Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "narrative theory" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    „To, co najważniejsze… w storytellingu” – analiza spotu świątecznego marki Allegro w ujęciu teorii narracji Bo Bergströma
    “What is most important … in storytelling” – Analysis of the Allegro Brand Christmas Spot in the Light of Bo Bergström’s Narrative Theory
    Autorzy:
    Żukowska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339517.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    narracja
    storytelling
    teoria narracji Bo Bergströma
    marka Allegro
    reklama świąteczna
    narration
    Bo Bergström’s narrative theory
    Allegro brand
    Christmas spot
    Opis:
    „Narracja” – pojęcie mające swoje korzenie w literaturoznawstwie, od lat 60. XX wieku stała się przedmiotem zainteresowania wielu innych dyscyplin, a – jak stwierdził Martin Kreiswith – humanistykę ogarnęła nawet „obsesja opowieści”. Mity, podania, legendy czy baśnie oraz inne formy narracji obecne w codziennym doświadczeniu większości uczestników kultury przyczyniają się do kompetencji odbioru opowieści w różnych formach. Być może to jest jednym z czynników wpływających na niezwykłą popularność i sukces storytellingu w reklamie. Zasady tworzenia dobrej, efektywnej, atrakcyjnej opowieści wywodzą się bowiem z dawnych form narracji i są dzisiaj powszechnie w niej stosowane. W artykule zostanie przedstawiona propozycja szwedzkiego badacza komunikacji wizualnej – Bo Bergströma, który różnicuje narrację na dramatyczną i niedramatyczną, a schematy obydwu opiera na regułach obecnych odpowiednio w kinie gatunków oraz kinie autorskim. Autor nazywa ten wymiar reklamy systemem formalnym, obok którego równie istotny jest system stylistyczny, czyli środki artystycznego wyrazu zastosowane w przekazie. W artykule zostanie przeprowadzona analiza obydwu systemów w reklamie świątecznej marki Allegro z 2021 roku w kontekście założeń storytellingu.
    “Narration” – a concept rooted in literary studies, has attracted the attention of many other disciplines since the 1960s, and as Martin Kreiswith stated, the humanities were even “obsessed with stories”. Myths, legends, fairy-tales and other forms of narrative are omnipresent in the everyday experience of most participants in culture and thus they contribute to their competence of receiving stories in various forms. Perhaps this is one of the factors leading to the extraordinary popularity and success of storytelling in advertising. The principles of creating a good, effective, and attractive story derive from the old forms of narration and they are today commonly used in many narrative media. The article presents the proposal of the Swedish researcher of visual communication – Bo Bergström, who differentiates the narrative into dramatic and non-dramatic. He seesthe patterns of both kinds as as based on the rules present in genre cinema and author’s Aleksandra Żukowska 152 cinema, respectively. The author calls this dimension of advertising a formal system, next to which the stylistic system, i.e. the means of artistic expression used in the message, is equally important. The article will analyse both systems in the Allegro brand Christmas advertisement from 2021 in the context of the storytelling assumptions.
    Źródło:
    Media Biznes Kultura; 2022, 2(13); 151-164
    2451-1986
    2544-2554
    Pojawia się w:
    Media Biznes Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narracyjne uczenie się człowieka dorosłego. Założenia teoretyczne
    Theoretical Assumptions of Narrative Learning in Adulthood
    Autorzy:
    Mazurek, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/686667.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    narracja
    narracja (auto)biograficzna
    badania biograficzne
    teoria narracyjnego uczenia się
    narracyjne uczenie się
    narrative
    (auto)biographical narrative
    biographical research
    narrative learning theory
    narrative learning
    Opis:
    The paper presents the main assumptions of the narrative learning theory developed by M. Carolyn Clark and Marsha Rossiter. The theory is based on the idea that people understand themselves as well as the changes over the course of their lives narratively. Narratives are a uniquely human way of giving meaning to life experience. According to the authors, narrative learning is a twofold concept: 1) learning through stories (listening to stories, telling stories, recognizing stories), 2) conceptualizing learning as a narrative process.
    W tekście przedstawiono zarys teorii narracyjnego uczenia się opracowanej przez M. Carolyn Clark i Marshę Rossiter. Teoria oparta jest na założeniu, że ludzie rozumieją nie tylko siebie, ale także zmiany zachodzące w biegu ich życia w sposób narracyjny. Narracje są unikalnym sposobem nadawania znaczenia doświadczeniom życiowym. W ujęciu autorek narracyjne uczenie się stanowi ramę do rozważań w dwojakim sensie: 1) uczenie się poprzez historie (tj. słuchanie historii, opowiadanie historii i rozpoznawanie historii), 2) konceptualizacja uczenia się jako procesu narracyjnego.
    Źródło:
    Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2017, 4, 1; 106-117
    2450-4491
    Pojawia się w:
    Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kryzys jako dyskurs i narracja. Konteksty edukacyjne
    Crisis as Discourse and Narrative. Educational Contexts
    Autorzy:
    Mendel, Maria
    Szkudlarek, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2138069.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
    Tematy:
    dyskurs
    kryzys
    liminalność
    narracja
    teoria edukacji
    crisis
    discourse
    liminality
    narrative
    theory of education
    Opis:
    Autorzy analizują kryzys w kategoriach teorii rytuałów i ujęć lingwistycznych, jako zawieszenie narracji dotyczących procesów społecznych, co skutkuje rizomatycznym rozplenianiem znaczeń (w ujęciu Deleuze’a i Guattariego). Przezwyciężenie kryzysu jest możliwe pod warunkiem zmiany przedkryzysowych struktur dyskursu łączących w określony sposób społeczne żądania i symbole. Zmiana struktury dyskursu jest warunkiem zmiany trajektorii narracyjnych zablokowanych w fazie kryzysu. Dzieje się to przez poddanie kłączowych struktur znaczeniowych charakterystycznych dla kryzysu procesom hegemonizacji (w ujęciu Laclau). Ta koncepcja ontologiczna stanowi punkt wyjścia do analizy pedagogicznej recepcji prac Jacques’a Rancière’a – jako przykładu prób rekonstrukcji znaczenia edukacji. Tego rodzaju próby teoretyczne mają zdaniem autorów potencjał zmiany narracji (nie) równości społecznych i mogą stworzyć warunki dla przekroczenia kryzysu teorii i kryzysu oświaty publicznej.
    The authors propose to analyse the situation of social crises in ritual and linguistic terms, as suspension of narratives concerning social processes which leads to uncontrollable, rhizomatic proliferation of meanings (in Deleuze’s and Guattari’s sense). Overcoming crisis is possible on the condition that pre-critical discursive structures of articulation of social symbols and demands are reinvented so that new narrative trajectories can be built. This can be done by subjecting rhizomatic structures conceived in liminal conditions of the crisis to the logic of hegemony (in Laclau’s terms). This ontological structure is used to analyse the pedagogical reception of Jacques Rancière’s, though as an attempt to rearticulating the meaning of education. Those theoretical attempts have the potential to change the narratives of (in)equality and create perspectives for re-thinking education beyond the current crisis of public schooling and educational theory.
    Źródło:
    Forum Oświatowe; 2013, 25, 3(50); 13-34
    0867-0323
    2450-3452
    Pojawia się w:
    Forum Oświatowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narracyjność teorii jako implikacja specyfiki przedmiotu ba dań politologicznych
    The narrative nature of the theory as animplication of the specificity of the subject of political science research
    Autorzy:
    Laska, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030293.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Finansów i Biznesu Vistula
    Tematy:
    narracja
    dyskurs
    narracja polityczna
    teoria polityki
    badania politologiczne
    narration
    discourse
    political narrative
    theory of politics
    political science research
    Opis:
    Celem artykułu jest weryfikacja założenia, że zrozumienie przez człowieka otaczającej go rzeczywistości, w tym także polityki, opiera się na naturalnym dla niego konstruowaniu narracji teoretycznych. Autor wskazuje, że dotyczy to także poznania naukowego, które można potraktować za specyficzną formę twórczości opowiadającego umysłu. Reprezentując podejście dedukcyjno-nomologiczne, powiązane z interpretacją humanistyczną, udowadnia, że specyfika przedmiotu badań politologicznych dodatkowo wzmacnia znaczenie narracji, jako narzędzia poznania. Przedstawioną w artykule argumentację opiera na prezentacji założeń epistemologicznych, operacjonalizacji narracji jako kategorii poznawczej i analitycznej, charakterystyce narracyjnej specyfiki polityki oraz wynikających stąd implikacji badawczych.
    The aim of the article is to verify the assumption that human understanding of the surrounding reality, including politics, is based on the natural construction of theoretical narratives. The author points out that this also applies to scientific cognition, which can be treated as a specific form of creativity of the telling mind. Representing the deductive-nomological approach, related to the humanistic interpretation, he proves that the specificity of the subject of political science research additionally strengthens the importance of narration as a tool of cognition. The arguments presented in the article are based on the presentation of epistemological assumptions, the operationalization of narration as a cognitive and analytical category, the narrative characteristics of the specificity of politics and the resulting research implications.
    Źródło:
    Społeczeństwo i Polityka; 2020, 4(65); 29-49
    1733-8050
    Pojawia się w:
    Społeczeństwo i Polityka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The narrative as a strategy for the development of emotional competences of adults
    Narracja jako strategia rozwijania kompetencji emocjonalnych dorosłych
    Narration als Strategie zur Entwicklung emotionaler Kompetenz von Erwachsenen
    Autorzy:
    Renata, Góralska
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1926034.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
    Tematy:
    human emotionality
    emotional competence
    cultural theory of emotion
    narrative
    emocjonalność człowieka kompetencje emocjonalne
    kulturowa teoria emocji
    narracja
    Emotionalität
    emotionale Kompetenz
    kulturelle Emotionstheorie
    Narration
    Opis:
    W artykule podjęto problem rozwoju emocjonalnego osób doro-słych. W celu opisu zdolności i umiejętności związanych z emocjonalnością czło-wieka posłużono się pojęciem „kompetencji emocjonalnej”. Pojęcie kompetencji emocjonalnej ma swoje źródło w kulturowych teoriach emocji, które podkreślają, że emocje są społecznie tworzone czy konstruowane w tym sensie, że to, co ludzie czują, jest uwarunkowane ich socjalizacją w kulturze i uczestnictwem w strukturach społecznych. Kulturowe ideologie, wierzenia i normy rzutujące na struktury społeczne definiują to, jakich emocji należy doświadczać i jak wyrażać. Kompetencja emocjonalna jest zatem wynikiem procesów szeroko rozumianego uczenia się i uczestnictwa w praktykach społecznych. Oznacza to, że każdy człowiek może wykształcić umiejętności związane ze sferą emocjonalną na takim poziomie, że zapewnią mu poczucie własnej skuteczności w sytuacjach aktywizujących emocje. Usytuowanie rozważań o emocjonalności człowieka w podejściu społeczno-kulturowym zwraca uwagę na jeszcze jedną ważną kwestię, mianowicie na narra-cyjny format kompetencji emocjonalnej. Zdaniem wielu badaczy (przedstawicieli nurtu społeczno-kulturowego) można mówić o skryptach emocjonalnych, traktowanych jako struktury narracyjne, które nadają postać i znaczenie odczuciom afektywnym. Zestawienie emocji jako skryptu z najbardziej podstawowym i naturalnym sposobem ludzkiego „bycia w świecie”, jakim jest opowiadanie (prowadzenie narracji) o własnych odczuciach emocjonalnych uświadamia nowe możliwości ich łączenia w ramach pedagogicznej teorii i praktyki. Procedura konstruowania narracji może służyć do rozumienia i interpretowania własnych emocji i emocji innych osób. Psychologowie przedstawiają wyniki badań, które przekonują, że wiele uczuć takich jak duma, obawa, wstyd – to produkty procesów interpretacji stanu własnej osoby w kontekście określonych historii (opowiadań). Autonarracyjne schematy emocjonalne tworzą się zazwyczaj we wczesnym okresie życia, a następnie są rozbudowywane i wplatane w wiele obszarów funkcjonowania. I chociaż proces uczenia się skryptów emocjonalnych przebiega zwykle bez udziału świadomej kontroli, dorosłe osoby – jak potwierdzają badacze – mogą te schematy rozumieć i zmieniać ich strukturę. Narracja stanowi w tym ujęciu narzędzie służące zmianie struktury kompetencji emocjonalnej. Stanowi tym samym zasługującą na uwagę propozycję oddziaływań pedagogicznych.
    Im Artikel wurde die Frage der emotionalen Entwicklung der Erwachsenen thematisiert. Zur Beschreibung der mit der menschlichen Emotionalität verbundenen Begabungen und Fähigkeiten wurde der Begriff „emotionale Kompetenz“ verwendet. Der Begriff „emotionale Kompetenz“ leitet sich von kulturellen Emotionstheorien her, welche betonen, dass die Emotionen gesellschaftlich in dem Sinne entstehen bzw. gebildet werden, dass das, was die Menschen empfinden, durch ihre Sozialisierung in der Kultur und ihre Beteiligung an gesellschaftlichen Strukturen bedingt ist. Kulturelle Ideologien, Glauben und Normen, die sich auf gesellschaftliche Strukturen auswirken, bestimmen, welche Emotionen zu empfinden sind und wie sie zum Ausdruck gebracht werden sollen. Die emotionale Kompetenz ist also ein Ergebnis eines breit verstandenen Lernens und der Beteiligung an gesellschaftlichen Praktiken. Gemäß diesem Konzept kann jeder Mensch die mit der emotionalen Sphäre verbundenen Fähigkeiten so entwickeln, dass sie ihm das Gefühl der eigenen Wirksamkeit in den die Emotionen aktivierenden Situationen sichern. Die Einbeziehung der Überlegungen zur Emotionalität des Menschen in die gesellschaftlich-kulturelle Betrachtungsweise veranschaulicht noch eine sehr wichtige Frage und zwar den narrativen Charakter der emotionalen Kompetenz. Nach Auffassung von vielen Forschern (Vertretern der gesellschaftlich-kulturellen Strömung) kann man von emotionalen Skripten sprechen, die als narrative Strukturen behandelt werden und den affektiven Empfindungen Gestalt und Bedeutung verleihen. Die Zusammenstellung von Emotionen als Skript und der grundlegendsten und natürlichsten menschlichen Art des In-der-Welt-seins, d.h. der Erzählung (Narration) von eigenen, emotionalen Empfindungen, verdeutlicht neue Möglichkeiten ihrer Verbindung im Rahmen der pädagogischen Theorie und Praxis. Das Verfahren zur Bildung der Narration kann eigene Emotionen und Emotionen der anderen Personen verstehen und interpretieren lassen. Psychologen stellen Forschungsergebnisse dar, die davon überzeugen, dass viele solche Gefühle wie Stolz, Furcht, Scham infolge der Interpretation des eigenen Zustands im Zusammenhang mit bestimmen Geschichten (Erzählungen) erscheinen. Autonarrative, emotionale Schemata entstehen gewöhnlich im frühen Lebensabschnitt und werden dann ausgebaut und in viele Lebensbereiche eingeflochten. Obwohl der Lernprozess der emotionalen Skripten in der Regel unbewusst verläuft, können die Erwachsenen, was die Forscher bestätigen, diese Schemata verstehen und ihre Struktur verändern. Die Narration stellt hier ein Werkzeug dar, das dazu dient, die Struktur der emotionalen Kompetenz zu verändern. Damit ist sie ein bemerkenswerter Vorschlag der pädagogischen Einwirkungen.
    Źródło:
    Edukacja Dorosłych; 2014, 1(70); 122-135
    1230-929X
    Pojawia się w:
    Edukacja Dorosłych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies