Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "повествование" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Osobowość narcystyczna w literaturze (opowiadanie Żona Antoniego Czechowa)
Narcissistic personality in literature (Anton Chekhov’s short story The Wife)
Нарциссическая личность в литературе (рассказ «Жена» Антона Чехова)
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311588.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
жена
нарциссизм
эмпатия
повествование
Чехов
żona
narcyzm
empatia
narracja
Czechow
wife
narcissism
empathy
narrative
Chekhov
Opis:
Przedmiotem zainteresowania w niniejszym artykule jest problem narcyzmu w ujęciu literackim. Jako podstawa teoretyczna służy refleksja Simona Barona-Cohena. U bohatera opowiadania Żona – Pawła Andriejewicza Asorina – można wyróżnić wiele cech narcystycznych, co ma przełożenie na świat przedstawiony opowiadania, relacje między postaciami (przede wszystkim na relację z żoną Natalią) oraz strukturę narracyjną (narracja pierwszoosobowa). Czechow ukazuje proces przewartościowania wartości przez bohatera, ale zmiany w postrzeganiu życia pozwalają Asorinowi jedynie na wycofanie się na dalszy plan. Braki empatii nie mogą być uzupełnione w prosty sposób, co wpływa na ostateczny brak pełnego happy endu w utworze.
Предметом интереса в настоящей статье является проблема нарциссизма в литературном осмыслении. Теоретической основой служит мысль Саймона Барона-Коэна. У героя рассказа Жена – Павла Андреевича Асорина – обнаруживаются многие черты нарциссизма, что влияет на художественный мир произведения: отношения с другими героями (прежде всего – с женой Натальей) и повествовательную структуру (повествование от первого лица). Чехов показывает процесс переоценки ценностей героем - переосмысление жизни позволяет Асорину лишь отойти на задний план, однако отсутствие эмпатии не может быть легко восполнено, что влияет на невозможность полного хэппи-энда.
The subject of interest in this article is the problem of narcissism in literary terms. The reflection of Simon Baron-Cohen serves as the theoretical basis. In the protagonist of the short story The Wife - Pavel Andreitch Asorin - many narcissistic features can be distinguished, which translates into the world of the story, the relations between the characters (primarily the relationship with his wife, Natalya), and the narrative structure (first-person narrative). Chekhov shows the protagonist's reevaluation of values, but the changes in the perception of life only allow Asorin to withdraw into the background. The lack of empathy cannot be easily filled, which ultimately results in the lack of a full happy ending in the short story.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 151-164
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Дома», или учебник для родителей Антона Чехова
“At Home” – Anton Chekhov’s Textbook for Parents
„W domu”, czyli Antoniego Czechowa podręcznik dla rodziców
Autorzy:
Sadecki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848194.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Chekhov
children’s raising
Theory of Mind
narration
Czechow
wychowanie
teoria umysłu
narracja
Чехов
воспитание
теория разума
повествование
Opis:
Предметом анализа в настоящей статье является один из детских рассказов Чехова – Дома (1887). Сюжет рассказа сводится к разговору отца, прокурора Быковского, с сыном, Сережкой, который начал курить сигареты. Благодаря главному герою произведение занимает исключительное место в творчестве писателя – Быковский правильно понимает действительность и принимаемый им способ решения проблемы приводит к успеху (т.е. отказу сына от курения). Его размышления обнаруживают глубокое понимание процессов воспитания детей. Герой, во первых, понимает, что у ребенка отдельный мир чувств и мыслей. Таким образом своими словами называет феномен, исследованием которого занимается сегодня теория разума (или, по-другому, модель психики человека – Theory of Mind). Во-вторых, Быковский добивается успеха, когда рассказывает ребенку сказку о вреде табака. Тем самым в тексте выявляется большая роль повествования в процессах обучения, что также является аксиомой в современной науке. Поэтому можно констатировать, что рассказ Дома – это художественный «учебник для родителей».
In the paper one of Anton Chekhov’s works devoted to childhood, an 1887 short story At Home, falls under the scrutiny. Its action appears to be limited to a conversation between Bykovsky, the father who works as prosecutor for the circuit court, and Seryozha, the son who has been found smoking. Were it not for the main hero – the father – this short story would not have been placed as one of the exceptional pieces in Chekhov’s writings. Bykovsky comprehends the reality properly and his course of action is crowned with success, meaning the son stops smoking. His way of thinking reveals a deep understanding of children’s raising rules. Firstly, he is aware that a child has its own, separate world of thoughts and feelings. In this way, the father using his own words describes the phenomenon, which is now being investigated by the so-called Theory of Mind. Secondly, Bykovsky achieves success when he tells his son a fairy tale about the harmful effects of smoking. It apparently shows that he is conscious of the role of narration in the process of education, which is also an axiom in contemporary science. Therefore, it can be concluded that the short story At Home is a kind of an artistic “guide for parents”.
Przedmiotem badań w niniejszym artykule jest jedno z opowiadań o tematyce dziecięcej Czechowa – W domu (1887). Akcja opowiadania sprowadza się do rozmowy ojca, prokuratora Bykowskiego, z synem Sieriożką, który zaczął palić papierosy. Dzięki głównemu bohaterowi utwór zajmuje wyjątkowe miejsce w twórczości pisarza – Bykowski prawidłowo pojmuje rzeczywistość i przyjęty przez niego sposób rozwiązania problemu kończy się sukcesem (czyli rezygnacją syna z papierosów). Jego sposób myślenia ujawnia głębokie rozumienie procesów wychowania dzieci. Bohater, po pierwsze, rozumie, że dziecko posiada własny, odrębny świat myśli i uczuć. W ten sposób swoimi słowami określa fenomen, którego zgłębianiem zajmuje się współcześnie tzw. teoria umysłu (Theory od Mind). Po drugie, Bykowski osiąga sukces, kiedy opowiada synowi bajkę o szkodliwości tytoniu. Tym samym zdaje on sobie sprawę z wielkiej roli narracji w procesach edukacji, co również okazuje się aksjomatem we współczesnej nauce. Dlatego można skonstatować, że opowiadanie W domu jest swego rodzaju artystycznym „podręcznikiem dla rodziców”.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova; 2020, 5; 299-311
2451-0491
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Does “Classic” Mean “Objective”? On Early Reportage by Dmitry Sokolov-Mitrich
Czy „klasyczny” znaczy „obiektywny”? O reportażach Dmitrija Sokołowa-Mitricza
«Классический» означает ли «объективный»? О репортажах Дмитрия Соколова-Митрича
Autorzy:
Czerwiński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311803.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Дмитрий Соколов-Митрич
репортаж
речевое воздействие
пропаганда
повествование
Dmitrij Sokołow-Mitricz
reportaż
perswazja
propaganda
narracja
Dmitry Sokolov-Mitrich
reportage
persuasion
narrtive
Opis:
The aim of this article is to analyze the narrative strategies and techniques present in Dmitry Sokolov-Mitrich's reportage. The author of the article focuses on the relationship between the "objective" genre form of reportage and the ideological message hidden in the text. The study includes objectivizing narrative techniques as well as persuasive forms that are linked to the reader's automatic psychological mechanisms and by "soft" means update the image of the world that Russian state propaganda tries to impose aggressively.                The author of the article comes to the conclusion that the classic form of reportage, based on a system of objectifying strategies and not containing textual determinants of fiction, cannot guarantee the objectivity and truthfulness of the presented facts. Belief in the truthfulness of the story told can only be the result of the "referential pact" and not the formal procedures used by the reporter. The analysis of Sokolov-Mitrich's work shows that the text of a reportage can be used not only to secretly influence the audience, but also to disguise views and ideas criticized in the primary (literal) layer of the text.
Целью статьи является анализ повествовательных стратегий и приемов, используемых в репортажах Дмитрия Соколова-Митрича. В центре внимания автора статьи находятся отношения между «объективной», жанровой, формой репортажа и идеологическим посланием, скрытым в тексте. Исследование охватывает объективизирующие повествовательные приемы и процедуры убеждения, которые выполняют функцию автоматических психологических механизмов воздействия на читателя и «мягкими» средствами актуализируют картину мира, навязываемую российской государственной пропагандой. В ходе анализа автор статьи приходит к выводу, что классическая форма репортажа, основанная на системе объективизирующих стратегий и не содержащая текстуальных детерминант художественной литературы, не может гарантировать объективность и правдивость представленных фактов. Вера в правдивость рассказанной истории может быть только результатом «референциального пакта», а не формальных процедур, применяемых репортером. Анализ произведений Соколова-Митрича показывает, что текст репортажа может использоваться не только в целях имплицитного воздействия на аудиторию, но и скрытого продвижения взглядов и идей, которые подвергаются критике в основном (буквальном) слое текста.
Celem niniejszego artykułu jest analiza strategii i technik narracyjnych obecnych w reportażach Dmitrija Sokołowa-Mitricza. Autor artykułu skupia się na relacji między „obiektywną” gatunkową formą reportażu a ideologicznym przekazem ukrytym w tekście. Badanie obejmuje obiektywizujące techniki narracyjne, a także formy perswazyjne, które są powiązane z automatycznymi mechanizmami psychologicznymi czytelnika i za pomocą „miękkich” środków aktualizują obraz świata, który stara się narzucać w sposób agresywny rosyjska propaganda państwowa. W toku analizy autor artykułu dochodzi do wniosku, że klasyczna forma reportażu, oparta na systemie strategii obiektywizujących i nie zawierająca tekstowych wyznaczników fikcji, nie może gwarantować obiektywności i prawdziwości przedstawionych faktów. Wiara w prawdziwość opowiadanej historii może być jedynie wynikiem „paktu referencjalnego”, a nie formalnych procedur stosowanych przez reportera. Analiza twórczości Sokołowa-Mitricza pokazuje, że tekst reportażu może być wykorzystany nie tylko do niejawnego oddziaływania na publiczność, ale także w sposób zamaskowany propagować poglądy i idee krytykowane w prymarnej (dosłownej) warstwie tekstu.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 143-164
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies