Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Szewczyńska, Małgorzata" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Metoda oznaczania tetrachlorometanu, trichloroetenu, 1,1,2-trichloroetanu i tetrachloroetenu w powietrzu na stanowiskach pracy
Method for the determination of tetrachloromethane, trichloroethane, 1,1,2-trichloroethane, and tetrachloroethene in the air at workplaces
Autorzy:
Kowalska, Joanna
Szewczyńska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188849.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
narażenie zawodowe
inżynieria środowiska
powietrze na stanowisku pracy
nauki o zdrowiu
metoda oznaczania
chlorowcopochodne węglowodory alifatyczne
occupational exposure
environmental engineering
workplace air
health sciences
determination method
halogenated aliphatic hydrocarbons
Opis:
Wstęp Substancje chemiczne z grupy chlorowcopochodnych węglowodorów alifatycznych znajdują zastosowanie w przemyśle, m.in. jako półprodukty w syntezach, środki pomocnicze i rozpuszczalniki w procesach odtłuszczania, oraz w badaniach laboratoryjnych. Ze względu na szkodliwe działanie na zdrowie człowieka i środowisko ich stosowanie jest często objęte zakazami i ograniczone do niektórych zastosowań przemysłowych. Materiał i metody Jako próbnik do pobierania próbek powietrza użyto rurki pochłaniającej zawierającej 2 warstwy (100/50 mg) węgla aktywnego na bazie łupin orzecha kokosowego. Do oznaczenia wybrano technikę chromatografii gazowej ze spektrometrią mas z zastosowaniem kolumny HP-5MS (30 m × 0,25 mm × 0,25 μm), programowanego przyrostu temperatury pieca 40–250°C i trybu monitorowania wybranych jonów. Wyniki Ustalone warunki chromatograficzne umożliwiają jednoczesne oznaczenie tetrachlorometanu, trichloroetenu, 1,1,2-trichloroetanu i tetrachloroetenu w zakresie stężeń 2–100 μg/ml. Uzyskane średnie współczynniki desorpcji wyniosły 0,97 dla tetrachlorometanu oraz po 0,96 dla trichloroetenu, 1,1,2-trichloroetanu i tetrachloroetenu. Wnioski Wyliczenie stężeń substancji w analizowanym powietrzu wymaga wyznaczenia ilości substancji zatrzymanych przez rurkę pochłaniającą, współczynnika desorpcji i objętości próbki powietrza. Odpowiednie rozcieńczenie ekstraktu pozwala oznaczyć tetrachlorometan, trichloroeten, 1,1,2-trichloroetan i tetrachloroeten w zakresie odpowiadającym 0,1–2-krotności najwyższych dopuszczalnych stężeń w powietrzu na stanowisku pracy. Zakres tematyczny artykułu obejmuje zagadnienia zdrowia oraz bezpieczeństwa i higieny środowiska pracy będące przedmiotem badań z nauk o zdrowiu oraz inżynierii środowiska. Med. Pr. 2023;74(1)
Background Chemical substances from the halogenated aliphatic hydrocarbons group are used in industry, e.g., as intermediates in syntheses, auxiliaries, solvents in degreasing processes, and laboratory tests. Due to their harmful effects on human health and the environment, their use is often banned or limited to certain industrial uses only. Material and Methods A sorbent tube containing 2 layers (100/50 mg) of coconut shell charcoal was used as a sampler for air sampling. Gas chromatography-mass spectrometry technique and the use of HP-5MS column (30 m × 0.25 mm × 0.25 μm), an oven temperature ramp program from 40°C to 250°C and selected ion monitoring mode were chosen for the determination. Results The established chromatographic conditions enable the simultaneous determination of tetrachloromethane, trichlorethane, 1,1,2-trichloroethane and tetrachloroethene in the concentration range 2–100 μg/ml. The average desorption coefficients obtained were: 0.97 for tetrachloromethane, 0.96 for trichloroethene, 0.96 for 1,1,2-trichloroethane and 0.96 for tetrachloroethene. Conclusions The calculation of the substance concentration in the analyzed air requires the determination of the amount of substances trapped by the sorbent tube, the desorption coefficient and the air sample volume. Adequate dilution of the extract makes it possible to determine tetrachloromethane, trichloroethene, 1,1,2-trichloroethane and tetrachloroethene in ranges corresponding to 0.1–2 times the maximum admissible concentrations in the workplace air. This article discusses the issues occupational safety and health, which are the subject matter of health sciences and environmental engineering research. Med Pr. 2023;74(1)
Źródło:
Medycyna Pracy; 2023, 74, 1; 53-62
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena narażenia zawodowego na węgiel elementarny w zakładach stosujących maszyny i urządzenia z silnikami wysokoprężnymi
Assessment of occupational exposure to elemental carbon in plants using diesel machinery and equipment
Autorzy:
Szewczyńska, Małgorzata
Kowalska, Joanna
Pośniak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188905.pdf
Data publikacji:
2023-05-19
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
narażenie zawodowe
ocena narażenia
węgiel elementarny
spaliny silników wysokoprężnych
analiza termo-optyczna
marker spalin Diesla
occupational exposure
exposure assessment
elemental carbon
diesel exhaust
thermo-optical analysis
diesel exhaust marker
Opis:
Wstęp W artykule przedstawiono i omówiono wyniki oznaczania węgla elementarnego (elemental carbon – EC) emitowanego w spalinach silników Diesla (SSD) do powietrza stanowisk pracy, na których były wykorzystywane maszyny i urządzenia z takimi silnikami. Narażenie zawodowe na EC jako marker SSD oceniono, obejmując pomiarami 51 naziemnych stanowisk pracy z obsługą lub konserwacją silników Diesla. Przeprowadzono również pomiary na 9 stanowiskach pracy w kopalniach niewęglowych. Materiał i metody Do pobierania próbek powietrza na stanowiskach pracy maszyn i urządzeń emitujących SSD zlokalizowanych na powierzchni do oznaczania EC wykorzystano próbnik kasetowy bez impaktora z filtrem kwarcowym, a w przypadku pomiarów w kopalniach niewęglowych – próbnik do frakcji respirabilnej typu Higgins-Dewell Cyclone FH022. Do oznaczania EC zastosowano metodę analizy termo-optycznej węgla z wykorzystaniem detektora płomieniowo-jonizacyjnego. Wyniki Analiza wyników pomiarów na stanowiskach pracy zlokalizowanych na powierzchni, tj. w warsztatach samochodowych i hucie stali, wykazała, że największe stężenia EC występowały na stanowiskach pracy związanych z obsługą starych wózków widłowych. Oznaczone tam stężenia EC wynosiły, odpowiednio, 353 μg/m³ i 78 μg/m³. W kopalniach niewęglowych stężenie EC wynosiło natomiast 7,5–50 μg/m³. Wnioski Ocena narażenia na badanych stanowiskach w hucie stali wykazała największe, 7-krotne, przekroczenie najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) na stanowisku operatora spalinowego wózka widłowego. Na pozostałych badanych stanowiskach pracy w warsztatach samochodowych oznaczone stężenia wynosiły 0,1–0,5 NDS lub <0,1 NDS. W kopalniach niewęglowych oznaczone stężenia odpowiadały natomiast 0,12–1 krotności NDS. Med. Pr. 2023;74(2)
Background This paper presents and discusses the results of the determination of elemental carbon emitted in diesel engine exhaust into the air of workplaces where machines and equipment with diesel engines are used. In order to assess occupational exposure to elemental carbon (EC) as a marker of exhaust gases emitted by diesel engines, 51 ground-based workplaces where people who operate or maintain equipment with this type of engine work were measured. Measurements were also carried out at 9 workplaces in non-coal mines. Material and Methods For air sampling at workplaces of diesel exhaust emitting machines and equipment located on the surface, a cartridge sampler without an impactor with a quartz filter was used for elemental carbon determination, while for measurements in non-coal mines the Higgins-Dewell Cyclone FH022 respirable fraction sampler was used. The thermo-optical carbon analysis method using a flame ionisation detector was used to determine elemental carbon. Results Analysis of the results of the determined elemental carbon concentrations at workplaces located on the ground, i.e., in car repair shops, and in the steelworks where combustion forklifts are operated, showed that the highest concentrations of elemental carbon were determined at the old forklift workplaces in the steelworks. The determined EC concentrations at these workstations were 353 μg/m³ and 78 μg/m³, respectively. In the non-coal mines, elemental carbon concentrations were in the range of 7.5–50 μg/m³. Conclusions Exposure assessment at the surveyed workplace in the steelworks showed the highest 7-fold exceedance of the maximum admissible concentration (MAC) at the position of the combustion forklift operator. At the other surveyed workplaces in the car repair shop the marked concentrations were in the range of 0.1–0.5 MAC or <0.1 MAC. In non-coal mines, the determined concentrations ranged 0.12–1 times the MAC. Med Pr. 2023;74(2)
Źródło:
Medycyna Pracy; 2023, 74, 2; 93-102
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosowanie środków ochrony indywidualnej w warunkach zawodowego narażenia na cytostatyki
Use of personal protective equipment under occupational exposure to cytostatics
Autorzy:
Krzemińska, Sylwia
Pośniak, Małgorzata
Szewczyńska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164308.pdf
Data publikacji:
2016-08-18
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
narażenie zawodowe
personel medyczny
rękawice ochronne
odzież ochronna
leki cytostatyczne
pomocniczy personel medyczny
occupational exposure
medical personnel
protective gloves
protective clothing
cytostatic agents
auxiliary health personnel
Opis:
Wstęp Ze względu na zwiększającą się liczbę zachorowań na choroby nowotworowe coraz powszechniej stosowane są leki cytostatyczne, w czego wyniku coraz więcej pracowników ochrony zdrowia jest narażonych na cytostatyki podczas wykonywania czynności zawodowych. Materiał i metody W artykule przedstawiono wyniki badań ankietowych, których celem było uzyskanie danych dotyczących sposobów zmniejszania za pomocą środków ochrony indywidualnej narażenia zawodowego na cytostatyki personelu medycznego i farmaceutycznego. Ankiety rozesłano pocztą lub drogą elektroniczną do oddziałów onkologicznych i aptek przygotowujących leki cytostatyczne. Odpowiedzi otrzymano od 94 osób zatrudnionych w tych miejscach pracy. Pytania dotyczyły m.in. postaci leków cytostatycznych, wykonywanych czynności, rodzajów używanych środków ochrony indywidualnej i czasu pracy w warunkach narażenia na cytostatyki. Wyniki Pracownicy ochrony zdrowia w zdecydowanej większości (ponad 90%) deklarowali, że stosują środki ochrony indywidualnej podczas prac w warunkach narażenia na cytostatyki. Czas jednorazowego stosowania fartucha, kombinezonu, rękawic, czepka, okularów lub półmaski wynosił najczęściej kilka minut. Stwierdziło tak, w zależności od rodzaju ochrony, 15–35% osób. Najczęściej zmieniano rękawice. Połowa odpowiedzi wskazywała, że ankietowani zdejmowali środki ochrony po bardzo różnym czasie. Wnioski Prawie wszystkie badane osoby stosowały środki ochrony indywidualnej podczas pracy w warunkach narażenia na kontakt z cytostatykami. Środki ochrony indywidualnej nie były jednak stosowane za każdym razem. Personel medyczny i farmaceutyczny pracował w warunkach narażenia na cytostatyki przez kilka lub nawet kilkanaście godzin w ciągu dnia pracy. Med. Pr. 2016;67(4):499–508
Background A growing number of cancer cases enhances the usage of cytostatic agents and thereby contributes to the increase in the number of health care workers occupationally exposed to cytostatics. Material and Methods This article presents the results of the survey aimed at obtaining data on the reduction of occupational exposure through using personal protective equipment by the medical and pharmaceutical personnel involved in handling cytostatics. The questionnaires were sent by mail or e-mail to oncology hospitals and pharmacies preparing cytostatic drugs. Responses were received from 94 people employed in these workplaces. The main questions concerned the forms of cytostatics; job activities; types of personal protective equipment used and working time under exposure to cytotoxic drugs. Results The majority (over 90%) of the healthcare personnel declared the use of personal protective equipment when working under conditions of exposure to cytostatic drugs. Depending on the type of protection, 15–35% of people reported that the most frequent time of their single use of the apron, the overalls, the gloves, the cap, the goggles or the respirators did not exceed few minutes. Gloves were changed most frequently. However, half of the responses indicated that the time after which the respondents removed protection equipment greatly differed. Conclusions Almost the whole group of respondents applied personal protective equipment when working under exposure to cytostatics. However, personal protective equipment was not used every time in case of exposure. The medical and pharmaceutical staff worked under exposure to cytostatics for a few or even dozen hours during the working day. Med Pr 2016;67(4):499–508
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 4; 499-508
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies