Temat: XX wieku - Katalog OPAC zbiorów

Tytuł:: Ewa Kowalska-Zając, „Zobaczyć muzykę. Notacja polskiej partytury współczesnej”, Łódź: Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów, 2019, ss. 414. ISBN 978-83-60929-72-8
Autorzy:: Guzy-Pasiak, Jolanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/25806570.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: notacja muzyczna
grafika muzyczna
muzyka XX wieku
muzyka awangardowa
muzyka polska
music notation
graphic notation
twentieth-century music
Avant-gard music
Polish music
Opis:: Recenzja książki: Ewa Kowalska-Zając, Zobaczyć muzykę. Notacja polskiej partytury współczesnej, Łódź 2019. Przemiany języka dźwiękowego muzyki w pierwszych dekadach XX w. i zmiany dotyczące wszystkich aspektów dzieła muzycznego w drugiej połowie wieku doprowadziły do poszukiwań możliwości adekwatnych form zapisu tych innowacji. Ewa Kowalska-Zając omawia w swojej książce Zobaczyć muzykę. Notacja polskiej partytury współczesnej rozwój zapisu muzyki w XX wieku (część pierwsza) oraz przedstawia zarysowane uprzednio tendencje na wybranych przykładach współczesnej rodzimej twórczości (część druga); należy podkreślić, że zakres materiału przedstawiony w drugiej części nie doczekał się dotąd monograficznego opracowania.
Book Review of: Ewa Kowalska-Zając, Zobaczyć muzykę. Notacja polskiej partytury współczesnej, Łódź 2019. The changes in the musical language in the first decades of the 20th century and changes in all aspects of a musical work in the second half of the century led to a search for the possibility of adequate forms of recording these innovations. Ewa Kowalska-Zając discusses in her book Zobaczyć muzykę. Notacja polskiej partytury współczesnej [To See Music. The notation of the Polish contemporary score] the development of music notation in the 20th century (first part of the book) and presents the previously outlined tendencies on selected examples of contemporary Polish works (second part of the book); it should be emphasized that the scope of the material presented in the second part has not yet been elaborated on in a monographic manner.
Źródło:: Muzyka; 2022, 67, 3; 163-167
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Recepcja poematów symfonicznych „Nevermore” i „Ulalume” Eugeniusza Morawskiego w prasie polskiej w latach 1924–1949
The Reception of Eugeniusz Morawski’s Symphonic Poems 'Nevermore' and 'Ulalume' in the Polish Press between 1924 and 1949
Autorzy:: Łapeta, Oskar
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/28328342.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Eugeniusz Morawski
Nevermore
Ulalume
poemat symfoniczny
recepcja muzyki
muzyka XX wieku
muzyka polska
symphonic poem
music reception
20th-century music
Polish music
Opis:: Przedmiotem rozważań jest recepcja dwóch zachowanych poematów symfonicznych Eugeniusza Morawskiego inspirowanych dziełami Edgara Allana Poego – Nevermore i Ulalume. Pierwszy z tych utworów wykonany został w Polsce w latach 1924–1938 co najmniej dziewięć razy, natomiast drugi był w latach 1925–1949 prezentowany co najmniej czterokrotnie. Późniejsze wykonania dzieł tego kompozytora były bardzo rzadkie, a powodem była słaba dostępność partytur i zła sława otaczająca nazwisko Morawskiego ze względu na jego przedwojenne konflikty z Karolem Szymanowskim. Oba dzieła były prezentowane pod batutą czołowych dyrygentów owych lat, m.in. Grzegorza Fitelberga, Emila Młynarskiego, Jaschy Horensteina czy Waleriana Bierdiajewa. Budziły duże zainteresowanie krytyków, którzy na ich podstawie uważali Morawskiego za jednego z najbardziej interesujących kompozytorów działających w owych latach. Chwalono je za siłę ekspresji, błyskotliwą orkiestrację i pełen niesamowitości nastrój, w sugestywny i plastyczny sposób oddający istotę ich literackich pierwowzorów. Okazjonalnie wysuwane zarzuty dotyczyły zależności stylistycznych od twórczości Richarda Wagnera i Richarda Straussa czy faktu korzystania przez kompozytora z medium programowości.
I discuss the reception of Eugeniusz Morawski’s two surviving symphonic poems inspired by the writings of Edgar Allan Poe, Nevermore and Ulalume. The former was performed in Poland at least nine times in the years 1924–1938, while the latter was presented at least four times between 1925 and 1949. In later years, performances of works by this composer were extremely rare, owing to the poor accessibility of the scores and the composer’s ill repute related to his pre-war conflicts with Karol Szymanowski. In their time, however, both compositions were performed under such leading conductors as Grzegorz Fitelberg, Emil Młynarski, Jascha Horenstein and Walerian Bierdiajew. They attracted much critical interest and earned Morawski a reputation as one of the most interesting active composers. They were praised for their expressive power, brilliant orchestration and uncanny mood, suggestively and vividly conveying the essence of their literary models. The occasional critical remarks concerned their stylistic indebtedness to Richard Wagner and Richard Strauss, and the fact that Morawski had embraced the medium of programme music.
Źródło:: Muzyka; 2020, 65, 4; 105-127
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki