Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Osoba prawna"" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Pojęcie i status inwestora w międzynarodowym prawie inwestycyjnym. Część II
Autorzy:
Bors, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617427.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
international investment law
investor
natural person
legal person
the ICSID Convention
arbitration courts
międzynarodowe prawo inwestycyjne
inwestor
osoba fizyczna
osoba prawna
Konwencja ICSID
trybunały arbitrażowe
Opis:
International investment law, as branch of public international law, makes investors its main beneficiaries. Adoption of the correct definition of an investor in investment treaties is therefore one of the most important and basic elements of their content. The purpose of this article is to present the theoretical and practical problems related to a natural person and a legal person and then to present the conditions that must be met for recognition of these entities as investors. Only in such case investors may demand protection treaty and claim against the host state.The article describes how the matter of nationality of a natural person developed in domestic law and then in international investment law. It also describes the criteria for determining the nationality of legal persons, as nowadays the different sources of origin of the capital make it difficult to undoubtedly specify the nationality of legal persons. Therefore, the paper analyses the investor’s definition included in international investment law contained in the multilateral treaties, regional treaties, as well as bilateral investment treaties for the promotion and protection of the investment.In the article the author undertakes to present differences as to the requirements which must be met by an investor who is a natural person and a legal person, which are contained in the Washington Convention on the Settlement of Investment Disputes between States and Nationals of Other States from 1965. The paper presents also the awards of international arbitration courts that dealt with the problems of the concept of the investor and the protection treaty.
Międzynarodowe prawo inwestycyjne, jako gałąź międzynarodowego prawa publicznego, czyni inwestorów swymi głównymi beneficjentami. Przyjęcie prawidłowej definicji inwestora w traktatach inwestycyjnych stanowi jeden z ich istotniejszych i podstawowych elementów. Celem artykułu jest ukazanie problemów teoretycznych i praktycznych związanych z osobą fizyczną oraz osobą prawną i zaprezentowanie warunków, jakie muszą być spełnione dla uznania tych podmiotów za inwestorów. Tylko w takim przypadku inwestorzy mogą domagać się ochrony traktatowej, w tym mogą kierować określone roszczenia przeciwko państwu goszczącemu ich inwestycje.W artykule przedstawiono, jak kształtowała się kwestia obywatelstwa osoby fizycznej na gruncie prawa krajowego, a w dalszej kolejności rozważania te zostały przeniesione na obszar prawa inwestycyjnego. Praca zawiera kolejno omówienie kryteriów pozwalających ustalić przynależność państwową w odniesieniu do osób prawnych, co – mając na uwadze różne źródła pochodzenia kapitału – niejednokrotnie utrudnia jednoznaczne ustalenie przynależności państwowej osób prawnych. W związku z tym w artykule poddano analizie pojęcie inwestora obecne w międzynarodowym prawie inwestycyjnym, zawarte zarówno w traktatach powszechnych oraz regionalnych, jak i w dwustronnych traktatach o popieraniu i ochronie inwestycji.W opracowaniu autor podjął się także przedstawienia odrębności dotyczących wymogów, jakie musi spełnić inwestor będący osobą fizyczną oraz osobą prawną, które są zawarte w Konwencji waszyngtońskiej o rozwiązywaniu sporów inwestycyjnych między państwami i obywatelami innych państw z 1965 r. W pracy przedstawiono orzecznictwo międzynarodowych organów arbitrażowych, które na potrzeby konkretnie rozpatrywanych sporów inwestycyjnych niejednokrotnie zajmowały się problematyką pojęcia inwestora i przyznania mu należnej ochrony traktatowej.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2016, 19, 30
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedsiębiorca a prawnokarny zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej
Autorzy:
Ziółkowska, Agata
Baran, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617544.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
entrepreneur
business activity
penal measure
operating ban
collective entity
natural person
legal person
organizational unit without legal personality
przedsiębiorca
działalność gospodarcza
środek karny
zakaz prowadzenia działalności
podmiot zbiorowy
osoba fizyczna
osoba prawna
jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej
Opis:
This study is devoted to the issue of the legal limitation of the entrepreneur’s ability to run a business. The study attempts to show what economic activity is, what is its scope and subject matter, and what may be the consequences of the prohibition of conducting business activity against an entrepreneur who is respectively: a natural person, a legal person or an organizational unit without legal personality, and having legal capacity. Depending on the legal status of the entrepreneur, the adjudicated ban on running a business (irrespective of its basis) may give rise to various consequences of an existential nature of the entrepreneur.
Niniejszy artykuł dotyczy zagadnienia prawnej limitacji możliwości prowadzenia działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę. W opracowaniu starano się przybliżyć, czym jest działalność gospodarcza, jaki jest jej zakres przedmiotowy i podmiotowy, a także jakie mogą być konsekwencje orzeczenia zakazu prowadzenia działalności gospodarczej względem przedsiębiorcy, który jest odpowiednio: osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, a mającą zdolność do czynności prawnej. W zależności od statusu prawnego przedsiębiorcy, orzeczony zakaz prowadzenia działalności gospodarczej (bez względu na jego podstawę zastosowania) może rodzić różne konsekwencje natury egzystencjalnej po stronie przedsiębiorcy.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2018, 21, 36
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka refleksji na temat stanu cywilistycznej aparatury pojęciowej używanej w dyskursie o podmiotowości prawnej
A few reflections on the state of civil law conceptual apparatus used in the discourse on legal subjectivity
Autorzy:
Szczepaniak, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037277.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
natural person
legal person
Fiscus
public law person
osoba fizyczna
osoba prawa
Skarb Państwa
osoba prawna prawa publicznego
Opis:
Przedmiotem analiz autora jest pięć pojęć prawnych: osoba fizyczna, osoba prawa, ułomna osoba prawna, fiskus (Skarb Państwa) oraz osoba prawna prawa publicznego. Pomimo że termin „osoba fizyczna” jest powszechnie używany, autor opowiada się za usunięciem tego pojęcia z przepisów prawa, ponieważ pojęcie to jest reliktem skrajnej postaci jurysprudencji pojęciowej będącej wykwitem skrajnej postaci pozytywizmu prawniczego, poza tym nie koresponduje ono ze współczesnymi trendami zmierzającymi do konstytucjonalizacji prawa cywilnego, a zwłaszcza że współczesnymi koncepcjami praw człowieka. Autor zwraca uwagę, że pojęcie to nie występuje w polskiej Konstytucji. Za relikt uważa również pojęcie fiskusa (Skarb Państwa): jest to swoisty anachronizm, a więc relikt dawnej koncepcji fiskusa, która święciła triumfy w XIX w. Pojęcie to odwraca uwagę od rzeczywistej istoty państwa jako podmiotu prawa. Autor opowiada się także za usunięciem z dyskursu cywilistycznego pojęcia osoby prawnej prawa publicznego, które przedostało się z nauki prawa administracyjnego do dyskursu cywilistycznego. Jest ono reliktem metodologii, jaką stosowali szeroko w XIX w. specjaliści prawa administracyjnego. Metoda ta polegała na zapożyczaniu z nauki prawa cywilnego pewnych pojęć i recypowaniu ich do nauki prawa administracyjnego. Zdaniem autora na gruncie prawa cywilnego pojęcie to nie posiada wystarczających walorów normatywnych i poznawczych. Autor zwraca również uwagę na naturę pojęcia osoby prawnej. Jego zdaniem, w przeciwieństwie do terminu „ułomna osoba prawna”, jest to pojęcie pierwotne w języku prawnym i prawniczym. Nie poddaje się więc definiowaniu.
The author analyses five legal concepts: a natural person, a legal person, a defective legal person (Article 33¹ of Polish Civil Code), the Fiscus (State Treasury) and a public law person. Although the term ‘natural person’ is widely used, the author advocates removing this concept from law. In his opinion, this concept is a relic of the extreme form of conceptual jurisprudence, which is an efflorescence of the extreme form of legal positivism. According to the author, this concept is not compatible with modern trends aimed at the constitutionalization of civil law, and especially with contemporary concepts of human rights. The author notes that this concept does not appear in the Polish Constitution. The author also considers the concept of Fiscus (State Treasury) to be a relic. In his opinion, this is a kind of anachronism, and thus a relic of the former concept of the Fiscus, which prevailed in the nineteenth century. This concept diverts attention from the real essence of the state as the subject of law. The author is also in favour of removing the concept of ‘legal person of public law’ from civil law discourse. This notion migrated from the study of administrative law to civil law discourse. It is a relic of the methodology widely used by specialists in administrative law in the nineteenth century. This method consisted in borrowing certain concepts from the science of civil law and adopting them in the science of administrative law. According to the author, under civil law, this concept does not have sufficient normative and cognitive values. The author also draws attention to the nature of the concept of ‘legal person’. In his view, contrary to the concept of ‘defective legal person’, it is a primary concept in the language of the law and the language of legal discourse. Therefore, it cannot be defined. 
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 3; 111-125
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r., sygn. akt SK 78/19
Gloss on the Decision of the Constitutional Tribunal of July 4, 2023, file ref. no. SK 78/19
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762604.pdf
Data publikacji:
2024-02-29
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
constitutional complaint
legal person
natural person
complaint capacity
dissenting opinion
skarga konstytucyjna
osoba prawna
osoba fizyczna
zdolność skargowa
zdanie odrębne
Opis:
The gloss concerns the decision of the Constitutional Tribunal in case file ref. no. SK 78/19, in which the Tribunal discontinued the proceedings based on a constitutional complaint filed by a limited liability company. The Tribunal found that a constitutional complaint cannot be lodged by a legal person due to the location of Art. 79 of the Constitution of the Republic of Poland in Chapter II of the Constitution entitled “Freedoms, rights and obligations of man and citizen”. This view is obviously wrong, and the argumentation presented in the justification for this decision is selective. In the case law of the Tribunal, the ability of legal persons to lodge a constitutional complaint is well established, which also raises no doubts in the doctrine. The position expressed by the Tribunal in this decision exposes the rights of collective entities to a limitation.
Glosa dotyczy postanowienia Trybunału Konstytucyjnego w sprawie sygn. akt SK 78/19, w którym Trybunał umorzył postępowanie ze skargi konstytucyjnej wniesionej przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Trybunał uznał, że skarga konstytucyjna nie może zostać wniesiona przez osobę prawną ze względu na umiejscowienie art. 79 Konstytucji RP w rozdziale II Konstytucji zatytułowanym „Wolności, prawa i obowiązki człowieka i obywatela”. Pogląd ten jest oczywiście błędny, zaś przedstawiona w uzasadnieniu tego postanowienia argumentacja jest wybiórcza. W orzecznictwie Trybunału zdolność osób prawnych do wniesienia skargi konstytucyjnej jest ugruntowana, co nie budzi też wątpliwości w doktrynie. Wyrażone zaś przez Trybunał stanowisko w tym postanowieniu naraża na ograniczenie praw podmiotom zbiorowym.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 1(77); 289-295
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies