Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Niemczyk, Agnieszka" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Zastosowanie badania rezonansu magnetycznego ucha wewnętrznego w diagnostyce choroby Ménière’a
Autorzy:
Jasińska, Agnieszka
Lachowska, Magdalena
Wnuk, Emilia
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397278.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
choroba Ménière’a
wodniak śródchłonki
rezonans magnetyczny
niedosłuch
zawroty głowy
Opis:
Choroba Ménière’a charakteryzuje się występowaniem napadowych wirowych zawrotów głowy, którym towarzyszy szum uszny i/lub uczucie pełności w uchu oraz fluktuacyjny niedosłuch odbiorczy. Pomimo wielu badań, etiologia tej choroby pozostaje nieznana, jednak uważa się, że u podłoża schorzenia leży rozszerzenie przestrzeni endolimfatycznych ucha wewnętrznego, zwane „wodniakiem śródchłonki”. Rozwój techniki badania rezonansu magnetycznego (MR) w ostatnich latach umożliwił przyżyciowe obrazowanie wodniaka endolimfatycznego u pacjentów z objawami choroby Ménière’a. Wizualizacja przestrzeni płynowych ucha wewnętrznego dokonywana jest po zastosowaniu kontrastu gadolinowego podawanego do jamy bębenkowej lub dożylnie. Ocena zaawansowania wodniaka jest możliwa dzięki selektywnemu przenikaniu środka kontrastowego do perylimfy, podczas gdy endolimfa pozostaje widoczna jako ubytki w zakontrastowaniu. Wśród stosowanych obecnie radiologicznych klasyfikacji oceny zaawansowania wodniaka możemy wyróżnić skale opisowe, półilościowe oraz objętościowe. Metody te wciąż poddawane są modyfikacjom mającym na celu zwiększenie ich czułości oraz swoistości. Liczne prace opisują korelacje objawów klinicznych i wyników badań audiologicznych oraz otoneurologicznych z zaawansowaniem wodniaka. MR ma zastosowanie także w diagnostyce pacjentów o niepełnym i nietypowym przebiegu choroby Ménière’a. Podczas leczenia kontrolne badania MR pozwalają na ocenę skuteczności poszczególnych metod terapii pod kątem zaawansowania zmian i dalszego przebiegu choroby w uchu wewnętrznym.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 2; 1-8
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba Meniera cz. 1. Kryteria diagnostyczne i obraz kliniczny Choroby Ménière’a (ChM) – komentarz do aktualnych zaleceń i doświadczenia własne
Autorzy:
Niemczyk, Kazimierz
Pierchała, Katarzyna
Bartoszewicz, Robert
Jasińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399468.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
audiometria tonalna
Choroba Ménière’a
niedosłuch
szumy uszne
ucho wewnętrzne
zawroty głowy
Opis:
Autorzy przedstawiają przegląd aktualnych zaleceń diagnostycznych i terapeutycznych choroby Ménière’a. W ostatnich 5 latach ukazały się 4 opracowania na ten temat. W 2015 r. 5 towarzystw naukowych: Classification Committee of the Barany Society, Japan Society for Equilibrium Research, EAONO – European Academy of Otology and Neurotology, AAO-HNS – American Academy of Otorhinolaryngology – Head Neck Surgery, Korean Balance Society, przedstawiło uaktualnione wytyczne diagnostyki i leczenia tej choroby. W ślad za tym powstały opracowania wieloośrodkowe: International consensus (ICON) on treatment of Méniere’s disease 2018, European Position Statement on Diagnosis, and Treatment of Meniere’s Disease, Diagnostic and therapeutic strategy in Menière’s disease. Guidelines of the French Otorhinolaryngology-Head and Neck Surgery Society (SFORL) 2017. Powyższe zalecenia uwzględniają najnowsze osiągnięcia diagnostyczne (badania RM ucha wewnętrznego), nowe badania elektrofizjologiczne oraz odnoszą się do powszechnie stosowanych metod leczenia, do raportowania wyników i uwzględniają jakość życia pacjentów po stosowanym leczeniu. Autorzy pracy przedstawiają główne problemy kliniczne w chorobie Ménière’a, zasady diagnostyki i leczenia stosowane w Warszawskiej Klinice Otolaryngologii w zakresie procedur diagnostycznych i leczniczych stosowanych w chorobie Ménière’a oraz odnoszą się do zasadniczych zmian zawartych w opublikowanych pracach.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 2; 12-17
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies