Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "disfluency" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Lateralizacja słuchowa a niepłynność mówienia u osób jąkających się
Auditory Lateralisation and Speech Disfluency in People who Stutter
Autorzy:
Woźniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2180469.pdf
Data publikacji:
2022-02-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
jąkanie
lateralizacja słuchowa
niepłynność mówienia
stuttering
auditory lateralisation
speech disfluency
Opis:
Artykuł prezentuje wyniki badań autora nad powiązaniami zaburzeń lateralizacji słuchowej, w tym głównie uwagi słuchowej, z nasileniem niepłynności mówienia w 30-osobowej grupie jąkających się osób. Problem referowany jest w odniesieniu do szerszego stanu badań tych zagadnień. Wyniki badań potwierdzają, że wśród osób jąkających się występuje nadreprezentacja osób z odwróconą lub nieustaloną lateralizacją słuchową, przy jednoczesnym zachowaniu lewopółkulowego przetwarzania mowy. Zaznacza się także wyraźna zależność modelu lateralizacji słuchowej z nasileniem niepłynności. U osób z lewouszną kontrolą wypowiedzi występuje średnio dwukrotnie większa niepłynność.
This article presents the results of the author’s research on the associations of auditory lateralisation disorders, mainly auditory attention, with the severity of speech fluency in people who stutter, in a group of 30 people. The problem is referred to in relation to the broader state of research on this issue. The results of the study confirm that among people who stutter there is an over-representation of those with reversed or indeterminate auditory lateralisation, while left-hemispheric speech processing is preserved. There is also a clear correlation of the auditory lateralisation pattern with the severity of disfluency. On average, individuals with left-ear speech control have twice as much disfluency.
Źródło:
Logopedia; 2022, 51, 2; 155-168
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie logopedyczne w przypadku dzieci z niewielkim nasileniem niepłynności mówienia
Speech-Language Therapist Procedure in Case of Children with Mild Speech Disfluency
Autorzy:
Woźniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035994.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
logopedia
terapia logopedyczna
niepłynność mówienia
jąkanie
speech and language therapy
speech disfluency
stuttering
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie postępowania logopedycznego w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, u których występuje niewielkie nasilenie niepłynności mówienia. Jest to ważny problem w praktyce logopedycznej, ponieważ niepłynność mówienia występuje w okresie rozwoju mowy u 5% dzieci. Jąkanie dotyczy tylko 1% i tylko w przypadku dzieci jąkających się napotykamy jasno określone procedury terapii. Praca logopedy z dziećmi z mniej nasiloną niepłynnością, odróżnienie niepłynności rozwojowej od patologicznej oraz odpowiednie działania terapeutyczne i profilaktyczne stają się zasadniczą kwestią terapii. W artykule omówiono zagadnienia podłoża niepłynności u dzieci, jej diagnozy oraz dalszych działań terapeutyczno-profilaktycznych.
The article addresses the issue of speech-language therapy in the case of preschool and early school age children who have a slight severity of disfluency. This is an important problem in speech-language therapy practice, because disfluency of speech occurs in the period of speech development in 5% of children. Stuttering only affects 1% and only stuttering children encounter clearly defined therapy procedures. The work of a speech-language therapist with children with less severe disfluency, distinguishing between developmental and pathological disfluency, as well as appropriate therapeutic and preventive procedures become fundamental issue. The article discusses in turn the issues of the basis of children’s disfluency, its diagnosis and further therapeutic and preventive procedures.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2020, 4; 217-228
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parental Level of Anxiety over Stuttering Symptoms in their Preschool Children
Poziom zaniepokojenia rodziców objawami jąkania u dzieci w wieku przedszkolnym
Autorzy:
Kowalczyk, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646659.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Libron
Tematy:
stutter
speech disfluency
multifactorial etiology
anxiety
attitude
emotions
jąkanie
niepłynność mówienia
etiologia wieloczynnikowa
niepokój
postawa
emocje
Opis:
Wieloczynnikowa koncepcja jąkania zakłada indywidualną kombinację uzupełniających się czynników, które mogą stanowić przyczynę wystąpienia tego zaburzenia mowy u dziecka. Są to czynniki fizjologiczne, lingwistyczne, psychologiczne oraz środowiskowe. Dwa ostatnie skupiają się m.in. wokół emocji dziecka, które związane są z możliwościami produkowania przez nie wypowiedzi oraz występującymi w związku z tym reakcjami ze strony środowiska. Badania naukowe w sposób wyraźny pokazują, że rodzice nie są winni wystąpienia jąkania u dzieci. Wręcz przeciwnie – to oni stanowią główny, najskuteczniejszy czynnik wspomagający ustępowanie objawów. Coraz częściej bowiem zwraca się uwagę na to, że jąkanie się dziecka wpływa na interakcję między nim a rodzicem. Może to wynikać ze zwiększonego niepokoju wywołanego niepłynnością mowy, zarówno u dziecka, jak i jego rodziców. Przedstawione wyniki badań prezentują poziom niepokoju matek i ojców w związku z objawami jąkania u przedszkolaków, w podziale na wiek dzieci oraz w zestawieniu z oceną logopedyczną niepłynności mówienia.
The multifactorial dynamic pathways theory of stuttering implies an individual combination of complementary factors that may be the cause of this speech disorder. These factors include physiological, linguistic, psychological and environmental ones. The last two are focused on the child’s emotions which are associated with their speech ability and other people reactions to it. Research shows that parents cannot cause the stutter, but quite the opposite, they can be part of a solution to their child’s problem. Because of the increased anxiety associated with speech disfluency, a stutter can affect interaction between the child and their parents. The paper presents the level of parental anxiety because of their preschool child’s stuttering symptoms. The results are broken down by the children’s age and presented in comparison with the type of speech disfluency.
Źródło:
Konteksty Pedagogiczne; 2020, 1, 14; 141-154
2300-6471
Pojawia się w:
Konteksty Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies