach urazowych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 60-63
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrazy kliniczne fenotypów nietolerancji na aspirynę i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne. Część I
Clinical pictures of phenotypes of intolerance to aspirin and other nonsteroidal anti-inflammatory drugs. Part I
Autorzy:
Grzelewska-Rzymowska, Iwona
Górski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033330.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
aspirin-intolerant angioedema
aspirin-intolerant asthma
aspirin-intolerant urticaria
nonsteroidal anti-inflammatory drugs
sensitivity to aspirin
nadwrażliwość na aspirynę
astma aspirynowa
pokrzywka
obrzęk naczynioworuchowy indukowany
przez aspirynę
niesteroidowe leki przeciwzapalne
tolerancja na aspirynę
Opis:
Clinically, three phenotypes of intolerance to aspirin and other nonsteroidal anti-inflammatory drugs are distinguished: bronchospastic phenotype, urticaria/oedema and chronic hyperplastic eosinophilic sinusitis. Recently, the term aspirinexacerbated respiratory disease has been proposed for an aspirin-intolerant respiratory disease. The bronchospastic phenotype of aspirin sensitivity, called aspirin-intolerant asthma, occurs only in patients with asthma. In these individuals, the symptoms of aspirin sensitivity include dyspnoea and extrabronchial symptoms, such as: watery rhinorrhoea, conjunctivitis and lacrimation, flushing of the face and neck, oedema of the larynx, fall in blood pressure and even death. Aspirin-intolerant urticaria/angioedema occurs mainly in patients with chronic or recurrent urticaria and angioedema. The typical features of aspirin-intolerant asthma are nasal and paranasal polyps. They occur almost in 80% of patients with aspirin-intolerant asthma, and in only 3% of those with aspirin-intolerant urticaria. Bronchial and nasal mucosae are inflamed mainly with eosinophils. Aspirin-intolerant asthma and urticaria/angioedema can occur at any age, but they especially affect women between 30 and 50 years of age. In about 50% of aspirin-intolerant asthmatics, atopic features were found. The clinical course of aspirin-intolerant asthma is usually severe, but total or partial control can be achieved with the use of inhaled corticosteroids and long-acting β2-agonists. The authors assume that anamnesis plays the major role in the detection of intolerance to aspirin. Oral challenge tests should be applied only with the use of acetylsalicylic acid, administered at low, increasing doses at intervals not shorter than 24 hours. The majority of nonsteroidal anti-inflammatory drugs elicit dyspnoea in patients with aspirin-intolerant asthma and skin eruptions in those with aspirin-intolerant urticaria. Sometimes nasal and inhalation tests with lysine aspirin are performed. These tests are safer, but less sensitive and for that reason, oral challenge with acetylsalicylic acid is treated as “the gold standard.” In patients with aspirin-intolerant asthma and aspirin-intolerant urticaria, tolerance to acetylsalicylic acid is achieved by using increasing doses of aspirin.
Klinicznie wyróżnia się trzy rodzaje nadwrażliwości: bronchospastyczną, pokrzywkowo-obrzękową i hiperplastyczne zapalenie błony śluzowej zatok z eozynofilią. Ostatnio nadwrażliwość dróg oddechowych określono jako chorobę dróg oddechowych zaostrzającą się po aspirynie. Bronchospastyczny typ nadwrażliwości na aspirynę, zwany astmą aspirynową (ASA-astma), występuje tylko u pacjentów chorych na astmę. U tych chorych objawy nadwrażliwości na aspirynę to duszność oraz pozaoskrzelowe objawy nadwrażliwości, takie jak wodnisty wyciek z nosa, zmiany spojówkowe i łzawienie, zaczerwienienie twarzy i szyi, obrzęk krtani, spadek ciśnienia tętniczego krwi, a nawet zgon. Pokrzywka wywołana przez aspirynę występuje przede wszystkim u osób z przewlekłą lub nawracającą pokrzywką. Typowym obrazem ASA-astmy są polipy nosa i zatok. Dotyczą one 80% chorych na astmę aspirynową, a tylko 3% z pokrzywką aspirynową. Błona śluzowa oskrzeli i nosa nacieczone są głównie eozynofilami. ASA-astma i ASA-pokrzywka pojawiają się w każdym wieku, ale szczególnie dotyczą kobiet między 30. a 50. rokiem życia. U około 50% chorych na ASA-astmę stwierdzono cechy atopii. Kliniczny przebieg ASA-astmy jest zazwyczaj ciężki, lecz stosując wziewne glikokortykosteroidy i długo działających β2-agonistów, można osiągnąć całkowitą lub częściową kontrolę choroby. Wywiad stanowi ważną część diagnozowania nadwrażliwości. Doustny test ekspozycyjny powinien być stosowany tylko z kwasem acetylosalicylowym, we wzrastających dawkach, podawanych w przynajmniej 24-godzinnych odstępach. W wielu badaniach prowokacyjnych udowodniono, że większość niesteroidowych leków przeciwzapalnych wywołuje duszność u chorych na ASA-astmę oraz zmiany skórne u pacjentów z ASA-pokrzywką. Czasami mogą być wykonywane donosowe i wziewne testy z lizynową aspiryną – są one bezpieczniejsze, ale mniej czułe, dlatego doustny test z kwasem acetylosalicylowym traktowany jest jako „złoty standard”. U chorych na astmę aspirynową i pokrzywkę aspirynową stan tolerancji na kwas acetyloaspirynowy osiąga się poprzez zastosowanie wzrastających dawek aspiryny.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 4; 346-359
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies